Relaties
alle pijlers
Tja, en dat was het dan.... deel 2
dinsdag 31 januari 2012 om 14:51
Zullen we hier maar verder gaan met onze verhalen naar aanleiding van de post van allalone.
"Goedenavond,
Hier zit ik dan.... 44 jaar oud, een relatie van 25 jaar waarvan 22 jaar getrouwd achter de rug. Hij hield niet meer voldoende van mij..... Wel van zijn jongere collega waar hij nu is...
God, wat voel ik me alleen en wat een pijn.... En ja, ik weet het, zwaar debiel, maar ik hou nog steeds van hem...
Allalone...".
Hoop dat jullie het allemaal kunnen vinden, want ik kan die steun en schoppen onder mijn kont nog niet missen.
"Goedenavond,
Hier zit ik dan.... 44 jaar oud, een relatie van 25 jaar waarvan 22 jaar getrouwd achter de rug. Hij hield niet meer voldoende van mij..... Wel van zijn jongere collega waar hij nu is...
God, wat voel ik me alleen en wat een pijn.... En ja, ik weet het, zwaar debiel, maar ik hou nog steeds van hem...
Allalone...".
Hoop dat jullie het allemaal kunnen vinden, want ik kan die steun en schoppen onder mijn kont nog niet missen.
dinsdag 17 juli 2012 om 21:14
Meiden, ik ben er weer! De vakantie was heerlijk, maar er waren ook gemengde gevoelens. Ik zag veel (verliefde) stelletjes..slik. En jullie geloven het niet, maar op het complex kon je tijdschriften uitzoeken die mensen achtergelaten hadden, dus heb roddelbladen en damesbladen gelezen. Werkelijk ieder tijdschrift had een item over vreemdgaan en bedrogen worden....op de voorpagina vd Telegraaf ging het over Trijntje Oosterhuis die al 3 jaar! wordt bedrogen...dacht dat ik gek werd. Nog af en toe contact gehad met ex, maar kon het toch ook wel van me af zetten als ik heerlijk aan het zwembad lag.
En toen kwam ik thuis..begon gelijk met een akkefietje. Bam, back in reality.
Fideso, ik doe met je mee, ik zit ook met allerlei gevoelens. Hele dag hoofdpijn gehad, niet kunnen eten. Gadverdamme.
En dan die ex van jou....gewoon niet betaald??
Dat soort shit kun je er niet bij hebben..wat een losers!
En toen kwam ik thuis..begon gelijk met een akkefietje. Bam, back in reality.
Fideso, ik doe met je mee, ik zit ook met allerlei gevoelens. Hele dag hoofdpijn gehad, niet kunnen eten. Gadverdamme.
En dan die ex van jou....gewoon niet betaald??
Dat soort shit kun je er niet bij hebben..wat een losers!
dinsdag 17 juli 2012 om 22:00
Ja, gewoon niet betaald....ik word er zo moe van...elke keer als ik denk dat het wat beter gaat flikt hij wel weer iets....
Ben blij te lezen dat je toch ook wel genoten hebt van je vakantie...en dat vreemdgaan, ja, is een hot item geloof ik, elke film elk blad gaat er wel over..... Balen he, dat je dan weer zo terug geworpen wordt, weet wel dat we hier doorheen moeten maar wat zou ik graag willen dat de scheiding achter de rug was en we een jaar verder waren. ik heb nu wel zelf een advocaat ingeschakeld. Misschien komt er dan wat vaart in.
Ben blij te lezen dat je toch ook wel genoten hebt van je vakantie...en dat vreemdgaan, ja, is een hot item geloof ik, elke film elk blad gaat er wel over..... Balen he, dat je dan weer zo terug geworpen wordt, weet wel dat we hier doorheen moeten maar wat zou ik graag willen dat de scheiding achter de rug was en we een jaar verder waren. ik heb nu wel zelf een advocaat ingeschakeld. Misschien komt er dan wat vaart in.
dinsdag 17 juli 2012 om 22:02
Goed van je, de touwtjes in eigen handen genomen! Het is gewoon met je rug tegen de muur, je moet dingen doen die je niet wil doen. Ik ken dat. En elke keer als je denkt dat er wat rust in de tent is, dan gebeurt er weer wat, ook zo herkenbaar.
Wil ook een jaar verder zijn, en het mooie is....de tijd gaat snel!
Ik hoop dat we blijven schrijven, zodat we van elkaar ook kunnen lezen hoe we opklimmen!
Wil ook een jaar verder zijn, en het mooie is....de tijd gaat snel!
