Kinderen
alle pijlers
bewust geen kinderen
zondag 4 november 2007 om 16:59
Hoi,
Ik ben 32 jaar ik wil bewust geen kinderen. Ik wil en durf de verantwoordelijkheid voor kinderen niet te nemen. In mijn omgeving hebben we veel vrienden met kinderen. Allemaal super leuk en gezellig als ze bij ons zijn zal ik ze ook zo veel mogelijk verwennen. Ik vind kinderen leuk. In mijn omgeving heb ik eigenlijk geen mensen die bewust geen kinderen willen. Vandaar dat ik deze topic heb geopend om te kijken hoe andere mensen hier mee omgaan die bewust geen kinderen willen.
Ik ben 32 jaar ik wil bewust geen kinderen. Ik wil en durf de verantwoordelijkheid voor kinderen niet te nemen. In mijn omgeving hebben we veel vrienden met kinderen. Allemaal super leuk en gezellig als ze bij ons zijn zal ik ze ook zo veel mogelijk verwennen. Ik vind kinderen leuk. In mijn omgeving heb ik eigenlijk geen mensen die bewust geen kinderen willen. Vandaar dat ik deze topic heb geopend om te kijken hoe andere mensen hier mee omgaan die bewust geen kinderen willen.
donderdag 13 maart 2008 om 12:42
Op zich ben ik zelf juist redelijk vrijblijvend als het om vriendinnen en dat soort festiviteiten gaat. De dingen die je noemt vier ik eigenlijk allemaal met familie en niet met vriendinnen. Ik ben ook niet iemand die wekelijks met vriendinnen afspreekt. Dus dat zou niet eens het punt zijn. Het is bij mij meer een gevoelskwestie, denk ik, wat ik net al zei, een soort innerlijk loyaliteitsconflict tegenover hem.
Don't waste your time on jealousy,
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.
donderdag 13 maart 2008 om 12:56
quote:Susan schreef op 13 maart 2008 @ 12:42:
Op zich ben ik zelf juist redelijk vrijblijvend als het om vriendinnen en dat soort festiviteiten gaat. De dingen die je noemt vier ik eigenlijk allemaal met familie en niet met vriendinnen.Dat is precies wat ik probeer duidelijk te maken: mensen met kinderen zijn veel meer op hun familie gericht dan mensen zonder kinderen. Een gezin is best een gesloten gemeenschap. Misschien niet expres, maar hoe loopt het in de praktijk? Je gaat misschien wel met een ander gezin samen op vakantie, maar een stel zonder kinderen zul je niet gauw uitnodigen, of wel? Of een single?
Op zich ben ik zelf juist redelijk vrijblijvend als het om vriendinnen en dat soort festiviteiten gaat. De dingen die je noemt vier ik eigenlijk allemaal met familie en niet met vriendinnen.Dat is precies wat ik probeer duidelijk te maken: mensen met kinderen zijn veel meer op hun familie gericht dan mensen zonder kinderen. Een gezin is best een gesloten gemeenschap. Misschien niet expres, maar hoe loopt het in de praktijk? Je gaat misschien wel met een ander gezin samen op vakantie, maar een stel zonder kinderen zul je niet gauw uitnodigen, of wel? Of een single?
anoniem_23909 wijzigde dit bericht op 13-03-2008 12:57
Reden: aanvulling
Reden: aanvulling
% gewijzigd
donderdag 13 maart 2008 om 13:02
Maar jij zegt dus iets anders dan Evidenza. Zij voelt het als een verplichting dat ze verwacht wordt op dat soort gelegenheden, jij voelt je eerder buitengesloten als je niet wordt verwacht, of begrijp ik het verkeerd?
Overigens deed ik die dingen al met familie en/of partner voor ik een kind had.
Overigens deed ik die dingen al met familie en/of partner voor ik een kind had.
