Relaties
alle pijlers
Tja, en dat was het dan.... deel 2
dinsdag 31 januari 2012 om 14:51
Zullen we hier maar verder gaan met onze verhalen naar aanleiding van de post van allalone.
"Goedenavond,
Hier zit ik dan.... 44 jaar oud, een relatie van 25 jaar waarvan 22 jaar getrouwd achter de rug. Hij hield niet meer voldoende van mij..... Wel van zijn jongere collega waar hij nu is...
God, wat voel ik me alleen en wat een pijn.... En ja, ik weet het, zwaar debiel, maar ik hou nog steeds van hem...
Allalone...".
Hoop dat jullie het allemaal kunnen vinden, want ik kan die steun en schoppen onder mijn kont nog niet missen.
"Goedenavond,
Hier zit ik dan.... 44 jaar oud, een relatie van 25 jaar waarvan 22 jaar getrouwd achter de rug. Hij hield niet meer voldoende van mij..... Wel van zijn jongere collega waar hij nu is...
God, wat voel ik me alleen en wat een pijn.... En ja, ik weet het, zwaar debiel, maar ik hou nog steeds van hem...
Allalone...".
Hoop dat jullie het allemaal kunnen vinden, want ik kan die steun en schoppen onder mijn kont nog niet missen.
woensdag 15 februari 2012 om 13:43
Heb nog niet verder gelezen maar even naar Hova toe..
Wát ben jij sterk! Nóg een ex die niet kan (wil) kiezen maar het lijkt erop dat jij nu de keuze maakt. Hoe moeilijk dat dat ook is..
Het verdriet van en om de kinderen.. Ik ken het. Je hebt dit voor hen nooit gewild, je zou ze overal tegen willen beschermen en dan gebeurt dit. Want alhoewel jij nu kiest, eigenlijk sta je compleet machteloos. Het is kiezen uit twee slechten. Bij elkaar blijven is in dit stadium denk ik geen optie meer. Ik denk ook nog wel eens: stél dat hij nu volledig voor mij zou kiezen. Oprecht zou kunnen zeggen dat hij van mij als vrouw houdt. Álles zou doen om onze relatie te redden. Dán nog zou er teveel kapot zijn. Zoals je weet modderen wij ook al jaren aan. Ik dacht een paar jaar geleden dat we het gered hadden maar (ook) mijn ex bleef twijfelen (maar sprak dat niet uit) waardoor ik en mijn gezin voor mijn gevoel geen eerlijke kans hebben gehad (twijfel werd vreemdgaan en niet met mij praten over onze problemen). Ik denk dat dat voor jou ook geldt.
Je had dit je kinderen zo graag willen besparen. Je zet geen kinderen op de wereld om ze daarna 'gescheiden' op te voeden. En ik denk dat jij ook wel eens de onderzoeken bekijkt van 'kinderen met gescheiden ouders'. Maar Hova, jij had en hebt eigenlijk geen keuze. Jouw bijna-ex heeft zijn relatie op het spel gezet, heeft dingen gedaan die echt niet kunnen en heeft daarmee zóveel kapot gemaakt. Net als de mijne. Dus ik denk dat het draait om 'accepteren'. Accepteren dat het niet anders is en dat je er met je kindjes het beste van moet maken (maar je zeker ook realiseren dat kinderen feilloos spanningen aanvoelen; ook als ouders bij elkaar zijn maar het huwelijk eigenlijk al kapot is). En dat kun jij, accepteren!! Kijk eens hoe je je de afgelopen jaren op de been hebt gehouden! Wij zijn zó sterk! En we verdienen zóveel beter dan een man die ons zoveel pijn heeft gedaan..
Heel veel sterkte.. Doe je best voor de kinderen (en dat 'je best doen' levert de ene dag meer energie op dan de andere; ook dat moet je accepteren), en probeer het fijn met ze te hebben. Dát is waar het om draait....
Wát ben jij sterk! Nóg een ex die niet kan (wil) kiezen maar het lijkt erop dat jij nu de keuze maakt. Hoe moeilijk dat dat ook is..
