Relaties
alle pijlers
Tja, en dat was het dan.... deel 2
dinsdag 31 januari 2012 om 14:51
Zullen we hier maar verder gaan met onze verhalen naar aanleiding van de post van allalone.
"Goedenavond,
Hier zit ik dan.... 44 jaar oud, een relatie van 25 jaar waarvan 22 jaar getrouwd achter de rug. Hij hield niet meer voldoende van mij..... Wel van zijn jongere collega waar hij nu is...
God, wat voel ik me alleen en wat een pijn.... En ja, ik weet het, zwaar debiel, maar ik hou nog steeds van hem...
Allalone...".
Hoop dat jullie het allemaal kunnen vinden, want ik kan die steun en schoppen onder mijn kont nog niet missen.
"Goedenavond,
Hier zit ik dan.... 44 jaar oud, een relatie van 25 jaar waarvan 22 jaar getrouwd achter de rug. Hij hield niet meer voldoende van mij..... Wel van zijn jongere collega waar hij nu is...
God, wat voel ik me alleen en wat een pijn.... En ja, ik weet het, zwaar debiel, maar ik hou nog steeds van hem...
Allalone...".
Hoop dat jullie het allemaal kunnen vinden, want ik kan die steun en schoppen onder mijn kont nog niet missen.
zondag 8 april 2012 om 14:05
mss moet je eens rustig terug lezen wat je zelf allemaal schrijft.
Je zult er echt zelf achter moeten staan, wil je verder met je leven!
Je praat constant in de hemvorm, wat hij vind en voelt en wilt. mss Moet je eens in de ik vorm praten. Anders blijf je constant de pijn oproepen, en erin leven. er is ook nog zoiets als eigen verantwoordelijkheid. jij bent verantwoordelijk voor je eigen leven. niet je ex!
kom op !!
Pummiie
Je zult er echt zelf achter moeten staan, wil je verder met je leven!
Je praat constant in de hemvorm, wat hij vind en voelt en wilt. mss Moet je eens in de ik vorm praten. Anders blijf je constant de pijn oproepen, en erin leven. er is ook nog zoiets als eigen verantwoordelijkheid. jij bent verantwoordelijk voor je eigen leven. niet je ex!
kom op !!
Pummiie
One day I fly away,
Leave your love to yesterday
Leave your love to yesterday
maandag 9 april 2012 om 08:30
@Tirusha, Nu moet het echt afgelopen zijn met die rare fratsen.
Verdriet hebben is 1 ding, maar je wentelen in zelfmedelijden is een ander en daar ben je druk mee bezig. Omdat je zo zielig bent vlucht je weg in drugs, drank en sex. Kom op, zeg. Lees je eerdere posts eens door over het weekdier. Wil jij tot zijn niveau afdalen of wil je dat hij je zielig vindt. Wil je dat hij bij je terugkomt uit medelijden? Voor zo'n jonge meid ben je wel heel afhankelijk van het hebben van een partner. En als je op deze manier verder gaat, vind je er op korte termijn wel een, maar zeker geen relatiemateriaal, maar zeker wel lui die misbruik van je maken.
Ik wil niets afdoen aan jouw verdriet, maar er zitten hier heel wat dames in een beroerdere positie en die vechten allemaal voor wat ze waard zijn en gaan niet bij de pakken neerzitten.
Dus raap jezelf bij elkaar en vertoon een beetje pit. Ga plannen maken voor de toekomst en bedenk dingen die je als je in een relatie zat niet zou kunnen doen. Een half jaar studeren/werken in het buitenland bijv. Dat verruimt je blik en je ontmoet ontzettend veel nieuwe mensen.
Het is een cliche maar oh zo waar: Je kunt pas gelukkig worden in een relatie als je gelukkig bent met jezelf, en zo te horen is daarbij nog heel wat werk aan de winkel.
En verbreek in godsnaam alle contact met die gast, daar kun je nu niet mee omgaan. En de hond komt hij maar een andere keer halen of brengen. En blijf naar therapie gaan!
Sorry voor deze harde woorden, maar ik denk dat je het even nodig hebt.
