Relaties
alle pijlers
Mijn vriend , ik en zijn dode vrouw.
zaterdag 12 april 2008 om 18:18
Ik heb een enorm leuke man ontmoet, alleen is hij 2 jaar geleden zijn vrouw verloren na een lang ziek bed. Een moeilijk begin voor ons beiden, had de hele tijd het idee dat ze om ons heen was, na mate tijd voorbij ging , kwam ook steeds meer het gevoel dat het ons plekje werd. Uiteindelijk besloten om samen er voor tegaan, en zijn gaan samen wonen. Maar nu... huilbuien en nog eens huilbuien.. mij plekje thusi thuis heb ik niet meer, en ja.. hier in dit huis.. waar het nu zou moeten zijn. Daar is al helemaal geen plekje tevinden.. overal spookt ze rond voor me gevoel, kom geregeld spullen tegen van haar, en kan ik haar niet uit me hoofd zetten. ben meer met haar bezig dan hij doet, en alles doet aan haar herrinneren , deed die dit zo met haar, of was ze daar leuker i, vrienden van haar, ja.. wat verwachten die, ik word gek van onzekerheid, en enorm veel verdriet. waarom kan ik het niet los laten. Ik wil een eigen plekje met hem, samen, tuurlijk zal ze er altijd bij zijn, ik heb die stap uiteindelijk genomen, maar weet er op dit moment niet mee omtegaan.
hoop dat er meerdere mensen zijn, die in zo,n zelfde situatie zitten.
hoop dat er meerdere mensen zijn, die in zo,n zelfde situatie zitten.
zondag 13 april 2008 om 01:24
Ik vind het verschil tussen de woorden "dood" en "overleden'' niet zo enorm groot eigenlijk, dus ik werd niet misselijk van de topic-titel zoals sommigen van jullie. Soms is dat kenmerkend voor mensen die met zo'n situatie leven, je kunt daardoor wat harder in je woordkeuze worden. Ik heb zelf ook wel eens gemerkt dat ik onbedoeld mensen liet schrikken doordat ik dingen wat te cru formuleerde, misschien heeft Anne dat ook.
zondag 13 april 2008 om 01:29
Wat een drama om niets hierboven zeg!
Ik kan vanaf hier niet beoordelen hoeveel foto's er van de overleden vrouw in huis hangen, of haar kleren nog in de kast hangen en of haar vriend de hele tijd over haar praat. Zelfs als dat er allemaal niet is, blijft het lastig om als vriendin na iemand te komen die overleden is. Zeker in haar huis, met haar spullen.
Ik kan vanaf hier niet beoordelen hoeveel foto's er van de overleden vrouw in huis hangen, of haar kleren nog in de kast hangen en of haar vriend de hele tijd over haar praat. Zelfs als dat er allemaal niet is, blijft het lastig om als vriendin na iemand te komen die overleden is. Zeker in haar huis, met haar spullen.
zondag 13 april 2008 om 01:33
quote:feeks schreef op 13 april 2008 @ 01:07:
[...]
Datzelfde geldt trouwens voor TO, respectloos en zeer kinderachtig. Je wil een grote meid zijn, gedraag je dan ook volwassen. Als de vrouw van je vriend nog geleefd had, was jij uberhaupt niet in het verhaal voorgekomen,je toont erg weinig respect en medeleven met iemand die zijn vrouw (ja, zijn eerste keus) heeft verloren.
Dit is echt een opmerking die niet kan! Ik kan TO niet betrappen op kinderachtigheid behalve dan haar mogelijk jonge leeftijd. Dat het huis niet als thuis voelt is logisch en dat je daar niet blij mee bent ook. Ze toont geen respect naar haar vriend toe? Waaruit blijkt dat dan?
En dat TO niet zijn eerste keus is... wat moet je daar nou mee? Iemand die voor jou een relatie heeft gehad, dan ben jij ook niet eerste keus en zou hij liever met een ander samen zijn??? Echt een totaal zinloze én kwetsende opmerking
[...]
Datzelfde geldt trouwens voor TO, respectloos en zeer kinderachtig. Je wil een grote meid zijn, gedraag je dan ook volwassen. Als de vrouw van je vriend nog geleefd had, was jij uberhaupt niet in het verhaal voorgekomen,je toont erg weinig respect en medeleven met iemand die zijn vrouw (ja, zijn eerste keus) heeft verloren.
