Zwanger
alle pijlers
Niet zwanger na 6 mnd (of langer). Deel 3
vrijdag 20 april 2012 om 11:22
Ben je ook al even bezig om zwanger te worden en is het nog niet gelukt? Schrijf je misschien mee op een ander topic waar er inmiddels meerdere dames zwanger zijn en vind je het prettiger om (daarnaast) met vrouwen te schrijven die in dezelfde fase zitten? Sluit je hier dan aan.
Jullie zijn welkom!! Ook om mee te lezen en te reageren als je wilt.
Wij willen graag zwanger worden
NaamLeeftijdStartNODBijzonderhedenProvincieElmie34juli 20102e IVFFlevolandMaantje0131aug.2010??-??Puregon/1e IUIDrentheDotje8823juli 2011 lange en onregelmatige cyclusDen Haagleentje8730mei 2011??-??intake gynNHtantepollie27april 2010??-??Utrechtlinda01984januari 2012??-??Doorverwezen naar ziekenhuismacaron1132juli 2011 mk Noord Holland
Wij zijn zwanger
NaamLeeftijdStartNODBijzonderhedenProvincieLinde7734jan 2011 sparen voor IVF26gelukkig31dec 2011 18-8 start clomid. PCOS
Wij zijn bevallen!!
NaamLeeftijdStartNODBijzonderhedenProvincieLize3131sept 2011 Erg onregelmatige cyclus. ClomidZHPat8032sept. 2009 Een jongen!!! Clomid 100mgZuid HollandPanda-Jet33juli 2010 2 jongensNoord-BrabantSaartje8428feb 2011 JONGEN!Noord HollandOlmpie1723juli 2011PCOS. Clomid 100mgzwartezwanen33sept 2010 Zwaantje doet het super!Zuid HollandAmber2010aug/sept? 2011 Clomid. PCOgroenteoktober 2011 Chocolate_lover27Jun. 2010 Zoon geboren op 10-5-2012DrentheVida8327mei 2009 ?????????????UD=03-06-2012 4e IUINoord-HollandAnnepann24aug. 2010 Dochter!! 15-8-12Friesland
Veranderingen voor in de tabel? Laat maar weten. Graag zo dan....
Ben je uit de tabel gehaald en wil je graag terug; let me know!
Link naar vorige deel:
Niet zwanger na 6 mnd (of langer). Hier praten we verder!
Jullie zijn welkom!! Ook om mee te lezen en te reageren als je wilt.
Wij willen graag zwanger worden
NaamLeeftijdStartNODBijzonderhedenProvincieElmie34juli 20102e IVFFlevolandMaantje0131aug.2010??-??Puregon/1e IUIDrentheDotje8823juli 2011 lange en onregelmatige cyclusDen Haagleentje8730mei 2011??-??intake gynNHtantepollie27april 2010??-??Utrechtlinda01984januari 2012??-??Doorverwezen naar ziekenhuismacaron1132juli 2011 mk Noord Holland
Wij zijn zwanger
NaamLeeftijdStartNODBijzonderhedenProvincieLinde7734jan 2011 sparen voor IVF26gelukkig31dec 2011 18-8 start clomid. PCOS
Wij zijn bevallen!!
NaamLeeftijdStartNODBijzonderhedenProvincieLize3131sept 2011 Erg onregelmatige cyclus. ClomidZHPat8032sept. 2009 Een jongen!!! Clomid 100mgZuid HollandPanda-Jet33juli 2010 2 jongensNoord-BrabantSaartje8428feb 2011 JONGEN!Noord HollandOlmpie1723juli 2011PCOS. Clomid 100mgzwartezwanen33sept 2010 Zwaantje doet het super!Zuid HollandAmber2010aug/sept? 2011 Clomid. PCOgroenteoktober 2011 Chocolate_lover27Jun. 2010 Zoon geboren op 10-5-2012DrentheVida8327mei 2009 ?????????????UD=03-06-2012 4e IUINoord-HollandAnnepann24aug. 2010 Dochter!! 15-8-12Friesland
Veranderingen voor in de tabel? Laat maar weten. Graag zo dan....
Ben je uit de tabel gehaald en wil je graag terug; let me know!
Link naar vorige deel:
Niet zwanger na 6 mnd (of langer). Hier praten we verder!
zaterdag 12 mei 2012 om 01:28
Dank je Amber! Ben inmiddels ongesteld. Ergens verheug ik me op de volgende ronde maar ik had me ook voorgenomen om het wat los te laten en mezelf in te prenten "nou ja ergens in het komende jaar zwanger worden zou heel mooi zijn". Hebben jullie ook die dubbele gevoelens?
Trouwens voor jou Amber hoop ik dat je dit weekend (als dat je NOD is) niet ongesteld wordt en je het zwanger lijstje langer gaat maken.
