Minnaar deel 15

09-12-2011 10:32 3041 berichten
Alle reacties Link kopieren
Kunnen jullie een minnaar hebben zonder er verliefd op te worden? Of ga je uiteindelijk toch meer voelen voor zo'n man, je hechten.



Dit topic is voornamelijk voor gelijkgestemden. Natuurlijk mogen forummers met een andere mening zich ook hier in de discussie mengen. Maar dit kan ook op een ander topic, namelijk deze; Vind jij een SV ook zo vervelend?

And I wonder if I ever cross your mind, for me it happens all the time.
Alle reacties Link kopieren
quote:Rooss4 schreef op 31 december 2011 @ 13:56:

Moniekk, prachtig beschreven.. zonder dit ooit echt te hebben meegemaakt kan ik helemaal meegaan met je post. Begrijp me goed, het hebben van een minnaar is heerlijk, geweldig, allesoverheersend gaaf en geeft je onwijs goed gevoel maar het bedrog, het gedraai en het gelieg, dat kan ik ook niet goed snappen. Ook al draait dit topic hier niet om, ik vind het wel heel goed dat er af en toe iemand langskomt die de boel weer even naar het juiste moraal probeert te draaien.



Want laten we eerlijk zijn, liegen tegen degene waarvan je zegt heel veel te houden is eigenlijk not done.. toch??

Ik wil hier ook niet de moraalridder uithangen. Maar het verbaast me eerlijk gezegd wel dat jij de enige bent Rooss die op de verhalen van Moniekk en Lila reageert. Jammer dat anderen hier niets over kwijt willen.

Ikzelf vind jou verhaal Moniekk ook eentje om verder over na te denken, ook voor mensen zonder minnaar.
Donder, my thoughts exactly! Juist de dames die bewust kiezen voor vreemdgaan zouden deze post imo heel goed moeten lezen en tot zich door moeten laten dringen. Ook zonder de moraalridder uit te willen hangen trouwens...
Alle reacties Link kopieren
Ik ben het ook helemaal eens met Moniekk en Lila. Mijn huwelijk is niet geeindigd om het 'vreemdgaan' van ex, wel om het maandenlang erover liegen terwijl ik al duidelijk had aangegeven dat ik het vermoeden had dat er een ander was. Al die tijd zeggen dat er niets aan de hand is, en achteraf blijkt het wel zo te zijn. Dat is voor mij de doodslag geweest, toen is mijn wereld in gestort. Alle vertrouwen is weg, ik twijfel zelfs aan de hele 25 jaar dat we samen waren, ik kan niet meer aan leuke dingen denken omdat ik het idee heb dat het toch allemaal maar op leugens gebaseerd was (gaat vast met de tijd wel over, maar is nu erg pijnlijk en moeilijk). Hij dacht wel gewoon verder te kunnen, een huwelijk als goede vrienden en verder open, maar ik kon niet over dat wantrouwen meer heen stappen. Vertrouwde hem op geen enkel vlak meer, zelfs niet met simpele dingen. Als hij in het begin had gezegd, ik ben verliefd op een ander en ik weet niet wat ik ermee moet, dan waren we in ieder geval of eruit gekomen of beter uit elkaar gegaan.

Ik weet ook niet of ik ooit nog een man zal kunnen vertrouwen, en dat vind ik zelf eigenlijk nog het ergste.