Ik hoop dat we blijven schrijven, zodat we van elkaar ook kunnen lezen hoe we opklimmen!
dinsdag 17 juli 2012 om 22:04
Ik bedacht me dus op vakantie; Linda de Mol is bedrogen, Wendy van Dijk, Trijntje Oosterhuis, Sonja Silva, Estelle Gullit. Het geeft me dan toch wel een soort van kracht om te weten dat het overal voorkomt. Niet leuk, maar het is iets menselijks, het kan iedereen overkomen. En al die vrouwen zijn erdoorheen gekomen.
dinsdag 17 juli 2012 om 22:21
Je mag sowieso trots zijn op jezelf, je bent toch maar mooi op vakantie gegaan en ja, we verkeren in goed gezelschap 
ach, we komen er ook wel door het is nu alleen lastig. Ik had hem ook verteld geen contact meer te willen hebben maar dan kom ik thuis uit mijn werk, vind een brief van de hypotheekbank en ja, dan ga ik toch maar even tegen mijn eigen wensen in,.kan dat toch niet zo voorbij laten gaan, als ik straks een huis heb zal ik ook een bewijs van goed betaal bedrag moeten overleggen en dat gaat dan niet lukken. We moeten inderdaad hier blijven schrijven, je trekt je toch op aan alle ( kleine) succesjes....
ach, we komen er ook wel door het is nu alleen lastig. Ik had hem ook verteld geen contact meer te willen hebben maar dan kom ik thuis uit mijn werk, vind een brief van de hypotheekbank en ja, dan ga ik toch maar even tegen mijn eigen wensen in,.kan dat toch niet zo voorbij laten gaan, als ik straks een huis heb zal ik ook een bewijs van goed betaal bedrag moeten overleggen en dat gaat dan niet lukken. We moeten inderdaad hier blijven schrijven, je trekt je toch op aan alle ( kleine) succesjes....
dinsdag 17 juli 2012 om 22:25
Dat is noodzakelijk contact, over de hypotheek/huis, daar ontkom je niet aan. Dat heb ik ook met ex. Maar ik mag van mezelf alleen nog maar daarover contact hebben, de rest doet er niet meer toe.
Ja die kleine succesjes zijn juist zo belangrijk, juist nu. Het betekent toch vooruitgang, hoe klein die stapjes ook zijn.
Ben ook erg blij dat ik op vakantie ben gegaan want zoon vond het geweldig. Anders had ik thuis zitten treuren en nu genoot ik toch maar mooi. Maar die avonden....dan ga je zitten nadenken. Hield een dagboek bij, kan ik later mooi terug lezen hoe het ook alweer ging per dag. En dan zie je pas van hoe ver je bent gekomen volgens mij. Doe jij dat ook?
Ja die kleine succesjes zijn juist zo belangrijk, juist nu. Het betekent toch vooruitgang, hoe klein die stapjes ook zijn.
Ben ook erg blij dat ik op vakantie ben gegaan want zoon vond het geweldig. Anders had ik thuis zitten treuren en nu genoot ik toch maar mooi. Maar die avonden....dan ga je zitten nadenken. Hield een dagboek bij, kan ik later mooi terug lezen hoe het ook alweer ging per dag. En dan zie je pas van hoe ver je bent gekomen volgens mij. Doe jij dat ook?
dinsdag 17 juli 2012 om 22:32
Ja, als ik erg boos ben, of juist erg verdrietig dan schrijf ik een mail en sla hem op in concepten, ga ze nooit versturen, is ook geen touw aan vast te knopen voor een ander maar mij lucht het enorm op. Ik blijf erg met de vraag waarom? zitten....niet dat hij me zo belazerd heeft maar waarom gaat hij nu zo met me om zoals hij doet, mensen in mijn omgeving hebben al geopperd of hij niet ziek is, tumor, hersenbloeding oid, ben daar een tijdje in meegegaan want er is inderdaad een complete gedragsverandering bij hem ontstaan, dit is niet de man waar ik mee getrouwd was,maar ik ben daar mee gestopt, ik hoef geen excuses te gaan zoeken voor zijn gedrag. De hoop op antwoord heb ik opgegeven. Hij had gezegd dat hij een mail had klaar staan met uitleg,( 3 weken geleden) ik heb hem nog niet, ga er ook niet naar vragen. Maar raak er wel gefrustreerd van, soms ook wel onzeker want wat heb ik hem aangedaan? Dat zou ik wel willen weten en dat schrijf ik dan allemaal van me af. Helpt wel moet ik zeggen.