Sterkte vandaag
Verdriet hebben is 1 ding, maar je wentelen in zelfmedelijden is een ander en daar ben je druk mee bezig. Omdat je zo zielig bent vlucht je weg in drugs, drank en sex. Kom op, zeg. Lees je eerdere posts eens door over het weekdier. Wil jij tot zijn niveau afdalen of wil je dat hij je zielig vindt. Wil je dat hij bij je terugkomt uit medelijden? Voor zo'n jonge meid ben je wel heel afhankelijk van het hebben van een partner. En als je op deze manier verder gaat, vind je er op korte termijn wel een, maar zeker geen relatiemateriaal, maar zeker wel lui die misbruik van je maken.
Ik wil niets afdoen aan jouw verdriet, maar er zitten hier heel wat dames in een beroerdere positie en die vechten allemaal voor wat ze waard zijn en gaan niet bij de pakken neerzitten.
Dus raap jezelf bij elkaar en vertoon een beetje pit. Ga plannen maken voor de toekomst en bedenk dingen die je als je in een relatie zat niet zou kunnen doen. Een half jaar studeren/werken in het buitenland bijv. Dat verruimt je blik en je ontmoet ontzettend veel nieuwe mensen.
Het is een cliche maar oh zo waar: Je kunt pas gelukkig worden in een relatie als je gelukkig bent met jezelf, en zo te horen is daarbij nog heel wat werk aan de winkel.
En verbreek in godsnaam alle contact met die gast, daar kun je nu niet mee omgaan. En de hond komt hij maar een andere keer halen of brengen. En blijf naar therapie gaan!
Sorry voor deze harde woorden, maar ik denk dat je het even nodig hebt.
Sterkte vandaag
maandag 9 april 2012 om 10:15
maandag 9 april 2012 om 11:53
dinsdag 10 april 2012 om 11:43
Ik hink op allerlei gedachten op dit moment... In de zaterdagkrant zag ik dat er bij een soortgelijk bedrijf als waar ik nu werk een vacature is, met precies het aantal uren, niveau en salaris als waar ik voor opgeleid ben. En daar zijn er niet veel van in Nederland (met mijn opleiding en ervaring). Bij dat bedrijf heb ik 6 jaar geleden ook gewerkt, ik kreeg daar na een jaar een vast contract, maar ging toch dichter bij huis werken...
Op dit moment werk ik bij het bedrijf waar ex en zijn nieuwe echtgenote ook werken en ik heb het hier erg naar mijn zin, het is dichtbij mijn woonplaats (andere werkkring is 32 km reizen) (dit is 10 km). Het enige waar ik nog steeds misselijk van word is het dagelijks geconfronteerd worden met ex en zijn nieuwe echtgenote, waar hij mee vreemd ging nu drieënhalf jaar geleden... Ik haat hen. Maar voor de rest biedt hier blijven werken veel voordelen. Mijn (voorlopig onverkoopbare dure) huis staat hier dichtbij, als ik moet overwerken ben ik ook weer snel thuis en hoef ik niet ergens anders te eten, mijn kinderen kan ik op tijd op school krijgen enz enz.
Maar het lijkt me zó heerlijk om van ex en zijn nieuwe echtgenote af te zijn! En tegelijkertijd afschuwelijk om elke dag anderhalf uur te moeten reizen, mijn kinderen niet meer goed naar school te kunnen brengen en op te vangen, geen vaste baan te hebben, niet in mijn eigen buurt te werken enz.
Dus mijn ene ik zegt: gelijk solliciteren! Mijn andere ik zegt: die is gek! Gewoon volhouden zo, het enige wat je vervelend vindt is de rotkop van ex en zijn lekkere nieuwe grootje...
Op dit moment neig ik naar: niet solliciteren. Ik kan ook wel solliciteren en hier dikke vette paniek bij mijn huidige bedrijf veroorzaken hoor. Maar dat levert niks op..
Op dit moment werk ik bij het bedrijf waar ex en zijn nieuwe echtgenote ook werken en ik heb het hier erg naar mijn zin, het is dichtbij mijn woonplaats (andere werkkring is 32 km reizen) (dit is 10 km). Het enige waar ik nog steeds misselijk van word is het dagelijks geconfronteerd worden met ex en zijn nieuwe echtgenote, waar hij mee vreemd ging nu drieënhalf jaar geleden... Ik haat hen. Maar voor de rest biedt hier blijven werken veel voordelen. Mijn (voorlopig onverkoopbare dure) huis staat hier dichtbij, als ik moet overwerken ben ik ook weer snel thuis en hoef ik niet ergens anders te eten, mijn kinderen kan ik op tijd op school krijgen enz enz.