Don't waste your time on jealousy,
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.
donderdag 13 maart 2008 om 13:07
quote:korenwolf schreef op 13 maart 2008 @ 12:56:
Je gaat misschien wel met een ander gezin samen op vakantie, maar een stel zonder kinderen zul je niet gauw uitnodigen, of wel? Of een single?Ow jawel! En er zijn trouwens ook gezinnen zat waarmee ik niet op vakantie wil, dit terzijde. Maar als je met jonge kinderen op vakantie gaat is het idd wel een kwestie van geven en nemen, als iedereen zich dat bewust is en daar ook een beetje zijn best voor wil doen is er niks aan de hand, maar als een van de partijen daar bij voorbaat al geen zin in heeft wordt het wel heel lastig. Dan moet je dat ook niet willen, denk ik.
Je gaat misschien wel met een ander gezin samen op vakantie, maar een stel zonder kinderen zul je niet gauw uitnodigen, of wel? Of een single?Ow jawel! En er zijn trouwens ook gezinnen zat waarmee ik niet op vakantie wil, dit terzijde. Maar als je met jonge kinderen op vakantie gaat is het idd wel een kwestie van geven en nemen, als iedereen zich dat bewust is en daar ook een beetje zijn best voor wil doen is er niks aan de hand, maar als een van de partijen daar bij voorbaat al geen zin in heeft wordt het wel heel lastig. Dan moet je dat ook niet willen, denk ik.
donderdag 13 maart 2008 om 13:09
Nee, eigenlijk bedoel ik hetzelfde als Korenwolf. Maar jouw punt dat ik verplicht word om te komen op dat soort gelegenheden is ook waar.
Ik voel me niet buitengesloten trouwens, maar je merkt gewoon dat gezinnen met kinderen er een compleet andere levensstijl op na houden. Die gewoon absoluut niet aansluit bij die van mij. Ik heb helemaal niks met familie en dingen vieren met familie. Als ik al iets vier doe ik dat het liefst met vrienden. Of met een complete groep bijna onbekenden die staan te vieren dat ik zo geweldig ben. Maar nu dwaal ik af
Ik voel me niet buitengesloten trouwens, maar je merkt gewoon dat gezinnen met kinderen er een compleet andere levensstijl op na houden. Die gewoon absoluut niet aansluit bij die van mij. Ik heb helemaal niks met familie en dingen vieren met familie. Als ik al iets vier doe ik dat het liefst met vrienden. Of met een complete groep bijna onbekenden die staan te vieren dat ik zo geweldig ben. Maar nu dwaal ik af
donderdag 13 maart 2008 om 13:14
quote:loomii schreef op 13 maart 2008 @ 13:07:
[...]
Ow jawel! En er zijn trouwens ook gezinnen zat waarmee ik niet op vakantie wil, dit terzijde. Maar als je met jonge kinderen op vakantie gaat is het idd wel een kwestie van geven en nemen, als iedereen zich dat bewust is en daar ook een beetje zijn best voor wil doen is er niks aan de hand, maar als een van de partijen daar bij voorbaat al geen zin in heeft wordt het wel heel lastig. Dan moet je dat ook niet willen, denk ik.
Precies Loomii. Dat moet je gewoon niet willen. Maar dan moet die ander dat ook gewoon accepteren.
Wij gingen vroeger altijd met een stel op vakantie en weekendjes weg. Nu hebben ze drie kinderen en ze willen nog steeds graag met ons op vakantie. Ik dacht, met zijn vieren. Zij dachten, met zijn zevenen. Hell no! Ze zijn ernstig beledigd en we zien ze nog zelden.
[...]
Ow jawel! En er zijn trouwens ook gezinnen zat waarmee ik niet op vakantie wil, dit terzijde. Maar als je met jonge kinderen op vakantie gaat is het idd wel een kwestie van geven en nemen, als iedereen zich dat bewust is en daar ook een beetje zijn best voor wil doen is er niks aan de hand, maar als een van de partijen daar bij voorbaat al geen zin in heeft wordt het wel heel lastig. Dan moet je dat ook niet willen, denk ik.