donderdag 19 juli 2012 om 20:25
Nee..ik voelde me de afgelopen dagen ziek. Kotsmisselijk, en enorme hoofdpijn. Aanleiding laat zich raden; hoop gedoe. Veel sms contact met ex gehad over praktische dingen en eentje waarin hij heel stellig is over dat het klaar is. Ik vind het slopend, vanaf de hele aanloop, het uitkomen van de affaire en nu de laatste maanden sinds hij weg is. Het houdt maar niet op, ik trek het echt niet. Het ging best goed vond ik, maar deze laatste dagen lijken nog erger dan de eerste weken. Misschien omdat het zo enorm definitief is en hij me voor mijn gevoel zo makkelijk aan de kant schuift en er gewoon niet is? Zo pijnlijk als ik dan aangeef dat ik crepeer van ellende en er gewoon geen reactie komt. Dat ik moet kotsen, ziek ben, het niet meer trek, geen reactie. Zo ijs- en ijskoud allemaal.
Lijkt gewoon een compleet andere persoon ineens. Ik voel me als grofvuil, klein, nietig, onbelangrijk, een vervelend obstakel waar hij zsm vanaf moet. Zo handelt hij, want ik ben zijn oude leven en het moet weg weg weg.
Ja, het zit me enorm hoog. Weer gejankt, wat ik al een tijdje niet gedaan heb. En het ergste is dat het nog niet voorbij is, maar hoelang nog?
Lijkt gewoon een compleet andere persoon ineens. Ik voel me als grofvuil, klein, nietig, onbelangrijk, een vervelend obstakel waar hij zsm vanaf moet. Zo handelt hij, want ik ben zijn oude leven en het moet weg weg weg.
Ja, het zit me enorm hoog. Weer gejankt, wat ik al een tijdje niet gedaan heb. En het ergste is dat het nog niet voorbij is, maar hoelang nog?
donderdag 19 juli 2012 om 20:38
Mij pak je zomaar niet!
Ik ben volkomen in de bonen,
ik ben compleet in de war,
ik ben helemaal de weg kwijt,
is te bezopen is te bizar!
Ik ben helemaal hotel de botel
ik ben knots en een beetje meer,
ik ben het gras doorgekropen
en nou zie ik het niet weer.
Ik ben met vlinders bijen bloemen,
gras en kiezels aan de slag,
terwijl ik zomaar loop te zoemen, zie ik ineens,
‘k doe alles met de Franse slag!
Maar ondanks de bonen, de weg die zoek is,
de knots die hangt en wat al niet meer,
blijf ik doen wat of ik doe, nee,
mij sla je niet zomaar neer!
Ik ga door!
Schrijver: An Terlouw, 23-04-2012
Lieve Julus....zo herkenbaar...leef met je mee...ook ik heb het bericht van hem gehad dat het definitief over is ( niet dat ik anders wilde) dit was naar aanleiding van mijn vraag of hij zijn voorstellen voor het convenant wel helemaal normaal vond...hij wilde geen "sentimenteel gelul"meer van me horen....okee....mij helpt het om steeds aan die klote dingen van hem te denken...dan ben ik boos en niet verdrietig.....ja, ze hebben ons ingeruild..maar ( in mijn geval) dit kan niet meer zijn dan een rebound, hij heeft zijn leven hier ingeruild voor een leven met haar ( die hij nu 5 weken kent) zijn leven ziet er verder niets anders uit.....kom op Julus.....laat hem niet weten dat het rot met je gaat, geef hem in ieder geval het idee dat je je leven weer redelijk op orde hebt......praat met vrienden...schrijf hier....maar laat hem links leggen...
Ik ben volkomen in de bonen,
ik ben compleet in de war,
ik ben helemaal de weg kwijt,
is te bezopen is te bizar!
Ik ben helemaal hotel de botel
ik ben knots en een beetje meer,
ik ben het gras doorgekropen
en nou zie ik het niet weer.
Ik ben met vlinders bijen bloemen,
gras en kiezels aan de slag,
terwijl ik zomaar loop te zoemen, zie ik ineens,
‘k doe alles met de Franse slag!
Maar ondanks de bonen, de weg die zoek is,
de knots die hangt en wat al niet meer,
blijf ik doen wat of ik doe, nee,
mij sla je niet zomaar neer!
Ik ga door!
