Seks
alle pijlers
Minnaar deel 16
dinsdag 13 maart 2012 om 17:08
Kunnen jullie een minnaar hebben zonder er verliefd op te worden? Of ga je uiteindelijk toch meer voelen voor zo'n man, je hechten.
Dit topic is voornamelijk voor gelijkgestemden. Natuurlijk mogen forummers met een andere mening zich ook hier in de discussie mengen. Maar dit kan ook op een ander topic, namelijk deze; Vind jij een SV ook zo vervelend?
And I wonder if I ever cross your mind, for me it happens all the time.
Dit topic is voornamelijk voor gelijkgestemden. Natuurlijk mogen forummers met een andere mening zich ook hier in de discussie mengen. Maar dit kan ook op een ander topic, namelijk deze; Vind jij een SV ook zo vervelend?
And I wonder if I ever cross your mind, for me it happens all the time.
woensdag 16 mei 2012 om 17:59
@Doddie; In mijn omgeving wordt nooit serieus gepraat over monogamie. Ja, zolang het niet persoonlijk is praat iedereen mee maar ik merk dat veel mensen bang zijn eerlijk te zeggen wat ze vinden. Ik zelf ook. Ik kijk wel uit. Precies om de redenen die jij noemt. Mijn omgeving zweert bij het sprookje. Iets anders kan gewoonweg niet.
Zelfs mijn beste vriendinnen. Toen ik vertelde van nr 2 werd het onderwerp binnen enkele weken gebombardeerd tot een vooral-niet-over-praten onderwerp, dan vergeet ze hem misschien wel. Dat vond ik wel lastig. Nog lastiger vind ik het dat mijn nr 1 er ook zo over denkt. Af en toe praten we hier wel over, maar hij kapt het onderwerp snel af door te zeggen dat hij er niks van wil weten als het zo zou zijn.
En dus lag de beslissing bij mij. En ja, het vlees is zwak, dus de keus was snel gemaakt. En dus moet ik van mezelf ook dealen met alle gevoelens die daarbij komen kijken, ook de lastige.
Hoe gaat het nu dan bij jullie Doddie? Heb je wel of geen nr 2 nu?
Zelfs mijn beste vriendinnen. Toen ik vertelde van nr 2 werd het onderwerp binnen enkele weken gebombardeerd tot een vooral-niet-over-praten onderwerp, dan vergeet ze hem misschien wel. Dat vond ik wel lastig. Nog lastiger vind ik het dat mijn nr 1 er ook zo over denkt. Af en toe praten we hier wel over, maar hij kapt het onderwerp snel af door te zeggen dat hij er niks van wil weten als het zo zou zijn.
En dus lag de beslissing bij mij. En ja, het vlees is zwak, dus de keus was snel gemaakt. En dus moet ik van mezelf ook dealen met alle gevoelens die daarbij komen kijken, ook de lastige.
Hoe gaat het nu dan bij jullie Doddie? Heb je wel of geen nr 2 nu?
woensdag 16 mei 2012 om 18:05
quote:iddan schreef op 16 mei 2012 @ 17:55:
[...]
Nr 2 is nog wel in beeld, zij het veeeeeel minder, ik heb af en toe (eens in de week/2weken) nog contact, en dan appen we hoe het gaat. In mijn laatste date heb ik aangegeven te willen stoppen. en ja ik wil stoppen om mij meer op nr1 te richten. maar ik sluit niet uit nr2 nog zo eens en af en toe te treffen (Op dit moment staat er geen date gepland.)Dit lijkt veel op hoe ik nu met mijn minnaar om ga. Af en toe bellen en mailen en maar 2 x per jaar een echte date. Het kostte veel moeite hier te komen, we zijn wel 10x gestopt, maar dit werkt nu goed voor ons. Ik zou zeggen, zoek vooral uit waar jij je goed bij voelt, in alle opzichten. Goed dat je zo je tijd neemt!
[...]
Nr 2 is nog wel in beeld, zij het veeeeeel minder, ik heb af en toe (eens in de week/2weken) nog contact, en dan appen we hoe het gaat. In mijn laatste date heb ik aangegeven te willen stoppen. en ja ik wil stoppen om mij meer op nr1 te richten. maar ik sluit niet uit nr2 nog zo eens en af en toe te treffen (Op dit moment staat er geen date gepland.)Dit lijkt veel op hoe ik nu met mijn minnaar om ga. Af en toe bellen en mailen en maar 2 x per jaar een echte date. Het kostte veel moeite hier te komen, we zijn wel 10x gestopt, maar dit werkt nu goed voor ons. Ik zou zeggen, zoek vooral uit waar jij je goed bij voelt, in alle opzichten. Goed dat je zo je tijd neemt!
woensdag 16 mei 2012 om 18:08
quote:doddie schreef op 16 mei 2012 @ 17:41:
Vreemdgaan is dus die consequentie uit de weg gaan, geen zin in het gezeur, Want natuurlijk kan mrdreamer dit met zijn vrouw bespreken, dat hij het niet doet is omdat hij geen zin heeft in wat hij dan losmaakt en aanricht.
en zou men eens wat realistischer tegen relaties aankijken en zien dat veel het niet redden een leven lang monogaam te zijn dan werd bespreken al veel makkelijker, was het niet zo raar dat 1 van beide behoefte kreeg aan die spanning.
Omdat we zo vasthouden aan het monogame (in mijn ogen) sprookje (want hoeveel relatie;'s blijven nou bewezen een leven lang monogaam) wordt het voor meer willende partner heel lastig het bespreekbaar te maken, maar ligt dat dan aan je relatie of aan het beeld dat veel willen vasthouden?
Hiermee stel je dat het standaard is. Dat iedereen anders over relaties zou moeten gaan denken.
Ik vind dat daarvoor het voorbeeld van Vivadiva heel mooi. Eerst is ze de minnares. Ze weet dus dat haar nieuwe vriend in staat is tot vreemdgaan en dat ook actief doet. En toch hoopt ze in een relatie die na zijn scheiding ontstaat, dat het een monogame relatie wordt. Ze bespreken het ook openlijk. Hoe ze de spanning erin houden, of ze een open relatie willen of niet.
Dus het algemene beeld is nu eenmaal een monogame relatie. Dat is ook mijn ideaal. En ik ben liever niet samen met iemand die mij niet 'voldoende' acht, om zijn leven mee te delen en er nog iemand op na houdt, jarenlang, om de relatie met mij vol te kunnen houden.
Dan ben ik echt liever alleen, zoals nu, want ik weet dat ik daar niet ongelukkig van word. Ik word wel ongelukkig van het denken aan de manier waarop mijn minnaar zijn vrouw al dik vier jaar bedriegt.
Of het moet open en eerlijk op tafel gelegd worden, zodat ik kan kiezen. Dat is wat in jullie geval gebeurd is, Doddie, en dat heeft goed uitgepakt. Maar ik heb het idee dat jouw man daar heel sterk in gestuurd heeft. Hij wist precies wat voor jou de beste manier was om jouw grenzen binnen jullie relatie te ontdekken.
Alle respect voor hem. Maar ik denk ook dat hij op deze manier kon zien, of het genoeg was, wat er over zou blijven. Zou dat niet genoeg zijn, dan konden jullie alsnog uit elkaar en elk een eigen pad inslaan.
Veel mensen zijn bang om dat los te laten. Om hun partner het vertrouwen te geven, dat diegene die spanning zoekt, niet meteen bij de eerste vonk wegloopt.