Het verdriet van en om de kinderen.. Ik ken het. Je hebt dit voor hen nooit gewild, je zou ze overal tegen willen beschermen en dan gebeurt dit. Want alhoewel jij nu kiest, eigenlijk sta je compleet machteloos. Het is kiezen uit twee slechten. Bij elkaar blijven is in dit stadium denk ik geen optie meer. Ik denk ook nog wel eens: stél dat hij nu volledig voor mij zou kiezen. Oprecht zou kunnen zeggen dat hij van mij als vrouw houdt. Álles zou doen om onze relatie te redden. Dán nog zou er teveel kapot zijn. Zoals je weet modderen wij ook al jaren aan. Ik dacht een paar jaar geleden dat we het gered hadden maar (ook) mijn ex bleef twijfelen (maar sprak dat niet uit) waardoor ik en mijn gezin voor mijn gevoel geen eerlijke kans hebben gehad (twijfel werd vreemdgaan en niet met mij praten over onze problemen). Ik denk dat dat voor jou ook geldt.
Je had dit je kinderen zo graag willen besparen. Je zet geen kinderen op de wereld om ze daarna 'gescheiden' op te voeden. En ik denk dat jij ook wel eens de onderzoeken bekijkt van 'kinderen met gescheiden ouders'. Maar Hova, jij had en hebt eigenlijk geen keuze. Jouw bijna-ex heeft zijn relatie op het spel gezet, heeft dingen gedaan die echt niet kunnen en heeft daarmee zóveel kapot gemaakt. Net als de mijne. Dus ik denk dat het draait om 'accepteren'. Accepteren dat het niet anders is en dat je er met je kindjes het beste van moet maken (maar je zeker ook realiseren dat kinderen feilloos spanningen aanvoelen; ook als ouders bij elkaar zijn maar het huwelijk eigenlijk al kapot is). En dat kun jij, accepteren!! Kijk eens hoe je je de afgelopen jaren op de been hebt gehouden! Wij zijn zó sterk! En we verdienen zóveel beter dan een man die ons zoveel pijn heeft gedaan..
Heel veel sterkte.. Doe je best voor de kinderen (en dat 'je best doen' levert de ene dag meer energie op dan de andere; ook dat moet je accepteren), en probeer het fijn met ze te hebben. Dát is waar het om draait....
Als je voor jezelf kiest, krijg je er altijd iets mooiers voor terug..
woensdag 15 februari 2012 om 13:51
NW.. Ook dat is verwerken maar goed dat je je grenzen herkent en dat ook aangeeft. Op het moment dat je er last van krijgt moet je voor jezelf kiezen. Het spijt me als ik je pijn heb gedaan met mijn post van gisteren (pijn in de zin van dat ik je geconfronteerd heb met iets wat je wel wist maar waar je misschien niet meer zo vaak bij stilstond)..
X
X
Als je voor jezelf kiest, krijg je er altijd iets mooiers voor terug..
woensdag 15 februari 2012 om 14:00
Zit op mijn mobiel te typen, dus kan niet op iedereen reageren, maar dankjewel Soyli en Kunstje (en andere die Ook gereageerd hebben) voor je reactie. Soyli, jouw reactie bracht weer tranen teweeg...
Bijna-ex en ik zijn nu ruim een jaar na het vreemdgaan en het is genoeg geweest. Ik vind het knap dat jij het jaren hebt volgehouden...
Ik kan iig voor mezelf zeggen dat ik er alles aan gedaan heb! Aan mij heeft het zeker niet gelegen..,
En nu ga ik inderdaad al mijn energie in mijn kinderen en in het opkrabbelen steken. De acceptatie komt bij mij steeds meer. Dat is een grote stap vooruit. Ik ben niet meer heel bang voor de toekomst alleen met de kinderen. Heb pas geleden een vakantie voor mezelf en de kinderen geboekt voor inde zomer en heb daar zelfs zin in. Het is wel moeilijk hem los te laten. Ben nog teveel bezig met: 'zal hij nu bij haar zijn' en dat soort dingen.... Heeft tijd nodig denk ik...
Vind jou ook heel sterk overkomen, Soyli! Jij komt er wel! Net als de andere vrouwen hier!!
Kreeg tijdens een etentje met een aantal van dit forum van een van hen een zelf gemaakte sleutelhanger met de tekst 'strong woman' erop, die ik koester! Maar ik denk dat deze twee woorden voor alle vrouwen hier op het forum gelden!!