Maar het lijkt me zó heerlijk om van ex en zijn nieuwe echtgenote af te zijn! En tegelijkertijd afschuwelijk om elke dag anderhalf uur te moeten reizen, mijn kinderen niet meer goed naar school te kunnen brengen en op te vangen, geen vaste baan te hebben, niet in mijn eigen buurt te werken enz.
Dus mijn ene ik zegt: gelijk solliciteren! Mijn andere ik zegt: die is gek! Gewoon volhouden zo, het enige wat je vervelend vindt is de rotkop van ex en zijn lekkere nieuwe grootje...
Op dit moment neig ik naar: niet solliciteren. Ik kan ook wel solliciteren en hier dikke vette paniek bij mijn huidige bedrijf veroorzaken hoor. Maar dat levert niks op..
dinsdag 10 april 2012 om 12:30
Lastig Gianna.... Mijn eerste gevoel zegt, solliciteren! Het biedt misschien wat praktische nadelen qua afstand en dergelijke, maar veel emotionele voordelen. Je kan dan misschien nog meer echt verder gaan en op jezelf focussen. Loskomen, geen dagelijkse confrontatie.... Lijkt me echt een bevrijding voor je!
Waarom ben je destijds bij dat bedrijf weg gegaan trouwens (omdat je schreef dat je er al eerder hebt gewerkt). Was dat qua functie of beviel het bedrijf niet? Of vooral de afstand?
Lastige keuze, maar luister naar je gevoel.... En het kan nog wel even duren met de verkoop van je huis, maar zodra dat doorkomt, kun je ook dichterbij gaan wonen misschien? Dan is het voor een bepaalde periode dat je die afstand moet overbruggen.
Veel sterkte met het maken van deze keuze!
Waarom ben je destijds bij dat bedrijf weg gegaan trouwens (omdat je schreef dat je er al eerder hebt gewerkt). Was dat qua functie of beviel het bedrijf niet? Of vooral de afstand?
Lastige keuze, maar luister naar je gevoel.... En het kan nog wel even duren met de verkoop van je huis, maar zodra dat doorkomt, kun je ook dichterbij gaan wonen misschien? Dan is het voor een bepaalde periode dat je die afstand moet overbruggen.
Veel sterkte met het maken van deze keuze!
dinsdag 10 april 2012 om 12:48
dinsdag 10 april 2012 om 13:02
Gianna, je dealt al zo lang met hun rotkoppen en dat doe je uitstekend.
Ik zou de zekerheden die je nu hebt niet daarvoor weggooien.
En volgens mij zie jij ook meer nadelen, al weegt hen niet meer tegen komen natuurlijk emotioneel zwaar maar blijf je verstand gebruiken vrouw.
Denk eens aan de stress die je oploopt vwb de kinderen etc. als je de andere baan neemt, misschien geef je ex daar dan onbewust de schuld van en loop je je nog ziek te ergeren.
Jij biedt deze situatie al 3 jaar het hoofd, je kunt vast nog wel een leuke manier vinden om hen te blocken.
Ik zou de zekerheden die je nu hebt niet daarvoor weggooien.
En volgens mij zie jij ook meer nadelen, al weegt hen niet meer tegen komen natuurlijk emotioneel zwaar maar blijf je verstand gebruiken vrouw.
Denk eens aan de stress die je oploopt vwb de kinderen etc. als je de andere baan neemt, misschien geef je ex daar dan onbewust de schuld van en loop je je nog ziek te ergeren.
Jij biedt deze situatie al 3 jaar het hoofd, je kunt vast nog wel een leuke manier vinden om hen te blocken.
dinsdag 10 april 2012 om 14:55
Campari; ik sluit me aan bij jouw conclusie. Ik heb namelijk nogal wat kinderen 'in onderhoud' en die doe ik tekort denk ik als ik die andere baan neem. Verder doe ik mezelf dan tekort, maar weer op een andere manier van door die twee droeftoeters tegen te komen.
