Kinderen
alle pijlers
bewust geen kinderen
zondag 4 november 2007 om 16:59
Hoi,
Ik ben 32 jaar ik wil bewust geen kinderen. Ik wil en durf de verantwoordelijkheid voor kinderen niet te nemen. In mijn omgeving hebben we veel vrienden met kinderen. Allemaal super leuk en gezellig als ze bij ons zijn zal ik ze ook zo veel mogelijk verwennen. Ik vind kinderen leuk. In mijn omgeving heb ik eigenlijk geen mensen die bewust geen kinderen willen. Vandaar dat ik deze topic heb geopend om te kijken hoe andere mensen hier mee omgaan die bewust geen kinderen willen.
Ik ben 32 jaar ik wil bewust geen kinderen. Ik wil en durf de verantwoordelijkheid voor kinderen niet te nemen. In mijn omgeving hebben we veel vrienden met kinderen. Allemaal super leuk en gezellig als ze bij ons zijn zal ik ze ook zo veel mogelijk verwennen. Ik vind kinderen leuk. In mijn omgeving heb ik eigenlijk geen mensen die bewust geen kinderen willen. Vandaar dat ik deze topic heb geopend om te kijken hoe andere mensen hier mee omgaan die bewust geen kinderen willen.
woensdag 12 maart 2008 om 20:28
quote:Susan schreef op 12 maart 2008 @ 20:04:
Tja, ik vind niet dat ik daar overdreven gevoelig in reageer, ik vind mijn kind ook meer dan "een interesse" en ik zou dat dus niet kunnen verkroppen.Tja en ik vind dat jij dan weer heel denigrerend doet over andermans interesses. Misschien is dat voor die ander net zo belangrijk als jouw kind voor jou is.
Tja, ik vind niet dat ik daar overdreven gevoelig in reageer, ik vind mijn kind ook meer dan "een interesse" en ik zou dat dus niet kunnen verkroppen.Tja en ik vind dat jij dan weer heel denigrerend doet over andermans interesses. Misschien is dat voor die ander net zo belangrijk als jouw kind voor jou is.
Zuss duimt zich suf voor Bambi. Het gaat helemaal goed komen, dat weet ik zeker!
woensdag 12 maart 2008 om 20:47
quote:Zuss schreef op 12 maart 2008 @ 20:28:
Tja en ik vind dat jij dan weer heel denigrerend doet over andermans interesses. Misschien is dat voor die ander net zo belangrijk als jouw kind voor jou is.
Ik bedoel dat helemaal niet denigrerend. Ik vind een persoon met wie je je leven deelt en van wie je zielsveel houdt - en dat is je kind toch - gewoon niet vallen onder de noemer "interesses". Ik vind degene met wie je een relatie hebt ook niet vallen onder "interesses". Ik vind dat gewoon een rare term daarvoor.
Ik heb een enorme passie voor schrijven, ik heb al een boek uitgebracht en ik zou het heel erg vinden als ik dat niet meer zou kunnen doen, ik vind het ook geweldig om daarover te praten met anderen, maar ik vind het niet op één lijn staan met mijn kind.
Tja en ik vind dat jij dan weer heel denigrerend doet over andermans interesses. Misschien is dat voor die ander net zo belangrijk als jouw kind voor jou is.
Ik bedoel dat helemaal niet denigrerend. Ik vind een persoon met wie je je leven deelt en van wie je zielsveel houdt - en dat is je kind toch - gewoon niet vallen onder de noemer "interesses". Ik vind degene met wie je een relatie hebt ook niet vallen onder "interesses". Ik vind dat gewoon een rare term daarvoor.
Ik heb een enorme passie voor schrijven, ik heb al een boek uitgebracht en ik zou het heel erg vinden als ik dat niet meer zou kunnen doen, ik vind het ook geweldig om daarover te praten met anderen, maar ik vind het niet op één lijn staan met mijn kind.