Ik ben niet naief, ik weet hoeveel mensen er vreemdgaan en hoe makkelijk dat ook gebeurd. Maar dat is nu eenmaal een bedreiging voor de veilige basis die mensen in hun relatie ervaren en ik denk niet dat dat op korte termijn te veranderen is.
Aanvulling: Je doet daarmee ook de mensen die WEL geloven in monogamie tekort. Voor hun is het geen sprookje.
Relaties zoals die van jou zijn er wrs veel minder dan relaties waarin vreemdgegaan wordt. Tja, blijkbaar is niet iedereen zo open minded. Of deelt niet iedereen zijn of haar partner zo makkelijk zonder schijtbenauwd te zijn dat iemand er ineens vandoor gaat, omdat de nieuwe minnaar zoveel leuker is.
Vreemdgaan is dus die consequentie uit de weg gaan, geen zin in het gezeur, Want natuurlijk kan mrdreamer dit met zijn vrouw bespreken, dat hij het niet doet is omdat hij geen zin heeft in wat hij dan losmaakt en aanricht.
en zou men eens wat realistischer tegen relaties aankijken en zien dat veel het niet redden een leven lang monogaam te zijn dan werd bespreken al veel makkelijker, was het niet zo raar dat 1 van beide behoefte kreeg aan die spanning.
Omdat we zo vasthouden aan het monogame (in mijn ogen) sprookje (want hoeveel relatie;'s blijven nou bewezen een leven lang monogaam) wordt het voor meer willende partner heel lastig het bespreekbaar te maken, maar ligt dat dan aan je relatie of aan het beeld dat veel willen vasthouden?
Hiermee stel je dat het standaard is. Dat iedereen anders over relaties zou moeten gaan denken.
Ik vind dat daarvoor het voorbeeld van Vivadiva heel mooi. Eerst is ze de minnares. Ze weet dus dat haar nieuwe vriend in staat is tot vreemdgaan en dat ook actief doet. En toch hoopt ze in een relatie die na zijn scheiding ontstaat, dat het een monogame relatie wordt. Ze bespreken het ook openlijk. Hoe ze de spanning erin houden, of ze een open relatie willen of niet.
Dus het algemene beeld is nu eenmaal een monogame relatie. Dat is ook mijn ideaal. En ik ben liever niet samen met iemand die mij niet 'voldoende' acht, om zijn leven mee te delen en er nog iemand op na houdt, jarenlang, om de relatie met mij vol te kunnen houden.
Dan ben ik echt liever alleen, zoals nu, want ik weet dat ik daar niet ongelukkig van word. Ik word wel ongelukkig van het denken aan de manier waarop mijn minnaar zijn vrouw al dik vier jaar bedriegt.
Of het moet open en eerlijk op tafel gelegd worden, zodat ik kan kiezen. Dat is wat in jullie geval gebeurd is, Doddie, en dat heeft goed uitgepakt. Maar ik heb het idee dat jouw man daar heel sterk in gestuurd heeft. Hij wist precies wat voor jou de beste manier was om jouw grenzen binnen jullie relatie te ontdekken.
Alle respect voor hem. Maar ik denk ook dat hij op deze manier kon zien, of het genoeg was, wat er over zou blijven. Zou dat niet genoeg zijn, dan konden jullie alsnog uit elkaar en elk een eigen pad inslaan.
Veel mensen zijn bang om dat los te laten. Om hun partner het vertrouwen te geven, dat diegene die spanning zoekt, niet meteen bij de eerste vonk wegloopt.
Ik ben niet naief, ik weet hoeveel mensen er vreemdgaan en hoe makkelijk dat ook gebeurd. Maar dat is nu eenmaal een bedreiging voor de veilige basis die mensen in hun relatie ervaren en ik denk niet dat dat op korte termijn te veranderen is.
Aanvulling: Je doet daarmee ook de mensen die WEL geloven in monogamie tekort. Voor hun is het geen sprookje.
Relaties zoals die van jou zijn er wrs veel minder dan relaties waarin vreemdgegaan wordt. Tja, blijkbaar is niet iedereen zo open minded. Of deelt niet iedereen zijn of haar partner zo makkelijk zonder schijtbenauwd te zijn dat iemand er ineens vandoor gaat, omdat de nieuwe minnaar zoveel leuker is.
woensdag 16 mei 2012 om 18:10
quote:sparkle4 schreef op 16 mei 2012 @ 18:05:
Dit lijkt veel op hoe ik nu met mijn minnaar om ga. Af en toe bellen en mailen en maar 2 x per jaar een echte date. Het kostte veel moeite hier te komen, we zijn wel 10x gestopt, maar dit werkt nu goed voor ons. Ik zou zeggen, zoek vooral uit waar jij je goed bij voelt, in alle opzichten. Goed dat je zo je tijd neemt!ik las jouw verhaal ook een paar dagen geleden, en toen dacht ik ook, ja dat zou wat voor mij zijn, dan is het hanteerbaar, 2-3 keer per jaar zien oid....maar goed, ik probeer er eerst nog achter te komen of ik het nog 'nodig' heb....(begrijp je?).
Dit lijkt veel op hoe ik nu met mijn minnaar om ga. Af en toe bellen en mailen en maar 2 x per jaar een echte date. Het kostte veel moeite hier te komen, we zijn wel 10x gestopt, maar dit werkt nu goed voor ons. Ik zou zeggen, zoek vooral uit waar jij je goed bij voelt, in alle opzichten. Goed dat je zo je tijd neemt!ik las jouw verhaal ook een paar dagen geleden, en toen dacht ik ook, ja dat zou wat voor mij zijn, dan is het hanteerbaar, 2-3 keer per jaar zien oid....maar goed, ik probeer er eerst nog achter te komen of ik het nog 'nodig' heb....(begrijp je?).
woensdag 16 mei 2012 om 18:13
quote:iddan schreef op 16 mei 2012 @ 18:02:
[...]
doddie, ik houd mij niet vast aan monogamie, maar mijn partner wel, de laatste weken hebben we volop gesprekken, veel heel veel. Tuurlijk heeft hij door, dat er "iets" met mij aan de hand is. Ik ben een open boek....dus jan en zijn mallemoer zou mogen weten dat ik een minnaar heb....maar zo werkt het niet in mijn relatie. Mijn nr1 wil geen open relatie, dit heb ik zojuist (ong een week geleden) nog het hebben van een open relatie met hem besproken. hij zegt dit niet te willen! en al helemaal niet dat ik het zou doen.....!
ja, en nu kun je zeggen, je laat je zijn normen en waarden opleggen, weg wezen bij die man.....maar dat gaat me nu (nog) ff te ver...ik moet een modus vinden, blijf ik vreemdgaan, (in het geheim dus) of wordt ik weer monogaam en zet ik mijn eigen behoeftes op dat vlak opzij.
Ik denk idd dat dit het hele punt is. Of je kiest voor monogamie en probeert zoveel mogelijk alle verleidingen te negeren.
Of je blijft vreemdgaan, eventueel zoals Sparkle op een hele lage freq.
Maar iemand 'ompraten' tot een open relatie, werkt volgens mij nooit. Die optie bestaat alleen als beide dat willen, in je eentje een open relatie hebben, werkt niet.
