Relaties
alle pijlers
Tja, en dat was het dan.... deel 2
dinsdag 31 januari 2012 om 14:51
Zullen we hier maar verder gaan met onze verhalen naar aanleiding van de post van allalone.
"Goedenavond,
Hier zit ik dan.... 44 jaar oud, een relatie van 25 jaar waarvan 22 jaar getrouwd achter de rug. Hij hield niet meer voldoende van mij..... Wel van zijn jongere collega waar hij nu is...
God, wat voel ik me alleen en wat een pijn.... En ja, ik weet het, zwaar debiel, maar ik hou nog steeds van hem...
Allalone...".
Hoop dat jullie het allemaal kunnen vinden, want ik kan die steun en schoppen onder mijn kont nog niet missen.
"Goedenavond,
Hier zit ik dan.... 44 jaar oud, een relatie van 25 jaar waarvan 22 jaar getrouwd achter de rug. Hij hield niet meer voldoende van mij..... Wel van zijn jongere collega waar hij nu is...
God, wat voel ik me alleen en wat een pijn.... En ja, ik weet het, zwaar debiel, maar ik hou nog steeds van hem...
Allalone...".
Hoop dat jullie het allemaal kunnen vinden, want ik kan die steun en schoppen onder mijn kont nog niet missen.
donderdag 26 april 2012 om 10:33
Draai het om inderdaad, Kunstje. Als hij jou had gekoesterd waren jullie nog bij elkaar.
En ja, dat 'het lijkt wel alsof het erger wordt in plaats van beter' herken ik na drieënhalf jaar nog steeds. Het gaat niet zomaar weg; eerst ben je af en toe verdoofd, maar de pijn slaat ineens nog toe. Het zomaar gedumpt zijn met kinderen en al is niet niks. Dat is denk ik wat ik het ergst vind, als ik moet kiezen uit het geheel. Want ik weet allang dat ik beter af ben zonder hem, als hij is zoals hij na 25 jaar blijkt te zijn. En nee, ik wil hem nooit terug. En ja; mijn leven is beter zonder hem, al werk ik me de tandjes. En nee, ik kwam niet tot mijn recht in mijn relatie met hem. En ja; ik heb ontdekt hoe sterk ik ben en wat een goed mens ik ben.
Ik zou zo vreselijk graag een pil hebben waarmee ex en zijn wanstaltige nieuwe mormel een onzichtbaarheidsschild krijgen, zodat ik nooit meer last heb van hun miezerige aanwezigheid, noch hun stemgeluid. Ik weet dat ze elkaar hebben en dat dat straf genoeg is. Maar toch kan ik me zo vreselijk aan hen storen en dat wil ik niet.....
En ja, dat 'het lijkt wel alsof het erger wordt in plaats van beter' herken ik na drieënhalf jaar nog steeds. Het gaat niet zomaar weg; eerst ben je af en toe verdoofd, maar de pijn slaat ineens nog toe. Het zomaar gedumpt zijn met kinderen en al is niet niks. Dat is denk ik wat ik het ergst vind, als ik moet kiezen uit het geheel. Want ik weet allang dat ik beter af ben zonder hem, als hij is zoals hij na 25 jaar blijkt te zijn. En nee, ik wil hem nooit terug. En ja; mijn leven is beter zonder hem, al werk ik me de tandjes. En nee, ik kwam niet tot mijn recht in mijn relatie met hem. En ja; ik heb ontdekt hoe sterk ik ben en wat een goed mens ik ben.
Ik zou zo vreselijk graag een pil hebben waarmee ex en zijn wanstaltige nieuwe mormel een onzichtbaarheidsschild krijgen, zodat ik nooit meer last heb van hun miezerige aanwezigheid, noch hun stemgeluid. Ik weet dat ze elkaar hebben en dat dat straf genoeg is. Maar toch kan ik me zo vreselijk aan hen storen en dat wil ik niet.....
donderdag 26 april 2012 om 10:49
@Kunstje Tja het is heel moeilijk. maar mij heeft de gedachte dat het niet aan mij ligt en dat ik er mag zijn mij erg geholpen. Ok als ik in de speigel kijk zie ik niet een knappe vrouw.. nee echt neit. Maar anderen vinden het ws anders. Ik heb een deuk opgelopen net als jullie. Een ander ziet dat niet, want die deuk zit van binnen. Die emotionele deuk is heel erg en niet te verwaarlozen. Hier moeten we mee leren omgaan en uiteindelijk accepteren.
