Geld & Recht
alle pijlers
Ongewenste erfenis, waar te beginnen??
dinsdag 19 juni 2012 om 22:29
Zoals sommige hier weten heeft mijn biologische vader in februari zelfmoord gepleegd. Ik heb hem niet in mijn leven gehad na mijn derde jaar. Wel meerdere pogingen gedaan die allemaal gestrand zijn in een hoop verdriet van mijn kant. Ik heb hem drie jaar geleden na jaren gezien en dat was direct de laatste keer.
Via via heb ik van zijn dood gehoord, ook een rouwkaart achteraf via een oude kennis gekregen. Ik stond er niet op, zijn hond wel. Dit om een beetje te schetsen hoe ik me hierbij voel.
Na zijn dood niets gehoord, probeer het te verwerken, lukt voor geen meter, heb in vlagen echt paniek hierover.
Nu valt er vanmiddag een brief van de belastingdienst op de mat dat ik een paar honderd euro binnen twee weken moet betalen. Dat kan niet kloppen denk ik, want heb geen schulden oid. Dus ik bel en zie dan pas dat het aan de erven van mijn bio vader gericht is. Zijn schuld dus..... Ik krijg geen rouwkaart, in mijn hele leven niets van hem gehad, geen lief woord, niets. Maar dan is hij dood en krijg ik een rekening.
Ik heb een bezwaarbrief klaar liggen. Al gaven ze me aan de telefoon bij de bd weinig kans. Hij laat overigens zijn vriendin (20 jaar samen geleefd) en haar zoon achter.
Wie weet waar ik aan moet denken, wat ik moet doen? Het enige wat ik ooit wilde was een vader, geen geld. Nu dus ook niet, ik hoef niets van hem. Maar als ik dat wil verwerpen gaat het me alsnog 115 euro kosten begrijp ik.
Iemand advies? Ik kan er niet van slapen.....
Via via heb ik van zijn dood gehoord, ook een rouwkaart achteraf via een oude kennis gekregen. Ik stond er niet op, zijn hond wel. Dit om een beetje te schetsen hoe ik me hierbij voel.
Na zijn dood niets gehoord, probeer het te verwerken, lukt voor geen meter, heb in vlagen echt paniek hierover.
Nu valt er vanmiddag een brief van de belastingdienst op de mat dat ik een paar honderd euro binnen twee weken moet betalen. Dat kan niet kloppen denk ik, want heb geen schulden oid. Dus ik bel en zie dan pas dat het aan de erven van mijn bio vader gericht is. Zijn schuld dus..... Ik krijg geen rouwkaart, in mijn hele leven niets van hem gehad, geen lief woord, niets. Maar dan is hij dood en krijg ik een rekening.
Ik heb een bezwaarbrief klaar liggen. Al gaven ze me aan de telefoon bij de bd weinig kans. Hij laat overigens zijn vriendin (20 jaar samen geleefd) en haar zoon achter.
Wie weet waar ik aan moet denken, wat ik moet doen? Het enige wat ik ooit wilde was een vader, geen geld. Nu dus ook niet, ik hoef niets van hem. Maar als ik dat wil verwerpen gaat het me alsnog 115 euro kosten begrijp ik.
Iemand advies? Ik kan er niet van slapen.....
woensdag 20 juni 2012 om 12:45
Tuurlijk vult de notaris zijn zakken pffffff volgens mij zegt ze net dat het gratis was maar dat ie pas gaat rekenen als ie echt wat moet doen.
Hij geeft het juiste advies. Wellicht een kopie van brief bd naar weduwe (ok ongetrouwd) sturen met daarin de melding dat he er niets mee te maken wil hebben
Hij geeft het juiste advies. Wellicht een kopie van brief bd naar weduwe (ok ongetrouwd) sturen met daarin de melding dat he er niets mee te maken wil hebben
woensdag 20 juni 2012 om 12:53
Even heel lullig gesteld hoor, maar TO wéét toch dat haar vader overleden is? En ze weet toch ook (of zou daaruit moeten kunnen concluderen) dat zij erfgenaam is? Ze kan toch niet doen alsof haar neus bloedt en maar wachten tot er nog iemand op haar stoep komt staan?
Ik zou in zo'n situatie toch echt liever het heft in eigen hand willen nemen en in ieder geval mijn eigen plaatje juridisch dicht willen timmeren. Dan kan je achteraf niet voor verrassingen komen te staan en dan kan je ook niet verweten worden dat je het had kúnnen weten. TO heeft een rouwkaart ontvangen, dús ze weet dat haar vader overleden is, dús ze kan er vanuit gaan dat er een erfenis is. TO is het enige kind van haar vader, het erfrecht zit zo in elkaar dat kinderen erven van hun ouders, dús TO kan weten dat ze een erfenis krijgt. En dan denk ik met mijn boerenverstand: zwijgen is toestemmen. En dat lijkt me in geval van TO de slechtste optie.