[...]
doddie, ik houd mij niet vast aan monogamie, maar mijn partner wel, de laatste weken hebben we volop gesprekken, veel heel veel. Tuurlijk heeft hij door, dat er "iets" met mij aan de hand is. Ik ben een open boek....dus jan en zijn mallemoer zou mogen weten dat ik een minnaar heb....maar zo werkt het niet in mijn relatie. Mijn nr1 wil geen open relatie, dit heb ik zojuist (ong een week geleden) nog het hebben van een open relatie met hem besproken. hij zegt dit niet te willen! en al helemaal niet dat ik het zou doen.....!
ja, en nu kun je zeggen, je laat je zijn normen en waarden opleggen, weg wezen bij die man.....maar dat gaat me nu (nog) ff te ver...ik moet een modus vinden, blijf ik vreemdgaan, (in het geheim dus) of wordt ik weer monogaam en zet ik mijn eigen behoeftes op dat vlak opzij.
Ik denk idd dat dit het hele punt is. Of je kiest voor monogamie en probeert zoveel mogelijk alle verleidingen te negeren.
Of je blijft vreemdgaan, eventueel zoals Sparkle op een hele lage freq.
Maar iemand 'ompraten' tot een open relatie, werkt volgens mij nooit. Die optie bestaat alleen als beide dat willen, in je eentje een open relatie hebben, werkt niet.
woensdag 16 mei 2012 om 18:17
quote:iddan schreef op 16 mei 2012 @ 18:02:
[...]
ja, en nu kun je zeggen, je laat je zijn normen en waarden opleggen, weg wezen bij die man.....maar dat gaat me nu (nog) ff te ver...ik moet een modus vinden, blijf ik vreemdgaan, (in het geheim dus) of wordt ik weer monogaam en zet ik mijn eigen behoeftes op dat vlak opzij.
Ik zeg niet wegwezen maar waarom zeg je bv niet dat jij er anders over denkt? waarom bepaald de gene die niet wil? Wat zou hij doen als je gewoon aangeeft dat je toch spanning zoekt met hem of zonder hem?
De nee zegger bepaald, maar ik vraag me af als je gewoon doet en er eerlijk over bent of het wel je relatie zou kosten of dat je partner dan toch wel er over MOET nadenken.
Want ik merk vaak dat als het uitkomt dat de nee zeggende partner ook niet altijd maar zijn relatie opzegt.
Daarbij zie je dan ook wat je aanricht en vraag je je mogelijk ook af of het je dat waard is.
[...]
ja, en nu kun je zeggen, je laat je zijn normen en waarden opleggen, weg wezen bij die man.....maar dat gaat me nu (nog) ff te ver...ik moet een modus vinden, blijf ik vreemdgaan, (in het geheim dus) of wordt ik weer monogaam en zet ik mijn eigen behoeftes op dat vlak opzij.
Ik zeg niet wegwezen maar waarom zeg je bv niet dat jij er anders over denkt? waarom bepaald de gene die niet wil? Wat zou hij doen als je gewoon aangeeft dat je toch spanning zoekt met hem of zonder hem?
De nee zegger bepaald, maar ik vraag me af als je gewoon doet en er eerlijk over bent of het wel je relatie zou kosten of dat je partner dan toch wel er over MOET nadenken.
Want ik merk vaak dat als het uitkomt dat de nee zeggende partner ook niet altijd maar zijn relatie opzegt.
Daarbij zie je dan ook wat je aanricht en vraag je je mogelijk ook af of het je dat waard is.
Wie de mens in zichzelf begrijpt begrijpt alle mensen.
woensdag 16 mei 2012 om 18:19
quote:broekrok schreef op 16 mei 2012 @ 09:25:
[...]
Overigens hoop ik dat de man die hier huis en haard na meer dan 25 jaar op stel en sprong verliet voor zijn nieuwe liefde, er aan kapot gaat
Hahaha toch moet ik lachen om de "humor" in je post,maar of het nu echt om te lachen is,het lijk mij toch knap zeer gedaan hebben dat manlief na 25 jaar pleitte ging?
Vivadiva,sterkte,ik weet je verhaal nog en ik voel de pijn en verdriet van het scherm spatten.
Ik wens je heel veel sterkte de komende tijd
[...]
Overigens hoop ik dat de man die hier huis en haard na meer dan 25 jaar op stel en sprong verliet voor zijn nieuwe liefde, er aan kapot gaat
Hahaha toch moet ik lachen om de "humor" in je post,maar of het nu echt om te lachen is,het lijk mij toch knap zeer gedaan hebben dat manlief na 25 jaar pleitte ging?
Vivadiva,sterkte,ik weet je verhaal nog en ik voel de pijn en verdriet van het scherm spatten.
Ik wens je heel veel sterkte de komende tijd
woensdag 16 mei 2012 om 18:26
quote:noppies schreef op 16 mei 2012 @ 18:08:
[...]
En ik ben liever niet samen met iemand die mij niet 'voldoende' acht, om zijn leven mee te delen en er nog iemand op na houdt, jarenlang, om de relatie met mij vol te kunnen houden.
.
Wat jij hierboven stelt, kan natuurlijk voor velen een reden zijn om een nr 2 te hebben. En dan ben ik met je eens dat je dat beter niet kunt hebben in je relatie. Maar ik denk dat er genoeg zijn, net als ik, die nr 2 niet nodig hebben om hun relatie met nr 1 vol te houden maar het puur als een leuke extra zien en niet als voorwaarde om je relatie met nr 1 in stand te houden. Dat voelt voor mij wel anders.
Iddan: heel goed dat je alle kanten eerst bekijkt voordat je iets besluit. Veel wijsheid toegewenst. Ik weet waar je doorheen gaat!
[...]
En ik ben liever niet samen met iemand die mij niet 'voldoende' acht, om zijn leven mee te delen en er nog iemand op na houdt, jarenlang, om de relatie met mij vol te kunnen houden.
.
Wat jij hierboven stelt, kan natuurlijk voor velen een reden zijn om een nr 2 te hebben. En dan ben ik met je eens dat je dat beter niet kunt hebben in je relatie. Maar ik denk dat er genoeg zijn, net als ik, die nr 2 niet nodig hebben om hun relatie met nr 1 vol te houden maar het puur als een leuke extra zien en niet als voorwaarde om je relatie met nr 1 in stand te houden. Dat voelt voor mij wel anders.
Iddan: heel goed dat je alle kanten eerst bekijkt voordat je iets besluit. Veel wijsheid toegewenst. Ik weet waar je doorheen gaat!
woensdag 16 mei 2012 om 18:31
Ik heb het niet over een open relatie noppies, maar je kunt wel eenzijdig een monogame afspraak verbreken, een monogame relatie waar 1 van de 2 in vreemd gaat is niet meer monogaam en uit dat sprookje kun je je partner wel halen.
Nu hou je die in de waan dat je nog een mongame relatie hebt.
Noppie zegt:
Dus het algemene beeld is nu eenmaal een monogame relatie. Dat is ook mijn ideaal. En ik ben liever niet samen met iemand die mij niet 'voldoende' acht, om zijn leven mee te delen en er nog iemand op na houdt, jarenlang, om de relatie met mij vol te kunnen houden.
Dan ben ik echt liever alleen
einde quote.
Zou je dan niet liever die keus ook hebben en net zo de keus en recht op beslissing willen hebben als je partner doet? een vreemdgaander laat je buiten die keus, loopt weg voor de consequentie van zijn eigen keus. Heeft de partner niet ook, recht op zijn beslissing? Zoals jij nu aangeeft dat je dan liever alleen bent? en zou je niet veel meer bewust met dit soort keuze bezig zijn als je ziet wat het met je relatie doet of als je ziet dat je je partner mogelijk kwijt raakt aan een ander als je die vrijheid niet kunt geven?
sparkle vroeg hoe dat nu met mij is. Mijn verhaal staat een paar pagina;s terug.
