
Geld is op, maar kan niet werken. Wat nu?
dinsdag 1 mei 2012 om 12:46
Door ziekte kan ik niet werken, maar omdat ik studeer heb ik (volgens de decaan op school) geen recht op een uitkering. Die decaan vertelde dat ik dan moest stoppen met mijn studie zodat ik in de bijstand kon. Mijn ziekte is geen officieel erkende ziekte, dus voor zo'n uitkering kom ik sowieso niet in aanmerking volgens mij. Van mijn studiefinanciering (incl. maximale lening en collegegeldkrediet) kan ik echter nog maar amper rondkomen. Als ik elke maand mijn vaste lasten heb betaald blijft er nog maar net genoeg over om de rest van de maand boodschappen van te doen (bij de lidl) en niet voor dingen als kleding, voor komende zomer heb ik welgeteld 2 tshirtjes en daar zal ik het mee moeten doen. Ik heb geen familie die me kan steunen, en mijn vriend heeft net zulke financiële problemen als ik dus die kan ook niet bijspringen. Ik bespaar al op alles, en zie niet waar ik nog op zou kunnen besparen. Wat moet ik nou? Dit gaat zo niet langer, dan beland ik straks bij het leger des heils in de nachtopvang. Met mijn ziekte is dat eigenlijk gewoon geen optie. Via internet word ik echt geen wijs uit al die uitkeringen enzo, en ik weet niet waar ik terecht moet. Kan iemand me hier vertellen bij welke instanties ik terecht kan voor eventuele financiële bijstand of in elk geval hulp wat betreft mijn financiële situatie?
woensdag 2 mei 2012 om 17:59
Esmee, laten we gewoon even direct zijn naar elkaar. Je kunt toch moeilijk ontkennen dat je ook in dit topic eigenlijk alleen maar aandacht geeft aan wat je als negatief ervaart en al die -in jouw eigen woorden!- tips en postings waar je wel wat aan hebt, komen er nog net vanaf met 1 zin input.
Wat je aandacht geeft groeit. En jij zit duidelijk in een cirkel waarbij je het negatieve bijna pokon geeft. Alles wat het vervelende en negatieve kan bevestigen, krijgt een posting. Schoppen tegen anderen; hoppa posting. Tips; een zin na veel andere postings. Resultaat? Steun zal daarmee steeds lastiger te vinden zijn omdat je daarmee nu niet bepaald het signaal af geeft ook echt steun, tips en/of herkenning te zoeken.
Zo werkt het ook in gezondheid. Als jij de hele dag alleen maar bezig bent met wat niet is of kan, ja dan ben je tegen de avond verdraaide down, voel je pijn en vermoeidheid nóg meer en is daarmee de lichamelijke en geestelijke bevestiging rond dat het inderdaad wel heel verschrikkelijk gesteld is. Waarmee je morgen onbewust -en goede kans ook bewust- mee op staat. Resultaat; morgenavond nog meer bevestiging. Na een maand is die cirkel nog dieper weg gezakt en dieper en dieper.
Wat heb je te verliezen met een wat realistischere, en doe eens gek; positievere blik, verwachting en houding. Wat meer gaan focussen op wat wél is, wat meer daar naar gaan leven en waarderen. Het resultaat? De feitelijke beperking is er op het einde van die dag nog steeds. Vermoeidheid en/of pijn ook, maar daarnaast zijn er bewustheid van wat die dag allemaal wél te bieden had, wat je wél hebt kunnen doen, waar je wél van hebt genoten. En zie daar; een totaal andere emotie. Positievere insteek en meer voldoening. En ja, die beïnvloeden ook hoe jij vervolgens zaken zoals vermoeidheid en/of pijn interpreteert. Genezen doet het niet, de last vele malen lichter maken wél.
Doe jezelf de grootste gunst die er is en wordt bewust van zo'n patroon. Accepteer het niet meer van jezelf. Een beperkte energie hebben is een, maar je hebt zelf de controle over hoe je die besteed. Of dat positief of negatief geënt is en positief of negatief kan oogsten. Als je het niet al gedaan hebt; morgen direct MEE bellen. Er moet heel veel getimmerd worden, er is gelukkig heel veel te timmeren. Niet altijd even leuk om te moeten doen, maar het te bereiken resultaat is dat meer dan waard.
Krab daarna eens achter de oren. Wordt boos, jank, doe wat dan ook, maar open dan lang genoeg de ogen om te zien dat het nu even hoog tijd is om ook ondersteuning in te schakelen voor wat betreft het leren léven met het feit dat jij eerder grenzen ervaart dan gewenst. Want geloof het of niet; je kunt heel goed van overleven naar leven. Naar genieten van het leven en op een dag als bejaarde vrouw terug te kunnen kijken en oprecht te verzuchten "ok, het was niet allemaal zoals ik gehoopt had, maar ik heb er maar mooi een verdomd leuk leven van gemaakt".
Dit forum en haar forumsters zijn uiteindelijk in jouw leven niet zo belangrijk. Maar er is in dit topic en het andere topic gisteren door jou geopend maar klaarblijkelijk genegeerd een enorm potentieel te vinden waar je zeer veel positiefs in werking kunt gaan zetten IRL. Niet omdat dit nu zo nodig zou moeten voor die forummers, maar omdat je er zélf het meeste profijt van kunt hebben.
Wat je aandacht geeft groeit. En jij zit duidelijk in een cirkel waarbij je het negatieve bijna pokon geeft. Alles wat het vervelende en negatieve kan bevestigen, krijgt een posting. Schoppen tegen anderen; hoppa posting. Tips; een zin na veel andere postings. Resultaat? Steun zal daarmee steeds lastiger te vinden zijn omdat je daarmee nu niet bepaald het signaal af geeft ook echt steun, tips en/of herkenning te zoeken.
Zo werkt het ook in gezondheid. Als jij de hele dag alleen maar bezig bent met wat niet is of kan, ja dan ben je tegen de avond verdraaide down, voel je pijn en vermoeidheid nóg meer en is daarmee de lichamelijke en geestelijke bevestiging rond dat het inderdaad wel heel verschrikkelijk gesteld is. Waarmee je morgen onbewust -en goede kans ook bewust- mee op staat. Resultaat; morgenavond nog meer bevestiging. Na een maand is die cirkel nog dieper weg gezakt en dieper en dieper.
