Geld & Recht
alle pijlers
Voogdij na overlijden alleenstaande ouder
zaterdag 21 april 2012 om 10:47
Ik twijfel over het wel of niet laten maken van een testament. In jullie ervaring / expertise is een testament in mijn situatie noodzakelijk, of is het voogdijrecht zo geregeld dat het sowieso 'juist' uitgevoerd wordt? Met de informatie die ik op internet kan vinden lijkt het van wel, maar wellicht hebben jullie opmerkingen/aanvullingen.
Ik ben momenteel zwanger en word straks alleenstaand ouder. Bewust, want via een fertiliteitskliniek zwanger geraakt van een (bekende) donor. Donor en ik hebben een contract getekend dat er geen familierechtelijke betrekkingen zullen zijn tussen hem en het kind. Zijn naam zal dan ook uiteraard niet vermeld worden op het geboortecertificaat.
Met twee goede vriendinnen (met gezinnen) heb ik besproken dat, mocht ik komen te overlijden, zij de dagelijkse zorg voor het kind op zich zullen nemen. Met mijn ouders en mijn zus heb ik overlegd dat zij mogen kiezen hoe dit zal gebeuren. (Full-time, part-time etc). Mijn ouders zijn nu nog relatief jong (55), maar ik kan me voorstellen dat ze op een gegeven moment niet meer voor mijn kind kunnen of willen zorgen. Familie en vriendinnen kennen elkaar goed en ik verwacht niet anders dan dat ze mijn kind en elkaar goed kunnen opvangen.
Mocht ik komen te overlijden, zal de rechter (als ik het goed begrepen heb) als eerste de familie (mijn ouders en zus) raadplegen. Zij kunnen dan 'het opvangplan' in werking stellen met mijn vriendinnen. Is het dan nog nodig om een testament te maken? Is er een mogelijkheid dat mijn kind wordt toegewezen aan de donorvader?
(Overigens zou het testament alleen de voogdij omvatten, ik heb vooralsnog geen vermogen of andere erf-dingen)
Ik ben momenteel zwanger en word straks alleenstaand ouder. Bewust, want via een fertiliteitskliniek zwanger geraakt van een (bekende) donor. Donor en ik hebben een contract getekend dat er geen familierechtelijke betrekkingen zullen zijn tussen hem en het kind. Zijn naam zal dan ook uiteraard niet vermeld worden op het geboortecertificaat.
Met twee goede vriendinnen (met gezinnen) heb ik besproken dat, mocht ik komen te overlijden, zij de dagelijkse zorg voor het kind op zich zullen nemen. Met mijn ouders en mijn zus heb ik overlegd dat zij mogen kiezen hoe dit zal gebeuren. (Full-time, part-time etc). Mijn ouders zijn nu nog relatief jong (55), maar ik kan me voorstellen dat ze op een gegeven moment niet meer voor mijn kind kunnen of willen zorgen. Familie en vriendinnen kennen elkaar goed en ik verwacht niet anders dan dat ze mijn kind en elkaar goed kunnen opvangen.
Mocht ik komen te overlijden, zal de rechter (als ik het goed begrepen heb) als eerste de familie (mijn ouders en zus) raadplegen. Zij kunnen dan 'het opvangplan' in werking stellen met mijn vriendinnen. Is het dan nog nodig om een testament te maken? Is er een mogelijkheid dat mijn kind wordt toegewezen aan de donorvader?
(Overigens zou het testament alleen de voogdij omvatten, ik heb vooralsnog geen vermogen of andere erf-dingen)
zaterdag 21 april 2012 om 12:41
quote:dreamer schreef op 21 april 2012 @ 12:36:
Overigens.. niet om je bang te maken.. er kan al wat mis gaan bij de geboorte.. kunnen diegenen die jouw kind nu zeggen op te willen vangen wel per direct een baby verzorgen?Precies daarom denk ik nu al na over testament of niet, dus ik schrik niet van je opmerking En, ja, beide gezinnen zouden de baby per direct op kunnen vangen.
Overigens.. niet om je bang te maken.. er kan al wat mis gaan bij de geboorte.. kunnen diegenen die jouw kind nu zeggen op te willen vangen wel per direct een baby verzorgen?Precies daarom denk ik nu al na over testament of niet, dus ik schrik niet van je opmerking En, ja, beide gezinnen zouden de baby per direct op kunnen vangen.
zaterdag 21 april 2012 om 12:42
quote:dreamer schreef op 21 april 2012 @ 12:38:
[...]