Maar goed, dat is boerenverstand, ik heb er niet voor doorgeleerd. Ik weet alleen wel dat juridische dingen zo in elkaar zitten dat als je iets kon weten, je ook geacht wordt de consequenties te overzien en je bij (stilzwijgend) akkoord gaan ook geacht wordt de gevolgen te aanvaarden. En ik heb eerlijk gezegd hier nog nergens gelezen dat dat níet zo is, behalve dat een notaris dat beweert.
Wat een ontzettende rotsituatie trouwens, Ambrosia.
Ik zou in zo'n situatie toch echt liever het heft in eigen hand willen nemen en in ieder geval mijn eigen plaatje juridisch dicht willen timmeren. Dan kan je achteraf niet voor verrassingen komen te staan en dan kan je ook niet verweten worden dat je het had kúnnen weten. TO heeft een rouwkaart ontvangen, dús ze weet dat haar vader overleden is, dús ze kan er vanuit gaan dat er een erfenis is. TO is het enige kind van haar vader, het erfrecht zit zo in elkaar dat kinderen erven van hun ouders, dús TO kan weten dat ze een erfenis krijgt. En dan denk ik met mijn boerenverstand: zwijgen is toestemmen. En dat lijkt me in geval van TO de slechtste optie.
Maar goed, dat is boerenverstand, ik heb er niet voor doorgeleerd. Ik weet alleen wel dat juridische dingen zo in elkaar zitten dat als je iets kon weten, je ook geacht wordt de consequenties te overzien en je bij (stilzwijgend) akkoord gaan ook geacht wordt de gevolgen te aanvaarden. En ik heb eerlijk gezegd hier nog nergens gelezen dat dat níet zo is, behalve dat een notaris dat beweert.
Wat een ontzettende rotsituatie trouwens, Ambrosia.
woensdag 20 juni 2012 om 13:15
woensdag 20 juni 2012 om 13:32
Qwerttu, het is dat ik het een paar weken na zijn crematie te weten kwam via een oude kennis van mijn moeder, anders had ik het tot nu niet geweten.
Het is een beetje lullig dat zijn familie mij niet op de hoogte hoeft tw brengen maar dat ik wel voor alle shit mag opdraaien?? Ik weet nog steeds niet als er een erfenis is, ik daarvan op de hoogte gesteld moet worden. Ik heb nogmaals helemaal geen bericht ontvangen.
Het is een beetje lullig dat zijn familie mij niet op de hoogte hoeft tw brengen maar dat ik wel voor alle shit mag opdraaien?? Ik weet nog steeds niet als er een erfenis is, ik daarvan op de hoogte gesteld moet worden. Ik heb nogmaals helemaal geen bericht ontvangen.
woensdag 20 juni 2012 om 13:44
Dat is lullig inderdaad, maar feit is dat je het wéét. En er ís al shit. Dat het allemaal onrechtvaardig is, wil niet zeggen dat het "dus" allemaal langs je heen gaat, hoe jammer dat ook voor jou is. Ik vind het echt heel lullig voor je, maar ik zou het nóg lulliger vinden als je straks opgescheept wordt met een erfenis die je niet wil, omdat je nu niet (of niet juist) handelt.
@Katrien: van wie ze die kaart ontvangen heeft, doet er niet toe, toch? Ze hééft 'm, dus ze wéét het. Ze heeft inmiddels ook een brief van de belastingdienst, dus vanaf nu weet ze het ook officieel. Als je zoiets weet, dan lijkt mij dat je er ook iets mee moet doen. Het ligt nu op haar bordje immers. De hele wereld kan wel fout zijn, maar dat wil niet zeggen dat je zelf maar stilzwijgend af moet gaan zitten wachten wat er nu dan gaat gebeuren natuurlijk. Het heft in eigen handen nemen is in verreweg de meeste gevallen dan gewoon de beste optie.
Sowieso: je gaat nu toch al handelen, Ambrosia? Je neemt contact op met de belastingdienst, inclusief rouwkaart, je laat zijn partner weten dat je op de hoogte bent van zijn overlijden... dan lijkt het me wel zo verstandig als je meteen de juridische handelingen verricht die noodzakelijk zijn. Al het andere is leuk, maar heeft juridisch gezien geen waarde. (Of kan zelfs tegenovergesteld uitgelegd worden, want als jij reageert op een brief "de erven van xxx", geef je daarmee indirect aan dat jij jezelf als aangeschrevene beschouwt. Je hebt de brief immers geopend en je handelt ernaar. Als jij in jouw opvatting geen "erven van xxx" bent, had je die brief niet hoeven openen... die was niet aan jou geadresseerd immers.)