Ik kijk niet terug op een slecht huwelijk, maar als ik terugkijk denk ik net als Gianna.. Ik kwam niet tot mijn recht binnen dit huwelijk. maar de kids zijn uit liefde geboren en der is nog steeds liefde voor hem. Maar ik wil geen liefdesrelatie meer met hem opbouwen..
Dat ik tot dat vesef kom, doet mij ongelooflik veel pijn. Ik voel mij een boeman. Ik doe hem en mijn kids pijn met mijn keuze niet terugte gaan.
Ik ken mijn IT goed genoeg om te beseffen dat ie heel veel spijt heeft, maar ik hoop dat ie dat gevbruikt voor de kids. Dat ie daar heel goed voor gaat zorgen. Hij hoopt dat ik ooit weer terug ga komen.. maar ik heb het echt goed doorgedacht en kan het echt niet. En daar voel ik mij best schuldig om. En dat ik geniet zo zonder een man. dat ik mijn eigen ding kan doen.. Dat voelt niet altijd goed. Ik voel mij best wel schuldig dat ik geniet.. Maar ja dan moet het hoofd maar weer omhoog en de glimlach weer op mijn gezicht....
Ik kijk niet terug op een slecht huwelijk, maar als ik terugkijk denk ik net als Gianna.. Ik kwam niet tot mijn recht binnen dit huwelijk. maar de kids zijn uit liefde geboren en der is nog steeds liefde voor hem. Maar ik wil geen liefdesrelatie meer met hem opbouwen..
Dat ik tot dat vesef kom, doet mij ongelooflik veel pijn. Ik voel mij een boeman. Ik doe hem en mijn kids pijn met mijn keuze niet terugte gaan.
Ik ken mijn IT goed genoeg om te beseffen dat ie heel veel spijt heeft, maar ik hoop dat ie dat gevbruikt voor de kids. Dat ie daar heel goed voor gaat zorgen. Hij hoopt dat ik ooit weer terug ga komen.. maar ik heb het echt goed doorgedacht en kan het echt niet. En daar voel ik mij best schuldig om. En dat ik geniet zo zonder een man. dat ik mijn eigen ding kan doen.. Dat voelt niet altijd goed. Ik voel mij best wel schuldig dat ik geniet.. Maar ja dan moet het hoofd maar weer omhoog en de glimlach weer op mijn gezicht....
donderdag 26 april 2012 om 10:58
Problemo; dat genieten verdien je!
Ik was net trouwens hierin aan het lezen: vond ik ook mooie stukjes in zitten.
http://books.google.nl/bo ... intsec=frontcover&hl=nl#v=onepage&q&f=false
Ik was net trouwens hierin aan het lezen: vond ik ook mooie stukjes in zitten.
http://books.google.nl/bo ... intsec=frontcover&hl=nl#v=onepage&q&f=false
donderdag 26 april 2012 om 12:00
donderdag 26 april 2012 om 12:29
Ik ga zo effe lezen en kijken Gianna..
Ik sluit me aan bij de drie posters hierboven me. Ik weet dat het zo is, ook voor mij. Maar god wat doet dat pijn. Dat besef, het verlies, het gemis.
Ik zat vanmorgen voor een gesprek op school, samen met hem. Hij raakt me nog steeds enorm als vader van mijn kinderen, maar als man steeds minder. Hij liegt nog steeds (vertelt daar nota bene dat hij iemand anders was tegen gekomen en dat thuis eerlijk verteld heeft. DUH! Ik kwam erachter, heb daarna nog vier dagen moeten graven om wie het ging, hij hield zn mond en liet mij verzuipen). Híj moet leven met wat hij aangericht heeft. En ja, ik neem mijn verantwoordelijkheid ook: ik heb ook fouten gemaakt. Maar hij koos ervoor om te vluchten, in plaats van te vechten. Ik had níets anders kunnen doen, heb alles gegeven en had er alles voor over gehad om mijn relatie te redden. Hij niet. Hij vertrok.
En nu woont hij met haar. Op dát punt moet ik nog een slag maken. Gianna schrijft: dat ze elkaar hebben en dus gestraft genoeg zijn. Zó wil ik het ook gaan zien en voelen. Ze hebben beiden bewezen dat ze als geen ander kunnen liegen en bedriegen. Ik hoop dat ze dat elkaar ook aan gaan doen...