@Newwoman en Gianna: dikke knuffel!!
Bijna-ex en ik zijn nu ruim een jaar na het vreemdgaan en het is genoeg geweest. Ik vind het knap dat jij het jaren hebt volgehouden...
Ik kan iig voor mezelf zeggen dat ik er alles aan gedaan heb! Aan mij heeft het zeker niet gelegen..,
En nu ga ik inderdaad al mijn energie in mijn kinderen en in het opkrabbelen steken. De acceptatie komt bij mij steeds meer. Dat is een grote stap vooruit. Ik ben niet meer heel bang voor de toekomst alleen met de kinderen. Heb pas geleden een vakantie voor mezelf en de kinderen geboekt voor inde zomer en heb daar zelfs zin in. Het is wel moeilijk hem los te laten. Ben nog teveel bezig met: 'zal hij nu bij haar zijn' en dat soort dingen.... Heeft tijd nodig denk ik...
Vind jou ook heel sterk overkomen, Soyli! Jij komt er wel! Net als de andere vrouwen hier!!
Kreeg tijdens een etentje met een aantal van dit forum van een van hen een zelf gemaakte sleutelhanger met de tekst 'strong woman' erop, die ik koester! Maar ik denk dat deze twee woorden voor alle vrouwen hier op het forum gelden!!
@Newwoman en Gianna: dikke knuffel!!
woensdag 15 februari 2012 om 14:07
Mijn ex ging vreemd met drie verschillende vrouwen (waarvan ik weet). 2x Meer dan een half jaar. Ik heb m twee keer laten terugkomen, en de derde keer heb ik zelfs voorgesteld dat hij haar kon blijven zien áls hij maar bij ons zou blijven. Voor de kinderen. Dat wilde hij niet. Tja. Dus ik heb ook het gevoel dat ik er álles aan gedaan heb. Meer kon niet. Zelfs vorige week, voordat de scheiding officieel in gang werd gezet, gevraagd of hij het zeker wist. Hij wist het zeker.
En dan nog voel ik me soms schuldig naar de kinderen terwijl ik weet dat dat niet hoeft. Had hij dat maar wat meer. Maar ook mijn ex wuift alles weg. Zegt dat de kinderen het geweldig doen en niet verdrietig zijn. Dat ze niet lijden onder deze situatie. En dat extra hulp voor de oudste niet nodig is maar ach, als ik het dan wil... Ik heb overigens ook het gevoel dat ze naar mij veel opener zijn omdat hij sowieso alles wat met gevoel te maken heeft uit de weg gaat (zou ik denk ik ook voor kiezen, als ik dít op mijn geweten had)..
En dan nog voel ik me soms schuldig naar de kinderen terwijl ik weet dat dat niet hoeft. Had hij dat maar wat meer. Maar ook mijn ex wuift alles weg. Zegt dat de kinderen het geweldig doen en niet verdrietig zijn. Dat ze niet lijden onder deze situatie. En dat extra hulp voor de oudste niet nodig is maar ach, als ik het dan wil... Ik heb overigens ook het gevoel dat ze naar mij veel opener zijn omdat hij sowieso alles wat met gevoel te maken heeft uit de weg gaat (zou ik denk ik ook voor kiezen, als ik dít op mijn geweten had)..
Als je voor jezelf kiest, krijg je er altijd iets mooiers voor terug..
woensdag 15 februari 2012 om 14:08
woensdag 15 februari 2012 om 14:14
woensdag 15 februari 2012 om 14:21
@ newwoman Ik heb gelijk een mail terug gestuurd dat ik daar wel belang bij heb bij dat huis. Het is een bungalow met drie slaapkamers en vrijstaand met een gelukkig grote tuin in het dorp. Beetje afgelegen en mede daarom en door de prijs moeilijk te verkopen. Ze vragen nml 239000 ervoor. Ik kan dat huren voor 550 excl. Gas water en licht erboven op. Maar ik stook niet op slaapkamers schuur enz. Heeft een plat dak, dus stookkosten verwacht ik niet hoog. Koken kan op gas of elektrisch, maar dat staat er niet meer in en zal ik aanmoeten schaffen. Tja allemaal extra kosten. Bellen kan met mobiel, maar internet zou niet weten hoe en wat.. Ben daar helemaal niet in thuis.. Maar zonder internet kan ik niet. Maar ik heb zelf geen eigen vermogen en moet dus mijn vent aankijken om dit allemaal te betalen en dat zit mij dwars. Maar hij zegt als dat zover komt, dan komen wij daar wel uit en dat geloof ik ook wel. Man kwam gister weer thuis met berichten dat het ws beter is dat ik eruit ben en dat hij veel aan zijn kop heeft (ik niet blijkbaar) en dat het hem zon pijn doet mij pijn te zien hebben. Ik gaf hem aan id niet tot rust te komen hier enz. en dat kom ik ook niet. Het blijft vechten.. en op de tenen lopen.
