Gezondheid
alle pijlers
Revalideren na een herniaoperatie
woensdag 31 augustus 2011 om 16:02
Hallo allemaal, binnenkort word ik geopereerd aan een hernia. Na een half jaar aanmodderen, constant op en neer heb ik uiteindelijk samen met de chirurg de knoop doorgehakt en ga ik onder het mes.
Best wel heel spannend, maar aan de andere kant kijk ik heel erg uit naar herstel en mijn normale leven weer oppakken. Nou ben ik eigenlijk op zoek naar mensen die ook een dergelijke operatie hebben ondergaan en vroeg ik me af hoe je het opbouwen na de operatie hebt aangepakt. De eerste zes weken is sowieso heel rustig aan weer opbouwen, maar hoe ben je daarna verder gegaan?
Best wel heel spannend, maar aan de andere kant kijk ik heel erg uit naar herstel en mijn normale leven weer oppakken. Nou ben ik eigenlijk op zoek naar mensen die ook een dergelijke operatie hebben ondergaan en vroeg ik me af hoe je het opbouwen na de operatie hebt aangepakt. De eerste zes weken is sowieso heel rustig aan weer opbouwen, maar hoe ben je daarna verder gegaan?
zaterdag 28 juli 2012 om 16:24
@Evi
Wat heerlijk, vakantie!!! En ook nog alles voor die tijd geregeld, dus je kunt zorgeloos vertrekken. Ik hoop dat je idd die uitslagen nog even binnenkrijgt, maandag.
@ikbenik
Wat goed zeg, die nieuwe therapeut! Kan me voorstellen dat ze de gevoelige snaar raakte. Maar wel wijze woorden: dichtbij jezelf blijven is OK. Doe er je voordeel mee!
Hier gaat het deze week even wat minder. Ik ben vorig weekend met de hond wezen lopen en dat ging helemaal mis. Hij besloot om die ellendige buurhonden eindelijk eens hun gram te geven. Ik hield hem zelf nog wel (au au au!), maar de dubbelbeveiligde riem begaf het uiteindelijk dus wel en de hond vloog bij de overburen door de heg
Gelukkig konden zij de humor er nog wel van inzien, maar ik heb dus al een hele week flink last en heb het fietsen en wandelen maar even op een laag pitje gezet. Nu ook nog ongesteld (nog meer au!), dus ik hoop dat ik in de loop van volgende week weer met frisse moed aan de slag kan.
Wat heerlijk, vakantie!!! En ook nog alles voor die tijd geregeld, dus je kunt zorgeloos vertrekken. Ik hoop dat je idd die uitslagen nog even binnenkrijgt, maandag.
@ikbenik
Wat goed zeg, die nieuwe therapeut! Kan me voorstellen dat ze de gevoelige snaar raakte. Maar wel wijze woorden: dichtbij jezelf blijven is OK. Doe er je voordeel mee!
Hier gaat het deze week even wat minder. Ik ben vorig weekend met de hond wezen lopen en dat ging helemaal mis. Hij besloot om die ellendige buurhonden eindelijk eens hun gram te geven. Ik hield hem zelf nog wel (au au au!), maar de dubbelbeveiligde riem begaf het uiteindelijk dus wel en de hond vloog bij de overburen door de heg
Gelukkig konden zij de humor er nog wel van inzien, maar ik heb dus al een hele week flink last en heb het fietsen en wandelen maar even op een laag pitje gezet. Nu ook nog ongesteld (nog meer au!), dus ik hoop dat ik in de loop van volgende week weer met frisse moed aan de slag kan.
Dat is dan echt even flink balen. Kan me voorstellen dat het fietsen dan even wat minder is.
zondag 29 juli 2012 om 12:28
Ik heb jullie niet allemaal bijgelezen, sorry. Er gebeurt teveel, ik kan het allemaal niet handelen.
Ik mis mijn man ontzettend. De neurochirurg kan verder niets voor me doen maar ik blijf pijnklachten houden.
Eén van onze vaste schrijfsters van Kindervrij is overleden en daar heb ik ook wel een klap van gekregen.
En tot overmaat an ramp is de laptop van man kapot, dus kunnen we niet meer videobellen en chatten. We kunnen of peperduur bellen, of onverstaanbaar bellen via Skype of whats appen. En dat is het.
Dus nee, ik zie het allemaal niet zitten en ben niet veel op het forum te vinden.
Ik heb ook geen nieuws voor hier, het blijft prut. Ik hoop dat het bij jullie beter gaat.
Ik mis mijn man ontzettend. De neurochirurg kan verder niets voor me doen maar ik blijf pijnklachten houden.
Eén van onze vaste schrijfsters van Kindervrij is overleden en daar heb ik ook wel een klap van gekregen.
En tot overmaat an ramp is de laptop van man kapot, dus kunnen we niet meer videobellen en chatten. We kunnen of peperduur bellen, of onverstaanbaar bellen via Skype of whats appen. En dat is het.
Dus nee, ik zie het allemaal niet zitten en ben niet veel op het forum te vinden.