Als ik mijn geluk overdenk, bedenk ik altijd; wat zou mijn leven nóg leuker maken? Die twee nooitnooitnooit meer tegen te komen. Maar nu die kans bestaat wegen andere zaken zwaarder, merk ik.
En zo happy is het koppel niet hoor, Kunstje. Ze (moeten) doen alsof. Hard 'giebelen' (zo noemt nieuwe echtgenote dat zelf) in de kantine. Voor de rest hebben ze nogal verlopen rotkoppen.
GettingWise: ik ben daar weggegaan omdat ik het huidige bedrijf leuker vind en omdat dat in mijn buurt is, waar ik vandaan kom. Meer 'eigen,' minder reistijd, leuker bedrijf. Huis is zo duur dat dat voorlopig onverkoopbaar is.
Als ik mijn geluk overdenk, bedenk ik altijd; wat zou mijn leven nóg leuker maken? Die twee nooitnooitnooit meer tegen te komen. Maar nu die kans bestaat wegen andere zaken zwaarder, merk ik.
En zo happy is het koppel niet hoor, Kunstje. Ze (moeten) doen alsof. Hard 'giebelen' (zo noemt nieuwe echtgenote dat zelf) in de kantine. Voor de rest hebben ze nogal verlopen rotkoppen.
GettingWise: ik ben daar weggegaan omdat ik het huidige bedrijf leuker vind en omdat dat in mijn buurt is, waar ik vandaan kom. Meer 'eigen,' minder reistijd, leuker bedrijf. Huis is zo duur dat dat voorlopig onverkoopbaar is.
dinsdag 10 april 2012 om 16:46
dinsdag 10 april 2012 om 18:36
quote:sartan schreef op 10 april 2012 @ 16:46:
Gianna, als ik je zo hoor zou ik nooit je huidige baan opgeven, er zitten veel te veel nadelen aan die baan verderop dat gun je je ex toch zeker niet dat je je op die manier laat verjagen, tsssssk.
Kunnen hij en/of nieuwe echtgenote niet solliciteren daar?! Is je probleem helemaal opgelost
Sluit me hierbij aan, Gianna.
Gianna, als ik je zo hoor zou ik nooit je huidige baan opgeven, er zitten veel te veel nadelen aan die baan verderop dat gun je je ex toch zeker niet dat je je op die manier laat verjagen, tsssssk.
Kunnen hij en/of nieuwe echtgenote niet solliciteren daar?! Is je probleem helemaal opgelost
Sluit me hierbij aan, Gianna.
dinsdag 10 april 2012 om 22:46
dinsdag 10 april 2012 om 23:32
Klinkt als een juiste keuze Gianna, als de andere zaken zwaarder wegen. Helemaal als je je verder bij dit bedrijf eigenlijk meer thuis voelt.
Hoe is het verder met iedereen? Tirusha, hoe gaat het met jou?
Hier gaat het ups en downs.... Hij had mij eind vorige week en het weekend gesmst, maar niets gehad door storing. Zondag nog een mail gehad waarin hij schreef hoe lief ik wel niet was enzo. Echt wel liefdevol geschreven, maar ik trek dat op dit moment niet. Heb hem gebeld dat het lief was, maar dat ik dit nu liever even niet wil horen. Was hij begripvol over.
Wel een open gesprek gehad, het kwam eruit dat hij bijna overspannen is, zoveel stress op het werk. Dat vind ik wel echt naar voor hem. Hij gaat binnenkort naar de dokter. Maar ook lastig hoor, want tja, vind het heel vervelend, maar ik ben nu niet de persoon die hem kan helpen. Dus ook wel aangegeven dit mijn rol daarin wel lastig vind.
Hij gaf aan dat het nog heel onwerkelijk is voor hem dat we uit elkaar zijn (ik kreeg eerder de indruk dat hij het al geaccepteerd had). Dat hij me echt wel mist en dat het bijzonder was wat we hadden, etc. Maar tja, wat kan ik daarmee hè! Was een rustig, niet emotioneel gesprek, dus op zich wel prettig.
Dat was zondag en daarna wel weer afstand genomen. Moet dat echt vol blijven houden van mezelf, hoe moeilijk ook. Ik merk dat ik van contact of emotioneel word of een overvol hoofd krijg door dingen die hij zegt. Soms bijna valse hoop ook en dat wil ik mezelf niet aan doen. Rationeel is dat goed tegen te gaan, maar qua gevoel lastig. Daarom probeer ik die afstand vol te houden.
