Zwanger
alle pijlers
De Prikbitches
woensdag 22 februari 2012 om 16:14
Dolfijn, wat mooi om te lezen dat het goed gaat. Jij bent zo positief, zó knap vind ik dat. En de punctie is ook al snel dus! Fijn dat het allemaal zo vertrouwd voelt. Hoe was je verwenmiddag? En over wie je wat vertelt: jammer dan dat collega's meer weten dan bijv schoonouders. Met de een praat je misschien makkelijker dan met de ander en soms is het ook gewoon vanuit praktisch oogpunt. Niet moeilijk over doen, hoor!
Sawasdee trakteer jezelf maar extra vaak!
Sawasdee trakteer jezelf maar extra vaak!
woensdag 22 februari 2012 om 16:22
EDC, ben ook benieuwd naar de uitslag van je test, en vooral naar de uitslag van deze zenuwslopende weken.. Houd je 't beetje vol op 't bankje? Is het gezellig naast Leoni?
Voorlopig jullie saampjes 'in de wacht', toch?
Dolfijn, wat klink je sterk en monter! Heerlijk dat je er zo instaat. Hoewel er vast ook nog veel scherpe randjes verdriet zullen zijn, en de angst/onrust van deze poging.
Het is fijn dat je kunt genieten van de natuur, leuke dingen doen, lekkere schoonheidsbehandeling, etc. Dat heb je nu gewoon nodig, om dooooor te gaan, vind je niet?
Heb ik namelijk al, en dit is mijn eerste IVF.
Lichamelijk gaat 't goed, ik ben wel moe, en wat prikkelbaar (maar dat merken alleen de mensen die me goed kennen, en waar ik me veilig bij voel, zoals Popman en m'n moeder).
Buik is opgezet, durf ook geen glad jurkje aan, omdat ik bang ben dat men gaat denken dat ik zwanger ben. Stom he, maar zo ben ik er wel mee bezig.
Morgen de tweede fm, ik ben benieuwd!
Sawasees, één en al herkenning in je post. Ook wij hebben alleen ouders en enkele vrienden ingelicht. Op mijn werk weet alleen mijn leidinggevende en een directe collega ervan.
Het stille verdriet, 't zit onder je huid, en het kriebelt en doet pijn op de meest rare momenten. Ik heb soms het gevoel dat ik het wel uit kan schreeuwen van ellende. Zoveel pijn, frustratie. Dan zit ik mezelf zo in de weg. Een stuk wandelen, of even de stad in wil dan beetje helpen. Of heel wat anders doen, filmpje pakken, theeleuten met vriendin, etc.
Maar meestal moet het gewoon slijten, zijn weg vinden in mijn lijf, hoofd en hart.
Maar er zijn ook momenten dat ik er heel luchtig mee om kan gaan, en het me niet zo raakt. Dat ik er grapjes over kan maken, en het gevoel heb dat het allemaal wel goed komt met ons.
En het stomste vind ik dat je die momenten niet voor 't kiezen hebt. Je moet 't doen met hoe je je voelt.
Dikke knuffel voor jou Saswasees!! Ik hoop dat de herkenning je troost geeft. Het helpt mij wel, te weten dat er met je meegeleeft wordt door wild-vreemden. Mooi vind ik dat!!
Dus nogmaals, voor jou een dikke knuffel!
En een schoonheidsbehandeling kan ik je van harte aanbevelen!! Ik ga iedere twee maanden naar de schoonheidsspecialiste, die van mij geeft ook 'n heerlijke rug-nek-gezichtsmassage.. zo fijn! Kom er altijd helemaal relaxed van terug. (En met mooie geepileerde wenkbrauwen, geverfde wimpers, hoef ik zelf niet zo te pielen). Echt.. een verwennerij!!
Blog, fijn dat je je weer wat beter voelt! Misselijk zijn is niet fijn!
Hoe ver ben je nu?
Yamuna, hoe is het met jou? En hoe is het met je bekken? Hoop dat je nog wel wat mobiel bent?
Kaetje, vervelend voor Kootje die jeuk! En ik snap heel goed dat je geen zin hebt om weer aan de slag te gaan!
Je valt ook tegen het einde van een schooljaar weer erin, en dat lijkt me ook niet fijn. Nog maar lekker genieten dan!
Oohh.. het voorjaar komt eraan!! Het schaatsen vond ik super hoor, maar nu mag de zon schijnen, de bollen bloeien, bloesem in de bomen, groene blaadjes, blauwe luchten.. ik heb er zin in!!
Vandaag met mn moeder naar een leuk boetiektje geweest, en een schandalig duur jasje gekocht. Zachtgroen leer.. het hing in een rek en riep: "pop, koooooop mij, koop mij". Echt ik kon er niets aan doen. Het hangt nu over de stoelleuning naar mij te lachen..
Ook een beetje compensatie voor de spuiten die ik twee keer per dag in mijn buik zet, de hormonen die mij parten spelen, de angst voor de punctie die eraan komt, de angst voor uitslag van de punctie, de bevruchtingen, etc.
Voorlopig jullie saampjes 'in de wacht', toch?
Dolfijn, wat klink je sterk en monter! Heerlijk dat je er zo instaat. Hoewel er vast ook nog veel scherpe randjes verdriet zullen zijn, en de angst/onrust van deze poging.
Het is fijn dat je kunt genieten van de natuur, leuke dingen doen, lekkere schoonheidsbehandeling, etc. Dat heb je nu gewoon nodig, om dooooor te gaan, vind je niet?
Heb ik namelijk al, en dit is mijn eerste IVF.
Lichamelijk gaat 't goed, ik ben wel moe, en wat prikkelbaar (maar dat merken alleen de mensen die me goed kennen, en waar ik me veilig bij voel, zoals Popman en m'n moeder).