Mijn man zag dat ik spanning zocht en we zijn er over gaan praten, Hij was van mening dat omdat hij geen behoefte had aan spanning en anderen dat het niet zo hoefde te zijn dat dat voor mij ook gold. Voor hem was er dus geen NEE maar kijken wat we er samen mee konden doen, Hij zag het als probleem in onze relatie ipv als mijn probleem.
Als ik spanning zocht moesten we kijken wat we er samen aan konden doen, Dat is voor mij de enige juiste houding in een goede relatie.
We zijn er over gaan praten en het is zeker niet gegaan zoals ik wilde maar wat we samen er mee konden doen, wat hij aan kon en wilde en wat voor mij een behoefte kon vervullen.
resultaat was dat we samen een parenclub bezochten, zijn keus omdat hij dat een mogelijkheid vond waar hij achter kon staan..
Dat is inmiddels 11 jaar geleden, We zijn gaan swingen omdat hij behoefte had er deelgenoot van te zijn. Samen die spanning zoeken.
In al die jaren hebben we ondervonden wat we wel en niet prettig vonden. Achteraf vond hij juist club helemaal niets, hij vond het te oppervlakkig en hij is juist meer van een intimiteit opbouwen.
Dus werden het thuisdate;s en thuis feestjes en inmiddels hebben we allebei een vriend en een vriendin, Inmiddels 7 jaar met daarbij ook nog het swingen en contact met andere stellen.
Die vriend en vriendin hebben we als stel leren kennen, er kwam ruimte om ook los van elkaar af te spreken maar meestal zien we elkaar met zijn vieren.
Maar alles gaat met wederzijdse goedkeuring en vanuit gunnen.
Nu hou je die in de waan dat je nog een mongame relatie hebt.
Noppie zegt:
Dus het algemene beeld is nu eenmaal een monogame relatie. Dat is ook mijn ideaal. En ik ben liever niet samen met iemand die mij niet 'voldoende' acht, om zijn leven mee te delen en er nog iemand op na houdt, jarenlang, om de relatie met mij vol te kunnen houden.
Dan ben ik echt liever alleen
einde quote.
Zou je dan niet liever die keus ook hebben en net zo de keus en recht op beslissing willen hebben als je partner doet? een vreemdgaander laat je buiten die keus, loopt weg voor de consequentie van zijn eigen keus. Heeft de partner niet ook, recht op zijn beslissing? Zoals jij nu aangeeft dat je dan liever alleen bent? en zou je niet veel meer bewust met dit soort keuze bezig zijn als je ziet wat het met je relatie doet of als je ziet dat je je partner mogelijk kwijt raakt aan een ander als je die vrijheid niet kunt geven?
sparkle vroeg hoe dat nu met mij is. Mijn verhaal staat een paar pagina;s terug.
Mijn man zag dat ik spanning zocht en we zijn er over gaan praten, Hij was van mening dat omdat hij geen behoefte had aan spanning en anderen dat het niet zo hoefde te zijn dat dat voor mij ook gold. Voor hem was er dus geen NEE maar kijken wat we er samen mee konden doen, Hij zag het als probleem in onze relatie ipv als mijn probleem.
Als ik spanning zocht moesten we kijken wat we er samen aan konden doen, Dat is voor mij de enige juiste houding in een goede relatie.
We zijn er over gaan praten en het is zeker niet gegaan zoals ik wilde maar wat we samen er mee konden doen, wat hij aan kon en wilde en wat voor mij een behoefte kon vervullen.
resultaat was dat we samen een parenclub bezochten, zijn keus omdat hij dat een mogelijkheid vond waar hij achter kon staan..
Dat is inmiddels 11 jaar geleden, We zijn gaan swingen omdat hij behoefte had er deelgenoot van te zijn. Samen die spanning zoeken.
In al die jaren hebben we ondervonden wat we wel en niet prettig vonden. Achteraf vond hij juist club helemaal niets, hij vond het te oppervlakkig en hij is juist meer van een intimiteit opbouwen.
Dus werden het thuisdate;s en thuis feestjes en inmiddels hebben we allebei een vriend en een vriendin, Inmiddels 7 jaar met daarbij ook nog het swingen en contact met andere stellen.
Die vriend en vriendin hebben we als stel leren kennen, er kwam ruimte om ook los van elkaar af te spreken maar meestal zien we elkaar met zijn vieren.
Maar alles gaat met wederzijdse goedkeuring en vanuit gunnen.
Wie de mens in zichzelf begrijpt begrijpt alle mensen.
woensdag 16 mei 2012 om 18:34
quote:iddan schreef op 16 mei 2012 @ 18:23:
[...]
ps doddie, ik vind het heel mooi je verhalen te lezen, en ze geven mij ook heel veel inzicht, maar wat jij hebt, is voor heeeeeel veeeeel mensen nog steeds een utopie. en dat weet je zelf ook wel toch?
Dat weet ik niet, ik ken toch heel wat stellen die swingen en die open relatie;s hebben. Maar die lopen er niet mee te koop.
Punt is dat als je het nooit bespreekt je het ook nooit zal meemaken.. Want je bereikt het alleen als je er over durft te praten met elkaar.
[...]
ps doddie, ik vind het heel mooi je verhalen te lezen, en ze geven mij ook heel veel inzicht, maar wat jij hebt, is voor heeeeeel veeeeel mensen nog steeds een utopie. en dat weet je zelf ook wel toch?
Dat weet ik niet, ik ken toch heel wat stellen die swingen en die open relatie;s hebben. Maar die lopen er niet mee te koop.
Punt is dat als je het nooit bespreekt je het ook nooit zal meemaken.. Want je bereikt het alleen als je er over durft te praten met elkaar.
Wie de mens in zichzelf begrijpt begrijpt alle mensen.
woensdag 16 mei 2012 om 18:35
quote:doddie schreef op 12 mei 2012 @ 12:27:
mijn man wist van mijn chatten, wist ook dat ik ondeugend chatte en had er vaak nog profijt van ook, ik stapte opgewonden bij hem in bed waar hij soms vroeg waar ik het over had gehad. Dus ons sexleven ging er mee vooruit.
---
Ik heb geluk gehad met mijn man die dit zag en zag dat het van hem afging, die bereid was iets met het geen te doen wat mij zo deed opbloeien, maar ik snap als geen ander hoe het gaat, hoe die valkuilen werken. Hoe je er inderdaad in verstrikt kunt raken.
Even twee quotes uit een vorige post van jou, om het verschil duidelijk te maken tussen jouw situatie en die van anderen (de meesten?).
Jouw man heeft volgens mij heel goed gezien wat er bij jou gebeurde en wilde daarin meegaan. Hij wilde jou niet kwijt, maar hij begreep ook vooral wat er gebeurde.
Ik denk dat bij veel vrouwen en mannen die het pad inslaan dat jij insloeg, met chatten/flirten/aandacht zoeken, en dat bespreekbaar maken, de partner reageert zoals die van Sparkle bijvoorbeeld. Het wordt een vooral niet-te-bespreken-onderwerp. Struisvogelen.
Omdat dit pad ook gevaar op kan leveren (dat niet hiervoor open staan of hier ruimte voor creeeren ook kan zorgen voor 'gevaar'), ziet die partner wrs niet zo.