Wat die andere mannen betreft: het gaat om onschuldige etentjes en samen iets drinken. Leuke lieve mannen maar ik voel er niets bij. En doe er dus ook niets mee. Maar het sterkt me wel dat ik blijkbaar toch nog de moeite waard ben. Want dát is wat mijn ex met mij gedaan heeft: hij heeft mij het gevoel gegeven dat ik het niet waard ben om van gehouden te worden... Bizar dat ik me daar één persoon zo laat leiden en beinvloeden terwijl al die andere mensen me wel het gevoel geven dat ik de moeite waard ben...
Ik sluit me aan bij de drie posters hierboven me. Ik weet dat het zo is, ook voor mij. Maar god wat doet dat pijn. Dat besef, het verlies, het gemis.
Ik zat vanmorgen voor een gesprek op school, samen met hem. Hij raakt me nog steeds enorm als vader van mijn kinderen, maar als man steeds minder. Hij liegt nog steeds (vertelt daar nota bene dat hij iemand anders was tegen gekomen en dat thuis eerlijk verteld heeft. DUH! Ik kwam erachter, heb daarna nog vier dagen moeten graven om wie het ging, hij hield zn mond en liet mij verzuipen). Híj moet leven met wat hij aangericht heeft. En ja, ik neem mijn verantwoordelijkheid ook: ik heb ook fouten gemaakt. Maar hij koos ervoor om te vluchten, in plaats van te vechten. Ik had níets anders kunnen doen, heb alles gegeven en had er alles voor over gehad om mijn relatie te redden. Hij niet. Hij vertrok.
En nu woont hij met haar. Op dát punt moet ik nog een slag maken. Gianna schrijft: dat ze elkaar hebben en dus gestraft genoeg zijn. Zó wil ik het ook gaan zien en voelen. Ze hebben beiden bewezen dat ze als geen ander kunnen liegen en bedriegen. Ik hoop dat ze dat elkaar ook aan gaan doen...
Wat die andere mannen betreft: het gaat om onschuldige etentjes en samen iets drinken. Leuke lieve mannen maar ik voel er niets bij. En doe er dus ook niets mee. Maar het sterkt me wel dat ik blijkbaar toch nog de moeite waard ben. Want dát is wat mijn ex met mij gedaan heeft: hij heeft mij het gevoel gegeven dat ik het niet waard ben om van gehouden te worden... Bizar dat ik me daar één persoon zo laat leiden en beinvloeden terwijl al die andere mensen me wel het gevoel geven dat ik de moeite waard ben...
Als je voor jezelf kiest, krijg je er altijd iets mooiers voor terug..
donderdag 26 april 2012 om 12:39
Ik kan niet eens meer terugkijken op een goed huweliljk aangezien de laatste 20 jaar een leugen waren. Ik weet niet meer wat waar is en wat niet. Ik weet in elk geval dat Het totaal geen spijt heeft, dat Het vindt dat ik alles fout gedaan heb en alles mijn schuld is, dat Het absoluut niet meer terug wil (is ook geen optie).
Dus Het heeft me echt afgedankt als een oude dweil. Hoe moet ik in hemelnaam nog zelfrespect behouden? En ooit nog denken dat ik de moeite waard zou zijn voor iemand? Ik heb totaal geen zin meer om nog iets te doen, geniet nergens meer van. Kom alleen nog mijn verplichtingen na en doe voor de rest niets meer. Hoe kan ik mezelf dwingen weer dingen te doen?
Dus Het heeft me echt afgedankt als een oude dweil. Hoe moet ik in hemelnaam nog zelfrespect behouden? En ooit nog denken dat ik de moeite waard zou zijn voor iemand? Ik heb totaal geen zin meer om nog iets te doen, geniet nergens meer van. Kom alleen nog mijn verplichtingen na en doe voor de rest niets meer. Hoe kan ik mezelf dwingen weer dingen te doen?
donderdag 26 april 2012 om 13:04
Ik herken wat je schrijft hoor Kunstje. Maar jouw ex ging toch niet al 20 jaar vreemd? Wie zegt dat jouw huwelijk 20 jaar lang een leugen waren? Hij neem ik aan? En dat geloof jij? Na al zijn liegen? Hij moet dit voor zichzelf goed praten Kunstje. En wat is dan makkelijker als zeggen dat jullie relatie al járen niets meer voorstelde? Mijn ex maakte de afgelopen jaren om níets ruzie. Echt, ik heb me heel vaak afgevraagd waar ik de denkfout maakte.. Hij was dan laaiend en ik begreep echt niet waarom.. Nu weet ik dat hij dat deed omdat hij vreselijk slecht in zn vel zat maar ook om zn vreemdgaan te rechtvaardigen. Want als hij maar lelijk genoeg tegen mij deed, deed ik dat ook terug en dan kon ie tegen zichzelf zeggen dat hij veeel beter verdiende..
