
Bewust geen kinderen?
donderdag 12 januari 2012 om 18:33
Hallo dames
Ik weet mijn hele volwassen leven al ,en ik ben nu 42 ,dat ik geen kinderen wil.
Dit is best belangrijk om te communiceren als je een relatie wilt aangaan met een vrouw , om misverstanden ,ongelukjes of teleurstelling te voorkomen .
Nu mijn vraag , zijn er ook vrouwen die dat zo voelen ,en er al hun hele volwassen leven zo over denken?
En waarom wil je geen kinderen?
Ik stel deze vraag om een beeld te krijgen of er überhaupt vrouwen zijn die bewust geen kinderen willen krijgen.
En om nou te gaan daten en het eerst te vragen is ook niet echt de juiste openingen zin.
Tips ,reacties????
Ik weet mijn hele volwassen leven al ,en ik ben nu 42 ,dat ik geen kinderen wil.
Dit is best belangrijk om te communiceren als je een relatie wilt aangaan met een vrouw , om misverstanden ,ongelukjes of teleurstelling te voorkomen .
Nu mijn vraag , zijn er ook vrouwen die dat zo voelen ,en er al hun hele volwassen leven zo over denken?
En waarom wil je geen kinderen?
Ik stel deze vraag om een beeld te krijgen of er überhaupt vrouwen zijn die bewust geen kinderen willen krijgen.
En om nou te gaan daten en het eerst te vragen is ook niet echt de juiste openingen zin.
Tips ,reacties????
Noem mij maar BOOM

donderdag 12 januari 2012 om 21:52
Ik heb ook bewust geen kinderen.
Toen ik in de 20 was, en met mijn ex samen, gingen we er altijd vanuit dat die wens op een bepaald moment wel de kop op zou steken.
Dat is nooit gebeurd. Zowel bij mij niet, als bij hem.
Sterker nog, hoe ouder ik werd, hoe meer waarde ik ging hechtten aan mijn vrijheid.
Ik ben nu 39, en heb een nieuwe vriend, en ik moet zeggen dat ik nu wel eens denk "Het zou nog net kunnen".
Ik ben me er dus wel van bewust dat het echt nu of nooit is.
Maar ja, nu vind ik mijn financieele omstandigheden er niet naar, en bovendien is de wens er nog niet echt.
Het gaat niet gebeuren dus.
Maar ik ben wel eens bang dat ik ineens op mijn 50e een kinderwens krijg.
Mijn sterkste reden is dat ik het helemaal niet zie zitten om mijn hele leven om een andere persoon te laten draaien.
Een andere persoon die het imo niet eens waardeert, tot ze 20 zijn en het huis uitgaan.
Toen ik in de 20 was, en met mijn ex samen, gingen we er altijd vanuit dat die wens op een bepaald moment wel de kop op zou steken.
Dat is nooit gebeurd. Zowel bij mij niet, als bij hem.
Sterker nog, hoe ouder ik werd, hoe meer waarde ik ging hechtten aan mijn vrijheid.
Ik ben nu 39, en heb een nieuwe vriend, en ik moet zeggen dat ik nu wel eens denk "Het zou nog net kunnen".
Ik ben me er dus wel van bewust dat het echt nu of nooit is.
Maar ja, nu vind ik mijn financieele omstandigheden er niet naar, en bovendien is de wens er nog niet echt.
Het gaat niet gebeuren dus.
Maar ik ben wel eens bang dat ik ineens op mijn 50e een kinderwens krijg.
Mijn sterkste reden is dat ik het helemaal niet zie zitten om mijn hele leven om een andere persoon te laten draaien.
Een andere persoon die het imo niet eens waardeert, tot ze 20 zijn en het huis uitgaan.

donderdag 12 januari 2012 om 21:59
quote:lichtpuntjes schreef op 12 januari 2012 @ 21:51:
Alsof dat als je de juiste man hebt getroffen je dan op eens wel kinderen wil yeah right
..
Bij mijn vriendin werkte het toch wel zo.
