
Ongewenste erfenis, waar te beginnen??
dinsdag 19 juni 2012 om 22:29
Zoals sommige hier weten heeft mijn biologische vader in februari zelfmoord gepleegd. Ik heb hem niet in mijn leven gehad na mijn derde jaar. Wel meerdere pogingen gedaan die allemaal gestrand zijn in een hoop verdriet van mijn kant. Ik heb hem drie jaar geleden na jaren gezien en dat was direct de laatste keer.
Via via heb ik van zijn dood gehoord, ook een rouwkaart achteraf via een oude kennis gekregen. Ik stond er niet op, zijn hond wel. Dit om een beetje te schetsen hoe ik me hierbij voel.
Na zijn dood niets gehoord, probeer het te verwerken, lukt voor geen meter, heb in vlagen echt paniek hierover.
Nu valt er vanmiddag een brief van de belastingdienst op de mat dat ik een paar honderd euro binnen twee weken moet betalen. Dat kan niet kloppen denk ik, want heb geen schulden oid. Dus ik bel en zie dan pas dat het aan de erven van mijn bio vader gericht is. Zijn schuld dus..... Ik krijg geen rouwkaart, in mijn hele leven niets van hem gehad, geen lief woord, niets. Maar dan is hij dood en krijg ik een rekening.
Ik heb een bezwaarbrief klaar liggen. Al gaven ze me aan de telefoon bij de bd weinig kans. Hij laat overigens zijn vriendin (20 jaar samen geleefd) en haar zoon achter.
Wie weet waar ik aan moet denken, wat ik moet doen? Het enige wat ik ooit wilde was een vader, geen geld. Nu dus ook niet, ik hoef niets van hem. Maar als ik dat wil verwerpen gaat het me alsnog 115 euro kosten begrijp ik.
Iemand advies? Ik kan er niet van slapen.....
Via via heb ik van zijn dood gehoord, ook een rouwkaart achteraf via een oude kennis gekregen. Ik stond er niet op, zijn hond wel. Dit om een beetje te schetsen hoe ik me hierbij voel.
Na zijn dood niets gehoord, probeer het te verwerken, lukt voor geen meter, heb in vlagen echt paniek hierover.
Nu valt er vanmiddag een brief van de belastingdienst op de mat dat ik een paar honderd euro binnen twee weken moet betalen. Dat kan niet kloppen denk ik, want heb geen schulden oid. Dus ik bel en zie dan pas dat het aan de erven van mijn bio vader gericht is. Zijn schuld dus..... Ik krijg geen rouwkaart, in mijn hele leven niets van hem gehad, geen lief woord, niets. Maar dan is hij dood en krijg ik een rekening.
Ik heb een bezwaarbrief klaar liggen. Al gaven ze me aan de telefoon bij de bd weinig kans. Hij laat overigens zijn vriendin (20 jaar samen geleefd) en haar zoon achter.
Wie weet waar ik aan moet denken, wat ik moet doen? Het enige wat ik ooit wilde was een vader, geen geld. Nu dus ook niet, ik hoef niets van hem. Maar als ik dat wil verwerpen gaat het me alsnog 115 euro kosten begrijp ik.
Iemand advies? Ik kan er niet van slapen.....

woensdag 20 juni 2012 om 14:17
Daar ging het mij niet om, ik wilde weten in hoeverre zij dus erfgenaam is.
Dat is dus wel een lastige, als er geen testament door je vader is opgesteld kan het zomaar zijn dat zij geen erfgenaam is over het gedeelte dat van je vader is. Ondertussen kan ze hier wel over beschikken. En jou dus met schulden opzadelen. Zij zal geen enkele moeite doen voor een verklaring van erfrecht.
Kortom zelf een kopie van de overlijdensakte aanvragen en hier actie op ondernemen lijkt mij toch wel noodzakelijk.
Wat ontzettend rot dat je op deze wijze nogmaals met je vader wordt geconfronteerd. Deze ellende wil je helemaal niet. Daarom, probeer dit zsm af te handelen.