Ik begrijp wel dat dit niet iets is wat je op een avond zomaar even aan je partner verteld, maar openheid en praten is toch zo belangrijk. Als dit is wat je wilt, als je het zeker weet, zeg het dan. Eindigt je relatie daar, dan is het zo, maar dan ben je eerlijk geweest en heeft je partner erover kunnen praten en nadenken. Als je er over liegt en het komt uit, dan is het sowieso afgelopen, en met veel meer ellende.
Nou, om eerlijk te zijn ontdek ik de laatste week wel dat openheid en praten thuis leidt tot meer dan ik dacht. Ik ben niet volledig open, nr1 vindt het al erg genoeg dat hij spannende berichtjes van mij naar een ander las. Het was niet leuk, het is best wel een slag voor hem geweest, maar de reactie is nu dat hij het als een signaal ziet dat ik ons seksleven wel wat spannender wil hebben. En daar werken we sinds een paar dagen aan, zeer naar tevredenheid...
Alle reacties Link kopieren
Piieeuww.. net nog in het oude jaar weer bijgelezen hier... gaat hard! Leuk om te zien dat er ook een aantal (voormalige) 1e's de moeite hebben genomen om hun ervaring op te schrijven, zoals Gijs, My way, Moniekk en Lila.... Welkom! Uiteraard is het goed om ook die kant van het verhaal te belichten.



Volgend jaar verder !! Allemaal heel veel geluk in 2012 :):)



Cheers !
Alle reacties Link kopieren
quote:vvvvivavvvv schreef op 31 december 2011 @ 14:52:

[...]





Je hebt helemaal gelijk, maar ik ben zo verward op dit moment. Hij zoekt me op, stuurt ontzettend lieve mailtjes die ik beantwoord met lieve mailtjes terug. Dit verliefde gevoel werkt verslavend. Vooralsnog alleen gezoend en het lijkt me inderdaad het beste dat het daar bij blijft. Ik vond het erg knap van me dat ik dat ook tegen hem gezegd heb, Maar oh die ogen, die spanning die er tussen ons hangt, het is net elektriciteit....



Tsja allemaal zo herkenbaar, mijn ex had dat dus ook, een soort

drang om contact te houden en daar zit ook het gevaar voor je

relatie het zenuwachtige gedoe om haar mobiel en opzichtige

smoezen om de deur uit te kunnen.



Zoals ik al schreef ben ik zelf ook een keer smoorverliefd geweest

binnen een relatie en weet dus hoe ellendig het is.



Je kan proberen rustig aan te doen maar dat is geen echte

oplossing de enige oplossing is het contact verbreken, daar heb

ik toen zelf voor gekozen en zelfs een brief die ik kreeg ongeopend weg te gooien, ik moest mezelf en mijn relatie beschermen en oooh wat was ik zwak.
Voltaire: ik veracht u en uw mening, maar ik zal mijn leven geven om uw recht op die verachtelijke mening uit te mogen dragen.
Alle reacties Link kopieren
iedereen de beste wensen voor 2012 , dat het een liefdevol jaar mag worden
Alle reacties Link kopieren
quote:Rooss4 schreef op 31 december 2011 @ 15:11:

Donder, my thoughts exactly! Juist de dames die bewust kiezen voor vreemdgaan zouden deze post imo heel goed moeten lezen en tot zich door moeten laten dringen. Ook zonder de moraalridder uit te willen hangen trouwens...



Waarschijnlijk komt het verhaal van moniek bij hun net zo hard binnen als bij mij. Leek ik tot voor kort weinig last te hebben van schuldgevoelens, deze laatste dagen des te meer. De feestdagen, het verhaal van moniek, allemaal momenten om even bij stil te staan. Zo aan het eind van het jaar begint iedereen over goede voornemens en wat zijn die van mij? Ik weet het gewoon niet, het enige wat ik wel weet is dat er keuzes gemaakt moeten worden, maar welke.......



Natuurlijk vind ik ook dat ik eerlijk zou moeten zijn naar mijn nr1 maar moet ik niet eerst bedenken welke kant ik op wil. Als ik breek met nr2 zadel ik nr1 dan niet alleen maar op met dingen die hij liever niet had willen weten?
Hmm, klinkt pijnlijk, Jolanda, ik snap je verscheurde gevoel. Bij zo`n post van Moniekk voel ik altijd een stukje dapperheid. Ze waagt zich in het hol van de leeuwinnen om haar verhaal te doen, ons te vertellen hoe pijnlijk onze acties kunnen zijn. Ik zeg onze omdat ik ook gedate heb met vreemdgangers, al ga ik zelf niet vreemd. Dat vind ik ontwapend en kwetsbaar. Zo`n post mag niet genegeerd worden.