Wat heb je te verliezen met een wat realistischere, en doe eens gek; positievere blik, verwachting en houding. Wat meer gaan focussen op wat wél is, wat meer daar naar gaan leven en waarderen. Het resultaat? De feitelijke beperking is er op het einde van die dag nog steeds. Vermoeidheid en/of pijn ook, maar daarnaast zijn er bewustheid van wat die dag allemaal wél te bieden had, wat je wél hebt kunnen doen, waar je wél van hebt genoten. En zie daar; een totaal andere emotie. Positievere insteek en meer voldoening. En ja, die beïnvloeden ook hoe jij vervolgens zaken zoals vermoeidheid en/of pijn interpreteert. Genezen doet het niet, de last vele malen lichter maken wél.
Doe jezelf de grootste gunst die er is en wordt bewust van zo'n patroon. Accepteer het niet meer van jezelf. Een beperkte energie hebben is een, maar je hebt zelf de controle over hoe je die besteed. Of dat positief of negatief geënt is en positief of negatief kan oogsten. Als je het niet al gedaan hebt; morgen direct MEE bellen. Er moet heel veel getimmerd worden, er is gelukkig heel veel te timmeren. Niet altijd even leuk om te moeten doen, maar het te bereiken resultaat is dat meer dan waard.
Krab daarna eens achter de oren. Wordt boos, jank, doe wat dan ook, maar open dan lang genoeg de ogen om te zien dat het nu even hoog tijd is om ook ondersteuning in te schakelen voor wat betreft het leren léven met het feit dat jij eerder grenzen ervaart dan gewenst. Want geloof het of niet; je kunt heel goed van overleven naar leven. Naar genieten van het leven en op een dag als bejaarde vrouw terug te kunnen kijken en oprecht te verzuchten "ok, het was niet allemaal zoals ik gehoopt had, maar ik heb er maar mooi een verdomd leuk leven van gemaakt".
Dit forum en haar forumsters zijn uiteindelijk in jouw leven niet zo belangrijk. Maar er is in dit topic en het andere topic gisteren door jou geopend maar klaarblijkelijk genegeerd een enorm potentieel te vinden waar je zeer veel positiefs in werking kunt gaan zetten IRL. Niet omdat dit nu zo nodig zou moeten voor die forummers, maar omdat je er zélf het meeste profijt van kunt hebben.
when you wish upon a star...
woensdag 2 mei 2012 om 18:05

woensdag 2 mei 2012 om 18:16
quote:Pixiedust schreef op 02 mei 2012 @ 17:59:
Esmee, laten we gewoon even direct zijn naar elkaar. Je kunt toch moeilijk ontkennen dat je ook in dit topic eigenlijk alleen maar aandacht geeft aan wat je als negatief ervaart en al die -in jouw eigen woorden!- tips en postings waar je wel wat aan hebt, komen er nog net vanaf met 1 zin input.
Wat je aandacht geeft groeit. En jij zit duidelijk in een cirkel waarbij je het negatieve bijna pokon geeft. Alles wat het vervelende en negatieve kan bevestigen, krijgt een posting. Schoppen tegen anderen; hoppa posting. Tips; een zin na veel andere postings. Resultaat? Steun zal daarmee steeds lastiger te vinden zijn omdat je daarmee nu niet bepaald het signaal af geeft ook echt steun, tips en/of herkenning te zoeken.
Zo werkt het ook in gezondheid. Als jij de hele dag alleen maar bezig bent met wat niet is of kan, ja dan ben je tegen de avond verdraaide down, voel je pijn en vermoeidheid nóg meer en is daarmee de lichamelijke en geestelijke bevestiging rond dat het inderdaad wel heel verschrikkelijk gesteld is. Waarmee je morgen onbewust -en goede kans ook bewust- mee op staat. Resultaat; morgenavond nog meer bevestiging. Na een maand is die cirkel nog dieper weg gezakt en dieper en dieper.
Wat heb je te verliezen met een wat realistischere, en doe eens gek; positievere blik, verwachting en houding. Wat meer gaan focussen op wat wél is, wat meer daar naar gaan leven en waarderen. Het resultaat? De feitelijke beperking is er op het einde van die dag nog steeds. Vermoeidheid en/of pijn ook, maar daarnaast zijn er bewustheid van wat die dag allemaal wél te bieden had, wat je wél hebt kunnen doen, waar je wél van hebt genoten. En zie daar; een totaal andere emotie. Positievere insteek en meer voldoening. En ja, die beïnvloeden ook hoe jij vervolgens zaken zoals vermoeidheid en/of pijn interpreteert. Genezen doet het niet, de last vele malen lichter maken wél.
Doe jezelf de grootste gunst die er is en wordt bewust van zo'n patroon. Accepteer het niet meer van jezelf. Een beperkte energie hebben is een, maar je hebt zelf de controle over hoe je die besteed. Of dat positief of negatief geënt is en positief of negatief kan oogsten. Als je het niet al gedaan hebt; morgen direct MEE bellen. Er moet heel veel getimmerd worden, er is gelukkig heel veel te timmeren. Niet altijd even leuk om te moeten doen, maar het te bereiken resultaat is dat meer dan waard.
Krab daarna eens achter de oren. Wordt boos, jank, doe wat dan ook, maar open dan lang genoeg de ogen om te zien dat het nu even hoog tijd is om ook ondersteuning in te schakelen voor wat betreft het leren léven met het feit dat jij eerder grenzen ervaart dan gewenst. Want geloof het of niet; je kunt heel goed van overleven naar leven. Naar genieten van het leven en op een dag als bejaarde vrouw terug te kunnen kijken en oprecht te verzuchten "ok, het was niet allemaal zoals ik gehoopt had, maar ik heb er maar mooi een verdomd leuk leven van gemaakt".
Dit forum en haar forumsters zijn uiteindelijk in jouw leven niet zo belangrijk. Maar er is in dit topic en het andere topic gisteren door jou geopend maar klaarblijkelijk genegeerd een enorm potentieel te vinden waar je zeer veel positiefs in werking kunt gaan zetten IRL. Niet omdat dit nu zo nodig zou moeten voor die forummers, maar omdat je er zélf het meeste profijt van kunt hebben.Mooie, respectvolle post! Ik hoop dat Esmee er wat mee doet.