Schrijver: An Terlouw, 23-04-2012
Lieve Julus....zo herkenbaar...leef met je mee...ook ik heb het bericht van hem gehad dat het definitief over is ( niet dat ik anders wilde) dit was naar aanleiding van mijn vraag of hij zijn voorstellen voor het convenant wel helemaal normaal vond...hij wilde geen "sentimenteel gelul"meer van me horen....okee....mij helpt het om steeds aan die klote dingen van hem te denken...dan ben ik boos en niet verdrietig.....ja, ze hebben ons ingeruild..maar ( in mijn geval) dit kan niet meer zijn dan een rebound, hij heeft zijn leven hier ingeruild voor een leven met haar ( die hij nu 5 weken kent) zijn leven ziet er verder niets anders uit.....kom op Julus.....laat hem niet weten dat het rot met je gaat, geef hem in ieder geval het idee dat je je leven weer redelijk op orde hebt......praat met vrienden...schrijf hier....maar laat hem links leggen...
donderdag 19 juli 2012 om 20:42
Lieve julus, je bent goed op weg. Ook al voel je nu mischien klote.
Soms moet je door de bagger om de goede weg te vinden.
Dat hij niet reageert op je smsjes is juist goed want er moet afstand worden gecreëert.
Deze man is degene die jou dit allemaal aandoet en hij kan jou niet helpen om je weer beter te voelen.
Dit allemaal weet jijwel aleen zie je het nu even niet.
Dat geeft niet want het heeft tijd nodig.
Gun jezelf dat ook. Je was de laatste tijd zo sterk dat gevoel houd je alleen niet lang genoeg vol.
Je mag je kut,klote en belabberd voelen dat is het proces.
Onthoud wel dat het niet jou schuld is dat hij al 1,5jaar lang vreemd gaatmet je vriendin!
Als hij je ware was had hij je dit geen tweede keer aangedaan.
Ga douchen en stap je bed weer in met een leuk dvdtje.
Je bent zeker heel veel waard en laat je niet anders aanpraten oke.
Julus het gaat je goed en ik weet zeker dat jij het gaat redden.
Je kent me mischien niet meer maar heb jaren terug nog wel eens gepost en lees af en toe bij.
Heel veel beterschap en een dikke knuffel vanuit het noorden.
Denk aan je en hoop datmijn berichtje je iets beter laat voelen,veel sterkte.
Kus silencer
Soms moet je door de bagger om de goede weg te vinden.
Dat hij niet reageert op je smsjes is juist goed want er moet afstand worden gecreëert.
Deze man is degene die jou dit allemaal aandoet en hij kan jou niet helpen om je weer beter te voelen.
Dit allemaal weet jijwel aleen zie je het nu even niet.
Dat geeft niet want het heeft tijd nodig.
Gun jezelf dat ook. Je was de laatste tijd zo sterk dat gevoel houd je alleen niet lang genoeg vol.
Je mag je kut,klote en belabberd voelen dat is het proces.
Onthoud wel dat het niet jou schuld is dat hij al 1,5jaar lang vreemd gaatmet je vriendin!
Als hij je ware was had hij je dit geen tweede keer aangedaan.
Ga douchen en stap je bed weer in met een leuk dvdtje.
Je bent zeker heel veel waard en laat je niet anders aanpraten oke.
Julus het gaat je goed en ik weet zeker dat jij het gaat redden.
Je kent me mischien niet meer maar heb jaren terug nog wel eens gepost en lees af en toe bij.
Heel veel beterschap en een dikke knuffel vanuit het noorden.
Denk aan je en hoop datmijn berichtje je iets beter laat voelen,veel sterkte.
Kus silencer
donderdag 19 juli 2012 om 20:47
Mooi gedicht, en zo is het maar net!
Wat een botte hark toch ook, die ex van jou. Bij jou dus ook definitief, ook een dubbel gevoel denk ik? Ja, boos zijn werkt beter dan verdrietig zijn en dat lukt me vaak goed, maar de afgelopen dagen waren toch ook verdrietig. Om wat geweest is, om hoe het gelopen is en de ellende die het met zich meebrengt en zal meebrengen. Ik mag toch gvd wel hopen dat het meer is dan een rebound of korte relatie want dat is dit voor jan piep geweest! Hij kan er maar beter voor zorgen dat dit iets blijvend wordt, want anders zou ik het wrang vinden.
En zijn leven ziet er verder niet anders uit zeg je. Nee, en ook zij heeft haar mindere kanten, en misschien liggen toekomstvisies ver uit elkaar. Na 5 weken weet je niks, zelfs na een jaar ken je elkaar nog amper. Sjonge zeg.
Krijg je veel steun, vertel je je verhaal vaak? Dikke knuf!
Wat een botte hark toch ook, die ex van jou. Bij jou dus ook definitief, ook een dubbel gevoel denk ik? Ja, boos zijn werkt beter dan verdrietig zijn en dat lukt me vaak goed, maar de afgelopen dagen waren toch ook verdrietig. Om wat geweest is, om hoe het gelopen is en de ellende die het met zich meebrengt en zal meebrengen. Ik mag toch gvd wel hopen dat het meer is dan een rebound of korte relatie want dat is dit voor jan piep geweest! Hij kan er maar beter voor zorgen dat dit iets blijvend wordt, want anders zou ik het wrang vinden.