Buik is opgezet, durf ook geen glad jurkje aan, omdat ik bang ben dat men gaat denken dat ik zwanger ben. Stom he, maar zo ben ik er wel mee bezig.
Morgen de tweede fm, ik ben benieuwd!
Sawasees, één en al herkenning in je post. Ook wij hebben alleen ouders en enkele vrienden ingelicht. Op mijn werk weet alleen mijn leidinggevende en een directe collega ervan.
Het stille verdriet, 't zit onder je huid, en het kriebelt en doet pijn op de meest rare momenten. Ik heb soms het gevoel dat ik het wel uit kan schreeuwen van ellende. Zoveel pijn, frustratie. Dan zit ik mezelf zo in de weg. Een stuk wandelen, of even de stad in wil dan beetje helpen. Of heel wat anders doen, filmpje pakken, theeleuten met vriendin, etc.
Maar meestal moet het gewoon slijten, zijn weg vinden in mijn lijf, hoofd en hart.
Maar er zijn ook momenten dat ik er heel luchtig mee om kan gaan, en het me niet zo raakt. Dat ik er grapjes over kan maken, en het gevoel heb dat het allemaal wel goed komt met ons.
En het stomste vind ik dat je die momenten niet voor 't kiezen hebt. Je moet 't doen met hoe je je voelt.
Dikke knuffel voor jou Saswasees!! Ik hoop dat de herkenning je troost geeft. Het helpt mij wel, te weten dat er met je meegeleeft wordt door wild-vreemden. Mooi vind ik dat!!
Dus nogmaals, voor jou een dikke knuffel!
En een schoonheidsbehandeling kan ik je van harte aanbevelen!! Ik ga iedere twee maanden naar de schoonheidsspecialiste, die van mij geeft ook 'n heerlijke rug-nek-gezichtsmassage.. zo fijn! Kom er altijd helemaal relaxed van terug. (En met mooie geepileerde wenkbrauwen, geverfde wimpers, hoef ik zelf niet zo te pielen). Echt.. een verwennerij!!
Blog, fijn dat je je weer wat beter voelt! Misselijk zijn is niet fijn!
Hoe ver ben je nu?
Yamuna, hoe is het met jou? En hoe is het met je bekken? Hoop dat je nog wel wat mobiel bent?
Kaetje, vervelend voor Kootje die jeuk! En ik snap heel goed dat je geen zin hebt om weer aan de slag te gaan!
Je valt ook tegen het einde van een schooljaar weer erin, en dat lijkt me ook niet fijn. Nog maar lekker genieten dan!
Oohh.. het voorjaar komt eraan!! Het schaatsen vond ik super hoor, maar nu mag de zon schijnen, de bollen bloeien, bloesem in de bomen, groene blaadjes, blauwe luchten.. ik heb er zin in!!
Vandaag met mn moeder naar een leuk boetiektje geweest, en een schandalig duur jasje gekocht. Zachtgroen leer.. het hing in een rek en riep: "pop, koooooop mij, koop mij". Echt ik kon er niets aan doen. Het hangt nu over de stoelleuning naar mij te lachen..
Ook een beetje compensatie voor de spuiten die ik twee keer per dag in mijn buik zet, de hormonen die mij parten spelen, de angst voor de punctie die eraan komt, de angst voor uitslag van de punctie, de bevruchtingen, etc.
woensdag 22 februari 2012 om 16:53
quote:Pop77 schreef op 22 februari 2012 @ 16:22:
Blog, fijn dat je je weer wat beter voelt! Misselijk zijn is niet fijn!
Hoe ver ben je nu?
Ruim 37 weken. Het schiet dus echt op. Wat schrijf je trouwens mooi over je gevoel en de teleurstellingen en hoe je ermee omgaat. Je verwoord het allemaal zo mooi! Wat mij erg hielp tijdens de mmm was dat Blogman en ik hadden besloten dat we hoe dan ook vader en moeder zouden worden. Dus mocht het allemaal niet lukken dan zouden we gaan adopteren of voor pleegzorg gaan (voor pleegzorg zijn we ook echt gegaan!). Dat gaf mij heel veel rust. Zo van: het gaat hoe dan ook lukken! We weten alleen nog niet op wat voor manier. Misschien is dat nog een mooie ingang voor mensen die het op dit moment moeilijk hebben? Ik hoop niet dat ik mensen voor het hoofd stoot met mijn opmerking, want een biologisch kind is natuurlijk wel iets anders dan bijv een pleegkind. Niet iedereen wil dat en het brengt ook wel de nodige zorg en problemen met zich mee. Mij gaf het iig het gevoel dat ik in mijn leven hoe dan ook voor een kind ging zorgen. Daardoor viel er al wel een last van mijn schouders en was de angst om altijd kinderloos te blijven wat minder sterk aanwezig.
Zeg het me trouwens ECHT als dit een enorm lullige post is die mensen kwetst, want dat is niet mijn bedoeling. Je hebt ook mensen die zeggen: koop een hond! Hoop niet dat mijn verhaal voor jullie in die categorie valt, want dat is absoluut niet de bedoeling.
Heel veel succes morgen bij je 2e fm! En wat goed dat je jezelf lekker verwend hebt met nieuwe kleren. Top!
Blog, fijn dat je je weer wat beter voelt! Misselijk zijn is niet fijn!
Hoe ver ben je nu?