Vandaag weer weinig energie.... Maar toch een paar sollicitatiebrieven eruit gedaan en een opdracht voor m'n studie gemaakt. Het is iets hè! Morgen maar weer naar buiten, want dat binnen zitten is ook niet echt goed voor me....
Nou iedereen veel sterkte, hou jullie taai! En een goede, rustige nacht gewenst. Liefs
Hoe is het verder met iedereen? Tirusha, hoe gaat het met jou?
Hier gaat het ups en downs.... Hij had mij eind vorige week en het weekend gesmst, maar niets gehad door storing. Zondag nog een mail gehad waarin hij schreef hoe lief ik wel niet was enzo. Echt wel liefdevol geschreven, maar ik trek dat op dit moment niet. Heb hem gebeld dat het lief was, maar dat ik dit nu liever even niet wil horen. Was hij begripvol over.
Wel een open gesprek gehad, het kwam eruit dat hij bijna overspannen is, zoveel stress op het werk. Dat vind ik wel echt naar voor hem. Hij gaat binnenkort naar de dokter. Maar ook lastig hoor, want tja, vind het heel vervelend, maar ik ben nu niet de persoon die hem kan helpen. Dus ook wel aangegeven dit mijn rol daarin wel lastig vind.
Hij gaf aan dat het nog heel onwerkelijk is voor hem dat we uit elkaar zijn (ik kreeg eerder de indruk dat hij het al geaccepteerd had). Dat hij me echt wel mist en dat het bijzonder was wat we hadden, etc. Maar tja, wat kan ik daarmee hè! Was een rustig, niet emotioneel gesprek, dus op zich wel prettig.
Dat was zondag en daarna wel weer afstand genomen. Moet dat echt vol blijven houden van mezelf, hoe moeilijk ook. Ik merk dat ik van contact of emotioneel word of een overvol hoofd krijg door dingen die hij zegt. Soms bijna valse hoop ook en dat wil ik mezelf niet aan doen. Rationeel is dat goed tegen te gaan, maar qua gevoel lastig. Daarom probeer ik die afstand vol te houden.
Vandaag weer weinig energie.... Maar toch een paar sollicitatiebrieven eruit gedaan en een opdracht voor m'n studie gemaakt. Het is iets hè! Morgen maar weer naar buiten, want dat binnen zitten is ook niet echt goed voor me....
Nou iedereen veel sterkte, hou jullie taai! En een goede, rustige nacht gewenst. Liefs
woensdag 11 april 2012 om 01:25
Zit hier weer even lastig. Schoonvader is jarig niet komend weekend, maar daarna. Had gezegd dat hij het liefst had dat ik met de kinderen zou komen. Nu blijkt dat Het besloten heeft dat Het op zondag gaat (de dag die ik gepland had). Moet ik nu weer schuiven? Moet ik altijd voor iedereen klaar staan als ze me nodig hebben en schuiven als Het ineens besluit dat Het wil komen? Ik weet dat Het hun eigen kind is, maar als er iets is, bellen ze mij. Ik weet het niet meer. Ben ik nu onredelijk als ik verwacht dat Het met mij overlegt hoe we het oplossen of moet ik gewoon aan de kant gaan staan?
woensdag 11 april 2012 om 06:27
Kunstje, vwb verjaardag schoonvader zou ik het volgende suggereren: leg het probleem waar het hoort - niet bij jou maar bij schoonvader resp. ex. Neem contact op met je schoonvader, leg rustig uit dat je op zondag graag wilde komen omdat je op een andere dag niet kan (géén tekst en uitleg geven!!! Dat ben je niet verschuldigd. Gewoon "andere verplichtingen") En meldt dat je begrepen hebt dat ex ook van plan is die dag te komen maar dat het even geen optie is om samen met ex daar te zijn. Dus dat het wat jou betreft heel jammer is maar dat het erop lijkt dat het feest niet doorgaat tenzij HIJ iets weet te regelen met ex, en roep er meteen achteraan dat als hij denkt dat dat niet lukt jullie misschien beter een afspraak kunnen maken voor een ander weekend/andere keer. Trek meteen je agenda erbij en roep wat data... Hiermee geef je aan dat het je niet om schoonfamilie gaat maar duidelijk wel om ex. Dus.