Ik heb ook geen nieuws voor hier, het blijft prut. Ik hoop dat het bij jullie beter gaat.
zondag 29 juli 2012 om 12:51
Ooooh, IBA...! Ik wil jou om te beginnen even een hele dikke knuffel geven...! Ik weet hoe eenzaam je je soms kunt voelen....NOG maar even eentje...!
Evi: Geniet van je vakantie....! Fijn dat je wat minder pijn hebt!!!
Nummer: Jeeetje; ik zie het ZO voor me...! Joekel-van-een-bakbeest dat dwars door de ketting trekt en door heg buren breekt...! Jij erachteraan flodderend...! Zou bijna slap-stick-grappig zijn als het niet zo pijnlijk voor je was...!
Evi: Geniet van je vakantie....! Fijn dat je wat minder pijn hebt!!!
Nummer: Jeeetje; ik zie het ZO voor me...! Joekel-van-een-bakbeest dat dwars door de ketting trekt en door heg buren breekt...! Jij erachteraan flodderend...! Zou bijna slap-stick-grappig zijn als het niet zo pijnlijk voor je was...!
maandag 30 juli 2012 om 11:41
Iba, heb je bij jou in de buurt geen pijnpoli?
Zoals je weet helpen ze bij mij in de pijnpoli mij heel goed.
Na gehannes met fysio's, huisarts, ziekenhuis etc was dat voor mij een hele verademing. Vrijdag binnenkomen en de vrijdag er op een spuit verdoving in mijn rug.
Kijk nu wel op tegen de ingreep van van de week, maar als de pijn er van weg gaat ben ik een blij mens.
Misschien dat ze jou ook voor pijnbestreiding daar kunnen helpen. Als ze bij jouw plaatselijke pijnpoli maar half zo lief zijn als bij die van miij zit je goed.
Bij mij komen veel mensen waar de artsen niets mee kunnen/willen doen op die poli terrecht. En hoor er alleen maar goede verhalen van.
Ik gun jou zo erg dat je pijnvrij bent.
Zoals je weet helpen ze bij mij in de pijnpoli mij heel goed.
Na gehannes met fysio's, huisarts, ziekenhuis etc was dat voor mij een hele verademing. Vrijdag binnenkomen en de vrijdag er op een spuit verdoving in mijn rug.
Kijk nu wel op tegen de ingreep van van de week, maar als de pijn er van weg gaat ben ik een blij mens.
Misschien dat ze jou ook voor pijnbestreiding daar kunnen helpen. Als ze bij jouw plaatselijke pijnpoli maar half zo lief zijn als bij die van miij zit je goed.
Bij mij komen veel mensen waar de artsen niets mee kunnen/willen doen op die poli terrecht. En hoor er alleen maar goede verhalen van.
Ik gun jou zo erg dat je pijnvrij bent.
donderdag 2 augustus 2012 om 11:30
Ha Woedi,
De operatie is goed gegaan. Tijdens de operatie heeft de chirurg besloten om de cage met een plaatje en schroeven te fixeren vanwege de instabiliteit van de wervels.
Een dag later (vorige week woensdag) mocht ik naar huis. Ik lig veel, want bij zitten en lopen neemt de -inwendige- zwelling toe en worden slikken en ademhalen lastig. Ook nemen dan de zenuwpijn en tintelingen in mijn benen toe.
Geeft niet, dit zijn de gewone naweeën. De pijn van vóór de operatie is weg! Direct na de ok kon ik mijn hoofd al verder draaien dan ik in acht maand heb gekund. Ik ben dan ook vandaag begonnen met het afbouwen van de morfine. Ook is de kracht in mijn vingers al wat verbeterd en word ik niet meer -tig keer per nacht wakker door de dove vingers. Missie geslaagd dus!
De operatie is goed gegaan. Tijdens de operatie heeft de chirurg besloten om de cage met een plaatje en schroeven te fixeren vanwege de instabiliteit van de wervels.
Een dag later (vorige week woensdag) mocht ik naar huis. Ik lig veel, want bij zitten en lopen neemt de -inwendige- zwelling toe en worden slikken en ademhalen lastig. Ook nemen dan de zenuwpijn en tintelingen in mijn benen toe.
Geeft niet, dit zijn de gewone naweeën. De pijn van vóór de operatie is weg! Direct na de ok kon ik mijn hoofd al verder draaien dan ik in acht maand heb gekund. Ik ben dan ook vandaag begonnen met het afbouwen van de morfine. Ook is de kracht in mijn vingers al wat verbeterd en word ik niet meer -tig keer per nacht wakker door de dove vingers. Missie geslaagd dus!
donderdag 2 augustus 2012 om 16:06
Het klinkt heftig, maar het evolueert toch goed...
Ik heb er de 23 ste toch eventjes aan gedacht daar in het verre Italië.
Ben blij voor je dat het achter de rug is...het klinkt allemaal goed, ik kan me nt voorstellen wat het juist allemaal inhoud, ik heb er nog geen rekening mee gehouden dat ik veel ga moeten liggen, bvb...