Ruim 37 weken. Het schiet dus echt op. Wat schrijf je trouwens mooi over je gevoel en de teleurstellingen en hoe je ermee omgaat. Je verwoord het allemaal zo mooi! Wat mij erg hielp tijdens de mmm was dat Blogman en ik hadden besloten dat we hoe dan ook vader en moeder zouden worden. Dus mocht het allemaal niet lukken dan zouden we gaan adopteren of voor pleegzorg gaan (voor pleegzorg zijn we ook echt gegaan!). Dat gaf mij heel veel rust. Zo van: het gaat hoe dan ook lukken! We weten alleen nog niet op wat voor manier. Misschien is dat nog een mooie ingang voor mensen die het op dit moment moeilijk hebben? Ik hoop niet dat ik mensen voor het hoofd stoot met mijn opmerking, want een biologisch kind is natuurlijk wel iets anders dan bijv een pleegkind. Niet iedereen wil dat en het brengt ook wel de nodige zorg en problemen met zich mee. Mij gaf het iig het gevoel dat ik in mijn leven hoe dan ook voor een kind ging zorgen. Daardoor viel er al wel een last van mijn schouders en was de angst om altijd kinderloos te blijven wat minder sterk aanwezig.
Zeg het me trouwens ECHT als dit een enorm lullige post is die mensen kwetst, want dat is niet mijn bedoeling. Je hebt ook mensen die zeggen: koop een hond! Hoop niet dat mijn verhaal voor jullie in die categorie valt, want dat is absoluut niet de bedoeling.
Heel veel succes morgen bij je 2e fm! En wat goed dat je jezelf lekker verwend hebt met nieuwe kleren. Top!
woensdag 22 februari 2012 om 17:01
woensdag 22 februari 2012 om 17:07
Blog, je post is juist heel herkenbaar, en geeft een ander perspectief (ipv de teleurstellingen ook de opties bekijken die er wél zijn).
Popman wil er alleen nog niet aan, de alternatieven. Als ik er nu over begin, slaat ie dicht, en dat wil ik niet. Maar ik ken 'm goed genoeg om te weten dat hij net zo graag als ik 'ouder' wil zijn, een gezin wil. En voor ons zou pleegzorg dan ook een optie zijn. Ik sta daar wel open voor, en weet vanuit mijn werk dat dit heel mooi kan zijn (ook zwaar en ingewikkeld, maar dat is een 'gewoon' gezin soms ook).
Nu is dit voor ons nog 'te vroeg'. Popman wil eerst alle medische opties doorlopen (en ook dat wil ie stap voor stap, niet teveel vooruitkijken), terwijl ik al vanalles uitgezocht en bedacht heb.
Maar ook heel praktisch.. we hebben op de bovenverdieping onze slaapkamer, een klein kamertje (echt heel klein) voor kast en strijkplank en een kantoortje. Op zolder (die m'n vader laatst mooi opgeknapt heeft, heel fijn!!) staat wasmachine en vooral veel troep. Dus wil er bij ons een kindje komen (van onzelf, pleeg of adoptie), moet er eerst eea in huis gebeuren (kantoor naar zolder). En dat willen we pas doen, als het echt nodig is, om niet op de zaken vooruit te lopen.
Maar in mijn hart.. ja, daar is zeker ruimte voor andere opties.
Dat zou het verdriet in mijn lijf en hoofd zeker verzachten.
(En over de vergelijking 'neem een hond'... de vergelijking gaat natuurlijk echt niet op.. maar toch.. wij hebben na een jaar mm een puppy, en dat is nu een heerlijk beest van bijna twee. En het is zo fijn om samen ergens verantwoordelijk voor te zijn, voor te zorgen, van te houden, het oneens te zijn over de opvoeding, genieten van de warmte en liefde.. dat het onze wens naar een gezin bevestigd heeft.)
Oh.. al 37 weken! Dan ben je wel echt lang beroerd geweest zeg! En dan zegt iedereen natuurlijk "geniet van je zwangerschap.." Het wordt nu spannend! Zet 'm op, en blijf lekker posten hier. Vind het juist ook fijn om dit gedeelte te lezen, zolang het hier op 't forum niet de bovenhand voert tenminste. Juist fijn om ook hierin wat mee te leven.
Popman wil er alleen nog niet aan, de alternatieven. Als ik er nu over begin, slaat ie dicht, en dat wil ik niet. Maar ik ken 'm goed genoeg om te weten dat hij net zo graag als ik 'ouder' wil zijn, een gezin wil. En voor ons zou pleegzorg dan ook een optie zijn. Ik sta daar wel open voor, en weet vanuit mijn werk dat dit heel mooi kan zijn (ook zwaar en ingewikkeld, maar dat is een 'gewoon' gezin soms ook).
Nu is dit voor ons nog 'te vroeg'. Popman wil eerst alle medische opties doorlopen (en ook dat wil ie stap voor stap, niet teveel vooruitkijken), terwijl ik al vanalles uitgezocht en bedacht heb.
Maar ook heel praktisch.. we hebben op de bovenverdieping onze slaapkamer, een klein kamertje (echt heel klein) voor kast en strijkplank en een kantoortje. Op zolder (die m'n vader laatst mooi opgeknapt heeft, heel fijn!!) staat wasmachine en vooral veel troep. Dus wil er bij ons een kindje komen (van onzelf, pleeg of adoptie), moet er eerst eea in huis gebeuren (kantoor naar zolder). En dat willen we pas doen, als het echt nodig is, om niet op de zaken vooruit te lopen.
Maar in mijn hart.. ja, daar is zeker ruimte voor andere opties.
Dat zou het verdriet in mijn lijf en hoofd zeker verzachten.
(En over de vergelijking 'neem een hond'... de vergelijking gaat natuurlijk echt niet op.. maar toch.. wij hebben na een jaar mm een puppy, en dat is nu een heerlijk beest van bijna twee. En het is zo fijn om samen ergens verantwoordelijk voor te zijn, voor te zorgen, van te houden, het oneens te zijn over de opvoeding, genieten van de warmte en liefde.. dat het onze wens naar een gezin bevestigd heeft.)