Dit is de eerste keer misschien een beetje moeilijk om te doen Kunstje maar ik beloof je dat als je eenmaal door die zure appel heen bent gebeten dat het daarna makkelijker wordt. Als iedereen weet dat jij toch wel concessies doet blijven ze daarnaar handelen en blijf jij ook degene die zich almaar aan moet passen. Hoop dat je er iets aan hebt. Succes!
Dit is de eerste keer misschien een beetje moeilijk om te doen Kunstje maar ik beloof je dat als je eenmaal door die zure appel heen bent gebeten dat het daarna makkelijker wordt. Als iedereen weet dat jij toch wel concessies doet blijven ze daarnaar handelen en blijf jij ook degene die zich almaar aan moet passen. Hoop dat je er iets aan hebt. Succes!
woensdag 11 april 2012 om 11:05
Sartan: ja, zou ik ook aanraden.
Ik heb hier om redenen die mensen ook vaker noemen op dit forum expres nagenoeg geen contact met familie van ex. Ze waren me 25 jaar dierbaar, maar het veroorzaakt teveel verdriet en dat wil ik niet. En daarnaast is het zijn DNA; ze moeten het maar met hém en zijn nieuwe echtgenote 'doen.' Overzichtelijk zo. Af en toe een beleefd mailtje is het dan, en een bos bloemen als ex-schoonmoeder jarig is, of een kaartje aan deze of gene. Klaar. Ze wonen ook op tweeënhalf uur afstand, dat scheelt.
Ik heb hier om redenen die mensen ook vaker noemen op dit forum expres nagenoeg geen contact met familie van ex. Ze waren me 25 jaar dierbaar, maar het veroorzaakt teveel verdriet en dat wil ik niet. En daarnaast is het zijn DNA; ze moeten het maar met hém en zijn nieuwe echtgenote 'doen.' Overzichtelijk zo. Af en toe een beleefd mailtje is het dan, en een bos bloemen als ex-schoonmoeder jarig is, of een kaartje aan deze of gene. Klaar. Ze wonen ook op tweeënhalf uur afstand, dat scheelt.
woensdag 11 april 2012 om 11:20
Hoi meisjes,
Ik ben naar therapie geweest en heb een spoeddoorverwijzing gekregen naar een psycholoog die zich gespecialiseerd heeft relatieverslaving/codependency problematiek.
Als het goed is kan ik daar binnen afzienbare tijd terecht en tot die tijd blijf ik bij de huidige therapeut (die er ook niet zo heel veel mee kan, niet echt zijn vakgebied) als tussenoplossing.
Ik realiseer me ook wel dat de manier waarop ik dingen nu doe niet de juiste manier is.
Nog even met betrekking tot de opmerking van kunstje dat ze niets af wil doen aan mijn verdriet maar dat er dames zijn die het erger hebben. Ik wil je vertellen wat een dergelijke opmerking met mij doet, het geeft mij het gevoel dat je mij niet serieus neemt, en mijn gevoel wel afdoet als iets wat altijd erger kan. Wat ik nu voel is voor mij de realiteit, en het weten dat er mensen zijn die het nog zwaarder hebben en 'niet bij de pakken neerzitten' doet daar niets aan af. Dat is een feit, maar geen gevoel wat ervoor zorgt dat ik me minder verdrietig voel.
Deze opmerking van jou triggert mij enorm, ik ben je daar wel dankbaar voor omdat het me heel erg doet denken aan de manier waarop mijn ouders vroeger met mij omgingen. Ik heb veel psychische dalen gehad en daarin kreeg ik dat ook vaak te horen, met als gevolg dat ik bij veel dingen die ik nu voel het idee heb dat het niet belangrijk/erg genoeg is. Iedereen die nu iets zegt in de trant van 'stel je niet aan, het kan veel erger' geeft mij dus het gevoel dat ik afgewezen wordt ik wat ik voel en denk.
Dat zegt natuurlijk heel veel over mij als persoon en in hoeverre ik reageer volgens bepaalde patronen die ik me eigen heb gemaakt.Patronen die ik ook gebruik in mijn relaties en die uiteindelijk ongezond zijn voor zowel mezelf als mijn partner.