Don't waste your time on jealousy,
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.
woensdag 12 maart 2008 om 20:58
woensdag 12 maart 2008 om 21:27
Ik heb de reacties van vandaag is gelezen. Wat mij opvalt is dat er wordt gesproken over wat wel en niet kan. En bepaalde onderwerpen worden vrij negatief ervaren. Ik wil bewust geen kinderen maar vindt de kinderen van mijn vrienden geweldig ik zal ook bij hen informeren hoe het gaat met de kinderen en de rest. Dit doe ik ook bij vrienden zonder kinderen wat hen bezighoudt. En voor beide groepen ga ik door het vuur.
Dit houdt niet in dat ik wel meemaak dat ik niet altijd op dezelfde hoogte zit met mijn vriendinnen die kinderen hebben om dat ze een totaal ander leven hebben dit zullen ze met mij ook vice versa hebben. Dit vind ik soms best moeilijk maar het is nu eenmaal zo. Je kunt wel proberen mee te leven maar het ervaren is moeilijker.
Vandaar dat ik dit topic ben begonnen om ervaringen met anderen te delen. Hoe zij dit ervaren. Dit houdt niet in dat ik mijn vriendinnen wil afvallen.
Maar wat ik belangrijk vindt de ene groep is niet beter is dan de ander.
Dit houdt niet in dat ik wel meemaak dat ik niet altijd op dezelfde hoogte zit met mijn vriendinnen die kinderen hebben om dat ze een totaal ander leven hebben dit zullen ze met mij ook vice versa hebben. Dit vind ik soms best moeilijk maar het is nu eenmaal zo. Je kunt wel proberen mee te leven maar het ervaren is moeilijker.
Vandaar dat ik dit topic ben begonnen om ervaringen met anderen te delen. Hoe zij dit ervaren. Dit houdt niet in dat ik mijn vriendinnen wil afvallen.
Maar wat ik belangrijk vindt de ene groep is niet beter is dan de ander.
woensdag 12 maart 2008 om 21:32
quote:qwertu schreef op 12 maart 2008 @ 19:37:
Je mag van mij best balen van een veranderende vriendschap, dat is het punt niet. Doe ik ook wel eens. Ik snap alleen niet waarom die kinderwens zo anders is dan alle andere facetten in het leven, zoals inderdaad liefdesverdriet ofzo.
Het gemiddelde liefdesverdriet duurt niet achttien jaar, voordat het het huis uit is. De gemiddelde hobby zorgt er niet voor dat geen enkel telefoongesprek met je vriendin nog verloopt zonder onderbrekingen. Voor zover ik weet is het niet de gewoonte om bij een nieuwe baan of een nieuwe hobby bij je vriendin langs te gaan met cadeautjes, en dan te zeggen wat een fan-tas-ti-sche hobby of baan het is - ongeacht wat je er werkelijk van denkt (namelijk niks).
Ik heb nog nooit een topic gezien waarin mensen zich beledigd voelden dat hun paard niet welkom was op een feestje, omdat je zelf niet zoveel hebt met paarden.
En ik heb zelf een heel leuke hobby: table-top roleplaying. Ik heb geen enkele vriendin die langer dan twee seconden wenst te luisteren naar mijn enthousiaste verhalen hierover - want hee: moederschap is belangrijk, nerd-schap is hoogstens komiek.
Moet ik verder gaan?
Je mag van mij best balen van een veranderende vriendschap, dat is het punt niet. Doe ik ook wel eens. Ik snap alleen niet waarom die kinderwens zo anders is dan alle andere facetten in het leven, zoals inderdaad liefdesverdriet ofzo.
Het gemiddelde liefdesverdriet duurt niet achttien jaar, voordat het het huis uit is. De gemiddelde hobby zorgt er niet voor dat geen enkel telefoongesprek met je vriendin nog verloopt zonder onderbrekingen. Voor zover ik weet is het niet de gewoonte om bij een nieuwe baan of een nieuwe hobby bij je vriendin langs te gaan met cadeautjes, en dan te zeggen wat een fan-tas-ti-sche hobby of baan het is - ongeacht wat je er werkelijk van denkt (namelijk niks).