Dit is echt een opmerking die niet kan! Ik kan TO niet betrappen op kinderachtigheid behalve dan haar mogelijk jonge leeftijd. Dat het huis niet als thuis voelt is logisch en dat je daar niet blij mee bent ook. Ze toont geen respect naar haar vriend toe? Waaruit blijkt dat dan?
En dat TO niet zijn eerste keus is... wat moet je daar nou mee? Iemand die voor jou een relatie heeft gehad, dan ben jij ook niet eerste keus en zou hij liever met een ander samen zijn??? Echt een totaal zinloze én kwetsende opmerking
zondag 13 april 2008 om 02:14
dat dood minder respetvol is dan overleden begrijp ik ook niet.
het zal wel in dezelfde categorie liggen dat tering overging naar tuberculose naar tbc en toen tb.en oude-van-dagen werden zo bejaarden en daarna senioren. Dat klinkt allemaal minder eng en wat verder weg.
kan me voorstellen dat t voor TO moeilijk ligt, ze heeft zich vast al wel voor dat ze gingen samenwonen gerealiseerd dat er iemand voor haar was. maar in n huis waar nog veel herinneringen rondzwerven, is t toch anders (denk ik)
ik Wens TO veel moed en geluk en hoop dat ze iemand vind die in dezelfde situatie zit, want daar heeft ze het topic toch voor geopend. iemand vinden die haar ervaring echt deelt en daar reeel over kan praten met haar
het zal wel in dezelfde categorie liggen dat tering overging naar tuberculose naar tbc en toen tb.en oude-van-dagen werden zo bejaarden en daarna senioren. Dat klinkt allemaal minder eng en wat verder weg.
kan me voorstellen dat t voor TO moeilijk ligt, ze heeft zich vast al wel voor dat ze gingen samenwonen gerealiseerd dat er iemand voor haar was. maar in n huis waar nog veel herinneringen rondzwerven, is t toch anders (denk ik)
ik Wens TO veel moed en geluk en hoop dat ze iemand vind die in dezelfde situatie zit, want daar heeft ze het topic toch voor geopend. iemand vinden die haar ervaring echt deelt en daar reeel over kan praten met haar
De waarheid is dat iedereen zomaar wat probeert
zondag 13 april 2008 om 02:32
quote:extrahalo schreef op 13 april 2008 @ 01:33:
[...]
En dat TO niet zijn eerste keus is... wat moet je daar nou mee? Iemand die voor jou een relatie heeft gehad, dan ben jij ook niet eerste keus en zou hij liever met een ander samen zijn??? Echt een totaal zinloze én kwetsende opmerking
Helemaal mee eens. Mijn eerste man is overleden, mijn huidige man is gescheiden en we zijn nu samen heel gelukkig. En we zijn echt niet elkaars tweede keus, dat hebben we ook nooit gedacht trouwens. We hebben elkaar ontmoet toen onze eerdere relaties al achter de rug waren; wie weet hoe alles was gelopen als we elkaar 15 jaar eerder hadden leren kennen?
Het leven loopt zoals het loopt, dat heeft niets met eerste of tweede keus te maken. Anders zou je na je eerste relatie beter helemaal op kunnen houden met het zoeken naar een man/vrouw, want tja, 't is altijd tweede keus dan... Wat belangrijk is, is NU een keuze te maken waar je echt achter staat en waar je gelukkig van wordt.
[...]
En dat TO niet zijn eerste keus is... wat moet je daar nou mee? Iemand die voor jou een relatie heeft gehad, dan ben jij ook niet eerste keus en zou hij liever met een ander samen zijn??? Echt een totaal zinloze én kwetsende opmerking
Helemaal mee eens. Mijn eerste man is overleden, mijn huidige man is gescheiden en we zijn nu samen heel gelukkig. En we zijn echt niet elkaars tweede keus, dat hebben we ook nooit gedacht trouwens. We hebben elkaar ontmoet toen onze eerdere relaties al achter de rug waren; wie weet hoe alles was gelopen als we elkaar 15 jaar eerder hadden leren kennen?