Je mocht ook al na één dag naar huis, bij mij is dat ook zo...Mijn huisarts schrok ervan dat hij me na een nacht slapen naar huis stuurt. Moet je een halskraag dragen? Ik heb net alle voorbereidingen achter de rug; een rx van de longen, een ...van het hart, bloed, ect
Ik kom straks eventjes terug
vele groetjes
Ik heb er de 23 ste toch eventjes aan gedacht daar in het verre Italië.
Ben blij voor je dat het achter de rug is...het klinkt allemaal goed, ik kan me nt voorstellen wat het juist allemaal inhoud, ik heb er nog geen rekening mee gehouden dat ik veel ga moeten liggen, bvb...
Je mocht ook al na één dag naar huis, bij mij is dat ook zo...Mijn huisarts schrok ervan dat hij me na een nacht slapen naar huis stuurt. Moet je een halskraag dragen? Ik heb net alle voorbereidingen achter de rug; een rx van de longen, een ...van het hart, bloed, ect
Ik kom straks eventjes terug
vele groetjes
donderdag 2 augustus 2012 om 19:46
quote:woedi schreef op 02 augustus 2012 @ 16:06:
Het klinkt heftig, maar het evolueert toch goed...
Ik heb er de 23 ste toch eventjes aan gedacht daar in het verre Italië.
Ben blij voor je dat het achter de rug is...het klinkt allemaal goed, ik kan me nt voorstellen wat het juist allemaal inhoud, ik heb er nog geen rekening mee gehouden dat ik veel ga moeten liggen, bvb...
Je mocht ook al na één dag naar huis, bij mij is dat ook zo...Mijn huisarts schrok ervan dat hij me na een nacht slapen naar huis stuurt. Moet je een halskraag dragen? Ik heb net alle voorbereidingen achter de rug; een rx van de longen, een ...van het hart, bloed, ect
Ik kom straks eventjes terug
vele groetjes
Heerlijk, Italië! Geniet je volop?
Of jij ook veel moet liggen naderhand, geen idee. Bij mij is het echt de zwelling die dat noodzakelijk maakt. In een folder van een ander ziekenhuis zag ik een opbouwschema waarin je de eerste week ook maar max. 5 miuten achter elkaar mag zitten, en dat een paar keer per dag. Zitten is niet alleen belastend voor je rug, maar ook voor je nek. Voor de operatie was mijn zitduur dan ook flink beperkt.
Ik ben uiteindelijk de 24e geopereerd en mocht de 25e naar huis. Vlak voor de operatie hoorde ik dat de meeste mensen toch wel twee of drie nachten blijven vanwege de napijn, maar die vond ik echt enorm meevallen. Ben wel erger gewend, laten we het daarop houden
Ik heb geen kraag, maar elk ziekenhuis heeft daarvoor een eigen beleid. Sterker nog, zelfs binnen één en hetzelfde ziekenhuis houden artsen daar andere regels op na! In het 'buurziekenhuis' van dat waar ik geopereerd ben, zou ik binnenshuis een zachte kraag moeten dragen en buiten een harde, en dat zes weken tot drie maanden lang. Nu: niets. Hetzelfde geldt voor activiteiten als lopen, fietsen, autorijden etc. oppakken; wanneer je dat mag gaan doen verschilt ook van ziekenhuis tot ziekenhuis en van chirurg tot chirurg.
Ik ervaar het trouwens helemaal niet als heftig, hoor. Echt, je hoeft je hier niet druk om te maken! Wanneer is jouw ok-datum ook al weer?
Eerst nog een heel fijne vakantie gewenst!!
Het klinkt heftig, maar het evolueert toch goed...
Ik heb er de 23 ste toch eventjes aan gedacht daar in het verre Italië.
Ben blij voor je dat het achter de rug is...het klinkt allemaal goed, ik kan me nt voorstellen wat het juist allemaal inhoud, ik heb er nog geen rekening mee gehouden dat ik veel ga moeten liggen, bvb...
Je mocht ook al na één dag naar huis, bij mij is dat ook zo...Mijn huisarts schrok ervan dat hij me na een nacht slapen naar huis stuurt. Moet je een halskraag dragen? Ik heb net alle voorbereidingen achter de rug; een rx van de longen, een ...van het hart, bloed, ect
Ik kom straks eventjes terug
vele groetjes
Heerlijk, Italië! Geniet je volop?
Of jij ook veel moet liggen naderhand, geen idee. Bij mij is het echt de zwelling die dat noodzakelijk maakt. In een folder van een ander ziekenhuis zag ik een opbouwschema waarin je de eerste week ook maar max. 5 miuten achter elkaar mag zitten, en dat een paar keer per dag. Zitten is niet alleen belastend voor je rug, maar ook voor je nek. Voor de operatie was mijn zitduur dan ook flink beperkt.
Ik ben uiteindelijk de 24e geopereerd en mocht de 25e naar huis. Vlak voor de operatie hoorde ik dat de meeste mensen toch wel twee of drie nachten blijven vanwege de napijn, maar die vond ik echt enorm meevallen. Ben wel erger gewend, laten we het daarop houden
Ik heb geen kraag, maar elk ziekenhuis heeft daarvoor een eigen beleid. Sterker nog, zelfs binnen één en hetzelfde ziekenhuis houden artsen daar andere regels op na! In het 'buurziekenhuis' van dat waar ik geopereerd ben, zou ik binnenshuis een zachte kraag moeten dragen en buiten een harde, en dat zes weken tot drie maanden lang. Nu: niets. Hetzelfde geldt voor activiteiten als lopen, fietsen, autorijden etc. oppakken; wanneer je dat mag gaan doen verschilt ook van ziekenhuis tot ziekenhuis en van chirurg tot chirurg.