Ik begrijp dat wel. Die partner wil niet verliezen wat hij/zij heeft aan iemand anders. En dan kun je nog zo makkelijk zeggen dat dat niet gebeurd, als het niet besproken mag worden, houdt het hele verhaal op. En is een nee idd zwaarder dan een ja.
Iddan kan niet haar partner ineens 'dwingen' om een open relatie onder ogen te zien. Of haar gelijk proberen te halen.
En omdat een bedrogen partner toch vaak wel blijft, moet het ineens wel bespreekbaar gemaakt kunnen worden?
mijn man wist van mijn chatten, wist ook dat ik ondeugend chatte en had er vaak nog profijt van ook, ik stapte opgewonden bij hem in bed waar hij soms vroeg waar ik het over had gehad. Dus ons sexleven ging er mee vooruit.
---
Ik heb geluk gehad met mijn man die dit zag en zag dat het van hem afging, die bereid was iets met het geen te doen wat mij zo deed opbloeien, maar ik snap als geen ander hoe het gaat, hoe die valkuilen werken. Hoe je er inderdaad in verstrikt kunt raken.
Even twee quotes uit een vorige post van jou, om het verschil duidelijk te maken tussen jouw situatie en die van anderen (de meesten?).
Jouw man heeft volgens mij heel goed gezien wat er bij jou gebeurde en wilde daarin meegaan. Hij wilde jou niet kwijt, maar hij begreep ook vooral wat er gebeurde.
Ik denk dat bij veel vrouwen en mannen die het pad inslaan dat jij insloeg, met chatten/flirten/aandacht zoeken, en dat bespreekbaar maken, de partner reageert zoals die van Sparkle bijvoorbeeld. Het wordt een vooral niet-te-bespreken-onderwerp. Struisvogelen.
Omdat dit pad ook gevaar op kan leveren (dat niet hiervoor open staan of hier ruimte voor creeeren ook kan zorgen voor 'gevaar'), ziet die partner wrs niet zo.
Ik begrijp dat wel. Die partner wil niet verliezen wat hij/zij heeft aan iemand anders. En dan kun je nog zo makkelijk zeggen dat dat niet gebeurd, als het niet besproken mag worden, houdt het hele verhaal op. En is een nee idd zwaarder dan een ja.
Iddan kan niet haar partner ineens 'dwingen' om een open relatie onder ogen te zien. Of haar gelijk proberen te halen.
En omdat een bedrogen partner toch vaak wel blijft, moet het ineens wel bespreekbaar gemaakt kunnen worden?
woensdag 16 mei 2012 om 18:41
quote:sparkle4 schreef op 16 mei 2012 @ 18:26:
Wat jij hierboven stelt, kan natuurlijk voor velen een reden zijn om een nr 2 te hebben. En dan ben ik met je eens dat je dat beter niet kunt hebben in je relatie. Maar ik denk dat er genoeg zijn, net als ik, die nr 2 niet nodig hebben om hun relatie met nr 1 vol te houden maar het puur als een leuke extra zien en niet als voorwaarde om je relatie met nr 1 in stand te houden. Dat voelt voor mij wel anders.
Ik zeg niet dat iemand maar genoeg aan mij moet hebben hoor! Kan me voorstellen dat iemand bij mij eea zou missen, want ik geloof niet dat ik zo goed in relaties ben..
Maar ik zou het echt pijnlijk vinden als zou blijken, dat mijn partner, degene waar ik mijn leven mee deel, leemtes op moet vullen met een nr 2. Stiekem.
Dan heb ik liever, zoals bij Doddie, dat het op tafel komt en er afspraken over gemaakt kunnen worden of er in ieder geval gesprekken over gevoerd worden. Want misschien is mijn partner dan wel ueberhaupt gelukkiger met iemand anders.
En ook ik veroordeel je niet hoor. Ik doe het met een getrouwde vent, dan heb je niet zo veel te (ver)oordelen, vind ik. Ik ben echt niet roomser dan de Paus en zeker geen heilige, dus ik begrijp ook wel dat seks en intimiteit binnen het sprookje moet blijven, maar ik wil er wel graag een stem in hebben..
Alhoewel dat bij jou duidelijk onmogelijk is, als het ware. Hij wil geen stem.
Wat jij hierboven stelt, kan natuurlijk voor velen een reden zijn om een nr 2 te hebben. En dan ben ik met je eens dat je dat beter niet kunt hebben in je relatie. Maar ik denk dat er genoeg zijn, net als ik, die nr 2 niet nodig hebben om hun relatie met nr 1 vol te houden maar het puur als een leuke extra zien en niet als voorwaarde om je relatie met nr 1 in stand te houden. Dat voelt voor mij wel anders.
Ik zeg niet dat iemand maar genoeg aan mij moet hebben hoor! Kan me voorstellen dat iemand bij mij eea zou missen, want ik geloof niet dat ik zo goed in relaties ben..
Maar ik zou het echt pijnlijk vinden als zou blijken, dat mijn partner, degene waar ik mijn leven mee deel, leemtes op moet vullen met een nr 2. Stiekem.
Dan heb ik liever, zoals bij Doddie, dat het op tafel komt en er afspraken over gemaakt kunnen worden of er in ieder geval gesprekken over gevoerd worden. Want misschien is mijn partner dan wel ueberhaupt gelukkiger met iemand anders.
En ook ik veroordeel je niet hoor. Ik doe het met een getrouwde vent, dan heb je niet zo veel te (ver)oordelen, vind ik. Ik ben echt niet roomser dan de Paus en zeker geen heilige, dus ik begrijp ook wel dat seks en intimiteit binnen het sprookje moet blijven, maar ik wil er wel graag een stem in hebben..
Alhoewel dat bij jou duidelijk onmogelijk is, als het ware. Hij wil geen stem.
woensdag 16 mei 2012 om 18:45
@ All
Monogamie of niet... That`s the question... Ik denk namelijk dat het helemaal niet "thé" question is...
Wat we de meeste posters hier melden hier op het forum (ik incluis in het begin) is dat er niets aan je relatie hoeft te mankeren als je een nr 2 neemt/ tegenkomt/ ontmoet in een schimmige kroeg, steeg, feestzaal of voetbalkantine. Waar in mijn beleving het verhaal mank gaat is oneerlijkheid en vertrouwen. Het is ook zoals Stew zegt (in mijn geval) dat die oneerlijkheid je relatie uiteindelijk de das om kan doen, we verbergen of begraven ons schuldgevoel als we van een date terugkomen en voelen er ons na dat schuldgevoel wel prettig en goed bij. We zijn vrolijk en voelen ons gewild, begeert en lopen vaak op wolken. Dat je daardoor anders (en meest beter) in je nr. 1 relatie staat is omdat je dat gevoel ook meeneemt in alle dag.
Toch is er precies wat Stew (en ook Noppies in andere bewoordingen) ook zegt iets mis in je relatie zolang je er oneerlijk over bent naar je partner, je levenspartner, waar je zelf je keuze voor hebt gemaakt, heeft namelijk recht op eerlijkheid en betrouwbaarheid als basis. Als je dan behoeft zou hebben aan een nr. 2 wat houd je dan uiteindelijk tegen om net als Doddie je nr. 1 in te lichten over je gevoel, wat je wil in het leven, waar je behoefte aan hebt. Op het moment dat je dat niet doet kies je dus voor oneerlijkheid en ontzeg je je nr. 1 ook daarin een keuze te maken of er in elk geval over mee te praten.