En bovendien als hij nu na al die maanden het nog niet zeker weet? eeh hoeveel zekerheid wil ik der nog bij hebben?
Ik geloof dat ik goed doe met accepteren, maar het voelt zo klote. Daarom heb ik ook binnen een paar min terug gemaild. Anders doe ik het nml niet.
Verder hoor ik vervolgens niets weer als reactie op mijn mail, dit maakt mij gelijk ongerust. En ik heb hem nog niet eens verteld dat ik een optie heb op een plek.. Stom maar ik durf het haast niet. Ben bang voor reacties van anderen en vooral van hem.. Ik wil niet eens gelijk scheiden hoor.. Maar het is goed als wij eens helemaal los komen van elkaar. We zitten elkaar op de lip enz. En dat werkt niet bevordelijk. Maar als hij alles gaat betalen, heeft hij nog meer schulden, en ik ben nu eenmaal niet zo hard dat ik zeg boeien... Voordeel is echter wel dat wij onder voorwaarden getrouwd zijn en ik dus geen schulden mee krijg.. Ben met 1 koffer gekomen en kan er met 1 weer gaan.. hahahah gekheid.
En bovendien als hij nu na al die maanden het nog niet zeker weet? eeh hoeveel zekerheid wil ik der nog bij hebben?
Ik geloof dat ik goed doe met accepteren, maar het voelt zo klote. Daarom heb ik ook binnen een paar min terug gemaild. Anders doe ik het nml niet.
Verder hoor ik vervolgens niets weer als reactie op mijn mail, dit maakt mij gelijk ongerust. En ik heb hem nog niet eens verteld dat ik een optie heb op een plek.. Stom maar ik durf het haast niet. Ben bang voor reacties van anderen en vooral van hem.. Ik wil niet eens gelijk scheiden hoor.. Maar het is goed als wij eens helemaal los komen van elkaar. We zitten elkaar op de lip enz. En dat werkt niet bevordelijk. Maar als hij alles gaat betalen, heeft hij nog meer schulden, en ik ben nu eenmaal niet zo hard dat ik zeg boeien... Voordeel is echter wel dat wij onder voorwaarden getrouwd zijn en ik dus geen schulden mee krijg.. Ben met 1 koffer gekomen en kan er met 1 weer gaan.. hahahah gekheid.
woensdag 15 februari 2012 om 14:45
@problemo, Je hoeft je al helemaal geen zorgen te maken over wat anderen over je gaan denken. In de eerste plaats gaat het ze niets aan en in de tweede plaats denk ik dat ze je allemaal gelijk gaan geven. Hier op het forum staat iedereen achter je beslissing en vinden het zelfs jammer dat je niet eerder gegaan bent.
Hij geeft zelf toch al aan dat het beter is als je gaat. Dus wat let je om hem te vertellen dat je dat ook werkelijk doet. Jullie kunnen dan samen om de tafel gaan zitten om geldzaken te bespreken en de omgang met de kinderen. Als dat niet lukt, kun je altijd nog een beroep doen op de voorlopige regeling. Ik weet niet precies hoe het werkt, maar dat weet iemand anders hier vast wel en anders kun je het vinden op internet http://www.gratisechtsche ... /voorlopige-regeling.html
Heel veel sterkte de komende tijd, want er zal nog heel wat op je af komen. Heb je mensen om je heen die je bij de praktische zaken gaan helpen?