Nooit kinderen gewild, komt voor het eerst in haar leven een fatsoenlijke vent tegen. Na 2 jaar relatie was de eerste geboren, en nu zegt ze dat ze er in totaal 3 wil.
Heel toevallig is dat precies wat hij altijd voor ogen had...
Alsof dat als je de juiste man hebt getroffen je dan op eens wel kinderen wil yeah right
..
Bij mijn vriendin werkte het toch wel zo.
Nooit kinderen gewild, komt voor het eerst in haar leven een fatsoenlijke vent tegen. Na 2 jaar relatie was de eerste geboren, en nu zegt ze dat ze er in totaal 3 wil.
Heel toevallig is dat precies wat hij altijd voor ogen had...
donderdag 12 januari 2012 om 22:02
quote:mclean72 schreef op 12 januari 2012 @ 21:59:
[...]
Bij mijn vriendin werkte het toch wel zo.
Nooit kinderen gewild, komt voor het eerst in haar leven een fatsoenlijke vent tegen. Na 2 jaar relatie was de eerste geboren, en nu zegt ze dat ze er in totaal 3 wil.
Heel toevallig is dat precies wat hij altijd voor ogen had...
Het hangt er natuurlijk wel vanaf waar je reden voor kinderloosheid vandaan komt , als je BV een erfelijke belasting is er een diepere reden. je kunt ook andere diepere redenen hebben
Dan twijfel je niet meer
[...]
Bij mijn vriendin werkte het toch wel zo.
Nooit kinderen gewild, komt voor het eerst in haar leven een fatsoenlijke vent tegen. Na 2 jaar relatie was de eerste geboren, en nu zegt ze dat ze er in totaal 3 wil.
Heel toevallig is dat precies wat hij altijd voor ogen had...
Het hangt er natuurlijk wel vanaf waar je reden voor kinderloosheid vandaan komt , als je BV een erfelijke belasting is er een diepere reden. je kunt ook andere diepere redenen hebben
Dan twijfel je niet meer
Noem mij maar BOOM
donderdag 12 januari 2012 om 22:07
Ik ben 41 en ik heb ook geen kinderen. Nooit echte moedergevoelens gevoeld. Ik heb wel altijd met kinderen gewerkt en ik vind ze heel leuk ( vooral baby t/m kleuters ) maar dan van een ander! Waar ik ook ik ook van kan genieten
( kinderen van familie en vrienden ) En voor mij is het goed zo! Ik vind het sneu voor mijn ouders omdat ze maar alleen mij hebben maar ja ik heb altijd mijn gevoel gevolgd!
( kinderen van familie en vrienden ) En voor mij is het goed zo! Ik vind het sneu voor mijn ouders omdat ze maar alleen mij hebben maar ja ik heb altijd mijn gevoel gevolgd!
donderdag 12 januari 2012 om 22:10
quote:laurentien1970 schreef op 12 januari 2012 @ 22:07:
Ik ben 41 en ik heb ook geen kinderen. Nooit echte moedergevoelens gevoeld. Ik heb wel altijd met kinderen gewerkt en ik vind ze heel leuk ( vooral baby t/m kleuters ) maar dan van een ander! Waar ik ook ik ook van kan genieten
( kinderen van familie en vrienden ) En voor mij is het goed zo! Ik vind het sneu voor mijn ouders omdat ze maar alleen mij hebben maar ja ik heb altijd mijn gevoel gevolgd!
Erg goed ,en dapper
Bij mij komen ook wel eens kinderen op bezoek ,vind het wel leuk maar ben weer blij als ze weg gaan.
Ik ben 41 en ik heb ook geen kinderen. Nooit echte moedergevoelens gevoeld. Ik heb wel altijd met kinderen gewerkt en ik vind ze heel leuk ( vooral baby t/m kleuters ) maar dan van een ander! Waar ik ook ik ook van kan genieten
( kinderen van familie en vrienden ) En voor mij is het goed zo! Ik vind het sneu voor mijn ouders omdat ze maar alleen mij hebben maar ja ik heb altijd mijn gevoel gevolgd!