Precies Loomii. Dat moet je gewoon niet willen. Maar dan moet die ander dat ook gewoon accepteren.
Wij gingen vroeger altijd met een stel op vakantie en weekendjes weg. Nu hebben ze drie kinderen en ze willen nog steeds graag met ons op vakantie. Ik dacht, met zijn vieren. Zij dachten, met zijn zevenen. Hell no! Ze zijn ernstig beledigd en we zien ze nog zelden.
donderdag 13 maart 2008 om 13:16
Ik wil even zeggen dat ik mensen die bewust kindvrij zijn, heel erg dapper vind.
jullie denken er goed over na, en wegen alles tegen elkaar af.
zelf ben ik ongewenst kinderloos, maar ik leer veel van jullie. Hoe jullie in het leven staan, wat jullie doen, denken, en voelen. klinkt paradoxaal misschien, maar jullie openen voor mij een nieuwe deur.
dusse... thanx!
jullie denken er goed over na, en wegen alles tegen elkaar af.
zelf ben ik ongewenst kinderloos, maar ik leer veel van jullie. Hoe jullie in het leven staan, wat jullie doen, denken, en voelen. klinkt paradoxaal misschien, maar jullie openen voor mij een nieuwe deur.
dusse... thanx!
donderdag 13 maart 2008 om 13:25
quote:Evidenza schreef op 13 maart 2008 @ 13:14:
Ze zijn ernstig beledigd en we zien ze nog zelden.
Da's jammer.
Wij hebben het omgekeerde meegemaakt dat één stel vrienden na de komst van de oudste bij ons, zo krampachtig de koter buiten de conversatie e.d. wilde houden dat je er helemaal iebel van werd. Je kon het uren hebben over verbouwingen, vakanties, werk, politiek, sex, drugs, rock and roll, kunst, populaire mechanica, electrotechniek, rebirthing, siberisch sjamanisme, single malt whisky, het openbaar vervoer, religie en waar je nou toch in hemelsnaam kurkuma voor zou kunnen gebruiken in de keuken, maar níet over je kind. En dat werkte dus ook niet en dat hebben we geaccepteerd. Maar een malle constatering is het wel, dat iets wat zo belangrijk voor je is, voor vrienden uitgerekend dát is wat verdere vriendschap onmogelijk maakt. Jammer. Maar ja, shit happens!
Ze zijn ernstig beledigd en we zien ze nog zelden.
Da's jammer.
Wij hebben het omgekeerde meegemaakt dat één stel vrienden na de komst van de oudste bij ons, zo krampachtig de koter buiten de conversatie e.d. wilde houden dat je er helemaal iebel van werd. Je kon het uren hebben over verbouwingen, vakanties, werk, politiek, sex, drugs, rock and roll, kunst, populaire mechanica, electrotechniek, rebirthing, siberisch sjamanisme, single malt whisky, het openbaar vervoer, religie en waar je nou toch in hemelsnaam kurkuma voor zou kunnen gebruiken in de keuken, maar níet over je kind. En dat werkte dus ook niet en dat hebben we geaccepteerd. Maar een malle constatering is het wel, dat iets wat zo belangrijk voor je is, voor vrienden uitgerekend dát is wat verdere vriendschap onmogelijk maakt. Jammer. Maar ja, shit happens!
donderdag 13 maart 2008 om 13:31
Ik ben wel benieuwd wat jullie van het volgende vinden.
We hadden een stel goede vrienden waar we ook veel mee beleefd hebben. In de zin van dat zij een hoop ellende hadden en dat we dat samen doorleefd hebben zeg maar. Ze kregen 2 kinderen waarvan ze de oudste naar mij vernoemden. We gingen altijd naar de verjaardagen van de kinderen en als we op bezoek kwamen zaten ze er tot ze naar bed gingen gewoon ook altijd bij.