Linde, ik heb je bericht ook niet gezien maar wat het was valt dus mee zo te lezen, gelukkig!
Trouwens voor jou Amber hoop ik dat je dit weekend (als dat je NOD is) niet ongesteld wordt en je het zwanger lijstje langer gaat maken.
Linde, ik heb je bericht ook niet gezien maar wat het was valt dus mee zo te lezen, gelukkig!
zaterdag 12 mei 2012 om 08:35
@Choc. Meid gefeliciteerd met jullie kleine wonder!! Is alles goed gegaan??
Geniet er lekker van en hou ons op de hoogt hoe het met jullie kleine choco gaat!!
Afgelopen week een goede 20 weken echo gehad en een hoop foto's rijker! De kleine werkte niet echt mee dus moest vd nog even terug maar wie wil nou niet zijn kindje nog een keertje zien? Hihi
Verder erg druk. Mijn vader ligt weer erg slecht in het ziekenhuis en op het werk belachelijk druk dus vorig weekend is mij dat even te veel geworden. Kreeg de hele tijd harde buiken en andere klachten.
Ga nu 1 uur per dag minder werken. Over 2 wkn heb ik vakantie en daarna kijk ik hoe het gaat. De tijd dat ik nog kan hebben met mijn vader vind ik belangrijker dan mijn baas! Klachten zijn nu iets afgenomen gelukkig maar moet wel meer aan mezelf denken want ik dacht dat ik superwomen was maar daar ben ik van teruggekomen!
Fijn weekend allemaal!
Geniet er lekker van en hou ons op de hoogt hoe het met jullie kleine choco gaat!!
Afgelopen week een goede 20 weken echo gehad en een hoop foto's rijker! De kleine werkte niet echt mee dus moest vd nog even terug maar wie wil nou niet zijn kindje nog een keertje zien? Hihi
Verder erg druk. Mijn vader ligt weer erg slecht in het ziekenhuis en op het werk belachelijk druk dus vorig weekend is mij dat even te veel geworden. Kreeg de hele tijd harde buiken en andere klachten.
Ga nu 1 uur per dag minder werken. Over 2 wkn heb ik vakantie en daarna kijk ik hoe het gaat. De tijd dat ik nog kan hebben met mijn vader vind ik belangrijker dan mijn baas! Klachten zijn nu iets afgenomen gelukkig maar moet wel meer aan mezelf denken want ik dacht dat ik superwomen was maar daar ben ik van teruggekomen!
Fijn weekend allemaal!
zaterdag 12 mei 2012 om 10:07
Heb vanmorgen de test gedaan (die al 5 dagen voor je NOD zou kunnen gebruiken) maar helaas negatief... Ben nog niet ongesteld maar er zijn helaas geen tekenen dat het raak zou zijn. Ben erg teleurgesteld. Hoop maar dat alles snel op gang komt zodat ik door kan gaan met de volgende ronde. Ik weet dat de Clomid in ieder geval zijn werk doet. Binnenkort weer een afspraak voor een uitgangsecho.
Ik herken het gevoel van Macaron ook wel en probeer mij daar aan vast te houden. Maar iedere keer heb je toch hoop dat het lukt.
Ik herken het gevoel van Macaron ook wel en probeer mij daar aan vast te houden. Maar iedere keer heb je toch hoop dat het lukt.
zaterdag 12 mei 2012 om 10:39
@amber
Ik wil je geen valse hoop geven, maar die 'vroege' test zijn erg onbetrouwbaar en zou ik niet gebruiken. Deze testen moeten een laag hcg gehalte meten, maar bij 9 van de 10 vrouwen werkt dat niet. De oploop van hcg is bepalend vanaf t moment dat je eitje zich innesteld, daar kan nog al eens verschil inzitten. Ik zou zeggen kwel je zelf niet meer met dit soort testen. Succes en ik blijf toch nog even duimen!
Ik wil je geen valse hoop geven, maar die 'vroege' test zijn erg onbetrouwbaar en zou ik niet gebruiken. Deze testen moeten een laag hcg gehalte meten, maar bij 9 van de 10 vrouwen werkt dat niet. De oploop van hcg is bepalend vanaf t moment dat je eitje zich innesteld, daar kan nog al eens verschil inzitten. Ik zou zeggen kwel je zelf niet meer met dit soort testen. Succes en ik blijf toch nog even duimen!
zaterdag 12 mei 2012 om 20:23
@amber, sowieso, vooral in je iegen belang, kun je maar beter niet te vroeg testen, zeker niet als je zelf al zegt dat er 'helemaal geen tekenen' zijn. Je geeft jezelfmdan zo'n knauw door die teleurstelling, dat is echt niet leuk om maand na maand te willen herhalen. Bovendien kan het ook een 'false negative' zijn. Ik zou wachten tot minstens een dag na je NOD, dan pas geeft de test je 99% zeker de juiste uitslag.
zondag 13 mei 2012 om 11:34
Ann; nu nog wel. Zo lang als t gaat. Ziektewet is ook weer zoiets. Ik ben niet ziek, alleen moe. Wel bedacht dat ik geen koopavonden meer moet draaien, want dat is echt too much.