En ja, ik voel me ook afgedankt als een zak grof vuil. En ja, na wat hij gedaan heeft (en ik heb laten gebeuren!) voelt het ook alsof ik niet de moeite waard ben om van te houden. Maar tjonge, dat is toch de grootste flauwekul? Hij heeft dit gedaan, dat zegt alles over hem en helemaal niets over mij.
Demi Moore is ook bedrogen (eerste naam die me tebinnenschiet haha). Ontelbaar veel vrouwen en mannen zijn bedrogen. Kijk eens naar die mensen: dat zijn toch geen monsters? Dat zijn vaak hele mooie mensen, innerlijk en uiterlijk. Die worden ook bedrogen. Heeft niets met de bedrogene te maken maar met de bedrieger. Zónder normen en waarden en geen idee van respect en vertrouwen.
Daarmee wil ik bedriegers niet allemaal over één kam scheren maar mijn ex hoort zeker wél bij die categorie. En ik heb zo'n vermoeden de jouwe ook....
En ja, ik voel me ook afgedankt als een zak grof vuil. En ja, na wat hij gedaan heeft (en ik heb laten gebeuren!) voelt het ook alsof ik niet de moeite waard ben om van te houden. Maar tjonge, dat is toch de grootste flauwekul? Hij heeft dit gedaan, dat zegt alles over hem en helemaal niets over mij.
Demi Moore is ook bedrogen (eerste naam die me tebinnenschiet haha). Ontelbaar veel vrouwen en mannen zijn bedrogen. Kijk eens naar die mensen: dat zijn toch geen monsters? Dat zijn vaak hele mooie mensen, innerlijk en uiterlijk. Die worden ook bedrogen. Heeft niets met de bedrogene te maken maar met de bedrieger. Zónder normen en waarden en geen idee van respect en vertrouwen.
Daarmee wil ik bedriegers niet allemaal over één kam scheren maar mijn ex hoort zeker wél bij die categorie. En ik heb zo'n vermoeden de jouwe ook....
Als je voor jezelf kiest, krijg je er altijd iets mooiers voor terug..
donderdag 26 april 2012 om 13:52
Nog een mooie dan, speciaal voor Kunstje:
http://www.jeanpierrevand ... vrienden_na_scheiding.htm
Kunstje; je bent een bijzonder mens en dat weet je deep down best! Voor hem voor je nooit meer iets waard te zijn, maar wel voor jezelf! Hij is een 'kromme spiegel'; je bent veel leuker dan de weerspiegeling die hij je teruggaf.
http://www.jeanpierrevand ... vrienden_na_scheiding.htm
Kunstje; je bent een bijzonder mens en dat weet je deep down best! Voor hem voor je nooit meer iets waard te zijn, maar wel voor jezelf! Hij is een 'kromme spiegel'; je bent veel leuker dan de weerspiegeling die hij je teruggaf.
donderdag 26 april 2012 om 14:58
quote:Soyli schreef op 26 april 2012 @ 12:29:
Want dát is wat mijn ex met mij gedaan heeft: hij heeft mij het gevoel gegeven dat ik het niet waard ben om van gehouden te worden... Bizar dat ik me daar één persoon zo laat leiden en beinvloeden terwijl al die andere mensen me wel het gevoel geven dat ik de moeite waard ben...Daar worstel ik dus mee.
Want dát is wat mijn ex met mij gedaan heeft: hij heeft mij het gevoel gegeven dat ik het niet waard ben om van gehouden te worden... Bizar dat ik me daar één persoon zo laat leiden en beinvloeden terwijl al die andere mensen me wel het gevoel geven dat ik de moeite waard ben...Daar worstel ik dus mee.
vrijdag 27 april 2012 om 07:38
quote:kunstje schreef op 26 april 2012 @ 14:35:
dank allemaal voor jullie hart onder de riem. Ik weet het allemaal wel, maar het voelt nog niet zo. Misschien als ik er vaak genoeg aan herinnerd wordt.