Oh.. al 37 weken! Dan ben je wel echt lang beroerd geweest zeg! En dan zegt iedereen natuurlijk "geniet van je zwangerschap.." Het wordt nu spannend! Zet 'm op, en blijf lekker posten hier. Vind het juist ook fijn om dit gedeelte te lezen, zolang het hier op 't forum niet de bovenhand voert tenminste. Juist fijn om ook hierin wat mee te leven.
woensdag 22 februari 2012 om 18:11
quote:Pop77 schreef op 22 februari 2012 @ 16:22:
Ik heb soms het gevoel dat ik het wel uit kan schreeuwen van ellende. Zoveel pijn, frustratie. Dan zit ik mezelf zo in de weg. Een stuk wandelen, of even de stad in wil dan beetje helpen. Of heel wat anders doen, filmpje pakken, theeleuten met vriendin, etc.
Maar meestal moet het gewoon slijten, zijn weg vinden in mijn lijf, hoofd en hart.
Maar er zijn ook momenten dat ik er heel luchtig mee om kan gaan, en het me niet zo raakt. Dat ik er grapjes over kan maken, en het gevoel heb dat het allemaal wel goed komt met ons.
En het stomste vind ik dat je die momenten niet voor 't kiezen hebt. Je moet 't doen met hoe je je voelt.
Pop, ook dit is voor mij echt heel herkenbaar. Het gevoel zit van binnen opgesloten, komt soms even wat meer aan de oppervlakte, is soms wat meer op de achtergrond, maar om de kleinste dingen kan ik huilen, boos worden of geïrriteerd raken en daardoor weet je weer dat het gevoel er zit en er af en toe uit moet. Ook voor jou een dikke En thx voor het delen.
Ik moest heel hard lachen om je nieuwe aankoop, haha! Fijn toch, een mooi nieuw kledingstuk waar je he-le-maal blij van wordt!!
Dolfijn, heb je genoten van je middagje you-time?? Ik hoop het!! Ik denk dat ik ook maar eens een afspraak ga maken bij een schoonheidsspecialiste
Blog, ik vind jouw post ook heel herkenbaar en ik moet zeggen dat vriendlief en ik ook over alternatieven hebben nagedacht. Is niet altijd even makkelijk, want een alternatief betekent dat de wens om samen een kindje op de wereld te zetten, niet mogelijk is, het geeft mij wel moed en hoop om te weten dat ik ooit voor een kindje zal zorgen en dat wij straks ouders worden.
Ik heb soms het gevoel dat ik het wel uit kan schreeuwen van ellende. Zoveel pijn, frustratie. Dan zit ik mezelf zo in de weg. Een stuk wandelen, of even de stad in wil dan beetje helpen. Of heel wat anders doen, filmpje pakken, theeleuten met vriendin, etc.
Maar meestal moet het gewoon slijten, zijn weg vinden in mijn lijf, hoofd en hart.
Maar er zijn ook momenten dat ik er heel luchtig mee om kan gaan, en het me niet zo raakt. Dat ik er grapjes over kan maken, en het gevoel heb dat het allemaal wel goed komt met ons.
En het stomste vind ik dat je die momenten niet voor 't kiezen hebt. Je moet 't doen met hoe je je voelt.
Pop, ook dit is voor mij echt heel herkenbaar. Het gevoel zit van binnen opgesloten, komt soms even wat meer aan de oppervlakte, is soms wat meer op de achtergrond, maar om de kleinste dingen kan ik huilen, boos worden of geïrriteerd raken en daardoor weet je weer dat het gevoel er zit en er af en toe uit moet. Ook voor jou een dikke En thx voor het delen.
Ik moest heel hard lachen om je nieuwe aankoop, haha! Fijn toch, een mooi nieuw kledingstuk waar je he-le-maal blij van wordt!!
Dolfijn, heb je genoten van je middagje you-time?? Ik hoop het!! Ik denk dat ik ook maar eens een afspraak ga maken bij een schoonheidsspecialiste
Blog, ik vind jouw post ook heel herkenbaar en ik moet zeggen dat vriendlief en ik ook over alternatieven hebben nagedacht. Is niet altijd even makkelijk, want een alternatief betekent dat de wens om samen een kindje op de wereld te zetten, niet mogelijk is, het geeft mij wel moed en hoop om te weten dat ik ooit voor een kindje zal zorgen en dat wij straks ouders worden.
woensdag 22 februari 2012 om 22:17
ikke!! al mag dolfijn echt voor van mij, pakken dat stokje!
KS, waar ben jeeeee?! fijne tijd gehad? zo tot rust dat je ons vergeten bent? haha
pop en sawadee.. ik herken het open wond gevoel. soms wordt er onverwacht een flink lading zout in gegooit en voel je die brok in je keel en onrust in t hele lijf. andere momenten lijkt het niet te spelen. kan echt tot rust komen met vriendinnen die geen kds hebben en dan praten en lachen over andere dingen, even niet over baby's. het is bij mij wel altijd erg afhankelijk in welk deel ik van de cyclus ben. eerste 2 week wel opgewekt en fris en dit neemt richting menstruatie af om tijdens in een dieptepunt te belanden.
pop, super, shoptehrapie werkt bij mij aaaaaltijd! foto graag, klinkt als n fantastisch jackie!
hier in de buurt n 3ling geboren, natuurlijk terwijl er al 1 kindje was. nou die hadden ze best kunnen delen toch? wij 2 en zij 2? hihi...
hier kop nog vol knikkers al ik beweeg, laptop mee naar huis en ga thuis werken morgen. hoop dat er wat productiefs uit komt.
dolfijn, vlg week hele week vrij? hoe heb je dat geregeld? echt vakantiedagen opgenomen of iets anders? ben daar zoekende in omdat ik/we natuurlijk maar 5 wk vakantie hebben.
peg, mooi die rolverdeling al tussen de kids. zoon praktisch en dochter vol emotie. knap dat je doorzet met rijden.
liefs voor een ieder!
