polyamorie - of: 2 leuke mannen

Het zou onder polyamorie kunnen vallen , maar net zo goed onder een open huwelijk of onder swingen of onder een eenmalige ( domme / slimme / spontane ) actie ; dat ligt helemaal aan de invulling die eraan gegeven wordt .

geen ervaring mee, maar idd wat bgb zegt, t is net zo goed swingen te noemen. een mooie naam maakt t niet anders dan wat t is.

besef iig wel goed wat je doet. als je manlief kwetst, dan speel je met gevaarlijke dingen lijkt me.

polyamorie komt wel van 2 kanten,je man stemt dus in met deze levenswijze en kan dus ook een relatie met een vrouw ernaast hebben.Wil hij dit niet dan kan je polyamorie en een open huwelijk vergeten.

Pastelpink, onder welke noemer het ook valt, je schrijft dat je man zich er niet blij mee voelt. Dat kan ik me heel goed voorstellen. Stel jezelf voor dat je die oude vakantieliefde niet ontmoet had, en jouw man vertelt jou dat hij verliefd geworden is op zijn oude vakantieliefde, dat het wederzijds is en dat hij seks met haar wil. Hoe zou je je daarbij gevoeld hebben?

Wat is voor jou belangrijker: jouw verliefdheid of hem niet kwetsen?

Natuurlijk wil je het graag allebei, maar is dat realistisch, denk je?

En is die vakantieliefde getrouwd of woont hij samen?

polyamorie net zo goed swingen te noemen?

Dan moet je je toch verder verdiepen in polyamorie,gaat totaal ergens anders van uit...

Ziet jouw man uberhaupt wel polyamorie of een open huwelijk zitten?

En met wie , eerst buiten beschouwing gelaten,eerst in het algemeen.

Vrijgezel dus. En wat als hij ook nog een vriendin erbij zou nemen/krijgen?

Ik denk dat het vnl. de spanning is die je zo hyper laat zijn.

Volgens mij is hier pas ook nog een topic over geweest,ik zal een kijken of ik dat terug kan vinden want mischien heb je daar iets aan...

quote:PastelPink schreef op 19 februari 2008 @ 10:30:

Reiger100: natuurlijk heb ik me de situatie al omgekeerd voorgesteld, and mann wat zou dat een pijn doen! Het klopt dat ik egoistisch bezig ben - je kent me niet, maar ik kan je garanderen dat ik normaal ook niet zo ben en et anderen voor laat gaan. Het voelt voor mij als een soort midlifecrisis; ik ben balans op aan't maken wat nu belangrijk voor MIJ is (en dit is dus nieuw voor me dat ik nu voor mij kies) - en idd voel ik me schuldig genoeg!

Isabelle41: Vakantielief is - gelukkig- vrijgezel (maakt dat het minder erg??)



Zoals ik er nu overdenk, denk ik dat mijn man er ook een vriendinnetje bij kan hebben, maar als het echt gebeurd zal ik waarschijnlijk ook door alle emoties heen moeten...ik ben net zo goed jaloers en onzeker



Pastelpink, ik begrijp je heel goed (denk ik). Je wil je man sparen en tegelijkertijd toegeven aan het sterke verliefdheidsgevoel. Dat kan niet, je moet een keuze maken. Ik denk dat je eigenlijk al voor jezelf gekozen hebt (maar je nu afvraagt of dat wel 'mag'). Maar het is nu eenmaal zo, dat het vervullen jouw behoefte voor jou zwaarder weegt dan het niet kwetsen van je man. Dat betekent dat jouw liefde voor hem kennelijk niet zo krachtig is als je huidige verliefdheid. En dat valt moeilijk te veranderen.

De enige 'oplossing' die ik zie, is dat jouw man met een open huwelijk instemt en zelf ook een relatie krijgt met een andere vrouw. (Je hebt het over een vriendinnetje, is dat hoe je ook die andere man ziet: een vriendje?)

Wat zou je doen als je man radicaal zou weigeren dat je met je oude vakantieliefde omgaat?

En wat zou je doen als je man smoorverliefd wordt op een andere vrouw, als er een heel sterke klik zou zijn?

Een probleem is natuurlijk ook dat je nieuwe vriend vrijgezel is, dat het niet iemand is die al in een relatie van polyamorie zit. Op de duur zal hij wellicht niet genoeg hebben aan een relatie met iemand die gehuwd is, omdat je bijna nooit samen kunt slapen, niet of bijna niet met elkaar op vakantie kunt, enz. Het is geen volwaardige relatie. (Zie het minnaressen-topic). Als hij om die reden een vriendin ernaast krijgt, zie ik weinig kans dat zij open staat voor een open relatie. (Ik heb zoiets zelf meegemaakt, ik heb in jouw situatie gezeten maar met het verschil dat ik een heel slecht huwelijk had; mijn vrijgezelle minnaar wilde uiteindelijk een volwaardige relatie, die ik hem niet kon bieden. Hij kreeg een vriendin ernaast, maar zij wilde geen open relatie. Ik heb het toen uitgemaakt.)

In dat andere topic waarin een stel een polyamorie relatie had,kreeg de vrouw een relatie ernaast met een vrijgezel,hiervan raakte ze ook zwanger en die man woonde ook in hetzelfde huis.De andere man had dus een vriendin die elders woonde.En zoals TO het vertelde werkte dat allemaal prima,ook tussen de kinderen.

Hai PastelPink,



Je schrijft dat je weer leeft.