A.s. woensdag 1e keer zwangerschapszwemmen. Lekker op tijd mee beginnen, want je weet nooit wanneer mijn lijf niet meer mee wil met die 2 baby's.
A.s. woensdag 1e keer zwangerschapszwemmen. Lekker op tijd mee beginnen, want je weet nooit wanneer mijn lijf niet meer mee wil met die 2 baby's.
maandag 14 mei 2012 om 10:08
@Amber, balen zeg! Hopelijk is het wat de dames zeggen en werkt de test gewoon niet goed. Blijf voor je duimen!
@Choc, gefeliciteerd!
@ZZ, spannend hè! Nog een weekje wachten..ik heb eerste echo op 21 mei!
Hier alles goed, vandaag wat minder zwangerschapskwaaltjes wat me dan weer wat onzeker maakt. 'T zal vast nergens voor nodig zijn, maar wil zo graag die eerste echo achter de rug hebben!
@Choc, gefeliciteerd!
@ZZ, spannend hè! Nog een weekje wachten..ik heb eerste echo op 21 mei!
Hier alles goed, vandaag wat minder zwangerschapskwaaltjes wat me dan weer wat onzeker maakt. 'T zal vast nergens voor nodig zijn, maar wil zo graag die eerste echo achter de rug hebben!
maandag 14 mei 2012 om 10:09
@amber hoe gaat het nu? Al ongesteld of toch?
@panda nou knap hoor, ik zou het niet kunnen. Ondanks dat ik nergens last van had! 3 dgn is meer dan voldoende. Blijf je straks nog steeds bij de 4 dgn die je wilde of wordt het nu toch minder? 2 kindjes is toch weer anders dan 1, waar je meestal toch vanuit gaat als je plannen maakt!
@zwarte spannend hoor! Ben benieuwd!
@panda nou knap hoor, ik zou het niet kunnen. Ondanks dat ik nergens last van had! 3 dgn is meer dan voldoende. Blijf je straks nog steeds bij de 4 dgn die je wilde of wordt het nu toch minder? 2 kindjes is toch weer anders dan 1, waar je meestal toch vanuit gaat als je plannen maakt!
@zwarte spannend hoor! Ben benieuwd!
maandag 14 mei 2012 om 10:56
maandag 14 mei 2012 om 12:13
maandag 14 mei 2012 om 12:30
Innestelingsbloedingen komen weinig voor en gaan vaak ongemerkt voorbij omdat het een beetje lichtroze afscheiding betreft.
Ik blijf voor je duimen een week vooor je nod kan er nog niets over worden gezegd! Vestig je hoop daar dus niet op! Wel of geen kwaaltjes zeggen echt helemaal niets! En dat is hier vaak genoeg bewezen! *duimduimduim*
Olmpie jij ook veel plezier!
Ik blijf voor je duimen een week vooor je nod kan er nog niets over worden gezegd! Vestig je hoop daar dus niet op! Wel of geen kwaaltjes zeggen echt helemaal niets! En dat is hier vaak genoeg bewezen! *duimduimduim*
Olmpie jij ook veel plezier!
maandag 14 mei 2012 om 14:06
Na lang wikken en wegen, bang om de aandacht nog meer te vestigen op zwanger worden, wil ik me toch graag wagen aan jullie lotgenoten contact, als dat mag tenminste 
.
Ik heb veel terug gelezen, en de sfeer hier lijkt me fijn!
Ik ben 27, in april 2010 gestopt met de pil. Woon in de provincie Utrecht.
Vanaf augustus 2010 zijn we echt serieus aan de slag; tempen, ovulatietesten, op kussens liggen na de sex, etc etc. In mei 2011 zijn we bij de Gyn terecht gekomen, en bleek na onderzoek dat mijn vriend verminderd vruchtbaar is. Waarschijnlijk t.g.v. een operatie in zijn jeugd, waarbij 1 bal geamputeerd is. Wij mochten dus, na nog 1x zaad inleveren voor onderzoek ter controle van de uitslag, het traject in voor IUI. Maar...dat hele traject werd gestopt: begin september bleek ik zwanger!!! Helaas maar voor 9 weken, toen bleek er geen hartje meer te kloppen en heb ik een curettage ondergaan. Een hele heftige periode, je denkt toch al genoeg shit gehad te hebben met al dat wachten, en dat komt dit nog eens er achteraan. Dit was ook al mijn tweede mk, ik ben bij mijn ex door de pil heen zwanger geweest wat ook mis ging. Dus dat voelt niet goed, al 2x mis.
