Relaties
alle pijlers
Tja, en dat was het dan.... deel 2
dinsdag 31 januari 2012 om 14:51
Zullen we hier maar verder gaan met onze verhalen naar aanleiding van de post van allalone.
"Goedenavond,
Hier zit ik dan.... 44 jaar oud, een relatie van 25 jaar waarvan 22 jaar getrouwd achter de rug. Hij hield niet meer voldoende van mij..... Wel van zijn jongere collega waar hij nu is...
God, wat voel ik me alleen en wat een pijn.... En ja, ik weet het, zwaar debiel, maar ik hou nog steeds van hem...
Allalone...".
Hoop dat jullie het allemaal kunnen vinden, want ik kan die steun en schoppen onder mijn kont nog niet missen.
"Goedenavond,
Hier zit ik dan.... 44 jaar oud, een relatie van 25 jaar waarvan 22 jaar getrouwd achter de rug. Hij hield niet meer voldoende van mij..... Wel van zijn jongere collega waar hij nu is...
God, wat voel ik me alleen en wat een pijn.... En ja, ik weet het, zwaar debiel, maar ik hou nog steeds van hem...
Allalone...".
Hoop dat jullie het allemaal kunnen vinden, want ik kan die steun en schoppen onder mijn kont nog niet missen.
maandag 6 augustus 2012 om 19:30
quote:campari schreef op 06 augustus 2012 @ 08:52:
Soyli, ben je er weer een beetje bovenop?
Kunstje, zit je ondergedoken of ben je op reis?Hoi, heb het momenteel heel zwaar. Moet me eens gaan bezinnen op mijn toekomst en die ziet er niet rooskleurig uit. Dus dat helpt ook niet mee. Maar blijf wel meelezen en meeleven.
Soyli, ben je er weer een beetje bovenop?
Kunstje, zit je ondergedoken of ben je op reis?Hoi, heb het momenteel heel zwaar. Moet me eens gaan bezinnen op mijn toekomst en die ziet er niet rooskleurig uit. Dus dat helpt ook niet mee. Maar blijf wel meelezen en meeleven.
maandag 6 augustus 2012 om 21:32
Kunstje, het was onlangs bij een soort van 'Rondom tien" programma dat mensen boven de vijftig, die een opleiding en een goede baan hebben gehad en eenmaal werkeloos werden, niet meer aan de bak kwamen.
Wat ik hiermee wil zeggen is dat jij in een zeer ongunstige tijd werk wilt vinden. Managers namen in deze uitzending fabriekswerk aan om toch enigszins inkomsten te hebben.
Enfin, moraal van het verhaal; trek het je niet ál te persoonlijk aan dat een passende baan vinden niet lukt.
Wordt daar zeker niet depressief van.
Probeer te richten op vrijwilligerswerk en vrijetijdsbesteding (in de hoop dat je voldoende geld hebt om rond te komen).
Naast dit maatschappelijke issue; ik snap dat jouw uitgangspositie niet ideaal is maar (sorry dat ik je tegen de schenen trap) blijf je niet hangen in de rouwverwerking en heb je daar misschien een steun in de rug bij nodig?
Wat ik hiermee wil zeggen is dat jij in een zeer ongunstige tijd werk wilt vinden. Managers namen in deze uitzending fabriekswerk aan om toch enigszins inkomsten te hebben.
Enfin, moraal van het verhaal; trek het je niet ál te persoonlijk aan dat een passende baan vinden niet lukt.
Wordt daar zeker niet depressief van.
Probeer te richten op vrijwilligerswerk en vrijetijdsbesteding (in de hoop dat je voldoende geld hebt om rond te komen).