KS, waar ben jeeeee?! fijne tijd gehad? zo tot rust dat je ons vergeten bent? haha
pop en sawadee.. ik herken het open wond gevoel. soms wordt er onverwacht een flink lading zout in gegooit en voel je die brok in je keel en onrust in t hele lijf. andere momenten lijkt het niet te spelen. kan echt tot rust komen met vriendinnen die geen kds hebben en dan praten en lachen over andere dingen, even niet over baby's. het is bij mij wel altijd erg afhankelijk in welk deel ik van de cyclus ben. eerste 2 week wel opgewekt en fris en dit neemt richting menstruatie af om tijdens in een dieptepunt te belanden.
pop, super, shoptehrapie werkt bij mij aaaaaltijd! foto graag, klinkt als n fantastisch jackie!
hier in de buurt n 3ling geboren, natuurlijk terwijl er al 1 kindje was. nou die hadden ze best kunnen delen toch? wij 2 en zij 2? hihi...
hier kop nog vol knikkers al ik beweeg, laptop mee naar huis en ga thuis werken morgen. hoop dat er wat productiefs uit komt.
dolfijn, vlg week hele week vrij? hoe heb je dat geregeld? echt vakantiedagen opgenomen of iets anders? ben daar zoekende in omdat ik/we natuurlijk maar 5 wk vakantie hebben.
peg, mooi die rolverdeling al tussen de kids. zoon praktisch en dochter vol emotie. knap dat je doorzet met rijden.
liefs voor een ieder!
donderdag 23 februari 2012 om 10:52
sawasdee, wij moeten zoveel moeite doen wij krijgen geen huilbaby's. of voedselallergiebaby's. ze worden geboren via een hele makkelijke bevalling en praten na n half jaar al met 2 woorden. haha!
keatjeof andere moeders, is het zo dat je anders in de opvoeding staat omdat het een echt wenskind is? mogen ze net even meer omdat je ze fantastisch vindt? ben ik benieuwd naar. opvoeding is mijn vak maar zie in mijn omgeving dat als ik kinderen erg leuk vind ik toegevelijker ben.
van thuis werken nog niets gekomen... #luiedonder..
keatjeof andere moeders, is het zo dat je anders in de opvoeding staat omdat het een echt wenskind is? mogen ze net even meer omdat je ze fantastisch vindt? ben ik benieuwd naar. opvoeding is mijn vak maar zie in mijn omgeving dat als ik kinderen erg leuk vind ik toegevelijker ben.
van thuis werken nog niets gekomen... #luiedonder..
donderdag 23 februari 2012 om 10:57
lolaM, ehm geen idee of ik anders in het moederschap sta omdat het zo lang geduurd heeft. Wat ik wel weet is dat ik het heel moeilijk vind om meisje te laten huilen soms. Ik weet dat het heus niet erg is als ze af en toe huilt, anders zou ze echt helemaal niet alleen slapen overdag en dat werkt niet. Maar oh wat vind ik het moeilijk. En ik ben stik onzeker over mijn moederlijke kwaliteiten. Ben continue bang het niet goed te doen....
geen idee hoe dit was geweest als ik gelijk in 1 keer zwanger was geraakt. Mezelf kennende was ik dan nog onzeker geweest
Maar sommige dingen worden wel heel erg bewust beleefd, ik denk wel bewuster. Zoals de echo's, de zwangerschap, het kamertje inrichten etc etc.
Geen idee of je wat aan dit antwoord hebt??
Gaat weer heel hard duimen voor alle meiden hier!
geen idee hoe dit was geweest als ik gelijk in 1 keer zwanger was geraakt. Mezelf kennende was ik dan nog onzeker geweest
Maar sommige dingen worden wel heel erg bewust beleefd, ik denk wel bewuster. Zoals de echo's, de zwangerschap, het kamertje inrichten etc etc.
Geen idee of je wat aan dit antwoord hebt??
Gaat weer heel hard duimen voor alle meiden hier!
donderdag 23 februari 2012 om 11:38
(Plaatje van m'n jasje toch maar even weggehaald.. ben toch beetje bang 'herkend' te worden.. Maar leuk dat jullie 'm ook leuk vinden!! Ik hoop ook dat ie van de zomer niet meer dicht kan!!)
Vanmorgen follikelmeting, en het gaat goed! Er groeien veel follikels, en daarvan gaan er zo'n 10 groot genoeg worden voor de punctie.
De punctie is afgesproken op zondag.
Later meer.. ben even stiekem ingelogd op m'n werk (en dan nog plaatjes plakken ook.. oho..!!)
Vanmorgen follikelmeting, en het gaat goed! Er groeien veel follikels, en daarvan gaan er zo'n 10 groot genoeg worden voor de punctie.
De punctie is afgesproken op zondag.
Later meer.. ben even stiekem ingelogd op m'n werk (en dan nog plaatjes plakken ook.. oho..!!)
donderdag 23 februari 2012 om 11:45
floor, dat snap ik dat je het bewuster meemaakt en elk moment bijzonder vindt. ik werk veel met kinderen met hechtingsproblematiek en heb mijn mening over kinderen laten huilen. klinkt makkelijker dan het is omdat ik geen kids heb maar ik zou t neit willen laten huilen. ik snap je heel goed. kind voelt zich dan alleen. dus naar mijn idee kan je n baby niet genoeg verwennen met aandacht. hier laatst discussie over met moeder van 3 dat het dus in de praktijk echt niet werkt.
gaat er ook iemand naar de freya dag? of is er wel eens iemand geweest?
gaat er ook iemand naar de freya dag? of is er wel eens iemand geweest?
donderdag 23 februari 2012 om 12:10
LolaM ik ben het wel met je eens hoor dat je een kind niet moet laten huilen. Maar meisje wil anders echt nooit alleen slapen overdag. Dat zou betekenen dat ik niet kan douchen, nauwelijks naar de wc kan etc etc. Ik laat haar max 3 min huilen ofzo en dan breekt mijn hart ook echt.