We hebben toen wel besloten om een half jaar weer gewoon te proberen, je hoort toch vaak dat na een miskraam iemand snel zwanger is. Helaas, wij niet. Mijn cyclus werd wel mooi regelmatig, dat was een voordeeltje. Maar zo zaten wij dus afgelopen maart weer bij de gyn. Die ons "goed nieuws" bracht; de onderzoeksresultaten van mijn vriend bleken veel beter. Hij zit nu nog maar 2% onder het gemiddelde, heel mooi dus.
Nu wil de gyn afwachten tot oktober met verdere stappen, omdat de kans bij IUI volgens haar niet zo heel veel vergroot voor ons, omdat bij mij alles goed lijkt.
Tja, en daar zit je dan, maanden afwachten, dagen aftellen, totdat de arts je verder wil helpen. Ik ben er namelijk van overtuigd dat het ons niet nu ineens wel zou lukken, want het lukt al 2 jaar niet. Die ene keer dat het wel gelukt is na 1.5 jaar, is wat mij betreft toeval, ik kan er niet veel hoop uithalen.
Soms wil ik boos de gyn opbellen, en nu een afspraak eisen.
Soms wil ik geen kinderen willen, dat zou 't zoveel makkelijker maken.
Soms wil dat het bij ons ook "gewoon" binnen 3 maanden raak is.
Soms wil ik hele dagen in bed liggen omdat ik weer ongesteld ben.
Soms wil ik gewoon weer even de onbezorgde "ik" zijn, die er de afgelopen twee jaar zo vaak niet is.
Ik wilde alles in een notendop omschrijven, maar het is best een verhaal. Ik hoop door met jullie mee te denken, mee te luisteren, en soms mijn eigen verhaal te doen, het misschien wat meer los te kunnen laten in al mijn andere dagelijkse dingen. Want ik wordt er af en toe zo moedeloos van...
.Ik heb veel terug gelezen, en de sfeer hier lijkt me fijn!
Ik ben 27, in april 2010 gestopt met de pil. Woon in de provincie Utrecht.
Vanaf augustus 2010 zijn we echt serieus aan de slag; tempen, ovulatietesten, op kussens liggen na de sex, etc etc. In mei 2011 zijn we bij de Gyn terecht gekomen, en bleek na onderzoek dat mijn vriend verminderd vruchtbaar is. Waarschijnlijk t.g.v. een operatie in zijn jeugd, waarbij 1 bal geamputeerd is. Wij mochten dus, na nog 1x zaad inleveren voor onderzoek ter controle van de uitslag, het traject in voor IUI. Maar...dat hele traject werd gestopt: begin september bleek ik zwanger!!! Helaas maar voor 9 weken, toen bleek er geen hartje meer te kloppen en heb ik een curettage ondergaan. Een hele heftige periode, je denkt toch al genoeg shit gehad te hebben met al dat wachten, en dat komt dit nog eens er achteraan. Dit was ook al mijn tweede mk, ik ben bij mijn ex door de pil heen zwanger geweest wat ook mis ging. Dus dat voelt niet goed, al 2x mis.
We hebben toen wel besloten om een half jaar weer gewoon te proberen, je hoort toch vaak dat na een miskraam iemand snel zwanger is. Helaas, wij niet. Mijn cyclus werd wel mooi regelmatig, dat was een voordeeltje. Maar zo zaten wij dus afgelopen maart weer bij de gyn. Die ons "goed nieuws" bracht; de onderzoeksresultaten van mijn vriend bleken veel beter. Hij zit nu nog maar 2% onder het gemiddelde, heel mooi dus.
Nu wil de gyn afwachten tot oktober met verdere stappen, omdat de kans bij IUI volgens haar niet zo heel veel vergroot voor ons, omdat bij mij alles goed lijkt.
Tja, en daar zit je dan, maanden afwachten, dagen aftellen, totdat de arts je verder wil helpen. Ik ben er namelijk van overtuigd dat het ons niet nu ineens wel zou lukken, want het lukt al 2 jaar niet. Die ene keer dat het wel gelukt is na 1.5 jaar, is wat mij betreft toeval, ik kan er niet veel hoop uithalen.
Soms wil ik boos de gyn opbellen, en nu een afspraak eisen.
Soms wil ik geen kinderen willen, dat zou 't zoveel makkelijker maken.
Soms wil dat het bij ons ook "gewoon" binnen 3 maanden raak is.
Soms wil ik hele dagen in bed liggen omdat ik weer ongesteld ben.
Soms wil ik gewoon weer even de onbezorgde "ik" zijn, die er de afgelopen twee jaar zo vaak niet is.