Met de 10e verjaardag van oudste waren ze op vakantie in het buitenland. Gebeld om te feliciteren. Een week of 7 na de vakantie gingen we bij ze op bezoek. Dat werd een ongemakkelijk bezoek. Ik had geen idee waarom. later een paar keer gevraagd wat er was. Maar daar kwam geen antwoord op. Opeens werden we niet meer gevraagd voor de verjaardagen van de kinderen en de rest verwaterde ook. Na maanden kwam het hoge woord eruit. We hadden oudste geen kadootje gegeven voor haar verjaardag en we konden toch wel zien dat ze erg teleurgesteld was toen wij zonder pakje verschenen. Niet dus. Niet gezien en ook niet aan een kadootje gedacht. Ze waren er niet op haar verjaardag en na 7 weken was ik allang vergeten dat ze jarig was geweest. Daarbij was ik er al trots op dat ik uberhaupt aan haar verjaardag had gedacht en had gebeld.
De vriendschap is inmiddels helemaal over, en dat is de oorzaak. Nou, daar mis je toch niks aan?
We hadden een stel goede vrienden waar we ook veel mee beleefd hebben. In de zin van dat zij een hoop ellende hadden en dat we dat samen doorleefd hebben zeg maar. Ze kregen 2 kinderen waarvan ze de oudste naar mij vernoemden. We gingen altijd naar de verjaardagen van de kinderen en als we op bezoek kwamen zaten ze er tot ze naar bed gingen gewoon ook altijd bij.
Met de 10e verjaardag van oudste waren ze op vakantie in het buitenland. Gebeld om te feliciteren. Een week of 7 na de vakantie gingen we bij ze op bezoek. Dat werd een ongemakkelijk bezoek. Ik had geen idee waarom. later een paar keer gevraagd wat er was. Maar daar kwam geen antwoord op. Opeens werden we niet meer gevraagd voor de verjaardagen van de kinderen en de rest verwaterde ook. Na maanden kwam het hoge woord eruit. We hadden oudste geen kadootje gegeven voor haar verjaardag en we konden toch wel zien dat ze erg teleurgesteld was toen wij zonder pakje verschenen. Niet dus. Niet gezien en ook niet aan een kadootje gedacht. Ze waren er niet op haar verjaardag en na 7 weken was ik allang vergeten dat ze jarig was geweest. Daarbij was ik er al trots op dat ik uberhaupt aan haar verjaardag had gedacht en had gebeld.
De vriendschap is inmiddels helemaal over, en dat is de oorzaak. Nou, daar mis je toch niks aan?
donderdag 13 maart 2008 om 13:37
ik heb daar één woord voor: sukkels.
en dan bedoel ik niet jou!
dat is volslagen belachelijk. je hebt iets van je laten horen. Dat is meer dan voldoende.
dat je daarom een jarenlange vriendschap verpest..zegt alles over hen en niets over jou!\
trouwens..als dat kindje echt teleurgesteld was dat ze geen kado kreeg.. (en dat dit niet de interpretatie was van de ouders) dan vind ik dat een verwend kind. Aandacht is minstens zo kostbaar als een nieuwe barbiepop! zeker weken na dato!
en dan bedoel ik niet jou!
dat is volslagen belachelijk. je hebt iets van je laten horen. Dat is meer dan voldoende.
dat je daarom een jarenlange vriendschap verpest..zegt alles over hen en niets over jou!\
trouwens..als dat kindje echt teleurgesteld was dat ze geen kado kreeg.. (en dat dit niet de interpretatie was van de ouders) dan vind ik dat een verwend kind. Aandacht is minstens zo kostbaar als een nieuwe barbiepop! zeker weken na dato!
donderdag 13 maart 2008 om 13:53
quote:Meiroosje schreef op 13 maart 2008 @ 13:37:
trouwens..als dat kindje echt teleurgesteld was dat ze geen kado kreeg.. (en dat dit niet de interpretatie was van de ouders) dan vind ik dat een verwend kind. Aandacht is minstens zo kostbaar als een nieuwe barbiepop! zeker weken na dato!