Hij geeft zelf toch al aan dat het beter is als je gaat. Dus wat let je om hem te vertellen dat je dat ook werkelijk doet. Jullie kunnen dan samen om de tafel gaan zitten om geldzaken te bespreken en de omgang met de kinderen. Als dat niet lukt, kun je altijd nog een beroep doen op de voorlopige regeling. Ik weet niet precies hoe het werkt, maar dat weet iemand anders hier vast wel en anders kun je het vinden op internet http://www.gratisechtsche ... /voorlopige-regeling.html
Heel veel sterkte de komende tijd, want er zal nog heel wat op je af komen. Heb je mensen om je heen die je bij de praktische zaken gaan helpen?
woensdag 15 februari 2012 om 14:55
quote:hova schreef op 15 februari 2012 @ 14:00:
Ik kan iig voor mezelf zeggen dat ik er alles aan gedaan heb! Aan mij heeft het zeker niet gelegen..,
En nu ga ik inderdaad al mijn energie in mijn kinderen en in het opkrabbelen steken. De acceptatie komt bij mij steeds meer. Dat is een grote stap vooruit. Ik ben niet meer heel bang voor de toekomst alleen met de kinderen. Heb pas geleden een vakantie voor mezelf en de kinderen geboekt voor inde zomer en heb daar zelfs zin in. Het is wel moeilijk hem los te laten. Ben nog teveel bezig met: 'zal hij nu bij haar zijn' en dat soort dingen.... Heeft tijd nodig denk ik...
Het gaat lukken Hova. Je hebt gevochten en je man verloren maar in het proces heb je jezelf weer gevonden en dat ga je steeds meer doen. Je bent al bezig met de acceptatie en je plannen voor de toekomst. Binnenkort denk je niet veel meer aan hem en haar samen. Het verlies van je gezin en alles daaromheen is voorlopig nog niet voorbij, maar ik merk dat ik er steeds beter tegen kan. Op een gegeven moment is het genoeg geweest. Super dat je een vakantie met je kinderen hebt geboekt. Geniet ervan en probeer te geniet van elke dag met je kinderen. Dat moet hij missen, de sukkel.
Je kunt het en wij zijn hier om je te steunen en op te vangen.
Ik kan iig voor mezelf zeggen dat ik er alles aan gedaan heb! Aan mij heeft het zeker niet gelegen..,
En nu ga ik inderdaad al mijn energie in mijn kinderen en in het opkrabbelen steken. De acceptatie komt bij mij steeds meer. Dat is een grote stap vooruit. Ik ben niet meer heel bang voor de toekomst alleen met de kinderen. Heb pas geleden een vakantie voor mezelf en de kinderen geboekt voor inde zomer en heb daar zelfs zin in. Het is wel moeilijk hem los te laten. Ben nog teveel bezig met: 'zal hij nu bij haar zijn' en dat soort dingen.... Heeft tijd nodig denk ik...
Het gaat lukken Hova. Je hebt gevochten en je man verloren maar in het proces heb je jezelf weer gevonden en dat ga je steeds meer doen. Je bent al bezig met de acceptatie en je plannen voor de toekomst. Binnenkort denk je niet veel meer aan hem en haar samen. Het verlies van je gezin en alles daaromheen is voorlopig nog niet voorbij, maar ik merk dat ik er steeds beter tegen kan. Op een gegeven moment is het genoeg geweest. Super dat je een vakantie met je kinderen hebt geboekt. Geniet ervan en probeer te geniet van elke dag met je kinderen. Dat moet hij missen, de sukkel.
Je kunt het en wij zijn hier om je te steunen en op te vangen.
woensdag 15 februari 2012 om 15:04
Kunstje ik weet het ook allemaal. Maar het regelen is gelijk ook zo definitief. Ik zou het nu bv nog niet trekken om al te scheiden. Terwijl ik weet dat hij contact heeft met der. Gevoel en verstandigheid liggen gewoon niet op een lijn.
Hij smeekt laten we het aub kalm aan doen enz.. nadat hij de vorige avond praktisch zei dat ik mijn koffer in kan gaan pakken. Mijn kids zullen het moeilijk krijgen, maar er zitten ook voordelen aan. Ze kunnen tussen de middag bij mij thuis eten ipv overblijven. Na school op bezoek bij vriendjes enz. die zullen wel snel wennen hoor!
Ik denk gewoon dat hij nu zoiets heeft die gaat echt kut ik moet straks alles alleen doen.. wassen enz..