Het risico wat je daarin loopt is om uiteindelijk geconfronteerd te worden met een nr. 1 die over de rooie is, zich belazerd voelt en je zal confronteren in het gunstigste geval, in het ongunstigste geval sta je zonder enig gesprek buiten de deur en staat je hele leven op zijn kop. Dat terwijl er eigenlijk niets mis is met je relatie?
Natuurlijk zorgen we er voor dat de sporen allemaal uitgewist zijn en wordt er niemand "gesnapt", maar als het dan wel zo is.... Vind je nr. 1 dan ook dat er " niets mis is met je relatie"? Het gaat mijns inziens ook niet over "monogamie of nie", maar om essentiele zaken als wel of niet monogaam zijn inhoudelijk met degene waar je dat wel mee afgesproken hebt te bespreken vóórdat je aan zoiets begint.
Ik weet het, ik charceer het nu wel een klein ienimini beetje, maar het is echt realiteit, er zijn posters hier die het uit eigen ervaring kunnen vertellen en dat ook doen hier.
@ Crea/ Vivadiva
Monogamie of niet... That`s the question... Ik denk namelijk dat het helemaal niet "thé" question is...
Wat we de meeste posters hier melden hier op het forum (ik incluis in het begin) is dat er niets aan je relatie hoeft te mankeren als je een nr 2 neemt/ tegenkomt/ ontmoet in een schimmige kroeg, steeg, feestzaal of voetbalkantine. Waar in mijn beleving het verhaal mank gaat is oneerlijkheid en vertrouwen. Het is ook zoals Stew zegt (in mijn geval) dat die oneerlijkheid je relatie uiteindelijk de das om kan doen, we verbergen of begraven ons schuldgevoel als we van een date terugkomen en voelen er ons na dat schuldgevoel wel prettig en goed bij. We zijn vrolijk en voelen ons gewild, begeert en lopen vaak op wolken. Dat je daardoor anders (en meest beter) in je nr. 1 relatie staat is omdat je dat gevoel ook meeneemt in alle dag.
Toch is er precies wat Stew (en ook Noppies in andere bewoordingen) ook zegt iets mis in je relatie zolang je er oneerlijk over bent naar je partner, je levenspartner, waar je zelf je keuze voor hebt gemaakt, heeft namelijk recht op eerlijkheid en betrouwbaarheid als basis. Als je dan behoeft zou hebben aan een nr. 2 wat houd je dan uiteindelijk tegen om net als Doddie je nr. 1 in te lichten over je gevoel, wat je wil in het leven, waar je behoefte aan hebt. Op het moment dat je dat niet doet kies je dus voor oneerlijkheid en ontzeg je je nr. 1 ook daarin een keuze te maken of er in elk geval over mee te praten.
Het risico wat je daarin loopt is om uiteindelijk geconfronteerd te worden met een nr. 1 die over de rooie is, zich belazerd voelt en je zal confronteren in het gunstigste geval, in het ongunstigste geval sta je zonder enig gesprek buiten de deur en staat je hele leven op zijn kop. Dat terwijl er eigenlijk niets mis is met je relatie?
Natuurlijk zorgen we er voor dat de sporen allemaal uitgewist zijn en wordt er niemand "gesnapt", maar als het dan wel zo is.... Vind je nr. 1 dan ook dat er " niets mis is met je relatie"? Het gaat mijns inziens ook niet over "monogamie of nie", maar om essentiele zaken als wel of niet monogaam zijn inhoudelijk met degene waar je dat wel mee afgesproken hebt te bespreken vóórdat je aan zoiets begint.
Ik weet het, ik charceer het nu wel een klein ienimini beetje, maar het is echt realiteit, er zijn posters hier die het uit eigen ervaring kunnen vertellen en dat ook doen hier.
@ Crea/ Vivadiva
woensdag 16 mei 2012 om 18:50
quote:noppies schreef op 16 mei 2012 @ 18:41:
[...]
Alhoewel dat bij jou duidelijk onmogelijk is, als het ware. Hij wil geen stem.
Natuurlijk is openheid van zaken het beste, maar ik moet wel de grenzen van mijn nr 1 respecteren. En inderdaad, hij geeft duidelijk aan geen stem te willen hebben. Het gekke is dat dat wel heeft geholpen bij mijn beslissing hoe om te gaan met nr 2. Door de houding van mijn nr 1 voel ik natuurlijk wel hoe aan gevoelig dit bij hem ligt. Ik vond en vind dat ik mezelf dan niet te vaak mag verliezen in mijn nr 2, ookal zou ik dat wel willen. Misschien klinkt dit idioot, maar door afstand te houden heb ik het gevoel dat ik zijn stem min of meer zelf invul. Als ik mijn nr2 vaker zou zien, zou dat voelen alsof ik totaal voorbij ga aan de gevoelens van mijn nr 1.
Natuurlijk besef ik dat dit een knap staaltje van praten-in-je-eigen straatje is, maar toch heeft het mij wel geremd in het nr 2 zien. Klinkt dat heel gek?
[...]
Alhoewel dat bij jou duidelijk onmogelijk is, als het ware. Hij wil geen stem.
Natuurlijk is openheid van zaken het beste, maar ik moet wel de grenzen van mijn nr 1 respecteren. En inderdaad, hij geeft duidelijk aan geen stem te willen hebben. Het gekke is dat dat wel heeft geholpen bij mijn beslissing hoe om te gaan met nr 2. Door de houding van mijn nr 1 voel ik natuurlijk wel hoe aan gevoelig dit bij hem ligt. Ik vond en vind dat ik mezelf dan niet te vaak mag verliezen in mijn nr 2, ookal zou ik dat wel willen. Misschien klinkt dit idioot, maar door afstand te houden heb ik het gevoel dat ik zijn stem min of meer zelf invul. Als ik mijn nr2 vaker zou zien, zou dat voelen alsof ik totaal voorbij ga aan de gevoelens van mijn nr 1.
Natuurlijk besef ik dat dit een knap staaltje van praten-in-je-eigen straatje is, maar toch heeft het mij wel geremd in het nr 2 zien. Klinkt dat heel gek?
woensdag 16 mei 2012 om 18:56
quote:doddie schreef op 16 mei 2012 @ 18:31:
Zou je dan niet liever die keus ook hebben en net zo de keus en recht op beslissing willen hebben als je partner doet? een vreemdgaander laat je buiten die keus, loopt weg voor de consequentie van zijn eigen keus. Heeft de partner niet ook, recht op zijn beslissing? Zoals jij nu aangeeft dat je dan liever alleen bent? en zou je niet veel meer bewust met dit soort keuze bezig zijn als je ziet wat het met je relatie doet of als je ziet dat je je partner mogelijk kwijt raakt aan een ander als je die vrijheid niet kunt geven?
Ja, absoluut. Maar daarmee hoeft monogamie nog geen sprookje te zijn, dat bestaat wel (en een keer een dronken slippertje versta ik daar dan ook nog onder, daar heb ik geen moeite mee).
En daarmee zijn er ook nog altijd mensen die niet open staan voor een gesprek binnen de relatie om te kijken wat de mogelijkheden zijn of waar er ruimte is voor het opzoeken van spanning.
Als iemand daar niet over wil praten, om welke reden dan ook, dan is dat ook zijn/haar goed recht. Met het risico dat de ander dan stiekem vreemdgaat.
quote:Mijn man zag dat ik spanning zocht en we zijn er over gaan praten, Hij was van mening dat omdat hij geen behoefte had aan spanning en anderen dat het niet zo hoefde te zijn dat dat voor mij ook gold. Voor hem was er dus geen NEE maar kijken wat we er samen mee konden doen, Hij zag het als probleem in onze relatie ipv als mijn probleem.