Als je breekt met nr 2 hoeft nr 1 niets te weten toch? Achteraf vertellen wat je gedaan hebt lijkt me niet slim. Wel voor jouw schone bord maar niet voor zijn gemoedstoestand. Dan kun je nr 2 beter met stille trom uit je leven weren. Of kan dat bij jou niet? (ben de verhalen een beetje kwijt, ik weet dat hier ook iemand is die date met een gezamenlijke vriend..)



In elk geval wil ik alle minnaars en minnaressen een spectaculair, liefdevol, geil en fantastisch nieuwjaar wensen en eeeh koppie d'r bij!!
Alle reacties Link kopieren
Ieder verhaal van mensen die erg gekwetst zijn omdat hun partner is vreemdgegaan is confronterend, ook die van Moniekk. Op zich snap ik dat er mensen zijn die het jammer vinden dat er niet op die verhalen in gegaan wordt maar zelf vind ik het lastig om een reactie erop te geven. Het is hardstikke dapper dat je dat hier post en bijzonder dat de posts niet vol met verwijten zit naar alle vreemdgangers toe maar ik vind het lastig om er iets op te zeggen. Bij mij schiet af en toe ook door mijn hoofd dat ik met 1 zin mijn hele relatie op de kop kan zetten en misschien zelfs wel opblazen. Dat voelt helemaal niet lekker. Bij aanvang van mijn acties had ik helemaal geen schuldgevoel. Intussen nu we wat verder in de tijd zijn heb ik dat wel. Waarom het dan toch doorgaat? Ik kan daar op dit moment geen antwoord op geven. Omdat ik er toch voor kies om mijn eigen genot op 1 te zetten? Omdat de pakkans klein is? en ik die drempel van de eerste keer al over ben? Zeg het maar, ik weet het op dit moment niet, ik worstel er wel mee. Heb nr 2 ook al tijden niet meer gezien. Af en toe een onschuldig appja maar ook dat zou niet moeten want een onschuldig appje bestaat natuurlijk met een nr. 2, ook al gaat het over het weer. Contact is contact. Maar goed, zo worstelen we verder het nieuwe jaar in en krijgen we hopelijk ooit de wijsheid om te doen wat goed is.



Iedereen een heel happy 2012! En het koppie d'r bij van Roos, daar sluit ik me bij aan
Alle reacties Link kopieren
@ Allemaal, de allerbeste wensen voor 2012, laat vooral oprechte liefde, eerlijkheid en geluk jullie deel zijn.



Wat me verder van het hart moet hier is dat iedereen hier post vanuit een visie, dat er een aantal ex nr 1's zijn uit een relatie met een nr 2 doet de balans zeker goed. Het negeren van de posts van Monique en Lila zegt meer als 1000 posts over nrs 2 en de moeilijkheden die daarmee gepaart gaan. Ook de posts van Holle Bolle Gijs en Triky en Hyperion zijn nodig voor een bepaalde nuancering of balans.



Wat er echter uit te distilleren valt is vele male belangrijker, de lijm die ons hier op het topic "bind" is de affaire, een minnaar of minnares van welke kant dit ook belicht word. Elke situatie is anders, elke relatie met een nr. 1 hier waar een nr. 2 in het spel is schiet tekort (buiten de goedwerkende op eerlijkheid gebaseerde open relaties!). Je kan nog zo veel smoezen verzinnen als: "Ik ben hartstikke gelukkig maar heb gewoon iets nodig van nr 1 niet kan bieden" of "Nr 1 is zo`n wereld man/vrouw en is z\o lief voor de kinderen". Feit is en blijft dat eerlijkheid in een relatie het allerbelangrijkste is en dat er géén excuus is dat niet te zijn. Je zal uiteindelijk altijd menzen pijn doen inclusief jezelf en op een goeie dag een keuze moeten maken. Dat kan 1 jaar duren of 10 jaar, feit is dat je een leugen leeft. Klagen dat je in een rollercoater zit heeft dus ook geen enkele functie aangezien je zelf in dat vermaledijde ding gesprongen bent, wat niet betekend dat je er niet uit kan stappen.