Esmee, laten we gewoon even direct zijn naar elkaar. Je kunt toch moeilijk ontkennen dat je ook in dit topic eigenlijk alleen maar aandacht geeft aan wat je als negatief ervaart en al die -in jouw eigen woorden!- tips en postings waar je wel wat aan hebt, komen er nog net vanaf met 1 zin input.
Wat je aandacht geeft groeit. En jij zit duidelijk in een cirkel waarbij je het negatieve bijna pokon geeft. Alles wat het vervelende en negatieve kan bevestigen, krijgt een posting. Schoppen tegen anderen; hoppa posting. Tips; een zin na veel andere postings. Resultaat? Steun zal daarmee steeds lastiger te vinden zijn omdat je daarmee nu niet bepaald het signaal af geeft ook echt steun, tips en/of herkenning te zoeken.
Zo werkt het ook in gezondheid. Als jij de hele dag alleen maar bezig bent met wat niet is of kan, ja dan ben je tegen de avond verdraaide down, voel je pijn en vermoeidheid nóg meer en is daarmee de lichamelijke en geestelijke bevestiging rond dat het inderdaad wel heel verschrikkelijk gesteld is. Waarmee je morgen onbewust -en goede kans ook bewust- mee op staat. Resultaat; morgenavond nog meer bevestiging. Na een maand is die cirkel nog dieper weg gezakt en dieper en dieper.
Wat heb je te verliezen met een wat realistischere, en doe eens gek; positievere blik, verwachting en houding. Wat meer gaan focussen op wat wél is, wat meer daar naar gaan leven en waarderen. Het resultaat? De feitelijke beperking is er op het einde van die dag nog steeds. Vermoeidheid en/of pijn ook, maar daarnaast zijn er bewustheid van wat die dag allemaal wél te bieden had, wat je wél hebt kunnen doen, waar je wél van hebt genoten. En zie daar; een totaal andere emotie. Positievere insteek en meer voldoening. En ja, die beïnvloeden ook hoe jij vervolgens zaken zoals vermoeidheid en/of pijn interpreteert. Genezen doet het niet, de last vele malen lichter maken wél.
Doe jezelf de grootste gunst die er is en wordt bewust van zo'n patroon. Accepteer het niet meer van jezelf. Een beperkte energie hebben is een, maar je hebt zelf de controle over hoe je die besteed. Of dat positief of negatief geënt is en positief of negatief kan oogsten. Als je het niet al gedaan hebt; morgen direct MEE bellen. Er moet heel veel getimmerd worden, er is gelukkig heel veel te timmeren. Niet altijd even leuk om te moeten doen, maar het te bereiken resultaat is dat meer dan waard.
Krab daarna eens achter de oren. Wordt boos, jank, doe wat dan ook, maar open dan lang genoeg de ogen om te zien dat het nu even hoog tijd is om ook ondersteuning in te schakelen voor wat betreft het leren léven met het feit dat jij eerder grenzen ervaart dan gewenst. Want geloof het of niet; je kunt heel goed van overleven naar leven. Naar genieten van het leven en op een dag als bejaarde vrouw terug te kunnen kijken en oprecht te verzuchten "ok, het was niet allemaal zoals ik gehoopt had, maar ik heb er maar mooi een verdomd leuk leven van gemaakt".
Dit forum en haar forumsters zijn uiteindelijk in jouw leven niet zo belangrijk. Maar er is in dit topic en het andere topic gisteren door jou geopend maar klaarblijkelijk genegeerd een enorm potentieel te vinden waar je zeer veel positiefs in werking kunt gaan zetten IRL. Niet omdat dit nu zo nodig zou moeten voor die forummers, maar omdat je er zélf het meeste profijt van kunt hebben.Mooie, respectvolle post! Ik hoop dat Esmee er wat mee doet.

woensdag 2 mei 2012 om 19:24
quote:naara schreef op 01 mei 2012 @ 18:47:
[...]
Ja nog meer vragen.
Hoe kom je er toch bij dat een baan zoeken voor je vriend financieel niets zou uitmaken? Wellicht dat zijn inkomsten gelijk blijven, maar het bedrijf stopzetten scheelt toch aanzienlijk in kosten? Dan hou je per saldo toch WEL meer over?
Enne.... wordt het niet eens tijd dat hij zijn misplaatste trots tav een uitkering opzij schuift? Of heeft hij liever dat de huisraad onder jullie kont vandaan wordt verkocht, en je gezellig je intrek kan nemen bij het leger des heils?Esmee, denk je dat je nog energie overhebt om hierop in te gaan? Of zal ik maar gewoon denken: wie zwijgt stemt toe?
[...]
Ja nog meer vragen.
Hoe kom je er toch bij dat een baan zoeken voor je vriend financieel niets zou uitmaken? Wellicht dat zijn inkomsten gelijk blijven, maar het bedrijf stopzetten scheelt toch aanzienlijk in kosten? Dan hou je per saldo toch WEL meer over?
Enne.... wordt het niet eens tijd dat hij zijn misplaatste trots tav een uitkering opzij schuift? Of heeft hij liever dat de huisraad onder jullie kont vandaan wordt verkocht, en je gezellig je intrek kan nemen bij het leger des heils?Esmee, denk je dat je nog energie overhebt om hierop in te gaan? Of zal ik maar gewoon denken: wie zwijgt stemt toe?
woensdag 2 mei 2012 om 19:38
quote:naara schreef op 02 mei 2012 @ 19:24:
[...]
Esmee, denk je dat je nog energie overhebt om hierop in te gaan? Of zal ik maar gewoon denken: wie zwijgt stemt toe?
Sorry, niet gezien. Wat ik reken als inkomsten van mijn vriend, is na aftrek van alle kosten. Wat er overblijft dus. Dat is ongeveer net zoveel als hij anders aan een uitkering zou krijgen.
quote:sinaasappellikeur schreef op 02 mei 2012 @ 17:51:
[...]