Het leven loopt zoals het loopt, dat heeft niets met eerste of tweede keus te maken. Anders zou je na je eerste relatie beter helemaal op kunnen houden met het zoeken naar een man/vrouw, want tja, 't is altijd tweede keus dan... Wat belangrijk is, is NU een keuze te maken waar je echt achter staat en waar je gelukkig van wordt.
zondag 13 april 2008 om 02:45
quote:feeks schreef op 13 april 2008 @ 01:07:
[...]
Datzelfde geldt trouwens voor TO, respectloos en zeer kinderachtig. Je wil een grote meid zijn, gedraag je dan ook volwassen. Als de vrouw van je vriend nog geleefd had, was jij uberhaupt niet in het verhaal voorgekomen,je toont erg weinig respect en medeleven met iemand die zijn vrouw (ja, zijn eerste keus) heeft verloren.Over respectloos gesproken... what´s in a name?
[...]
Datzelfde geldt trouwens voor TO, respectloos en zeer kinderachtig. Je wil een grote meid zijn, gedraag je dan ook volwassen. Als de vrouw van je vriend nog geleefd had, was jij uberhaupt niet in het verhaal voorgekomen,je toont erg weinig respect en medeleven met iemand die zijn vrouw (ja, zijn eerste keus) heeft verloren.Over respectloos gesproken... what´s in a name?
Zo. En dan ga ik nu een wijntje inschenken...
zondag 13 april 2008 om 08:33
TO,mischien is het een idee om eens te kijken samen met je vriend of er geen mogelijkheid is om naar een ander huis te verhuizen,zodat jullie dat echt "jullie" huis kunnen maken.
Als ik het zo lees dan speelt het zich voornamelijk af in jouw hoofd..
Je zou mischien ook samen met je vriend de spullen van zijn overleden vrouw in een doos kunnen doen en op zolder zetten bijvoorbeeld dan kan je vriend nog naar die spullen kijken als hij daar behoefte aan heeft maar kom jij ze niet overal in het huis meer tegen..
Als ik het zo lees dan speelt het zich voornamelijk af in jouw hoofd..
Je zou mischien ook samen met je vriend de spullen van zijn overleden vrouw in een doos kunnen doen en op zolder zetten bijvoorbeeld dan kan je vriend nog naar die spullen kijken als hij daar behoefte aan heeft maar kom jij ze niet overal in het huis meer tegen..
zondag 13 april 2008 om 11:00
quote:feeks schreef op 13 april 2008 @ 01:07:
Datzelfde geldt trouwens voor TO, respectloos en zeer kinderachtig. Je wil een grote meid zijn, gedraag je dan ook volwassen. Als de vrouw van je vriend nog geleefd had, was jij uberhaupt niet in het verhaal voorgekomen,je toont erg weinig respect en medeleven met iemand die zijn vrouw (ja, zijn eerste keus) heeft verloren.Zij is zijn nieuwe liefde, zij is er niet voor zijn rauwverwerking.
Datzelfde geldt trouwens voor TO, respectloos en zeer kinderachtig. Je wil een grote meid zijn, gedraag je dan ook volwassen. Als de vrouw van je vriend nog geleefd had, was jij uberhaupt niet in het verhaal voorgekomen,je toont erg weinig respect en medeleven met iemand die zijn vrouw (ja, zijn eerste keus) heeft verloren.Zij is zijn nieuwe liefde, zij is er niet voor zijn rauwverwerking.
zondag 13 april 2008 om 11:12
Zo raar is het toch niet om het moeilijk te vinden steeds geconfronteerd te worden met het leven en de dood van zijn vrouw?
Dat is te beladen om over heen te stappen en de spullen bv in een doos te kieperen, maar misschien te confronterend om het er steeds over te hebben.
Alsof je er niet aan mag denken en niet over moet beginnen, wat het paradoxale effect heeft dat het enorm gaat overheersen. Het ' denk niet aan een roze olifant' effect: hoe meer je er niet aan wilt denken, hoe vaker je er aan denkt.
Het beste is toch om het er met hem over te hebben, over je gedachtes, twijfels, plek ed. Misschien kan je het dan weer in een ander perspectief plaatsen.
Dat is te beladen om over heen te stappen en de spullen bv in een doos te kieperen, maar misschien te confronterend om het er steeds over te hebben.
Alsof je er niet aan mag denken en niet over moet beginnen, wat het paradoxale effect heeft dat het enorm gaat overheersen. Het ' denk niet aan een roze olifant' effect: hoe meer je er niet aan wilt denken, hoe vaker je er aan denkt.