Ik ervaar het trouwens helemaal niet als heftig, hoor. Echt, je hoeft je hier niet druk om te maken! Wanneer is jouw ok-datum ook al weer?
Eerst nog een heel fijne vakantie gewenst!!
vrijdag 3 augustus 2012 om 16:50
Dayspring@Ik ben jammer genoeg terug vanuit Italië:-) Ik bedoelde de 23ste was ik nog in Italië...we hebben er inderdaad een heerlijke vakantie opzitten.
Ik maak me ook geen echte zorgen, ...eens er beslist geweest is om te opereren ben ik heel rustig geworden. De periode ervoor had ik nogal wat stress, omdat er nogal wat onduidelijkheid was over het wel of nt opereren, en ook die cystes, ect...die onzekerheid is slopend...
De emg bij de neuro was doorslaggevend,...ik liep teveel zenuwschade op.
De 2 neuro-chirurgen en de neuroloog zaten plots op dezelfde golflengte, stelden dezelfde operatie voor...verder uitstel zou nt verantwoord zijn, en dit maakt het eens simpel. Ben ik niet gewoon dat het eens simpel en éénduidig is:-)
Ik zie het goed zitten, echt. Ik probeer nu nog van alles te doen, en ook een beetje in te schatten hoe ik het hier georganiseerd krijg.
Toch raar dat iedere arts/ ziekenhuis er een andere zorg-methode op na kan houden...het gaat toch over éénzelfde operatie ( met kooitje, en kunstmatig bot, en een plaatje vanachter om alles vast te zetten) Dat gaat van de spartaanse methode tot de teveel gepamperde methode, ik denk dat mijne arts bij de eerste strekking hoort:-)
Als ik het zo lees dan kun je wel de eerste week nt veel doen, een paar keer 5 min op zijn is nt veel, ...ik denk dat ik dan hulp ga moeten vragen. Kun jij beroep doen op hulp, of hoe doe je dat? Mijn kindjes zijn nu al 8 en 9 jaar oud, die zijn toch al wat zelfredzaam, maar toch,... Is in een zetel rusten beneden afdoende, we beschikken gelukkig over goede zetels.
Heb je nu wel tijd om naar de olympische spelen te kijken:-)
Hopelijk dat het herstel voor je verder goed evolueert, en zo te lezen ben je al het één en het ander gewend...hoe meer je voor hebt hoe meer je ook op dit gebied je grenzen kunt verleggen, denk ik... Dat maakt het er natuurlijk niet minder lastig door, natuurlijk.
Vele groetjes en verwen je maar door veel te rusten!
Iba@ de 30 ste augustus; ik had het graag wat vroeger gehad, maar de arts heeft tot dan verlof. Ik ben de eerste aan de beurt na zijn verlof, ik weet nt of ik daar blij mee moet zijn....ofwel is hij heel goed uitgerust en doet hij uitstekend werk ofwel is hij zo vol van zijn reis, dat zijn gedachten nog helemaal nt bij zijn werk is.
Ik maak me ook geen echte zorgen, ...eens er beslist geweest is om te opereren ben ik heel rustig geworden. De periode ervoor had ik nogal wat stress, omdat er nogal wat onduidelijkheid was over het wel of nt opereren, en ook die cystes, ect...die onzekerheid is slopend...
De emg bij de neuro was doorslaggevend,...ik liep teveel zenuwschade op.
De 2 neuro-chirurgen en de neuroloog zaten plots op dezelfde golflengte, stelden dezelfde operatie voor...verder uitstel zou nt verantwoord zijn, en dit maakt het eens simpel. Ben ik niet gewoon dat het eens simpel en éénduidig is:-)
Ik zie het goed zitten, echt. Ik probeer nu nog van alles te doen, en ook een beetje in te schatten hoe ik het hier georganiseerd krijg.
Toch raar dat iedere arts/ ziekenhuis er een andere zorg-methode op na kan houden...het gaat toch over éénzelfde operatie ( met kooitje, en kunstmatig bot, en een plaatje vanachter om alles vast te zetten) Dat gaat van de spartaanse methode tot de teveel gepamperde methode, ik denk dat mijne arts bij de eerste strekking hoort:-)
Als ik het zo lees dan kun je wel de eerste week nt veel doen, een paar keer 5 min op zijn is nt veel, ...ik denk dat ik dan hulp ga moeten vragen. Kun jij beroep doen op hulp, of hoe doe je dat? Mijn kindjes zijn nu al 8 en 9 jaar oud, die zijn toch al wat zelfredzaam, maar toch,... Is in een zetel rusten beneden afdoende, we beschikken gelukkig over goede zetels.