Ik heb dit topic gelezen en andere topics van TO ook. Dat TO nu een officiele stempel heeft, veranderd toch niks aan TO zelf. Als ze dit al jaren heeft, waarom dan een studie beginnen, waarom dat een dikke maand eerder een topic openen voor versnelde opleiding etc. Toen dacht ze alles aan te kunnen, maar nu met stempel niet meer?
Ik heb dit niet al jaren, maar zo'n 2 jaar waarvan pas sinds een half jaar dat het me belemmert in mijn dagelijks leven. Dat topic over versnelde studie heb ik al tig keer uitgelegd, lees dat maar even dan.
quote:sinaasappellikeur schreef op 02 mei 2012 @ 17:55:
[...]
Voordat je de officiële diagnose kreeg (6 maanden geleden), had je echter nergens last van.
Dit zijn jouw woorden. Ik heb een extreem hoog libido: als t aan mij ligt hebben we 2x per dag seks. Tot nu toe vonden vriendjes dat altijd wel leuk, maar nu begin ik er toch wel last van te krijgen. Mijn vriend werkt heel erg veel en is doordeweeks te moe om 's avonds ook nog seks te hebben. Ik raak daar een beetje gefrustreerd van, en voor hem is het ook niet leuk om me steeds af te moeten wijzen
Volgens mij begin je zelf in je verhalen te geloven. Ik geloof echt wel dat je ziek bent, maar in hoeverre zwelg je er nu in? Veeg je opties van tafel omdat ' je het toch niet kunt'.
Jijzelf bent je enige van wie je hulp moet verwachten. Instanties komen echt niet spontaan bij je langs om te bij te staan en je centjes te brengen.
Ik zeg hier niet dat ik 2x per dag seks heb, maar dat ik zo'n hoog libido heb dat ik het wel zou willen. Nogmaals, willen en doen zijn 2 verschillende dingen. Dat ik gefrustreerd werd door gebrek aan seks, zegt niks over hoe vaak ik het probeerde dan. Maar na 2 weken zonder seks raak ik wel enigszins gefrustreerd ja en probeer ik het steeds vaker. Dat ik dan elke dag zou liggen wippen is jouw verhaal.
quote:spijk-er schreef op 02 mei 2012 @ 17:52:
Joh, je schiet ontzettend in de verdediging maar je leest over de terechte waarschuwingen hier heen. Je bent niet goed bezig. Je bent een mega-studieschuld aan het aangaan, en totaal geen uitzicht op een mogelijkheid die terug te betalen als je werk niet aan kan.
Dus jouw studie gaat niet echt ergens heen en het bedrijf van je vriend gaat de laatste jaren ook niet echt ergens heen. Jullie hebben constant financiële problemen. Wordt het niet eens tijd om structureel dingen anders aan te gaan pakken?
Dat is nou juist het probleem. Ik weet dat ik het niet goed doe, ik weet dat er structureel dingen moeten veranderen. MAAR WAT?? Daar heb ik nu juist de hulp voor nodig die ik hier vraag. Maar in plaats van dat mensen mij vertellen waar ik die hulp kan vinden, of me andere praktische tips kunnen geven, krijg ik alleen maar te horen wat jij nu (gelukkig voor de verandering normaal en netjes verwoord) ook zegt: alleen maar dat ik slecht bezig ben en iets moet veranderen. Daarbij wordt volgens mij niet beseft dat ik dat heus wel weet, en juist daarom dit topic heb geopend.
Ik ben ook zeker dankbaar voor alle tips, stichting MEE heb naar gekeken en ben ik zeker van plan contact mee op te nemen, evenals met de gemeente. Maar ik kan nou eenmaal niet iedereen bedanken, want ik kijk ook vaak over van alles heen. Daarbij kan ik moeilijk overal op reageren, aangezien bijna iedereen een reactie vraagt.
[...]
Esmee, denk je dat je nog energie overhebt om hierop in te gaan? Of zal ik maar gewoon denken: wie zwijgt stemt toe?
Sorry, niet gezien. Wat ik reken als inkomsten van mijn vriend, is na aftrek van alle kosten. Wat er overblijft dus. Dat is ongeveer net zoveel als hij anders aan een uitkering zou krijgen.
quote:sinaasappellikeur schreef op 02 mei 2012 @ 17:51:
[...]
Ik heb dit topic gelezen en andere topics van TO ook. Dat TO nu een officiele stempel heeft, veranderd toch niks aan TO zelf. Als ze dit al jaren heeft, waarom dan een studie beginnen, waarom dat een dikke maand eerder een topic openen voor versnelde opleiding etc. Toen dacht ze alles aan te kunnen, maar nu met stempel niet meer?
Ik heb dit niet al jaren, maar zo'n 2 jaar waarvan pas sinds een half jaar dat het me belemmert in mijn dagelijks leven. Dat topic over versnelde studie heb ik al tig keer uitgelegd, lees dat maar even dan.
quote:sinaasappellikeur schreef op 02 mei 2012 @ 17:55:
[...]
Voordat je de officiële diagnose kreeg (6 maanden geleden), had je echter nergens last van.
Dit zijn jouw woorden. Ik heb een extreem hoog libido: als t aan mij ligt hebben we 2x per dag seks. Tot nu toe vonden vriendjes dat altijd wel leuk, maar nu begin ik er toch wel last van te krijgen. Mijn vriend werkt heel erg veel en is doordeweeks te moe om 's avonds ook nog seks te hebben. Ik raak daar een beetje gefrustreerd van, en voor hem is het ook niet leuk om me steeds af te moeten wijzen
Volgens mij begin je zelf in je verhalen te geloven. Ik geloof echt wel dat je ziek bent, maar in hoeverre zwelg je er nu in? Veeg je opties van tafel omdat ' je het toch niet kunt'.
Jijzelf bent je enige van wie je hulp moet verwachten. Instanties komen echt niet spontaan bij je langs om te bij te staan en je centjes te brengen.
