Geld & Recht
alle pijlers
Voogdij na overlijden alleenstaande ouder
zaterdag 21 april 2012 om 10:47
Ik twijfel over het wel of niet laten maken van een testament. In jullie ervaring / expertise is een testament in mijn situatie noodzakelijk, of is het voogdijrecht zo geregeld dat het sowieso 'juist' uitgevoerd wordt? Met de informatie die ik op internet kan vinden lijkt het van wel, maar wellicht hebben jullie opmerkingen/aanvullingen.
Ik ben momenteel zwanger en word straks alleenstaand ouder. Bewust, want via een fertiliteitskliniek zwanger geraakt van een (bekende) donor. Donor en ik hebben een contract getekend dat er geen familierechtelijke betrekkingen zullen zijn tussen hem en het kind. Zijn naam zal dan ook uiteraard niet vermeld worden op het geboortecertificaat.
Met twee goede vriendinnen (met gezinnen) heb ik besproken dat, mocht ik komen te overlijden, zij de dagelijkse zorg voor het kind op zich zullen nemen. Met mijn ouders en mijn zus heb ik overlegd dat zij mogen kiezen hoe dit zal gebeuren. (Full-time, part-time etc). Mijn ouders zijn nu nog relatief jong (55), maar ik kan me voorstellen dat ze op een gegeven moment niet meer voor mijn kind kunnen of willen zorgen. Familie en vriendinnen kennen elkaar goed en ik verwacht niet anders dan dat ze mijn kind en elkaar goed kunnen opvangen.
Mocht ik komen te overlijden, zal de rechter (als ik het goed begrepen heb) als eerste de familie (mijn ouders en zus) raadplegen. Zij kunnen dan 'het opvangplan' in werking stellen met mijn vriendinnen. Is het dan nog nodig om een testament te maken? Is er een mogelijkheid dat mijn kind wordt toegewezen aan de donorvader?
(Overigens zou het testament alleen de voogdij omvatten, ik heb vooralsnog geen vermogen of andere erf-dingen)
Ik ben momenteel zwanger en word straks alleenstaand ouder. Bewust, want via een fertiliteitskliniek zwanger geraakt van een (bekende) donor. Donor en ik hebben een contract getekend dat er geen familierechtelijke betrekkingen zullen zijn tussen hem en het kind. Zijn naam zal dan ook uiteraard niet vermeld worden op het geboortecertificaat.
Met twee goede vriendinnen (met gezinnen) heb ik besproken dat, mocht ik komen te overlijden, zij de dagelijkse zorg voor het kind op zich zullen nemen. Met mijn ouders en mijn zus heb ik overlegd dat zij mogen kiezen hoe dit zal gebeuren. (Full-time, part-time etc). Mijn ouders zijn nu nog relatief jong (55), maar ik kan me voorstellen dat ze op een gegeven moment niet meer voor mijn kind kunnen of willen zorgen. Familie en vriendinnen kennen elkaar goed en ik verwacht niet anders dan dat ze mijn kind en elkaar goed kunnen opvangen.
Mocht ik komen te overlijden, zal de rechter (als ik het goed begrepen heb) als eerste de familie (mijn ouders en zus) raadplegen. Zij kunnen dan 'het opvangplan' in werking stellen met mijn vriendinnen. Is het dan nog nodig om een testament te maken? Is er een mogelijkheid dat mijn kind wordt toegewezen aan de donorvader?
(Overigens zou het testament alleen de voogdij omvatten, ik heb vooralsnog geen vermogen of andere erf-dingen)
zaterdag 21 april 2012 om 11:56
Thanks Enn!
Over de donor (Fniel, Houston) niet alleen hebben we een contract getekend, maar, omdat het via de kliniek gaat, is hij ook opgenomen in het donorbestand. Mocht er helemaal geen contact zijn tussen hem en kind, kan kind na 16 jaar zijn gegevens opvragen. (Staat overigens ook in het contract). Dus zelfs als de rechter het getekende contract niet bindend vindt, lijkt het donorschap bij de kliniek dit wel te bestendigen.