@ Hollebollegijs: Onthou een ding, je weet wat je hebt en niet wat je gaat krijgen.



Wat een dooddoener (niet rottig bedoeld), je weet ook niet wat je in een relatie met nr 1 kan verwachten, helemaal niet als je niet gelukkig en oneerlijk bent. Het leven is een gok en luiheid een ondeugd, of werken aan je relatie met nr 1 of verder met een nr. 2 is gewoon een keuze. Dat die keuze lastig is weten we allemaal...



@ Libelle: Weet je, ik kon zomaar die ex zijn in jouw verhaal ik heb denk ik wel 2 jaar gevochten met mijzelf om een manier te vinden mijn lef te tonen en te vertellen dat ik verliefd was. Daarnaast wilde ik ook niet kwetsen omdat het mij ook ontzettend pijnlijk lijkt om bedonderd te worden. Het allervervelendste is dat als "het" uitkomt ,op welke manier dan ook, en er geen goede communicatie meer mogelijk lijkt, (zelfs als je elkaar al 30 jaar kent). Dat je als de bedrogene gekwetst bent snap ik heel goed maar ook de bedrieger is heel erg gekwetst als je van alle communcatie beroofd word door rancune (heel begrijpelijk overigens). Er is dus ook geen communicatie over "de reden" en dat is voor beide partners juist zo belangrijk ook voor de verwerking van de bedrogene omdat het altijd voortkomt uit iets wat beide partners niet bij elkaar konden vinden. Dat klinkt hard en ik wil niet beledigen of baggataliseren maar is wel essentieel voor de verwerking zodat ook jij weet wat er volgens de bedrieger aan de relatie mankeerde (wat niet impliceert dat de bedrogene fout of de oorzaak is want er is geen excuus voor oneerlijkheid..) Dat de bedrieger daarna heel lang op die pijnlijke blaren moet zitten is de concequentie van zijn oneerlijkheid en zijn bedrog en doet alleen maar recht aan zijn oneerlijkheid..



In elk geval sorry weer voor de lange post, ik typ soms zoveel dat ik meer als 3/4 weer zit te wissen geniet allemaal van nieuwjaarsdag!
Alle reacties Link kopieren
quote:xxjolandaxx schreef op 01 januari 2012 @ 13:35:

[...]





Waarschijnlijk komt het verhaal van moniek bij hun net zo hard binnen als bij mij. Leek ik tot voor kort weinig last te hebben van schuldgevoelens, deze laatste dagen des te meer. De feestdagen, het verhaal van moniek, allemaal momenten om even bij stil te staan. Zo aan het eind van het jaar begint iedereen over goede voornemens en wat zijn die van mij? Ik weet het gewoon niet, het enige wat ik wel weet is dat er keuzes gemaakt moeten worden, maar welke.......



Natuurlijk vind ik ook dat ik eerlijk zou moeten zijn naar mijn nr1 maar moet ik niet eerst bedenken welke kant ik op wil. Als ik breek met nr2 zadel ik nr1 dan niet alleen maar op met dingen die hij liever niet had willen weten?



Wat een klote situatie Jolanda, ik snap je verscheurde gevoel heel goed, realiseer je alleen dat hoe langer je het uitstelt des te dieper de (beer)put word die een keer open moet.