Welnee!! Ik zou ook voor de Barbiepop gaan als ik tien was.
Maar om daar als ouders zo'n hiesa van te maken vind ik nergens op slaan. Die hadden m.i. beter hun energie kunnen steken in het hun dochter leren omgaan met de kleine teleurstellingen des levens.
trouwens..als dat kindje echt teleurgesteld was dat ze geen kado kreeg.. (en dat dit niet de interpretatie was van de ouders) dan vind ik dat een verwend kind. Aandacht is minstens zo kostbaar als een nieuwe barbiepop! zeker weken na dato!
Welnee!! Ik zou ook voor de Barbiepop gaan als ik tien was.
Maar om daar als ouders zo'n hiesa van te maken vind ik nergens op slaan. Die hadden m.i. beter hun energie kunnen steken in het hun dochter leren omgaan met de kleine teleurstellingen des levens.
donderdag 13 maart 2008 om 16:13
quote:Evidenza schreef op 13 maart 2008 @ 10:29:
[...]
Het blijft kolder hoor Traincha. Omdat jij andere ervaringen hebt, waarvan je al zegt dat er zát vrouwen zijn die gewoon met beide benen op de grond blijven staan ( waarmee je al zegt dat er dus inderdaad ook zat vrouwen zijn die dat niet doen, anders had je het wel over alle vrouwen) kan háár ervaring niet kloppen? Bij haar op het werk gaat het wel zo, is dat nu zo moeilijk te snappen?Ik citeer: "feit blijft dat nieuwbakken moeders het alleen maar over hun kinderen kunnen hebben". En dat is dus niet zo, maar dat mag je gerust kolder vinden.
[...]
Het blijft kolder hoor Traincha. Omdat jij andere ervaringen hebt, waarvan je al zegt dat er zát vrouwen zijn die gewoon met beide benen op de grond blijven staan ( waarmee je al zegt dat er dus inderdaad ook zat vrouwen zijn die dat niet doen, anders had je het wel over alle vrouwen) kan háár ervaring niet kloppen? Bij haar op het werk gaat het wel zo, is dat nu zo moeilijk te snappen?Ik citeer: "feit blijft dat nieuwbakken moeders het alleen maar over hun kinderen kunnen hebben". En dat is dus niet zo, maar dat mag je gerust kolder vinden.
donderdag 13 maart 2008 om 16:24
@Evidenza, nee, dat vind ik ook niet een reden om de vriendschap op een laag pitje te zetten. Ik kan me wel voorstellen dat die ouders het jammer vonden.
Ik heb al wel eens bedacht dat ik best wat kleine noodcadeautjes in de kast kan leggen voor als mensen op een in mijn ogen wel erg cruciaal moment een cadeautje vergeten mee te nemen (als mijn zoontje wat groter is), maar dan zou ik het wel aan jou overlaten of je daar gebruik van wil maken. Ik snap wel dat kinderen ook moeten leren omgaan met teleurstellingen, ik zou het zelf afwegen op het moment.
Of zou jij dat juist niks vinden?
Ik zou het je niet echt aanrekenen dat je niks bij je hebt.
Ik heb al wel eens bedacht dat ik best wat kleine noodcadeautjes in de kast kan leggen voor als mensen op een in mijn ogen wel erg cruciaal moment een cadeautje vergeten mee te nemen (als mijn zoontje wat groter is), maar dan zou ik het wel aan jou overlaten of je daar gebruik van wil maken. Ik snap wel dat kinderen ook moeten leren omgaan met teleurstellingen, ik zou het zelf afwegen op het moment.
Of zou jij dat juist niks vinden?
Ik zou het je niet echt aanrekenen dat je niks bij je hebt.