Dat zou je zeggen.. toch zijn er gevallen bekend, waarbij de kinderen toch in een tehuis kwamen, omdat als puntje bij paaltje kwam het toch niemand uitkwam. Lullig maar waar.
Overigens heeft ook bij vastleggen de rechter de laatste stem, volgens mij.Tja, als dat zo is heeft ook vantevoren vastleggen geen zin.
[...]
Dat zou je zeggen.. toch zijn er gevallen bekend, waarbij de kinderen toch in een tehuis kwamen, omdat als puntje bij paaltje kwam het toch niemand uitkwam. Lullig maar waar.
Overigens heeft ook bij vastleggen de rechter de laatste stem, volgens mij.Tja, als dat zo is heeft ook vantevoren vastleggen geen zin.
zaterdag 21 april 2012 om 12:49
quote:dreamer schreef op 21 april 2012 @ 12:38:
[...]
Dat zou je zeggen.. toch zijn er gevallen bekend, waarbij de kinderen toch in een tehuis kwamen, omdat als puntje bij paaltje kwam het toch niemand uitkwam. Lullig maar waar.
Overigens heeft ook bij vastleggen de rechter de laatste stem, volgens mij.Maar ook iemand die had toegezegd kan van mening veranderd zijn na een aantal jaar en is dan niets verplicht. Situaties veranderen (scheiding, zelf inmiddels al meer kinderen dan ze aan kunnen, drukke carriere dus uberhaupt geen tijd voor kinderen etc. etc.)
[...]
Dat zou je zeggen.. toch zijn er gevallen bekend, waarbij de kinderen toch in een tehuis kwamen, omdat als puntje bij paaltje kwam het toch niemand uitkwam. Lullig maar waar.
Overigens heeft ook bij vastleggen de rechter de laatste stem, volgens mij.Maar ook iemand die had toegezegd kan van mening veranderd zijn na een aantal jaar en is dan niets verplicht. Situaties veranderen (scheiding, zelf inmiddels al meer kinderen dan ze aan kunnen, drukke carriere dus uberhaupt geen tijd voor kinderen etc. etc.)
zaterdag 21 april 2012 om 12:58
Een vriendin van mij heeft laten vastleggen dat een gezin binnen haar familie, die zij zeer goed kennen en dat neutraal en objectief en in de geest van de ouders kan beslissen, mag beslissen bij wie het kind kan gaan wonen.
Er zijn 4 andere bevriende gezinnen 'aangewezen' (met hun eigen toestemming natuurlijk) en afhankelijk van de gezinssituaties in die gezinnen op het moment van overlijden, maakt het neutrale familiegezin een keuze.
Zo heb je wel de betrokkenheid van familie naar het kind, maar niet de mogelijkheid om zichzelf aan te wijzen, waardoor ze echt objectief kunnen kijken. Het familiegezin kent de bevriende gezinnen niet of nauwelijks en dat gaat ook zo blijven.
Vond ik wel een goed
Er zijn 4 andere bevriende gezinnen 'aangewezen' (met hun eigen toestemming natuurlijk) en afhankelijk van de gezinssituaties in die gezinnen op het moment van overlijden, maakt het neutrale familiegezin een keuze.
Zo heb je wel de betrokkenheid van familie naar het kind, maar niet de mogelijkheid om zichzelf aan te wijzen, waardoor ze echt objectief kunnen kijken. Het familiegezin kent de bevriende gezinnen niet of nauwelijks en dat gaat ook zo blijven.
Vond ik wel een goed
zaterdag 21 april 2012 om 13:19
quote:dreamer schreef op 21 april 2012 @ 12:36:
Overigens.. niet om je bang te maken.. er kan al wat mis gaan bij de geboorte.. kunnen diegenen die jouw kind nu zeggen op te willen vangen wel per direct een baby verzorgen?