Heb in elk geval weer stappen ondernomen richting echtscheiding.
Als alleen anderen je hieraan herinneren ga je er zelf niet in geloven. Je kan ook jezelf hieraan herinneren dat je de moeite waard bent, dat je uniek en bijzonder bent, een persoon om van te houden.
Schrijf een mantra (bijvoorbeeld: ik ben de moeite waard) op een aantal blaadjes en hang deze op in je huis (bijv. tegen een spiegel waar je vaker in kijkt) herhaal deze zin als je hem ziet en neem hem in je op. Je zal na een tijdje merken dat het werkt.
Je vroeg gisteren ook hoe je jezelf weer kan dwingen om dingen te doen, geef jezelf een schop onder de kont. Je bent daar toe in staat want dat heb je zelf al eerder bewezen....
Heb je trouwens nog iets gedaan met het uitvoeren van een of ander ritueel wat ik een tijdje geleden heb geopperd om miss te doen?
Veel suc6!
dank allemaal voor jullie hart onder de riem. Ik weet het allemaal wel, maar het voelt nog niet zo. Misschien als ik er vaak genoeg aan herinnerd wordt.
Heb in elk geval weer stappen ondernomen richting echtscheiding.
Als alleen anderen je hieraan herinneren ga je er zelf niet in geloven. Je kan ook jezelf hieraan herinneren dat je de moeite waard bent, dat je uniek en bijzonder bent, een persoon om van te houden.
Schrijf een mantra (bijvoorbeeld: ik ben de moeite waard) op een aantal blaadjes en hang deze op in je huis (bijv. tegen een spiegel waar je vaker in kijkt) herhaal deze zin als je hem ziet en neem hem in je op. Je zal na een tijdje merken dat het werkt.
Je vroeg gisteren ook hoe je jezelf weer kan dwingen om dingen te doen, geef jezelf een schop onder de kont. Je bent daar toe in staat want dat heb je zelf al eerder bewezen....
Heb je trouwens nog iets gedaan met het uitvoeren van een of ander ritueel wat ik een tijdje geleden heb geopperd om miss te doen?
Veel suc6!
vrijdag 27 april 2012 om 08:56
@kunstje: tja toch nog maar een keer uit de meeleesstand. Als het zegt dat het al die jaren al slecht was, rechtvaardigt hij het voor zichzelf. Want hoe moet hij het anders aan zichzelf verkopen?
Die van mij zei over de eerste: dit is de liefde van mijn leven, zo heb ik me nog nooit gevoeld. Auw dacht ik toen en bedankt. Het enige waar hij op dat moment mee bezig was om mij zo hard mogelijk te raken, zodat hij zonder schuldgevoelens zich een slag in de ronde kon n**ken.
Het heeft een tijd geduurd, maar nu weet ik, het ligt aan hem en niet aan mij. Je kan niet opboksen tegen iemand die ruim 10 jaar jonger is, geen verantwoordelijkheid van een gezin heeft, die niets mankeert en alles maar wil doen om hem te behagen.
Maar moet je daardan tegen opboksen?
Nee, want al die jaren dat je bij elkaar bent geweest zouden zwaarder moeten tellen.
En op een gegeven moment gaat bij jou de knop ook om en weet je weer dat je heel wat waard bent. Het heeft alleen zijn tijd nodig. Vreemdgaan hakt er nou eenmaal in.
Maar ook voor jou komt weer de tijd dat je gaat genieten.
Ps ook voor alle anderen...
Die van mij zei over de eerste: dit is de liefde van mijn leven, zo heb ik me nog nooit gevoeld. Auw dacht ik toen en bedankt. Het enige waar hij op dat moment mee bezig was om mij zo hard mogelijk te raken, zodat hij zonder schuldgevoelens zich een slag in de ronde kon n**ken.
Het heeft een tijd geduurd, maar nu weet ik, het ligt aan hem en niet aan mij. Je kan niet opboksen tegen iemand die ruim 10 jaar jonger is, geen verantwoordelijkheid van een gezin heeft, die niets mankeert en alles maar wil doen om hem te behagen.
Maar moet je daardan tegen opboksen?
Nee, want al die jaren dat je bij elkaar bent geweest zouden zwaarder moeten tellen.
En op een gegeven moment gaat bij jou de knop ook om en weet je weer dat je heel wat waard bent. Het heeft alleen zijn tijd nodig. Vreemdgaan hakt er nou eenmaal in.