Ik heb nog nooit een topic gezien waarin mensen zich beledigd voelden dat hun paard niet welkom was op een feestje, omdat je zelf niet zoveel hebt met paarden.
En ik heb zelf een heel leuke hobby: table-top roleplaying. Ik heb geen enkele vriendin die langer dan twee seconden wenst te luisteren naar mijn enthousiaste verhalen hierover - want hee: moederschap is belangrijk, nerd-schap is hoogstens komiek.
Moet ik verder gaan?
woensdag 12 maart 2008 om 21:42
Neem nou dit topic, dat zegt het eigenlijk al. Stel, ik open een topic met de post dat ik er zo van baal dat al mijn vriendinnen paarden hebben. Dat ze de hele dag die paarden moeten roskammen of whatever je met een paard doet. Dat ze elke zaterdagochtend moeten rijden. Et cetera.
Wie zegt er dan: "Mag ik vragen waarom je zo baalt dat je vriendinnen wel allemaal paarden hebben? Heb je echt zo'n hekel aan paarden? Zijn je vriendinnen op slag infantiel geworden na het rijden? Hebben ze gewoon ontzettend stómme paarden?"
En zelfs als iemand dat post, komen er dan onmiddellijk vier of vijf andere paardrijdsters die zich eveneens in hun wiek geschoten voelen? Niet toch?
Ik snap werkelijk niet dat je moet doen of een kind net is als "alle andere dingen in het leven", want dat is het niet. Zelfs ik kan aanvoelen dat een kind veel- en veel belangrijker is dan wat dan ook. En ik heb ze niet eens.
Wie zegt er dan: "Mag ik vragen waarom je zo baalt dat je vriendinnen wel allemaal paarden hebben? Heb je echt zo'n hekel aan paarden? Zijn je vriendinnen op slag infantiel geworden na het rijden? Hebben ze gewoon ontzettend stómme paarden?"
En zelfs als iemand dat post, komen er dan onmiddellijk vier of vijf andere paardrijdsters die zich eveneens in hun wiek geschoten voelen? Niet toch?
Ik snap werkelijk niet dat je moet doen of een kind net is als "alle andere dingen in het leven", want dat is het niet. Zelfs ik kan aanvoelen dat een kind veel- en veel belangrijker is dan wat dan ook. En ik heb ze niet eens.
woensdag 12 maart 2008 om 21:49
quote:qwertu schreef op 12 maart 2008 @ 19:37:
Je mag van mij best balen van een veranderende vriendschap, dat is het punt niet. Doe ik ook wel eens. Ik snap alleen niet waarom die kinderwens zo anders is dan alle andere facetten in het leven, zoals inderdaad liefdesverdriet ofzo.quote:Susan schreef op 12 maart 2008 @ 20:47:
[...]
Ik bedoel dat helemaal niet denigrerend. Ik vind een persoon met wie je je leven deelt en van wie je zielsveel houdt - en dat is je kind toch - gewoon niet vallen onder de noemer "interesses". Ik vind degene met wie je een relatie hebt ook niet vallen onder "interesses". Ik vind dat gewoon een rare term daarvoor.
Ik heb een enorme passie voor schrijven, ik heb al een boek uitgebracht en ik zou het heel erg vinden als ik dat niet meer zou kunnen doen, ik vind het ook geweldig om daarover te praten met anderen, maar ik vind het niet op één lijn staan met mijn kind.I rest my case
Je mag van mij best balen van een veranderende vriendschap, dat is het punt niet. Doe ik ook wel eens. Ik snap alleen niet waarom die kinderwens zo anders is dan alle andere facetten in het leven, zoals inderdaad liefdesverdriet ofzo.quote:Susan schreef op 12 maart 2008 @ 20:47:
[...]
Ik bedoel dat helemaal niet denigrerend. Ik vind een persoon met wie je je leven deelt en van wie je zielsveel houdt - en dat is je kind toch - gewoon niet vallen onder de noemer "interesses". Ik vind degene met wie je een relatie hebt ook niet vallen onder "interesses". Ik vind dat gewoon een rare term daarvoor.