In principe is ze trouwens nooit alleen, we zijn altijd in de buurt en als ze huilt praat ik wel tegen haar. Na die korte periode huilen valt ze wel in slaap. Dan kan ik even douchen ed.
;s Avonds huilt ze alleen als wij haar in haar bedje leggen voordat wij gaan slapen, dat doen we dus nu niet meer. Dan maar de hele avond bij ons in de doek, daar slaapt ze ook.
Geloof ook echt niet dat je een baby kan verwennen, kom op het kind is 9 weken die snapt dat toch helemaal niet... Schoonouders vinden trouwens dat we haar 's nachts maar moeten laten huilen dan slaapt ze vanzelf door. Nou dat doen we dus echt niet!!!!
In principe is ze trouwens nooit alleen, we zijn altijd in de buurt en als ze huilt praat ik wel tegen haar. Na die korte periode huilen valt ze wel in slaap. Dan kan ik even douchen ed.
;s Avonds huilt ze alleen als wij haar in haar bedje leggen voordat wij gaan slapen, dat doen we dus nu niet meer. Dan maar de hele avond bij ons in de doek, daar slaapt ze ook.
Geloof ook echt niet dat je een baby kan verwennen, kom op het kind is 9 weken die snapt dat toch helemaal niet... Schoonouders vinden trouwens dat we haar 's nachts maar moeten laten huilen dan slaapt ze vanzelf door. Nou dat doen we dus echt niet!!!!
donderdag 23 februari 2012 om 12:29
Pop, wat een prachtig jasje! Lekker stoer ook. Ik krijg er zin in het voorjaar van! Hopelijk brengt hij je geluk en kan je hem deze zomer lekker niet meer dicht krijgen
Lola, ik ben eigenlijk een erg makkelijke moeder maar regels zijn wel regels. Met eten ben ik niet moeilijk. Als Ko zijn bordje niet leeg eet krijgt hij gewoon een toetje. Af en toe krijgt hij iets lekkers en dat kan ook want hij krijgt in elk geval elke dag fruit. Maar als hij los in de kamer scharrelt zijn er best veel dingen waar hij niet aan mag komen en daar ben ik streng in. Mijn man niet zo. Die ziet er geen kwaad in om hem nu al te leren dat je met een pen kan tekenen. Ik ben wat praktischer en zie nu al voor me dat hij over een jaar dingen van de eettafel kan pakken en je dus nooit meer een pen kan laten liggen omdat hij dan op het behang gaat tekenen. Ik wil nu geen dingen goed vinden waar je later weer op terug moet komen. Ko heeft trouwens vorige week tijdens het verschonen een pen van tafel gepakt en zijn buik helemaal vol getekend. toen zag man wel dat het inderdaad niet zo handig was. Zo mag Ko dus ook niet in lege glazen roeren (want ik ben bang dat hij een keer in een glas hete thee staat te roeren), de afstandsbediening pakken (ik wil graag zelf zappen) of de telefoon pakken. En ik ben ook wel streng als Ko vervelend doet als hij uit de kinderwagen wil. Hij kan niet even 10 seconden wachten maar begint meteen te wurmen en te spartelen en te schreeuwen. Dan spreek ik hem even toe en is het afgelopen. Laten huilen doen wij ook niet maar er zijn wel momenten dat het niet anders kan. Ik moet kolven en ik moet ook douchen of naar de wc. En soms huilt Kaedootje dan. Of als ik alleen thuis ben en ik ben met Ko in bed aan het leggen, dan huilt er ook wel eens eentje. Tja, dan kan het niet anders. Ik heb het wel echt bewust los moeten laten want ik vond het ook altijd vreselijk.
Lola, ik ben eigenlijk een erg makkelijke moeder maar regels zijn wel regels. Met eten ben ik niet moeilijk. Als Ko zijn bordje niet leeg eet krijgt hij gewoon een toetje. Af en toe krijgt hij iets lekkers en dat kan ook want hij krijgt in elk geval elke dag fruit. Maar als hij los in de kamer scharrelt zijn er best veel dingen waar hij niet aan mag komen en daar ben ik streng in. Mijn man niet zo. Die ziet er geen kwaad in om hem nu al te leren dat je met een pen kan tekenen. Ik ben wat praktischer en zie nu al voor me dat hij over een jaar dingen van de eettafel kan pakken en je dus nooit meer een pen kan laten liggen omdat hij dan op het behang gaat tekenen. Ik wil nu geen dingen goed vinden waar je later weer op terug moet komen. Ko heeft trouwens vorige week tijdens het verschonen een pen van tafel gepakt en zijn buik helemaal vol getekend. toen zag man wel dat het inderdaad niet zo handig was. Zo mag Ko dus ook niet in lege glazen roeren (want ik ben bang dat hij een keer in een glas hete thee staat te roeren), de afstandsbediening pakken (ik wil graag zelf zappen) of de telefoon pakken. En ik ben ook wel streng als Ko vervelend doet als hij uit de kinderwagen wil. Hij kan niet even 10 seconden wachten maar begint meteen te wurmen en te spartelen en te schreeuwen. Dan spreek ik hem even toe en is het afgelopen. Laten huilen doen wij ook niet maar er zijn wel momenten dat het niet anders kan. Ik moet kolven en ik moet ook douchen of naar de wc. En soms huilt Kaedootje dan. Of als ik alleen thuis ben en ik ben met Ko in bed aan het leggen, dan huilt er ook wel eens eentje. Tja, dan kan het niet anders. Ik heb het wel echt bewust los moeten laten want ik vond het ook altijd vreselijk.
donderdag 23 februari 2012 om 13:15
Pop: succes zondag! Go, go, go!