Het beste is toch om het er met hem over te hebben, over je gedachtes, twijfels, plek ed. Misschien kan je het dan weer in een ander perspectief plaatsen.
zondag 13 april 2008 om 13:46
Ik zit in een soortgelijke situatie. Mijn vriend heeft zijn vrouw verloren en 8 maanden later kwam ik in beeld en weer een half jaar later gingen we samenwonen.
Ook ik had het er moeilijk mee met alle spullen hier in huis, wilde het graag ook van mezelf maken etc etc. Maar, ik kon en kan hier wel heel goed met hem over praten (we zijn nu 3 jaar verder). Ondertussen zijn er dingen veranderd, dingen hetzelfde gebleven en hangt er nog steeds een foto van haar hier in de kamer. Juist ook omdat zij een zoontje samen hadden, ondertussen 6 jaar, toen 2, en ik wil dat hij zijn moeder iig kent van een foto, zijn herinneringen zullen er niet of nauwelijks meer zijn.
Ik kan alleen maar zeggen dat het gevoel dat je in haar huis rondloopt, minder zal worden, dat het meer jouw huis zal worden. De tijd doet veel, maar ook praten met je vriend zal een boel helpen. En, je bent geen tweede keus en laat je dat ook nooit door iemand aanpraten. Jij bent nu zijn keus en zij was het destijds, mooi toch dat dat zo werkt? (@ Feeks, ik vind jou van heel weinig respect getuigen en erg kortzichtig zijn over de tweede keus zijn, krijg daar heel nare gevoelens bij als ik dat lees) Mijn vriend ziet mij zeker niet als tweede keus!! Gewoon een keus die hij gemaakt heeft, net als met zijn overleden vrouw.
Probeer je onzekerheid een plekje te geven ook door erover te praten, door je open te stellen ook naar haar vrienden en familie. Bij mij werkt(e) dat heel goed, wees wie je bent, jij bent ook een leuke vrouw, net als zij was.
Ben het er wel mee eens dat je in je titel niet echt respectvol over zijn overleden vrouw praat, maar ik neem aan dat je dit niet zo bedoeld hebt.
Sterkte, succes en geniet van je liefde!!
Ook ik had het er moeilijk mee met alle spullen hier in huis, wilde het graag ook van mezelf maken etc etc. Maar, ik kon en kan hier wel heel goed met hem over praten (we zijn nu 3 jaar verder). Ondertussen zijn er dingen veranderd, dingen hetzelfde gebleven en hangt er nog steeds een foto van haar hier in de kamer. Juist ook omdat zij een zoontje samen hadden, ondertussen 6 jaar, toen 2, en ik wil dat hij zijn moeder iig kent van een foto, zijn herinneringen zullen er niet of nauwelijks meer zijn.
Ik kan alleen maar zeggen dat het gevoel dat je in haar huis rondloopt, minder zal worden, dat het meer jouw huis zal worden. De tijd doet veel, maar ook praten met je vriend zal een boel helpen. En, je bent geen tweede keus en laat je dat ook nooit door iemand aanpraten. Jij bent nu zijn keus en zij was het destijds, mooi toch dat dat zo werkt? (@ Feeks, ik vind jou van heel weinig respect getuigen en erg kortzichtig zijn over de tweede keus zijn, krijg daar heel nare gevoelens bij als ik dat lees) Mijn vriend ziet mij zeker niet als tweede keus!! Gewoon een keus die hij gemaakt heeft, net als met zijn overleden vrouw.
Probeer je onzekerheid een plekje te geven ook door erover te praten, door je open te stellen ook naar haar vrienden en familie. Bij mij werkt(e) dat heel goed, wees wie je bent, jij bent ook een leuke vrouw, net als zij was.
Ben het er wel mee eens dat je in je titel niet echt respectvol over zijn overleden vrouw praat, maar ik neem aan dat je dit niet zo bedoeld hebt.