Ik heb een enorme passie voor schrijven, ik heb al een boek uitgebracht en ik zou het heel erg vinden als ik dat niet meer zou kunnen doen, ik vind het ook geweldig om daarover te praten met anderen, maar ik vind het niet op één lijn staan met mijn kind.I rest my case
woensdag 12 maart 2008 om 22:00
quote:korenwolf schreef op 12 maart 2008 @ 21:32:
[...]
Het gemiddelde liefdesverdriet duurt niet achttien jaar, voordat het het huis uit is. De gemiddelde hobby zorgt er niet voor dat geen enkel telefoongesprek met je vriendin nog verloopt zonder onderbrekingen. Voor zover ik weet is het niet de gewoonte om bij een nieuwe baan of een nieuwe hobby bij je vriendin langs te gaan met cadeautjes, en dan te zeggen wat een fan-tas-ti-sche hobby of baan het is - ongeacht wat je er werkelijk van denkt (namelijk niks). Mag ik me hierbij aansluiten? Ook ik heb een vriendin verloren aan het 'kinderen krijgen'. En ik mis haar nog steeds ontzettend, maar blijkbaar is het voor haar niet mogelijk om af te spreken zonder dat er tegelijkertijd gebabysit moet worden. Hierdoor zit enig goed gesprek er niet in, want de baby moet om de anderhalve tel iets hebben. Ik neem toch ook m'n (niet aanwezige) paard niet mee als ik me haar afspreek. Dan wil ik mijn aandacht aan haar besteden, en niet aan iets anders!
[...]
Het gemiddelde liefdesverdriet duurt niet achttien jaar, voordat het het huis uit is. De gemiddelde hobby zorgt er niet voor dat geen enkel telefoongesprek met je vriendin nog verloopt zonder onderbrekingen. Voor zover ik weet is het niet de gewoonte om bij een nieuwe baan of een nieuwe hobby bij je vriendin langs te gaan met cadeautjes, en dan te zeggen wat een fan-tas-ti-sche hobby of baan het is - ongeacht wat je er werkelijk van denkt (namelijk niks). Mag ik me hierbij aansluiten? Ook ik heb een vriendin verloren aan het 'kinderen krijgen'. En ik mis haar nog steeds ontzettend, maar blijkbaar is het voor haar niet mogelijk om af te spreken zonder dat er tegelijkertijd gebabysit moet worden. Hierdoor zit enig goed gesprek er niet in, want de baby moet om de anderhalve tel iets hebben. Ik neem toch ook m'n (niet aanwezige) paard niet mee als ik me haar afspreek. Dan wil ik mijn aandacht aan haar besteden, en niet aan iets anders!
woensdag 12 maart 2008 om 22:10
Daar ben ik het absoluut mee eens. Ik heb me ook altijd verwonderd over het feit dat moeders zich ook altijd láten storen tijdens een gesprek.
Vroeger mocht ik mijn moeder niet in de rede vallen als zij in gesprek was, maar het gebeurt nu zo vaak dat kinderen er tussen door gillen en hun moeders aandacht opeisen, zonder dat er iets aan de hand is, terwijl ik midden in een zin ben. En die moeder geeft zo`n kind dat elke keer maar weer aandacht, dus tijdens zo`n gezellige 'zitting' word je rustig 20 keer gestoord en moeder doet alsof het de normaalste zaak van de wereld is, nooit gesnapt.
Ik heb trouwens zelf ook kinderen, en die moeten net zoals ik vroeger gewoon op hun beurt wachten als ze wat willen vragen of zeggen. En er zeker niet tussen door tetteren.
Vroeger mocht ik mijn moeder niet in de rede vallen als zij in gesprek was, maar het gebeurt nu zo vaak dat kinderen er tussen door gillen en hun moeders aandacht opeisen, zonder dat er iets aan de hand is, terwijl ik midden in een zin ben. En die moeder geeft zo`n kind dat elke keer maar weer aandacht, dus tijdens zo`n gezellige 'zitting' word je rustig 20 keer gestoord en moeder doet alsof het de normaalste zaak van de wereld is, nooit gesnapt.