Ik denk dat als jouw man niet zo scherp en open was geweest, jullie situatie er ook anders uit had gezien.
Nu heb je 'makkelijk praten', ergens. En dat is prima, ik wil je niet afvallen hoor en het is echt heel fijn dat het bij jullie zo gewerkt heeft. En nog steeds werkt. Zo open is het alleen niet in elke relatie.
De man van mijn minnaar weet van mijn bestaan. Zij steekt haar kop in het zand. Ik 'mag' er zijn, maar er mag niet over gepraat worden. Zij wil er dus niets van weten. Dat is haar keuze, dus blijft hij het stiekem doen.
quote:We zijn er over gaan praten en het is zeker niet gegaan zoals ik wilde maar wat we samen er mee konden doen, wat hij aan kon en wilde en wat voor mij een behoefte kon vervullen.
resultaat was dat we samen een parenclub bezochten, zijn keus omdat hij dat een mogelijkheid vond waar hij achter kon staan..
Hoe had jij het liever gezien? Mag ik dat vragen?
Zou je dan niet liever die keus ook hebben en net zo de keus en recht op beslissing willen hebben als je partner doet? een vreemdgaander laat je buiten die keus, loopt weg voor de consequentie van zijn eigen keus. Heeft de partner niet ook, recht op zijn beslissing? Zoals jij nu aangeeft dat je dan liever alleen bent? en zou je niet veel meer bewust met dit soort keuze bezig zijn als je ziet wat het met je relatie doet of als je ziet dat je je partner mogelijk kwijt raakt aan een ander als je die vrijheid niet kunt geven?
Ja, absoluut. Maar daarmee hoeft monogamie nog geen sprookje te zijn, dat bestaat wel (en een keer een dronken slippertje versta ik daar dan ook nog onder, daar heb ik geen moeite mee).
En daarmee zijn er ook nog altijd mensen die niet open staan voor een gesprek binnen de relatie om te kijken wat de mogelijkheden zijn of waar er ruimte is voor het opzoeken van spanning.
Als iemand daar niet over wil praten, om welke reden dan ook, dan is dat ook zijn/haar goed recht. Met het risico dat de ander dan stiekem vreemdgaat.
quote:Mijn man zag dat ik spanning zocht en we zijn er over gaan praten, Hij was van mening dat omdat hij geen behoefte had aan spanning en anderen dat het niet zo hoefde te zijn dat dat voor mij ook gold. Voor hem was er dus geen NEE maar kijken wat we er samen mee konden doen, Hij zag het als probleem in onze relatie ipv als mijn probleem.
Ik denk dat als jouw man niet zo scherp en open was geweest, jullie situatie er ook anders uit had gezien.
Nu heb je 'makkelijk praten', ergens. En dat is prima, ik wil je niet afvallen hoor en het is echt heel fijn dat het bij jullie zo gewerkt heeft. En nog steeds werkt. Zo open is het alleen niet in elke relatie.
De man van mijn minnaar weet van mijn bestaan. Zij steekt haar kop in het zand. Ik 'mag' er zijn, maar er mag niet over gepraat worden. Zij wil er dus niets van weten. Dat is haar keuze, dus blijft hij het stiekem doen.
quote:We zijn er over gaan praten en het is zeker niet gegaan zoals ik wilde maar wat we samen er mee konden doen, wat hij aan kon en wilde en wat voor mij een behoefte kon vervullen.
resultaat was dat we samen een parenclub bezochten, zijn keus omdat hij dat een mogelijkheid vond waar hij achter kon staan..
Hoe had jij het liever gezien? Mag ik dat vragen?
woensdag 16 mei 2012 om 19:00
quote:sparkle4 schreef op 16 mei 2012 @ 18:50:
[...]
Natuurlijk is openheid van zaken het beste, maar ik moet wel de grenzen van mijn nr 1 respecteren. En inderdaad, hij geeft duidelijk aan geen stem te willen hebben. Het gekke is dat dat wel heeft geholpen bij mijn beslissing hoe om te gaan met nr 2. Door de houding van mijn nr 1 voel ik natuurlijk wel hoe aan gevoelig dit bij hem ligt. Ik vond en vind dat ik mezelf dan niet te vaak mag verliezen in mijn nr 2, ookal zou ik dat wel willen. Misschien klinkt dit idioot, maar door afstand te houden heb ik het gevoel dat ik zijn stem min of meer zelf invul. Als ik mijn nr2 vaker zou zien, zou dat voelen alsof ik totaal voorbij ga aan de gevoelens van mijn nr 1.
Natuurlijk besef ik dat dit een knap staaltje van praten-in-je-eigen straatje is, maar toch heeft het mij wel geremd in het nr 2 zien. Klinkt dat heel gek?Klinkt als een beetje zwanger zijn...
[...]
Natuurlijk is openheid van zaken het beste, maar ik moet wel de grenzen van mijn nr 1 respecteren. En inderdaad, hij geeft duidelijk aan geen stem te willen hebben. Het gekke is dat dat wel heeft geholpen bij mijn beslissing hoe om te gaan met nr 2. Door de houding van mijn nr 1 voel ik natuurlijk wel hoe aan gevoelig dit bij hem ligt. Ik vond en vind dat ik mezelf dan niet te vaak mag verliezen in mijn nr 2, ookal zou ik dat wel willen. Misschien klinkt dit idioot, maar door afstand te houden heb ik het gevoel dat ik zijn stem min of meer zelf invul. Als ik mijn nr2 vaker zou zien, zou dat voelen alsof ik totaal voorbij ga aan de gevoelens van mijn nr 1.
Natuurlijk besef ik dat dit een knap staaltje van praten-in-je-eigen straatje is, maar toch heeft het mij wel geremd in het nr 2 zien. Klinkt dat heel gek?Klinkt als een beetje zwanger zijn...
woensdag 16 mei 2012 om 19:11
quote:noppies schreef op 16 mei 2012 @ 18:56:
[...]
Ja, absoluut. Maar daarmee hoeft monogamie nog geen sprookje te zijn, dat bestaat wel (en een keer een dronken slippertje versta ik daar dan ook nog onder, daar heb ik geen moeite mee).
Je kunt aan eind van de rit alleen van jezelf met overtuiging zeggen dat je monogaam bent gebleven, van je partner moet je het maar aannemen. en wat weet je nu echt van relatie;s van anderen? Hoe weet je of die echt monogaam waren? Of er vreemd gegaan werd maar niet over werd gepraat of dat een stel in een parenclub komt en/of swingt? Van ons denk men ook dat we een monogaam stel zijn dat al meer dan 30 jaar samen is en het nog zo leuk heeft met elkaar, wat we in het weekeind doen weet de buitenwereld niet, familie en buren, collega;s enz. Dus hoeveel echte monogame relatie's zullen er zijn?
[...]
Ik denk dat als jouw man niet zo scherp en open was geweest, jullie situatie er ook anders uit had gezien.
Nu heb je 'makkelijk praten', ergens.