Ach het is ook zo moeilijk allemaal. Zelf heb ik zoiets van als ik 1 april erin kan vind ik het goed. Kan ik nog van alles regelen. Huisje opknappen hoeft niet tijdelijke huur. Aan de ene kant heb ik der zoveel zin in en aan de andere kant voel ik mij zo rot en schuldig, terwijl het allemaal door hem komt. Hij wil geloof ik dat ik zeg het geeft allemaal niets. Houd haar maar als een belvriendin enz en leef de rest met mij. En hoe langer je hier zit hoe meer je van de ander goed gaat vinden. Stom he. Ik kan er gewoon niet tegen dat zei hem lieve sms stuurt en hij reageert daar op. Inbox word angstvallig leeg gehouden enz. dat zegt genoeg.. Maar ja maar ja. Ik hoop dat jullie het snappen allemaal. Ik hoop dat als ik weg ben dat ie me zo erg gaat missen dat ie met -21 c een serenade gaat houden onder het slaapkamerraam. Oh ik bescheur me al bij de gedachte..
En ja ik denk te veel aan geld enz. En het op mijzelf wonen komt echt wel goed.. Was op mijn 18e al op mijzelf in amsterdam. Heb daar mijn studie gedaan en ben gelijk getrouwd. ik bedank mijzelf altijd nog dat ik ondanks alles altijd werk heb gehad.. En dat er in mijn werkgebied werk blijft.
Hij smeekt laten we het aub kalm aan doen enz.. nadat hij de vorige avond praktisch zei dat ik mijn koffer in kan gaan pakken. Mijn kids zullen het moeilijk krijgen, maar er zitten ook voordelen aan. Ze kunnen tussen de middag bij mij thuis eten ipv overblijven. Na school op bezoek bij vriendjes enz. die zullen wel snel wennen hoor!
Ik denk gewoon dat hij nu zoiets heeft die gaat echt kut ik moet straks alles alleen doen.. wassen enz..
Ach het is ook zo moeilijk allemaal. Zelf heb ik zoiets van als ik 1 april erin kan vind ik het goed. Kan ik nog van alles regelen. Huisje opknappen hoeft niet tijdelijke huur. Aan de ene kant heb ik der zoveel zin in en aan de andere kant voel ik mij zo rot en schuldig, terwijl het allemaal door hem komt. Hij wil geloof ik dat ik zeg het geeft allemaal niets. Houd haar maar als een belvriendin enz en leef de rest met mij. En hoe langer je hier zit hoe meer je van de ander goed gaat vinden. Stom he. Ik kan er gewoon niet tegen dat zei hem lieve sms stuurt en hij reageert daar op. Inbox word angstvallig leeg gehouden enz. dat zegt genoeg.. Maar ja maar ja. Ik hoop dat jullie het snappen allemaal. Ik hoop dat als ik weg ben dat ie me zo erg gaat missen dat ie met -21 c een serenade gaat houden onder het slaapkamerraam. Oh ik bescheur me al bij de gedachte..
En ja ik denk te veel aan geld enz. En het op mijzelf wonen komt echt wel goed.. Was op mijn 18e al op mijzelf in amsterdam. Heb daar mijn studie gedaan en ben gelijk getrouwd. ik bedank mijzelf altijd nog dat ik ondanks alles altijd werk heb gehad.. En dat er in mijn werkgebied werk blijft.
woensdag 15 februari 2012 om 15:06
woensdag 15 februari 2012 om 15:46
hoi,
vandaag een off day met een behoorlijke keelpijn,dat maakt je extra zielig,,,,:)
wel een hoop geregeld,weet nu hoe het werkt wanneer je internet tel en tv wilt,paar grote dozen gehaald, gemeente moet worden ingelicht,,verhuurder gevraagd of overgordijnen mochten blijven hangen(mocht!) dat scheelt een hoop geld want het zijn enorme ramen tot aan de grond.
en ik heb me toch een uitzicht!op golfbaan,park ,tuinen,doorlopende straat, en villa's(waar een goede vriend van mij woont)vrienden van mn kids wonen er omheen,wat wil ik nog meer...maar voor dat het zover is zeg...
en wat doen jullie het goed zeg,en ik herken zoveel in de processen van jullie,de boosheid,de strijdvaardigheid,het verdriet(hoewel dat wel beter gaat, ik merk dat mn bij kunstje ook,toch?)