Ik heb trouwens zelf ook kinderen, en die moeten net zoals ik vroeger gewoon op hun beurt wachten als ze wat willen vragen of zeggen. En er zeker niet tussen door tetteren.
woensdag 12 maart 2008 om 23:16
quote:Mariska76 schreef op 12 maart 2008 @ 21:49:
I rest my case
Hoezo? Ik ben qwertu toch niet? Al zou ik iets anders zeggen dan zij, wat dan nog?
Overigens ben ik het er wel mee eens dat je in een vriendschap moet kunnen omgaan met ingrijpende veranderingen in het leven van de ander, je gaat toch zelden gelijk op? Je krijgt niet tegelijk een vaste relatie, je verhuist niet samen naar de andere kant van het land, je maakt niet dezelfde carrièresprongen - daarin ben ik het wel met qwertu eens. Het lijkt soms wel alsof er meer begrip is voor een vriendin die veel minder tijd heeft omdat ze carrière maakt en 80 uur per week werkt dan voor een vriendin die een kind heeft en daarom minder tijd heeft, want dan moet je leven blijkbaar maar gewoon hetzelfde blijven.
Dat staat los van dat voor mij persoonlijk de liefde voor mijn dierbaren op een ander plan staat dan bijvoorbeeld ambities.
I rest my case
Hoezo? Ik ben qwertu toch niet? Al zou ik iets anders zeggen dan zij, wat dan nog?
Overigens ben ik het er wel mee eens dat je in een vriendschap moet kunnen omgaan met ingrijpende veranderingen in het leven van de ander, je gaat toch zelden gelijk op? Je krijgt niet tegelijk een vaste relatie, je verhuist niet samen naar de andere kant van het land, je maakt niet dezelfde carrièresprongen - daarin ben ik het wel met qwertu eens. Het lijkt soms wel alsof er meer begrip is voor een vriendin die veel minder tijd heeft omdat ze carrière maakt en 80 uur per week werkt dan voor een vriendin die een kind heeft en daarom minder tijd heeft, want dan moet je leven blijkbaar maar gewoon hetzelfde blijven.
Dat staat los van dat voor mij persoonlijk de liefde voor mijn dierbaren op een ander plan staat dan bijvoorbeeld ambities.
Don't waste your time on jealousy,
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.
woensdag 12 maart 2008 om 23:20
quote:Zuss schreef op 12 maart 2008 @ 19:12:
O god, als je als kindvrije eens een keer lekker baalt van het feit dat je vriendin kids heeft en dat daardoor je vriendschap is veranderd ben je naast kinderhater ook nog eens een slechte vriendin.yep. Sterker nog: zo'n vriendin kan meteen gaan wieberen. Iemand die mijn keuze voor kinderen niet kan respecteren hoef ik niet als vriendin.
O god, als je als kindvrije eens een keer lekker baalt van het feit dat je vriendin kids heeft en dat daardoor je vriendschap is veranderd ben je naast kinderhater ook nog eens een slechte vriendin.yep. Sterker nog: zo'n vriendin kan meteen gaan wieberen. Iemand die mijn keuze voor kinderen niet kan respecteren hoef ik niet als vriendin.
woensdag 12 maart 2008 om 23:39
Precies Qwertu. Ik heb ook een vriendin zonder kinderen en die ook geenzins van plan is om eraan te beginnen; ik ben nou 4 jaar moeder en onze vriendschap is wel veranderd in die zin dat we niks meer spontaan kunnen afspreken, maar zij snapt dat en respecteert mijn keuze voor het moederschap. Ze weet ook wel hoe ik in het moederschap sta en dat er meer in het leven is dan alleen maar de kinderen.
woensdag 12 maart 2008 om 23:40
donderdag 13 maart 2008 om 07:20
Openen jullie fijn een topic over al dioe vriendinnen die jullie zijn kwijt geraakt aan het kindvrije bestaan.