@ All met het zelfde dilemma, is het niet zo dat jullie allemaal stiekum zitten te hopen dat het uitkomt of dat nr 1 de knoop doorhakt voor jullie? Of dat je dit gedrag volhoud om nr 2 langdurig te testen en te kijken of er toch geen irritante dingen aan nr 2 zitten die je door de loop van de tijd ook in de problemen zou brengen als je met hem of haar een relatie aan zou gaan?
Alle reacties Link kopieren
quote:Rooss4 schreef op 01 januari 2012 @ 13:41:

Hmm, klinkt pijnlijk, Jolanda, ik snap je verscheurde gevoel. Bij zo`n post van Moniekk voel ik altijd een stukje dapperheid. Ze waagt zich in het hol van de leeuwinnen om haar verhaal te doen, ons te vertellen hoe pijnlijk onze acties kunnen zijn. Ik zeg onze omdat ik ook gedate heb met vreemdgangers, al ga ik zelf niet vreemd. Dat vind ik ontwapend en kwetsbaar. Zo`n post mag niet genegeerd worden.



Als je breekt met nr 2 hoeft nr 1 niets te weten toch? Achteraf vertellen wat je gedaan hebt lijkt me niet slim. Wel voor jouw schone bord maar niet voor zijn gemoedstoestand. Dan kun je nr 2 beter met stille trom uit je leven weren. Of kan dat bij jou niet? (ben de verhalen een beetje kwijt, ik weet dat hier ook iemand is die date met een gezamenlijke vriend..)



In elk geval wil ik alle minnaars en minnaressen een spectaculair, liefdevol, geil en fantastisch nieuwjaar wensen en eeeh koppie d'r bij!!



Rooss wat zeg je dat mooi, ik vind het ook heel dapper wat deze posters hier neer zetten en ik ben er van overtuigd dat ze heel veel bijdragen, juist voor degene met een dilemma of het gevoel te moeten kiezen tussen eerlijk zijn of doorgaan zoals ze doen.



Over het algemeen is de stille trom minder kwetsend, helaas zijn er vaak "verhalen" van derden die olie op t vuur gooien waardoor er alsnog dingen aan t licht komen. Dat is niet altijd zo, dat snap ik...
Alle reacties Link kopieren
Hallo allemaal,



Als eerste een super 2012!!!

Iedereen een top avond gehad?



ALs ik iedereen zn verhalen lees dan denk ik , goh wat loopt het op dit moment erg soepel met nr 1 en nr2...



Geen achtbaan gevoelens maar precies zoals het moet zijn.



Deze week ga ik nr 2 weer zien Yes!!! Was even geleden...

Wij zijn ook verliefd maar ja hebben allebei een nr1 waarvan we beide weten dat is ons leven en wat wij hebben is super fijn maar geen vervanging voor onze nummer 1.





Voor de rest weinig te melden denk ik...



Ga weer even in de lees stand...



Fijne dag allemaal...
Alle reacties Link kopieren
quote:libelle69 schreef op 31 december 2011 @ 15:46:

Ik ben het ook helemaal eens met Moniekk en Lila. Mijn huwelijk is niet geeindigd om het 'vreemdgaan' van ex, wel om het maandenlang erover liegen terwijl ik al duidelijk had aangegeven dat ik het vermoeden had dat er een ander was. Al die tijd zeggen dat er niets aan de hand is, en achteraf blijkt het wel zo te zijn. Dat is voor mij de doodslag geweest, toen is mijn wereld in gestort. Alle vertrouwen is weg, ik twijfel zelfs aan de hele 25 jaar dat we samen waren, ik kan niet meer aan leuke dingen denken omdat ik het idee heb dat het toch allemaal maar op leugens gebaseerd was (gaat vast met de tijd wel over, maar is nu erg pijnlijk en moeilijk). Hij dacht wel gewoon verder te kunnen, een huwelijk als goede vrienden en verder open, maar ik kon niet over dat wantrouwen meer heen stappen. Vertrouwde hem op geen enkel vlak meer, zelfs niet met simpele dingen. Als hij in het begin had gezegd, ik ben verliefd op een ander en ik weet niet wat ik ermee moet, dan waren we in ieder geval of eruit gekomen of beter uit elkaar gegaan.