Ik zeg hier niet dat ik 2x per dag seks heb, maar dat ik zo'n hoog libido heb dat ik het wel zou willen. Nogmaals, willen en doen zijn 2 verschillende dingen. Dat ik gefrustreerd werd door gebrek aan seks, zegt niks over hoe vaak ik het probeerde dan. Maar na 2 weken zonder seks raak ik wel enigszins gefrustreerd ja en probeer ik het steeds vaker. Dat ik dan elke dag zou liggen wippen is jouw verhaal.
quote:spijk-er schreef op 02 mei 2012 @ 17:52:
Joh, je schiet ontzettend in de verdediging maar je leest over de terechte waarschuwingen hier heen. Je bent niet goed bezig. Je bent een mega-studieschuld aan het aangaan, en totaal geen uitzicht op een mogelijkheid die terug te betalen als je werk niet aan kan.
Dus jouw studie gaat niet echt ergens heen en het bedrijf van je vriend gaat de laatste jaren ook niet echt ergens heen. Jullie hebben constant financiële problemen. Wordt het niet eens tijd om structureel dingen anders aan te gaan pakken?
Dat is nou juist het probleem. Ik weet dat ik het niet goed doe, ik weet dat er structureel dingen moeten veranderen. MAAR WAT?? Daar heb ik nu juist de hulp voor nodig die ik hier vraag. Maar in plaats van dat mensen mij vertellen waar ik die hulp kan vinden, of me andere praktische tips kunnen geven, krijg ik alleen maar te horen wat jij nu (gelukkig voor de verandering normaal en netjes verwoord) ook zegt: alleen maar dat ik slecht bezig ben en iets moet veranderen. Daarbij wordt volgens mij niet beseft dat ik dat heus wel weet, en juist daarom dit topic heb geopend.
Ik ben ook zeker dankbaar voor alle tips, stichting MEE heb naar gekeken en ben ik zeker van plan contact mee op te nemen, evenals met de gemeente. Maar ik kan nou eenmaal niet iedereen bedanken, want ik kijk ook vaak over van alles heen. Daarbij kan ik moeilijk overal op reageren, aangezien bijna iedereen een reactie vraagt.
woensdag 2 mei 2012 om 19:43
quote:esmeexx schreef op 02 mei 2012 @ 19:38:
[...]
Dat is nou juist het probleem. Ik weet dat ik het niet goed doe, ik weet dat er structureel dingen moeten veranderen. MAAR WAT?? Daar heb ik nu juist de hulp voor nodig die ik hier vraag. Maar in plaats van dat mensen mij vertellen waar ik die hulp kan vinden, of me andere praktische tips kunnen geven, krijg ik alleen maar te horen wat jij nu (gelukkig voor de verandering normaal en netjes verwoord) ook zegt: alleen maar dat ik slecht bezig ben en iets moet veranderen. Daarbij wordt volgens mij niet beseft dat ik dat heus wel weet, en juist daarom dit topic heb geopend.Heb je ook nog last van oostindische blindheid?
[...]
Dat is nou juist het probleem. Ik weet dat ik het niet goed doe, ik weet dat er structureel dingen moeten veranderen. MAAR WAT?? Daar heb ik nu juist de hulp voor nodig die ik hier vraag. Maar in plaats van dat mensen mij vertellen waar ik die hulp kan vinden, of me andere praktische tips kunnen geven, krijg ik alleen maar te horen wat jij nu (gelukkig voor de verandering normaal en netjes verwoord) ook zegt: alleen maar dat ik slecht bezig ben en iets moet veranderen. Daarbij wordt volgens mij niet beseft dat ik dat heus wel weet, en juist daarom dit topic heb geopend.Heb je ook nog last van oostindische blindheid?
Ik heb geen wespentaille, ik heb een bijenrompje
woensdag 2 mei 2012 om 21:10
Ja, toch maar even een reactie over die stufi-lening...
Stufi moet je terugbetalen naar draagkracht. Als TO straks maar weinig kan werken, hoeft ze ook maar weinig te betalen. Als ze binnen zoveel jaar niet van de schuld af is (ik dacht 10, maar kan anders zijn), wordt de schuld weggescholden. Dus het is eigenlijk voor haarzelf minder erg om die schuld aan te gaan.
Niet dat ik het daar mee eens ben, lijkt me geenszins de bedoeling om je persoonlijke schulden te dichten met geld van het Rijk, maar het is dus niet zo dat het voor haar terugbetalen straks, uitmaakt hoe groot die schuld is (zoals het bij een incasso of de bank wel is).
Stufi moet je terugbetalen naar draagkracht. Als TO straks maar weinig kan werken, hoeft ze ook maar weinig te betalen. Als ze binnen zoveel jaar niet van de schuld af is (ik dacht 10, maar kan anders zijn), wordt de schuld weggescholden. Dus het is eigenlijk voor haarzelf minder erg om die schuld aan te gaan.
Niet dat ik het daar mee eens ben, lijkt me geenszins de bedoeling om je persoonlijke schulden te dichten met geld van het Rijk, maar het is dus niet zo dat het voor haar terugbetalen straks, uitmaakt hoe groot die schuld is (zoals het bij een incasso of de bank wel is).
There are only two ways to live your life. One is like nothing is a miracle, the other is like everything is - Albert Einstein
woensdag 2 mei 2012 om 21:26
Praktische tips:
1. Houdt een kasboekje bij. Dit zal je echt helpen meer inzicht te krijgen in je inkomsten en uitgaven.
2. Maak een duidelijke scheiding tussen jouw geld en het geld van je vriend. Jullie moeten beiden leren omgaan met geld. Dat gaat gemakkelijker als je een duidelijke scheiding maakt. En dan niet als een van jullie te weinig geld over heeft dat de ander dat aanvult. Jullie moeten beide leren omgaan met het geld dat je binnen krijgt.
3. Zoals al zovelen boven mij zeggen. Je vriend kan beter parttime in loondienst gaan werken. Ik snap dat hij niet zomaar zijn bedrijf wil opgeven. Maar hij zal toch moeten leren dat een stabiel inkomen belangrijk is, vooral als er kinderen bij betrokken zijn.
4. Dit wil je waarschijnlijk niet horen maar ik denk ook dat je beter kunt stoppen met je studie. Je leent maximaal maar kan later maar 15 uur in de week gaan werken. Je bouwt een gigantische schuld op en waarom? Het is heel lullig maar je wordt waarschijnlijk niet zo snel op je niveau aangenomen als je chronisch ziek bent.
5. Probeer te sparen. Ook al is het maar een klein beetje, hiermee kan je voorkomen dat je weer een lening moet afsluiten.