Ik wilde alles in een notendop omschrijven, maar het is best een verhaal. Ik hoop door met jullie mee te denken, mee te luisteren, en soms mijn eigen verhaal te doen, het misschien wat meer los te kunnen laten in al mijn andere dagelijkse dingen. Want ik wordt er af en toe zo moedeloos van...
maandag 14 mei 2012 om 14:24
Ach tantepollie
helaas moet ik zeggen dat je gyn wel gelijk heeft: IUI geeft niet meer kans op zwangerschap dan 'normaal vruchtbare stellen' hebben. Zelfs ietsje minder. En als jullie nu tegen die grens van 'normaal vruchtbaar' aan zitten, dan is dat wel reden voor een luchtsprongetje wat mij betreft. Daarmee zijn namelijk je kansen VEEL groetre dan ze waren toen je man niet zo erg vruchtbaar was.
Ik snap dat er voor jouw gevoel 'haast' bij is, maar weet waar je om vraagt! Als IUI niet zo veel toegevoegde waarde heeft, dan kom je al snel bij IVF uit als volgende stap. IVF biedt wel betere kansen, hoewel ok daar mensen na vele jaren en vele pogingen nog steeds met lege handen staan. maar uitgaande van het goede, dan worden je kansen beter. Maar de inspanning die je voor moet leveren, zowel mentaal als fysiek, is ook pittig. En dat allemaal voor een gemiddelde, statistische 15% meer kans per cyclus dan je nu hebt, zonder medicatie, zonder puncties, zonder de stress en de ziekenhuisbezoekjes. Neem die rust en geniet ervan! ga lekker op vakantie, leef je uit en kijk wat dit half jaar je brengt.
Wij hadden een schamele twee maanden ingelast tussen een -vrij kansloze- IUI en de geplande IVF. Wij zijn zeker niet 'normaal vruchtbaar' en toch ben ik zwanger. Spontaan. In de eerste de beste 'rust'maand die we hadden. Het kan dus best. En als dat lukt, dan bespaar je jezelf een moeizaam en zwaar traject. Ik zou je willen aanraden om daar maar van te genieten. Straks als je weer een stap verder de MMM in rolt, wordt het allemaal mogelijk nog pittiger.
helaas moet ik zeggen dat je gyn wel gelijk heeft: IUI geeft niet meer kans op zwangerschap dan 'normaal vruchtbare stellen' hebben. Zelfs ietsje minder. En als jullie nu tegen die grens van 'normaal vruchtbaar' aan zitten, dan is dat wel reden voor een luchtsprongetje wat mij betreft. Daarmee zijn namelijk je kansen VEEL groetre dan ze waren toen je man niet zo erg vruchtbaar was.
Ik snap dat er voor jouw gevoel 'haast' bij is, maar weet waar je om vraagt! Als IUI niet zo veel toegevoegde waarde heeft, dan kom je al snel bij IVF uit als volgende stap. IVF biedt wel betere kansen, hoewel ok daar mensen na vele jaren en vele pogingen nog steeds met lege handen staan. maar uitgaande van het goede, dan worden je kansen beter. Maar de inspanning die je voor moet leveren, zowel mentaal als fysiek, is ook pittig. En dat allemaal voor een gemiddelde, statistische 15% meer kans per cyclus dan je nu hebt, zonder medicatie, zonder puncties, zonder de stress en de ziekenhuisbezoekjes. Neem die rust en geniet ervan! ga lekker op vakantie, leef je uit en kijk wat dit half jaar je brengt.
Wij hadden een schamele twee maanden ingelast tussen een -vrij kansloze- IUI en de geplande IVF. Wij zijn zeker niet 'normaal vruchtbaar' en toch ben ik zwanger. Spontaan. In de eerste de beste 'rust'maand die we hadden. Het kan dus best. En als dat lukt, dan bespaar je jezelf een moeizaam en zwaar traject. Ik zou je willen aanraden om daar maar van te genieten. Straks als je weer een stap verder de MMM in rolt, wordt het allemaal mogelijk nog pittiger.
maandag 14 mei 2012 om 14:49
Tantepollie, welkom hier. Het is zeker een fijne plek hier om ervaringen en gedachten uit te wisselen. Ik vond het ook best een stap om hier mee te gaan schrijven, maar ik moet zeggen dat ik me er erg prettig bij voel.
Ik heb ook gelezen dat je maar iets van 10% kans hebt om zwanger te raken via IUI. Het gekke is alleen dat mijn gyn bij het intake gesprek tegen ons zei dat als alles in orde is wij wellicht meteen door kunnen naar IUI om het een en ander wat te versnellen. Mijn man heeft medicatie nodig voor een reuma probleem, die hij nu niet neemt omdat we zwanger willen worden en het medicijn tot genetische afwijkingen kan leiden. Daarbij ben ik al wat ouder, 37. Het klinkt mij ook zo logisch in de oren: bij IUI wordt het zaad geoptimaliseerd en zo de baarmoeder ingebracht. De reis hebben de zaadcellen dan dus al gemaakt. Lijkt mij dat je dan de kans vergroot, juist als er qua vruchtbaarheid niet veel aan de hand lijkt te zijn.