Heb je nu wel tijd om naar de olympische spelen te kijken:-)
Hopelijk dat het herstel voor je verder goed evolueert, en zo te lezen ben je al het één en het ander gewend...hoe meer je voor hebt hoe meer je ook op dit gebied je grenzen kunt verleggen, denk ik... Dat maakt het er natuurlijk niet minder lastig door, natuurlijk.
Vele groetjes en verwen je maar door veel te rusten!
Iba@ de 30 ste augustus; ik had het graag wat vroeger gehad, maar de arts heeft tot dan verlof. Ik ben de eerste aan de beurt na zijn verlof, ik weet nt of ik daar blij mee moet zijn....ofwel is hij heel goed uitgerust en doet hij uitstekend werk ofwel is hij zo vol van zijn reis, dat zijn gedachten nog helemaal nt bij zijn werk is.
vrijdag 3 augustus 2012 om 18:46
quote:woedi schreef op 03 augustus 2012 @ 16:50:
Dayspring@Ik ben jammer genoeg terug vanuit Italië:-) Ik bedoelde de 23ste was ik nog in Italië...we hebben er inderdaad een heerlijke vakantie opzitten.
Ik maak me ook geen echte zorgen, ...eens er beslist geweest is om te opereren ben ik heel rustig geworden. De periode ervoor had ik nogal wat stress, omdat er nogal wat onduidelijkheid was over het wel of nt opereren, en ook die cystes, ect...die onzekerheid is slopend...
De emg bij de neuro was doorslaggevend,...ik liep teveel zenuwschade op.
De 2 neuro-chirurgen en de neuroloog zaten plots op dezelfde golflengte, stelden dezelfde operatie voor...verder uitstel zou nt verantwoord zijn, en dit maakt het eens simpel. Ben ik niet gewoon dat het eens simpel en éénduidig is:-)
Ik zie het goed zitten, echt. Ik probeer nu nog van alles te doen, en ook een beetje in te schatten hoe ik het hier georganiseerd krijg.
Toch raar dat iedere arts/ ziekenhuis er een andere zorg-methode op na kan houden...het gaat toch over éénzelfde operatie ( met kooitje, en kunstmatig bot, en een plaatje vanachter om alles vast te zetten) Dat gaat van de spartaanse methode tot de teveel gepamperde methode, ik denk dat mijne arts bij de eerste strekking hoort:-)
Als ik het zo lees dan kun je wel de eerste week nt veel doen, een paar keer 5 min op zijn is nt veel, ...ik denk dat ik dan hulp ga moeten vragen. Kun jij beroep doen op hulp, of hoe doe je dat? Mijn kindjes zijn nu al 8 en 9 jaar oud, die zijn toch al wat zelfredzaam, maar toch,... Is in een zetel rusten beneden afdoende, we beschikken gelukkig over goede zetels.
Heb je nu wel tijd om naar de olympische spelen te kijken:-)
Hopelijk dat het herstel voor je verder goed evolueert, en zo te lezen ben je al het één en het ander gewend...hoe meer je voor hebt hoe meer je ook op dit gebied je grenzen kunt verleggen, denk ik... Dat maakt het er natuurlijk niet minder lastig door, natuurlijk.
Vele groetjes en verwen je maar door veel te rusten!
O, je bent alweer terug! Nu aftellen dus tot de operatie.
Fijn dat de artsen het eens waren over operatief ingrijpen. Dat maakt denk ik dat je met een zekerder gevoel de operatie ingaat.
Dit was de vijfde operatie aan mijn wervelkolom (3 x rug, 2 x nek), dus ik ben inderdaad wel wat gewend Ik ben single en heb geen kinderen (wel een ); ben nu bij mijn ouders tot ik me weer wat beter alleen kan redden en wat mobieler ben. Ik gebruik bv. een rolstoel, maar kan/mag nu nog niet zelf hoepelen en ook autorijden zit er nog niet in.
Ik merk wel duidelijk dat de zitduur al langer wordt en vandaag heb ik voor het eerst niet meer het gevoel alsof er een tennisbal in mijn keel zit. Vanmorgen vergat ik zelfs even dat ik een redelijk vers geopereerde nek heb, waardoor ik een verkeerde beweging maakte en meteen werd afgestraft. Kan het nu nog voelen
Ik weet niet of je mijn tempo en manier van herstellen kan vergelijken met die van de gemiddelde persoon, want bij mij is er sprake van een onderliggende ziekte waardoor o.a. mijn belastbaarheid altijd al lager is dan gemiddeld. Voor de eerste tijd zul je wel hulp nodig hebben in het huishouden (heb je een partner?). Verder is het een kwestie van houdingen afwisselen. Zelf vind ik het prettig om mijn hoofd te kunnen laten rusten als ik zit, dus een stoel of bank met een hoge rugleuning is fijn. Wat overdag liggen betreft: een goede bank zal denk ik wel volstaan.
Tijd zat inderdaad om naar de OS te kijken! Elk nadeel heb zijn voordeel, zullen we maar zeggen
Dayspring@Ik ben jammer genoeg terug vanuit Italië:-) Ik bedoelde de 23ste was ik nog in Italië...we hebben er inderdaad een heerlijke vakantie opzitten.
