Tja, en dat was het dan.... deel 2

31-01-2012 14:51 3880 berichten
Alle reacties Link kopieren
Zullen we hier maar verder gaan met onze verhalen naar aanleiding van de post van allalone.



"Goedenavond,

Hier zit ik dan.... 44 jaar oud, een relatie van 25 jaar waarvan 22 jaar getrouwd achter de rug. Hij hield niet meer voldoende van mij..... Wel van zijn jongere collega waar hij nu is...

God, wat voel ik me alleen en wat een pijn.... En ja, ik weet het, zwaar debiel, maar ik hou nog steeds van hem...

Allalone...".



Hoop dat jullie het allemaal kunnen vinden, want ik kan die steun en schoppen onder mijn kont nog niet missen.
Alle reacties Link kopieren
[quote]sartan schreef op 22 februari 2012 @ 06:51:

[...]



Kunstje, het heeft mij ook moeite genoeg gekost hoor denk maar niet dat ik een aan/uitknopje had waar ik naar believen op kan drukken. Ook al was ik "maar" 15 jaar samen met mijn man en hadden we geen kinderen, het had even goed een enorme impact. En dat hij meldde dat hij zo doodongelukkig was geweest en de laatste jaren alleen maar dingen had gedaan "voor mij" - ofwel ik was een rot mens- deed me ook geen goed. Maar wat ik probeer te zeggen is dat het mij pas beter ging toen écht tot me doordring dat het afgelopen was. Over. Einde oefening. En ik daarnaar ook ging acteren en hem niet meer zag. Ik ben nog steeds bezig met het verwerken van min verdriet maar ik ben goddank niet meer zo kwaad - vooral op mezelf...

quote]



Het was niet de bedoeling jouw bijdrage te bagatelliseren, maar meer een poging om mijn eigen gedachten op een rij te zetten. Ik weet dat ik gewoon moet accepteren dat het over is, maar het is zo moeilijk. Na een aantal stappen vooruit, is het nu weer achteruit. Het komt wel weer goed, het kost tijd.
Alle reacties Link kopieren
quote:ochtendmens schreef op 22 februari 2012 @ 07:51:

Kunstje, heeft jouw ex werkelijk gezegd dat jij een waardeloos mens bent?

Daar kwam het wel op neer. Alles wat er tussen ons fout is gegaan is mijn schuld en ik heb hem naar haar gedreven door mijn gedrag. Hoe ik dat moet rijmen met het feit dat hij nog steeds van me "houdt" weet ik ook niet. Dat zal wel het verguldsel zijn om de bittere pil. Hij vond me in elk geval niet de moeite waard om een poging te doen ons huwelijk te redden.
Alle reacties Link kopieren
quote:pumukele schreef op 22 februari 2012 @ 09:36:

Het gaat wel, ben opgelucht! en verdrietig, gelaten, leeg, eenzaam en een grote zeurpiet.



was wel nodig denk ik, al was het natuurlijk wel een soort onmacht en dat is niet goed.Noem jezelf nu geen zeurpiet. Je mag verdrietig zijn, daar heb je een goede reden voor. Het verbreken van een relatie levert altijd verdriet op, daar zijn we allemaal voorbeelden van. Kom op, pak jezelf weer op en ga door.
Alle reacties Link kopieren
goedemorgen allemaal.

hoe is het met jullie,vandaag weer allemaal op de goede weg of ???

ik moet vandaag veel regelen en heb ook veel geregeld.naar de gemeente geweest, huurcontract gehaald, tel.tv en internet geregeld op nieuwe adres

adreswijzigingen geschreven etc etc,

vanmiddag maar even met dochter wat winkelen.

ik was net voor het eerst hier in het winkelcentrum en ik voelde mij er niet prettig tussen al die mensen en die drukte,hebben jullie dat ook?heb geen zin om bekende tegen te komen en er over te moeten praten,,,,,laat mij maar,het liefste ben ik met mn kids en of vrienden lekker binnen,erg he.

verder een knaller van een bijholte onsteking en een onsteking aan mn vinger,fijn

straks maar beginnen met pakken ,,,,,dubbele gevoel wat de verhuizing betreft blijft.....

en de ervaring leert dat ook mijn ex de problemen bij mij probeerd neer te leggen,althans heeft geprobeerd,heb alleen nog zakelijk contact met hem, ben erg kort af in de mails en vind dit heel vervelend want zo ben ik niet,tis tegen mn natuur.

maar tis beter voor mij om het zo aan te pakken.

hij kan iig zijn frustraties nu niet meer op mij botvieren...
zonder tegenslag is er geen overwinning
Alle reacties Link kopieren
wat ik verder heel vervelend vind,dat ik tot op heden niet weet wat de definitieve reden is geweest van het toch plotselinge vertrek van ex vriend,dat het niet goed ging wist ik wel maar dat hij er ineen keer een einde aan zou maken ,had ik nooit verwacht . hij heeft het mij ook nooit verteld,laat in gesprekken geen emotie zien en praat daar ook niet over.

vandaag is weer zo'n dag van: waarom,waarvoor,hoe kan het toch........bah
zonder tegenslag is er geen overwinning
Alle reacties Link kopieren
Hee Habithere, wat ben jij goed op weg, zeg! Heleboel dingen geregeld en de verhuizing komt nu nabij.