T, is het dan echt zo erg dat ik eens een keer baal omdat de vriendschap is veranderd? Hang jij daar meteen een gebrek aan respect voor jouw keuze op? Ben jij dan zo'n fijne en goede vriendin? Jij hebt dan toch ook totaal geen respect voor haar gevoelens?
Ik probeer echt te begrijpen waarom er zo heftig gereageerd wordt, is het omdat het om je kind gaat? Mag men alleen maar jubelen over jouw nageslacht en je veranderde levensstijl?
T, is het dan echt zo erg dat ik eens een keer baal omdat de vriendschap is veranderd? Hang jij daar meteen een gebrek aan respect voor jouw keuze op? Ben jij dan zo'n fijne en goede vriendin? Jij hebt dan toch ook totaal geen respect voor haar gevoelens?
Ik probeer echt te begrijpen waarom er zo heftig gereageerd wordt, is het omdat het om je kind gaat? Mag men alleen maar jubelen over jouw nageslacht en je veranderde levensstijl?
Zuss duimt zich suf voor Bambi. Het gaat helemaal goed komen, dat weet ik zeker!
donderdag 13 maart 2008 om 07:29
quote:traincha2 schreef op 12 maart 2008 @ 23:39:
Precies Qwertu. Ik heb ook een vriendin zonder kinderen en die ook geenzins van plan is om eraan te beginnen; ik ben nou 4 jaar moeder en onze vriendschap is wel veranderd in die zin dat we niks meer spontaan kunnen afspreken, maar zij snapt dat en respecteert mijn keuze voor het moederschap. Ze weet ook wel hoe ik in het moederschap sta en dat er meer in het leven is dan alleen maar de kinderen.Maar owee als ze een keer baalt van het feit dat er niks meer spontaan kan, dan is ze vriendin af.
Precies Qwertu. Ik heb ook een vriendin zonder kinderen en die ook geenzins van plan is om eraan te beginnen; ik ben nou 4 jaar moeder en onze vriendschap is wel veranderd in die zin dat we niks meer spontaan kunnen afspreken, maar zij snapt dat en respecteert mijn keuze voor het moederschap. Ze weet ook wel hoe ik in het moederschap sta en dat er meer in het leven is dan alleen maar de kinderen.Maar owee als ze een keer baalt van het feit dat er niks meer spontaan kan, dan is ze vriendin af.
Zuss duimt zich suf voor Bambi. Het gaat helemaal goed komen, dat weet ik zeker!
donderdag 13 maart 2008 om 07:32
quote:Susan schreef op 12 maart 2008 @ 20:47:
[...]
Ik bedoel dat helemaal niet denigrerend. Ik vind een persoon met wie je je leven deelt en van wie je zielsveel houdt - en dat is je kind toch - gewoon niet vallen onder de noemer "interesses". Ik vind degene met wie je een relatie hebt ook niet vallen onder "interesses". Ik vind dat gewoon een rare term daarvoor.
Ik heb een enorme passie voor schrijven, ik heb al een boek uitgebracht en ik zou het heel erg vinden als ik dat niet meer zou kunnen doen, ik vind het ook geweldig om daarover te praten met anderen, maar ik vind het niet op één lijn staan met mijn kind.
Of het nu een goede term is of niet, wie ben jij om dat voor een ander te bepalen? Wie ben jij om te zeggen dat mijn passies minder belangrijk zijn voor mij dan jouw kind voor jou? Dat het voor jou zo is, moet dat dan ook maar voor de rest van dewereld zo zijn? Jij zegt eigenlijk dat alle dingen die ik superbelangrijk vind, minder zijn dan jouw kind. Dat is het denigrerende wat ik bedoel.
Want dat is zo voor jou, voor mij niet, voor mij is het precies andersom.
[...]
Ik bedoel dat helemaal niet denigrerend. Ik vind een persoon met wie je je leven deelt en van wie je zielsveel houdt - en dat is je kind toch - gewoon niet vallen onder de noemer "interesses". Ik vind degene met wie je een relatie hebt ook niet vallen onder "interesses". Ik vind dat gewoon een rare term daarvoor.