Ik maak me ook geen echte zorgen, ...eens er beslist geweest is om te opereren ben ik heel rustig geworden. De periode ervoor had ik nogal wat stress, omdat er nogal wat onduidelijkheid was over het wel of nt opereren, en ook die cystes, ect...die onzekerheid is slopend...
De emg bij de neuro was doorslaggevend,...ik liep teveel zenuwschade op.
De 2 neuro-chirurgen en de neuroloog zaten plots op dezelfde golflengte, stelden dezelfde operatie voor...verder uitstel zou nt verantwoord zijn, en dit maakt het eens simpel. Ben ik niet gewoon dat het eens simpel en éénduidig is:-)
Ik zie het goed zitten, echt. Ik probeer nu nog van alles te doen, en ook een beetje in te schatten hoe ik het hier georganiseerd krijg.
Toch raar dat iedere arts/ ziekenhuis er een andere zorg-methode op na kan houden...het gaat toch over éénzelfde operatie ( met kooitje, en kunstmatig bot, en een plaatje vanachter om alles vast te zetten) Dat gaat van de spartaanse methode tot de teveel gepamperde methode, ik denk dat mijne arts bij de eerste strekking hoort:-)
Als ik het zo lees dan kun je wel de eerste week nt veel doen, een paar keer 5 min op zijn is nt veel, ...ik denk dat ik dan hulp ga moeten vragen. Kun jij beroep doen op hulp, of hoe doe je dat? Mijn kindjes zijn nu al 8 en 9 jaar oud, die zijn toch al wat zelfredzaam, maar toch,... Is in een zetel rusten beneden afdoende, we beschikken gelukkig over goede zetels.
Heb je nu wel tijd om naar de olympische spelen te kijken:-)
Hopelijk dat het herstel voor je verder goed evolueert, en zo te lezen ben je al het één en het ander gewend...hoe meer je voor hebt hoe meer je ook op dit gebied je grenzen kunt verleggen, denk ik... Dat maakt het er natuurlijk niet minder lastig door, natuurlijk.
Vele groetjes en verwen je maar door veel te rusten!
O, je bent alweer terug! Nu aftellen dus tot de operatie.
Fijn dat de artsen het eens waren over operatief ingrijpen. Dat maakt denk ik dat je met een zekerder gevoel de operatie ingaat.
Dit was de vijfde operatie aan mijn wervelkolom (3 x rug, 2 x nek), dus ik ben inderdaad wel wat gewend Ik ben single en heb geen kinderen (wel een ); ben nu bij mijn ouders tot ik me weer wat beter alleen kan redden en wat mobieler ben. Ik gebruik bv. een rolstoel, maar kan/mag nu nog niet zelf hoepelen en ook autorijden zit er nog niet in.
Ik merk wel duidelijk dat de zitduur al langer wordt en vandaag heb ik voor het eerst niet meer het gevoel alsof er een tennisbal in mijn keel zit. Vanmorgen vergat ik zelfs even dat ik een redelijk vers geopereerde nek heb, waardoor ik een verkeerde beweging maakte en meteen werd afgestraft. Kan het nu nog voelen
Ik weet niet of je mijn tempo en manier van herstellen kan vergelijken met die van de gemiddelde persoon, want bij mij is er sprake van een onderliggende ziekte waardoor o.a. mijn belastbaarheid altijd al lager is dan gemiddeld. Voor de eerste tijd zul je wel hulp nodig hebben in het huishouden (heb je een partner?). Verder is het een kwestie van houdingen afwisselen. Zelf vind ik het prettig om mijn hoofd te kunnen laten rusten als ik zit, dus een stoel of bank met een hoge rugleuning is fijn. Wat overdag liggen betreft: een goede bank zal denk ik wel volstaan.
Tijd zat inderdaad om naar de OS te kijken! Elk nadeel heb zijn voordeel, zullen we maar zeggen
zaterdag 4 augustus 2012 om 04:03
dayspring@ Euh,...een tennisbal in mijn keel?,... straks kn we nog gaan meedoen met de OS. Ik denk dat ze mijn tennisbal (met groot aanhangsel) wel moeilijk over het net gaan krijgen...ze gaan er een nieuwe discipline moeten van maken,..sorry, mijn fantasie slaat opeens op hol:-).
Dank je wel voor de tips; ik heb een partner...hij zal wel veel huishoudelijke taken moeten overnemen in het begin, ocharme.
ik zou maar beter ervoor zorgen dat er wat maaltijden in de diepvries liggen. Koken is nt z'n beste vak, maar de rest doet hij prima!
De kids kan ik ook wel de eerste week op school doen eten. Mijn ouders zullen ook wel wat komen bijspringen.
Je hebt toch al het één en het ander aan de hand gehad, 5 operaties aan de wervelkolom...dat is niet niks, ik vind dat je daar heel moedig onder blijft.
Ik heb nog een paar kleine vraagjes...waar jij misschien het antwoord op weet. Hoe komt het dat bij een nekoperatie de ganse tussenwervelschijf wordt weggehaald en vervangen en niet de hernia wordt weggesneden zoals dat meestal denk ik in de onderrug gebeurd? Nu een wat onnozele vraag, als je het vliegtuig moet nemen, geraak je dan nog wel door de ...naam ontglipt me nu, "beveiliging", zonder dat alles gaat biepen? Er zijn denk ik veel mensen met metaal in hun lichaam, ik weet nt hoe dat dan precies gaat.