Dat vind ik nogal amechtig klinken. Leefde je daavoor dan niet? Verliefdheid is een chemisch proces, het gaat ook weer over en dan is het zaak geen rokende puinhopen te hebben achtergelaten. Ik zou als ik jou was maar heel voorzichtig zijn met een man die zegt accoord te gaan met ontmoetingen tussen jou en een andere man. Het ziet er naar uit alsof hij dat alleen maar doet om jou te behouden, niet omdat hij er achter staat.



Swingen en polyamorie zijn twee heel verschillende dingen in mijn optiek trouwens, bij swingen heb je seks met anderen, sámen, bij polyamorie is er sprake van meerdere volwaardige liefdesrelaties maar wel beleefd door de huwelijkspartners afzonderlijk. Juist het samen/samen onderdeel en het feit dat er meer is dan seks alleen maakt het moeilijk te aanvaarden voor de partner die niet betrokken is bij de relatie naas het huwelijk. Zoals je man al zei, hij vind het minder erg dat je seks hebt dan het feit dat je verliefd bent en daadwerkelijk gevoelens hebt voor die andere man.



Ervaringen met polyamorie heb ik zelf niet maar ik heb er wel tussen geleefd. Tussen de polyamoristen en hun kinderen. Juist die verliefdheid en het delen van intieme gevoelens met een ander dan de eigen partner heb ik uiteindelijk vaak mis zien gaan want ook jij gaf al aan; jaloezie is je niet vreemd, jou dus niet en je man ook niet. Die jaloezie maakt veel kapot omdat lang niet iedereen die emotie uit kan schakelen.



Een ander gevaar - en dat klinkt vreemd - is onverschilligheid. Ik heb het ook zien gebeuren dat mensen een relatie hadden, daar kwamen anderen bij, er ontond een polyamorische situatie en na verloop van tijd ging men allemaal uit elkaar. Waarom? Men oefende zichzelf zo goed in het uitschakelen van de jaloerse gevoelens dat er onverschilligheid voor in de plaats kwam en dan is het ook uit met de liefde, van alle kanten.



Leven zoals een polyamorist moet echt ín je zitten, het is moeilijk aan te leren. Voor de mensen die het probeerden die ik kende, was het echt een fase in hun leven, al dan niet succesvol maar niemand is meer bij hun eerste partner in ieder geval, men koos uiteindelijk of voor de latere geliefde of voor geen van beiden. Ook de kinderen van mensen uit relaties met meerdere partners kozen niet voor dezelfde levensvorm als hun ouders, sterker nog, ze wezen die vorm af vaak vanwege de onrust die het in hun leven teweeg had gebracht.



Hiermee wil ik trouwens niet zeggen dat al die mensen doodongelukkig waren. Het ging vaak jaren goed maar de emoties onverschilligheid aan de ene en jaloezie aan de andere kant maakte dat het een fase werd waar niet één mij bekend huwelijk tegen bestand was.



Ale je man zegt niet tegen de nieuwe situatie te kunnen, dan zou ik hem maar serieus nemen want het hoofdbestanddeel van polyamorie is die 'amorie' en dat betekent liefde. Als de poly er voor een van de deelnemers niet in zit, gevoelsmatig, dan houdt het op en dan zul je heel ouderwets moeten kiezen voor of je man, of je vakantievriendje.

Ehm, je bent 19, getrouwd en hebt al twee kinderen en nu wil je ook nog 2 mannen? Is dit wel echt? Hoe kan je nu in hemelsnaam op je 19e WEER het gevoel hebben dat je leeft? Je komt net kijken.....

Dat is juist polyamorie,dat je van 2 kanten deze levenswijze kiest en dus niet eenzijdig.Dat je man speelt met de gedachte aan een vriendin voor hem erbij...jij hebt je vakantievriend...dan is de cirkel toch rond..

PastelPink, hier een mannenkijk, misschien dat het helpt:



Van jouw man uit, die hoopt waarschijnlijk dat het overgaat. En laat je nu contact met hem zoeken, waarschijnlijk omdat hij geen andere uitweg ziet. Zodra jij sex met die andere man hebt, knapt er waarschijnlijk iets bij hem. Wat jij misschien helemaal niet merkt, waar je levenslang last van hebben. Want waarom zou hij jouw nog trouw zijn, voor je door het vuur gaan, etc. Sex is daarbij de absolute grens, en kussen zit bij die grens.



Van die andere man, heel leuk zo'n verliefdheid, en spannend. En als jij niet volledig sexueel voor hem kan gaan. Wat je niet gaat lukken in je relatie, alle reden voor hem, om dat sexuele gat te gaan opvullen. Dus goede kans dat je hem niet voor je alleen houdt. Tenzij je overstapt natuurlijk.



Er zijn hier mensen bij wie een open relatie voor langere tijd goed gaat, maar dat is allemaal op basis van gelijkwaardigheid. Voor jullie geen optie, want jij zou hem dat opdringen.



Je zal dus een keuze moeten maken. Die verliefdheid gaat gegarandeert over, en dan kan je eigenlijk eerlijker kijken. Van je man ken je zijn dagelijkse kant, maar van je vriend alleen de zonzijde. En als hij echt zo leuk is in een relatie, waarom is hij dan nog steeds vrijgezel?



Na 20 jaar wil je wel eens wat anders, en kennelijk heb je er nu ook de energie voor. Als je die energie in elkaar steekt, en bijvoorbeeld weer eens samen een weekendje weg gaat, of andere dingen doen. Dan heb je een goede kans dat die spanning ook in je huwelijk weer terugkomt.



In ieder geval sjiek dat je het met open vizier doet.



Groetjes kreeft

En met polyamorie is het juist een manier van leven dat je jezelf maar ook vooral de ander en elkaar de liefde gunt van meerdere personen.Kun jij of je partner en jullie eventuele andere partners dat niet dan is polyamorie geen manier van leven voor jullie....