Maar ook voor jou komt weer de tijd dat je gaat genieten.
Ps ook voor alle anderen...
vrijdag 27 april 2012 om 12:30
Wil ik toch even op reageren.. Mijn ex is 'ervandoor' met een vrouw die 6 jaar ouder is dan ik (nauwelijks jonger dan hem) en die zich nu ook in een scheiding heeft gestort (puberkinderen, met álle ellende van dien).. En dáár kan ik ook niet tegenop boksen. Want hij is verliefd. Zij doet alles voor hem. En het meest van de tijd hebben ze géén kinderen en kunnen ze samen leuke dingen doen.. Dus tja.. Auw!
Als je voor jezelf kiest, krijg je er altijd iets mooiers voor terug..
vrijdag 27 april 2012 om 22:35
Die van mij, de eerste vrouw met wie hij vreemd ging, was 8 jaar ouder dan ik en kilo's zwaarder waar hij nooit iets van moest hebben want dikke mensen waren vies, blubberig etc etc maar zij kon zijn gedachten lezen en wist precies wat er in hem omging. Ja, ja
Wat voelde ik mij "genaaid"
Trouwens mooi geschreven Problemo: Daar WIL ik niet tegenop boksen,
Wat voelde ik mij "genaaid"
Trouwens mooi geschreven Problemo: Daar WIL ik niet tegenop boksen,
zaterdag 28 april 2012 om 12:07
Hier weet ik niet hoe mevr. Wijdbeens eruit ziet. Dat boeit me ook niet. Ze is iets jonger dan ik, maar heeft ook 3 kinderen (waarvan Het nu al zegt dat ze zijn probleem niet zijn). Ze zal nog van een koude kermis thuiskomen. Het doet momenteel alleen nog waar Het zin in heeft. Doet alleen de leuke dingen en laat de rest voor anderen achter. Gaat wel met de kinderen de leuke dingen doen (concerten, wandelingen etc), maar als ze in de put zitten komen ze bij mij omdat Het dan niet thuis geeft. Zet alles weer even in het juiste perspectief. Zo was het al jaren en zo zal het wss altijd blijven. In 1 van de teksten die Gianna aanraadde stond dat het onzin is te verwachten dat een ex verandert. Zoals het in het huwelijk ging, zo zal het daarna ook gaan. In bepaald opzicht ben ik het er mee eens. Ik regelde altijd al alles en zal dat moeten blijven doen. Maar ik verander in zoverre wel dat ik de woorden van Het niet meer voor waar aanneem (tenslotte ben ik er achter gekomen dat hij probleemloos kan liegen en bedriegen als het Het uitkomt) en me daardoor niet meer laat kleineren.
Ik ben wie ik ben en dat is goed zo en als dat voor Het niet genoeg was, dan is dat zijn verlies. (grote woorden, maar probeer dat voor ogen te houden)
Ik ben wie ik ben en dat is goed zo en als dat voor Het niet genoeg was, dan is dat zijn verlies. (grote woorden, maar probeer dat voor ogen te houden)
zaterdag 28 april 2012 om 15:27
quote:Soyli schreef op 26 april 2012 @ 14:45:
Mij wordt telkens weer gezegd dat voelen na weten komt. En dat dat tijd nodig heeft. Soms véél tijd. Ik probeer daar dan maar op te vertrouwen..
Dit is harstikke waar, eerst je hoofd dan volgt je gevoel.
En lieve Kunstje, het allerbelangrijkste en de weg naar herstel begint dat JIJ jezelf weer de moeite waard vindt om van te houden en de liefde die je anders aan een ander gaf, deze besteedt aan Kunstje. Daar heb je in principe geen ander bij nodig toch?
Het lijkt me ook verschrikkelijk moeilijk om na zo'n lang huwelijk jezelf weer als individu te beschouwen maar daar schuilt ook de rijkdom van de ontdekkingen!
Jeetje, wat gebruik ik irritant vaak het woordje 'jezelf' maar weet geen synoniem.
Mij wordt telkens weer gezegd dat voelen na weten komt. En dat dat tijd nodig heeft. Soms véél tijd. Ik probeer daar dan maar op te vertrouwen..
Dit is harstikke waar, eerst je hoofd dan volgt je gevoel.