Dat is dus wel een lastige, als er geen testament door je vader is opgesteld kan het zomaar zijn dat zij geen erfgenaam is over het gedeelte dat van je vader is. Ondertussen kan ze hier wel over beschikken. En jou dus met schulden opzadelen. Zij zal geen enkele moeite doen voor een verklaring van erfrecht.
Kortom zelf een kopie van de overlijdensakte aanvragen en hier actie op ondernemen lijkt mij toch wel noodzakelijk.
Wat ontzettend rot dat je op deze wijze nogmaals met je vader wordt geconfronteerd. Deze ellende wil je helemaal niet. Daarom, probeer dit zsm af te handelen.
woensdag 20 juni 2012 om 14:22
Ok hoe moet ik nou weten wat ik moet doen?? Ik krijg van alle kanten verschillend advies! De een zegt dit de ander dat, waarom is er niet een eenduidig antwoord? Waarom is het een doolhof ipv een duidelijk pad. Het lijkt wel een gokspelletje. Ik wil weten of ik bericht van erfenis had moeten krijgen of dat ik hier dus zelf achteraan moet. Het kan me via een notaris dus zo maar 500 euro kosten voor mij en mijn zoontje, dat moet je maar even kunnen ophoesten.

woensdag 20 juni 2012 om 14:33
Ambrosia, ik begrijp je volledig. Vooral dat je met iets wordt opgezadeld wat je niet wilt.
Elke willekeurige notaris kan uitzoeken of er een testament is. Hiervoor is denk wel de akte van overlijden nodig. Deze kun je opvragen in de gemeente waar je vader overleden is. Je kunt de notais bellen welke papieren hij nodig heeft.
Als dit testament boven water is kun je verdere actie ondernemen.
Asl ik jou zo hoor heb ik niet het idee dat de partner van je vader enige actie gaat ondernemen. Het kan namelijk heel ongunstig voor haar uitpakken als hij de zaken niet goed geregeld heeft.
Ik snap het advies van je notaris volledig, hij gokt erop (op basis van ervaring?) dat het hierbij blijft. Durf jij deze gok ook te nemen?
Het vervelende is dat het allemaal geld, tijd en energie kost voor iets wat je wordt opgdrongen. En dan moet je het niet alleen goed ovor jezelf regelen maar ook nog eens voor je kinderen.
Elke willekeurige notaris kan uitzoeken of er een testament is. Hiervoor is denk wel de akte van overlijden nodig. Deze kun je opvragen in de gemeente waar je vader overleden is. Je kunt de notais bellen welke papieren hij nodig heeft.
Als dit testament boven water is kun je verdere actie ondernemen.
Asl ik jou zo hoor heb ik niet het idee dat de partner van je vader enige actie gaat ondernemen. Het kan namelijk heel ongunstig voor haar uitpakken als hij de zaken niet goed geregeld heeft.
Ik snap het advies van je notaris volledig, hij gokt erop (op basis van ervaring?) dat het hierbij blijft. Durf jij deze gok ook te nemen?
Het vervelende is dat het allemaal geld, tijd en energie kost voor iets wat je wordt opgdrongen. En dan moet je het niet alleen goed ovor jezelf regelen maar ook nog eens voor je kinderen.

woensdag 20 juni 2012 om 15:06
Ik vond dit op www.erfwijzer.nl mbt het achterhalen of er een testament is.
Hoe weet je of er een testament is?
Iedereen die ooit een testament heeft gemaakt staat bij het Centraal Testamentenregister in Den Haag geregistreerd (Postbus 19398, 2500 CJ Den Haag). Bij het Centraal Testamentenregister kun je schriftelijk informeren bij welke notaris het testament is gemaakt. Je moet dan wel de overlijdensakte meesturen. Als je weet bij welke notaris het testament is, moet je bij hem een kopie van het testament opvragen. Als de overledene een testament heeft, moet je de erfenis verdelen zoals de overledene in zijn testament heeft aangegeven.
Hoe weet je of er een testament is?