Ik heb eind vorig jaar daarom toen een handgeschreven wilsbeschikking in mijn ziekenhuistas meegenomen. Met daarin mijn wens mocht er tijdens of vlak na de bevalling iets met mij gebeuren zodat ik niet meer in staat zou zijn voor mijn zoon te zorgen wie er dan voogd en toeziend voogd zouden zijn. Leek mij op dat moment wel een wijs besluit. Maar ik heb het dus allemaal wel goed vast laten leggen. Want donor is geen vader en mijn eigen familie zijn verders niet in staat om mijn kind op te voeden. Voor mij was/ is het vastleggen dus een must. Maar heb je familie en heb je daar alle vertrouwen in dat zij een goede plek voor je kind vinden/ hebben dan hoef je volgens mij idd niets te regelen.
Dat je op het moment dat je overlijd geen invloed hebt op wat er werkelijk met je kind gebeurd ben ik me terdege van bewust. Maar ik heb er vertrouwen in dat de mensen die ik aangewezen heb als voogd en toeziend voogd dat zij mijn zoon zullen opvoeden.
Overigens.. niet om je bang te maken.. er kan al wat mis gaan bij de geboorte.. kunnen diegenen die jouw kind nu zeggen op te willen vangen wel per direct een baby verzorgen?
Ik heb eind vorig jaar daarom toen een handgeschreven wilsbeschikking in mijn ziekenhuistas meegenomen. Met daarin mijn wens mocht er tijdens of vlak na de bevalling iets met mij gebeuren zodat ik niet meer in staat zou zijn voor mijn zoon te zorgen wie er dan voogd en toeziend voogd zouden zijn. Leek mij op dat moment wel een wijs besluit. Maar ik heb het dus allemaal wel goed vast laten leggen. Want donor is geen vader en mijn eigen familie zijn verders niet in staat om mijn kind op te voeden. Voor mij was/ is het vastleggen dus een must. Maar heb je familie en heb je daar alle vertrouwen in dat zij een goede plek voor je kind vinden/ hebben dan hoef je volgens mij idd niets te regelen.
Dat je op het moment dat je overlijd geen invloed hebt op wat er werkelijk met je kind gebeurd ben ik me terdege van bewust. Maar ik heb er vertrouwen in dat de mensen die ik aangewezen heb als voogd en toeziend voogd dat zij mijn zoon zullen opvoeden.
zaterdag 21 april 2012 om 13:23
quote:valentinamaria schreef op 21 april 2012 @ 13:06:
maar lionlily, hebben die kinderen zelf dan ook nog een keuze?
luisteren die bevriende gezinnen ook naar wat de kinderen willen?
Dat familiegezin, dat de beslissing neemt, luistert inderdaad naar de kinderen. De bevriende gezinnen komen daarna pas met hun wensen, aangepast op wat de kinderen willen. Het familiegezin baseert daarop uiteindelijk haar beslissing.
Maar er moet gezegd worden dat de kinderen nu nog zo klein zijn dat ze nog weinig kunnen zeggen. De jongste kan nog geheel niet praten. De oudste een klein beetje. Dat compliceert dingen altijd he?
maar lionlily, hebben die kinderen zelf dan ook nog een keuze?
luisteren die bevriende gezinnen ook naar wat de kinderen willen?
Dat familiegezin, dat de beslissing neemt, luistert inderdaad naar de kinderen. De bevriende gezinnen komen daarna pas met hun wensen, aangepast op wat de kinderen willen. Het familiegezin baseert daarop uiteindelijk haar beslissing.
Maar er moet gezegd worden dat de kinderen nu nog zo klein zijn dat ze nog weinig kunnen zeggen. De jongste kan nog geheel niet praten. De oudste een klein beetje. Dat compliceert dingen altijd he?
zaterdag 21 april 2012 om 13:34
quote:valentinamaria schreef op 21 april 2012 @ 13:27:
gevoelsmatig zijn kinderen al heel jong in staat hun voorkeur aan te geven.
momenteel geven mijn kinderen de voorkeur aan mijn ouders, maar dat kan over 5 jaar heel anders zijn.Klopt, daar zal dat gezin ook naar kijken. Een van hen psycholoog en en de ander pedagoog. Daarnaast zijn het opvoeders van 4 grote kinderen, die allemaal zeer geslaagd zijn (gelukkig, goed opgevoed, goed opgeleid en vriendelijk, empatisch e.d.). Het vertrouwen van de kant van mijn vriendin naar hen toe is zeer groot. Ook in dat ze kunnen zien wat de kinderen willen en dat ze daarop anticiperen. De precieze ins-and-outs van het testament weet ik natuurlijk niet, maar ik weet dat ze het goed hebben geregeld met de kindertjes in hun achterhoofd.