1. Houdt een kasboekje bij. Dit zal je echt helpen meer inzicht te krijgen in je inkomsten en uitgaven.
2. Maak een duidelijke scheiding tussen jouw geld en het geld van je vriend. Jullie moeten beiden leren omgaan met geld. Dat gaat gemakkelijker als je een duidelijke scheiding maakt. En dan niet als een van jullie te weinig geld over heeft dat de ander dat aanvult. Jullie moeten beide leren omgaan met het geld dat je binnen krijgt.
3. Zoals al zovelen boven mij zeggen. Je vriend kan beter parttime in loondienst gaan werken. Ik snap dat hij niet zomaar zijn bedrijf wil opgeven. Maar hij zal toch moeten leren dat een stabiel inkomen belangrijk is, vooral als er kinderen bij betrokken zijn.
4. Dit wil je waarschijnlijk niet horen maar ik denk ook dat je beter kunt stoppen met je studie. Je leent maximaal maar kan later maar 15 uur in de week gaan werken. Je bouwt een gigantische schuld op en waarom? Het is heel lullig maar je wordt waarschijnlijk niet zo snel op je niveau aangenomen als je chronisch ziek bent.
5. Probeer te sparen. Ook al is het maar een klein beetje, hiermee kan je voorkomen dat je weer een lening moet afsluiten.
woensdag 2 mei 2012 om 21:40
quote:sunny_mar schreef op 02 mei 2012 @ 21:10:
Ja, toch maar even een reactie over die stufi-lening...
Stufi moet je terugbetalen naar draagkracht. Als TO straks maar weinig kan werken, hoeft ze ook maar weinig te betalen. Als ze binnen zoveel jaar niet van de schuld af is (ik dacht 10, maar kan anders zijn), wordt de schuld weggescholden. Dus het is eigenlijk voor haarzelf minder erg om die schuld aan te gaan.
Nou nee zo makkelijk zit het niet. Ten eerste moet je 15 jaar afbetalen, en ten tweede wordt het inkomen van je partner ook meegewogen.
Maar je wil toch niet nog 15 jaar aan een schuld vastzitten omdat je nu geen slimme keuzes maakt?!
Ja, toch maar even een reactie over die stufi-lening...
Stufi moet je terugbetalen naar draagkracht. Als TO straks maar weinig kan werken, hoeft ze ook maar weinig te betalen. Als ze binnen zoveel jaar niet van de schuld af is (ik dacht 10, maar kan anders zijn), wordt de schuld weggescholden. Dus het is eigenlijk voor haarzelf minder erg om die schuld aan te gaan.
Nou nee zo makkelijk zit het niet. Ten eerste moet je 15 jaar afbetalen, en ten tweede wordt het inkomen van je partner ook meegewogen.
Maar je wil toch niet nog 15 jaar aan een schuld vastzitten omdat je nu geen slimme keuzes maakt?!
Zeg maar Spijker.
woensdag 2 mei 2012 om 21:45
Nog een tip. Kijk op de site van het nibud. Veel handige tips daar. Je kan er ook handigheidjes vinden om je geldzaken te ordenen zoals deze tabbladenset: http://www.nibud.nl/omgaa ... /geldzaken-organiser.html
Je probleem zit er niet in dat je te weinig geld binnen krijgt. Je geeft te veel uit.
Je probleem zit er niet in dat je te weinig geld binnen krijgt. Je geeft te veel uit.

woensdag 2 mei 2012 om 22:00
Je vraagt om hulp en je weet niet waar en hoe. Nogmaals: stichting MEE kan je op alle fronten op weg helpen. Veel beter dan het Viva forum dat kan. Ik ben dus verbaasd dat je 1) nu pas voor het eerst reageert op die suggestie en 2) daarover zegt dat je ze gáát bellen. Je had ze vandaag al kunnen bellen. Gewoon bellen, je verhaal doen en de rest aan hen overlaten.
Verder: naar de huisarts. De huisarts kan je doorverwijzen naar maatschappelijk werk, naar een revalidatie-arts (om je energie beter in te leren zetten), maar kan je ook de kant van de schuldhulpverlening op wijzen of je bij maatschapelijk werk onderbrengen die dat doet. Plus dat er nog een keer gekeken kan worden of er lichamelijk geen verbetering te behalen is. De medische wetenschap staat niet stil, wie weet wat er nu mogelijk is wat er vorig jaar niet mogelijk was.
Maar eerst: MEE bellen. Morgenochtend, first thing in the morning. En daarna een afspraak maken bij de huisarts en daar ook je verhaal op tafel leggen. Je huisarts is de spin in het web, samen met MEE kunnen zij de dingen op de rit zetten die jij nodig hebt om vooruit te komen. Structureel vooruit. En wat dat in jouw geval betekent, dat kun je beter aan hen voorleggen dan aan ons.
Verder: naar de huisarts. De huisarts kan je doorverwijzen naar maatschappelijk werk, naar een revalidatie-arts (om je energie beter in te leren zetten), maar kan je ook de kant van de schuldhulpverlening op wijzen of je bij maatschapelijk werk onderbrengen die dat doet. Plus dat er nog een keer gekeken kan worden of er lichamelijk geen verbetering te behalen is. De medische wetenschap staat niet stil, wie weet wat er nu mogelijk is wat er vorig jaar niet mogelijk was.
Maar eerst: MEE bellen. Morgenochtend, first thing in the morning. En daarna een afspraak maken bij de huisarts en daar ook je verhaal op tafel leggen. Je huisarts is de spin in het web, samen met MEE kunnen zij de dingen op de rit zetten die jij nodig hebt om vooruit te komen. Structureel vooruit. En wat dat in jouw geval betekent, dat kun je beter aan hen voorleggen dan aan ons.

woensdag 2 mei 2012 om 22:54
@ spijker, okee, 15 jaar. Dat van de partner klopt ja! Dat is wel van belang. Natuurlijk wil je dat niet, dat je zo lang moet afbetalen (of ten minste, ik niet), maar je zult dus nooit echt krom hoeven liggen voor deze lening. Dat is wel een verschil met andere leningen.
There are only two ways to live your life. One is like nothing is a miracle, the other is like everything is - Albert Einstein


donderdag 3 mei 2012 om 02:41
quote:esmeexx schreef op 02 mei 2012 @ 19:38:
[...]