Ik heb een enorme passie voor schrijven, ik heb al een boek uitgebracht en ik zou het heel erg vinden als ik dat niet meer zou kunnen doen, ik vind het ook geweldig om daarover te praten met anderen, maar ik vind het niet op één lijn staan met mijn kind.
Of het nu een goede term is of niet, wie ben jij om dat voor een ander te bepalen? Wie ben jij om te zeggen dat mijn passies minder belangrijk zijn voor mij dan jouw kind voor jou? Dat het voor jou zo is, moet dat dan ook maar voor de rest van dewereld zo zijn? Jij zegt eigenlijk dat alle dingen die ik superbelangrijk vind, minder zijn dan jouw kind. Dat is het denigrerende wat ik bedoel.
Want dat is zo voor jou, voor mij niet, voor mij is het precies andersom.
Zuss duimt zich suf voor Bambi. Het gaat helemaal goed komen, dat weet ik zeker!
donderdag 13 maart 2008 om 08:24
quote:Zuss schreef op 13 maart 2008 @ 07:20:
Openen jullie fijn een topic over al dioe vriendinnen die jullie zijn kwijt geraakt aan het kindvrije bestaan.
T, is het dan echt zo erg dat ik eens een keer baal omdat de vriendschap is veranderd? Hang jij daar meteen een gebrek aan respect voor jouw keuze op? Ben jij dan zo'n fijne en goede vriendin? Jij hebt dan toch ook totaal geen respect voor haar gevoelens?
Ik probeer echt te begrijpen waarom er zo heftig gereageerd wordt, is het omdat het om je kind gaat? Mag men alleen maar jubelen over jouw nageslacht en je veranderde levensstijl?Dat is onzin Zuss en dat weet je zelf ook wel. In een goeie vriendschap moet het er gewoon niet toe doen dat een vriendin moeder wordt. Even terugkomend op de vriendin waar ik het hiervoor over had: zij had dus inderdaad een andere vriendin die moeder was geworden, die het ook nergens anders over kon hebben en alles in het leven van haar kinderen stelde. Mijn vriendin begon (o ironie!) zich uitgerekend tegenover mij daarover te beklagen en het moge ook duidelijk zijn dat die vrienschap ook inderdaad verwaterd is. Wat ik duidelijk probeer te maken is dat als je elkaars keuze begrijpt en daar verder niet moeilijk over doet (als in: moeders die het alleen maar over de kinderen kunnen hebben en kindvrijen die alleen maar lopen klagen dat ze hun vriendin die net moeder is geworden niet meer zien) een vriendschap weliswaar wel verandert maar dat die vriendschap niet per defintie hoeft te verwateren.
Openen jullie fijn een topic over al dioe vriendinnen die jullie zijn kwijt geraakt aan het kindvrije bestaan.
T, is het dan echt zo erg dat ik eens een keer baal omdat de vriendschap is veranderd? Hang jij daar meteen een gebrek aan respect voor jouw keuze op? Ben jij dan zo'n fijne en goede vriendin? Jij hebt dan toch ook totaal geen respect voor haar gevoelens?
Ik probeer echt te begrijpen waarom er zo heftig gereageerd wordt, is het omdat het om je kind gaat? Mag men alleen maar jubelen over jouw nageslacht en je veranderde levensstijl?Dat is onzin Zuss en dat weet je zelf ook wel. In een goeie vriendschap moet het er gewoon niet toe doen dat een vriendin moeder wordt. Even terugkomend op de vriendin waar ik het hiervoor over had: zij had dus inderdaad een andere vriendin die moeder was geworden, die het ook nergens anders over kon hebben en alles in het leven van haar kinderen stelde. Mijn vriendin begon (o ironie!) zich uitgerekend tegenover mij daarover te beklagen en het moge ook duidelijk zijn dat die vrienschap ook inderdaad verwaterd is. Wat ik duidelijk probeer te maken is dat als je elkaars keuze begrijpt en daar verder niet moeilijk over doet (als in: moeders die het alleen maar over de kinderen kunnen hebben en kindvrijen die alleen maar lopen klagen dat ze hun vriendin die net moeder is geworden niet meer zien) een vriendschap weliswaar wel verandert maar dat die vriendschap niet per defintie hoeft te verwateren.
