
Vriend heeft me zonet in een park in foetushouding gelaten
maandag 20 augustus 2012 om 22:22
We liepen door het park met de hond. Vriend vertelt dat hij twijfelt. Ik reageer geschrokken. We hebben geen enkele problemen. Begin te huilen en vraag waarom. Dan stort mijn wereld in, hij vertelt me dat er een ander is. NOOIT heb ik dit gedacht of vermoed. Ik ging hysterisch huilen en heb me op de grond laten vallen, gras en bloemen uit de grond getrokken Mensen vormde zich om ons heen en keken. Uiteindelijk heb ik me in een foetushouding opgerold en hysterisch gehuild en geschreeuwd in het grasveld. Een hele lieve vrouw heeft me getroost. Vriend is na het op de grond laten vallen en gras eruit trekken weggelopen. Vrouw heeft me naar huis gelopen. Vriend is vertrokken. Ik heb alles gebroken in huis en zijn kleren liggen nu in een hoopje in de tuin. Was van plan ze in de fik te steken maar twijfel nu. Hij neemt niet op, reageert nergens op, zijn familie weet niet waar hij is. Hij is zeker bij haar nu. Hoe kan hij me dit aandoen? Na alles wat ik voor hem heb gedaan? Hoe?


dinsdag 21 augustus 2012 om 00:07
Ergens in een sprookjesbos hier ver vandaan
Woonde een hysterisch vrouwtje met haar compaan
Samen hadden zij een lieve hond
Daarmee liepen zij regelmatig in het park rond
Op een zwoele zomeravond in het begin van de week
Zei de compaan iets waardoor het hysterische vrouwtje bezweek
Zij stortte ter aarde, trok onschuldige plantjes uit het veld
Omstanders schrokken van dit buitensporige geweld
Haar woede op de flora was maar een klein deel van het verhaal
Thuisgekomen sloeg zij compaan's bezittingen, kort, klein en kaal
Logischerwijs maakte zij toen een VF account aan op haar pc
En deelde haar hysterie aan andere mensen mee
Zij kreeg niet de acceptatie en begrip die ze had verwacht
En smeet een beker door de kamer met al haar kracht
Raakte hiermee een olifant met een hele lange snuit
Die tetterde daarmee het sprookje uit....
Woonde een hysterisch vrouwtje met haar compaan
Samen hadden zij een lieve hond
Daarmee liepen zij regelmatig in het park rond
Op een zwoele zomeravond in het begin van de week
Zei de compaan iets waardoor het hysterische vrouwtje bezweek
Zij stortte ter aarde, trok onschuldige plantjes uit het veld
Omstanders schrokken van dit buitensporige geweld
Haar woede op de flora was maar een klein deel van het verhaal
Thuisgekomen sloeg zij compaan's bezittingen, kort, klein en kaal
Logischerwijs maakte zij toen een VF account aan op haar pc
En deelde haar hysterie aan andere mensen mee
Zij kreeg niet de acceptatie en begrip die ze had verwacht
En smeet een beker door de kamer met al haar kracht
Raakte hiermee een olifant met een hele lange snuit
Die tetterde daarmee het sprookje uit....
dinsdag 21 augustus 2012 om 01:06

dinsdag 21 augustus 2012 om 07:34
(niet alles gelezen)
Grappig, 3 uur geleden wilde je nog weten of kinderen leuk waren,ivm je relatie?
Ik geloof dus niet zo in vrouwen die niks in de gaten hadden,maar das mijn mening.
En om nou zo theatraal te doen in een park?
Jeetje,waar is je zelfrespect zeg?
Denk je nou echt dat hij dan uit medelijden bij je blijft,of wat?
Grappig, 3 uur geleden wilde je nog weten of kinderen leuk waren,ivm je relatie?
Ik geloof dus niet zo in vrouwen die niks in de gaten hadden,maar das mijn mening.
En om nou zo theatraal te doen in een park?
Jeetje,waar is je zelfrespect zeg?
Denk je nou echt dat hij dan uit medelijden bij je blijft,of wat?
dinsdag 21 augustus 2012 om 09:13
Ooohhh nee, nee, nee?
Ga niet met een andere vrouw mee!
Stort mezelf nu in het park neer!
Wat doet mijn hart ontzettend zeer!
Pluk, trek, ruk, gras en bloemen kapot!
Vriend loopt weg, ik voel me verrot!
Krijsen, huilenbalken en wenen!
?n foetushouding, in park achtergebleven!
Ga niet met een andere vrouw mee!
Stort mezelf nu in het park neer!
Wat doet mijn hart ontzettend zeer!
Pluk, trek, ruk, gras en bloemen kapot!
Vriend loopt weg, ik voel me verrot!
Krijsen, huilenbalken en wenen!
?n foetushouding, in park achtergebleven!
Begin de dag met een Lach

dinsdag 21 augustus 2012 om 09:29
Als eerste; prachtige gedichten
Aan TO, je kan het prachtig vertellen, ik geloof er alleen niet zo veel van, krijg er eerder lachstuipen van. Mocht dit echt zijn, ik had je ook laten liggen en me hooguit afgevraagd wat ik in hemelsnaam zo lang bij je gedaan heb en niet eerder in zag hoe hysterisch je was..
Aan TO, je kan het prachtig vertellen, ik geloof er alleen niet zo veel van, krijg er eerder lachstuipen van. Mocht dit echt zijn, ik had je ook laten liggen en me hooguit afgevraagd wat ik in hemelsnaam zo lang bij je gedaan heb en niet eerder in zag hoe hysterisch je was..
Accepteer de dingen die je niet kunt veranderen, verander de dingen die je niet kunt accepteren.