En zijn leven ziet er verder niet anders uit zeg je. Nee, en ook zij heeft haar mindere kanten, en misschien liggen toekomstvisies ver uit elkaar. Na 5 weken weet je niks, zelfs na een jaar ken je elkaar nog amper. Sjonge zeg.
Krijg je veel steun, vertel je je verhaal vaak? Dikke knuf!
donderdag 19 juli 2012 om 20:52
Lieve Silencer, wat lief van je dat je aan me denkt! Het is allemaal waar wat je zegt, maar ik geloof dat ik even afzwak. Ben enorm sterk, maar nu even niet. Het besef is er de ene keer meer dan anders, en dat is er nu. Contact is ook niet goed, ik word onrustig en opgefokt en verdrietig dus dat moet gewoon niet. Helpt ook niet mee dat ik weet dat er aan de andere kant gemanipuleerd en meegekeken wordt. Want ik ken haar natuurlijk, zie gelijk wat van haar hand komt. De berichten zijn ook anders als zij er niet bij is, dat valt op. Veel harder van toon en niks persoonlijks, echt gedicteerd. Heb er zo mijn ideeen bij, maar dat is maar wat ik ervan denk natuurlijk.
Zit gelijk te denken...uit het noorden....ik kom er maar niet op! Maar onwijs lief dat je me een hart onder de riem steekt, je bent een schat!
En alle andere meiden hier zijn ook schatten en toppers en ik hoop dat jullie nog komen schrijven!
Zit gelijk te denken...uit het noorden....ik kom er maar niet op! Maar onwijs lief dat je me een hart onder de riem steekt, je bent een schat!
En alle andere meiden hier zijn ook schatten en toppers en ik hoop dat jullie nog komen schrijven!
donderdag 19 juli 2012 om 21:03
Hee Julus, wat naar dat je je zo voelt. Maar het is niet raar hè, wees niet te hard voor jezelf. Het is heel heftig wat je hebt meegemaakt, het is niet erg als je even niet sterk bent. Je bent al heel vaak sterk geweest en dat komt ook wel weer; het zit in je, dat heb ik uit je posts opgemaakt! En dat het nu even op is, even teveel is, is hartstikke logisch; het is niet niets allemaal! Probeer het te aanvaarden en met de dag te leven, niet teveel van jezelf eisen. Als morgen al een klein stapje beter is dan vandaag, dan is dat voldoende.
Het weekend was ik een wrak, zo intens verdrietig. Zo'n gevoel dat je denkt; sla me asjeblieft bewusteloos, want dit trék ik gewoon niet. Uitgehuild bij familie en vrienden. En nu gaat het sinds een paar dagen zowaar redelijk. Die momenten komen echt weer; maar lekker cliché.... soms heeft het tijd nodig. En ik weet ook dat er weer rotmomenten komen, maar ik weet ook dat ze weer overgaan. En ik accepteer het wat meer lijkt het wel? Soms voel ik me zo ontzettend onrustig (dat heb ik bijna elke dag/avond wel); zo'n stress gevoel; dat je totaal niet kunt ontspannen, nergens rust voor hebt. Ik probeer nu te denken; oké, dat is logisch dat ik zo voel; ik vecht er minder tegen ofzoiets.. Niet meer geforceerd dingen doen om dat weg te nemen. Nou ja, weet niet of jou dat helpt, maar voor mezelf werkt dat wel enigszins merk ik.
Veel sterkte!!
Het weekend was ik een wrak, zo intens verdrietig. Zo'n gevoel dat je denkt; sla me asjeblieft bewusteloos, want dit trék ik gewoon niet. Uitgehuild bij familie en vrienden. En nu gaat het sinds een paar dagen zowaar redelijk. Die momenten komen echt weer; maar lekker cliché.... soms heeft het tijd nodig. En ik weet ook dat er weer rotmomenten komen, maar ik weet ook dat ze weer overgaan. En ik accepteer het wat meer lijkt het wel? Soms voel ik me zo ontzettend onrustig (dat heb ik bijna elke dag/avond wel); zo'n stress gevoel; dat je totaal niet kunt ontspannen, nergens rust voor hebt. Ik probeer nu te denken; oké, dat is logisch dat ik zo voel; ik vecht er minder tegen ofzoiets.. Niet meer geforceerd dingen doen om dat weg te nemen. Nou ja, weet niet of jou dat helpt, maar voor mezelf werkt dat wel enigszins merk ik.