Don't waste your time on jealousy,
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.
donderdag 13 maart 2008 om 16:43
quote:traincha2 schreef op 13 maart 2008 @ 16:13:
[...]
Ik citeer: "feit blijft dat nieuwbakken moeders het alleen maar over hun kinderen kunnen hebben". En dat is dus niet zo, maar dat mag je gerust kolder vinden.
Citeer je mij nu? (Ik heb het immers over nieuwbakken moeders gehad.)
Ik zal even mijn eigen post quoten:
quote:Mariska76 schreef op 11 maart 2008 @ 13:51:
[...]
Het is gewoon een feit dat nieuwbakken moeders minder tijd hebben. Logisch, ze hebben net een kind gekregen wat veel aandacht en tijd opeist. En veel moeders kunnen over weinig anders praten. Ik merk het bij een nieuwe collega, zij heeft twee kinderen en sinds ze hier begonnen is, gaat het tijdens de lunch alleen nog maar over kinderen.
Allemaal niet erg en best begrijpelijk, maar soms baal je daarvan als kindervrije die niets met kinderen heeft.Waar staat "feit blijft dat nieuwbakken moeders het alleen maar over hun kinderen kunnen hebben"?
[...]
Ik citeer: "feit blijft dat nieuwbakken moeders het alleen maar over hun kinderen kunnen hebben". En dat is dus niet zo, maar dat mag je gerust kolder vinden.
Citeer je mij nu? (Ik heb het immers over nieuwbakken moeders gehad.)
Ik zal even mijn eigen post quoten:
quote:Mariska76 schreef op 11 maart 2008 @ 13:51:
[...]
Het is gewoon een feit dat nieuwbakken moeders minder tijd hebben. Logisch, ze hebben net een kind gekregen wat veel aandacht en tijd opeist. En veel moeders kunnen over weinig anders praten. Ik merk het bij een nieuwe collega, zij heeft twee kinderen en sinds ze hier begonnen is, gaat het tijdens de lunch alleen nog maar over kinderen.
Allemaal niet erg en best begrijpelijk, maar soms baal je daarvan als kindervrije die niets met kinderen heeft.Waar staat "feit blijft dat nieuwbakken moeders het alleen maar over hun kinderen kunnen hebben"?
donderdag 13 maart 2008 om 19:38
quote:traincha2 schreef op 13 maart 2008 @ 16:59:
Ok, nergens, maar verderop beweer je dat "veel moeders over weinig anders praten". En dat is dus niet het geval. Je baseert je oordeel op die ene collega bij wie dat toevallig wel het geval is.Ik baseer mijn oordeel natuurlijk niet op die ene collega, het was een voorbeeld wat voor mij nu heel actueel is. Ja, en in mijn omgeving wordt door veel moeders veel over hun kinderen gepraat.
Ok, nergens, maar verderop beweer je dat "veel moeders over weinig anders praten". En dat is dus niet het geval. Je baseert je oordeel op die ene collega bij wie dat toevallig wel het geval is.Ik baseer mijn oordeel natuurlijk niet op die ene collega, het was een voorbeeld wat voor mij nu heel actueel is. Ja, en in mijn omgeving wordt door veel moeders veel over hun kinderen gepraat.
donderdag 13 maart 2008 om 21:29
quote:TheEmpress schreef op 13 maart 2008 @ 19:26:
Ach ja, waar het hart van vol is loopt de mond van over.
Een van mijn beste vrienden is een echte kinderhater (en heeft dus geen kinderen). Ik heb zelf ook geen kinderen, al ben ik best dol op mijn nichtjes.
Maar waar praten wij vaak over? Juist, zijn neefjes en mijn nichtjes. En anders wel het zoontje van een vriendin van ons.
Ach ja, waar het hart van vol is loopt de mond van over.
Een van mijn beste vrienden is een echte kinderhater (en heeft dus geen kinderen). Ik heb zelf ook geen kinderen, al ben ik best dol op mijn nichtjes.