Iedereen die ooit een testament heeft gemaakt staat bij het Centraal Testamentenregister in Den Haag geregistreerd (Postbus 19398, 2500 CJ Den Haag). Bij het Centraal Testamentenregister kun je schriftelijk informeren bij welke notaris het testament is gemaakt. Je moet dan wel de overlijdensakte meesturen. Als je weet bij welke notaris het testament is, moet je bij hem een kopie van het testament opvragen. Als de overledene een testament heeft, moet je de erfenis verdelen zoals de overledene in zijn testament heeft aangegeven.

woensdag 20 juni 2012 om 15:43
quote:Dahlia74 schreef op 20 juni 2012 @ 14:33:
Ik snap het advies van je notaris volledig, hij gokt erop (op basis van ervaring?) dat het hierbij blijft. Durf jij deze gok ook te nemen?
Dat is ook mijn indruk, maar dan heeft de notaris natuurlijk makkelijk praten. Als hij mis gokt, dan kost het hem hooguit een boze klant die toch al niet van plan was om veel geld bij hem te spenderen. Maar voor jou en je zoontje staat er veel meer op het spel. Heeft de notaris je ingelicht over de risico's die je loopt door niets te doen?
Overigens, als ik je zo lees, dan wil je er gewoon graag vanaf zijn. De snelste manier om er vanaf te zijn, lijkt me om het aan te gaan. Als je het laat liggen, dan kunnen er altijd nog meer lijken uit de kast komen (hmmm... beetje raar gezegde in deze context...) en dan kun je het voor je gevoel ook niet afronden waarschijnlijk. Ja, je kunt het wegstoppen, maar de angst dat er nog iets boven water komt, die blijft natuurlijk wel. Even diep adem halen en het aan gaan is misschien voor je verwerking ook wel de beste optie. Dat is nu even niet leuk, maar als het straks dan klaar is, dan is het ook ècht klaar.
Dat zijn weduwe je niet aanschrijft dat wordt me ook steeds duidelijker. Zij heeft er niets bij te winnen om je aan te schrijven, want als er bezit is, dan kun jij zijn gedeelte dus gewoon onder haar kont vandaan opeisen. Logisch dat ze jou dan niet inlicht. Maar dat betekent wel dat als je het wil regelen, je inderdaad zelf actie moet ondernemen.
Nog maar een , omdat ik het zo lullig voor je vind.
Ik snap het advies van je notaris volledig, hij gokt erop (op basis van ervaring?) dat het hierbij blijft. Durf jij deze gok ook te nemen?
Dat is ook mijn indruk, maar dan heeft de notaris natuurlijk makkelijk praten. Als hij mis gokt, dan kost het hem hooguit een boze klant die toch al niet van plan was om veel geld bij hem te spenderen. Maar voor jou en je zoontje staat er veel meer op het spel. Heeft de notaris je ingelicht over de risico's die je loopt door niets te doen?
Overigens, als ik je zo lees, dan wil je er gewoon graag vanaf zijn. De snelste manier om er vanaf te zijn, lijkt me om het aan te gaan. Als je het laat liggen, dan kunnen er altijd nog meer lijken uit de kast komen (hmmm... beetje raar gezegde in deze context...) en dan kun je het voor je gevoel ook niet afronden waarschijnlijk. Ja, je kunt het wegstoppen, maar de angst dat er nog iets boven water komt, die blijft natuurlijk wel. Even diep adem halen en het aan gaan is misschien voor je verwerking ook wel de beste optie. Dat is nu even niet leuk, maar als het straks dan klaar is, dan is het ook ècht klaar.
Dat zijn weduwe je niet aanschrijft dat wordt me ook steeds duidelijker. Zij heeft er niets bij te winnen om je aan te schrijven, want als er bezit is, dan kun jij zijn gedeelte dus gewoon onder haar kont vandaan opeisen. Logisch dat ze jou dan niet inlicht. Maar dat betekent wel dat als je het wil regelen, je inderdaad zelf actie moet ondernemen.