Ik weet ook niet of ik ooit nog een man zal kunnen vertrouwen, en dat vind ik zelf eigenlijk nog het ergste.



Ik begrijp wel dat dit niet iets is wat je op een avond zomaar even aan je partner verteld, maar openheid en praten is toch zo belangrijk. Als dit is wat je wilt, als je het zeker weet, zeg het dan. Eindigt je relatie daar, dan is het zo, maar dan ben je eerlijk geweest en heeft je partner erover kunnen praten en nadenken. Als je er over liegt en het komt uit, dan is het sowieso afgelopen, en met veel meer ellende.Praten praten is het enige wat je hoeft te doen om jezelf en de anders recht aan te kijken. Hier is het ook moeilijk geweest maar toch door openheid te geven, hoe moeilijk ook. Weet ik , ik wordt oud met mn nummer 1....
Alle reacties Link kopieren
quote:JanJurk schreef op 01 januari 2012 @ 14:39:



@ Hollebollegijs: Onthou een ding, je weet wat je hebt en niet wat je gaat krijgen.



Wat een dooddoener (niet rottig bedoeld), je weet ook niet wat je in een relatie met nr 1 kan verwachten, helemaal niet als je niet gelukkig en oneerlijk bent. Het leven is een gok en luiheid een ondeugd, of werken aan je relatie met nr 1 of verder met een nr. 2 is gewoon een keuze. Dat die keuze lastig is weten we allemaal...

!





Hee Jan, je hebt gelijk het is ook een dooddoener, je kan voor je nummer 1 kiezen en er na een jaar er achter komen dat hij/zij wel voor de nummer 2 gaat



Waarom ik het eigenlijk schreef was het volgende; om me heen

zie ik regelmatig complete gezinnen in "puin" gaan door vreemdgaan.



Huizen in de verkoop en omgangsregelingen kortom een boel

verdriet.

Ik kan niet beoordelen in hoeveel gevallen er achteraf sprake is van spijt wat ik wel zie is dat in het geval van mijn ouders (mijn moeder verliet mijn vader voor een ander) en bij mijn ex (2 kinderen in het spel) er misschien met wat meer kalm en rustig beraad andere beslissingen genomen waren.



Maar zoals je al schreef vooraf kan je niet inschatten hoe een

beslissing uit gaat pakken.



Overigens ken ik ook echtparen die wel degelijk gelukkiger zijn

geworden van hun beslissing bij hun partner weg te gaan al zie

je wel vaak dat de keuze voor een nummer 2 ook weer tijdelijk is.

Het is een bijna onmogelijke opgave om van een relatie in een relatie te stappen.
Voltaire: ik veracht u en uw mening, maar ik zal mijn leven geven om uw recht op die verachtelijke mening uit te mogen dragen.
Alle reacties Link kopieren
quote:JanJurk schreef op 01 januari 2012 @ 14:39:

...Het allervervelendste is dat als "het" uitkomt ,op welke manier dan ook, en er geen goede communicatie meer mogelijk lijkt, (zelfs als je elkaar al 30 jaar kent). Dat je als de bedrogene gekwetst bent snap ik heel goed maar ook de bedrieger is heel erg gekwetst als je van alle communcatie beroofd word door rancune (heel begrijpelijk overigens). Er is dus ook geen communicatie over "de reden" en dat is voor beide partners juist zo belangrijk ook voor de verwerking van de bedrogene omdat het altijd voortkomt uit iets wat beide partners niet bij elkaar konden vinden.





Hear hear.. JJ, jij zou zo maar mijn minnaar kunnen zijn

Minnaar en ik worstelen nog steeds op onze manier, zijn ex op haar manier. En ik moet zeggen (en dat is grotendeels ten danke aan haar), het ergste randje lijkt er af te zijn. En dat betekent dat er nu gepraat wordt, veel gepraat. Over schuldgevoelens, verdriet, over waar het mis ging tussen hun.

En daarbij sta ik aan de zijlijn. Maar ik weet ook dat dit nodig is. Voor hun allebei.