Naast dit maatschappelijke issue; ik snap dat jouw uitgangspositie niet ideaal is maar (sorry dat ik je tegen de schenen trap) blijf je niet hangen in de rouwverwerking en heb je daar misschien een steun in de rug bij nodig?
maandag 6 augustus 2012 om 23:00
quote:campari schreef op 06 augustus 2012 @ 21:32:
Kunstje, het was onlangs bij een soort van 'Rondom tien" programma dat mensen boven de vijftig, die een opleiding en een goede baan hebben gehad en eenmaal werkeloos werden, niet meer aan de bak kwamen.
Wat ik hiermee wil zeggen is dat jij in een zeer ongunstige tijd werk wilt vinden. Managers namen in deze uitzending fabriekswerk aan om toch enigszins inkomsten te hebben.
Enfin, moraal van het verhaal; trek het je niet ál te persoonlijk aan dat een passende baan vinden niet lukt.
Wordt daar zeker niet depressief van.
Probeer te richten op vrijwilligerswerk en vrijetijdsbesteding (in de hoop dat je voldoende geld hebt om rond te komen).
Naast dit maatschappelijke issue; ik snap dat jouw uitgangspositie niet ideaal is maar (sorry dat ik je tegen de schenen trap) blijf je niet hangen in de rouwverwerking en heb je daar misschien een steun in de rug bij nodig?
Ik zit nog steeds in therapie en probeer daar verder te komen, maar het wordt wel moeilijk als je geen toekomst hebt waar je jezelf op kunt richten.
Ik heb niet perse meteen een baan nodig, maar uiteindelijk wel, om rond te kunnen komen. Ik heb geen idee hoe lang het duurt voordat het huis verkocht is en waar ik dan heen moet (ik moet hier zolang blijven wonen, er is geen andere optie) en dan weet ik ook dat mijn vader binnenkort gaat sterven. Dit alles maakt het moeilijk om positief naar de toekomst te kijken, buiten alle gevoelens van gekwetst, vernederd en verdrietig zijn.
Wellicht ben ik een zwartkijker en blijf ik in het rouwproces hangen, daarom schrijf ik hier ook niet meer.
Kunstje, het was onlangs bij een soort van 'Rondom tien" programma dat mensen boven de vijftig, die een opleiding en een goede baan hebben gehad en eenmaal werkeloos werden, niet meer aan de bak kwamen.
Wat ik hiermee wil zeggen is dat jij in een zeer ongunstige tijd werk wilt vinden. Managers namen in deze uitzending fabriekswerk aan om toch enigszins inkomsten te hebben.
Enfin, moraal van het verhaal; trek het je niet ál te persoonlijk aan dat een passende baan vinden niet lukt.
Wordt daar zeker niet depressief van.
Probeer te richten op vrijwilligerswerk en vrijetijdsbesteding (in de hoop dat je voldoende geld hebt om rond te komen).
Naast dit maatschappelijke issue; ik snap dat jouw uitgangspositie niet ideaal is maar (sorry dat ik je tegen de schenen trap) blijf je niet hangen in de rouwverwerking en heb je daar misschien een steun in de rug bij nodig?
Ik zit nog steeds in therapie en probeer daar verder te komen, maar het wordt wel moeilijk als je geen toekomst hebt waar je jezelf op kunt richten.
Ik heb niet perse meteen een baan nodig, maar uiteindelijk wel, om rond te kunnen komen. Ik heb geen idee hoe lang het duurt voordat het huis verkocht is en waar ik dan heen moet (ik moet hier zolang blijven wonen, er is geen andere optie) en dan weet ik ook dat mijn vader binnenkort gaat sterven. Dit alles maakt het moeilijk om positief naar de toekomst te kijken, buiten alle gevoelens van gekwetst, vernederd en verdrietig zijn.
Wellicht ben ik een zwartkijker en blijf ik in het rouwproces hangen, daarom schrijf ik hier ook niet meer.
maandag 6 augustus 2012 om 23:17
Jij bent geen zwartkijker, jij zit in een hele moeilijke situatie. Eenieder zou niet weten hoe het verder moet, echt niet.