Erg goed ,en dapper
Bij mij komen ook wel eens kinderen op bezoek ,vind het wel leuk maar ben weer blij als ze weg gaan.
Noem mij maar BOOM


donderdag 12 januari 2012 om 22:17
quote:lichtpuntjes schreef op 12 januari 2012 @ 21:51:
Alsof dat als je de juiste man hebt getroffen je dan op eens wel kinderen wil yeah right
Ik heb ook lang geroepen dat ik nooit maar dan ook nooit kinderen wilde. Tot ik een ontzettend lieve man tegenkwam. Dus het komt wel voor. Met hem kon ik me ineens wél voorstellen hoe het zou zijn om een kind te krijgen en een gezin te stichten. Ik wil het zeker nog een aantal jaren uitstellen, maar mijn kinderwens is wel aangewakkerd en dat komt echt door de liefde die ik voor hem voel en zijn karakter waar ik op kan bouwen. Ik weet dat hij een goede vader zou zijn en vertrouw erop dat wij het samen aan zullen kunnen.
Alsof dat als je de juiste man hebt getroffen je dan op eens wel kinderen wil yeah right
Ik heb ook lang geroepen dat ik nooit maar dan ook nooit kinderen wilde. Tot ik een ontzettend lieve man tegenkwam. Dus het komt wel voor. Met hem kon ik me ineens wél voorstellen hoe het zou zijn om een kind te krijgen en een gezin te stichten. Ik wil het zeker nog een aantal jaren uitstellen, maar mijn kinderwens is wel aangewakkerd en dat komt echt door de liefde die ik voor hem voel en zijn karakter waar ik op kan bouwen. Ik weet dat hij een goede vader zou zijn en vertrouw erop dat wij het samen aan zullen kunnen.
donderdag 12 januari 2012 om 22:18

donderdag 12 januari 2012 om 22:20
quote:elninjoo schreef op 12 januari 2012 @ 22:13:
Kleine kinderen kan ik juist niet verdragen. Dat werkt bij mij als 'n rode lap op 'n stier. Pas vanaf 'n jaar of 10-12 kan ik er mee om, als je er dus normaal mee kan praten dus.
Goh, dat heb ik precies andersom.
Tot een jaar of 5 vind ik ze leuk. Dan zijn ze nog schattig.
Pubers kan ik echt niet uitstaan.
En ik moet ook bekennen dat ik eigenlijk alleen meisjes maar leuk vind, ik vind jongetjes altijd zo stom doen. Wild, schreeuwen...
Kleine kinderen kan ik juist niet verdragen. Dat werkt bij mij als 'n rode lap op 'n stier. Pas vanaf 'n jaar of 10-12 kan ik er mee om, als je er dus normaal mee kan praten dus.
Goh, dat heb ik precies andersom.
Tot een jaar of 5 vind ik ze leuk. Dan zijn ze nog schattig.
Pubers kan ik echt niet uitstaan.
En ik moet ook bekennen dat ik eigenlijk alleen meisjes maar leuk vind, ik vind jongetjes altijd zo stom doen. Wild, schreeuwen...
donderdag 12 januari 2012 om 23:17
quote:laurentien1970 schreef op 12 januari 2012 @ 23:14:
Hahaha oke helemaal duidelijk! Ja het komt omdat je geen kinderen gewend bent. Wij zijn er niet in mee gegroeid... En wij zijn doodmoe wanneer ze weer weg zijn......
Ja dan kan ik weer rustig adem halen
Ik kan voor twee uurtjes de leukste oom zijn die bestaat , dan is het op
Hahaha oke helemaal duidelijk! Ja het komt omdat je geen kinderen gewend bent. Wij zijn er niet in mee gegroeid... En wij zijn doodmoe wanneer ze weer weg zijn......
Ja dan kan ik weer rustig adem halen
Ik kan voor twee uurtjes de leukste oom zijn die bestaat , dan is het op
Noem mij maar BOOM
donderdag 12 januari 2012 om 23:37
vrijdag 13 januari 2012 om 00:10
quote:muzze schreef op 12 januari 2012 @ 18:44:
[...]