Met de therapie die ik als het goed is ga volgen ga ik kijken wat er mogelijk is om dit anders te gaan doen.
Ik wil jullie bedanken voor al jullie berichtjes die mij zeker stof tot nadenken hebben gegeven.
Daarnaast wil ik iedereen ook veel sterkte wensen met zijn/haar situatie.
Ik ben naar therapie geweest en heb een spoeddoorverwijzing gekregen naar een psycholoog die zich gespecialiseerd heeft relatieverslaving/codependency problematiek.
Als het goed is kan ik daar binnen afzienbare tijd terecht en tot die tijd blijf ik bij de huidige therapeut (die er ook niet zo heel veel mee kan, niet echt zijn vakgebied) als tussenoplossing.
Ik realiseer me ook wel dat de manier waarop ik dingen nu doe niet de juiste manier is.
Nog even met betrekking tot de opmerking van kunstje dat ze niets af wil doen aan mijn verdriet maar dat er dames zijn die het erger hebben. Ik wil je vertellen wat een dergelijke opmerking met mij doet, het geeft mij het gevoel dat je mij niet serieus neemt, en mijn gevoel wel afdoet als iets wat altijd erger kan. Wat ik nu voel is voor mij de realiteit, en het weten dat er mensen zijn die het nog zwaarder hebben en 'niet bij de pakken neerzitten' doet daar niets aan af. Dat is een feit, maar geen gevoel wat ervoor zorgt dat ik me minder verdrietig voel.
Deze opmerking van jou triggert mij enorm, ik ben je daar wel dankbaar voor omdat het me heel erg doet denken aan de manier waarop mijn ouders vroeger met mij omgingen. Ik heb veel psychische dalen gehad en daarin kreeg ik dat ook vaak te horen, met als gevolg dat ik bij veel dingen die ik nu voel het idee heb dat het niet belangrijk/erg genoeg is. Iedereen die nu iets zegt in de trant van 'stel je niet aan, het kan veel erger' geeft mij dus het gevoel dat ik afgewezen wordt ik wat ik voel en denk.
Dat zegt natuurlijk heel veel over mij als persoon en in hoeverre ik reageer volgens bepaalde patronen die ik me eigen heb gemaakt.Patronen die ik ook gebruik in mijn relaties en die uiteindelijk ongezond zijn voor zowel mezelf als mijn partner.
Met de therapie die ik als het goed is ga volgen ga ik kijken wat er mogelijk is om dit anders te gaan doen.
Ik wil jullie bedanken voor al jullie berichtjes die mij zeker stof tot nadenken hebben gegeven.
Daarnaast wil ik iedereen ook veel sterkte wensen met zijn/haar situatie.
woensdag 11 april 2012 om 11:22
quote:sartan schreef op 11 april 2012 @ 06:27:
Kunstje, vwb verjaardag schoonvader zou ik het volgende suggereren: leg het probleem waar het hoort - niet bij jou maar bij schoonvader resp. ex. Neem contact op met je schoonvader, leg rustig uit dat je op zondag graag wilde komen omdat je op een andere dag niet kan (géén tekst en uitleg geven!!! Dat ben je niet verschuldigd. Gewoon "andere verplichtingen") En meldt dat je begrepen hebt dat ex ook van plan is die dag te komen maar dat het even geen optie is om samen met ex daar te zijn. Dus dat het wat jou betreft heel jammer is maar dat het erop lijkt dat het feest niet doorgaat tenzij HIJ iets weet te regelen met ex, en roep er meteen achteraan dat als hij denkt dat dat niet lukt jullie misschien beter een afspraak kunnen maken voor een ander weekend/andere keer. Trek meteen je agenda erbij en roep wat data... Hiermee geef je aan dat het je niet om schoonfamilie gaat maar duidelijk wel om ex. Dus.
Dit is de eerste keer misschien een beetje moeilijk om te doen Kunstje maar ik beloof je dat als je eenmaal door die zure appel heen bent gebeten dat het daarna makkelijker wordt. Als iedereen weet dat jij toch wel concessies doet blijven ze daarnaar handelen en blijf jij ook degene die zich almaar aan moet passen. Hoop dat je er iets aan hebt. Succes!