Dat klopt, ik ben daar ook blij om omdat ik al aangeef dat ik zelf ook bang om bepaalde dingen eerlijk te vertellen, maar mijn man wist wel dat ik erotisch chatte en plaagde me zelfs wel eens als er een man online kwam die ik erg leuk vond "Is je chatvriend er weer?" ik heb dus moeite met liegen en ben in vergelijking erg eerlijk geweest, maar ik geef toe dat ik ook twijfelde of ik alles wel kon vertellen. We hebben het nu hier over de gene die vreemdgaan en wat voor die gene de beste aanpak zou zijn, maar aan de gene die vasthoud aan monogamie zou mijn advies zijn om meer open te staan voor de behoefte van de partner die meer wil, ook die zou in een goede relatie moeten bekijken wat je er samen mee kunt doen ipv dat je gelijk de deur dichtgooit met een bot nee antwoord. In een goede relatie probeer je tot een compromi te komen. ( tenmiste dat zie ik als ideale en goede relatie)
.
[...]
Hoe had jij het liever gezien? Mag ik dat vragen?
Zelf had ik veel liever 1 van die mannen ontmoet waar ik mee chatte, waar ik al dat spanningveld mee voelde. Mijn man vond dat niet prettig en wilde samen met mij bekijken hoe we spanning in onze relatie konden verwerken, wilde er deelgenoot van zijn. Was bang dat ik een eigen leven ging leiden en van hem zou vervreemden.
Toen ik met iemand chatte die een swingrelatie had heb ik hem lachend verteld 'ik zit nu met iemand haha, jij mag wel wat met haar en dan wil hij wat met mij doen'
Hij gaf aan dat hem dat niets leek, de druk dat je dan ook wat moest doen met zo;n stel, hij zei "dan ga ik liever naar zo een club" wat hij als vrijblijvender zag, en dat is het dus ook geworden.
De eerste drie maanden ging hij er met buikpijn heen, zo spannend vond hij het, maar wel leuk, hij zei dat als hij het niet leuk had gevonden dat hij dan echt niet meer was gegaan.
Maar hij had dus die behoefte niet. Hij deed het omdat ik die behoefte blijkbaar had, en uit onze gesprekken bleek dat we elkaar wel vertrouwde, dat we onze relatie belangrijk vonden en minder jaloers waren dan we dachten, /Eigenlijk bleek dat we monogamie meer als vanzelfsprekend hadden aangenomen maar na 23 jaar daar anders over waren gaan denken,
[...]
Ja, absoluut. Maar daarmee hoeft monogamie nog geen sprookje te zijn, dat bestaat wel (en een keer een dronken slippertje versta ik daar dan ook nog onder, daar heb ik geen moeite mee).
Je kunt aan eind van de rit alleen van jezelf met overtuiging zeggen dat je monogaam bent gebleven, van je partner moet je het maar aannemen. en wat weet je nu echt van relatie;s van anderen? Hoe weet je of die echt monogaam waren? Of er vreemd gegaan werd maar niet over werd gepraat of dat een stel in een parenclub komt en/of swingt? Van ons denk men ook dat we een monogaam stel zijn dat al meer dan 30 jaar samen is en het nog zo leuk heeft met elkaar, wat we in het weekeind doen weet de buitenwereld niet, familie en buren, collega;s enz. Dus hoeveel echte monogame relatie's zullen er zijn?
[...]
Ik denk dat als jouw man niet zo scherp en open was geweest, jullie situatie er ook anders uit had gezien.
Nu heb je 'makkelijk praten', ergens.
Dat klopt, ik ben daar ook blij om omdat ik al aangeef dat ik zelf ook bang om bepaalde dingen eerlijk te vertellen, maar mijn man wist wel dat ik erotisch chatte en plaagde me zelfs wel eens als er een man online kwam die ik erg leuk vond "Is je chatvriend er weer?" ik heb dus moeite met liegen en ben in vergelijking erg eerlijk geweest, maar ik geef toe dat ik ook twijfelde of ik alles wel kon vertellen. We hebben het nu hier over de gene die vreemdgaan en wat voor die gene de beste aanpak zou zijn, maar aan de gene die vasthoud aan monogamie zou mijn advies zijn om meer open te staan voor de behoefte van de partner die meer wil, ook die zou in een goede relatie moeten bekijken wat je er samen mee kunt doen ipv dat je gelijk de deur dichtgooit met een bot nee antwoord. In een goede relatie probeer je tot een compromi te komen. ( tenmiste dat zie ik als ideale en goede relatie)
.
[...]
Hoe had jij het liever gezien? Mag ik dat vragen?
Zelf had ik veel liever 1 van die mannen ontmoet waar ik mee chatte, waar ik al dat spanningveld mee voelde. Mijn man vond dat niet prettig en wilde samen met mij bekijken hoe we spanning in onze relatie konden verwerken, wilde er deelgenoot van zijn. Was bang dat ik een eigen leven ging leiden en van hem zou vervreemden.
Toen ik met iemand chatte die een swingrelatie had heb ik hem lachend verteld 'ik zit nu met iemand haha, jij mag wel wat met haar en dan wil hij wat met mij doen'
Hij gaf aan dat hem dat niets leek, de druk dat je dan ook wat moest doen met zo;n stel, hij zei "dan ga ik liever naar zo een club" wat hij als vrijblijvender zag, en dat is het dus ook geworden.
De eerste drie maanden ging hij er met buikpijn heen, zo spannend vond hij het, maar wel leuk, hij zei dat als hij het niet leuk had gevonden dat hij dan echt niet meer was gegaan.
Maar hij had dus die behoefte niet. Hij deed het omdat ik die behoefte blijkbaar had, en uit onze gesprekken bleek dat we elkaar wel vertrouwde, dat we onze relatie belangrijk vonden en minder jaloers waren dan we dachten, /Eigenlijk bleek dat we monogamie meer als vanzelfsprekend hadden aangenomen maar na 23 jaar daar anders over waren gaan denken,
Wie de mens in zichzelf begrijpt begrijpt alle mensen.
woensdag 16 mei 2012 om 19:12
@ JanJurk
beetje te kort door de bocht voor mij. Het hele vraagstuk openheid/eerlijkheid is van een andere orde dan dat waar ik me in het begin druk om maakte, nl het wel of niet goed zijn van je relatie. Ik praat vreemdgaan niet goed. Punt.
Hoe ik omga met mijn nr 2, heeft weldegelijk te maken met wat ik voor nr 1 voel. En ja, ik denk voor hem. Helaas. Ik zou graag zijn stem horen, maar daar is het nu duidelijk de tijd nog niet voor. Dat respecteer ik. Maar dat doet niks af aan het feit dat ik wel een minnaar heb. Ik besef maar al te goed dat dat zwaarder weegt dan het gegeven dat we elkaar niet veel zien. Dus om met jouw worden te spreken; ik ben niet een beetje zwanger, ik ben hoogzwanger.
beetje te kort door de bocht voor mij. Het hele vraagstuk openheid/eerlijkheid is van een andere orde dan dat waar ik me in het begin druk om maakte, nl het wel of niet goed zijn van je relatie. Ik praat vreemdgaan niet goed. Punt.
Hoe ik omga met mijn nr 2, heeft weldegelijk te maken met wat ik voor nr 1 voel. En ja, ik denk voor hem. Helaas. Ik zou graag zijn stem horen, maar daar is het nu duidelijk de tijd nog niet voor. Dat respecteer ik. Maar dat doet niks af aan het feit dat ik wel een minnaar heb. Ik besef maar al te goed dat dat zwaarder weegt dan het gegeven dat we elkaar niet veel zien. Dus om met jouw worden te spreken; ik ben niet een beetje zwanger, ik ben hoogzwanger.