gevoelsmatig zijn kinderen al heel jong in staat hun voorkeur aan te geven.
momenteel geven mijn kinderen de voorkeur aan mijn ouders, maar dat kan over 5 jaar heel anders zijn.Klopt, daar zal dat gezin ook naar kijken. Een van hen psycholoog en en de ander pedagoog. Daarnaast zijn het opvoeders van 4 grote kinderen, die allemaal zeer geslaagd zijn (gelukkig, goed opgevoed, goed opgeleid en vriendelijk, empatisch e.d.). Het vertrouwen van de kant van mijn vriendin naar hen toe is zeer groot. Ook in dat ze kunnen zien wat de kinderen willen en dat ze daarop anticiperen. De precieze ins-and-outs van het testament weet ik natuurlijk niet, maar ik weet dat ze het goed hebben geregeld met de kindertjes in hun achterhoofd.
zaterdag 21 april 2012 om 21:27
Testament op laten maken en daarin voogd vast laten leggen. Let wel, de voogd is niet degene die per definitie voor het kind gaat zorgen. Dus je zou je ouders of zus als voogd kunnen benoemen zodat zij mocht er met jou iets gebeuren kunnen beslissen naar wie je kindje het beste toe kan op dat moment.
zaterdag 21 april 2012 om 22:06
Zie dat hier veel mensen zijn die een en ander weten van testamenten etc. Heb een vraag. Hier een wat andere situatie dan TO: alleenstaande moeder van 2 kleine kinderen. Ex heeft kinderen wel erkend maar geen gezag.Ex ziet de kinderen nauwelijks. Ik wil dat mijn kinderen als mij iets overkomt naar mijn broer en zijn vrouw gaan. Wil dit graag laten vastleggen. Ik vraag mij alleen wel af: in hoeverre wordt aan mijn wensen tegemoet gekomen op het moment dat de vader de kinderen na mijn overlijden opeist?
maandag 23 april 2012 om 20:34
Afgelopen week heb ik juist wel een testament laten opmaken. Ik ben een alleenstaande moeder, heb alleen voogdij en wilde vooral financieel e.e.a. goed geregeld voor mijn kinderen achterlaten.
Ik ben 2 x 30 minuten bij de notaris geweest en krijg nu voor nog geen 400 euro een boel rust in de wetenschap dat vastligt wat er moet gebeuren met mijn nalatenschap.
Geregeld is nu de testamentair executeur, een bewindvoerder voor de financien tot mijn kinderen 25 zijn en een voogd. Pas ik mijn testament nooit meer aan, dan is ook eventuele, toekomstige schoonfamilie uitgesloten van erven.
Wat betreft de omgang van mijn kinderen met hun vader, hoop ik oprecht dat zij er voor elkaar willen zijn, (er is nu een regelmatige omgang, financieel is hij een ramp) maar ik wilde pertinent voorkomen dat hij voor of namens onze kinderen over mijn nalatenschap zou kunnen beschikken.
Ik heb hier lang tegenaan gehikt (iets met bijgeloof en goden verzoeken), maar ben inmiddels blij dat het geregeld is. Ik zie werkelijk geen enkele reden het niet te doen.
Ik ben 2 x 30 minuten bij de notaris geweest en krijg nu voor nog geen 400 euro een boel rust in de wetenschap dat vastligt wat er moet gebeuren met mijn nalatenschap.
Geregeld is nu de testamentair executeur, een bewindvoerder voor de financien tot mijn kinderen 25 zijn en een voogd. Pas ik mijn testament nooit meer aan, dan is ook eventuele, toekomstige schoonfamilie uitgesloten van erven.
Wat betreft de omgang van mijn kinderen met hun vader, hoop ik oprecht dat zij er voor elkaar willen zijn, (er is nu een regelmatige omgang, financieel is hij een ramp) maar ik wilde pertinent voorkomen dat hij voor of namens onze kinderen over mijn nalatenschap zou kunnen beschikken.
Ik heb hier lang tegenaan gehikt (iets met bijgeloof en goden verzoeken), maar ben inmiddels blij dat het geregeld is. Ik zie werkelijk geen enkele reden het niet te doen.