Nog maar een , omdat ik het zo lullig voor je vind.

woensdag 20 juni 2012 om 15:49
Ik heb begrepen dat je 3 maanden de tijd heb om de keuze te maken om (beneficiair) te accepteren of te verwerpen. Ik vraag me af of niets doen automatisch inhoudt dat je beneficiair aanvaard, dat zou wel erg makkelijk zijn.
Overigens vind ik de Belastingdienst wel erg voortvarend met het aanschrijven over de openstaande IB schuld. Mede omdat de aangifte erfbelasting binnen 8 maanden na overlijden moet gebeuren en die termijn nog niet is verstreken.
Een tijd geleden was ik bij de notaris om mijn eigen testament te regelen. Heb toen gevraagd of ik op voorhand kon verwerpen, maar dat is helaas niet mogelijk. Ik heb ook al jaren geen contact meer met mijn vader en ik heb via via gehoord dat hij plannen heeft om te emigreren. Dan vraag ik me helemaal af hoe ik er t.z.t. achter ga komen of en wanneer hij is overleden.
Heb dus geen antwoord voor je maar lees graag mee.
En sterkte!
Dat zijn hond wel op de kaart staat en jij niet is wrang, maar bedenk dat zijn vriendin die kaart heeft laten opstellen en niet je vader zelf.
Is zij trouwens degene die de uitvaart heeft geregeld? Want hoe zit dat dan? Als je als erfgenaam een erfenis verwerpt dan mag je immers ook geen uitvaart regelen.
Overigens vind ik de Belastingdienst wel erg voortvarend met het aanschrijven over de openstaande IB schuld. Mede omdat de aangifte erfbelasting binnen 8 maanden na overlijden moet gebeuren en die termijn nog niet is verstreken.
Een tijd geleden was ik bij de notaris om mijn eigen testament te regelen. Heb toen gevraagd of ik op voorhand kon verwerpen, maar dat is helaas niet mogelijk. Ik heb ook al jaren geen contact meer met mijn vader en ik heb via via gehoord dat hij plannen heeft om te emigreren. Dan vraag ik me helemaal af hoe ik er t.z.t. achter ga komen of en wanneer hij is overleden.
Heb dus geen antwoord voor je maar lees graag mee.
En sterkte!
Dat zijn hond wel op de kaart staat en jij niet is wrang, maar bedenk dat zijn vriendin die kaart heeft laten opstellen en niet je vader zelf.
Is zij trouwens degene die de uitvaart heeft geregeld? Want hoe zit dat dan? Als je als erfgenaam een erfenis verwerpt dan mag je immers ook geen uitvaart regelen.
woensdag 20 juni 2012 om 16:00
Ik zou allereerst uitzoeken of je vader een testament gemaakt heeft. Dit kun je zelf navragen bij het Centraal Testamenten Register. Je hoeft alleen maar een overlijdensakte van je vader op te sturen en dan krijg je schriftelijk bericht of je vader een testament gemaakt heeft en bij welke notaris dat dan ligt.
Als er een testament is en daaruit blijkt dat jij geen erfgenaam bent, dan hoef je verder niks te doen. Alleen een kopie van het testament naar de Belastingdienst te sturen om aan te tonen dat jij geen erfgenaam bent.
Als je vader geen testament heeft gemaakt, dan ben je volgens de wet erfgenaam.
Er zijn dan verschillende opties..
Heb je nog vragen, stuur me dan even een berichtje.
Als er een testament is en daaruit blijkt dat jij geen erfgenaam bent, dan hoef je verder niks te doen. Alleen een kopie van het testament naar de Belastingdienst te sturen om aan te tonen dat jij geen erfgenaam bent.
Als je vader geen testament heeft gemaakt, dan ben je volgens de wet erfgenaam.
Er zijn dan verschillende opties..
Heb je nog vragen, stuur me dan even een berichtje.
woensdag 20 juni 2012 om 16:00
quote:qwerttu schreef op 20 juni 2012 @ 15:43:
[...]