Zou jammer zijn als je daardoor niet meer blijft schrijven, want denk dat het juist zo belangrijk is om dat wel te doen.
Enorm heftig van je vader, ik weet niet wat ik tegen je kan zeggen omdat dat verdriet niet weg te nemen is. Kan je alleen heel veel sterkte wensen en heel hard voor je hopen dat je situatie op termijn verbetert. Onthou dat we hier allemaal in een kutsituatie zitten, met allerlei zaken die ons wakker houden. Je bent niet alleen!
Ook ik weet niet waar ik straks heen moet, het huis moet nog worden verkocht en ik vind het eng. En dan loopt ook mijn contract af binnenkort, dus waarvan moet ik iets betalen? Allemaal onzekerheden, maar weet je wat? Ik heb ervaren in het verleden dat dit soort dingen altijd goed komen. En ik weet zeker dat jij dat ook hebt ervaren. Helpt het om terug te denken aan een lastige situatie waar je gewoon uit bent gekomen? En dat het uiteindelijk makkelijker bleek dan je had gedacht?
Zou jammer zijn als je daardoor niet meer blijft schrijven, want denk dat het juist zo belangrijk is om dat wel te doen.
Enorm heftig van je vader, ik weet niet wat ik tegen je kan zeggen omdat dat verdriet niet weg te nemen is. Kan je alleen heel veel sterkte wensen en heel hard voor je hopen dat je situatie op termijn verbetert. Onthou dat we hier allemaal in een kutsituatie zitten, met allerlei zaken die ons wakker houden. Je bent niet alleen!
Ook ik weet niet waar ik straks heen moet, het huis moet nog worden verkocht en ik vind het eng. En dan loopt ook mijn contract af binnenkort, dus waarvan moet ik iets betalen? Allemaal onzekerheden, maar weet je wat? Ik heb ervaren in het verleden dat dit soort dingen altijd goed komen. En ik weet zeker dat jij dat ook hebt ervaren. Helpt het om terug te denken aan een lastige situatie waar je gewoon uit bent gekomen? En dat het uiteindelijk makkelijker bleek dan je had gedacht?
dinsdag 7 augustus 2012 om 11:03
Kunstje; wil je alsjeblieft bij ons blijven, met al je ups en downs? Echt, het gaat met een stapje per keer en je weet idd nooit hoe het echt verder loopt, zoals Julus zegt. Ik wist ook niet dat ik ex uit kon kopen indertijd; ik had na een week het te koop bord al in de tuin staan... En maar poetsen!
zaterdag 11 augustus 2012 om 12:07
Meiden, ik moest echt spitten om ons weer te vinden!
Hoe is het met iedereen, zijn we er allemaal al overheen (hope so)!
Ik wil wat met jullie delen, want ik geloof dat het klaar is met het treuren.
Van twee mannen had ik het vermoeden dat ze me meer dan leuk vinden..en dat is gisteren bevestigd. Ben door allebei mee uit gevraagd, voor boottochtje en drankje. Ik weet niet wat me overkomt, maar voel me zeer gevleid. In de afgelopen weken merkte ik al dat ik nog weinig met ex (en haar) bezig was, en nu speelt het niet meer. Heel bizar, dacht echt dat het wel een jaar kon duren. Het lijkt alsof het nooit is gebeurd, hij is een vreemde voor me. Heel positief dus! Nu heb ik tegen 1 man nee gezegd en met de ander ga ik terrasje pakken...doodeng.
We hebben in de afgelopen weken meerdere malen goede gesprekken gehad, er is een klik en willen meer van elkaar weten. Ik zie wel waar het schip strandt, maar elke positieve ervaring is er weer eentje.
Maar ik wil geen relatie, dat weet ik zeker.
Ben benieuwd naar jullie ontwikkelingen!
Hoe is het met iedereen, zijn we er allemaal al overheen (hope so)!
Ik wil wat met jullie delen, want ik geloof dat het klaar is met het treuren.