Over de donor (Fniel, Houston) niet alleen hebben we een contract getekend, maar, omdat het via de kliniek gaat, is hij ook opgenomen in het donorbestand. Mocht er helemaal geen contact zijn tussen hem en kind, kan kind na 16 jaar zijn gegevens opvragen. (Staat overigens ook in het contract). Dus zelfs als de rechter het getekende contract niet bindend vindt, lijkt het donorschap bij de kliniek dit wel te bestendigen.
zaterdag 21 april 2012 om 11:58
Ik heb er met mijn stiefmoeder wel eens over gepraat dat ik de zorg over mijn zusjes wil overnemen als zowel zij als mijn vader overlijden. Helaas is dat nog niet vastgelegd.
Nu de volgende vraag. Mijn stiefmoeder heeft een halfzus die mijn zusjes nog nooit heeft gezien maar wel heel graag kinderen wil. Ze zijn alleen officieel geen familie (hun vader is niet officieel de vader van mijn stiefmoeder).
Is het mogelijk dat de rechter voor die zus kiest?
Nu de volgende vraag. Mijn stiefmoeder heeft een halfzus die mijn zusjes nog nooit heeft gezien maar wel heel graag kinderen wil. Ze zijn alleen officieel geen familie (hun vader is niet officieel de vader van mijn stiefmoeder).
Is het mogelijk dat de rechter voor die zus kiest?
zaterdag 21 april 2012 om 12:01
Overigens, ik snap eigenlijk sowieso niet dat zoveel mensen uberhaupt iets willen vastleggen. Je kunt niet over je graf heen opvoeden, en ik denk dat rechters, maar ook familieleden en vrienden of zelfs je buren bij wijze van spreken, in 999 van de 1000 gevallen het sowieso vreselijk zullen vinden als minderjarige kinderen wees worden. En dus gewoon uit menselijkheid sowieso alles op alles zullen zetten om voor die kinderen de beste oplossing te kiezen. En ja, wellicht is die anders dan wat je zelf nu bij leven zou bedenken. Maar jij bent er niet meer, dus niets van wat jij bedacht had zal nog zo uitkomen, je kind zal sowieso niet meer het leven krijgen wat het met jou zou krijgen. Ik heb dus altijd gedacht dat het het verstandigst was om maar gewoon te vertrouwen op het gezond verstand en de liefde van de mensen om me heen.
Am Yisrael Chai!
zaterdag 21 april 2012 om 12:03
zaterdag 21 april 2012 om 12:11
quote:valentinamaria schreef op 21 april 2012 @ 12:10:
ik denk niet dat een halfzus van je moeder die jullie bijna nooit zien veel te vertellen krijgt.
Mijn zusjes hebben haar nog nooit gezien.
Dit stelt me wel gerust, maar ik zal het er eens met mijn ouders over hebben dat dit beter officieel vastgelegd kan worden.
ik denk niet dat een halfzus van je moeder die jullie bijna nooit zien veel te vertellen krijgt.
Mijn zusjes hebben haar nog nooit gezien.
Dit stelt me wel gerust, maar ik zal het er eens met mijn ouders over hebben dat dit beter officieel vastgelegd kan worden.
zaterdag 21 april 2012 om 12:12
en daar moet je ook niet bang voor zijn trouwens.
je ouders leven nog, en mocht het zover komen heb jij de touwtjes in handen.
je moet psychisch wel sterk staan natuurlijk, dat wordt ook meegenomen door de instanties.
en je krijgt in dat geval ook begeleiding, dus je staat er nooit alleen voor.
je ouders leven nog, en mocht het zover komen heb jij de touwtjes in handen.
je moet psychisch wel sterk staan natuurlijk, dat wordt ook meegenomen door de instanties.
en je krijgt in dat geval ook begeleiding, dus je staat er nooit alleen voor.
wij slapen nooit.
zaterdag 21 april 2012 om 12:12
Ja, klopt FV. Ze gaan met de familie een oplossing zoeken. Ik heb dus geregeld met wie de instanties die beste oplossing gaan zoeken. Dit om te voorkomen dat beide families vinden dat ze het beste zouden kunnen zorgen voor de kinderen. Dat ze beide zeker weten dat wij echt wilden dat de kinderen bij hen zouden komen te wonen. En dat de kinderen hierdoor niet direct krijgen wat ze nodig hebben. Wij hebben dit vooral zo geregeld omdat de kinderen allebei klein waren en van het geven van een duidelijke mening toen nog geen sprake was. Nu wel, ze zij inmiddels mondig genoeg. Maar ook dan, loyaliteitsconflicten (ontstaan door het verdriet van het veries) kunnen ook wat oudere kinderen sociaal wenselijk doen antwoorden.