Veel sterkte!!
donderdag 19 juli 2012 om 21:42
Julus, nee ik vertel mijn verhaal niet vaak, wel veel mensen weten het, maar ik heb een beetje het idee dat mensen zoiets hebben van "daar komt ze weer" bewaar die momenten dan liever voor als ik het echt niet meer aan kan. Momenteel ook heel veel aan het werk, dat helpt ook, is veel afleiding, en dan dat alleen thuis komen, ja, zet dan maar gelijk de computer aan Ben gewoon zo boos op hem dat er geen ruimte is voor verdriet maar ben me wel bewust dat het er zit. Ik zag de toekomst, wij samen oud worden ( ondanks zijn veel mindere kanten) ik ben natuurlijk al ruim 50 + en dat toekomstbeeld is nu ineens heel anders, blijf waarschijnlijk alleen en vraag me dan af, wil ik dat wel? Als ik 's avonds na een avonddienst alleen naar huis ga ( hij kwam me altijd halen) dan voel ik het verdriet...en ik ben inderdaad bang dat het voor niets is. Begrijp me goed, ik wil hem niet terug...als hij me maar eens kon antwoorden waarom hij doet zoals hij nu doet....maar ik stel de vraag niet eens meer..ik wil die botheid niet meer horen en voelen....Heel vervelend voor je dat zij blijkbaar zo'n grote invloed op hem heeft...(.is toch ook iets raars, merk ik bij die van mij ook, als zij er niet is reageert hij heel anders....) kan me zo voorstellen dat je dat voelt als zij tweeën tegen mij alleen...schrijf maar vaak hier van je af....ga ik ook doen want het helpt wel...
Ben gewoon zo boos op hem dat er geen ruimte is voor verdriet maar ben me wel bewust dat het er zit. Ik zag de toekomst, wij samen oud worden ( ondanks zijn veel mindere kanten) ik ben natuurlijk al ruim 50 + en dat toekomstbeeld is nu ineens heel anders, blijf waarschijnlijk alleen en vraag me dan af, wil ik dat wel? Als ik 's avonds na een avonddienst alleen naar huis ga ( hij kwam me altijd halen) dan voel ik het verdriet...en ik ben inderdaad bang dat het voor niets is. Begrijp me goed, ik wil hem niet terug...als hij me maar eens kon antwoorden waarom hij doet zoals hij nu doet....maar ik stel de vraag niet eens meer..ik wil die botheid niet meer horen en voelen....Heel vervelend voor je dat zij blijkbaar zo'n grote invloed op hem heeft...(.is toch ook iets raars, merk ik bij die van mij ook, als zij er niet is reageert hij heel anders....) kan me zo voorstellen dat je dat voelt als zij tweeën tegen mij alleen...schrijf maar vaak hier van je af....ga ik ook doen want het helpt wel...
donderdag 19 juli 2012 om 21:57
Lieve Julus....
Tijd tijd tijd...
Onze verhalen zijn redelijk vergelijkbaar.. Ik modderde al vier jaar door in een relatie waarbij man telkens vreemd ging. Jouw ex ging vreemd, maar jullie kozen voor elkaar. Dacht ja. Uiteindelijk kon ie het toch niet laten..
Jij bent relatief nog maar kort 'op weg'. Ik ben nu 10 maanden verder. En je weet, net als velen hier, hoe diep ik ben gegaan. Ik ben zo vreselijk verdrietig geweest. Nauwelijks boos, wel heel veel verdriet. Ik heb geschreeuwd, gehuild, en me ieder uur van de dag afgevraagd waar ik dit aan verdiend had. Ex ging door met zn nieuwe vlam en hij schoof mij ijskoud aan de kant. Dat deed zó vreselijk veel pijn.
Ik kwam maar niet los van hem. Van hen. Was nauwelijks met mn eigen leven bezig, keek alleen maar naar wat hij deed (met haar).. Zo vreselijk vermoeiend.
En iedereen zei tegen mij: tijd... Het heeft tijd nodig... Ik geloofde dat niet. Ik dacht dat ik hem nooit zou kunnen loslaten.
Tot een paar weken geleden. Ik kwam een man tegen en het klikte. Hij was lief voor me en gaf me aandacht. En pas toen zag ik dat mijn ex geen halfgod was. Los van deze man, en of het wat wordt, realiseerde ik me hóe ik de afgelopen jaren behandeld werd. Het liegen, het vreemdgaan. En van de één op de andere dag verdween mn verdriet én mn boosheid en donderde ex van zijn voetstuk. Dat maakte onze 'relatie' gelijkwaardiger. Sterker nog: voor mijn gevoel sta ik ver boven hem. Ik ben altijd eerlijk geweest, ik heb gevochten voor mijn gezin, en hij was een zwakke droeftoeter die het lef niet had om te kiezen. Misschien wat sterk neergezet, maar zo voelt het wel voor me. En éindelijk, éindelijk is er afstand.