Ik ga nog eens mijn bed induiken...doei
Dank je wel voor de tips; ik heb een partner...hij zal wel veel huishoudelijke taken moeten overnemen in het begin, ocharme.
ik zou maar beter ervoor zorgen dat er wat maaltijden in de diepvries liggen. Koken is nt z'n beste vak, maar de rest doet hij prima!De kids kan ik ook wel de eerste week op school doen eten. Mijn ouders zullen ook wel wat komen bijspringen.
Je hebt toch al het één en het ander aan de hand gehad, 5 operaties aan de wervelkolom...dat is niet niks, ik vind dat je daar heel moedig onder blijft.
Ik heb nog een paar kleine vraagjes...waar jij misschien het antwoord op weet. Hoe komt het dat bij een nekoperatie de ganse tussenwervelschijf wordt weggehaald en vervangen en niet de hernia wordt weggesneden zoals dat meestal denk ik in de onderrug gebeurd? Nu een wat onnozele vraag, als je het vliegtuig moet nemen, geraak je dan nog wel door de ...naam ontglipt me nu, "beveiliging", zonder dat alles gaat biepen? Er zijn denk ik veel mensen met metaal in hun lichaam, ik weet nt hoe dat dan precies gaat.
Ik ga nog eens mijn bed induiken...doei
zondag 12 augustus 2012 om 13:17
@Aniek - heb het topic voor je ge-upped!
Verder:
Wat is het stil! Hopelijk een goed teken!
Evi lekker op vakantie, hoe is het met de rest?
Iba- gaat het al wat beter met je??
Hier weer een tegenslag gister, weer teveel gedaan en kon nauwelijks op m'n benen staan aan het einde van de dag.
Ik kwam in mijn eindeloze research in mijn doorlopende zoek naar dé oplossing voor mijn eigen situatie een boek tegen van Dr John Sarno (mag ik dat vermelden hier?) - en hoe hij beweert dat vrijwel alle pijnen ontstaan door emotionele toestanden die niet verwerkt zijn. Ook dat zelfs het medische bewijs van bepaalde aandoeningen (hernia op mri, etc) niet altijd de reden van pijn zijn. Ik heb het boek gekocht met de gedachte dat voor 5 euro en 2 uur leestijd ik volgens deze man pijnvrij zal zijn... nou we zullen zien ha ha ha!
Verder:
Wat is het stil! Hopelijk een goed teken!
Evi lekker op vakantie, hoe is het met de rest?
Iba- gaat het al wat beter met je??
Hier weer een tegenslag gister, weer teveel gedaan en kon nauwelijks op m'n benen staan aan het einde van de dag.
Ik kwam in mijn eindeloze research in mijn doorlopende zoek naar dé oplossing voor mijn eigen situatie een boek tegen van Dr John Sarno (mag ik dat vermelden hier?) - en hoe hij beweert dat vrijwel alle pijnen ontstaan door emotionele toestanden die niet verwerkt zijn. Ook dat zelfs het medische bewijs van bepaalde aandoeningen (hernia op mri, etc) niet altijd de reden van pijn zijn. Ik heb het boek gekocht met de gedachte dat voor 5 euro en 2 uur leestijd ik volgens deze man pijnvrij zal zijn... nou we zullen zien ha ha ha!
zondag 12 augustus 2012 om 18:34
@ Syrah, dankjewel..
Ik zal het allemaal eens doorlezen.
Sommige stukjes heb ik al doorgelezen, bij mij is er zeker geen sprake van sochtends in het ziekenhuis , s'avonds eruit.
Ik moet zeker 4 tot 5 dagen blijven.
Ik heb natuurlijk niet alle stukjes doorgelezen, maar zijn hier ook mensen waarbij de chrirug heeft gezegd dat 65% kans is op slagen, dus dat er grote kans is op verlamming in de benen of iets anders omdat de operatie zo gevaarlijk en risicovol is?
Sterkte allemaal!
Ik zal het allemaal eens doorlezen.
Sommige stukjes heb ik al doorgelezen, bij mij is er zeker geen sprake van sochtends in het ziekenhuis , s'avonds eruit.
Ik moet zeker 4 tot 5 dagen blijven.
Ik heb natuurlijk niet alle stukjes doorgelezen, maar zijn hier ook mensen waarbij de chrirug heeft gezegd dat 65% kans is op slagen, dus dat er grote kans is op verlamming in de benen of iets anders omdat de operatie zo gevaarlijk en risicovol is?
Sterkte allemaal!
Alles is liefde, maar wat is alles?
zondag 12 augustus 2012 om 23:38
quote:aniek_21 schreef op 12 augustus 2012 @ 18:34:
@ Syrah, dankjewel..
Ik zal het allemaal eens doorlezen.
Sommige stukjes heb ik al doorgelezen, bij mij is er zeker geen sprake van sochtends in het ziekenhuis , s'avonds eruit.