Van de twee mensen die wij hebben gevraagd weet ik dat zij het vermogen hebben om bovenstaande te signaleren. En dat is de reden waarom wij hen hebben gevraagd om samen met de kinderen en instanties te gaan gaan kijken naar de beste oplossing voor de kinderen.
Van de twee mensen die wij hebben gevraagd weet ik dat zij het vermogen hebben om bovenstaande te signaleren. En dat is de reden waarom wij hen hebben gevraagd om samen met de kinderen en instanties te gaan gaan kijken naar de beste oplossing voor de kinderen.
“I've learned that people will forget what you said, people will forget what you did, but people will never forget how you made them feel.” Maya Angelou.
zaterdag 21 april 2012 om 12:14
quote:Sorcha_ schreef op 21 april 2012 @ 12:08:
Ik zou het zelf heel graag willen als mijn ouders iets overkomt. Ik ben alleen zo bang dat die zus het daar niet mee eens is en moeilijkheden gaat veroorzaken.
Het is 'n halfzus van jou die dezelfde vader heeft als jou?
Dan ben jij eerstegraads familie van je vader en de zus van de stiefmoeder is toch tweedegraads familie van haar? Of worden siblings ook als eerstegraads gerekend? Oh en dat is slechts 'n halfzus van je stiefmoeder, dus dan is dat misschien nog veel onbeduidender wetmatig gezien.
Als je vader wil dat jij je halfzusje krijgt, kan hij dat toch zo vast laten leggen? Die stiefmoeder is niks van jou wettelijk gezien toch?
Ik zou het zelf heel graag willen als mijn ouders iets overkomt. Ik ben alleen zo bang dat die zus het daar niet mee eens is en moeilijkheden gaat veroorzaken.
Het is 'n halfzus van jou die dezelfde vader heeft als jou?
Dan ben jij eerstegraads familie van je vader en de zus van de stiefmoeder is toch tweedegraads familie van haar? Of worden siblings ook als eerstegraads gerekend? Oh en dat is slechts 'n halfzus van je stiefmoeder, dus dan is dat misschien nog veel onbeduidender wetmatig gezien.
Als je vader wil dat jij je halfzusje krijgt, kan hij dat toch zo vast laten leggen? Die stiefmoeder is niks van jou wettelijk gezien toch?
zaterdag 21 april 2012 om 12:14
quote:Enn schreef op 21 april 2012 @ 12:12:
Ja, klopt FV. Ze gaan met de familie een oplossing zoeken. Ik heb dus geregeld met wie de instanties die beste oplossing gaan zoeken. Dit om te voorkomen dat beide families vinden dat ze het beste zouden kunnen zorgen voor de kinderen. Dat ze beide zeker weten dat wij echt wilden dat de kinderen bij hen zouden komen te wonen. En dat de kinderen hierdoor niet direct krijgen wat ze nodig hebben. Wij hebben dit vooral zo geregeld omdat de kinderen allebei klein waren en van het geven van een duidelijke mening toen nog geen sprake was. Nu wel, ze zij inmiddels mondig genoeg. Maar oom dan, loyaliteitsconflicten (ontstaan door het verdriet van het veries) kunnen ook wat oudere kinderen sociaal wenselijk doen antwoorden
Van de twee mensen die wij hebben gevraagd weet ik dat zij het vermogen hebben dit in zich te realiseren. En dat is de reden waarom wij hen hebben gevraagd om samen met de kinderen en instanties te gaan gaan kijken naar de beste oplossing voor de kinderen.Ja, dat snap ik, dat je dat wil regelen als er twee families in het spel zijn. Maar dat is voor TO niet aan de orde, dus dan voegt het niks toe.