LolaM, ehm geen idee of ik anders in het moederschap sta omdat het zo lang geduurd heeft. Ik weet wel dat ik vooral in het begin héél dankbaar was. (nu nog hoor, maar toen heel bewust) In het begin dacht ik echt dat ik droomde of dat alles niet waar zou zijn en ze er op een dag niet meer zou zijn ofzo. Maar misschien had ik dat ook wel als het in 1x raak was geweest, dat weet je natuurlijk niet. Ik moet wel eerlijk toegeven dat ik de zwangerschap na de mmm makkelijker vond. Ik was toen kotsmisselijk en gewoon echt hartstikke beroerd, maar ik dacht elke dag: dit is wat ik altijd wilde. En het was het me echt allemaal waard. Ook tijdens de bevalling dacht ik: yes, nu mag ik eindelijk!!!!! Dit keer ben ik spontaan zwanger geraakt en ook best snel (6 maanden nadat ik een miskraam had) en nu merk ik aan mezelf dat ik wel wat sneller loop te mopperen. Ik vind het allemaal maar zwaar. Terwijl het de vorige keer eigenlijk veel zwaarder was. Maar ja, ligt dat aan de mmm? Of is dat omdat het je 2e kindje is? Ik heb geen idee!
Blogman is trouwens best wel van het verwennen en enorm beschermend (en ik probeer dat dan weer een beetje af te remmen ). Blogster is bijv nog nooit ergens wezen logeren, want hij wil haar geen nacht missen. Blogster staat echt met stip op 1 bij hem en hij doet werkelijk alles voor d'r. Was dat anders geweest als we geen mmm nodig hadden gehad? Geen idee! Ik denk dat dat verwennen en beschermen ook wel gewoon bij zijn karakter hoort.
LolaM, ehm geen idee of ik anders in het moederschap sta omdat het zo lang geduurd heeft. Ik weet wel dat ik vooral in het begin héél dankbaar was. (nu nog hoor, maar toen heel bewust) In het begin dacht ik echt dat ik droomde of dat alles niet waar zou zijn en ze er op een dag niet meer zou zijn ofzo. Maar misschien had ik dat ook wel als het in 1x raak was geweest, dat weet je natuurlijk niet. Ik moet wel eerlijk toegeven dat ik de zwangerschap na de mmm makkelijker vond. Ik was toen kotsmisselijk en gewoon echt hartstikke beroerd, maar ik dacht elke dag: dit is wat ik altijd wilde. En het was het me echt allemaal waard. Ook tijdens de bevalling dacht ik: yes, nu mag ik eindelijk!!!!! Dit keer ben ik spontaan zwanger geraakt en ook best snel (6 maanden nadat ik een miskraam had) en nu merk ik aan mezelf dat ik wel wat sneller loop te mopperen. Ik vind het allemaal maar zwaar. Terwijl het de vorige keer eigenlijk veel zwaarder was. Maar ja, ligt dat aan de mmm? Of is dat omdat het je 2e kindje is? Ik heb geen idee!
Blogman is trouwens best wel van het verwennen en enorm beschermend (en ik probeer dat dan weer een beetje af te remmen ). Blogster is bijv nog nooit ergens wezen logeren, want hij wil haar geen nacht missen. Blogster staat echt met stip op 1 bij hem en hij doet werkelijk alles voor d'r. Was dat anders geweest als we geen mmm nodig hadden gehad? Geen idee! Ik denk dat dat verwennen en beschermen ook wel gewoon bij zijn karakter hoort.
donderdag 23 februari 2012 om 17:32
Hee meiden!
Veel geschreven de afgelopen dagen, heb alles wel gelezen, maar weet nu niet meer precies wie wat heeft geschreven..
Ik heb het heel erg druk, wel heel fijn, ik voel me de afgelopen dagen zoals de 'oude' Eva, het zonnetje in mijn hoofd is weer gaan schijnen. Een client zei vandaag tegen mij, hé, het lampje is weer aangegaan in je gezicht. Vond ik wel opmerkelijk, dat ik dus ook echt uitstraal hoe ik me van binnen voel, terwijl ik altijd denk dat ik dat goed kan verbergen.
Dolfijn, goed dat je zo positief bent!!! Thats the spirit! Ik duim me suf voor je!!
Pop, jij ook een mooie score! Ik heb je jasje niet gezien, maar hij klinkt heel erg mooi, lekker toch, jezelf verwennen met mooie spullen.
Blog, ik vat je post over adoptie/pleegzorg ook niet verkeerd op hoor. Vind het wel knap dat er dus toch veel mensen zijn die daar troost/kracht uit halen, dat gevoel dat er ooit wel een kindje komt, op welke manier dan ook.
Voor mij geld dat helaas niet zo. Adoptie is helemaal geen optie voor ons, pleegzorg misschien..
Het ligt voor mij misschien wel anders dan voor andere meiden hier. Ik heb misschien nog wel 15 vruchtbare jaren voor mij liggen, daarom ga ik er stiekum toch wel een beetje van uit dat ik ooit wel zwanger word. Misschien niet van de 3 vergoede pogingen, maar dan misschien wel van de pogingen die we daarna nog gaan doen. Want dat is wat wij wel hebben afgesproken, zolang de artsen kans zien gaan we door (mits we het zelf trekken natuurlijk). Natuurlijk geen 25 pogingen ofzo Maar ik heb ooit gelezen dat de artsen zeggen dat 6 pogingen eigenlijk het minimun is. We hebben hier gelukkig een mooi spaarpotje voor.
Sawasdee, herkenbaar hoor, van dat stille verdriet. Ik heb ook momenten dat ik zoo verdrietig ben. voor jou!
Meiden, ik laat het hier even bij, sorry als ik dingen vergeten ben, maar ik denk aan julllie en duim voor degene op de wachtbank
Veel geschreven de afgelopen dagen, heb alles wel gelezen, maar weet nu niet meer precies wie wat heeft geschreven..