Ik moet zeker 4 tot 5 dagen blijven.
Ik heb natuurlijk niet alle stukjes doorgelezen, maar zijn hier ook mensen waarbij de chrirug heeft gezegd dat 65% kans is op slagen, dus dat er grote kans is op verlamming in de benen of iets anders omdat de operatie zo gevaarlijk en risicovol is?
Sterkte allemaal!
Welkom hier, al klinkt het misschien een beetje raar op dit topic
Je zegt dat de chirurg aangeeft dat er 65% kans van slagen is en dat er dus grote kans is op verlamming o.i.d. Weet je zeker dat je die toevoeging (het gedeelte achter 'dus') goed begrepen hebt?
Ik heb namelijk wel eens een slagingspercentage van 70% meegekregen, maar daarmee bedoelde de chirurg dat ik 70% kans had op pijnvermindering, en niet dat ik 30% kans had op ernstige complicaties.
Ik heb tijdens twee grote rugoperaties (spondylodeses) wel wat zenuwbeschadigingen opgelopen, maar daar valt goed mee te leven. Mijn herniaoperatie is ongecompliceerd verlopen.
Ik weet dat je ingepland staat voor over 1,5 week, maar zou je geen second opinion overwegen als deze chirurg het echt zo risicovol inschat?
Heel veel sterkte!
@ Syrah, dankjewel..
Ik zal het allemaal eens doorlezen.
Sommige stukjes heb ik al doorgelezen, bij mij is er zeker geen sprake van sochtends in het ziekenhuis , s'avonds eruit.
Ik moet zeker 4 tot 5 dagen blijven.
Ik heb natuurlijk niet alle stukjes doorgelezen, maar zijn hier ook mensen waarbij de chrirug heeft gezegd dat 65% kans is op slagen, dus dat er grote kans is op verlamming in de benen of iets anders omdat de operatie zo gevaarlijk en risicovol is?
Sterkte allemaal!
Welkom hier, al klinkt het misschien een beetje raar op dit topic
Je zegt dat de chirurg aangeeft dat er 65% kans van slagen is en dat er dus grote kans is op verlamming o.i.d. Weet je zeker dat je die toevoeging (het gedeelte achter 'dus') goed begrepen hebt?
Ik heb namelijk wel eens een slagingspercentage van 70% meegekregen, maar daarmee bedoelde de chirurg dat ik 70% kans had op pijnvermindering, en niet dat ik 30% kans had op ernstige complicaties.
Ik heb tijdens twee grote rugoperaties (spondylodeses) wel wat zenuwbeschadigingen opgelopen, maar daar valt goed mee te leven. Mijn herniaoperatie is ongecompliceerd verlopen.
Ik weet dat je ingepland staat voor over 1,5 week, maar zou je geen second opinion overwegen als deze chirurg het echt zo risicovol inschat?
Heel veel sterkte!
maandag 13 augustus 2012 om 18:36
@Aniek - vind de post van Dayspring een goeie.
Mijn vriend had een gelijksoorte inschatting, verhoogde kans op verlamming en permanente zenuwbeschadiging. Bij hem is de operatie goed verlopen en hoewel hij ver van pijnvrij is in zijn rug, heeft hij veel minder beenpijn en kan hij vrijwel alles weer. Bij hem was het wel een spoedoperatie.
Ik zou toch ook nog een second opinion willen... Ik ben inmiddels aan mijn 3e opinie toe, maargoed niemand heeft tot nu toe gezegd wat ik wil horen
Sterkte!!
Mijn vriend had een gelijksoorte inschatting, verhoogde kans op verlamming en permanente zenuwbeschadiging. Bij hem is de operatie goed verlopen en hoewel hij ver van pijnvrij is in zijn rug, heeft hij veel minder beenpijn en kan hij vrijwel alles weer. Bij hem was het wel een spoedoperatie.
Ik zou toch ook nog een second opinion willen... Ik ben inmiddels aan mijn 3e opinie toe, maargoed niemand heeft tot nu toe gezegd wat ik wil horen
Sterkte!!
zondag 19 augustus 2012 om 08:11
Ha dames, wat een rust hier!
Ik ben inmiddels terug van vakantie en het is heel goed gegaan. Combi veel bewegen, zwemmen en warm weer doen wonderen. Nummerzoveel, hoop ook dat jouw herstel het over een tijdje toelaat joh, want je zult zien dat warm weer echt zo fijn is. Al is dat nu trouwens niet nodig want het is hier in Nederland warm genoeg Hier verder inmiddels de uitnodiging voor de St. Maartenskliniek. Daar mag ik volgende maand komen voor een afspraak.
Ik ben inmiddels terug van vakantie en het is heel goed gegaan. Combi veel bewegen, zwemmen en warm weer doen wonderen. Nummerzoveel, hoop ook dat jouw herstel het over een tijdje toelaat joh, want je zult zien dat warm weer echt zo fijn is. Al is dat nu trouwens niet nodig want het is hier in Nederland warm genoeg Hier verder inmiddels de uitnodiging voor de St. Maartenskliniek. Daar mag ik volgende maand komen voor een afspraak.