Het doet me niets meer wat ze doen. Ze gaan officieel samenwonen.. Ze doen maar. Maar nóg belangrijker, ik houd me niet meer bezig met de vraag of ze bij elkaar blijven.
Ik ben zover dat ik weer aan mijn eigen leven kan bouwen. Daar was blijkbaar een man voor nodig, die me liet merken dat ik wél de moeite waard ben. Een man die mij raakte (en nog steeds).. En nee, ik weet niet of het iets gaat worden tussen hem en mij maar ik ben zó blij dat ik de regie weer terug heb over mijn eigen leven..
Ik gun jullie dat hier allemaal ook. En ik weet zeker dat dat gaat komen. Maar het heeft tijd nodig... Ik geloofde dat ook niet, maar weet nu dat het wel écht zo werkt....
Tijd tijd tijd...
Onze verhalen zijn redelijk vergelijkbaar.. Ik modderde al vier jaar door in een relatie waarbij man telkens vreemd ging. Jouw ex ging vreemd, maar jullie kozen voor elkaar. Dacht ja. Uiteindelijk kon ie het toch niet laten..
Jij bent relatief nog maar kort 'op weg'. Ik ben nu 10 maanden verder. En je weet, net als velen hier, hoe diep ik ben gegaan. Ik ben zo vreselijk verdrietig geweest. Nauwelijks boos, wel heel veel verdriet. Ik heb geschreeuwd, gehuild, en me ieder uur van de dag afgevraagd waar ik dit aan verdiend had. Ex ging door met zn nieuwe vlam en hij schoof mij ijskoud aan de kant. Dat deed zó vreselijk veel pijn.
Ik kwam maar niet los van hem. Van hen. Was nauwelijks met mn eigen leven bezig, keek alleen maar naar wat hij deed (met haar).. Zo vreselijk vermoeiend.
En iedereen zei tegen mij: tijd... Het heeft tijd nodig... Ik geloofde dat niet. Ik dacht dat ik hem nooit zou kunnen loslaten.
Tot een paar weken geleden. Ik kwam een man tegen en het klikte. Hij was lief voor me en gaf me aandacht. En pas toen zag ik dat mijn ex geen halfgod was. Los van deze man, en of het wat wordt, realiseerde ik me hóe ik de afgelopen jaren behandeld werd. Het liegen, het vreemdgaan. En van de één op de andere dag verdween mn verdriet én mn boosheid en donderde ex van zijn voetstuk. Dat maakte onze 'relatie' gelijkwaardiger. Sterker nog: voor mijn gevoel sta ik ver boven hem. Ik ben altijd eerlijk geweest, ik heb gevochten voor mijn gezin, en hij was een zwakke droeftoeter die het lef niet had om te kiezen. Misschien wat sterk neergezet, maar zo voelt het wel voor me. En éindelijk, éindelijk is er afstand.
Het doet me niets meer wat ze doen. Ze gaan officieel samenwonen.. Ze doen maar. Maar nóg belangrijker, ik houd me niet meer bezig met de vraag of ze bij elkaar blijven.
Ik ben zover dat ik weer aan mijn eigen leven kan bouwen. Daar was blijkbaar een man voor nodig, die me liet merken dat ik wél de moeite waard ben. Een man die mij raakte (en nog steeds).. En nee, ik weet niet of het iets gaat worden tussen hem en mij maar ik ben zó blij dat ik de regie weer terug heb over mijn eigen leven..
Ik gun jullie dat hier allemaal ook. En ik weet zeker dat dat gaat komen. Maar het heeft tijd nodig... Ik geloofde dat ook niet, maar weet nu dat het wel écht zo werkt....
Als je voor jezelf kiest, krijg je er altijd iets mooiers voor terug..
donderdag 19 juli 2012 om 22:08
Wat mooi geschreven Soyli! En wat fijn om te lezen dat het nu goed met je gaat, zo fijn voor je!!
En zo goed dat je nu kunt zien jij het juist hartstikke goed deed in die relatie en dat hij zich zwak opstelde. Misschien wist je het rationeel eerder ook wel? Maar om het écht zo te voelen lijkt me inderdaad een bevrijding! Fijn dat je die post met ons deelt, geeft vertrouwen!