Sorry, niet gezien. Wat ik reken als inkomsten van mijn vriend, is na aftrek van alle kosten. Wat er overblijft dus. Dat is ongeveer net zoveel als hij anders aan een uitkering zou krijgen.
[...]
Ik heb dit niet al jaren, maar zo'n 2 jaar waarvan pas sinds een half jaar dat het me belemmert in mijn dagelijks leven. Dat topic over versnelde studie heb ik al tig keer uitgelegd, lees dat maar even dan.
[...]
Ik zeg hier niet dat ik 2x per dag seks heb, maar dat ik zo'n hoog libido heb dat ik het wel zou willen. Nogmaals, willen en doen zijn 2 verschillende dingen. Dat ik gefrustreerd werd door gebrek aan seks, zegt niks over hoe vaak ik het probeerde dan. Maar na 2 weken zonder seks raak ik wel enigszins gefrustreerd ja en probeer ik het steeds vaker. Dat ik dan elke dag zou liggen wippen is jouw verhaal.
[...]
Dat is nou juist het probleem. Ik weet dat ik het niet goed doe, ik weet dat er structureel dingen moeten veranderen. MAAR WAT?? Daar heb ik nu juist de hulp voor nodig die ik hier vraag. Maar in plaats van dat mensen mij vertellen waar ik die hulp kan vinden, of me andere praktische tips kunnen geven, krijg ik alleen maar te horen wat jij nu (gelukkig voor de verandering normaal en netjes verwoord) ook zegt: alleen maar dat ik slecht bezig ben en iets moet veranderen. Daarbij wordt volgens mij niet beseft dat ik dat heus wel weet, en juist daarom dit topic heb geopend.
Ik ben ook zeker dankbaar voor alle tips, stichting MEE heb naar gekeken en ben ik zeker van plan contact mee op te nemen, evenals met de gemeente. Maar ik kan nou eenmaal niet iedereen bedanken, want ik kijk ook vaak over van alles heen. Daarbij kan ik moeilijk overal op reageren, aangezien bijna iedereen een reactie vraagt.
Ik snap niet zo goed wat je bedoelt??
Je zegt dat het bedrijf dat je vriend heeft verlies draait. Dat betekent dat je meer kosten/uitgaven hebt dan opbrengsten/inkomsten.
Stoppen met het bedrijf: dan heb je geen kosten/zakelijke uitgaven meer maar wel inkomen? Dan heeft hij toch meer dan wanneer hij zijn bedrijf voortzet? Of lopen de zakelijke kosten door ook al heeft hij werk/een uitkering?
En je vergeet een belangrijk deel van mijn vraag:
wordt het niet eens tijd dat je vriend zijn trots opzij zet, en een uitkering gaat aanvragen in plaats van de boedel onder zijn kont te zien verkopen omdat de schuldeisers aan de poort rammelen?
[...]
Sorry, niet gezien. Wat ik reken als inkomsten van mijn vriend, is na aftrek van alle kosten. Wat er overblijft dus. Dat is ongeveer net zoveel als hij anders aan een uitkering zou krijgen.
[...]
Ik heb dit niet al jaren, maar zo'n 2 jaar waarvan pas sinds een half jaar dat het me belemmert in mijn dagelijks leven. Dat topic over versnelde studie heb ik al tig keer uitgelegd, lees dat maar even dan.
[...]
Ik zeg hier niet dat ik 2x per dag seks heb, maar dat ik zo'n hoog libido heb dat ik het wel zou willen. Nogmaals, willen en doen zijn 2 verschillende dingen. Dat ik gefrustreerd werd door gebrek aan seks, zegt niks over hoe vaak ik het probeerde dan. Maar na 2 weken zonder seks raak ik wel enigszins gefrustreerd ja en probeer ik het steeds vaker. Dat ik dan elke dag zou liggen wippen is jouw verhaal.
[...]
Dat is nou juist het probleem. Ik weet dat ik het niet goed doe, ik weet dat er structureel dingen moeten veranderen. MAAR WAT?? Daar heb ik nu juist de hulp voor nodig die ik hier vraag. Maar in plaats van dat mensen mij vertellen waar ik die hulp kan vinden, of me andere praktische tips kunnen geven, krijg ik alleen maar te horen wat jij nu (gelukkig voor de verandering normaal en netjes verwoord) ook zegt: alleen maar dat ik slecht bezig ben en iets moet veranderen. Daarbij wordt volgens mij niet beseft dat ik dat heus wel weet, en juist daarom dit topic heb geopend.
Ik ben ook zeker dankbaar voor alle tips, stichting MEE heb naar gekeken en ben ik zeker van plan contact mee op te nemen, evenals met de gemeente. Maar ik kan nou eenmaal niet iedereen bedanken, want ik kijk ook vaak over van alles heen. Daarbij kan ik moeilijk overal op reageren, aangezien bijna iedereen een reactie vraagt.
Ik snap niet zo goed wat je bedoelt??
Je zegt dat het bedrijf dat je vriend heeft verlies draait. Dat betekent dat je meer kosten/uitgaven hebt dan opbrengsten/inkomsten.
Stoppen met het bedrijf: dan heb je geen kosten/zakelijke uitgaven meer maar wel inkomen? Dan heeft hij toch meer dan wanneer hij zijn bedrijf voortzet? Of lopen de zakelijke kosten door ook al heeft hij werk/een uitkering?
En je vergeet een belangrijk deel van mijn vraag:
wordt het niet eens tijd dat je vriend zijn trots opzij zet, en een uitkering gaat aanvragen in plaats van de boedel onder zijn kont te zien verkopen omdat de schuldeisers aan de poort rammelen?
donderdag 3 mei 2012 om 08:54
quote:sunny_mar schreef op 02 mei 2012 @ 22:54:
@ spijker, okee, 15 jaar. Dat van de partner klopt ja! Dat is wel van belang. Natuurlijk wil je dat niet, dat je zo lang moet afbetalen (of ten minste, ik niet), maar je zult dus nooit echt krom hoeven liggen voor deze lening. Dat is wel een verschil met andere leningen.