En lieve Kunstje, het allerbelangrijkste en de weg naar herstel begint dat JIJ jezelf weer de moeite waard vindt om van te houden en de liefde die je anders aan een ander gaf, deze besteedt aan Kunstje. Daar heb je in principe geen ander bij nodig toch?
Het lijkt me ook verschrikkelijk moeilijk om na zo'n lang huwelijk jezelf weer als individu te beschouwen maar daar schuilt ook de rijkdom van de ontdekkingen!
Jeetje, wat gebruik ik irritant vaak het woordje 'jezelf' maar weet geen synoniem.
zaterdag 28 april 2012 om 15:38
quote:ochtendmens schreef op 27 april 2012 @ 07:38:
[...]
Heb je trouwens nog iets gedaan met het uitvoeren van een of ander ritueel wat ik een tijdje geleden heb geopperd om miss te doen?
Veel suc6!Ja, ik heb zojuist besloten dat het treuren en rouwen maar eens afgelopen moest zijn, dus ik heb een grote trouwfoto, die jarenlang in de kamer hing verbrand samen met een lijstje wat mij allemaal dwars zat aan Het. Ik heb afscheid genomen van het zwarte randje om mijn herinneringen, ik heb afscheid genomen van mijn oude hoop van verwachtingen voor de toekomst en van mijn geliefde, mijn beste vriend, mijn maatje en de vader van mijn kinderen (het verbranden duurde trouwens een stuk langer dan ik dacht, maar mss representatief voor mijn moeite hiermee0 en van mijn haat en verbittering. Nu is er plaats voor nieuwe dromen en verwachtingen en een nieuwe toekomst. Voor Het is daarin geen plaats meer, ook niet als vriend. Ik stel hoge eisen aan vrienden en heb er ook niet zoveel, maar 1 kerneigenschap hebben ze allemaal: ze zijn eerlijk. Ik voel me eigenlijk best opgelucht nu en ga vol goede moed de toekomst in: ALLEEN (met de kids natuurlijk).
[...]
Heb je trouwens nog iets gedaan met het uitvoeren van een of ander ritueel wat ik een tijdje geleden heb geopperd om miss te doen?
Veel suc6!Ja, ik heb zojuist besloten dat het treuren en rouwen maar eens afgelopen moest zijn, dus ik heb een grote trouwfoto, die jarenlang in de kamer hing verbrand samen met een lijstje wat mij allemaal dwars zat aan Het. Ik heb afscheid genomen van het zwarte randje om mijn herinneringen, ik heb afscheid genomen van mijn oude hoop van verwachtingen voor de toekomst en van mijn geliefde, mijn beste vriend, mijn maatje en de vader van mijn kinderen (het verbranden duurde trouwens een stuk langer dan ik dacht, maar mss representatief voor mijn moeite hiermee0 en van mijn haat en verbittering. Nu is er plaats voor nieuwe dromen en verwachtingen en een nieuwe toekomst. Voor Het is daarin geen plaats meer, ook niet als vriend. Ik stel hoge eisen aan vrienden en heb er ook niet zoveel, maar 1 kerneigenschap hebben ze allemaal: ze zijn eerlijk. Ik voel me eigenlijk best opgelucht nu en ga vol goede moed de toekomst in: ALLEEN (met de kids natuurlijk).
zaterdag 28 april 2012 om 17:03
quote:campari schreef op 28 april 2012 @ 15:53:
Heel sterk.
En calculeer in dat je af en toe even diep komt te zitten maar dat hoort er bij.
Over een jaar zie jij het anders, echt.
Ik vind je een dapper en werkelijk waar, een mooi mens. Daar sluit ik me graag bij aan. Kunstje, ik vind jou ook heel bijzonder.
Heel sterk.
En calculeer in dat je af en toe even diep komt te zitten maar dat hoort er bij.
Over een jaar zie jij het anders, echt.
Ik vind je een dapper en werkelijk waar, een mooi mens. Daar sluit ik me graag bij aan. Kunstje, ik vind jou ook heel bijzonder.
Opinions are like assholes. Everybody has one.
zondag 29 april 2012 om 10:51
quote:campari schreef op 28 april 2012 @ 15:53:
Heel sterk.
En calculeer in dat je af en toe even diep komt te zitten maar dat hoort er bij.
Over een jaar zie jij het anders, echt.
Ik vind je een dapper en werkelijk waar, een mooi mens.
Ik sluit me erbij aan!