Nou, het maakt iig een boel duidelijk als je het wel verteld. En zorgt iig voor minder gebroken harten, lijkt me. Mochten jij en de dame verliefd worden en later krijgt ze te horen dat jij geen kids wi en zij persé wel.
Beetje ander verhaal, maar toch...
Bij mijn eerste date vroeg ik of de desbetreffende man van voetbal hield. Zo ja, dan was het een verloren zaak, bloedhekel had ik aan voetbal en voetballende mannen, dankzij vader en broer.
Op deze manier heb ik mijn man leren kennen Hij had (happy me) helemaal niets met voetbal.
(heb nu wel voetbalminnende kids, antivoetbal is dus niet altijd overerfelijk)
sterkte met de voetbal stres
Ik zal het niet zover laten komen dat "geen kinderen " een misverstand wordt
[...]
Nou, het maakt iig een boel duidelijk als je het wel verteld. En zorgt iig voor minder gebroken harten, lijkt me. Mochten jij en de dame verliefd worden en later krijgt ze te horen dat jij geen kids wi en zij persé wel.
Beetje ander verhaal, maar toch...
Bij mijn eerste date vroeg ik of de desbetreffende man van voetbal hield. Zo ja, dan was het een verloren zaak, bloedhekel had ik aan voetbal en voetballende mannen, dankzij vader en broer.
Op deze manier heb ik mijn man leren kennen Hij had (happy me) helemaal niets met voetbal.
(heb nu wel voetbalminnende kids, antivoetbal is dus niet altijd overerfelijk)
sterkte met de voetbal stres
Ik zal het niet zover laten komen dat "geen kinderen " een misverstand wordt
Noem mij maar BOOM
vrijdag 13 januari 2012 om 00:13
vrijdag 13 januari 2012 om 01:40
quote:mieke1966 schreef op 12 januari 2012 @ 18:45:
Ik heb bewust geen kinderen.
Heb nooit gedacht dat het me leuk zou lijken om een kind te hebben. Wel altijd de mogelijkheid open gehouden dat ik dit "opeens" toch zou gaan vinden maar dat is nooit gebeurd.
Ben nu 45 43 dus denk ook niet dat ik hier nog spijt van zal gaan krijgen.
Om me heen natuurlijk allemaal vriendinnen met kinderen maar ook dat heeft bij mij nooit geresulteerd in de wens tot zelf een kind.
Geniet volop van mijn kinderloos bestaan, mijn parttime baan, mijn hobbys enz.
Ik heb dus niet geen kinderen omdat ik carriere wilde maken of een leven leid waarin geen kinderen passen. Ze hadden prima gepast maar het lijkt mij gewoon niet zo'n leuk leven.
Gelukkig een man getrouwd die dit ook zo voelt dus zijn ze er nooit gekomen en daar ben ik erg tevreden en blij mee.Hier nog een die er net zo over denkt
Ik heb bewust geen kinderen.
Heb nooit gedacht dat het me leuk zou lijken om een kind te hebben. Wel altijd de mogelijkheid open gehouden dat ik dit "opeens" toch zou gaan vinden maar dat is nooit gebeurd.
Ben nu 45 43 dus denk ook niet dat ik hier nog spijt van zal gaan krijgen.
Om me heen natuurlijk allemaal vriendinnen met kinderen maar ook dat heeft bij mij nooit geresulteerd in de wens tot zelf een kind.
Geniet volop van mijn kinderloos bestaan, mijn parttime baan, mijn hobbys enz.
Ik heb dus niet geen kinderen omdat ik carriere wilde maken of een leven leid waarin geen kinderen passen. Ze hadden prima gepast maar het lijkt mij gewoon niet zo'n leuk leven.
Gelukkig een man getrouwd die dit ook zo voelt dus zijn ze er nooit gekomen en daar ben ik erg tevreden en blij mee.Hier nog een die er net zo over denkt
Laat het los, heb vertrouwen, het komt goed.....