Sterkte, succes en geniet van je liefde!!
zondag 13 april 2008 om 15:05
met 1e keus bedoel ik dat als zij niet overleden was, de nieuwe vriendin helemaal niet in het plaatje voorkwam. Hij zou dan nog bij zijn vrouw zijn (wat ik ook al schreef in het eerdere stukje). Of wil je zeggen dat als zij nog geleefd zou hebben, jij er alsnog tussen was gekomen? Soms wel (ivm scheiding o.i.d.), maar vaak niet, dan is er helemaal geen sprake van een keuze, want dan was hij nog bij zijn vrouw . Jij bent nu zijn keus, maar dat zou je niet geweest zijn als zij nog in leven was. Deal ermee, want dit is een man met baggage en zij zal altijd een deel van zijn leven blijven uitmaken.
zondag 13 april 2008 om 15:41
Ik kan me wel voorstellen dat TO niet meer reageert, want ze vraagt om hulp en krijgt hier bijna uitsluitend verwijten. Dat ze het over een 'dode' vrouw heeft is misschien wat minder bedachtzaam, maar niet iedereen vindt het woord 'dood' respectloos. Dat is persoonlijk.
Anne, ik denk dat ik het ook heel moeilijk zou vinden als mijn man zijn eerste vrouw verloren zou hebben door overlijden. Maar dat betekent helemaal niet dat jij zijn tweede keus bent. Chronologisch misschien wel, mijn man is ook mijn tweede keus in de tijd (ik heb in mijn jeugd iemand anders gekozen), maar hij is nu honderd procent mijn eerste keus. Toen ik voor mijn ex koos, wist ik niet van het bestaan van mijn huidige man af. Anders had ik zeker voor hem gekozen.
Jij bent nu de belangrijkste persoon in het leven van je vriend en als het goed zit tussen jullie, zal dat nog heel lang zo blijven, misschien tot de dood jullie scheidt. Het beeld van zijn eerste vrouw zal in de loop van de tijd geleidelijk gaan vervagen, tot het nog een verre herinnering is.
Ik ben zelf tien jaar geleden gescheiden, na een relatie van 29 jaar, en het is nu alsof het geen tien maar vijftig jaar geleden is, zo ver staat het van me af. Ik heb moeite om me nog voor te stellen dat ik ooit met mijn ex geleefd heb.
Natuurlijk kun je een scheiding niet vergelijken met een verlies door overlijden, omdat een weduwnaar niet de nare dingen meegemaakt heeft met zijn vrouw, die een gescheiden persoon met zijn/haar partner heeft meegemaakt. Daarom kan hij altijd met tederheid aan haar denken. Maar daarom zal hij niet minder van jou houden, en de herinneringen aan zijn eerste vrouw zullen steeds minder worden. Zij zit heus niet in zijn 'bloed', wel nog in zijn hoofd en hart, maar daar zit jij ook in, en (als het goed is) zit jij daar op de eerste plaats.
Laat je niet gekmaken. Natuurlijk moet je niet tegen zijn eerste vrouw 'strijden', dat is helemaal niet nodig ook.
Liefs.
Anne, ik denk dat ik het ook heel moeilijk zou vinden als mijn man zijn eerste vrouw verloren zou hebben door overlijden. Maar dat betekent helemaal niet dat jij zijn tweede keus bent. Chronologisch misschien wel, mijn man is ook mijn tweede keus in de tijd (ik heb in mijn jeugd iemand anders gekozen), maar hij is nu honderd procent mijn eerste keus. Toen ik voor mijn ex koos, wist ik niet van het bestaan van mijn huidige man af. Anders had ik zeker voor hem gekozen.
Jij bent nu de belangrijkste persoon in het leven van je vriend en als het goed zit tussen jullie, zal dat nog heel lang zo blijven, misschien tot de dood jullie scheidt. Het beeld van zijn eerste vrouw zal in de loop van de tijd geleidelijk gaan vervagen, tot het nog een verre herinnering is.
Ik ben zelf tien jaar geleden gescheiden, na een relatie van 29 jaar, en het is nu alsof het geen tien maar vijftig jaar geleden is, zo ver staat het van me af. Ik heb moeite om me nog voor te stellen dat ik ooit met mijn ex geleefd heb.
Natuurlijk kun je een scheiding niet vergelijken met een verlies door overlijden, omdat een weduwnaar niet de nare dingen meegemaakt heeft met zijn vrouw, die een gescheiden persoon met zijn/haar partner heeft meegemaakt. Daarom kan hij altijd met tederheid aan haar denken. Maar daarom zal hij niet minder van jou houden, en de herinneringen aan zijn eerste vrouw zullen steeds minder worden. Zij zit heus niet in zijn 'bloed', wel nog in zijn hoofd en hart, maar daar zit jij ook in, en (als het goed is) zit jij daar op de eerste plaats.