Ik vind je ook een fantastisch mens, en weet hoeveel moed en wilskracht je dit gekost heeft. Petje af!
Eindelijk begint je leven meid.
Liefs Pummie
Heel sterk.
En calculeer in dat je af en toe even diep komt te zitten maar dat hoort er bij.
Over een jaar zie jij het anders, echt.
Ik vind je een dapper en werkelijk waar, een mooi mens.
Ik sluit me erbij aan!
Ik vind je ook een fantastisch mens, en weet hoeveel moed en wilskracht je dit gekost heeft. Petje af!
Eindelijk begint je leven meid.
Liefs Pummie
One day I fly away,
Leave your love to yesterday
Leave your love to yesterday
maandag 30 april 2012 om 07:27
Kunstje, blij te horen dat jij je opgelucht voelt! Zo'n ritueel kan goed werken als brug tussen verdriet en de echte stap om er korte metten mee te maken.
Heel erg goed dat je juist een van de dierbaarste dingen hiervoor uit hebt gekozen, juist dat versterkt alles in positieve zin.....
Hoop dat je opluchting blijvend is meid en dat je nu echt verder kan.
Heel erg goed dat je juist een van de dierbaarste dingen hiervoor uit hebt gekozen, juist dat versterkt alles in positieve zin.....
Hoop dat je opluchting blijvend is meid en dat je nu echt verder kan.
maandag 30 april 2012 om 12:18
Hoe is het vandaag met jullie? Hebben jullie nou 'zin' in zo'n dag als vandaag? Pfff, ik echt niet. Straks wel even met wat vrienden de stad in, maar zie er eerder tegenop dan dat ik er zin in heb.
Hier verder echt drama, continu onrustig, slecht slapen, veel verdriet.... Ik mis hem zo vreselijk erg! Had hem pas gesmst dat ik de spullen die ik hier nog heb van hem via vrienden terug wilde geven (die hier wonen, maar uit zijn plaats komen en regelmatig daar nog heen gaan). Smst hij dat hij dat veel liever persoonlijk zou doen, maar het op dit moment niet aan kan. En dat hij zich nu slecht voelt, veel stress en dan hij niet weet hoe hij tegen alles gaat aankijken als het beter gaat met hem. Wat kan ik daar nou mee? Heb gestuurd dat ik die spullen toch terug ga geven via die vrienden, dat ik er niet op kan wachten. Voelt zo erg dat hij me aan het lijntje probeert te houden. Elke keer als ik met de grootste moeite en veel pijn een stapje van hem af probeer te zetten, trekt hij me weer naar hem toe lijkt het wel. Maar oh wee als ik te dichtbij kom, dan duwt hij me weer af. Dus ga er niet meer op in, probeer die stapjes door te zetten en afstand te nemen/houden. Maar valt me zo zwaar, druist tegen al m'n gevoelens in. Zucht..... Wat 1 persoon wel niet met je kan doen hè. Kijk er zo naar uit, naar het moment dat ik weer ergens zin in kan hebben of van kan genieten. Is zo lang geleden....
Hier verder echt drama, continu onrustig, slecht slapen, veel verdriet.... Ik mis hem zo vreselijk erg! Had hem pas gesmst dat ik de spullen die ik hier nog heb van hem via vrienden terug wilde geven (die hier wonen, maar uit zijn plaats komen en regelmatig daar nog heen gaan). Smst hij dat hij dat veel liever persoonlijk zou doen, maar het op dit moment niet aan kan. En dat hij zich nu slecht voelt, veel stress en dan hij niet weet hoe hij tegen alles gaat aankijken als het beter gaat met hem. Wat kan ik daar nou mee? Heb gestuurd dat ik die spullen toch terug ga geven via die vrienden, dat ik er niet op kan wachten. Voelt zo erg dat hij me aan het lijntje probeert te houden. Elke keer als ik met de grootste moeite en veel pijn een stapje van hem af probeer te zetten, trekt hij me weer naar hem toe lijkt het wel. Maar oh wee als ik te dichtbij kom, dan duwt hij me weer af. Dus ga er niet meer op in, probeer die stapjes door te zetten en afstand te nemen/houden. Maar valt me zo zwaar, druist tegen al m'n gevoelens in. Zucht..... Wat 1 persoon wel niet met je kan doen hè. Kijk er zo naar uit, naar het moment dat ik weer ergens zin in kan hebben of van kan genieten. Is zo lang geleden....