Gisteravond hadden minnaar en ik een lang gesprek. Over hoe het anders had kunnen, misschien moeten lopen. Wanneer ik had moeten stoppen (omdat ik toch moeite heb om het verdriet nu los te laten), wanneer hij het zijn ex had moeten vertellen. 1 ding is zeker: dan waren wij er niet geweest. Heleboel dubbele gevoelens.
Alle reacties Link kopieren
@diegene die het vroeg: kinderen weten van niets en waren in speeltuin aan het spelen, wij aan aparte tafeltjes naast elkaar op terras. steeds hardop zeggen waar we heen gingen. kids hadden niets door. uiteindelijk niet echt goed kunnen praten natuurlijk, maar het was wel spannend.

posts zetten me wel aan het denken. evenals heerlijke tijd met mijn man. misschien behoeftes toch maar bespreken, al zal ik hem zeer kwetsen...
mooie nadenkertjes zijn er weer gepost, zo'n nieuw jaar is toch weer een mooi moment voor bezinning...
Alle reacties Link kopieren
quote:JanJurk schreef op 01 januari 2012 @ 14:43:

[...]





Wat een klote situatie Jolanda, ik snap je verscheurde gevoel heel goed, realiseer je alleen dat hoe langer je het uitstelt des te dieper de (beer)put word die een keer open moet.



@ All met het zelfde dilemma, is het niet zo dat jullie allemaal stiekum zitten te hopen dat het uitkomt of dat nr 1 de knoop doorhakt voor jullie? Of dat je dit gedrag volhoud om nr 2 langdurig te testen en te kijken of er toch geen irritante dingen aan nr 2 zitten die je door de loop van de tijd ook in de problemen zou brengen als je met hem of haar een relatie aan zou gaan?@JJ Allemaal waar. Op een of andere manier zoek ik een soort van zekerheid over mijn nr2. Ik maak mezelf wijs dat ik hem nodig heb om keuzes te kunnen maken, om stappen te kunnen zetten. Maar nr2 zit zelf nu midden in zijn scheiding en heeft op dit moment wel iets anders aan zijn hoofd. Houdt ook wat afstand om de verhouding met zijn kinderen en familie niet in gevaar te brengen. Ik zal deze periode dus moeten gebruiken om vervolggesprekken met nr1 aan te gaan. Om in ieder geval te bespreken dat het niet goed gaat en dat ik enorm twijfel over hoe nu verder. Misschien ook wel beter om dit soort gesprekken te voeren zonder spannende afspraken in het verschiet.
Alle reacties Link kopieren
Allemaal een heel goed 2012! Ik vind het zo frustrerend dat ik het iedereen kan en mag wensen maar mijn lover niet kan contacten nu. Ik heb gemaild maar is zo onpersoonlijk en van zijn kant heb ik nog niets gehoord. Dat is dan even lastig maar het hoort nu eenmaal bij de spelregels.
Nee ik kan het niet ,een minnaar zonder verliefd te worden ben ik achter.

Lees nu al hele tijd mee en een keer gereageerd maar moet ff mijn verhaal kwijt en wil daarna ook meeschrijven en reagerem als dat mag.



Ik ben 33 ,en ben 14 jaar samen met nr en we hebben 2 kinderen.

Nr 1 was mijn eerste echte relatie en zijn eigenlijk best gelukkig samen.Een maand of 3 geleden ben ik via een chatsite een leuke man leren kennen.was in eerste instantie echt gewoon vriendschappelijk bedoeld wasnt was niet op zoek ofzo.

Maar na paar gewoon leuke mails elkaar gezien en gezoend maar verder niks en daarna kwam er een mailtje dat hij het heeel druk had en geen tijd meer.Ik was er toen natuurlijk ook gelijk klaar mee.

Nou ging het leven natuurlijk gewoon door en ijn we een paar weken geleden een midweekje weggeweest.In die week kwam er een bevriend stel van ons langs en bleef slapen.