Ja, klopt FV. Ze gaan met de familie een oplossing zoeken. Ik heb dus geregeld met wie de instanties die beste oplossing gaan zoeken. Dit om te voorkomen dat beide families vinden dat ze het beste zouden kunnen zorgen voor de kinderen. Dat ze beide zeker weten dat wij echt wilden dat de kinderen bij hen zouden komen te wonen. En dat de kinderen hierdoor niet direct krijgen wat ze nodig hebben. Wij hebben dit vooral zo geregeld omdat de kinderen allebei klein waren en van het geven van een duidelijke mening toen nog geen sprake was. Nu wel, ze zij inmiddels mondig genoeg. Maar oom dan, loyaliteitsconflicten (ontstaan door het verdriet van het veries) kunnen ook wat oudere kinderen sociaal wenselijk doen antwoorden
Van de twee mensen die wij hebben gevraagd weet ik dat zij het vermogen hebben dit in zich te realiseren. En dat is de reden waarom wij hen hebben gevraagd om samen met de kinderen en instanties te gaan gaan kijken naar de beste oplossing voor de kinderen.Ja, dat snap ik, dat je dat wil regelen als er twee families in het spel zijn. Maar dat is voor TO niet aan de orde, dus dan voegt het niks toe.
Am Yisrael Chai!
zaterdag 21 april 2012 om 12:16
In mijn geval laten we het binnenkort vastleggen. Onze beide ouderparen zijn 'op leeftijd' en hoewel ze beiden 1 dag per week op de kinderen passen, is het voor hen te zwaar om ze fulltime te hebben. Mijn schoonouders zullen dat ook echt niet doen, maar mijn eigen ouders, en dan met name mijn moeder, zal er, als het zover zou komen, toch op staan om voor mijn kinderen te gaan zorgen. En afgezien van haar leeftijd, wil ik dat absoluut niet. Mijn broer is geen optie, en Vriend is enig kind.
Wij laten dus vastleggen dat de voogdij, ofwel de beslissing over wie er voor onze meisjes gaat zorgen, bij twee goede vrienden komt te liggen. In ons geval mijn beste vriendin en Vriend's beste vriend. Zij weten precies wat wij wel en niet willen (niet bij onze ouders of broer, en de meisjes moeten bij elkaar blijven) en we hebben er het volste vertrouwen in dat zij hierover een goede beslissing zullen maken. En of dat bij een van hen thuis is (vriendin is vrijgezel met een bijna volwassen zoon, vriend heeft al 3 kinderen, dus dat kan bij beiden lastig zijn) of ergens anders, we vertrouwen erop dat zij een goede plek voor de meisjes zoeken, en betrokken zullen blijven bij hun verdere leven. Dat is zo afgesproken.
Mochten de omstandigheden veranderen, dan zullen we de boel aanpassen. Maar met deze constructie blijft in principe genoeg open (bijvoorbeeld veranderende omstandigheden in de gezinnen van de beide voogden) zonder dat daarvoor gelijk aanpassingen nodig zijn.
Wij laten dus vastleggen dat de voogdij, ofwel de beslissing over wie er voor onze meisjes gaat zorgen, bij twee goede vrienden komt te liggen. In ons geval mijn beste vriendin en Vriend's beste vriend. Zij weten precies wat wij wel en niet willen (niet bij onze ouders of broer, en de meisjes moeten bij elkaar blijven) en we hebben er het volste vertrouwen in dat zij hierover een goede beslissing zullen maken. En of dat bij een van hen thuis is (vriendin is vrijgezel met een bijna volwassen zoon, vriend heeft al 3 kinderen, dus dat kan bij beiden lastig zijn) of ergens anders, we vertrouwen erop dat zij een goede plek voor de meisjes zoeken, en betrokken zullen blijven bij hun verdere leven. Dat is zo afgesproken.
Mochten de omstandigheden veranderen, dan zullen we de boel aanpassen. Maar met deze constructie blijft in principe genoeg open (bijvoorbeeld veranderende omstandigheden in de gezinnen van de beide voogden) zonder dat daarvoor gelijk aanpassingen nodig zijn.
zaterdag 21 april 2012 om 12:16
quote:elninjoo schreef op 21 april 2012 @ 12:14:
[...]