Van twee mannen had ik het vermoeden dat ze me meer dan leuk vinden..en dat is gisteren bevestigd. Ben door allebei mee uit gevraagd, voor boottochtje en drankje. Ik weet niet wat me overkomt, maar voel me zeer gevleid. In de afgelopen weken merkte ik al dat ik nog weinig met ex (en haar) bezig was, en nu speelt het niet meer. Heel bizar, dacht echt dat het wel een jaar kon duren. Het lijkt alsof het nooit is gebeurd, hij is een vreemde voor me. Heel positief dus! Nu heb ik tegen 1 man nee gezegd en met de ander ga ik terrasje pakken...doodeng.
We hebben in de afgelopen weken meerdere malen goede gesprekken gehad, er is een klik en willen meer van elkaar weten. Ik zie wel waar het schip strandt, maar elke positieve ervaring is er weer eentje.
Maar ik wil geen relatie, dat weet ik zeker.
Ben benieuwd naar jullie ontwikkelingen!
zaterdag 11 augustus 2012 om 17:44
Wauw goed zeg julus..
Ik heb voor de 31 e een afspraak staan met m'n vrijgezelle vriend.. We gaan uit eten. we hebben al tijden samen een klik.. Maar ik schijt echt bagger.. Ik merk dat ik vaak aan hem denk en ik vind het echt eng.. Ook ik wil niet gelijk een relatie.. Vind het te snel.. Maar het zal toch niet dat ik nu in een keer vlinders krijg van een ander? Snap niets van mijzelf...
Ik heb voor de 31 e een afspraak staan met m'n vrijgezelle vriend.. We gaan uit eten. we hebben al tijden samen een klik.. Maar ik schijt echt bagger.. Ik merk dat ik vaak aan hem denk en ik vind het echt eng.. Ook ik wil niet gelijk een relatie.. Vind het te snel.. Maar het zal toch niet dat ik nu in een keer vlinders krijg van een ander? Snap niets van mijzelf...
zaterdag 11 augustus 2012 om 17:50
Hé problemo, jij ook al? Maar je denkt al vaak hem...jaja, daar begint het mee. Wel leuk, gewoon van genieten!
Ik zit hier met klotsende oksels, straks is het zover....
En tja, ik snap dat ook niet hoor, hoe ik nu alweer in een date ben gerold (zocht er echt niet naar) en het nog leuk vind ook.
Misschien dat jij en ik al langer aan het verwerken waren? Ik bedoel, hoelang loopt het allemaal al, vanaf uitkomen tot aan nu? Dus eigenlijk niet zo gek..
Hou ons op de hoogte!
Ik zit hier met klotsende oksels, straks is het zover....
En tja, ik snap dat ook niet hoor, hoe ik nu alweer in een date ben gerold (zocht er echt niet naar) en het nog leuk vind ook.
Misschien dat jij en ik al langer aan het verwerken waren? Ik bedoel, hoelang loopt het allemaal al, vanaf uitkomen tot aan nu? Dus eigenlijk niet zo gek..
Hou ons op de hoogte!
zondag 12 augustus 2012 om 10:44
Vandaag met een rot gevoel wakker geworden. Ik ben gewoon alleen.. Ik was getrouwd en nu alleen omdat ik dat zelf wil.. Maar ik door zijn gedrag niet anders kan. Maar alleen is zo alleen.. Tenminste zo voelt dat nu.. Maar niet dat ik nu een relatie aan zou gaan, maar iedereen km mij heen is getrouwd of samenwonend. Op twee van m'n vrienden na dan. Ik weet het niet zo goed uit te leggen.. Het voelt soms als een bevrijding, maar vanochtend voel ik mij gewoon eenzaam...
zondag 12 augustus 2012 om 11:22
Goedemorgen!
Vervelend dat je zo bent wakker geworden, ik heb dat een hele tijd gehad en soms nog. Zeker als het dan mooi weer is, en je eraan denkt hoe mooi je samen de dag had kunnen doorbrengen. Het is een stukje rouw, een afscheid van iets wat jij niet had gewild en waar je toe gedwongen bent.