en problema,je bent zo goed bezig ,stoer dat je iets kunt gaan huren en doe het!!!je kan het.
als je iets wilt weten,gewoon de instantie bellen!en met 500,- kun je huurtoeslag aanvragen!!!doen hoor.....
vandaag een off day met een behoorlijke keelpijn,dat maakt je extra zielig,,,,:)
wel een hoop geregeld,weet nu hoe het werkt wanneer je internet tel en tv wilt,paar grote dozen gehaald, gemeente moet worden ingelicht,,verhuurder gevraagd of overgordijnen mochten blijven hangen(mocht!) dat scheelt een hoop geld want het zijn enorme ramen tot aan de grond.
en ik heb me toch een uitzicht!op golfbaan,park ,tuinen,doorlopende straat, en villa's(waar een goede vriend van mij woont)vrienden van mn kids wonen er omheen,wat wil ik nog meer...maar voor dat het zover is zeg...
en wat doen jullie het goed zeg,en ik herken zoveel in de processen van jullie,de boosheid,de strijdvaardigheid,het verdriet(hoewel dat wel beter gaat, ik merk dat mn bij kunstje ook,toch?)
en problema,je bent zo goed bezig ,stoer dat je iets kunt gaan huren en doe het!!!je kan het.
als je iets wilt weten,gewoon de instantie bellen!en met 500,- kun je huurtoeslag aanvragen!!!doen hoor.....
zonder tegenslag is er geen overwinning
woensdag 15 februari 2012 om 15:53
Ik merk nu op internet via een of andere site ook dat ik id huurtoeslag aan kan vragen en dat ik ook al ben ik huurder in een in de verkoopstaande woning dat ik toch ook mijn rechten heb. Zo kunnen ze mij er niet zomaar uit zetten. Heb ik voorrang bij eventuele koop enz. Niet dat ik ooit in mijn leven 239000 neer kan leggen, maar toch! Toch de moeite waard om uit te zoeken..
woensdag 15 februari 2012 om 16:17
@Kunstje, dankjewel! Jij bent ook zoveel sterkere geworden sinds ik je hier een tijdje terug las!! Sterke vrouw (string woman )!!
@Campari, daar hebben we het al meerdere keren met oudste over gehad, maar hij wil niet met een vreemde praten zegt hij dan. De vertrouwenspersoon op zijn school heeft hem (op ons verzoek) ook al eens uitgenodigd voor een gesprek hierover, maar ook dat wilde hij niet.
Hij is sowieso geen prater, houdt alles binnen tot hij 'ontploft'.
Ik kan niet veel meer dan hem in de gaten houden, aan blijven geven dat ik er ben als hij me nodig heeft en zijn vangnet zijn. Dat en verschrikkelijk veel van hem houden...
@Campari, daar hebben we het al meerdere keren met oudste over gehad, maar hij wil niet met een vreemde praten zegt hij dan. De vertrouwenspersoon op zijn school heeft hem (op ons verzoek) ook al eens uitgenodigd voor een gesprek hierover, maar ook dat wilde hij niet.
Hij is sowieso geen prater, houdt alles binnen tot hij 'ontploft'.
Ik kan niet veel meer dan hem in de gaten houden, aan blijven geven dat ik er ben als hij me nodig heeft en zijn vangnet zijn. Dat en verschrikkelijk veel van hem houden...
woensdag 15 februari 2012 om 17:45
Volgens mij is een nieuwe term geintroduceerd. Wij zijn voortaan de "string women".
Volgens mij kun je voor je zoon momenteel niets anders doen inderdaad dan er zijn en hem laten merken dat je van hem houdt.
Verder natuurlijk in de gaten blijven houden. Maar dwingen om met iemand te praten kun je toch niet. Misschien over een tijdje.
Volgens mij kun je voor je zoon momenteel niets anders doen inderdaad dan er zijn en hem laten merken dat je van hem houdt.