Het is 'n halfzus van jou die dezelfde vader heeft als jou?
Dan ben jij eerstegraads familie van je vader en de zus van de stiefmoeder is toch tweedegraads familie van haar? Of worden siblings ook als eerstegraads gerekend? Oh en dat is slechts 'n halfzus van je stiefmoeder, dus dan is dat misschien nog veel onbeduidender wetmatig gezien.
Je ouders en je kinderen zijn je eerstegraads familie. Je broers en zussen en je opa en oma je tweedegraads familie. Ooms en tantes zijn derdegraads familie.
In het geval van Sorcha is zij dus eerder in lijn dan die tante.
[...]
Het is 'n halfzus van jou die dezelfde vader heeft als jou?
Dan ben jij eerstegraads familie van je vader en de zus van de stiefmoeder is toch tweedegraads familie van haar? Of worden siblings ook als eerstegraads gerekend? Oh en dat is slechts 'n halfzus van je stiefmoeder, dus dan is dat misschien nog veel onbeduidender wetmatig gezien.
Je ouders en je kinderen zijn je eerstegraads familie. Je broers en zussen en je opa en oma je tweedegraads familie. Ooms en tantes zijn derdegraads familie.
In het geval van Sorcha is zij dus eerder in lijn dan die tante.
Am Yisrael Chai!
zaterdag 21 april 2012 om 12:20
quote:Enn schreef op 21 april 2012 @ 12:18:
Wellicht voor TO niet maar voor anderen wel.
De vraag is specifiek "voogdij na overlijden alleenstaand ouder" en dan hebben voorbeelden van twee wettelijke ouders dus niet zoveel relevantie.
Het kind van Friezin heeft maar 1 ouder en dus ook maar 1 familie.
Wellicht voor TO niet maar voor anderen wel.
De vraag is specifiek "voogdij na overlijden alleenstaand ouder" en dan hebben voorbeelden van twee wettelijke ouders dus niet zoveel relevantie.
Het kind van Friezin heeft maar 1 ouder en dus ook maar 1 familie.
Am Yisrael Chai!
zaterdag 21 april 2012 om 12:25
Grappig welke kant je nu op gaat FV. Ik vermoed dat er veel mensen lezen en vandaar mijn aanvulling ook al is er dus geen relevantie met de topictitel.
Fijn dat je wat had aan de link TO. Ik ga even van die zaterdagzaken aanpakken hier en lees later wel bij.
Fijn dat je wat had aan de link TO. Ik ga even van die zaterdagzaken aanpakken hier en lees later wel bij.
“I've learned that people will forget what you said, people will forget what you did, but people will never forget how you made them feel.” Maya Angelou.
zaterdag 21 april 2012 om 12:26
quote:fashionvictim schreef op 21 april 2012 @ 12:01:
Overigens, ik snap eigenlijk sowieso niet dat zoveel mensen uberhaupt iets willen vastleggen. Je kunt niet over je graf heen opvoeden, en ik denk dat rechters, maar ook familieleden en vrienden of zelfs je buren bij wijze van spreken, in 999 van de 1000 gevallen het sowieso vreselijk zullen vinden als minderjarige kinderen wees worden. En dus gewoon uit menselijkheid sowieso alles op alles zullen zetten om voor die kinderen de beste oplossing te kiezen. En ja, wellicht is die anders dan wat je zelf nu bij leven zou bedenken. Maar jij bent er niet meer, dus niets van wat jij bedacht had zal nog zo uitkomen, je kind zal sowieso niet meer het leven krijgen wat het met jou zou krijgen. Ik heb dus altijd gedacht dat het het verstandigst was om maar gewoon te vertrouwen op het gezond verstand en de liefde van de mensen om me heen.Dat zou je denken. Maar wat denk je wat er gebeurt als het geen prettig kind is? Gewoon een vervelend ettertje, een verwend draakje, of, wanneer het kind een handicap heeft? Een ziekte of een gebrek? Wat als er iets aan de hand is, waardoor de familie terugdeinst?