Dat is ook mijn indruk, maar dan heeft de notaris natuurlijk makkelijk praten. Als hij mis gokt, dan kost het hem hooguit een boze klant die toch al niet van plan was om veel geld bij hem te spenderen. Maar voor jou en je zoontje staat er veel meer op het spel. Heeft de notaris je ingelicht over de risico's die je loopt door niets te doen?
Nog maar een , omdat ik het zo lullig voor je vind.
Eens.
quote:qwerttu schreef op 20 juni 2012 @ 15:43:
[...]
Overigens, als ik je zo lees, dan wil je er gewoon graag vanaf zijn. De snelste manier om er vanaf te zijn, lijkt me om het aan te gaan.
Nog maar een , omdat ik het zo lullig voor je vind.
Als iemand overlijdt, wordt er een "executeur testamentaire" aangewezen. Hij/zij moet zorgen dat de erfenis eerlijk verdeeld wordt. Vaak is de executeur een notaris, maar het mag ook een andere deskundige zijn, als de familieleden daarmee (schriftelijk) akkoord gaan.
HIj/zij heeft de plicht de erfgenamen te informeren!
Mijn tips:
- vraag aan de belasting wie heeft opgegeven dat jij geerfd hebt, dit kan m.i. alleen door de "executeur testamentair" gedaan zijn.
- laat vastlegeen (ik weet niet of dit bij een notaris moet, sorry) dat jij en jouw zoon beneficiair aanvaarden.
(en eventueel dat je geen spullen wilt, alleen geld).
- de executeur is bevoegd om achterstallige belasting te betalen etc, je zou dus naar de executeur moeten verwijzen.
(en als er geen geld meer is, is dat pech voor de belasting)
Oja, en let natuurlijk op dat de executeur een notaris o.i.d. is, niet het neefje van je vaders weduwe.
[...]
Dat is ook mijn indruk, maar dan heeft de notaris natuurlijk makkelijk praten. Als hij mis gokt, dan kost het hem hooguit een boze klant die toch al niet van plan was om veel geld bij hem te spenderen. Maar voor jou en je zoontje staat er veel meer op het spel. Heeft de notaris je ingelicht over de risico's die je loopt door niets te doen?
Nog maar een , omdat ik het zo lullig voor je vind.
Eens.
quote:qwerttu schreef op 20 juni 2012 @ 15:43:
[...]
Overigens, als ik je zo lees, dan wil je er gewoon graag vanaf zijn. De snelste manier om er vanaf te zijn, lijkt me om het aan te gaan.
Nog maar een , omdat ik het zo lullig voor je vind.
Als iemand overlijdt, wordt er een "executeur testamentaire" aangewezen. Hij/zij moet zorgen dat de erfenis eerlijk verdeeld wordt. Vaak is de executeur een notaris, maar het mag ook een andere deskundige zijn, als de familieleden daarmee (schriftelijk) akkoord gaan.
HIj/zij heeft de plicht de erfgenamen te informeren!
Mijn tips:
- vraag aan de belasting wie heeft opgegeven dat jij geerfd hebt, dit kan m.i. alleen door de "executeur testamentair" gedaan zijn.
- laat vastlegeen (ik weet niet of dit bij een notaris moet, sorry) dat jij en jouw zoon beneficiair aanvaarden.
(en eventueel dat je geen spullen wilt, alleen geld).
- de executeur is bevoegd om achterstallige belasting te betalen etc, je zou dus naar de executeur moeten verwijzen.
(en als er geen geld meer is, is dat pech voor de belasting)
Oja, en let natuurlijk op dat de executeur een notaris o.i.d. is, niet het neefje van je vaders weduwe.
Wat is de vraag die ik niet weet maar wel moet stellen?
woensdag 20 juni 2012 om 16:08
quote:haarklover schreef op 20 juni 2012 @ 16:00:
[...]
Eens.
[...]