Probeer het waarom van je af te zetten. Daar kom je uiteindelijk toch niet achter (tenzij ex meewerkt en zelfs dan weet je het niet zeker). Mijn ex gooit alles bij mij neer in zijn gesprekken met mij. Bij anderen wil hij er niet over praten. Want daar kan hij niet rechtbreien dat hij alle schuld bij mij legt. Die kennen mij ook. Alleen ik ben de sukkel die er telkens weer intrapt.

En als je nu weet waarom, verandert dat dan de situatie? Nee, we kunnen nooit meer terug, er is voor altijd iets kapot gemaakt. Het enige wat we kunnen doen is vooruit kijken en daar ben jij al goed mee bezig.

Ik werd zowaar juist gebeld dat ik vrijdag een tweede sollicitatiegesprek heb. De taaltest was toch goed gegaan. Ik ben echt stomverbaasd. Dus nu vrijdag afwachten en dan hoor ik het wel.

Dus zo zie je maar weer dat we goed bezig zijn en we gaan er komen hoor!!
Alle reacties Link kopieren
Hallo Dames/meiden,



Na het doorlezen van al jullie ervaringen/adviesen, besluit ik ook een stuk van mn verhaal hier neer te gooien, misschien lucht het op....



Ik ben begin 30, moeder van een puberzoon en tot vorige week dacht ik dat ik echt op weg was om een goede toekomst te bieden voor ons gezin. Baan, opleiding, huisje boompje beesje zeg maar..



Vorige week kwam mijn vriend naar beneden, ging op de bank zitten en zei" ik moet je iets vertellen!" en dan weet je het wel als vrouw zijnde...

Meneer is verliefd geworden op n collega, vele jaren jonger dan hem.

Op mijn vraag van hoe het nu verder moest, had meneer geen antwoord... hij vroeg me dit te laten bezinken, geen overhaaste beslissingen te nemen enz. enz.



Nu, een week verder, ik ga kapot van verdriet, t liefst donder ik hem met spullen en al de deur uit, maar contract staat op ons beide naam. Hij is dan hier, dan bij haar, ik doe amper een oog dicht, maar ondertussen moet ik wel gewoon aan t werk, naar school, examens leren... het zou zo eenvoudig zijn als ik niet meer van hem hield, t voelt alsof je verscheurt wordt door verdriet, woede en liefde...



Ik ben niet iemand die snel van iemand houdt, en daardoor kan ik ook heel moeilijk loslaten waar ik wel van hou.



Mensen om me heen zeggen dat ik m hem moet zeggen uit dit huis te vertrekken, hij kiest voor n ander leven.

Een paar zeggen: wacht t af....



Afwachten!! waarop... totdat hij er misschien achter komt dat dit toch niet is wat hij wil? en dan...? Wil ik n vent waar ik niet op kan bouwen en vertrouwen, terug in mn bed?





Voor de meiden die bewust voor zichzelf gekozen hebben, mijn respect....x
Alle reacties Link kopieren
Néé Nightnurse, dat meen je niet!

Vorige week kwam hij met de mededeling en verblijft nu al bij haar? Ongelooflijk. Ben het met de mensen eens die zeggen dat hij bij deze heeft gekozen voor een ander leven, dus wegwezen. Wat een harde, onrespectvolle, egoïstische manier van handelen, onnavolgbaar ook.

Kies voor jezelf meid, nu heb je de kans, straks blijf je switchen tussen gevoel en verstand.



Habithere, lastig die lichamelijke ongemakken er ook nog bij maar jij gaat het goed voor elkaar krijgen. Ik herken het vermijden van mensen absoluut, in je eigen omgeving blijven voelt momenteel veilig.

Waarom kan hij de reden van de breuk niet vertellen, wat zegt hij als je het op de manaf vraagt?



Pum, ik denk te begrijpen dat je ruzie hebt gemaakt omdat hij zegt altijd van je te zullen blijven houden maar dit niet in de werkelijkheid te kunnen uitvoeren. Is hij nu erg depressief?