Straks ga je eten met je vriend en wie weet kun je met hem dingen gaan doen, dat is ook afleiding. En dan komen er nieuwe herinneringen..
Mijn date was erg leuk. Hebben tot heel erg laat op terrasjes gezeten en gekletst, aan 1 stuk door. Ging allemaal vanzelf, voelde echt heel relaxt. Hij heeft hetzelfde meegemaakt en dat schept toch een band.. Maar ik heb verder niks gehoord, alhoewel hij paar keer hints liet vallen om nog eens af te spreken. Maar wat wil ik nou? Merk dat ik het nog eng vind om iets definitief af te sluiten..ik voel me goed bij deze man maar durf niet stappen te zetten. Ben verward, geen idee wat ik wil. Voorheen was het altijd duidelijk, nu houdt iets me tegen.
Vervelend dat je zo bent wakker geworden, ik heb dat een hele tijd gehad en soms nog. Zeker als het dan mooi weer is, en je eraan denkt hoe mooi je samen de dag had kunnen doorbrengen. Het is een stukje rouw, een afscheid van iets wat jij niet had gewild en waar je toe gedwongen bent.
Straks ga je eten met je vriend en wie weet kun je met hem dingen gaan doen, dat is ook afleiding. En dan komen er nieuwe herinneringen..
Mijn date was erg leuk. Hebben tot heel erg laat op terrasjes gezeten en gekletst, aan 1 stuk door. Ging allemaal vanzelf, voelde echt heel relaxt. Hij heeft hetzelfde meegemaakt en dat schept toch een band.. Maar ik heb verder niks gehoord, alhoewel hij paar keer hints liet vallen om nog eens af te spreken. Maar wat wil ik nou? Merk dat ik het nog eng vind om iets definitief af te sluiten..ik voel me goed bij deze man maar durf niet stappen te zetten. Ben verward, geen idee wat ik wil. Voorheen was het altijd duidelijk, nu houdt iets me tegen.
zondag 12 augustus 2012 om 12:55
@Problemo... Zó herkenbaar, je gevoel van alleen zijn. Bij mij speelt dat fysiek niet zo, maar emotioneel wel. Zeker als er wat gezeik is rondom kindjes of met ex, dan voel ik me zó alleen staan. Aan de andere kant merk ik ook dat ik het zie als een uitdaging. Ik heb jarenlang (te veel) gesteund op ex. Nu moet ik het alleen doen en ik merk keer op keer weer dat ik dat kan. Dat geeft kracht en zelfvertrouwen..
@Julus.. Owwwww spannend!!!! Hebben jullie gezoend?? (whahahahaha, voel me net een pubermeisje, met die vraag te stellen )..
Hoe bedoel je dat je verder niets gehoord hebt?
Hier idem hoor. Die leuke meneer is hier deze week een avond geweest. En het klikt zó ontzettend goed. We hebben aan één stuk door gepraat en fysiek voelen we ons ook tot elkaar aangetrokken. We doen het rustig aan. Er zijn nogal wat complicerende factoren.. Maar merk wel dat ik onrustig word als ik niets van hem hoor (vandaag ook nog geen smsje), zou het liefst de hele dag met hem in verbinding staan. Dát is wat bij mij wel kapot is: het vertrouwen. Niet zozeer in 'de man' of hem, maar of dingen wel zijn zoals ze lijken te zijn. Ik heb constant die bevestiging nodig....
@Julus.. Owwwww spannend!!!! Hebben jullie gezoend?? (whahahahaha, voel me net een pubermeisje, met die vraag te stellen )..
Hoe bedoel je dat je verder niets gehoord hebt?