Als iemand overlijdt, wordt er een "executeur testamentaire" aangewezen. Hij/zij moet zorgen dat de erfenis eerlijk verdeeld wordt. Vaak is de executeur een notaris, maar het mag ook een andere deskundige zijn, als de familieleden daarmee (schriftelijk) akkoord gaan.
HIj/zij heeft de plicht de erfgenamen te informeren!
Mijn tips:
- vraag aan de belasting wie heeft opgegeven dat jij geerfd hebt, dit kan m.i. alleen door de "executeur testamentair" gedaan zijn.
- laat vastlegeen (ik weet niet of dit bij een notaris moet, sorry) dat jij en jouw zoon beneficiair aanvaarden.
(en eventueel dat je geen spullen wilt, alleen geld).
- de executeur is bevoegd om achterstallige belasting te betalen etc, je zou dus naar de executeur moeten verwijzen.
(en als er geen geld meer is, is dat pech voor de belasting)
Oja, en let natuurlijk op dat de executeur een notaris o.i.d. is, niet het neefje van je vaders weduwe.
Haarklover, even ter aanvulling:
een executeur (het woord "testamentair" is afgeschaft in de nieuwe wet) kan alleen door de overledene zelf in een testament benoemd worden.
Als er geen testament is, dan is er dus ook geen executeur. De erfgenamen moeten dan zelf de erfenis afwikkelen, maar kunnen er ook voor kiezen om een volmacht te geven. Bijvoorbeeld aan één van de erfgenamen, die dan alle zaken namens alle erfgenamen kan regelen, maar zo'n volmacht kan ook aan een notaris worden gegeven. Alle erfgenamen moeten het dan wel ermee eens zijn dat de gevolmachtigde de zaken afwikkelt.
[...]
Eens.
[...]
Als iemand overlijdt, wordt er een "executeur testamentaire" aangewezen. Hij/zij moet zorgen dat de erfenis eerlijk verdeeld wordt. Vaak is de executeur een notaris, maar het mag ook een andere deskundige zijn, als de familieleden daarmee (schriftelijk) akkoord gaan.
HIj/zij heeft de plicht de erfgenamen te informeren!
Mijn tips:
- vraag aan de belasting wie heeft opgegeven dat jij geerfd hebt, dit kan m.i. alleen door de "executeur testamentair" gedaan zijn.
- laat vastlegeen (ik weet niet of dit bij een notaris moet, sorry) dat jij en jouw zoon beneficiair aanvaarden.
(en eventueel dat je geen spullen wilt, alleen geld).
- de executeur is bevoegd om achterstallige belasting te betalen etc, je zou dus naar de executeur moeten verwijzen.
(en als er geen geld meer is, is dat pech voor de belasting)
Oja, en let natuurlijk op dat de executeur een notaris o.i.d. is, niet het neefje van je vaders weduwe.
Haarklover, even ter aanvulling:
een executeur (het woord "testamentair" is afgeschaft in de nieuwe wet) kan alleen door de overledene zelf in een testament benoemd worden.
Als er geen testament is, dan is er dus ook geen executeur. De erfgenamen moeten dan zelf de erfenis afwikkelen, maar kunnen er ook voor kiezen om een volmacht te geven. Bijvoorbeeld aan één van de erfgenamen, die dan alle zaken namens alle erfgenamen kan regelen, maar zo'n volmacht kan ook aan een notaris worden gegeven. Alle erfgenamen moeten het dan wel ermee eens zijn dat de gevolmachtigde de zaken afwikkelt.

woensdag 20 juni 2012 om 16:21
woensdag 20 juni 2012 om 16:27
De wettelijke erfgenamen zijn in groepen onderverdeeld:
Groep 1: echtgenoot en kinderen (en als een kind overleden is, dan de eventuele kinderen van dat kind)
Groep 2: ouders, broers en zussen (en als een broer of zus overleden is, de kinderen van die broer of zus)
Groep 3: opa's en oma's (en als die er niet meer zijn de kinderen van de opa's en oma's)
Groep 4: overgrootouders
Als er in de ene groep geen erfgenamen zijn, dan pas komt de volgende groep aan de beurt..