Problemo, ook zo'n ongelooflijk verhaal, dus hij ziet haar gewoon? Je hebt een hele moeilijke keuze gemaakt maar voor nu de beste. Heel dapper vrouw!
quote:nightnurse schreef op 22 februari 2012 @ 14:22:

<knip>

Op mijn vraag van hoe het nu verder moest, had meneer geen antwoord... hij vroeg me dit te laten bezinken, geen overhaaste beslissingen te nemen enz. enz.



Nightnurse, vertrek in geen geval uit je eigen huis ben je nou belatafeld. HIJ heeft ervoor gekozen een verhouding te beginnen. Je hoeft het hem dus niet makkelijk te maken en jezelf nodeloos moeilijker te maken door af te wachten, hem te laten zitten waar hij zit, contract of geen contract ook op zijn naam. Zo leg je alle macht in je relatie bij hem neer. Persoonlijk zou ik hem - eventueel tijdelijk - de deur wijzen. Om tot rust te kunnen komen en ook hem de kans te geven om zijn gedachten en gevoelens op een rijtje te zetten. Als je gaat zitten afwachten vrees ik dat je terecht komt in een soms jarenlang durende (!!!!!!!!!) ellende. Er zijn er echt op dit topic waarin het zo lang heeft geduurd.



Oh enne. deze kan je wel gebruiken denk ik.
Alle reacties Link kopieren
kunstje ,ik ben oprcht blij voor jou,en wat zou het mooi zijn wanneer je die baan gaat krijgen...duim met je mee hoor



nightnurse,welkom meissie,wat een vreselijk verhaal en ik kan me helemaal inleven.

ik vind het wel goed dat hij het je zelf verteld (mijn ex had al een jaar iemand anders voordat ik erachter kwam)maar toch,je hart is kapot, verscheurd en gebroken...

je bent hier op de juiste plek,,,allemaal vrouwen,jong en oud die min of meer de oijn en het verdriet voelen wat jij nu ook meemaakt.

maar de keuze van hoe of wat zul je zelf moeten maken,,,ik heb zelf ook nog een half jaar lopen medderen maar uieindelijk hem de deur uitgezet....(was ook zijn huis!)ik zou nooit meer het vertrouwen terug krijgen en vond hem vies.(omdat hij ook met een ander iets deed)

ik wens je veel wijsheid en kracht en schrijf maar van je af..er is altijd iemand die leest en reageert.



ik zelf zou lekker met mn dochter een beetje winkelen en kom dus ex vriend tegen.....helemaal weer naar de klote ,

dus dat goede voornemen heeft geen positieve energie gebracht alleen maar weer verdriet...
zonder tegenslag is er geen overwinning
Alle reacties Link kopieren
@campari: hij zegt dat er te veel gebeurd is en daar kan ik het mee doen....

dat is er ook wel maar ik wilde het graag oplossen en er voor vechten en het met hulp van derde heel graag op het goede spoor zetten.

maar aan de andere kant heeft hij mij zo vreselijk vaak gekwetst en pijn gedaan....ik ben gewoon zo'n sukkel om nog steeds verdriet te hebben van hem ....kan hem maar moeilijk vergeten
zonder tegenslag is er geen overwinning
Alle reacties Link kopieren
@Habithere, ja, dat komt waarschijnlijk door je machteloosheid dat je het niet af kunt ronden, jij had nog willen doorknokken.

Het is heel begrijpelijk dat hij in je systeem blijft zitten zo lang jij niet loslaat. Ingewikkeld hoe de psyche werkt hè want jij bent er ook van overtuigd dat het vertrouwen weg is, dat het kapot is en nooit meer gelijmd kan worden.

Waarschijnlijk ben je het/hem aan het idealiseren. Heb je wel eens lijstjes gemaakt met de negatieve punten in de relatie, die pakte ik er zelf vaak bij om me te doordringen dat het zo beter was.
Alle reacties Link kopieren
.
One day I fly away,

Leave your love to yesterday
Alle reacties Link kopieren
ja lieve campari,die lijstjes zijn er en die liegen er niet om,echt 5 kantjes vol met ellende en grappen.

ook leugens om zichzelf schoon te praten en idd ik moet ze bij wijze van spreken aan de koelkastdeur hangen en dan telkens lezen wat er is misgegaan.

het begon eigenlijk al in de periode dat wij nog niet samenwoonde,afspreken met mij en dan niet op komen dagen...of iets afspreken met mij en dan op de zelfde dag met iemand anders iets gaan doen ,maar ik was zo gek op deze man en we hebben toch allemaal wel es iets wat niet goed gaat?toen had ik al beter moeten weten en met deze man moeten kappen.

alleen leerde hij niks van zn miskleunen en maakte het alleen maar bonter,wist niet om te gaan met het samenstellen van 2 gezinnen en liet mij zwemmen....boekdelen kan ik er over vertellen,ik ben soms letterlijk door een hel gegaan.