Ik heb het heel erg druk, wel heel fijn, ik voel me de afgelopen dagen zoals de 'oude' Eva, het zonnetje in mijn hoofd is weer gaan schijnen. Een client zei vandaag tegen mij, hé, het lampje is weer aangegaan in je gezicht. Vond ik wel opmerkelijk, dat ik dus ook echt uitstraal hoe ik me van binnen voel, terwijl ik altijd denk dat ik dat goed kan verbergen.
Dolfijn, goed dat je zo positief bent!!! Thats the spirit! Ik duim me suf voor je!!
Pop, jij ook een mooie score! Ik heb je jasje niet gezien, maar hij klinkt heel erg mooi, lekker toch, jezelf verwennen met mooie spullen.
Blog, ik vat je post over adoptie/pleegzorg ook niet verkeerd op hoor. Vind het wel knap dat er dus toch veel mensen zijn die daar troost/kracht uit halen, dat gevoel dat er ooit wel een kindje komt, op welke manier dan ook.
Voor mij geld dat helaas niet zo. Adoptie is helemaal geen optie voor ons, pleegzorg misschien..
Het ligt voor mij misschien wel anders dan voor andere meiden hier. Ik heb misschien nog wel 15 vruchtbare jaren voor mij liggen, daarom ga ik er stiekum toch wel een beetje van uit dat ik ooit wel zwanger word. Misschien niet van de 3 vergoede pogingen, maar dan misschien wel van de pogingen die we daarna nog gaan doen. Want dat is wat wij wel hebben afgesproken, zolang de artsen kans zien gaan we door (mits we het zelf trekken natuurlijk). Natuurlijk geen 25 pogingen ofzo Maar ik heb ooit gelezen dat de artsen zeggen dat 6 pogingen eigenlijk het minimun is. We hebben hier gelukkig een mooi spaarpotje voor.
Sawasdee, herkenbaar hoor, van dat stille verdriet. Ik heb ook momenten dat ik zoo verdrietig ben. voor jou!
Meiden, ik laat het hier even bij, sorry als ik dingen vergeten ben, maar ik denk aan julllie en duim voor degene op de wachtbank
donderdag 23 februari 2012 om 17:54
Eva wat heerlijk dat het lampje weer os aangegaan in je gezicht! Ogen vertellen zoveel ook al denk je het met een glimlach te verbloemen Ik heb exact hetzelfde gevoel als jij. Adoptie en pleegzorg is hier ook totaal geen optie en wij gaan ook gewoon door zolang de artsen dat zien zitten. We hebben toevallig afgelopen weekend een speciale spaarrekening geopend voor de IVF, hopelijk is deze niet nodig en kunnen we het aan een kinderkamer of alvast aan de spaarrekening voor de kleine spenderen.
Pop, jij zondag dus punctie? Ik waarschijnlijk ook, hoor ik morgen definitief. Spannend!
Lola, ik ben niet de hele week vrij volgende week hoor. Maar ik heb vervang geregeld voor bepaalde werkzaamheden. Die kan ik niet de dag zelf afzeggen, dus dat geeft me rust om te weten dat dat gewoon doorgaat. Ik ben de dag van de punctie en de dag erna ziekgemeld (al gaat dat dit keer misschien precies op mijn vrije dagen uitkomen) en dan ben ik de dag van de terugplaatsing ook vrij. Deze haal ik dan ergens wel weer terug. Ik werk 2,5 dag per week en ben erg flexibel met extra werken op andere dagen en zo zijn mijn collega's en leidinggevende ook wat toegeeflijker op deze dagen.
Weet jij leidinggevende dat je gaat beginnen? En hoe reageerde hij?
Pop, jij zondag dus punctie? Ik waarschijnlijk ook, hoor ik morgen definitief. Spannend!
Lola, ik ben niet de hele week vrij volgende week hoor. Maar ik heb vervang geregeld voor bepaalde werkzaamheden. Die kan ik niet de dag zelf afzeggen, dus dat geeft me rust om te weten dat dat gewoon doorgaat. Ik ben de dag van de punctie en de dag erna ziekgemeld (al gaat dat dit keer misschien precies op mijn vrije dagen uitkomen) en dan ben ik de dag van de terugplaatsing ook vrij. Deze haal ik dan ergens wel weer terug. Ik werk 2,5 dag per week en ben erg flexibel met extra werken op andere dagen en zo zijn mijn collega's en leidinggevende ook wat toegeeflijker op deze dagen.
Weet jij leidinggevende dat je gaat beginnen? En hoe reageerde hij?
donderdag 23 februari 2012 om 18:11
Lieve meiden ik lees bijna alles mee, maar ben ff niet zo in de schrijfmood! Alles gaat goed hoor, hier. Zit erg goed on m'n vel. De vakantie heeft me zo opgeladen!
Pop en dolfijntje ik lees jullie berichten met extra interesse (mss zijn er meer meiden die in dezelfde fase zitten maar dat weet ik zo ff niet) omdat ik binnenkort wrs ook hetzelfde ga ervaren.
Over een ruime week is m'n nod, dan nog 1 maand om zelf te proberen, en dan begin april starten met het hele ivf-circus. Ik ben er ook aan toe merk ik.
Voor iedereen een hele dikke en succes/sterkte etc.
Pop en dolfijntje ik lees jullie berichten met extra interesse (mss zijn er meer meiden die in dezelfde fase zitten maar dat weet ik zo ff niet) omdat ik binnenkort wrs ook hetzelfde ga ervaren.
Over een ruime week is m'n nod, dan nog 1 maand om zelf te proberen, en dan begin april starten met het hele ivf-circus. Ik ben er ook aan toe merk ik.
Voor iedereen een hele dikke en succes/sterkte etc.