Eerst erft dus Ambrosia, dan haar zoontje en pas daarna komen eventuele ouders, broers en zussen van haar vader aan de beurt..
Groep 1: echtgenoot en kinderen (en als een kind overleden is, dan de eventuele kinderen van dat kind)
Groep 2: ouders, broers en zussen (en als een broer of zus overleden is, de kinderen van die broer of zus)
Groep 3: opa's en oma's (en als die er niet meer zijn de kinderen van de opa's en oma's)
Groep 4: overgrootouders
Als er in de ene groep geen erfgenamen zijn, dan pas komt de volgende groep aan de beurt..
Eerst erft dus Ambrosia, dan haar zoontje en pas daarna komen eventuele ouders, broers en zussen van haar vader aan de beurt..

zaterdag 23 juni 2012 om 14:26
Jee, ambrosia, wat een verhaal!
Ik adviseer je de notaris te vragen zijn advies voor je op papier te zetten. Wellicht kost je dat wat maar dan heb je een bewijsstuk. Mocht het in de toekomst niet blijken te kloppen, dan kun je hem aanspreken op zijn verkeerde advies en evt aansprakelijk stellen wegens beroepsfout (is hij verplicht voor verzekerd). Ander voordeel is dat je het schriftelijk advies ter toetsing aan een andere notaris kunt voorleggen, als een soort second opinion.
Ik adviseer je de notaris te vragen zijn advies voor je op papier te zetten. Wellicht kost je dat wat maar dan heb je een bewijsstuk. Mocht het in de toekomst niet blijken te kloppen, dan kun je hem aanspreken op zijn verkeerde advies en evt aansprakelijk stellen wegens beroepsfout (is hij verplicht voor verzekerd). Ander voordeel is dat je het schriftelijk advies ter toetsing aan een andere notaris kunt voorleggen, als een soort second opinion.
zondag 1 juli 2012 om 20:25
Update:
Ik heb inmiddels via een hoop gedoe contact kunnen leggen mijn nichtje, haar moeder (mijn tante) is de zus van mijn biologische vader (M). Er bleven namelijk maar brieven komen van de belastingdienst die nu ook een aangifte van zijn inkomsten van mij eisten. Dingen waar ik gewoon niets van af weet.
Na het contact met mijn nichtje was ik niet veel wijzer over zijn situatie voor zijn dood, zij heeft zich er buiten gehouden ivm haar niet makkelijke zwangerschap. Maar mijn tante wilde mij wel bellen als ik daar behoefte aan had, waar ik natuurlijk mee heb ingestemd.
Haar man en mijn oom, broer van M, hebben alle zaken geregeld, de partner van M heeft niets gedaan, behalve haat zaaien, met name over mij. Zijn familie heeft een heel ander verhaal gekregen van haar over het verleden dan de waarheid, vreselijk pijnlijk.
Conclusie, Tante en oom gaan de zaken met de belastingdienst afhandelen, ze betalen de openstaande rekening bij de belastingdienst en zorgen dat ik geen post meer zal krijgen. Dit gaat even duren natuurlijk, maar ze houden mij op de hoogte van elke stap. Er valt niets te erven, ze moesten nog toeleggen om de begrafenis te betalen. Maar er zijn ook geen schulden. Met dit alles viel een last van mijn schouders, heb heel vreselijk gehuild.
Zijn partner heeft iedereen verboden contact met mij op te nemen, ik mocht niet op de kaart etc. En de familie kon mij niet vinden omdat ik een andere achternaam heb (die van mijn man)...... Ze zijn heel blij dat ik hen gevonden heb en willen heel graag contact, zijn nieuwsgierig naar ons zoontje en mijn man. Ik heb het ook nog even met haar gehad over alle pijnlijke dingen en toen kreeg ik nog even een schok. Hij heeft namelijk een afscheidsbrief aan mij geschreven.......
Zijn partner heeft de familie beloofd die naar mij op te sturen, wat ze dus nooit gedaan heeft. Gelukkig heeft mijn tante een kopie gemaakt, voor de zekerheid en die krijg ik.