Overigens, ik snap eigenlijk sowieso niet dat zoveel mensen uberhaupt iets willen vastleggen. Je kunt niet over je graf heen opvoeden, en ik denk dat rechters, maar ook familieleden en vrienden of zelfs je buren bij wijze van spreken, in 999 van de 1000 gevallen het sowieso vreselijk zullen vinden als minderjarige kinderen wees worden. En dus gewoon uit menselijkheid sowieso alles op alles zullen zetten om voor die kinderen de beste oplossing te kiezen. En ja, wellicht is die anders dan wat je zelf nu bij leven zou bedenken. Maar jij bent er niet meer, dus niets van wat jij bedacht had zal nog zo uitkomen, je kind zal sowieso niet meer het leven krijgen wat het met jou zou krijgen. Ik heb dus altijd gedacht dat het het verstandigst was om maar gewoon te vertrouwen op het gezond verstand en de liefde van de mensen om me heen.Dat zou je denken. Maar wat denk je wat er gebeurt als het geen prettig kind is? Gewoon een vervelend ettertje, een verwend draakje, of, wanneer het kind een handicap heeft? Een ziekte of een gebrek? Wat als er iets aan de hand is, waardoor de familie terugdeinst?
zaterdag 21 april 2012 om 12:27
zaterdag 21 april 2012 om 12:29
quote:47084 schreef op 21 april 2012 @ 12:26:
[...]
Dat zou je denken. Maar wat denk je wat er gebeurt als het geen prettig kind is? Gewoon een vervelend ettertje, een verwend draakje, of, wanneer het kind een handicap heeft? Een ziekte of een gebrek? Wat als er iets aan de hand is, waardoor de familie terugdeinst?Dat ze als voogd zijn benoemd wil niet zeggen dat ze ze zelf in huis moeten nemen.
[...]
Dat zou je denken. Maar wat denk je wat er gebeurt als het geen prettig kind is? Gewoon een vervelend ettertje, een verwend draakje, of, wanneer het kind een handicap heeft? Een ziekte of een gebrek? Wat als er iets aan de hand is, waardoor de familie terugdeinst?Dat ze als voogd zijn benoemd wil niet zeggen dat ze ze zelf in huis moeten nemen.
zaterdag 21 april 2012 om 12:31
quote:47084 schreef op 21 april 2012 @ 12:26:
[...]
Dat zou je denken. Maar wat denk je wat er gebeurt als het geen prettig kind is? Gewoon een vervelend ettertje, een verwend draakje, of, wanneer het kind een handicap heeft? Een ziekte of een gebrek? Wat als er iets aan de hand is, waardoor de familie terugdeinst?Dan nog heeft vastleggen niet zo gek veel zin, want degene die je aanwijst moet eerst zeggen of ie er nog wel zin in heeft. In de voorbeelden die jij geeft zou diegene dan terugdeinzen en ben je weer terug bij af.
[...]
Dat zou je denken. Maar wat denk je wat er gebeurt als het geen prettig kind is? Gewoon een vervelend ettertje, een verwend draakje, of, wanneer het kind een handicap heeft? Een ziekte of een gebrek? Wat als er iets aan de hand is, waardoor de familie terugdeinst?Dan nog heeft vastleggen niet zo gek veel zin, want degene die je aanwijst moet eerst zeggen of ie er nog wel zin in heeft. In de voorbeelden die jij geeft zou diegene dan terugdeinzen en ben je weer terug bij af.
Am Yisrael Chai!
zaterdag 21 april 2012 om 12:36
Ik zou het vastleggen. Sterker, wij hebben het als stel vast laten leggen. Als je een voogd aanwijst, is deze niet verplicht het kind in huis te nemen. Wel om te zorgen dat het op een goede plek terecht komt.
Wij zijn voogd van een neefje, maar ik weet dat hij niet (meer) bij ons in huis zou willen. Inmiddels is hij zo groot, dat hij bij een andere neef in huis zou willen. Mocht het zover komen, dan kiezen we waarschijnlijk daarvoor, maar houden wij wel het toezicht.. en bieden uiteraard hulp en dergelijke.