Ik voel me trouwens een stuk rustiger ook sinds ik het gevoel heb serieus genomen te worden bij de gyn. Dat er stappen worden ondernomen. Dat we in een traject zitten. Dat neemt niet weg dat we het natuurlijk zelf ook nog gewoon proberen, en er meer van genieten ook, omdat we het ´denkwerk´, aan de artsen overlaten.
Misschien ben ik nog naïef, omdat wij nog helemaal aan het begin van het traject staan, maar ik kan me voorstellen dat het jou frustreert dat je bent weggestuurd om in oktober pas weer terug te mogen komen, terwijl er in het verleden wel al over IUI is gesproken met jou. Daarnaast lijkt het me juist omdat het eerder aan je man ligt dan aan jou logisch dat er wel aan IUI wordt gedacht, omdat het zaad dan wordt geoptimaliseerd.
Wat vreselijk voor je dat je 2 miskramen hebt gehad Ik gun het je heel erg dat ook jij uiteindelijk een gezond kindje in je armen houdt.
Ik heb ook gelezen dat je maar iets van 10% kans hebt om zwanger te raken via IUI. Het gekke is alleen dat mijn gyn bij het intake gesprek tegen ons zei dat als alles in orde is wij wellicht meteen door kunnen naar IUI om het een en ander wat te versnellen. Mijn man heeft medicatie nodig voor een reuma probleem, die hij nu niet neemt omdat we zwanger willen worden en het medicijn tot genetische afwijkingen kan leiden. Daarbij ben ik al wat ouder, 37. Het klinkt mij ook zo logisch in de oren: bij IUI wordt het zaad geoptimaliseerd en zo de baarmoeder ingebracht. De reis hebben de zaadcellen dan dus al gemaakt. Lijkt mij dat je dan de kans vergroot, juist als er qua vruchtbaarheid niet veel aan de hand lijkt te zijn.
Ik voel me trouwens een stuk rustiger ook sinds ik het gevoel heb serieus genomen te worden bij de gyn. Dat er stappen worden ondernomen. Dat we in een traject zitten. Dat neemt niet weg dat we het natuurlijk zelf ook nog gewoon proberen, en er meer van genieten ook, omdat we het ´denkwerk´, aan de artsen overlaten.
Misschien ben ik nog naïef, omdat wij nog helemaal aan het begin van het traject staan, maar ik kan me voorstellen dat het jou frustreert dat je bent weggestuurd om in oktober pas weer terug te mogen komen, terwijl er in het verleden wel al over IUI is gesproken met jou. Daarnaast lijkt het me juist omdat het eerder aan je man ligt dan aan jou logisch dat er wel aan IUI wordt gedacht, omdat het zaad dan wordt geoptimaliseerd.
Wat vreselijk voor je dat je 2 miskramen hebt gehad Ik gun het je heel erg dat ook jij uiteindelijk een gezond kindje in je armen houdt.
maandag 14 mei 2012 om 15:15
Wat een fijne reacties al!
@ZZ: wat heerlijk dat je gewoon spontaan zwanger bent geworden! Dat is natuurlijk in de basis wat we allemaal willen! Ik begreep dat je bijna voor de echo mag? Spannend en mooi!!!
Ik ben het ook helemaal met je eens, dat er wel reden is voor een sprongetje in de lucht. Maar er blijven zoveel vraagtekens, bijvoorbeeld waarom de tweede test van vriend beter was? Is ie inmiddels niet weer verminderd vruchtbaar?? En waar ligt het aan dat het toen zoveel minder was?
Ik zou gewoon zo graag die rust willen vinden, want ik ben er van overtuigd dat dat de kansen vergroot. Maar ik moet 'm nog even zoeken
Ik ben wel blij dat je dit zo zegt, als "ervaringsdeskundige". Mijn vriend zegt hetzelfde, dat de MMM ook echt niet alles is, maar ja, hij is een man, en daar neem ik het toch iets minder makkelijk van aan....Ik ben van mening "laat die IUI nou maar snel beginnen, dan kunnen we ook snel een vervolgtraject in". Want de IUI brengt inderdaad geen verbetering t.o.v. nu denk ik.
(wat ik overigens wel een verbazingwekkend feit vond toen ik het ontdekte, dat IUI minder kans geeft op zwangerschap dan spontaan in geval van normale vruchtbaarheid)
En de vakantie is al geboekt, we hebben besloten de tent dit jaar maar eens te verruilen voor een luxe all-inclusive zeiljacht! Gewoon, omdat het kan
@Phoeb, dat gevoel serieus genomen te worden is ook heel fijn. Ik denk dat dat al zo'n geruststelling geeft. En wat je zegt, je kan het denkwerk lekker in het ziekenhuis achterlaten, en zelf gewoon genieten van de pogingen die je thuis doet.