En dat was het dan, nu moet ik gaan rouwen ofzo, haar verhaal was dat hij enorm veel verdriet had van het feit dat hij mij niet in zijn leven had. Dat is iets waar ik niet over kan nadenken, want er is niets meer aan te doen, het is klaar, geen kansen meer. Ik heb straks alleen die brief en foto's waar ik niet naar kan kijken.
Enorm bedankt voor jullie wijze woorden en steun , als er behoefte aan is wil ik nog wel even komen vertellen als ik de brief gekregen heb. Maar nogmaals, bedankt, jullie zijn nuchtere lieve schatten, ik had echt schoppen onder mijn kont nodig om actie te ondernemen.
Ik heb inmiddels via een hoop gedoe contact kunnen leggen mijn nichtje, haar moeder (mijn tante) is de zus van mijn biologische vader (M). Er bleven namelijk maar brieven komen van de belastingdienst die nu ook een aangifte van zijn inkomsten van mij eisten. Dingen waar ik gewoon niets van af weet.
Na het contact met mijn nichtje was ik niet veel wijzer over zijn situatie voor zijn dood, zij heeft zich er buiten gehouden ivm haar niet makkelijke zwangerschap. Maar mijn tante wilde mij wel bellen als ik daar behoefte aan had, waar ik natuurlijk mee heb ingestemd.
Haar man en mijn oom, broer van M, hebben alle zaken geregeld, de partner van M heeft niets gedaan, behalve haat zaaien, met name over mij. Zijn familie heeft een heel ander verhaal gekregen van haar over het verleden dan de waarheid, vreselijk pijnlijk.
Conclusie, Tante en oom gaan de zaken met de belastingdienst afhandelen, ze betalen de openstaande rekening bij de belastingdienst en zorgen dat ik geen post meer zal krijgen. Dit gaat even duren natuurlijk, maar ze houden mij op de hoogte van elke stap. Er valt niets te erven, ze moesten nog toeleggen om de begrafenis te betalen. Maar er zijn ook geen schulden. Met dit alles viel een last van mijn schouders, heb heel vreselijk gehuild.
Zijn partner heeft iedereen verboden contact met mij op te nemen, ik mocht niet op de kaart etc. En de familie kon mij niet vinden omdat ik een andere achternaam heb (die van mijn man)...... Ze zijn heel blij dat ik hen gevonden heb en willen heel graag contact, zijn nieuwsgierig naar ons zoontje en mijn man. Ik heb het ook nog even met haar gehad over alle pijnlijke dingen en toen kreeg ik nog even een schok. Hij heeft namelijk een afscheidsbrief aan mij geschreven.......
Zijn partner heeft de familie beloofd die naar mij op te sturen, wat ze dus nooit gedaan heeft. Gelukkig heeft mijn tante een kopie gemaakt, voor de zekerheid en die krijg ik.
En dat was het dan, nu moet ik gaan rouwen ofzo, haar verhaal was dat hij enorm veel verdriet had van het feit dat hij mij niet in zijn leven had. Dat is iets waar ik niet over kan nadenken, want er is niets meer aan te doen, het is klaar, geen kansen meer. Ik heb straks alleen die brief en foto's waar ik niet naar kan kijken.
Enorm bedankt voor jullie wijze woorden en steun , als er behoefte aan is wil ik nog wel even komen vertellen als ik de brief gekregen heb. Maar nogmaals, bedankt, jullie zijn nuchtere lieve schatten, ik had echt schoppen onder mijn kont nodig om actie te ondernemen.

zondag 1 juli 2012 om 21:26
Ambrosia, liefje, je hebt straks na die brief misschien een wat mildere kijk op alles wat M betrof. En dat gaat je vast een berg rust geven. Het was je schuld niet, jij was het kind. Je lijkt mij een schat van een vrouw dus realiseer je dat je ervaringen je gemaakt hebben tot wie je bent en dat je reuze trots op jezelf mag zijn.