Hier idem hoor. Die leuke meneer is hier deze week een avond geweest. En het klikt zó ontzettend goed. We hebben aan één stuk door gepraat en fysiek voelen we ons ook tot elkaar aangetrokken. We doen het rustig aan. Er zijn nogal wat complicerende factoren.. Maar merk wel dat ik onrustig word als ik niets van hem hoor (vandaag ook nog geen smsje), zou het liefst de hele dag met hem in verbinding staan. Dát is wat bij mij wel kapot is: het vertrouwen. Niet zozeer in 'de man' of hem, maar of dingen wel zijn zoals ze lijken te zijn. Ik heb constant die bevestiging nodig....
Als je voor jezelf kiest, krijg je er altijd iets mooiers voor terug..
zondag 12 augustus 2012 om 13:10
Ha Soyli, leuk dat jullie elkaar nog wel zien. Snap dat wel, van die vertrouwensissue. Je hebt je hart een beetje opengesteld, je hebt verwachtingen en het is eng om het dan maar af te zitten wachten. Mijn fantasie ging ook al met me op de loop; is hij echt de man waar ik hem voor hou? Geen gekke dingen? Maar deze leerde ik kennen in een situatie waarbij hij met de billen bloot moest...en ook gisteren zijn we allebei open en eerlijk geweest.
De shit die er is, de situatie die niet makkelijk is.
Ik voel niet echt die fysieke klik, daarom ben ik rationeel. Denk dat hij een goede vriend kan zijn, maar weet niet of ik een relatie met hem zou willen.
Hebben sms-jes uitgewisseld, houden contact. Maar het is niet zo dat ik erop wacht, of er van ga stuiteren...
Het is wel zo dat ik die aandacht prettig vind, dat is al winst. Iemand die mij wel interessant vindt. Hele tegenstelling met ex die mij zo makkelijk aan de kant gooide..
Hebben jullie mijn topic "hij heeft een huis gekocht, maar wil met mij vreemdgaan" gelezen? Word ik niet blij van.
De shit die er is, de situatie die niet makkelijk is.
Ik voel niet echt die fysieke klik, daarom ben ik rationeel. Denk dat hij een goede vriend kan zijn, maar weet niet of ik een relatie met hem zou willen.
Hebben sms-jes uitgewisseld, houden contact. Maar het is niet zo dat ik erop wacht, of er van ga stuiteren...
Het is wel zo dat ik die aandacht prettig vind, dat is al winst. Iemand die mij wel interessant vindt. Hele tegenstelling met ex die mij zo makkelijk aan de kant gooide..
Hebben jullie mijn topic "hij heeft een huis gekocht, maar wil met mij vreemdgaan" gelezen? Word ik niet blij van.
zondag 12 augustus 2012 om 13:46
He, dames, fijn om te horen dat jullie langzamerhand het leven weer oppakken en zelfs aan het daten slaan. Hier probeer ik de draad moeizaam weer op te pakkem. Ben van plan dat als ik geen werk krijg, ik beter weer kan gaan studeren en dat is in elk geval een lichtpuntje. Inmiddels krijg ik medicijnen tegen depressie, dus ik hoop dat het snel beter gaat. Dit weekend tenminste wel. Ik kon eindelijk die apathie afschudden en eens flink aan de slag gaan.
De pijn en het scheurende verdriet zijn er nog steeds, maar momenteel krijgt het me niet klein!
De pijn en het scheurende verdriet zijn er nog steeds, maar momenteel krijgt het me niet klein!
maandag 13 augustus 2012 om 00:42
@ kunstje. Ik lees al een tijd mee in dit topic en heb ook wel eens een bericht gepost. Maar dat is alweer een tijd geleden. Ik had altijd al een zwak voor je: jouw berichten zijn heel lief en beginnen met support naar een ander.
Nu zit je zelf even heel diep in een dip waarvan je denkt vaak: dit komt nooit meer goed. Als ik je nu zo lees denk ik: Inderdaad zeg, dat is mooi K%*&T!!!!