Als ik zeg dat ik wel op een andere dag kom, doe ik al een concessie. Op zondag zou ik n.l. samen met de kinderen gaan (die op zaterdag niet kunnen) en daar gezellig blijven eten. Dat was hun eigen voorstel. Nu beslist Het zomaar dat Het zondags gaat, en kan ik dus niet gaan. Ze zeggen allemaal dat ze liever hebben dat ik kom, maar in de praktijk buigt iedereen voor Het. Daar baal ik gewoon van. Ik kan wel op een andere dag gaan, daar gaat het niet om.
Kunstje, vwb verjaardag schoonvader zou ik het volgende suggereren: leg het probleem waar het hoort - niet bij jou maar bij schoonvader resp. ex. Neem contact op met je schoonvader, leg rustig uit dat je op zondag graag wilde komen omdat je op een andere dag niet kan (géén tekst en uitleg geven!!! Dat ben je niet verschuldigd. Gewoon "andere verplichtingen") En meldt dat je begrepen hebt dat ex ook van plan is die dag te komen maar dat het even geen optie is om samen met ex daar te zijn. Dus dat het wat jou betreft heel jammer is maar dat het erop lijkt dat het feest niet doorgaat tenzij HIJ iets weet te regelen met ex, en roep er meteen achteraan dat als hij denkt dat dat niet lukt jullie misschien beter een afspraak kunnen maken voor een ander weekend/andere keer. Trek meteen je agenda erbij en roep wat data... Hiermee geef je aan dat het je niet om schoonfamilie gaat maar duidelijk wel om ex. Dus.
Dit is de eerste keer misschien een beetje moeilijk om te doen Kunstje maar ik beloof je dat als je eenmaal door die zure appel heen bent gebeten dat het daarna makkelijker wordt. Als iedereen weet dat jij toch wel concessies doet blijven ze daarnaar handelen en blijf jij ook degene die zich almaar aan moet passen. Hoop dat je er iets aan hebt. Succes!
Als ik zeg dat ik wel op een andere dag kom, doe ik al een concessie. Op zondag zou ik n.l. samen met de kinderen gaan (die op zaterdag niet kunnen) en daar gezellig blijven eten. Dat was hun eigen voorstel. Nu beslist Het zomaar dat Het zondags gaat, en kan ik dus niet gaan. Ze zeggen allemaal dat ze liever hebben dat ik kom, maar in de praktijk buigt iedereen voor Het. Daar baal ik gewoon van. Ik kan wel op een andere dag gaan, daar gaat het niet om.
woensdag 11 april 2012 om 11:31
Tirusha; je mag er zijn, met al je verdriet. We nemen je serieus. En er zijn inderdaad geen gradaties in 'erg' op zo'n moment... (Iemand die ik kende en die heel erg levensmoe was, verzuchtte dan dat ze het extra stom vond van zichzelf, omdat kinderen in Afrika het pas erg hadden...).
Je blijft hier wel he!
Bij jouw eerste zin moest ik gelijk denken aan het boek: "Als hij maar gelukkig is." Zegt dat je wat?
voor jou!
Je blijft hier wel he!
Bij jouw eerste zin moest ik gelijk denken aan het boek: "Als hij maar gelukkig is." Zegt dat je wat?
voor jou!
woensdag 11 april 2012 om 11:33
Mm, heb ik ook hoor Kunstje. Al is het maar dat ex, door dingen die hij verandert in de vakantie (dagen veranderen waardoor hij lekker de hort op kan met nieuwe echtgenote) bij de tandarts eindigt met drie kinderen. En ik weet vervolgens niet eens of tweede zoon dit jaar een beugel moet of volgend jaar. Tandarts weet het ook niet. En ik ga echt echt echt niet nog een keer een afspraak maken met zoon. Dan maar volgend jaar. Grrrrrrr.
woensdag 11 april 2012 om 11:47
Het boek 'Als hij maar gelukkig is' heb ik inmiddels besteld. Er is ook zo'n website van, daar heb ik opgekeken. Klopt enorm met mijn gedragpatronen, niet alleen met mijn huidige ex maar ook met die daarvoor. Merk echt afkickverschijnselen ook nu. Echt dat obsessieve van IK MOET hem bellen.
Ga dat boek wel eens lezen, ben benieuwd wat het me brengt.
Ga dat boek wel eens lezen, ben benieuwd wat het me brengt.