Verder natuurlijk in de gaten blijven houden. Maar dwingen om met iemand te praten kun je toch niet. Misschien over een tijdje.
woensdag 15 februari 2012 om 18:40
@Problemo, je hebt de goede weg gekozen. Als hij je nu nog terug wil krijgen, moet hij van goede huize komen (inderdaad die serenade). Maar blijf voor jezelf en de kinderen gaan. Het is zo moeilijk om te zeggen tot hier en niet verder. Je hebt zelf al gemerkt dat je grenzen verlegd zijn. En natuurlijk denk je aan geld, dat heb je nu eenmaal nodig. Dus hij zal moeten betalen, anders besteed hij het toch maar aan die h**r. (heb je trouwens wel een bloedtest gedaan? Met haar beroep weet je maar nooit.)
Je gaat er komen, de bellangrijkste stap is al gezet.
@Habithere, wat zielig dat je ziek bent. Laat de kinderen je maar goed verwennen, kunnen ze best. Zo te horen heb je een mooi appartement gevonden. Uiteraard moet je veel regelen, maar dat zal ook wel behoorlijk wat afleiding geven, zeker omdat je er zelf beter van wordt. Neem wel op tijd je rust., nu je wat ziekjes bent.
Je gaat er komen, de bellangrijkste stap is al gezet.
@Habithere, wat zielig dat je ziek bent. Laat de kinderen je maar goed verwennen, kunnen ze best. Zo te horen heb je een mooi appartement gevonden. Uiteraard moet je veel regelen, maar dat zal ook wel behoorlijk wat afleiding geven, zeker omdat je er zelf beter van wordt. Neem wel op tijd je rust., nu je wat ziekjes bent.
woensdag 15 februari 2012 om 18:41
woensdag 15 februari 2012 om 18:41
Ik snap dat de aversie van een puber ontzettend groot zal zijn. Vroeger liep het bij ons thuis door mijn eigen toedoen ook niet vlotjes en ik wilde NIKS. Maar als mijn ouders me toen naar een onafhankelijk persoon hadden gestuurd waar ik mijn verhaal kwijt kon en mijn gedachten kon ordenen, zonder het alziend oog van mijn ouders, was me een hoop ellende bespaard.
Dat zoon niet naar de vertrouwenspersoon van school wilt is misschien omdat deze voor hem gevoelsmatig nog tamelijk dichtbij staat.
Ik zou zoeken naar een vrijgevestigde psycholoog/orthopedagoog en hem verplichten ténminste twee keer te gaan.
Onder het motto 'niet geschoten, altijd mis'.
Geef het je te doen hoor Hova en het is geen aanval alleen mijn idee.
Dat zoon niet naar de vertrouwenspersoon van school wilt is misschien omdat deze voor hem gevoelsmatig nog tamelijk dichtbij staat.
Ik zou zoeken naar een vrijgevestigde psycholoog/orthopedagoog en hem verplichten ténminste twee keer te gaan.
Onder het motto 'niet geschoten, altijd mis'.
Geef het je te doen hoor Hova en het is geen aanval alleen mijn idee.
woensdag 15 februari 2012 om 19:19
Kan niet zeggen dat wij het daar al niet een aantal keer over gehad hebben met zijn tweeen en met zoon ook. Maar hij zegt; dan zeg ik toch niks, wil niet met een vreemde praten, dus ik vind het erg lastig... Ben zelf ook een tijdje naar een psych geweest, dus heb hem ook uit ervaring kunnen zeggen dat het erg fijn kan zijn bij een onafhankelijk persoon te kunnen praten.
Misschien wil hij het over een tijdje, ik hou een vinger aan de pols bij hem wat dat betreft....
(zie het niet als een aanval hoor
Misschien wil hij het over een tijdje, ik hou een vinger aan de pols bij hem wat dat betreft....
(zie het niet als een aanval hoor
woensdag 15 februari 2012 om 21:30
Zoon is een tijd uit huis geweest en sinds december weer terug hier (toen had hij nieuwe vrouw van z'n vader een blauw oog geslagen..). Dat was het keerpunt; sindsdien is zoon 24/7 hier en gaat het steeds beter met hem... Ik forceer hem nu ook niet meer om naar zijn vader te gaan (dat deed ik wel vanaf het begin; toen ging ik er gewoon vanuit dat ze daar heen gingen). Het komt ooit weer wel. Of niet. Zoon wordt begeleid door allerlei instanties van buitenaf; leerplichtambtenaar enz. Er komt een verplicht behandelingsplan.