Laat het dat maar even zijn. Ja, de arbeidsmarkt is slecht en zal dat nog wel even zo blijven. Om over de huizenverkoop nog maar te zwijgen. En dan je papa, dat is helemaal *&$%^&%%$$#%* verschrikkelijk verdrietig!
Ik zit op dit moment in soortgelijke processen als jullie (waar ik niet over zal uitwijden) en ja, dat duurt ook al een tijdje. En ik denk al dagen: schiet mij maar af mensen!
Nu is mijn papa al jaren dood en mis ik hem nu ook enorm. En als ik dan ga autorijden (om het huilen thuis af te wisselen met huilen in de auto) zie ik telkens -als ik het echt niet meer zie zitten- ergens op een hoek of in een winkel mooie Zonnebloemen staan.
Bloemen die mijn kindje toevallig laatst had uitgezocht en in ons tuintje had gezet en die ze onlangs met mijn moeder ook in haar tuin had geplant. Slakken hebben de bloemen in ons tuintje opgegeten, zodat ik ze tot grote teleurstelling van dochter moest wegdoen.
Maar ze zijn dus toch weer terug.
Nu zit je zelf even heel diep in een dip waarvan je denkt vaak: dit komt nooit meer goed. Als ik je nu zo lees denk ik: Inderdaad zeg, dat is mooi K%*&T!!!!
Laat het dat maar even zijn. Ja, de arbeidsmarkt is slecht en zal dat nog wel even zo blijven. Om over de huizenverkoop nog maar te zwijgen. En dan je papa, dat is helemaal *&$%^&%%$$#%* verschrikkelijk verdrietig!
Ik zit op dit moment in soortgelijke processen als jullie (waar ik niet over zal uitwijden) en ja, dat duurt ook al een tijdje. En ik denk al dagen: schiet mij maar af mensen!
Nu is mijn papa al jaren dood en mis ik hem nu ook enorm. En als ik dan ga autorijden (om het huilen thuis af te wisselen met huilen in de auto) zie ik telkens -als ik het echt niet meer zie zitten- ergens op een hoek of in een winkel mooie Zonnebloemen staan.
Bloemen die mijn kindje toevallig laatst had uitgezocht en in ons tuintje had gezet en die ze onlangs met mijn moeder ook in haar tuin had geplant. Slakken hebben de bloemen in ons tuintje opgegeten, zodat ik ze tot grote teleurstelling van dochter moest wegdoen.
Maar ze zijn dus toch weer terug.
Hier sta ik, ik kan niet anders (zonder legpuzzels)
dinsdag 14 augustus 2012 om 17:34
Dank je wel!
Soyli, hoe gaat het nu met je potentiele lover?
Problemo, beetje rust in de tent bij jou, of nog steeds gedoe met je ex?
Kunstje, benieuwd hoe het nu met je gaat!
Hier wisselend. Merk dat het me veel doet, nu de storm achter de rug is en alles indaalt. De situatie is zoals hij is, dat verandert niet meer. De date was erg gezellig en dan laat je de boel bezinken en...merk dat ik dan toch stiekem hoop dat hij me leuk vindt. Nog met elkaar gebeld, maar het initiatief om op te hangen kwam van hem. Voel me dan net een puber en ga me afvragen of hij afgeknapt is na de date. Krijg ook verder geen sms-jes of wat dan ook. En dan wordt het duidelijk dat ik nog echt onzeker ben. Teveel afwijzingen trek ik niet, dus ik had het gewoon niet moeten doen denk ik.
Soyli, hoe gaat het nu met je potentiele lover?
Problemo, beetje rust in de tent bij jou, of nog steeds gedoe met je ex?
Kunstje, benieuwd hoe het nu met je gaat!