En zo goed dat je nu kunt zien jij het juist hartstikke goed deed in die relatie en dat hij zich zwak opstelde. Misschien wist je het rationeel eerder ook wel? Maar om het écht zo te voelen lijkt me inderdaad een bevrijding! Fijn dat je die post met ons deelt, geeft vertrouwen!
donderdag 19 juli 2012 om 22:24
Hé gettingwise, het klopt wel wat je zegt hoor, dat je het moet ondergaan en moet denken dat het ook weer overgaat. Lukt vaak ook, maar dit was gewoon even teveel gedoe achter elkaar. Ik laat me gek maken, dat is het. Goed gesprek gehad met iemand die hele wijze dingen zei; dat de kracht die ik aantoonbaar eerder had (door bewezen acties) gewoon heb en dat ik dat kan terughalen. De knop die ik eerder heb omgezet door een bepaalde sterke actie te doen, die kan ik weer omzetten. En vooral; uit alle negatieve alleen het positieve halen. Denken aan wat wel goed is, wat wel goed loopt en wat er wel is. Dingen van je af laten glijden, niet in de stress schieten want dan zit je weer in een negatieve cirkel. Klopt allemaal, ik weet het. En ga het ook weer toepassen.
Fijn dat je hebt kunnen uithuilen bij mensen die je zo na staan, dat is ook weer zo'n positief punt! Die mensen heb je, zijn er voor jou, heel erg waardevol.
En....ook dit gaat voorbij, dat is mijn mantra!
Fijn dat je hebt kunnen uithuilen bij mensen die je zo na staan, dat is ook weer zo'n positief punt! Die mensen heb je, zijn er voor jou, heel erg waardevol.
En....ook dit gaat voorbij, dat is mijn mantra!
donderdag 19 juli 2012 om 22:29
Lieve Soyli, heel mooi verhaal en het is je zo enorm gegund!
Ja, ik weet hoe diep je zat, nog maar zo kort geleden. En ik vind het zo enorm fijn voor je (kan er gewoon om janken, echt waar) dat jij nu dit geluk voelt. En bovenal voelt dat jij er mag zijn en hoeveel je waard bent, want dat is zo belangrijk. Je word nu op waarde geschat en gewaardeerd, precies zoals het hoort. Je ex loser doet maar lekker inderdaad, want jouw geluk staat voorop. Mensen krijgen wat ze verdienen, dat is zo enorm waar. En zie..ik hoop dat het iets wordt met deze man en ik hoop ook dat je met ons blijft delen. Want ik ben gek op positieve verhalen!
Ja, ik weet hoe diep je zat, nog maar zo kort geleden. En ik vind het zo enorm fijn voor je (kan er gewoon om janken, echt waar) dat jij nu dit geluk voelt. En bovenal voelt dat jij er mag zijn en hoeveel je waard bent, want dat is zo belangrijk. Je word nu op waarde geschat en gewaardeerd, precies zoals het hoort. Je ex loser doet maar lekker inderdaad, want jouw geluk staat voorop. Mensen krijgen wat ze verdienen, dat is zo enorm waar. En zie..ik hoop dat het iets wordt met deze man en ik hoop ook dat je met ons blijft delen. Want ik ben gek op positieve verhalen!
donderdag 19 juli 2012 om 22:41
Het gaat, hoe omschrijf ik dat...beter. Beter dan een aantal maanden geleden. Het gaat in golven, hele tijden goed en dan weer even een golf naar beneden, en dan even weer iets minder goed.
Ik heb nu erg veel last van het al een jaar niet meer normaal slapen. Ben erg moe en val momenteel te pas en te onpas in slaap...
Mijn leven is veranderd, net als dat van jullie en het zal nooit meer het " oude" worden. Zo af en toe mis ik mijn oude leven maar ik weet ook dat ik er niet meer in terug zou kunnen...
Ondanks het feit dat ik het bij lange na nog niet weer helemaal op de rails heb, heeft het leven wel degelijk weer z'n mooie dingen..en kan ik daar zo af en toe weer oprecht van genieten en dat had ik een aantal maanden geleden niet verwacht.....
Ik heb nu erg veel last van het al een jaar niet meer normaal slapen. Ben erg moe en val momenteel te pas en te onpas in slaap...
Mijn leven is veranderd, net als dat van jullie en het zal nooit meer het " oude" worden. Zo af en toe mis ik mijn oude leven maar ik weet ook dat ik er niet meer in terug zou kunnen...
Ondanks het feit dat ik het bij lange na nog niet weer helemaal op de rails heb, heeft het leven wel degelijk weer z'n mooie dingen..en kan ik daar zo af en toe weer oprecht van genieten en dat had ik een aantal maanden geleden niet verwacht.....