Laat je niet gekmaken. Natuurlijk moet je niet tegen zijn eerste vrouw 'strijden', dat is helemaal niet nodig ook.
Liefs.
zondag 13 april 2008 om 16:43
Ik denk niet dat TO nog zin heeft om hier te reageren, wat een oordelen zo snel alweer. Kinderachtig, respectloos..
Feeks, ontzettend flauw om te benoemen dat TO niet in het leven van haar vriend zou zijn gekomen als zijn vrouw niet overleden zou zijn...Flauw en totaal niet relevant. Ze is nu eenmaal wel overleden en hij heeft nu wel eenmaal een relatie met TO.
TO, het lijkt me ontzettend moeilijk voor je. Praat er wel over met je vriend. Ondanks dat hij zoveel van zijn vrouw heeft gehouden(als we daar maar even vanuit gaan) en nu misschien nog steeds, hij houdt nu ook van jou.
Sterkte ermee.
Feeks, ontzettend flauw om te benoemen dat TO niet in het leven van haar vriend zou zijn gekomen als zijn vrouw niet overleden zou zijn...Flauw en totaal niet relevant. Ze is nu eenmaal wel overleden en hij heeft nu wel eenmaal een relatie met TO.
TO, het lijkt me ontzettend moeilijk voor je. Praat er wel over met je vriend. Ondanks dat hij zoveel van zijn vrouw heeft gehouden(als we daar maar even vanuit gaan) en nu misschien nog steeds, hij houdt nu ook van jou.
Sterkte ermee.
zondag 13 april 2008 om 16:57
Ik ook wel. Lijkt me logisch dat als het allemaal anders was gelopen en de vrouw van TO's vriend nog had geleefd, ook de kans groot was dat de relatie met TO niet was ontstaan.
Nu op dit moment is zij echter geen tweede keus, het is zo gelopen als het is en zijn vrouw is helaas overleden. Hij kiest voor een nieuwe relatie en voor TO, dan is zij toch nú de eerste keus?
Nu op dit moment is zij echter geen tweede keus, het is zo gelopen als het is en zijn vrouw is helaas overleden. Hij kiest voor een nieuwe relatie en voor TO, dan is zij toch nú de eerste keus?
zondag 13 april 2008 om 17:02
zondag 13 april 2008 om 17:03
zondag 13 april 2008 om 17:22
quote:fleurtje schreef op 13 april 2008 @ 16:59:
Ik zou er knap onzeker van worden, van de wetenschap dat ik never nooit in de picture zou zijn geweest als ik zijn vrouw niet was overleden.
Dat begrijp ik niet, ik vind het totaal niet relevant. Als ik in mijn jeugd met een andere man was getrouwd dan met mijn ex, was ik nu misschien nog wel bij die man en was mijn huidige man nooit in de picture geweest. (Daar mag ik eerlijk gezegd niet aan denken...).
Als ik mijn huidige man niet heel toevallig ontmoet had, had ik nu misschien een andere relatie en was mijn man ook nooit in de picture geweest.
Als de ex van mijn man hem niet gedumpt had, was ik ooit nooit in de picture geweest.
En toch zijn mijn man en ik ontzettend gelukkig met elkaar en zouden we nooit nog een ander willen.
Ik zou er knap onzeker van worden, van de wetenschap dat ik never nooit in de picture zou zijn geweest als ik zijn vrouw niet was overleden.
Dat begrijp ik niet, ik vind het totaal niet relevant. Als ik in mijn jeugd met een andere man was getrouwd dan met mijn ex, was ik nu misschien nog wel bij die man en was mijn huidige man nooit in de picture geweest. (Daar mag ik eerlijk gezegd niet aan denken...).
Als ik mijn huidige man niet heel toevallig ontmoet had, had ik nu misschien een andere relatie en was mijn man ook nooit in de picture geweest.
Als de ex van mijn man hem niet gedumpt had, was ik ooit nooit in de picture geweest.
En toch zijn mijn man en ik ontzettend gelukkig met elkaar en zouden we nooit nog een ander willen.