donderdag 13 maart 2008 om 08:30
donderdag 13 maart 2008 om 08:41
Jamaar, het gaat niet om veranderende interesses. Het gaat er niet om dat je vriendin dit leuk vindt, en jij dat, en dat je dat maar moet respecteren. Het gaat zelfs niet eens om spontaan afspreken of niet. Het gaat erom dat iemands hele leven verandert. Er komt gewoon iemand bij, en het is maar afwachten hoe de relatie wordt, met die persoon erbij. En die persoon gaat altijd voor. En daar mag je niet van balen, zelfs niet een beetje, zelfs niet diep in je hart, want dan ben je een slechte vriendin. Ik zou zeggen: onder goede vriendinnen is alles bespreekbaar. Maar er is dus ineens iets wat je niet meer ter sprake mag brengen, niet eens meer mag voelen.
Vraag jezelf eens af: bij wie vier ik sinterklaas, kerst, oud-en-nieuw, en met wie ga ik op vakantie? Met wie vieren mensen met kinderen dat? En met wie viert een kindervrije dat?
Vraag jezelf eens af: bij wie vier ik sinterklaas, kerst, oud-en-nieuw, en met wie ga ik op vakantie? Met wie vieren mensen met kinderen dat? En met wie viert een kindervrije dat?
donderdag 13 maart 2008 om 08:53
Het zegt gewoon iets over die vriendschap als een vriendin zonder kinderen baalt dat die vriendin met kinderen geen tijd meer voor haar heeft. En wat zou je dan bespreekbaar willen maken? Dat een kindvrije vriendin baalt dat moedervriendin minder tijd heeft? Of dat ze het teveel over de kinderen heeft? Dat heeft toch helemaal geen zin want je verandert niets aan het feit dat er kinderen in het spel zijn. We kunnen het ook omdraaien: je zou als moedervriendin er ook van kunnen balen dat die kindvrije vriendin het alleen maar over haarzelf kan hebben en niet eens vraagt hoe het met de kinderen van je vriendin is.
donderdag 13 maart 2008 om 09:03
quote:Zuss schreef op 13 maart 2008 @ 07:32:
Of het nu een goede term is of niet, wie ben jij om dat voor een ander te bepalen? Wie ben jij om te zeggen dat mijn passies minder belangrijk zijn voor mij dan jouw kind voor jou? Dat het voor jou zo is, moet dat dan ook maar voor de rest van dewereld zo zijn? Jij zegt eigenlijk dat alle dingen die ik superbelangrijk vind, minder zijn dan jouw kind. Dat is het denigrerende wat ik bedoel.
Want dat is zo voor jou, voor mij niet, voor mij is het precies andersom.
Ja, en ik vind eigenlijk "interesse" denigrerend klinken als het om een kind gaat, alsof je kind eigenlijk geen persoon is, maar een hobby die je hebt genomen.
Nou, en nu vinden we elkaar denigrerend. Heel jammer dan.
Of het nu een goede term is of niet, wie ben jij om dat voor een ander te bepalen? Wie ben jij om te zeggen dat mijn passies minder belangrijk zijn voor mij dan jouw kind voor jou? Dat het voor jou zo is, moet dat dan ook maar voor de rest van dewereld zo zijn? Jij zegt eigenlijk dat alle dingen die ik superbelangrijk vind, minder zijn dan jouw kind. Dat is het denigrerende wat ik bedoel.
Want dat is zo voor jou, voor mij niet, voor mij is het precies andersom.
Ja, en ik vind eigenlijk "interesse" denigrerend klinken als het om een kind gaat, alsof je kind eigenlijk geen persoon is, maar een hobby die je hebt genomen.
Nou, en nu vinden we elkaar denigrerend. Heel jammer dan.
Don't waste your time on jealousy,
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.
