Seks
alle pijlers
Minnaar deel 19.
maandag 26 november 2012 om 12:53
Kan jij een minnaar hebben zonder verliefd op hem te worden? Blijf jij met het grootste gemak hangen in het verlust stadium of liggen heftige gevoelens constant op de loer?
Dit topic is voornamelijk voor gelijkgestemden maar natuurlijk mag iedereen zich in de discussie mengen. Dit kan trouwens ook op een ander topic genaamd: "vind jij een SV ook zo vervelend?"
Dit topic is voornamelijk voor gelijkgestemden maar natuurlijk mag iedereen zich in de discussie mengen. Dit kan trouwens ook op een ander topic genaamd: "vind jij een SV ook zo vervelend?"
zondag 23 december 2012 om 14:53
Dat gevoel had je al vrij snel he Noa dat het van hem uit anders lag dan voor jou.
Ik proef toch een beetje tussen de regels door dat jij hem alleen een beetje vriendschappelijk ziet zitten.
Ben je bang dat hij meer gevoelens voor je heeft ? krijgt ?
Mischien toch eens recht op de man af vragen.
Hebben jullie al plannen voor een volgende date ?
Ik proef toch een beetje tussen de regels door dat jij hem alleen een beetje vriendschappelijk ziet zitten.
Ben je bang dat hij meer gevoelens voor je heeft ? krijgt ?
Mischien toch eens recht op de man af vragen.
Hebben jullie al plannen voor een volgende date ?
zondag 23 december 2012 om 15:13
quote:triky schreef op 23 december 2012 @ 14:48:
heb je gelijk in sens..alleen lukt het haar niet om "vrede" en acceptatie te vinden in haar relatie met mij te vinden..het blijft een carrousel..en als we afscheid nemen ..zonder verder kontakt..dan na week of 3 huilend aan de foon..en als ik haar dan zie op haar aandringen , verlies ik het weer , en liggen weer in elkaars armen..klingt dat ook bekent?
Nee, sorry dat klinkt mij geheel niet bekend omdat die gevoelens bij ons wel mogen, en er daardoor ook acceptatie is. Ik mag van 2 mensen houden, en dat voelt goed. Hier dus ook nooit afscheid..
Maar nu vraag ik me af.. van wie 'mag' ze geen gevoelens hebben.. van zichzelf, van jou?
heb je gelijk in sens..alleen lukt het haar niet om "vrede" en acceptatie te vinden in haar relatie met mij te vinden..het blijft een carrousel..en als we afscheid nemen ..zonder verder kontakt..dan na week of 3 huilend aan de foon..en als ik haar dan zie op haar aandringen , verlies ik het weer , en liggen weer in elkaars armen..klingt dat ook bekent?
Nee, sorry dat klinkt mij geheel niet bekend omdat die gevoelens bij ons wel mogen, en er daardoor ook acceptatie is. Ik mag van 2 mensen houden, en dat voelt goed. Hier dus ook nooit afscheid..
Maar nu vraag ik me af.. van wie 'mag' ze geen gevoelens hebben.. van zichzelf, van jou?
zondag 23 december 2012 om 15:21
van zichzelf niet..ze geeft wel toe die te hebben..sterk zelfs..maar klopt niet in haar wereldje , mag niet binnen haar huwelijk vind ze zelf..haar nr1 weet nergens van..en ze kan er ook geen weerstand aan bieden , kortom continu met zichzelf in conflict , en ik geef er ook weer aan toe zodra ik haar zie..mag duidelijk zijn dat er bij ons allebij veel gevoel meespeelt..al zo n 3 jaar inmiddels
zondag 23 december 2012 om 15:41
Kun jij haar niet laten inzien dat het wel kan en mag? Anders gaat ze het niet volhouden, ook niet in haar nr1 relatie..
Bij ons speelt dit ook al ruim 3 jaar, en al vanaf het begin zijn die gevoelens er, en mogen ook uitgesproken worden. Ik zou het niet kunnen volhouden zonder eerlijk naar mezelf te zijn, en toe te geven dat ik van meerdere mensen hou..
Bij ons speelt dit ook al ruim 3 jaar, en al vanaf het begin zijn die gevoelens er, en mogen ook uitgesproken worden. Ik zou het niet kunnen volhouden zonder eerlijk naar mezelf te zijn, en toe te geven dat ik van meerdere mensen hou..
zondag 23 december 2012 om 16:03
zo simpel ligt het niet..ze geeft wel toe van me te houden , maar blijft moeilijk voor haar om te accepteren..schuldgevoel enorm..het zijn 2 vuren , juist omdat ze van me houd kan ze het niet loslaten..ik zeg , accepteer dat gewoon en geniet van onze momenten samen..die momenten genieten we inderdaad , totdat ik weer uit zicht ben , soms word het te heftig en maken we het uit..ik geloof dat anderhalve maand uit elkaar zo n beetje het record is..bij elkaar slaat het schuldgevoel toe , uitelkaar slaat het verlangen toe..is wel wat rustiger nu of we dat weten , maar geaccepteerd lukt nooit , dus blijft carrousel
zondag 23 december 2012 om 18:54
Bij FB heb ik gezien dat schuldgevoel onwijs overweldigend aanwezig kan zijn. Zo erg, dat het geen doen is. Dat gevecht is werkelijk een grote interne strijd en ookal zegt de hele omgeving dat het mag om meer mensen lief te hebben, dat helpt niet. Dat schuldgevoel, omdat er gevoelens zijn voor iemand anders, is zo groot, daar kun je niet omheen.
En net als bij jou, Triky, blijft het bij FB (mijn NL minnaar) heel erg trekken en na een korte of langere tijd, moet hij me toch weer opzoeken. Dan trekt het toch weer en moet hij weten hoe het met me gaat en of ik nog aan hem denk. En dan gaat het een tijd goed, tot het schuldgevoel weer de overhand neemt.
Inmiddels pas ik beter op mezelf (ik ben ook single) en probeer ik mijn gevoelens in toom te houden. Ik hoop nergens meer op, ik ga er niet vanuit dat we elkaar gaan zien, als we iets afspreken en ik hoop dat dat helpt. Dat ik het op deze manier wat losser kan laten en niet zo geraakt wordt, als het toch weer anders loopt.
Het contact heb ik voor mezelf in freq teruggeschroefd en doordat ik het nu druk heb, werkt dat prima. Maar het blijft zoeken, het blijft een hellend vlak.
En net als bij jou, Triky, blijft het bij FB (mijn NL minnaar) heel erg trekken en na een korte of langere tijd, moet hij me toch weer opzoeken. Dan trekt het toch weer en moet hij weten hoe het met me gaat en of ik nog aan hem denk. En dan gaat het een tijd goed, tot het schuldgevoel weer de overhand neemt.
Inmiddels pas ik beter op mezelf (ik ben ook single) en probeer ik mijn gevoelens in toom te houden. Ik hoop nergens meer op, ik ga er niet vanuit dat we elkaar gaan zien, als we iets afspreken en ik hoop dat dat helpt. Dat ik het op deze manier wat losser kan laten en niet zo geraakt wordt, als het toch weer anders loopt.
Het contact heb ik voor mezelf in freq teruggeschroefd en doordat ik het nu druk heb, werkt dat prima. Maar het blijft zoeken, het blijft een hellend vlak.
zondag 23 december 2012 om 19:41
sens heeft gelijk dat het vaak ondoenlijk is , ben het ook met noppes eens , dat schuldgevoel komt steeds keihard terug.
Ook ik probeer mezlf te beschermen door nergens echt op te rekenen..maar werk er natuurlijk zelf aan mee door er weer op in te gaan..ook ik ben zwak in zo n geval wat mezelf best wel eens kwalijk neem..tis niet mijn bedoeling om haar voor mij te winnen , maar wel een plekje in haar leven waar ik me enigzins comfortabel in kan voelen , maar dat lukt dus niet..ben wel zeer tevreden met mijn vrije leven waar ik ook regelmatig andere vriendinnen in zie , maar niemand die mijn hart zo raakt als zij..sta dus ook niet echt open voor serieuze relatie , maar dat zoek ik ook niet
Ook ik probeer mezlf te beschermen door nergens echt op te rekenen..maar werk er natuurlijk zelf aan mee door er weer op in te gaan..ook ik ben zwak in zo n geval wat mezelf best wel eens kwalijk neem..tis niet mijn bedoeling om haar voor mij te winnen , maar wel een plekje in haar leven waar ik me enigzins comfortabel in kan voelen , maar dat lukt dus niet..ben wel zeer tevreden met mijn vrije leven waar ik ook regelmatig andere vriendinnen in zie , maar niemand die mijn hart zo raakt als zij..sta dus ook niet echt open voor serieuze relatie , maar dat zoek ik ook niet
zondag 23 december 2012 om 19:59
quote:silver1977 schreef op 23 december 2012 @ 14:53:
Dat gevoel had je al vrij snel he Noa dat het van hem uit anders lag dan voor jou.
Ik proef toch een beetje tussen de regels door dat jij hem alleen een beetje vriendschappelijk ziet zitten.
Ben je bang dat hij meer gevoelens voor je heeft ? krijgt ?
Mischien toch eens recht op de man af vragen.
Hebben jullie al plannen voor een volgende date ?Ja dat gevoel had ik inderdaad. Er was iets met hem en dat blijkt nu dit te zijn. Afgelopen woensdag wel gezoend en dat voelde wel heel goed moet ik toegeven. Hij is eigenlijk de eerste die echt vanuit zichzelf moeite doet maar dat maakt me tegelijkertijd dus ook erg alert. Ik ben wel bang dat hij meer gevoelens krijgt of zelfs al heeft. Daarom probeerde ik gisteravond met chatten ook heel erg door te vragen op dingen. De vraag: hoe werkt het voor een man als je al jaren niet meer intiem bent geweest met je vrouw? speelt al de hele dag door mijn hoofd.. Waarschijnlijk zien we elkaar morgen heel even (hij woont dichtbij)
Dat gevoel had je al vrij snel he Noa dat het van hem uit anders lag dan voor jou.
Ik proef toch een beetje tussen de regels door dat jij hem alleen een beetje vriendschappelijk ziet zitten.
Ben je bang dat hij meer gevoelens voor je heeft ? krijgt ?
Mischien toch eens recht op de man af vragen.
Hebben jullie al plannen voor een volgende date ?Ja dat gevoel had ik inderdaad. Er was iets met hem en dat blijkt nu dit te zijn. Afgelopen woensdag wel gezoend en dat voelde wel heel goed moet ik toegeven. Hij is eigenlijk de eerste die echt vanuit zichzelf moeite doet maar dat maakt me tegelijkertijd dus ook erg alert. Ik ben wel bang dat hij meer gevoelens krijgt of zelfs al heeft. Daarom probeerde ik gisteravond met chatten ook heel erg door te vragen op dingen. De vraag: hoe werkt het voor een man als je al jaren niet meer intiem bent geweest met je vrouw? speelt al de hele dag door mijn hoofd.. Waarschijnlijk zien we elkaar morgen heel even (hij woont dichtbij)
zondag 23 december 2012 om 23:31
Triky, voor mij is de reden dat ik het contact met FB toch weer voorzichtig aanga, dat ik hem mis. Ik mis zijn aandacht, ik mis zijn berichtjes, ik mis zijn gezelligheid, ik mis het om stukjes van mijn leven hier met hem te delen - vooral omdat hij die stukjes zo leuk vindt en zo goed snapt, ik mis zijn complimentjes, zijn lieve woorden en zijn grapjes en humor.
Hij is een lange tijd heel aanwezig geweest in mijn leven en we hebben maar weinig mogelijkheden om elkaar te zien. Zolang we elkaar niet zien, is er niks aan de hand. Zien we elkaar, gaat het fout, door schuldgevoel bij hem.
Een paar dagen terug heb ik geschreven wat hij bij mij losmaakt en hoe veel waarde dat voor mij heeft. Dat is ook echt zo.
Wij hebben werkelijk nul kans op een nr1-relatie. Dat zit er echt niet in, nooit. Maar dat is ook niet waar het om gaat bij ons, we zijn echt niet verliefd.
Het enige dat je kan doen, is volgens mij je eigen hartbewaking in de gaten houden. Je eigen grenzen stellen en oppassen dat je zelf niet weer ergens in stort dat je pijn oplevert.
Hij is een lange tijd heel aanwezig geweest in mijn leven en we hebben maar weinig mogelijkheden om elkaar te zien. Zolang we elkaar niet zien, is er niks aan de hand. Zien we elkaar, gaat het fout, door schuldgevoel bij hem.
Een paar dagen terug heb ik geschreven wat hij bij mij losmaakt en hoe veel waarde dat voor mij heeft. Dat is ook echt zo.
Wij hebben werkelijk nul kans op een nr1-relatie. Dat zit er echt niet in, nooit. Maar dat is ook niet waar het om gaat bij ons, we zijn echt niet verliefd.
Het enige dat je kan doen, is volgens mij je eigen hartbewaking in de gaten houden. Je eigen grenzen stellen en oppassen dat je zelf niet weer ergens in stort dat je pijn oplevert.
zondag 23 december 2012 om 23:47
zondag 23 december 2012 om 23:50
Hoi allemaal,
Ik lees al een tijdje met jullie mee en ik wil heel graag meeschrijven, ik zou zo graag van gedachten wisselen met jullie. Ik heb een nieuwe nick aangemaakt hiervoor, omdat zelfs op een forum, waar ik ook mensen ken, bang ben voor oordelen. Niet dat ik iets fout doe vind ik, maar toch.
Ik heb een affaire met iemand die getrouwd is en zelf ben ik vrijgezel. So far so good. Maar ik vind het zo'n ingewikkelde situatie. Ik lees mee om te zien hoe anderen hier mee omgaan. Ik weet namelijk dat hij niet weggaat bij z'n vrouw, vanwege een aantal redenen, dus dit is een affaire waarbij afscheid steeds een grote rol speelt, want eens moet het stoppen. Hoe kan ik daar in m'n hoofd mee omgaan? Ik zit er al te diep in met m'n gevoel dat ik niet wil stoppen, maar ik weet wel dat dat moet op een gegeven moment. Soms lees ik hier dat mensen al jaren zo'n relatie hebben, maar ik vind het nu al zo heftig, terwijl het niet eens zo lang speelt. De verhouding wordt steeds intenser en tegelijkertijd wil ik op de rem trappen omdat ik weet dat het nergens toe leidt.
Sorry dat ik zo dit topic binnenzeil maar ben heel benieuwd hoe jullie dat doen. Hoe ga je door met iets als je weet dat het stopt? Of is het we zien het wel hoe lang het duurt. Maar dat betekent ook dat ik niet beschikbaar ben voor een relatie met alles er op en er aan.
Ik lees al een tijdje met jullie mee en ik wil heel graag meeschrijven, ik zou zo graag van gedachten wisselen met jullie. Ik heb een nieuwe nick aangemaakt hiervoor, omdat zelfs op een forum, waar ik ook mensen ken, bang ben voor oordelen. Niet dat ik iets fout doe vind ik, maar toch.
Ik heb een affaire met iemand die getrouwd is en zelf ben ik vrijgezel. So far so good. Maar ik vind het zo'n ingewikkelde situatie. Ik lees mee om te zien hoe anderen hier mee omgaan. Ik weet namelijk dat hij niet weggaat bij z'n vrouw, vanwege een aantal redenen, dus dit is een affaire waarbij afscheid steeds een grote rol speelt, want eens moet het stoppen. Hoe kan ik daar in m'n hoofd mee omgaan? Ik zit er al te diep in met m'n gevoel dat ik niet wil stoppen, maar ik weet wel dat dat moet op een gegeven moment. Soms lees ik hier dat mensen al jaren zo'n relatie hebben, maar ik vind het nu al zo heftig, terwijl het niet eens zo lang speelt. De verhouding wordt steeds intenser en tegelijkertijd wil ik op de rem trappen omdat ik weet dat het nergens toe leidt.
Sorry dat ik zo dit topic binnenzeil maar ben heel benieuwd hoe jullie dat doen. Hoe ga je door met iets als je weet dat het stopt? Of is het we zien het wel hoe lang het duurt. Maar dat betekent ook dat ik niet beschikbaar ben voor een relatie met alles er op en er aan.
zondag 23 december 2012 om 23:56
Triky, nee.. niet verliefd. Ik heb geen idee wat het wel is tussen ons, maar ik ben iig niet verliefd. En hij ook niet, geloof ik.
Daarvoor passen wij ook echt niet bij elkaar, we zijn zo totaal verschillend en wij hebben geen toekomst.
Mijn hart ligt bij mijn andere minnaar en ik herken daarbij wel wat je zegt, dat het een vaste relatie misschien wel in de weg staat. Alhoewel ik ook eigenlijk weinig mannen tegen ben gekomen in de laatste jaren, die leuk genoeg zouden zijn, voor een nr 1 en dat kwam er ook nooit van. Of dat dan komt door die leuke minnaar of omdat die leuke mannen niet mijn ware zijn, weet ik ook niet.
Moeilijk om dat te kunnen zeggen, vind ik. Of je nu geen nr 1 vindt, omdat je zo'n leuke minnaar of minnares hebt, of omder er gewoon geen leuke nr 1 op je pad komt.
Daarvoor passen wij ook echt niet bij elkaar, we zijn zo totaal verschillend en wij hebben geen toekomst.
Mijn hart ligt bij mijn andere minnaar en ik herken daarbij wel wat je zegt, dat het een vaste relatie misschien wel in de weg staat. Alhoewel ik ook eigenlijk weinig mannen tegen ben gekomen in de laatste jaren, die leuk genoeg zouden zijn, voor een nr 1 en dat kwam er ook nooit van. Of dat dan komt door die leuke minnaar of omdat die leuke mannen niet mijn ware zijn, weet ik ook niet.
Moeilijk om dat te kunnen zeggen, vind ik. Of je nu geen nr 1 vindt, omdat je zo'n leuke minnaar of minnares hebt, of omder er gewoon geen leuke nr 1 op je pad komt.
maandag 24 december 2012 om 00:06
ja dat is ook moeilijk te zeggen , ik heb regelmatig andere vriendinnen maar niemand die me echt kan raken..mijn hart ligt wat dat betreft toch echt bij haar..nu ben ik over het algemeen erg tevreden met mijn vrijgezelle leven..heb 2 huwelijken achter de rug en weet dus echt wel wat een relatie is. De vrijheid die ik nu heb vind ik erg prettig , maar mijn hart speelt me soms danig parten..vind ik lang niet altijd prettig..wat sammie zegt ervaar ik ook wel , maar de verleiding slaat altijd weer toe.We zijn erg in elkaar gekropen..
maandag 24 december 2012 om 00:16
maandag 24 december 2012 om 00:20
Triky, ja dat lijkt me erg lastig. als het nu zo was dat ik geen relatie, gezin en al die dingen zou willen, dan was het misschien makkelijker, maar dat wil ik wel en dat ga ik met hem niet krijgen. ik heb dus het gevoel dat ik m'n kansen verspeel om iemand tegen te komen met wie ik dat wel zou kunnen opbouwen. misschien loop ik te veel op de zaken vooruit, maar het spookt wel door m'n hoofd. ik ben al niet de snelste in me blootgeven in een relatie en nu gebeurt dat wel, maar bij iemand bij wie het eigenlijk niet kan.
maandag 24 december 2012 om 11:05
quote:triky schreef op 24 december 2012 @ 00:16:
je weet wel dat het eindig is sammie , maar wanneer en hoe..wij hebben het al meer dan 10 keer uitgemaakt , en toch elkaar weer op gezocht..ik kan echt niet meer zeggen hoe lang het nog duurd..wanneer we echt loskomen..dat is echt moeilijk
Ik vraag me af wat meer 'pijn' doet, het schuldgevoel, of het steeds afscheid nemen, het uitmaken.. En weet je zeker dat loskomen zo wel lukt? Doordat jullie (of zij) steeds afscheid nemen, lijkt me dat iets wat dus wel de uit eindelijke bedoeling is. Vandaar ook dat onze minnaar relatie daardoor niet beïnvloed wordt, en we echt meer kunnen genieten, er is geen eind. We zien ook totaal geen redenen om er een eind aan te maken, zijn juist meer bezig om te zien wat er wel mogelijk is. Welke leuke dingen we wel samen kunnen ondernemen.. en wie weet ooit, in een grijze toekomst als we beiden alleen zijn samenwonen in het bejaardenhuis
Iets wat zo leuk zou moeten zijn, laten beïnvloeden door zoveel negatiefs. Zeg eens eerlijk, wat is er dan nog leuk aan?
je weet wel dat het eindig is sammie , maar wanneer en hoe..wij hebben het al meer dan 10 keer uitgemaakt , en toch elkaar weer op gezocht..ik kan echt niet meer zeggen hoe lang het nog duurd..wanneer we echt loskomen..dat is echt moeilijk
Ik vraag me af wat meer 'pijn' doet, het schuldgevoel, of het steeds afscheid nemen, het uitmaken.. En weet je zeker dat loskomen zo wel lukt? Doordat jullie (of zij) steeds afscheid nemen, lijkt me dat iets wat dus wel de uit eindelijke bedoeling is. Vandaar ook dat onze minnaar relatie daardoor niet beïnvloed wordt, en we echt meer kunnen genieten, er is geen eind. We zien ook totaal geen redenen om er een eind aan te maken, zijn juist meer bezig om te zien wat er wel mogelijk is. Welke leuke dingen we wel samen kunnen ondernemen.. en wie weet ooit, in een grijze toekomst als we beiden alleen zijn samenwonen in het bejaardenhuis
Iets wat zo leuk zou moeten zijn, laten beïnvloeden door zoveel negatiefs. Zeg eens eerlijk, wat is er dan nog leuk aan?
maandag 24 december 2012 om 11:12
quote:triky schreef op 23 december 2012 @ 15:21:
van zichzelf niet..ze geeft wel toe die te hebben..sterk zelfs..maar klopt niet in haar wereldje , mag niet binnen haar huwelijk vind ze zelf..haar nr1 weet nergens van..en ze kan er ook geen weerstand aan bieden , kortom continu met zichzelf in conflict , en ik geef er ook weer aan toe zodra ik haar zie..mag duidelijk zijn dat er bij ons allebij veel gevoel meespeelt..al zo n 3 jaar inmiddels
Ik herken de gevoelens van haar wel Triky, 3 jaar is overigens wel lang, zolang heeft het bij mij niet geduurd, ik ging n.l. aan deze gevoelens kapot. Ik vond ook dat het niet kon wat ik deed (vreemdgaan) ondertussen verlangde ik enorm naar het samenzijn. Het was inderdaad een carrousel zoals jij dat zo mooi beschrijft. Mijn nr1 is ook niet op de hoogte, en dat maakt dat je continue een dubbelleven thuis hebt, het was voor mij slopend, ik snap wel dat ze daarmee wil stoppen.
Terugkijkend, want mijn relatie met mijn nr2 is nu al een poosje over, denk ik wel dat door het geheime aspect van de relatie de gevoelens heviger zijn en worden. En het aantrekken en afstoten heeft/geeft ook een 'lekker' gevoel.
Jullie kiezen niet, allebei niet, en niet kiezen is ook een keuze.
Ooit zei iemand hier tegen mij: "Iddan, je kunt ook gewoon stoppen hè!"
En in eerste instantie was ik boos over deze opmerking, maar ik kreeg hem niet meer uit mijn hoofd. Want ze had gelijk.
van zichzelf niet..ze geeft wel toe die te hebben..sterk zelfs..maar klopt niet in haar wereldje , mag niet binnen haar huwelijk vind ze zelf..haar nr1 weet nergens van..en ze kan er ook geen weerstand aan bieden , kortom continu met zichzelf in conflict , en ik geef er ook weer aan toe zodra ik haar zie..mag duidelijk zijn dat er bij ons allebij veel gevoel meespeelt..al zo n 3 jaar inmiddels
Ik herken de gevoelens van haar wel Triky, 3 jaar is overigens wel lang, zolang heeft het bij mij niet geduurd, ik ging n.l. aan deze gevoelens kapot. Ik vond ook dat het niet kon wat ik deed (vreemdgaan) ondertussen verlangde ik enorm naar het samenzijn. Het was inderdaad een carrousel zoals jij dat zo mooi beschrijft. Mijn nr1 is ook niet op de hoogte, en dat maakt dat je continue een dubbelleven thuis hebt, het was voor mij slopend, ik snap wel dat ze daarmee wil stoppen.
Terugkijkend, want mijn relatie met mijn nr2 is nu al een poosje over, denk ik wel dat door het geheime aspect van de relatie de gevoelens heviger zijn en worden. En het aantrekken en afstoten heeft/geeft ook een 'lekker' gevoel.
Jullie kiezen niet, allebei niet, en niet kiezen is ook een keuze.
Ooit zei iemand hier tegen mij: "Iddan, je kunt ook gewoon stoppen hè!"
En in eerste instantie was ik boos over deze opmerking, maar ik kreeg hem niet meer uit mijn hoofd. Want ze had gelijk.
maandag 24 december 2012 om 11:26
Sammie, voor mij is het hebben van een minnaar zonder enig toekomst perspectief een kwestie van mind set. Nooit zal ik met een minnaar mijmeren over wat niet is en niet kan zijn en ik fantaseer daar zelf ook niet over. Het is hier en nu en that's it. Het is inderdaad vreemd, eigenlijk tegen de natuur van de mens in, wij zijn altijd bezig met de toekomst en vastleggen. En dat staat haaks op het hebben van een minnaar, geen toekomst, geen vastlegging.
Ik ben het met je eens dat het een nummer 1 relatie voor jou in de weg staat. Dat is jammer. Je minnaar zal een groot stuk van jouw behoeften voor zijn rekening nemen dus de drang om voor een relatie te gaan zal er nauwelijks zijn. Je zal hem waarschijnlijk ook niet tegenkomen zolang je minnaar in beeld is. Hij is immers toch de leukste en de mooiste.
Ik ben het met je eens dat het een nummer 1 relatie voor jou in de weg staat. Dat is jammer. Je minnaar zal een groot stuk van jouw behoeften voor zijn rekening nemen dus de drang om voor een relatie te gaan zal er nauwelijks zijn. Je zal hem waarschijnlijk ook niet tegenkomen zolang je minnaar in beeld is. Hij is immers toch de leukste en de mooiste.
maandag 24 december 2012 om 12:23
Hey Roos, je verwoordt het helemaal goed. Ik fantaseer ook niet over een toekomst met hem, want dat is echt uitgesloten. maar omdat er wel sprake is van wederzijdse liefde voelt het alsof ik al bezet ben en m'n gevoel gaat naar hem, niet naar nieuwe mannen ontmoeten. En ik ben niet meer op een leeftijd dat ik denk we zien wel, want ik weet wel dat ik wel graag die toekomst met gezin wil. Hoe zit dat bij jou Roos? Ik ben t even kwijt, ben jij ook single en zo ja, wil jij wel een nr 1 relatie?
maandag 24 december 2012 om 12:34
Sammie, ik ben sinds ruim een half jaar single en nog niet aan een nieuwe relatie toe. Nu heb ik al een gezin dus geen last van tikkende klokken enzo, dat scheelt enorm. De mannen waar ik mee date zijn een soort van single of zitten in een open relatie.
Het gevoel van een beetje bezet zijn herken ik wel. Nu is het ook zo dat deFries en ik een zeer intensieve relatie onderhouden. Met een zeer groot vriendschapsdeel. Ook vieren we een paar feestdagen samen dus dat mag je ook bijna een relatie noemen
Het gevoel van een beetje bezet zijn herken ik wel. Nu is het ook zo dat deFries en ik een zeer intensieve relatie onderhouden. Met een zeer groot vriendschapsdeel. Ook vieren we een paar feestdagen samen dus dat mag je ook bijna een relatie noemen
maandag 24 december 2012 om 13:27
quote:Rooss4 schreef op 24 december 2012 @ 12:34:
Sammie, ik ben sinds ruim een half jaar single en nog niet aan een nieuwe relatie toe. Nu heb ik al een gezin dus geen last van tikkende klokken enzo, dat scheelt enorm. De mannen waar ik mee date zijn een soort van single of zitten in een open relatie.
Het gevoel van een beetje bezet zijn herken ik wel. Nu is het ook zo dat deFries en ik een zeer intensieve relatie onderhouden. Met een zeer groot vriendschapsdeel. Ook vieren we een paar feestdagen samen dus dat mag je ook bijna een relatie noemen Rooss, hoe "herken" jij dan ooit een nieuwe potentiele nr. 1? Als je lover single is en jij dat nu ook bent is er tochj werkelijk niets wat een relatie als zodanig in de weg staat? Ik kan mijzelf voorstellen dat een verleden je posties in laat nemen als: "Ik ben voorlopig single" en je dus misschien (ik chargeer nu) kansen laat lopen....
Sammie, ik ben sinds ruim een half jaar single en nog niet aan een nieuwe relatie toe. Nu heb ik al een gezin dus geen last van tikkende klokken enzo, dat scheelt enorm. De mannen waar ik mee date zijn een soort van single of zitten in een open relatie.
Het gevoel van een beetje bezet zijn herken ik wel. Nu is het ook zo dat deFries en ik een zeer intensieve relatie onderhouden. Met een zeer groot vriendschapsdeel. Ook vieren we een paar feestdagen samen dus dat mag je ook bijna een relatie noemen Rooss, hoe "herken" jij dan ooit een nieuwe potentiele nr. 1? Als je lover single is en jij dat nu ook bent is er tochj werkelijk niets wat een relatie als zodanig in de weg staat? Ik kan mijzelf voorstellen dat een verleden je posties in laat nemen als: "Ik ben voorlopig single" en je dus misschien (ik chargeer nu) kansen laat lopen....