Hier wisselend. Merk dat het me veel doet, nu de storm achter de rug is en alles indaalt. De situatie is zoals hij is, dat verandert niet meer. De date was erg gezellig en dan laat je de boel bezinken en...merk dat ik dan toch stiekem hoop dat hij me leuk vindt. Nog met elkaar gebeld, maar het initiatief om op te hangen kwam van hem. Voel me dan net een puber en ga me afvragen of hij afgeknapt is na de date. Krijg ook verder geen sms-jes of wat dan ook. En dan wordt het duidelijk dat ik nog echt onzeker ben. Teveel afwijzingen trek ik niet, dus ik had het gewoon niet moeten doen denk ik.
dinsdag 14 augustus 2012 om 23:29
Julus. Ik zit niet echt lekker in m'n vel. Ex probeert zich aardig in te houden en alles lijkt tot rust gekomen. heerlijk!!. Maar tegelijkertijd het besef van is dit nu wat ik wou. Ik ben nu verdraaid gewoon alleen... En nee ik wil niet mij zo alleen voelen, maar wil ook geen relatie om van het alleen zijn af te zijn. En al helemaal niet meer met ex.. Hij heeft bewezen dat ie onbetrouwbaar is en bovendien een vreselijke eikel kan zijn. Weetje ik heb soms het gevoel het niet meer aan te kunnen.. Gewoon geen fut meer.. Geen zin nergens in. Al m'n fut is me ontnomen zo een gevoel.
En dan heb ik een etentje gepland met m'n vrijgezelle vriend. Had nog een bon liggen voor restaurant. Dus die opmaken. Heel gezellig. Hij is zo totaal anders dan ex. Rustig en volhumor en aanbidfing en bovenal bewondering naar mij toe.. Leuk maar niet op het juiste moment nu..denk ik. Maar ik denk veel aan hem en het maaktme onzeker. Ik heb jaren lang zo'n zekerheid over relatie gehad.. En alles is der niet meer. Ik vind het moeilijk uit te leggen....
En dan heb ik een etentje gepland met m'n vrijgezelle vriend. Had nog een bon liggen voor restaurant. Dus die opmaken. Heel gezellig. Hij is zo totaal anders dan ex. Rustig en volhumor en aanbidfing en bovenal bewondering naar mij toe.. Leuk maar niet op het juiste moment nu..denk ik. Maar ik denk veel aan hem en het maaktme onzeker. Ik heb jaren lang zo'n zekerheid over relatie gehad.. En alles is der niet meer. Ik vind het moeilijk uit te leggen....
dinsdag 14 augustus 2012 om 23:33
Ik snap je helemaal! Ik zit precies hetzelfde als jij natuurlijk. Je bent verdrietig, op en leeg van wat er gebeurd is en dat je relatie naar de knoppen is. Je wilde het niet, maar het is zo gelopen. Je wil je huwelijk niet opgeven, maar kunt ook niet meer verder na alles wat er is gebeurd. En dan is er een ander die heel erg leuk is, maar je bent bang en onzeker en eigenlijk ben je nog niet klaar met je ex.
Het is teveel, ik heb precies hetzelfde. Het loopt door elkaar heen; negatieve en positieve emoties en je weet niet meer hoe of wat. Eigenlijk ben ik zelfs een beetje boos dat ik op dit moment iemand tegenkom die zo leuk is, want ik kan er niks mee. Waarom nu? Nu is te vroeg. Eerst het vorige afhandelen, emotioneel en praktisch. En dan is er tijd voor het volgende. Maar ondertussen is hij er wel....die leuke man. Heel vermoeiend, die emoties!
Het is teveel, ik heb precies hetzelfde. Het loopt door elkaar heen; negatieve en positieve emoties en je weet niet meer hoe of wat. Eigenlijk ben ik zelfs een beetje boos dat ik op dit moment iemand tegenkom die zo leuk is, want ik kan er niks mee. Waarom nu? Nu is te vroeg. Eerst het vorige afhandelen, emotioneel en praktisch. En dan is er tijd voor het volgende. Maar ondertussen is hij er wel....die leuke man. Heel vermoeiend, die emoties!