Maar waar praten wij vaak over? Juist, zijn neefjes en mijn nichtjes. En anders wel het zoontje van een vriendin van ons.
Morrigan Crow, net zo leuk als Harry Potter.
vrijdag 14 maart 2008 om 07:25
quote:traincha2 schreef op 13 maart 2008 @ 08:53:
Het zegt gewoon iets over die vriendschap als een vriendin zonder kinderen baalt dat die vriendin met kinderen geen tijd meer voor haar heeft. En wat zou je dan bespreekbaar willen maken? Dat een kindvrije vriendin baalt dat moedervriendin minder tijd heeft? Of dat ze het teveel over de kinderen heeft? Dat heeft toch helemaal geen zin want je verandert niets aan het feit dat er kinderen in het spel zijn. We kunnen het ook omdraaien: je zou als moedervriendin er ook van kunnen balen dat die kindvrije vriendin het alleen maar over haarzelf kan hebben en niet eens vraagt hoe het met de kinderen van je vriendin is.Het gaat toch ok niet om veranderen? Het gaat om zaken bespreekbaar mogen maken. Dat je kunt zeggen 'ik baal ervan dat we elkaar minder zien nu jij kids hebt'. Ik snap werkelijk waar niet wat daar nu zo erg aan is dat jij je vriendschap daarvoor op het spel zou zetten.
Het zegt gewoon iets over die vriendschap als een vriendin zonder kinderen baalt dat die vriendin met kinderen geen tijd meer voor haar heeft. En wat zou je dan bespreekbaar willen maken? Dat een kindvrije vriendin baalt dat moedervriendin minder tijd heeft? Of dat ze het teveel over de kinderen heeft? Dat heeft toch helemaal geen zin want je verandert niets aan het feit dat er kinderen in het spel zijn. We kunnen het ook omdraaien: je zou als moedervriendin er ook van kunnen balen dat die kindvrije vriendin het alleen maar over haarzelf kan hebben en niet eens vraagt hoe het met de kinderen van je vriendin is.Het gaat toch ok niet om veranderen? Het gaat om zaken bespreekbaar mogen maken. Dat je kunt zeggen 'ik baal ervan dat we elkaar minder zien nu jij kids hebt'. Ik snap werkelijk waar niet wat daar nu zo erg aan is dat jij je vriendschap daarvoor op het spel zou zetten.
Zuss duimt zich suf voor Bambi. Het gaat helemaal goed komen, dat weet ik zeker!
vrijdag 14 maart 2008 om 10:49
quote:traincha2 schreef op 13 maart 2008 @ 16:13:
[...]
Ik citeer: "feit blijft dat nieuwbakken moeders het alleen maar over hun kinderen kunnen hebben". En dat is dus niet zo, maar dat mag je gerust kolder vinden.Nou, het wordt dus steeds kolderieker. Ik vind het nogal wat dat je zegt iemand te citeren, maar dat blijkt dat je het gewoon uit je duim zuigt.
[...]
Ik citeer: "feit blijft dat nieuwbakken moeders het alleen maar over hun kinderen kunnen hebben". En dat is dus niet zo, maar dat mag je gerust kolder vinden.Nou, het wordt dus steeds kolderieker. Ik vind het nogal wat dat je zegt iemand te citeren, maar dat blijkt dat je het gewoon uit je duim zuigt.
vrijdag 14 maart 2008 om 10:56
quote:Susan schreef op 13 maart 2008 @ 16:24:
@Evidenza, nee, dat vind ik ook niet een reden om de vriendschap op een laag pitje te zetten. Ik kan me wel voorstellen dat die ouders het jammer vonden.