Ik ben nu ook gewoon een beetje boos, omdat ik vind dat de gyn door mijn verdriet heen had moeten prikken, en me niet weg had mogen sturen omdat ik mijn tranen zo goed wist te verbergen (lekker makkelijk, de schuld bij een ander leggen)
Red je man het nog wel zonder de medicijnen? Ik heb zelf ook een reuma-aanverwante aandoening, maar gelukkig nog geen specifieke medicijnen voor. Wel gebruikte ik altijd heavy pijnstillers die ik nu niet neem. Dus af en toe meer pijn, maar dan moet vriendlief maar even wat meer in het huishouden doen
@ZZ: wat heerlijk dat je gewoon spontaan zwanger bent geworden! Dat is natuurlijk in de basis wat we allemaal willen! Ik begreep dat je bijna voor de echo mag? Spannend en mooi!!!
Ik ben het ook helemaal met je eens, dat er wel reden is voor een sprongetje in de lucht. Maar er blijven zoveel vraagtekens, bijvoorbeeld waarom de tweede test van vriend beter was? Is ie inmiddels niet weer verminderd vruchtbaar?? En waar ligt het aan dat het toen zoveel minder was?
Ik zou gewoon zo graag die rust willen vinden, want ik ben er van overtuigd dat dat de kansen vergroot. Maar ik moet 'm nog even zoeken
Ik ben wel blij dat je dit zo zegt, als "ervaringsdeskundige". Mijn vriend zegt hetzelfde, dat de MMM ook echt niet alles is, maar ja, hij is een man, en daar neem ik het toch iets minder makkelijk van aan....Ik ben van mening "laat die IUI nou maar snel beginnen, dan kunnen we ook snel een vervolgtraject in". Want de IUI brengt inderdaad geen verbetering t.o.v. nu denk ik.
(wat ik overigens wel een verbazingwekkend feit vond toen ik het ontdekte, dat IUI minder kans geeft op zwangerschap dan spontaan in geval van normale vruchtbaarheid)
En de vakantie is al geboekt, we hebben besloten de tent dit jaar maar eens te verruilen voor een luxe all-inclusive zeiljacht! Gewoon, omdat het kan
@Phoeb, dat gevoel serieus genomen te worden is ook heel fijn. Ik denk dat dat al zo'n geruststelling geeft. En wat je zegt, je kan het denkwerk lekker in het ziekenhuis achterlaten, en zelf gewoon genieten van de pogingen die je thuis doet.
Ik ben nu ook gewoon een beetje boos, omdat ik vind dat de gyn door mijn verdriet heen had moeten prikken, en me niet weg had mogen sturen omdat ik mijn tranen zo goed wist te verbergen (lekker makkelijk, de schuld bij een ander leggen)
Red je man het nog wel zonder de medicijnen? Ik heb zelf ook een reuma-aanverwante aandoening, maar gelukkig nog geen specifieke medicijnen voor. Wel gebruikte ik altijd heavy pijnstillers die ik nu niet neem. Dus af en toe meer pijn, maar dan moet vriendlief maar even wat meer in het huishouden doen
maandag 14 mei 2012 om 15:27
Klinkt heerlijk, zo´n vakantie op een luxe zeiljacht! Dan kan je het allemaal misschien even parkeren en lekker samen genieten. Je zorgen maken kan altijd nog.
Als het je gerust zou stellen dan zou ik wel een afspraak maken met de gyn en dan zeggen dat je er geen fijn gevoel bij hebt en je in ieder geval graag je vragen nog wil kunnen stellen en beantwoord hebben voordat je in oktober verder gaat. Dan kan je misschien zelf ook beter achter die beslissing staan.
Met mijn man gaat het tot nu toe wel goed ja. Als hij het erg druk heeft op zn werk met weinig tijd voor beweging (zit de hele dag achter de computer en maakt in drukke tijden dagen van 12 uur) gaat het allemaal wat vaster zitten en heeft hij er meer last van. Dyclofenac helpt hem daar dan min of meer doorheen. En verder proberen zoveel mogelijk te bewegen en ik geef hem af en toe een hele stevige massage, wat ook een beetje helpt. Maar fijner zou zijn als hij weer terug aan dat medicijn kan. Dan heeft hij weinig tot geen last.
Als het je gerust zou stellen dan zou ik wel een afspraak maken met de gyn en dan zeggen dat je er geen fijn gevoel bij hebt en je in ieder geval graag je vragen nog wil kunnen stellen en beantwoord hebben voordat je in oktober verder gaat. Dan kan je misschien zelf ook beter achter die beslissing staan.