@Katrien: van wie ze die kaart ontvangen heeft, doet er niet toe, toch? Ze hééft 'm, dus ze wéét het. Ze heeft inmiddels ook een brief van de belastingdienst, dus vanaf nu weet ze het ook officieel. Als je zoiets weet, dan lijkt mij dat je er ook iets mee moet doen. Het ligt nu op haar bordje immers. De hele wereld kan wel fout zijn, maar dat wil niet zeggen dat je zelf maar stilzwijgend af moet gaan zitten wachten wat er nu dan gaat gebeuren natuurlijk. Het heft in eigen handen nemen is in verreweg de meeste gevallen dan gewoon de beste optie.
Sowieso: je gaat nu toch al handelen, Ambrosia? Je neemt contact op met de belastingdienst, inclusief rouwkaart, je laat zijn partner weten dat je op de hoogte bent van zijn overlijden... dan lijkt het me wel zo verstandig als je meteen de juridische handelingen verricht die noodzakelijk zijn. Al het andere is leuk, maar heeft juridisch gezien geen waarde. (Of kan zelfs tegenovergesteld uitgelegd worden, want als jij reageert op een brief "de erven van xxx", geef je daarmee indirect aan dat jij jezelf als aangeschrevene beschouwt. Je hebt de brief immers geopend en je handelt ernaar. Als jij in jouw opvatting geen "erven van xxx" bent, had je die brief niet hoeven openen... die was niet aan jou geadresseerd immers.)
woensdag 20 juni 2012 om 13:45
Ambrosia: zou je het niet handig vinden om, nu het dan toch zover is dat je er een boel gedoe van hebt, dan van de weduwe een kopie overlijdensakte en kopie testament te ontvangen zodat jij, met je geldig id eea kunt gaan regelen? Ik persoonlijk zou daar denk ik wel om vragen, zodat je, nu he het dan wel weet, eea actief kunt gaan weigeren.
Computer says nooooo
woensdag 20 juni 2012 om 13:48
Pfff qwerttu je beschrijft mijn angst, maar waarom zegt de notaris dat later handelen mocht dat nodig zijn ook makkelijk kan. Dat het nu niet nodig is om stappen te nemen behalve de belastingdienst aan te schrijven. Ik weet gewoon niet waar ik goed aan doe, de notaris was heel stellig, grote kans dat er verder niets is, is er wel iets dan kan ik het altijd nog beneficiair aanvaarden.
woensdag 20 juni 2012 om 13:50
woensdag 20 juni 2012 om 13:54
Dat snap ik, dat dat je angst is. En met de beperkte kennis van recht denk ik dat je goed moet weten welke stappen je moet zetten, maar ook waarom je juist díe stappen moet zetten en geen andere. Contact opnemen met de belastingdienst zou voor mij zo'n ding zijn: waarom vindt de notaris die je gebeld hebt dat je daarop wél moet handelen en kan hij je uitleggen of je je dan wel of niet als erfgenaam opstelt en waarom dat zo is?
Heb je één notaris gebeld, of meerdere? Het juridisch loket gaf een ander advies, toch? Wat zei de notaris daarop?
Heb je één notaris gebeld, of meerdere? Het juridisch loket gaf een ander advies, toch? Wat zei de notaris daarop?
woensdag 20 juni 2012 om 13:56
De notaris heeft mijn situatie helemaal bekeken en daarop dit advies gegeven. Met de brief geef ik idd aan dat ik begrijp waarom ik aangeschreven word, maar maak ik bezwaar. Het gaat om teveel betaalde toeslagen, die terugbetaald moeten worden. Vader en vrouw hebben dit samen aangevraagd het slaat dus nergens op dat ik dit moet betalen terwijl zij nog leeft.
woensdag 20 juni 2012 om 14:05
Okay, dat lijkt me een relevant detail ja, dat het om een aanvraag van hen samen gaat.
Heb je je angst uitgesproken naar de notaris (en het juridisch loket) en konden ze je daar op een bevredigende manier in geruststellen? Kon de notaris goed uitleggen waarom het beter is om niet te handelen dan om wel te handelen? En heb je dat geverifieerd bij het juridisch loket?
Heb je je angst uitgesproken naar de notaris (en het juridisch loket) en konden ze je daar op een bevredigende manier in geruststellen? Kon de notaris goed uitleggen waarom het beter is om niet te handelen dan om wel te handelen? En heb je dat geverifieerd bij het juridisch loket?
woensdag 20 juni 2012 om 14:08
De notaris zegt dat ik altijd nog kan handelen op het moment dat het toch nodig blijkt te zijn. Maar zoals het er uit ziet lijkt dat nu niet zo. Ik baal er van dat ik het niet goed kan reproduceren, het klonk heel logisch. Bij het juridisch loket vonden ze de bd aanschrijven ook een goed idee maar raadde hij me wel aan om nog meer gedoe voor te zijn en het gewoon beneficiair te aanvaarden. Daarvoor zou het alleen wel handig zijn als ik contact zou hebben met de familie.