Ik heb al wel eens bedacht dat ik best wat kleine noodcadeautjes in de kast kan leggen voor als mensen op een in mijn ogen wel erg cruciaal moment een cadeautje vergeten mee te nemen (als mijn zoontje wat groter is), maar dan zou ik het wel aan jou overlaten of je daar gebruik van wil maken. Ik snap wel dat kinderen ook moeten leren omgaan met teleurstellingen, ik zou het zelf afwegen op het moment.
Of zou jij dat juist niks vinden?
Ik zou het je niet echt aanrekenen dat je niks bij je hebt.
Nee, daar zou ik niet aan mee doen eerlijk gezegd. Come on, ze was 2 maanden daarvoor jarig en ze waren zélf op vakantie. Die visite daarna was geen vervanging van die verjaardag, maar een "gewone" visite.
Maar ik snap al niet dat jij snapt dat de ouders het jammer vonden dat we niks bij ons hadden. Maar die reactie hoor ik irl vaker dan bijvoorbeeld de reactie van Meiroosje.
@Evidenza, nee, dat vind ik ook niet een reden om de vriendschap op een laag pitje te zetten. Ik kan me wel voorstellen dat die ouders het jammer vonden.
Ik heb al wel eens bedacht dat ik best wat kleine noodcadeautjes in de kast kan leggen voor als mensen op een in mijn ogen wel erg cruciaal moment een cadeautje vergeten mee te nemen (als mijn zoontje wat groter is), maar dan zou ik het wel aan jou overlaten of je daar gebruik van wil maken. Ik snap wel dat kinderen ook moeten leren omgaan met teleurstellingen, ik zou het zelf afwegen op het moment.
Of zou jij dat juist niks vinden?
Ik zou het je niet echt aanrekenen dat je niks bij je hebt.
Nee, daar zou ik niet aan mee doen eerlijk gezegd. Come on, ze was 2 maanden daarvoor jarig en ze waren zélf op vakantie. Die visite daarna was geen vervanging van die verjaardag, maar een "gewone" visite.
Maar ik snap al niet dat jij snapt dat de ouders het jammer vonden dat we niks bij ons hadden. Maar die reactie hoor ik irl vaker dan bijvoorbeeld de reactie van Meiroosje.
vrijdag 14 maart 2008 om 11:03
Oké, ik zat er gisteren nog een hele tijd over te twijfelen of het nou wel of niet een goed idee zou zijn om het zo te doen, maar dan heb ik in elk geval een reactie van iemand van de andere kant. Ik heb het overigens niet per se over jouw situatie, maar ook over een situatie waarin het wel overduidelijk een verjaardagsvisite of zoiets dergelijks is. Dat is hier inderdaad niet echt het geval.
Iets jammer vinden is trouwens niet hetzelfde als het iemand kwalijk nemen of het iemand nog maanden nadragen, zoals die mensen deden, ik hoop dat je dat ook wel snapt. Waarschijnlijk zagen zij het wel als een verlaat verjaardagsbezoek. Misschien hadden ze ook wel tegen dat kind gezegd: 'Evidenza komt nog langs voor je verjaardag.'
Ik bedoel, we hebben het al pagina's lang erover dat kindvrije mensen het best jammer mogen vinden dat hun vrienden minder tijd hebben, zij mogen zoiets dan toch ook wel jammer vinden? Alleen hun reactie is wel erg buiten proporties.
Iets jammer vinden is trouwens niet hetzelfde als het iemand kwalijk nemen of het iemand nog maanden nadragen, zoals die mensen deden, ik hoop dat je dat ook wel snapt. Waarschijnlijk zagen zij het wel als een verlaat verjaardagsbezoek. Misschien hadden ze ook wel tegen dat kind gezegd: 'Evidenza komt nog langs voor je verjaardag.'
Ik bedoel, we hebben het al pagina's lang erover dat kindvrije mensen het best jammer mogen vinden dat hun vrienden minder tijd hebben, zij mogen zoiets dan toch ook wel jammer vinden? Alleen hun reactie is wel erg buiten proporties.
Don't waste your time on jealousy,
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.