Mijn partner heeft een grote familie en ik wilde eigenlijk wel zeker weten dat dezen geen ruzie zouden gaan maken en dat ze echt bij diegene komen, die wij het liefst als verzorger zien. Dat er voor ze gezorgd zou worden, dat wisten we wel zeker, maar bij wie en dus ook hoe.. dat wilden we graag zelf uitmaken.
Overigens.. niet om je bang te maken.. er kan al wat mis gaan bij de geboorte.. kunnen diegenen die jouw kind nu zeggen op te willen vangen wel per direct een baby verzorgen?
Wij zijn voogd van een neefje, maar ik weet dat hij niet (meer) bij ons in huis zou willen. Inmiddels is hij zo groot, dat hij bij een andere neef in huis zou willen. Mocht het zover komen, dan kiezen we waarschijnlijk daarvoor, maar houden wij wel het toezicht.. en bieden uiteraard hulp en dergelijke.
Mijn partner heeft een grote familie en ik wilde eigenlijk wel zeker weten dat dezen geen ruzie zouden gaan maken en dat ze echt bij diegene komen, die wij het liefst als verzorger zien. Dat er voor ze gezorgd zou worden, dat wisten we wel zeker, maar bij wie en dus ook hoe.. dat wilden we graag zelf uitmaken.
Overigens.. niet om je bang te maken.. er kan al wat mis gaan bij de geboorte.. kunnen diegenen die jouw kind nu zeggen op te willen vangen wel per direct een baby verzorgen?
Later is nu
zaterdag 21 april 2012 om 12:38
quote:fashionvictim schreef op 21 april 2012 @ 12:01:
Overigens, ik snap eigenlijk sowieso niet dat zoveel mensen uberhaupt iets willen vastleggen. Je kunt niet over je graf heen opvoeden, en ik denk dat rechters, maar ook familieleden en vrienden of zelfs je buren bij wijze van spreken, in 999 van de 1000 gevallen het sowieso vreselijk zullen vinden als minderjarige kinderen wees worden. En dus gewoon uit menselijkheid sowieso alles op alles zullen zetten om voor die kinderen de beste oplossing te kiezen. En ja, wellicht is die anders dan wat je zelf nu bij leven zou bedenken. Maar jij bent er niet meer, dus niets van wat jij bedacht had zal nog zo uitkomen, je kind zal sowieso niet meer het leven krijgen wat het met jou zou krijgen. Ik heb dus altijd gedacht dat het het verstandigst was om maar gewoon te vertrouwen op het gezond verstand en de liefde van de mensen om me heen.
Dat zou je zeggen.. toch zijn er gevallen bekend, waarbij de kinderen toch in een tehuis kwamen, omdat als puntje bij paaltje kwam het toch niemand uitkwam. Lullig maar waar.
Overigens heeft ook bij vastleggen de rechter de laatste stem, volgens mij.
Overigens, ik snap eigenlijk sowieso niet dat zoveel mensen uberhaupt iets willen vastleggen. Je kunt niet over je graf heen opvoeden, en ik denk dat rechters, maar ook familieleden en vrienden of zelfs je buren bij wijze van spreken, in 999 van de 1000 gevallen het sowieso vreselijk zullen vinden als minderjarige kinderen wees worden. En dus gewoon uit menselijkheid sowieso alles op alles zullen zetten om voor die kinderen de beste oplossing te kiezen. En ja, wellicht is die anders dan wat je zelf nu bij leven zou bedenken. Maar jij bent er niet meer, dus niets van wat jij bedacht had zal nog zo uitkomen, je kind zal sowieso niet meer het leven krijgen wat het met jou zou krijgen. Ik heb dus altijd gedacht dat het het verstandigst was om maar gewoon te vertrouwen op het gezond verstand en de liefde van de mensen om me heen.
Dat zou je zeggen.. toch zijn er gevallen bekend, waarbij de kinderen toch in een tehuis kwamen, omdat als puntje bij paaltje kwam het toch niemand uitkwam. Lullig maar waar.
Overigens heeft ook bij vastleggen de rechter de laatste stem, volgens mij.
Later is nu