Met mijn man gaat het tot nu toe wel goed ja. Als hij het erg druk heeft op zn werk met weinig tijd voor beweging (zit de hele dag achter de computer en maakt in drukke tijden dagen van 12 uur) gaat het allemaal wat vaster zitten en heeft hij er meer last van. Dyclofenac helpt hem daar dan min of meer doorheen. En verder proberen zoveel mogelijk te bewegen en ik geef hem af en toe een hele stevige massage, wat ook een beetje helpt. Maar fijner zou zijn als hij weer terug aan dat medicijn kan. Dan heeft hij weinig tot geen last.
maandag 14 mei 2012 om 20:23
Alle nieuwe dames, welkom.
@Pat, wat vervelend dat het weer minder goed met je vader gaat. Is de prognose nog wel dat het weer wat beter met hem gaat en zijn kleinkind straks in de armen kan houden? Enneuh, rustig aan doen jij. Zorg goed voor je vader, de kleine maar ook voor jezelf...
En Panda, jij ook goed voor jezelf zorgen. Eindelijk is gelukt waar je al zolang van droomde, vergeet er dan niet ook van te genieten en niet al je energie door je werk op te laten gaan.
@ZZ en Olmpie, wat spannend die eerste echo. Nog even geduld, maar dat lijkt me heel lastig, zal zoooo benieuwd zijn.
@Tantepollie, Wat heftig dat je al 2 miskramen mee heb moeten maken. Daar heb ik geen ervaring mee, maar verder herken ik het gevoel dat je beschrijft. Die onbezorgde ik ben ik ook al even kwijt en wat me het meest aanvliegt is dat hoe kan iets voor ons zo moeilijk is voor andere zo gewoon zijn. Maar wat hier wel bewezen is, is dat door je proberen wat minder negatief te voelen het ineens raak kan zijn. En ik weet dat het onmogelijk klinkt en dat is het soms ook, maar ik probeer als mijn gedachten en emoties de overhand nemen een groot stopbord in mn hoofd te zien en mijn gedachten te verzetten. Ik merk dat ik daardoor minder pieker en verdrietig ben. Wie weet werkt het ook wel voor jou. Probeer te vertrouwen op de kennis en ervaring van jullie gyn. Als die zegt dat dit beter is, dan is het ook op deze manier mogelijk. Heel veel sterkte en hier zijn we voor je.
Elmie, lang niks van je gehord. Hoe is het met je?
Verder zit ik op het wachtbankje. Voel de hele tijd van alles. Heb constant buikpijn en raak er een beetje van in de war. Stel dat het deze ronde raak is, is het te vroeg om überhaupt wat te voelen, maar wat voel ik dan? Pff, word soms moe van mezelf.
@Pat, wat vervelend dat het weer minder goed met je vader gaat. Is de prognose nog wel dat het weer wat beter met hem gaat en zijn kleinkind straks in de armen kan houden? Enneuh, rustig aan doen jij. Zorg goed voor je vader, de kleine maar ook voor jezelf...
En Panda, jij ook goed voor jezelf zorgen. Eindelijk is gelukt waar je al zolang van droomde, vergeet er dan niet ook van te genieten en niet al je energie door je werk op te laten gaan.
@ZZ en Olmpie, wat spannend die eerste echo. Nog even geduld, maar dat lijkt me heel lastig, zal zoooo benieuwd zijn.
@Tantepollie, Wat heftig dat je al 2 miskramen mee heb moeten maken. Daar heb ik geen ervaring mee, maar verder herken ik het gevoel dat je beschrijft. Die onbezorgde ik ben ik ook al even kwijt en wat me het meest aanvliegt is dat hoe kan iets voor ons zo moeilijk is voor andere zo gewoon zijn. Maar wat hier wel bewezen is, is dat door je proberen wat minder negatief te voelen het ineens raak kan zijn. En ik weet dat het onmogelijk klinkt en dat is het soms ook, maar ik probeer als mijn gedachten en emoties de overhand nemen een groot stopbord in mn hoofd te zien en mijn gedachten te verzetten. Ik merk dat ik daardoor minder pieker en verdrietig ben. Wie weet werkt het ook wel voor jou. Probeer te vertrouwen op de kennis en ervaring van jullie gyn. Als die zegt dat dit beter is, dan is het ook op deze manier mogelijk. Heel veel sterkte en hier zijn we voor je.
Elmie, lang niks van je gehord. Hoe is het met je?
Verder zit ik op het wachtbankje. Voel de hele tijd van alles. Heb constant buikpijn en raak er een beetje van in de war. Stel dat het deze ronde raak is, is het te vroeg om überhaupt wat te voelen, maar wat voel ik dan? Pff, word soms moe van mezelf.