In principe delen ze je opgebouwde schuld door 180 maanden en dat is je maandbedrag. Als je jarenlang maximaal leent is dat geen geintje! En ja, het is een lening met een laag rentepercentage die na een bepaalde looptijd en onder bepaalde voorwaarden wordt kwijtgescholden. Maar dat moet je niet als doel hebben!
Je moet die studielening alleen aangaan als investering in je studie! Niet om nu een gezin van te onderhouden en terwijl je er nu al grote vraagtekens bij zet of je wel ooit aan de slag kunt. Dan kan je beter nu stoppen met studeren en die 15 uur die je belastbaar bent gaan werken lijkt mij.
@ spijker, okee, 15 jaar. Dat van de partner klopt ja! Dat is wel van belang. Natuurlijk wil je dat niet, dat je zo lang moet afbetalen (of ten minste, ik niet), maar je zult dus nooit echt krom hoeven liggen voor deze lening. Dat is wel een verschil met andere leningen.
In principe delen ze je opgebouwde schuld door 180 maanden en dat is je maandbedrag. Als je jarenlang maximaal leent is dat geen geintje! En ja, het is een lening met een laag rentepercentage die na een bepaalde looptijd en onder bepaalde voorwaarden wordt kwijtgescholden. Maar dat moet je niet als doel hebben!
Je moet die studielening alleen aangaan als investering in je studie! Niet om nu een gezin van te onderhouden en terwijl je er nu al grote vraagtekens bij zet of je wel ooit aan de slag kunt. Dan kan je beter nu stoppen met studeren en die 15 uur die je belastbaar bent gaan werken lijkt mij.
Zeg maar Spijker.

donderdag 3 mei 2012 om 11:32
Het inkomen van je partner buiten de berekening laten, kan alleen maar bij de "oude" studiefinanciering. Ik weet niet wanneer het omslagpunt ligt, maar vanaf een bepaald jaar is de wet studiefinanciering veranderd en mensen die ná die datum stufi hebben ontvangen, kunnen het inkomen van hun partner er helemaal niet meer buiten houden.

donderdag 3 mei 2012 om 11:34
quote:deepspace schreef op 02 mei 2012 @ 22:49:
@Pixiedust: is MEE alleen voor mensen met "beperkingen" of kunnen mensen "zonder" er ook terecht?Voor mensen met beperkingen en chronisch zieken. Als je dat niet hebt en wel hulp nodig hebt bij het vinden van de weg in hulpverlenersland, dan kun je ook altijd gewoon maatschappelijk werk inschakelen, of bijvoorbeeld sociaal raadslieden.
@Pixiedust: is MEE alleen voor mensen met "beperkingen" of kunnen mensen "zonder" er ook terecht?Voor mensen met beperkingen en chronisch zieken. Als je dat niet hebt en wel hulp nodig hebt bij het vinden van de weg in hulpverlenersland, dan kun je ook altijd gewoon maatschappelijk werk inschakelen, of bijvoorbeeld sociaal raadslieden.
donderdag 3 mei 2012 om 13:07
quote:qwerttu schreef op 03 mei 2012 @ 11:34:
[...]
Voor mensen met beperkingen en chronisch zieken. Als je dat niet hebt en wel hulp nodig hebt bij het vinden van de weg in hulpverlenersland, dan kun je ook altijd gewoon maatschappelijk werk inschakelen, of bijvoorbeeld sociaal raadslieden.
Dit dus.
Voor wat betreft het advies qua revalidatie; vermoed dat het verspilde moeite is. Loepje is handig bij spinnenwebben-in-kop, dat advies is Esmee door anderen (en mezelf, maar moest loepje toch even gebruiken voor dat weer omhoog kwam) ook al gegeven het afgelopen jaar. Tot op heden blijkelijk niet opgepakt of afgewezen, daar zal nu nog wel geen drastische omdraai in zitten ben ik bang. Jammer de bammer. Is een optie waarbij vaak een hoop te behalen valt, maar zoiets willen en achter een dergelijk traject staan is ook wel een vereiste.
[...]
Voor mensen met beperkingen en chronisch zieken. Als je dat niet hebt en wel hulp nodig hebt bij het vinden van de weg in hulpverlenersland, dan kun je ook altijd gewoon maatschappelijk werk inschakelen, of bijvoorbeeld sociaal raadslieden.
Dit dus.
Voor wat betreft het advies qua revalidatie; vermoed dat het verspilde moeite is. Loepje is handig bij spinnenwebben-in-kop, dat advies is Esmee door anderen (en mezelf, maar moest loepje toch even gebruiken voor dat weer omhoog kwam) ook al gegeven het afgelopen jaar. Tot op heden blijkelijk niet opgepakt of afgewezen, daar zal nu nog wel geen drastische omdraai in zitten ben ik bang. Jammer de bammer. Is een optie waarbij vaak een hoop te behalen valt, maar zoiets willen en achter een dergelijk traject staan is ook wel een vereiste.
when you wish upon a star...
donderdag 3 mei 2012 om 14:24
quote:spijk-er schreef op 02 mei 2012 @ 21:03:
Praktische tip: stop met leven van en schuld afbetalen van stufi. Dat is ook een lening en dan staat er straks een nog veel hogere schuld waar je nooit meer af komt.
Dit dus. En ga zo snel mogelijk uitzoeken waar je wel recht op hebt, op het gebied van uitkeringen en/of toeslagen.
Ik snap niet hoe je door kunt gaan met lenen van stufi, als je al weet dat je waarschijnlijk nooit een volledige baan zult hebben. Hoe moet je dan die schuld in vredesnaam terug gaan betalen? Zo blijf je voor altijd in de financiële penarie zitten.
Praktische tip: stop met leven van en schuld afbetalen van stufi. Dat is ook een lening en dan staat er straks een nog veel hogere schuld waar je nooit meer af komt.
Dit dus. En ga zo snel mogelijk uitzoeken waar je wel recht op hebt, op het gebied van uitkeringen en/of toeslagen.
Ik snap niet hoe je door kunt gaan met lenen van stufi, als je al weet dat je waarschijnlijk nooit een volledige baan zult hebben. Hoe moet je dan die schuld in vredesnaam terug gaan betalen? Zo blijf je voor altijd in de financiële penarie zitten.