ik weet het allemaal wel maar idd ,hij zit in je systeem,maar heeft ook mijn hart gebroken.......
zonder tegenslag is er geen overwinning
Alle reacties Link kopieren
quote:pumukele schreef op 22 februari 2012 @ 15:26:

[quote]campari schreef op 22 februari 2012 @ 14:50:



Erg depressief? hmm weet niet, lijkt emotieloos, en ondoordringbaar. gevoelloos. ik weet het niet meer. is al eens vaker voorgekomen.Durf het bijna niet te vragen om niet betweterig over te willen komen, maar heb je op internet al eens gezocht naar info en tips?
Alle reacties Link kopieren
klopt,ben hem aan het idealiseren en ik moet loslaten,ik weet het en je woorden maakt mij wel begrijpen hoe het komt dat ik voor mn gevoel zo blijf hangen.

als ik nu weer lees in wat voor situaties ik gezeten heb,,,,vreselijk en een ieder ander zegt ook: deze man snapt er niks van hoe je moet samen leven(had bv ook geen inzage in de financien,hoe graag ik dit ook wilde)en wanneer hij zo doorgaat ,zal hij het ook nooit vinden.

, kwam hem tegen vanmiddag , hij zag me en ik ben snel weggereden zonder te groeten,ik kanhet gewoon niet aan.

een whatsaap gestuurd met:sorrie ,ik kan het niet aan om je te zien of om met je te praten. ik heb dit niet zo gewild en wilde er voor vechten. ik hoop dat jij wel gelukkig bent.

krijg uiteraard geen antwoord
zonder tegenslag is er geen overwinning
Alle reacties Link kopieren
.
One day I fly away,

Leave your love to yesterday
Alle reacties Link kopieren
.
One day I fly away,

Leave your love to yesterday
Alle reacties Link kopieren
Ja lieve Habithere , maar eigenlijk hebben wij dat onszelf aangedaan omdat we de signalen niet serieus genoeg genomen hebben.

Aan jou de schone taak om je hart weer te laten helen en dat kun je alleen maar door te accepteren dat hij niet goede voor jou is (geweest).

Kijk niet teveel achterom, leef in het hier en nu en visualiseer waar je over een jaar wilt staan in het leven.
Alle reacties Link kopieren
quote:habithere schreef op 22 februari 2012 @ 15:38:

een whatsaap gestuurd met:sorrie ,ik kan het niet aan om je te zien of om met je te praten. ik heb dit niet zo gewild en wilde er voor vechten. ik hoop dat jij wel gelukkig bent.

krijg uiteraard geen antwoordNiet meer doen hoor, jij legt nu iets van jezelf bij hem neer terwijl je weet dat hij het niet wilt. Dat laat jou afhankelijk blijven.
Alle reacties Link kopieren
dank je campari,ik zou de tekst hierboven van jouw aan de koelkast moeten hangen he,,,

het heeft ook alles te maken met lief gevonden worden,iemand te hebben die van je "houdt" de aandacht die je krijgt(hij had ook lieve kanten hoor)bij iemand te horen en samen te zijn....

en dat moet ik leren, van mezelf te houden ,,,,maar ik weet niet hoe dat moet want daar heb ik nooit geen ruimte voor gehad,voor mezelf
zonder tegenslag is er geen overwinning
Alle reacties Link kopieren
.
One day I fly away,

Leave your love to yesterday
Alle reacties Link kopieren
Genoeg cursussen, boeken, trainingen en vooral tijd om dat te gaan leren meiden.
Alle reacties Link kopieren
En dit is een gouden tip;

probeer alle aandacht die je eigenlijk van hem zou willen hebben aan je zelf te besteden.

Dat maakt dat de focus niet op hem ligt maar jij jezelf met aandacht, liefde, rust, vertrouwen, ontwikkelen etc. voedt.

Je moet geen relatie hebben om een leegte in jezelf te vullen, dat loopt altijd verkeerd af.

Probeer deze negatieve ervaringen om te buigen naar iets positiefs door te groeien.
Alle reacties Link kopieren
Hij kwam ff langs, kijken hoe het ging...

Nou KUT natuurlijk...



het spijt me, sorry, ik heb het beste met je voor.....allemaal uitspraken waar je nu niets mee kunt...



Hoe vul je je leven opnieuw in, wanneer je alles wat je de afgelopen jaren hebt gedaan in het teken stond van hem...



Tuurlijk vind ik het super dat ie t me zo snel vertelde, en ben ik blij dat ie graag maatjes wil blijven, alleen hij loopt met vlinders rond, terwijl ik een knoop in mn maag heb....



Knap om te zien hoe mensen hiermee om kunnen gaan, hoop ook zover te komen.

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven