Relaties
alle pijlers
Tja, en dat was het dan.... deel 2
dinsdag 31 januari 2012 om 14:51
Zullen we hier maar verder gaan met onze verhalen naar aanleiding van de post van allalone.
"Goedenavond,
Hier zit ik dan.... 44 jaar oud, een relatie van 25 jaar waarvan 22 jaar getrouwd achter de rug. Hij hield niet meer voldoende van mij..... Wel van zijn jongere collega waar hij nu is...
God, wat voel ik me alleen en wat een pijn.... En ja, ik weet het, zwaar debiel, maar ik hou nog steeds van hem...
Allalone...".
Hoop dat jullie het allemaal kunnen vinden, want ik kan die steun en schoppen onder mijn kont nog niet missen.
"Goedenavond,
Hier zit ik dan.... 44 jaar oud, een relatie van 25 jaar waarvan 22 jaar getrouwd achter de rug. Hij hield niet meer voldoende van mij..... Wel van zijn jongere collega waar hij nu is...
God, wat voel ik me alleen en wat een pijn.... En ja, ik weet het, zwaar debiel, maar ik hou nog steeds van hem...
Allalone...".
Hoop dat jullie het allemaal kunnen vinden, want ik kan die steun en schoppen onder mijn kont nog niet missen.
dinsdag 14 augustus 2012 om 23:36
Ik heb meestal best goede dagen, maar dan ineens bam! Dan begin ik voor mijn gevoel weer opnieuw. Denken, piekeren, het niet meer weten. Gevoel van ik wil dit niet meer en ik wil dat het klaar is! Maar klaar betekent ook definitief klaar...en dat is eng.
We zitten in een twilight zone Problemo, en andere meiden.
Wij wilden dit niet maar moeten er wel mee dealen. En ondertussen gaat werk door, kind verzorgen door, rekening lopen door, etc....
En dan komt er een telefoontje van ex, of een mailtje. Precies op de dag dat je het niet meer weet. Zul je net zien. En dat zal nog langere tijd zo blijven.
We zitten in een twilight zone Problemo, en andere meiden.
Wij wilden dit niet maar moeten er wel mee dealen. En ondertussen gaat werk door, kind verzorgen door, rekening lopen door, etc....
En dan komt er een telefoontje van ex, of een mailtje. Precies op de dag dat je het niet meer weet. Zul je net zien. En dat zal nog langere tijd zo blijven.
woensdag 15 augustus 2012 om 10:40
Heel herkenbaar Julus, soms komt het plots weer keihard aan. Ik wil ook dat het klaar is, dat het me niet meer zo kan raken, dat ik hem niet meer zo kan missen met momenten. Maar het is zeker ook eng; het échte loslaten.
Het gaat best goed met me, ik kan weer genieten van dingen en heb m'n leven stapje voor stapje steeds beter op de rit. Maar als ik een foto van hem zie ofzo, ik weet het niet, mijn gevoel voor hem zit heel diep. Rationeel kan ik soms denken dat het maar beter is zo, dat het niet was gaan werken, de verschillen tussen ons etc. Maar tja, gevoelsmatig is het anders. En het voelt ook een soort onaf ofzoiets.
Het lukt me gelukkig afstand te houden en dat is beter voor me, want ik weet zeker dat wanneer er weer (zinloos) contact is, dat ik dan weer in een emotionele achtbaan kom.
Het gaat best goed met me, ik kan weer genieten van dingen en heb m'n leven stapje voor stapje steeds beter op de rit. Maar als ik een foto van hem zie ofzo, ik weet het niet, mijn gevoel voor hem zit heel diep. Rationeel kan ik soms denken dat het maar beter is zo, dat het niet was gaan werken, de verschillen tussen ons etc. Maar tja, gevoelsmatig is het anders. En het voelt ook een soort onaf ofzoiets.
Het lukt me gelukkig afstand te houden en dat is beter voor me, want ik weet zeker dat wanneer er weer (zinloos) contact is, dat ik dan weer in een emotionele achtbaan kom.
woensdag 15 augustus 2012 om 10:44
Ha GW, leuk dat je er bent!
Ja, dat is het ook, bij elk contactmoment is er een steek van pijn en helaas werkt dat soms een paar dagen door. Toch jammer, als je al heel goed op de rit zit.
Dat het onaf voelt heb ik ook. Het gevoel dat je bij elkaar hoort, maar dat je de kans niet kreeg om zaken aan te pakken. Die keuze is eenzijdig gemaakt, dus daarom voelt het ook onaf.
Ratio en gevoel moeten op 1 lijn zitten en zo ver ben ik ook nog niet, maar eens zal dat toch gebeuren?
Het heeft tijd nodig; een lange relatie opbouwen kost jaren, dus het kost evenveel tijd om iemand helemaal uit je systeem te krijgen. Helaas.
Geen dates voor jou?
Ja, dat is het ook, bij elk contactmoment is er een steek van pijn en helaas werkt dat soms een paar dagen door. Toch jammer, als je al heel goed op de rit zit.
Dat het onaf voelt heb ik ook. Het gevoel dat je bij elkaar hoort, maar dat je de kans niet kreeg om zaken aan te pakken. Die keuze is eenzijdig gemaakt, dus daarom voelt het ook onaf.
Ratio en gevoel moeten op 1 lijn zitten en zo ver ben ik ook nog niet, maar eens zal dat toch gebeuren?
Het heeft tijd nodig; een lange relatie opbouwen kost jaren, dus het kost evenveel tijd om iemand helemaal uit je systeem te krijgen. Helaas.
Geen dates voor jou?
woensdag 15 augustus 2012 om 11:15
Zo raak geschreven Julus! Helemaal herkenbaar. Komt zeker ook doordat het eenzijdig is ja, geen invloed op gehad. Hoop ook dat gevoel en ratio steeds meer naar elkaar toe gaan groeien. Geeft wat meer gevoel van controle op de een of andere manier. Want, precies zoals je zegt, nu kun je dagen van slag zijn na contact.
Het heeft inderdaad tijd nodig.... Probeer dat te accepteren, maar soms ook lastig, wil het liefst dat 'alles' nú oké is. Maar je kunt het niet dwingen. Behalve dan door vermijden van contact en op jezelf focussen.
Ja wel dates voor mij Het is gezellig met hem, maar geen kriebels. Kunnen het supergoed vinden, maar geen sterke fysieke aantrekkingskracht van mijn kant. Wel heel fijn om het weer even 'gewoon leuk' met iemand te hebben. Gewoon gezellig en iemand die mij leuk vindt om wie ik ben; toch ook wel even een boost na al het gezeik en verwijten van m'n ex.
Maar wat jij ook schreef laatst; zoveel emoties, soms even teveel. Ik voel me dan ook schuldig, van die momenten dat ik bij hem ben en aan m'n ex denk. Hij weet er overigens wel vanaf. Heb ook gezegd dat ik rustig aan wil doen en gewoon wel wil zien. Dat vond hij ook (omdat ik het zei denk ik haha), maar hij zit er nogal bovenop. Dat is me iets teveel van het goede Ik kijk het nog wel even aan.
Bij jou beetje hetzelfde verhaal begreep ik uit je eerdere verhaal? Heb je nog wel contact met hem?
Het heeft inderdaad tijd nodig.... Probeer dat te accepteren, maar soms ook lastig, wil het liefst dat 'alles' nú oké is. Maar je kunt het niet dwingen. Behalve dan door vermijden van contact en op jezelf focussen.
Ja wel dates voor mij Het is gezellig met hem, maar geen kriebels. Kunnen het supergoed vinden, maar geen sterke fysieke aantrekkingskracht van mijn kant. Wel heel fijn om het weer even 'gewoon leuk' met iemand te hebben. Gewoon gezellig en iemand die mij leuk vindt om wie ik ben; toch ook wel even een boost na al het gezeik en verwijten van m'n ex.
Maar wat jij ook schreef laatst; zoveel emoties, soms even teveel. Ik voel me dan ook schuldig, van die momenten dat ik bij hem ben en aan m'n ex denk. Hij weet er overigens wel vanaf. Heb ook gezegd dat ik rustig aan wil doen en gewoon wel wil zien. Dat vond hij ook (omdat ik het zei denk ik haha), maar hij zit er nogal bovenop. Dat is me iets teveel van het goede Ik kijk het nog wel even aan.
Bij jou beetje hetzelfde verhaal begreep ik uit je eerdere verhaal? Heb je nog wel contact met hem?
woensdag 15 augustus 2012 om 11:19
Wat grappig, dan speelt er bij jou en bij mij precies hetzelfde. Erg leuk en gezellig, maar niet echt kriebels of fysieke aantrekkingskracht. Maar wel hopen dat hij een berichtje stuurt...snap jij het? Heb jij dat ook? Is het gewoon de aandacht die je van iemand krijgt, na alle gedoe van de ex? Ook hier kent hij mijn situatie (hij heeft hetzelfde meegemaakt maar is verder) en dat is heel prettig.
We bellen, en hij stuurt soms een sms. Kunnen uren praten, zo fijn. In ons laatste gesprek ging het over zijn laatste korte relatie, zij wilde commitment en hij kan dat nog niet bieden. Hij zei tegen mij dat dat bij mij vast ook zo is, dat het te kort geleden is. Kon zich niet voorstellen dat ik toe ben aan een relatie, en dat heb ik beaamd. Geen idee hoe dit loopt..en het houdt me toch bezig. Heb jij dat ook? Of weet je voor jezelf dat dit alleen vriendschappelijk kan zijn?
We bellen, en hij stuurt soms een sms. Kunnen uren praten, zo fijn. In ons laatste gesprek ging het over zijn laatste korte relatie, zij wilde commitment en hij kan dat nog niet bieden. Hij zei tegen mij dat dat bij mij vast ook zo is, dat het te kort geleden is. Kon zich niet voorstellen dat ik toe ben aan een relatie, en dat heb ik beaamd. Geen idee hoe dit loopt..en het houdt me toch bezig. Heb jij dat ook? Of weet je voor jezelf dat dit alleen vriendschappelijk kan zijn?
woensdag 15 augustus 2012 om 11:32
Ha! Wat herkenbaar, grappig zeg. Ja het is toch de aandacht, interesse en warmte denk ik. Dat is toch erg fijn. Inderdaad toch blij als hij wat laat horen inderdaad haha. Ook heel menselijk denk ik hoor, om dat prettig te vinden (helemaal na alles wat er gebeurd is).
Wel fijn dat hij je zo goed begrijpt! Dat hij goed kan inschatten en begrijpen dat je er nog niet aan toe bent. Dat haalt wel wat druk van de ketel voor je denk ik?
Tenminste, ik vind het wel lastig.... Ook al ben ik erg open naar hem toe en zegt hij me te begrijpen; ik voel aan dat hij wel die kriebels heeft. Hij gaat te snel, werkt wat benauwend voor me. En tja, ik wil niet dat hij er teveel van gaat verwachten. 'T is een lieverd; wil hem niet kwetsen. Ik ben er nu niet aan toe en eerlijk gezegd denk ik dat het er ook niet in zit met hem (zo zie ik het nu in ieder geval; you never know).
Jij twijfelt daar nog over begrijp ik uit je verhaal? Wat je voor hem voelt en waar het eventueel heen kan gaan? Ach, je hoeft het nu ook nog niet te weten hè. Hij weet wat je achter de rug hebt en begrijpt je zo te horen heel erg goed, dus wat dat betreft is er niet echt druk toch? Of vind je het moeilijk om er relaxed 'we zien wel' in te staan?
Wel fijn dat hij je zo goed begrijpt! Dat hij goed kan inschatten en begrijpen dat je er nog niet aan toe bent. Dat haalt wel wat druk van de ketel voor je denk ik?
Tenminste, ik vind het wel lastig.... Ook al ben ik erg open naar hem toe en zegt hij me te begrijpen; ik voel aan dat hij wel die kriebels heeft. Hij gaat te snel, werkt wat benauwend voor me. En tja, ik wil niet dat hij er teveel van gaat verwachten. 'T is een lieverd; wil hem niet kwetsen. Ik ben er nu niet aan toe en eerlijk gezegd denk ik dat het er ook niet in zit met hem (zo zie ik het nu in ieder geval; you never know).
Jij twijfelt daar nog over begrijp ik uit je verhaal? Wat je voor hem voelt en waar het eventueel heen kan gaan? Ach, je hoeft het nu ook nog niet te weten hè. Hij weet wat je achter de rug hebt en begrijpt je zo te horen heel erg goed, dus wat dat betreft is er niet echt druk toch? Of vind je het moeilijk om er relaxed 'we zien wel' in te staan?
woensdag 15 augustus 2012 om 12:34
Hm, dat het je benauwt snap ik heel goed. Ik was ook door een andere man mee uitgevraagd (geen idee wat er ineens allemaal gebeurt!) en die was nogal vasthoudend. Nadat ik nee had gezegd weer een sms dat ik altijd mag bellen...en dat schrikt me dan zo enorm af. Ook deze man weet van mijn situatie.
Dus dat het je benauwt is niet zo gek, maar het zou fijn zijn als hij er rekening mee houdt en je de tijd gunt. Ongeacht wat eruit ontstaat.
Misschien een idee om dat eerlijk tegen hem te zeggen; dat je middenin een verwerkingsproces zit en daarom alleen gezelligheid wil?
Ik heb dat uitgesproken, en ik heb geen idee wat mijn date van me wil verder. En ik vind het voor nu leuk om af te spreken, af en toe een belletje en een keer een terrasje pakken.
Ben nog met ex bezig, maar deze man zwerft ook door mijn hoofd. En ik wilde een jaar alleen blijven!
Ben erg benieuwd waar het bij jullie heen gaat, misschien kunnen we elkaar wat wijzer maken in deze verwarrende tijd.
Heb je nog contact met ex? Wil hij je nog terug?
Dus dat het je benauwt is niet zo gek, maar het zou fijn zijn als hij er rekening mee houdt en je de tijd gunt. Ongeacht wat eruit ontstaat.
Misschien een idee om dat eerlijk tegen hem te zeggen; dat je middenin een verwerkingsproces zit en daarom alleen gezelligheid wil?
Ik heb dat uitgesproken, en ik heb geen idee wat mijn date van me wil verder. En ik vind het voor nu leuk om af te spreken, af en toe een belletje en een keer een terrasje pakken.
Ben nog met ex bezig, maar deze man zwerft ook door mijn hoofd. En ik wilde een jaar alleen blijven!
Ben erg benieuwd waar het bij jullie heen gaat, misschien kunnen we elkaar wat wijzer maken in deze verwarrende tijd.
Heb je nog contact met ex? Wil hij je nog terug?
woensdag 15 augustus 2012 om 14:19
Ja gek ook wel hè, het daten/afspreken met mannen plots. Onwennig en spannend. Ook soort nieuwe stap in het loslaten; brengt ook bepaalde emoties met zich mee.
Oeh dat die man beetje bleef pushen dat zou mij ook afschrikken inderdaad. Wel goed dat je het zo duidelijk hebt uitgesproken tegen degene met wie je aan het afspreken bent. Klinkt alsof het wel aardig relaxed gaat. Zolang je het leuk vindt en je je er oké bij voelt is dat prima toch! Maar kan me voorstellen dat het verwarrend is hoor, zo'n nieuwe man en je ex die door je hoofd speelt. Maar zo te horen doe je het goed rustig aan en ben je duidelijk, dat is het beste voor jezelf (en ook voor die man).
Tja, degene met wie ik date is op zich wel heel begripvol. Hij snapt dat ik nog gevoelens heb voor m'n ex en dat het nog steeds moeilijk is. Hij zei ook dat ie het merkte hoe ik erover praatte, dat het nog niet verwerkt is. Dus wat dat betreft is het wel duidelijk.... Maar tja, ik weet het niet, hij wil graag, snel en vaak afspreken en veel contact. Is mij te veel; wel door laten schemeren, maar nog maar iets duidelijker in zijn. We hebben elkaar ook wel al een aantal keer gezien, ook bij elkaar thuis en redelijk wat contact, dus ik geef misschien ook wisselende signalen af. Maar even goed duidelijk zijn als ik hem weer zie; voor mij een stuk relaxter en voor hem ook wel zo eerlijk als het heel duidelijk is.
Met ex helemaal geen contact meer. Bizar is dat, ik heb geen idee hoe of wat. Geen idee wat er in hem omgaat. Of hij nog met mij bezig of juist heel erg aan het loslaten is. Hij heeft me behoorlijk gekwetst door hoe hij zich heeft gedragen. Dat ie het zo moeilijk vond, graag regelmatig contact wilde houden en vervolgens compleet af laten weten. Ik heb destijds paar keer contact gezocht; hij was wat afstandelijk en soms geen reactie. Tja, dan houdt het voor mij ook een keer op. Ergens beter, kan ik er wat meer afstand van nemen. Maar voelt ook een soort niet afgesloten. Ik verwacht niet dat ik nog iets van hem ga horen eigenlijk. Denk dat hij 'gewoon' verder gaat met z'n leven, het wegstopt. Het zou me niets verbazen als ie met iemand anders bezig is ook. Denk dat hij het me kwalijk zou nemen als hij zou weten dat ik met iemand anders aan het daten ben. (Eigenlijk pijnlijk en gekwetst, maar hij zou het zo draaien dat ik de 'schuldige' ben... totaal belachelijk uiteraard).
Jij alleen hoognodig contact met je ex voor praktische zaken denk ik?
Oeh dat die man beetje bleef pushen dat zou mij ook afschrikken inderdaad. Wel goed dat je het zo duidelijk hebt uitgesproken tegen degene met wie je aan het afspreken bent. Klinkt alsof het wel aardig relaxed gaat. Zolang je het leuk vindt en je je er oké bij voelt is dat prima toch! Maar kan me voorstellen dat het verwarrend is hoor, zo'n nieuwe man en je ex die door je hoofd speelt. Maar zo te horen doe je het goed rustig aan en ben je duidelijk, dat is het beste voor jezelf (en ook voor die man).
Tja, degene met wie ik date is op zich wel heel begripvol. Hij snapt dat ik nog gevoelens heb voor m'n ex en dat het nog steeds moeilijk is. Hij zei ook dat ie het merkte hoe ik erover praatte, dat het nog niet verwerkt is. Dus wat dat betreft is het wel duidelijk.... Maar tja, ik weet het niet, hij wil graag, snel en vaak afspreken en veel contact. Is mij te veel; wel door laten schemeren, maar nog maar iets duidelijker in zijn. We hebben elkaar ook wel al een aantal keer gezien, ook bij elkaar thuis en redelijk wat contact, dus ik geef misschien ook wisselende signalen af. Maar even goed duidelijk zijn als ik hem weer zie; voor mij een stuk relaxter en voor hem ook wel zo eerlijk als het heel duidelijk is.
Met ex helemaal geen contact meer. Bizar is dat, ik heb geen idee hoe of wat. Geen idee wat er in hem omgaat. Of hij nog met mij bezig of juist heel erg aan het loslaten is. Hij heeft me behoorlijk gekwetst door hoe hij zich heeft gedragen. Dat ie het zo moeilijk vond, graag regelmatig contact wilde houden en vervolgens compleet af laten weten. Ik heb destijds paar keer contact gezocht; hij was wat afstandelijk en soms geen reactie. Tja, dan houdt het voor mij ook een keer op. Ergens beter, kan ik er wat meer afstand van nemen. Maar voelt ook een soort niet afgesloten. Ik verwacht niet dat ik nog iets van hem ga horen eigenlijk. Denk dat hij 'gewoon' verder gaat met z'n leven, het wegstopt. Het zou me niets verbazen als ie met iemand anders bezig is ook. Denk dat hij het me kwalijk zou nemen als hij zou weten dat ik met iemand anders aan het daten ben. (Eigenlijk pijnlijk en gekwetst, maar hij zou het zo draaien dat ik de 'schuldige' ben... totaal belachelijk uiteraard).
Jij alleen hoognodig contact met je ex voor praktische zaken denk ik?
woensdag 15 augustus 2012 om 18:06
Ja, sinds een aantal weken is het contact alleen voor de praktische zaken, al zit er soms iets persoonlijks bij. Zeg maar de beleefde interesse, maar dat doe ik ook niet meer. Onlangs belde hij me..terwijl we nooit bellen. Ook weer over praktische zaken, maar was er niet op voorbereid. Ik heb het gesprek zelf afgekapt, het was te moeilijk, te vertrouwd. Alsof je nog een relatie hebt. Dus het is niet tot een persoonlijk gesprek gekomen. Ik wil ook niet weten wat hij doet, hoe het gaat, want dan ga ik weer nadenken.
Dus jullie zijn al bij elkaar thuis geweest? Kan me wel indenken dat die man denkt dat er meer inzit. Ik heb voor mezelf bedacht dat ik dat niet ga doen voorlopig, alleen ergens anders afspreken. Want dan komt het voor mijn gevoel erg dichtbij, zo in mijn eigen huis. Ik hou dat af, maar kan niet voorspellen hoe het volgende maand is..
Dus geen contact meer met hem...jeetje. Dat terwijl jullie juist nog contact hadden, en afspraken. Val je in een gat ineens zeker? Denk dat hij er heus ook over nadenkt, kan niet anders. Maar als er geen potentie inzit verder, heeft het weinig zin om met elkaar contact te hebben. Schijnt dat veel mensen het niet fijn vinden dat hun ex weer een ander hebben, maar mijn ex zal er niet mee zitten dat ik date, die zal het juist fijn vinden want dan heeft hij minder schuldgevoel. En dan ben ik losser van, zo zal hij denken. Hij heeft natuurlijk een nieuwe liefde, dat scheelt ook. Hij weet het ook niet, en hoeft hij ook niet te weten. We hebben niks met elkaar te maken.
Ik hoop dat het nu stil blijft verder, maar als straks duidelijk is hoe en wat mbt praktische dingen, dan is contact echt niet meer nodig. Dat is nu al bijna helemaal afgebouwd, dus heb eraan kunnen wennen. De stap naar geen contact is dan minder groot. En dan is hij just somebody that I used to know.
Dus jullie zijn al bij elkaar thuis geweest? Kan me wel indenken dat die man denkt dat er meer inzit. Ik heb voor mezelf bedacht dat ik dat niet ga doen voorlopig, alleen ergens anders afspreken. Want dan komt het voor mijn gevoel erg dichtbij, zo in mijn eigen huis. Ik hou dat af, maar kan niet voorspellen hoe het volgende maand is..
Dus geen contact meer met hem...jeetje. Dat terwijl jullie juist nog contact hadden, en afspraken. Val je in een gat ineens zeker? Denk dat hij er heus ook over nadenkt, kan niet anders. Maar als er geen potentie inzit verder, heeft het weinig zin om met elkaar contact te hebben. Schijnt dat veel mensen het niet fijn vinden dat hun ex weer een ander hebben, maar mijn ex zal er niet mee zitten dat ik date, die zal het juist fijn vinden want dan heeft hij minder schuldgevoel. En dan ben ik losser van, zo zal hij denken. Hij heeft natuurlijk een nieuwe liefde, dat scheelt ook. Hij weet het ook niet, en hoeft hij ook niet te weten. We hebben niks met elkaar te maken.
Ik hoop dat het nu stil blijft verder, maar als straks duidelijk is hoe en wat mbt praktische dingen, dan is contact echt niet meer nodig. Dat is nu al bijna helemaal afgebouwd, dus heb eraan kunnen wennen. De stap naar geen contact is dan minder groot. En dan is hij just somebody that I used to know.
donderdag 16 augustus 2012 om 00:29
Mijn ex heeft geen recht op mijn interesse, humor en emotionele steun, vanaf de dag dat hij vreemdging met wederzijdse collega. Dus ik deel niks met hem behalve noodzakelijke feiten. Ik deel ook geen emoties met hem of beschouwingen. Als hij, zoals in de afgelopen maand, aan mij vraagt direct te reageren op een mailtje via een bep. e-mailadres, zodat hij het in zijn vakantie kan lezen, en ik reageer op 24/7, begripvol ook nog, en ik hoor vervolgens nikssss terug, dan kan hij weer de boom in wat mij betreft. Dan reageer ik ook niet meer op mailtjes als het niet hoeft. Zal wel niet belangrijk zijn. Gaat toch maar over onze kinderen...
Ex is mij niet waard gebleken. Punt. Ik herinner mij nog een aantal momenten waarop hij meeleven verwachtte. Zoals het moment waarop hij achteraf zijn stuitje gebroken bleek te hebben, bij een ijzelige valpartij. Hij zielig mij bellen. Moet hij niet doen. Moet hij nieuwe liefde voor hebben; voor oeziekoeziepoezie... Het enige wat ik dan zeg is:"O." Verder ging zijn vader dood. Da's het leven. Heb hem gecondoleerd.
Ex is mij niet waard gebleken. Punt. Ik herinner mij nog een aantal momenten waarop hij meeleven verwachtte. Zoals het moment waarop hij achteraf zijn stuitje gebroken bleek te hebben, bij een ijzelige valpartij. Hij zielig mij bellen. Moet hij niet doen. Moet hij nieuwe liefde voor hebben; voor oeziekoeziepoezie... Het enige wat ik dan zeg is:"O." Verder ging zijn vader dood. Da's het leven. Heb hem gecondoleerd.
donderdag 16 augustus 2012 om 09:39
Hee Gianna.. Als je dit zowel in hoofd als buik écht zo voelt, en je die opstelling niet heel veel energie kost, dan heb je het goed voor mekaar...
Ik sta er hetzelfde in, maar merk dat ik (nog) niet los van hem ben. Dus dat ik wel vaak de neiging nog heb om dingen met hem te delen die hem eigenlijk niets meer aangaan (en waarvan ik ook weet dat het hem niets interesseert overigens)..
Julus en GW.. Ik herken zoveel in wat jullie schrijven.. Ik merk wel dat ik steeds meer los kom van ex maar als ik mezelf dan tegen de kinderen hoor zeggen dat 'papa hen dadelijk komt ophalen' dan vraag ik me af hoe het het zover heeft kunnen komen. Sterker nog, het voelt (nog steeds) zó onnatuurlijk.
Én ik krijg altijd een naar gevoel in mijn buik als hij ze ophaalt en wegrijdt. Twee zwaaiende kindjes in de auto en hij bekijkt me nieteens meer. Toen we nog bij elkaar waren, en hij wel eens een paar dagen wegging, zwaaide hij tot hij de straat uit was. Nu kijkt hij recht voor zich. Niet meer dan normaal natuurlijk maar dát zijn voor mij nog de confronterende momenten en situaties.
En verder nog steeds gezeik hier over de verdeling van spullen en gedoe rondom geld. Gek word ik ervan! Maar goed, ook dat zal wel tijd nodig hebben...
Mijn 'lief'... Hij is leuk. We hebben dagelijks contact en volgende week zie ik m weer. In tegenstelling tot andere mannen (ik heb met 3 mannen 'gedate' de afgelopen maanden. Alleen maar iets gaan eten of drinken, zodra ze (te) dichtbij kwamen hield ik afstand omdat het gewoon niet goed voelde. Emotioneel wel -stuk voor stuk erg lief en interessant- maar fysiek absoluut niet) voel ik bij deze wel fysieke aantrekkingskracht. Sterker nog, als we bij elkaar zijn kunnen we niet van elkaar afblijven. Maar vanwege de afstand en zijn achtergrond denk ik dat het uiteindelijk nooit een serieuze relatie zal worden. Dus ik geniet van nu. Van de aandacht. Van het bijzondere gevoel dat hij mij geeft. Maar ik blijf ook bij mijn eigen gevoel en juist vanwege die afstand kan ik niet op hem leunen en leer ik om zelf sterker te worden. Een serieuze (op termijn samenwoon-) relatie zou nu nog niet goed voor mij zijn. Hoe graag ik dat ook zou willen soms. Gewoon weer met zn twee zijn, er niet meer alleen voor staan, leuke dingen doen, iemand die er altijd en onvoorwaardelijk voor je is.... Maar nogmaals, dat zou nu nog niet goed voor mij zijn. Ik moet leren op eigen benen te staan. Fysiek kan ik dat, emotioneel lukt het steeds beter. En dát geeft kracht en zelfvertrouwen...
Ik sta er hetzelfde in, maar merk dat ik (nog) niet los van hem ben. Dus dat ik wel vaak de neiging nog heb om dingen met hem te delen die hem eigenlijk niets meer aangaan (en waarvan ik ook weet dat het hem niets interesseert overigens)..
Julus en GW.. Ik herken zoveel in wat jullie schrijven.. Ik merk wel dat ik steeds meer los kom van ex maar als ik mezelf dan tegen de kinderen hoor zeggen dat 'papa hen dadelijk komt ophalen' dan vraag ik me af hoe het het zover heeft kunnen komen. Sterker nog, het voelt (nog steeds) zó onnatuurlijk.
Én ik krijg altijd een naar gevoel in mijn buik als hij ze ophaalt en wegrijdt. Twee zwaaiende kindjes in de auto en hij bekijkt me nieteens meer. Toen we nog bij elkaar waren, en hij wel eens een paar dagen wegging, zwaaide hij tot hij de straat uit was. Nu kijkt hij recht voor zich. Niet meer dan normaal natuurlijk maar dát zijn voor mij nog de confronterende momenten en situaties.
En verder nog steeds gezeik hier over de verdeling van spullen en gedoe rondom geld. Gek word ik ervan! Maar goed, ook dat zal wel tijd nodig hebben...
Mijn 'lief'... Hij is leuk. We hebben dagelijks contact en volgende week zie ik m weer. In tegenstelling tot andere mannen (ik heb met 3 mannen 'gedate' de afgelopen maanden. Alleen maar iets gaan eten of drinken, zodra ze (te) dichtbij kwamen hield ik afstand omdat het gewoon niet goed voelde. Emotioneel wel -stuk voor stuk erg lief en interessant- maar fysiek absoluut niet) voel ik bij deze wel fysieke aantrekkingskracht. Sterker nog, als we bij elkaar zijn kunnen we niet van elkaar afblijven. Maar vanwege de afstand en zijn achtergrond denk ik dat het uiteindelijk nooit een serieuze relatie zal worden. Dus ik geniet van nu. Van de aandacht. Van het bijzondere gevoel dat hij mij geeft. Maar ik blijf ook bij mijn eigen gevoel en juist vanwege die afstand kan ik niet op hem leunen en leer ik om zelf sterker te worden. Een serieuze (op termijn samenwoon-) relatie zou nu nog niet goed voor mij zijn. Hoe graag ik dat ook zou willen soms. Gewoon weer met zn twee zijn, er niet meer alleen voor staan, leuke dingen doen, iemand die er altijd en onvoorwaardelijk voor je is.... Maar nogmaals, dat zou nu nog niet goed voor mij zijn. Ik moet leren op eigen benen te staan. Fysiek kan ik dat, emotioneel lukt het steeds beter. En dát geeft kracht en zelfvertrouwen...
Als je voor jezelf kiest, krijg je er altijd iets mooiers voor terug..
donderdag 16 augustus 2012 om 10:20
@ gianna. Dat is precies wat ik bij mijn ex doe. Als hij beld neem ik heus op als het mij uitkomt en anders wacht ie maar. Sms beantwoord ik als ik het belangrijk vind en anders niet. Over de kids beantwoord ik altijd. Zijn zogenaamde diepgaande berichten niet. Geen zin in. Gesprekken die dreigen verder te gaan over de emoties van het gebeurde kap ik af. Toen ik die gesprekken nodig had wou hij ook niet naar mij luisteren. Ik nu niet naar hem. Punt. Kinderachtigmisschien voor buiten staander, maar voor mij de manier om verder te kunnen komen. Hij is een slechte ex. Kan maar moeilijk met zijn verlies omgaan. En heeft bewezen een slechte man voor mij te zijn en bovendien vind ik hem niet altijd goed voor de kinderen..
Ik breng en haal de kinderen altijd zelf. Ik bepaal hoe lang ik blijf en wanneer ik weg ga. Ik heb wat dat betreft de touwtjes in handen.
Hij heeft nu een schoonmaakster ingehuurd zij hij. Die komt 1 keer in de twee weken een hele dag. Ze is een jaar ouder dan mij en weduwe geloof ik dat hij zei.. Bij ik lig der verder niet wakker van.. Heb wel even wat nare grachten gehad erover.. Maar dat is omdat ik hem absoluut niet meer vertrouw in wat hij zegt. Zal wel een nieuw liefje van hem zijn van internet af. Weet ik veel. Hij zoekt het maar uit verder..
Van de week was hij aan het bbqen toen ik kwam. De buren enz op visite. Die waren erg benieuwd naar mij. Dus ff blijven zitten en tien kuds meegenomen. Ben ik thuis krijg ik een bericht van hem.. Als je met tegen zin komt geb ik liever niet dat je komt.. Heeft ie dan niet door dstbik me niet meer thuis voel daar? Dat er dezelfde mensen zitten als vroeger en dat ik me daar niet meer thuis voel na al het gebeurde? denk het niet trouwens. Maar ach ik bouw mijn eigen leven op. Ach en ik gun hem echt wel een leuke nieuwe liefde, zolang ik het niet ben haha
Ik hoop dat ik gauw aan een huurwoning toe ben. Dat ik die kan opknappen tot mijn eigen plek. Want dit voelt niet meer als mijn plek. Het is een nood oplossing.. Ik wil de kids zo graag hun eigen plekje geven.. Maar ja nog even wachten..
Ik breng en haal de kinderen altijd zelf. Ik bepaal hoe lang ik blijf en wanneer ik weg ga. Ik heb wat dat betreft de touwtjes in handen.
Hij heeft nu een schoonmaakster ingehuurd zij hij. Die komt 1 keer in de twee weken een hele dag. Ze is een jaar ouder dan mij en weduwe geloof ik dat hij zei.. Bij ik lig der verder niet wakker van.. Heb wel even wat nare grachten gehad erover.. Maar dat is omdat ik hem absoluut niet meer vertrouw in wat hij zegt. Zal wel een nieuw liefje van hem zijn van internet af. Weet ik veel. Hij zoekt het maar uit verder..
Van de week was hij aan het bbqen toen ik kwam. De buren enz op visite. Die waren erg benieuwd naar mij. Dus ff blijven zitten en tien kuds meegenomen. Ben ik thuis krijg ik een bericht van hem.. Als je met tegen zin komt geb ik liever niet dat je komt.. Heeft ie dan niet door dstbik me niet meer thuis voel daar? Dat er dezelfde mensen zitten als vroeger en dat ik me daar niet meer thuis voel na al het gebeurde? denk het niet trouwens. Maar ach ik bouw mijn eigen leven op. Ach en ik gun hem echt wel een leuke nieuwe liefde, zolang ik het niet ben haha
Ik hoop dat ik gauw aan een huurwoning toe ben. Dat ik die kan opknappen tot mijn eigen plek. Want dit voelt niet meer als mijn plek. Het is een nood oplossing.. Ik wil de kids zo graag hun eigen plekje geven.. Maar ja nog even wachten..
donderdag 16 augustus 2012 om 11:08
Problemo... Ook voor jou geldt.. Tijd...
Je komt steeds meer van hem los. Dat is goed. Met jouw los(kunnen)laten gaat hij dat misschien ook doen. Ik merk aan mezelf dat het ondertekenen van het convenant mij echt stappen verder heeft geholpen. 'Opeens' was het definitief, wist ik waar ik aan toe was, en was er geen weg meer terug. Rationeel was dat allang niet meer zo maar gevoelsmatig speelde ik toch nog wel eens met de gedacht 'wat als....'..
Sterkte...
Je komt steeds meer van hem los. Dat is goed. Met jouw los(kunnen)laten gaat hij dat misschien ook doen. Ik merk aan mezelf dat het ondertekenen van het convenant mij echt stappen verder heeft geholpen. 'Opeens' was het definitief, wist ik waar ik aan toe was, en was er geen weg meer terug. Rationeel was dat allang niet meer zo maar gevoelsmatig speelde ik toch nog wel eens met de gedacht 'wat als....'..
Sterkte...
Als je voor jezelf kiest, krijg je er altijd iets mooiers voor terug..
donderdag 16 augustus 2012 om 13:19
Volgens mij forum jij mobiel, Problemo, en ik snap heel veel van jouw 'codewoorden' die ontstaan door bijzondere spelling, maar dit snap ik niet: .. "tien kuds meegenomen.." ???
Kunstje zei geloof ik ooit: moet je eraan denken dat ex weer op de bank zit? Neeeee! Ik droomde pas dat hij had bedacht dat hij weer hier ging wonen. In mijn afwezigheid was hij hier ingetrokken en had hij alvast allerlei dingen in huis aangepast/ weggegooid/ veranderd. Horror! Het is zo'n bemoeiziek iemand...
Problemo; ik vond maatjes op andere plekken. Vrienden, familie, buren. En nog steeds, want ik zie X maar 1 dag in de week.
Ik ben erg blij, Soyli, dat ik zo krachtig ben en dat ik zoveel goede dingen heb ontdekt over mezelf. Al went zelfs dát
Kunstje zei geloof ik ooit: moet je eraan denken dat ex weer op de bank zit? Neeeee! Ik droomde pas dat hij had bedacht dat hij weer hier ging wonen. In mijn afwezigheid was hij hier ingetrokken en had hij alvast allerlei dingen in huis aangepast/ weggegooid/ veranderd. Horror! Het is zo'n bemoeiziek iemand...
Problemo; ik vond maatjes op andere plekken. Vrienden, familie, buren. En nog steeds, want ik zie X maar 1 dag in de week.
Ik ben erg blij, Soyli, dat ik zo krachtig ben en dat ik zoveel goede dingen heb ontdekt over mezelf. Al went zelfs dát
donderdag 16 augustus 2012 om 13:36
Whaha. Ja ik forum mobiel. En neem niet altijd de tijd terug te lezen en fouten eruit te halen. Ik heb hier als regel dat de computer maar 1 uur per kind aan mag. En zelf doe ik daar ook aan mee. Maar ik als internetfreak moet af en toe ff op forum m'n gal spuwen.. Haha. Dan maar ff mobiel..
Ik bedoelde met de zin... dus ff blijven zitten en toen de kids meegenomen naar huis.
Ja ik heb ook maatjes.. M'n zus. Hele goede vrienden en een supervriendin.. gelukkig wel zeg. Zou niet zonder ze kunnen.
Ach zit nu gewoon in een tussenfase. Ik heb geen middelen om een huis te kunnen kopen. Ik moet dus huren.. Geen probleem. Maar dat duurt nog een paar maand. En ik heb het gevoel stil te staan. Ik bouw niets van mijzelf op. Ik zet leuke spullen neer en uiteindelijk is het nog m'n eigen plek niet.
Zag bv een huisje op funda. Zo leuk en maar 125.000. Kan ws nog wat af, maar dan nog krijg ik geen lening.... Of ik moet full time gaan werken. Dat zit er met m'n jonge kinderen ook niet in. Die hebben gewoon veel begeleiding nodig.
Ik bedoelde met de zin... dus ff blijven zitten en toen de kids meegenomen naar huis.
Ja ik heb ook maatjes.. M'n zus. Hele goede vrienden en een supervriendin.. gelukkig wel zeg. Zou niet zonder ze kunnen.
Ach zit nu gewoon in een tussenfase. Ik heb geen middelen om een huis te kunnen kopen. Ik moet dus huren.. Geen probleem. Maar dat duurt nog een paar maand. En ik heb het gevoel stil te staan. Ik bouw niets van mijzelf op. Ik zet leuke spullen neer en uiteindelijk is het nog m'n eigen plek niet.
Zag bv een huisje op funda. Zo leuk en maar 125.000. Kan ws nog wat af, maar dan nog krijg ik geen lening.... Of ik moet full time gaan werken. Dat zit er met m'n jonge kinderen ook niet in. Die hebben gewoon veel begeleiding nodig.
donderdag 16 augustus 2012 om 15:54
Soyli, het klinkt best goed, dat van je nieuwe lief. En als jij er nu iets positiefs uit haalt, dan is dat goed. En ik herken wat jij schrijft over het halen en brengen, maar bij mij is het meer als ik een mail krijg (ik zie ex niet), of laatst toen hij op de vertrouwde manier de telefoon opnam..dan weet ik dat het me nog teveel doet. En ja..het blijft onwerkelijk dat iemand er niet meer is. Soms word ik boos en denk ik; en nu gaan we weer normaal doen! Kost zoveel energie, zulke gedachten. Niet meer helemaal vastzitten, maar ook nog niet helemaal los zijn.
Problemo, zoals jij en Gianna het aanpakken, dat vind ik knap. Ik ben heel goed op weg, maar moet toegeven dat er soms een foutje tussendoor glipt. Dat gaat dan om 1 smsje, maar dat is er eentje teveel. Ik wil mezelf niet te hard afvallen, want we hebben lang iets gedeeld dus jammer dan als het gebeurt. Maar het doet pijn om te weten dat het hem niet interesseert, mijn interesse in hem. Hij toont op zijn manier interesse in mij, maar dat is dan zo'n beleefdheidsvraag, heb ik geen zak aan.
Hoop dat je snel een huisje vindt, dat zou zo heerlijk zijn!
Problemo, zoals jij en Gianna het aanpakken, dat vind ik knap. Ik ben heel goed op weg, maar moet toegeven dat er soms een foutje tussendoor glipt. Dat gaat dan om 1 smsje, maar dat is er eentje teveel. Ik wil mezelf niet te hard afvallen, want we hebben lang iets gedeeld dus jammer dan als het gebeurt. Maar het doet pijn om te weten dat het hem niet interesseert, mijn interesse in hem. Hij toont op zijn manier interesse in mij, maar dat is dan zo'n beleefdheidsvraag, heb ik geen zak aan.
Hoop dat je snel een huisje vindt, dat zou zo heerlijk zijn!
donderdag 16 augustus 2012 om 18:42
Julus. Have fun.
Ik heb net restaurant bevestigd. Mijn date de tijden doorgegeven en hij zegt mij op te halen ervoor.. Spannend en nog steeds twijfel ik of ik het moet doen. Restaurant aan het water. Hij verheugd zich om na het eten nog even een wandeling aan de kade te maken zegt ie.. Tja en nu heb ik helemaal angstzweet... Wat moet ik nu?
Begin sept heb ik gesprek met m'n baas over het oprekken van mijn contract. Ik hoop dat het kan en dat ik dan in de nacht kan blijven werken. Anders moet ik een tweede baan nemen.. en heb toch echt geen zin in solliciteren.. Maar ja wat moet dat moet ..
Ik heb net restaurant bevestigd. Mijn date de tijden doorgegeven en hij zegt mij op te halen ervoor.. Spannend en nog steeds twijfel ik of ik het moet doen. Restaurant aan het water. Hij verheugd zich om na het eten nog even een wandeling aan de kade te maken zegt ie.. Tja en nu heb ik helemaal angstzweet... Wat moet ik nu?
Begin sept heb ik gesprek met m'n baas over het oprekken van mijn contract. Ik hoop dat het kan en dat ik dan in de nacht kan blijven werken. Anders moet ik een tweede baan nemen.. en heb toch echt geen zin in solliciteren.. Maar ja wat moet dat moet ..
donderdag 16 augustus 2012 om 19:01
Whaaaaa Julus... SPANNEND!!!! Leuk leuk leuk! Gewoon genieten van het gevoel nu.. Niet teveel nadenken!
Jij ook Problemo.. Laat het op je afkomen. Lekker eten. Kletsen. En als het goed voelt ach, dan ook die wandeling. We hebben genoeg ellende achter de rug, nu wordt het tijd voor ons! Dus probeer niet teveel beren op de weg te zien, gewoon GENIETEN!!!
Jij ook Problemo.. Laat het op je afkomen. Lekker eten. Kletsen. En als het goed voelt ach, dan ook die wandeling. We hebben genoeg ellende achter de rug, nu wordt het tijd voor ons! Dus probeer niet teveel beren op de weg te zien, gewoon GENIETEN!!!
Als je voor jezelf kiest, krijg je er altijd iets mooiers voor terug..
donderdag 16 augustus 2012 om 21:18
Ik zie dat jullie allemaal weer beginnen te daten en daar gelukkig ook van genieten. Maakt dat het makkelijker om de rest te verwerken? Is het dan toch zo dat je een maatje, SV of wat dan ook nodig hebt?
Hier is in de verste verte niemand in zicht om mee te daten en ik moet er eerlijk gezegd ook niet aan denken. Het zal nog heel lang duren voordat ik iemand weer een beetje vertrouw. Als je na 27 jaar nog aan de kant gezet kunt worden, welke zekerheden heb je dan nog? Ik blijf voor mezelf worstelen met deze vragen. Heeft iemand hier de antwoorden?
Hier is in de verste verte niemand in zicht om mee te daten en ik moet er eerlijk gezegd ook niet aan denken. Het zal nog heel lang duren voordat ik iemand weer een beetje vertrouw. Als je na 27 jaar nog aan de kant gezet kunt worden, welke zekerheden heb je dan nog? Ik blijf voor mezelf worstelen met deze vragen. Heeft iemand hier de antwoorden?
donderdag 16 augustus 2012 om 21:50
Kunstje ik ken m'n ex al 16 jaar. Waarvan za 12 jaar getrouwd.. Ik vertrouw ook alleen op mijzelf. Dat is m'n enige zekerheid. Ik geloof in mezelf. Ik vind het dan niet makkelijker te verwerken nu ik met eigenlijk m'n beste vriend ga eten. Ik schijt bij wijze van in m'n broek. Verschrikkelijk!! Maar ik heb ook besloten dat ik mag genieten. Ik voel me aangetrokken tot hem. Maar ik kan nog geen relatie aangaan.
diegene die mij weer kan laten vertrouwen moet van goede huize komen... Wel heel lief zijn enz.
Ik denk maar zo.. Het enige wat zeker is is dat we sterven.. En in de tussentijd zullen we dan uiteindelijk onze eigen slingers op moeten hangen.. ( sorry kan nogal cru denken).
Maar hij is een vriend van me en dat maakt het eng..
diegene die mij weer kan laten vertrouwen moet van goede huize komen... Wel heel lief zijn enz.
Ik denk maar zo.. Het enige wat zeker is is dat we sterven.. En in de tussentijd zullen we dan uiteindelijk onze eigen slingers op moeten hangen.. ( sorry kan nogal cru denken).
Maar hij is een vriend van me en dat maakt het eng..
donderdag 16 augustus 2012 om 23:31
Kunstje, ik kan alleen voor mezelf spreken.. mbt dat daten.
Ook ik had mijn eerste hevige verliefdheid binnen een jaar. En god wat had ik dat even nodig.. Me even weer bijzonder voelen, me geliefd voelen, me op en top vrouw voelen en zelf iemand helemaal leuk vinden..
Maarrrrrr ( ja er komt een maar..) het was van korte duur. Het herstelde niet mijn beschadigde vertrouwen, en het hielp me uiteindelijk ook geen stap verder met verwerken van mijn scheiding. (Terwijl ik echt dacht dat ik dat wel gelijktijdig kon, de ene relatie opstarten en de andere dan definitief afsluiten.. hmmm was dat maar waar..)
Op het moment dat ik middenin die verliefdheid zat bestond mijn ex even niet meer voor mij. Ik was in de wolken, ik voelde me heerlijk..
Maar mijn verwerking stopte.
Toen ik een paar weken later 'wakker' werd en mijn roze bril langzaam weer gewoon werd zakte mijn verliefdheid ook, en daar zat geen liefde onder voor deze persoon.
Mijn ex kwam in volle hevigheid terug in mijn hoofd, de hele situatie knalde weer bij me binnen en ik maakte een eind aan de prille relatie.
Ik kon het niet, ik was nog alles behalve 'los', al leek dat wel eventjes zo, en wat voelde dat geweldig, voor een paar weken!
Ruim een jaar later werd ik weer verliefd, en verdomd hetzelfde verhaal... Ik was er dus nog steeds niet aan toe, en soms vraag ik me af of ik er ooit wel echt aan toe zal zijn.
Maar ik heb geen seconde spijt van mijn kortstondige affaires, want het gaf me op dat moment wel een stuk positiviteit die ik ontzettend nodig had.. Het was een pleister op mijn gewonde ziel en dat voelde fantastisch.. alleen was het zo'n pleister die al heel snel loslaat... maar toen die er net op zat... wauw
Ik heb er veel van geleerd. Onder andere dat je als je luistert naar je innerlijke stem en als je trouw blijft aan jezelf, je het beste af bent. Eerlijk zijn naar jezelf en de ander toe.
Ik heb nog steeds goed contact met mijn eerste fling, hij is mijn sv geworden. We hebben er even over gedaan voor we de juiste formule vonden maar dat is gelukt. We hebben ieder volledig ons eigen leven en zien elkaar niet vaak. Maar als we elkaar zien is het altijd leuk, dan voelt het iedere keer weer een beetje als toen.. Dan zijn we weer een beetje verliefd en vrijen de sterren van de hemel.
Meer dan dat zit er niet in. Ik ben nog teveel beschadigd en misschien blijft het wel altijd zo, ook goed, ik ben heel tevreden met de situatie nu.
Ik kan zelfs zeggen dat ik sinds een paar maand enorme vooruitgang heb geboekt, ik ben mezelf, ik ben gelukkig.
Ook ik had mijn eerste hevige verliefdheid binnen een jaar. En god wat had ik dat even nodig.. Me even weer bijzonder voelen, me geliefd voelen, me op en top vrouw voelen en zelf iemand helemaal leuk vinden..
Maarrrrrr ( ja er komt een maar..) het was van korte duur. Het herstelde niet mijn beschadigde vertrouwen, en het hielp me uiteindelijk ook geen stap verder met verwerken van mijn scheiding. (Terwijl ik echt dacht dat ik dat wel gelijktijdig kon, de ene relatie opstarten en de andere dan definitief afsluiten.. hmmm was dat maar waar..)
Op het moment dat ik middenin die verliefdheid zat bestond mijn ex even niet meer voor mij. Ik was in de wolken, ik voelde me heerlijk..
Maar mijn verwerking stopte.
Toen ik een paar weken later 'wakker' werd en mijn roze bril langzaam weer gewoon werd zakte mijn verliefdheid ook, en daar zat geen liefde onder voor deze persoon.
Mijn ex kwam in volle hevigheid terug in mijn hoofd, de hele situatie knalde weer bij me binnen en ik maakte een eind aan de prille relatie.
Ik kon het niet, ik was nog alles behalve 'los', al leek dat wel eventjes zo, en wat voelde dat geweldig, voor een paar weken!
Ruim een jaar later werd ik weer verliefd, en verdomd hetzelfde verhaal... Ik was er dus nog steeds niet aan toe, en soms vraag ik me af of ik er ooit wel echt aan toe zal zijn.
Maar ik heb geen seconde spijt van mijn kortstondige affaires, want het gaf me op dat moment wel een stuk positiviteit die ik ontzettend nodig had.. Het was een pleister op mijn gewonde ziel en dat voelde fantastisch.. alleen was het zo'n pleister die al heel snel loslaat... maar toen die er net op zat... wauw
Ik heb er veel van geleerd. Onder andere dat je als je luistert naar je innerlijke stem en als je trouw blijft aan jezelf, je het beste af bent. Eerlijk zijn naar jezelf en de ander toe.
Ik heb nog steeds goed contact met mijn eerste fling, hij is mijn sv geworden. We hebben er even over gedaan voor we de juiste formule vonden maar dat is gelukt. We hebben ieder volledig ons eigen leven en zien elkaar niet vaak. Maar als we elkaar zien is het altijd leuk, dan voelt het iedere keer weer een beetje als toen.. Dan zijn we weer een beetje verliefd en vrijen de sterren van de hemel.
Meer dan dat zit er niet in. Ik ben nog teveel beschadigd en misschien blijft het wel altijd zo, ook goed, ik ben heel tevreden met de situatie nu.
Ik kan zelfs zeggen dat ik sinds een paar maand enorme vooruitgang heb geboekt, ik ben mezelf, ik ben gelukkig.
vrijdag 17 augustus 2012 om 16:45
Mijn date van gisteren was gezellig! Maar ik was ook moe, en had hoofdpijn maar vanwege het mooie weer toch gegaan. Bovendien kan ik nog genoeg avonden op de bank hangen.
We raken al op elkaar ingespeeld, heel bizar, na pas twee keer daten. Alles wat we tegen elkaar zeggen, inclusief een teasend grapje, wordt door beiden goed opgepakt. We snappen elkaar, denken over veel hetzelfde en het lijkt net of ik hem al 10 jaar ken.
Toen we afscheid namen, voelde ik me weer zo'n puber. Daar sta je dan, weer te twijfelen of je nou zoen op de wang moet geven, of een ander soort zoen. Ik gaf hem een zoen op de wang (wilde drie doen maar hij vond het wel grappig om eentje te doen..) en hij zei; je mag er ook meer hebben hoor! Dat teasen vind ik wel leuk, spanning opbouwen. En hij had het over de volgende keer bij hem thuis. Had ook nog gezegd dat hij het zo leuk vond dat ik op zijn uitnodiging in wilde gaan. Vindt me een mooie vrouw, maakt toespelingen over de klik. Bij het afscheid (zoen op wang) voelde ik kriebels....ik ben verward! Ex spookt door mijn hoofd, maar wordt verdrongen. Doodeng om ex los te laten, maar deze man is goed, betrouwbaar, leuk, slim, en weet ik wat.
Julus- ik-voel-me-weer-een-bakvis
We raken al op elkaar ingespeeld, heel bizar, na pas twee keer daten. Alles wat we tegen elkaar zeggen, inclusief een teasend grapje, wordt door beiden goed opgepakt. We snappen elkaar, denken over veel hetzelfde en het lijkt net of ik hem al 10 jaar ken.
Toen we afscheid namen, voelde ik me weer zo'n puber. Daar sta je dan, weer te twijfelen of je nou zoen op de wang moet geven, of een ander soort zoen. Ik gaf hem een zoen op de wang (wilde drie doen maar hij vond het wel grappig om eentje te doen..) en hij zei; je mag er ook meer hebben hoor! Dat teasen vind ik wel leuk, spanning opbouwen. En hij had het over de volgende keer bij hem thuis. Had ook nog gezegd dat hij het zo leuk vond dat ik op zijn uitnodiging in wilde gaan. Vindt me een mooie vrouw, maakt toespelingen over de klik. Bij het afscheid (zoen op wang) voelde ik kriebels....ik ben verward! Ex spookt door mijn hoofd, maar wordt verdrongen. Doodeng om ex los te laten, maar deze man is goed, betrouwbaar, leuk, slim, en weet ik wat.
Julus- ik-voel-me-weer-een-bakvis