Later op de avond lagen we allemaal een beetje lui voor de tv en gezellig kletsen en de man van dat stel had me beetje tegen zich aan getrokken enzo tijdje gelegen.

Maar merkte dat dat bij mij wel iets heeft losgemaakt,klinkt mischien heel gek maar voelde gewoon goed.

Nu sinds een week of 3 smst hij mij redelijk vaak en het zijn gewoon lieve geintreseerde smsjes maar zat toch ook wel bepaalde opbouw in. bijv schatje(zei hij altijd al) ga nu naar mijn bed denk je beetje aan me.

2 weken gelden was ik bij hem en hebben we gezoend,was heerlijk en verder niks gebeurt, de smsjes werden iets persoonlijker nog en ben nog een keer langsgeweest toen zijn vrouw er niet was en weer heerlijk gezoend.'

Nu waren ze hier met oud en nieuw en vriend wilde om 1 uur graag uit en partner van nr2 ook maar wij hadden niet zo veel zin en in goed overleg zijn hun alleen gegaan.

Nou jullie snappen het al we hebben heerlijk liggen knuffelen,er is verder dan zoenen en beetje friemelen aan borsten en strelen niks gebeurt want dat durfde ik niet was te bang dat vriend onverwachts zou terugkomen.Maar ja nu lijkt alles in een enorme stroomversnelling terecht te komen.

Een versnelling die ik op het moment heel fijn vind. De aandacht,de lieve smsjes, de wat stoutere smsjes over wat we graag met elkaar zouden willen doen.



Maar ja het is een goede vriend van nr 7 en zijn vrouw ook.

Dat is iets wat wel veel schuldgevoelens oproept,maar mijn gevoel naar hem is sterker, En ben bang dat hij een keer onvoorzichtig is en zijn smsjes niet wist.

Beide nrs 1 hebben totaal geen argwaan want we zijn altijds wel close met elkaar geweest en hij is 20 jaar ouder als mij.



Heb het met een hele goede vriendin erover gehad en zij zegt hou op want het komt ALTIJD uit.

Hoe denken jullie daarover?



Ik weet natuurlijk dat ik mijn nr 1 veel verdriet doe als hij hier achter komt en wil met hem verder de rest van mijn leven maar denk nu dus wel de hele dag aan nr 2.

Ben ik nou zo egoistisch als ik hier lekker van geniet
nr 7 moet natuurlijk nummer een zijn he
Mandy, ontrouw komt niet altijd uit natuurlijk, ik denk dat het scheidingspercentage in NL dan nog 2 keer zo hoog zou liggen. Als ik je verhaal lees vind ik wel dat je echt met vuur speelt en heel bewust situaties aan het creëren bent om met dat vuurtje te kunnen spelen. Dit overkomt je niet hoor, je bent heel bewust tegen de grenzen aan het schuren en zal dus ook de eventuele consequenties moeten aanvaarden mocht het wél uitkomen. Jouw relatie wellicht naar de knoppen en die van je nog-net-niet minnaar. Jullie vriendschap voor altijd naar de maan en een hele hoop boze en verdrietige mensen.



Als je dit er allemaal voor over hebt kan ik je alleen maar veel plezier wensen!
Alle reacties Link kopieren
@ Mandy ik ben het wel met Rooss eens. Vind het altijd lastig om te zeggen omdat ik zelf ook niet eerlijk ben maar de opmerking dat je de rest van je leven verder wil met nr1 staat een beetje in contrast met het verhaal daarvoor. Als je nu verder gaat zal je de eventuele consequenties moeten aanvaarden.



Wel bijzonder om te lezen dat jouw nr 1 en de nr1 van jouw nr2 met oud en nieuw samen gaan stappen. Broeit daar soms ook iets?



Pfff de halve dag met nr2 zitten sms'en. Dacht dat hij wat afstand wilde nemen maar zo te lezen heeft hij hele andere voornemens.

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven