Relaties
alle pijlers
Oogkleppen, Wazen, BeenThereDoneThats en Tranen, deel 5
zaterdag 7 juli 2007 om 23:49
Een topic waar iedere vrouw kan aansluiten die in een ongelijkwaardige relatie zit of heeft gezeten.
Er zijn de verschrikkelijke verhalen van vrouwen die mishandeld zijn, die zelfs blij moeten zijn dat ze het er levend of niet al te zwaar gewond vanaf hebben gebracht. Maar het begint al bij niet gewoon jezelf kunnen zijn in de relatie, bij afhankelijk zijn van de buien van je partner, bij van alles uit de kast te moeten halen om je partner goed gestemd te houden.
Een speelbal zijn: of jij, of je huisraad, of je eigen dingetjes moeten eraan geloven.
Vooral: onvrij zijn. Niemand houdt je beet, niemand dwingt je te lopen, en toch ben je niet vrij. Je weet dat je eigenlijk anders wilt maar je doet het niet.
Angst. Soms meer, soms minder, soms lijkt ze weer afwezig.
Op het scherpst van de snede leven, want áls je ruzie kunt maken over iets wat je uitgesproken wilt hebben, dan dóe je het ook, zover als je kunt.
Eruitstappen: eindelijk voor jezelf kiezen. Er dan achter komen dat er ook nog een leven te leven valt, in te vullen valt. Jezelf eindelijk tegenkomen.
Manu jij kunt je verhaal niet meer vertellen.
Er zijn de verschrikkelijke verhalen van vrouwen die mishandeld zijn, die zelfs blij moeten zijn dat ze het er levend of niet al te zwaar gewond vanaf hebben gebracht. Maar het begint al bij niet gewoon jezelf kunnen zijn in de relatie, bij afhankelijk zijn van de buien van je partner, bij van alles uit de kast te moeten halen om je partner goed gestemd te houden.
Een speelbal zijn: of jij, of je huisraad, of je eigen dingetjes moeten eraan geloven.
Vooral: onvrij zijn. Niemand houdt je beet, niemand dwingt je te lopen, en toch ben je niet vrij. Je weet dat je eigenlijk anders wilt maar je doet het niet.
Angst. Soms meer, soms minder, soms lijkt ze weer afwezig.
Op het scherpst van de snede leven, want áls je ruzie kunt maken over iets wat je uitgesproken wilt hebben, dan dóe je het ook, zover als je kunt.
Eruitstappen: eindelijk voor jezelf kiezen. Er dan achter komen dat er ook nog een leven te leven valt, in te vullen valt. Jezelf eindelijk tegenkomen.
Manu jij kunt je verhaal niet meer vertellen.
donderdag 1 mei 2008 om 22:52
zondag 4 mei 2008 om 21:03
Hai allemaal, lang niet hier geweest. Het was even minder belangrijk. Met mij gaat het goed.
Ook hier nog eens goed nieuws. Vriendin van mij is bij haar man weg. Eindelijk weg uit die o zo bekende situatie. Haar kindjes hebben wel alles meegekregen helaas. Maar alle instanties zijn erbij betrokken. Vriendin lijkt echt goed in te zien hoe een en ander gewerkt heeft, hoe het zo ver heeft kunnen komen. Ik hoop dat ze ook weg blijft, maar het ziet er goed uit. Toch blijf ik bang he, dat ze terug gaat. 't Is pas een paar weken. Huis en zo is nog niet geregeld.
Dubio, congratulations girl. Heb nog niet echt ver teruggelezen, dat komt zo, maar je laatste berichtjes klinken (de glazen) erg goed.
Iseo, hai, ook nog hier?
Ook hier nog eens goed nieuws. Vriendin van mij is bij haar man weg. Eindelijk weg uit die o zo bekende situatie. Haar kindjes hebben wel alles meegekregen helaas. Maar alle instanties zijn erbij betrokken. Vriendin lijkt echt goed in te zien hoe een en ander gewerkt heeft, hoe het zo ver heeft kunnen komen. Ik hoop dat ze ook weg blijft, maar het ziet er goed uit. Toch blijf ik bang he, dat ze terug gaat. 't Is pas een paar weken. Huis en zo is nog niet geregeld.
Dubio, congratulations girl. Heb nog niet echt ver teruggelezen, dat komt zo, maar je laatste berichtjes klinken (de glazen) erg goed.
Iseo, hai, ook nog hier?
zondag 4 mei 2008 om 21:09
Oja, ik heb de afgelopen dagen nog wat belangrijks geleerd.
Ik heb altijd gedacht dat mijn eigen foute relatie net zo uit de hand had kunnen lopen als andere relaties hier. Nu denk ik eigenlijk van niet: ultimo mis ik dat zorgzame, waardoor je je verantwoordelijk voelt voor het geluk van die ander, je voortdurend hem wilt helpen om zich beter te voelen.
Het gekke is dat ik het gebrek aan zorgzaamheid tot nu toe altijd een van mijn slechtste kanten vond. Zebravinkjes die het niet redden door het gebrek aan eten. Gekscherend zeggen dat het al heel wat is dat mijn kinderen eten krijgen. Maar ondertussen...
En nu ineens die gedachte dat het mij uit een hele vervelende situatie heeft weggehouden.
Ik heb altijd gedacht dat mijn eigen foute relatie net zo uit de hand had kunnen lopen als andere relaties hier. Nu denk ik eigenlijk van niet: ultimo mis ik dat zorgzame, waardoor je je verantwoordelijk voelt voor het geluk van die ander, je voortdurend hem wilt helpen om zich beter te voelen.
Het gekke is dat ik het gebrek aan zorgzaamheid tot nu toe altijd een van mijn slechtste kanten vond. Zebravinkjes die het niet redden door het gebrek aan eten. Gekscherend zeggen dat het al heel wat is dat mijn kinderen eten krijgen. Maar ondertussen...
En nu ineens die gedachte dat het mij uit een hele vervelende situatie heeft weggehouden.
maandag 5 mei 2008 om 09:07
quote:AnnemoonS schreef op 04 mei 2008 @ 21:09:
ultimo mis ik dat zorgzame, waardoor je je verantwoordelijk voelt voor het geluk van die ander, je voortdurend hem wilt helpen om zich beter te voelen.
Lijkt me wel handig om daar wat méér van te hebben, ik heb dat zorgzame juist heel erg en ga daardoor gemakkelijk (nog steeds!) aan mezelf en mijn behoeften voorbij. De ander is belangrijker, oei, niet boos maken, niet teleurstellen. Nog steeds aan valkuil.
Dus ik denk dat het een hele behulpzame eigenschap kan zijn, om dat juist niet zó te hebben. Kan je erg van pas komen in de situaties waar je het over hebt.
ultimo mis ik dat zorgzame, waardoor je je verantwoordelijk voelt voor het geluk van die ander, je voortdurend hem wilt helpen om zich beter te voelen.
Lijkt me wel handig om daar wat méér van te hebben, ik heb dat zorgzame juist heel erg en ga daardoor gemakkelijk (nog steeds!) aan mezelf en mijn behoeften voorbij. De ander is belangrijker, oei, niet boos maken, niet teleurstellen. Nog steeds aan valkuil.
Dus ik denk dat het een hele behulpzame eigenschap kan zijn, om dat juist niet zó te hebben. Kan je erg van pas komen in de situaties waar je het over hebt.
Alles is mooi wanneer het echt is - Sara Kroos
maandag 5 mei 2008 om 10:10
Dag dames,
Ook ik heb een lekker zonnig weekend achter de rug, dus geen internet voor mij. Zouden we dan toch een leven naast hert forum hebben Wat heeft zon toch een effect op je gemoedstoestand, ongelofelijk. Of zou het misschien ook een kléin beetje met mijn goeie nieuws te maken hebben? Heerlijk, dak open, muziek hard en maar meezingen met de kinderen achterin. Ik geloof dat ik gelukkig ben
Leuk je weer te zien Annemoon! Fijn dat het zo goed gaat dat je dit forum niet nodig had Is je vriendin op de hoogte van dit forum? Het is misschien leuk/zinvol voor haar om hier mee te lezen, ook al zou ze niet willen schrijven.
liefs,
dubio
Ook ik heb een lekker zonnig weekend achter de rug, dus geen internet voor mij. Zouden we dan toch een leven naast hert forum hebben Wat heeft zon toch een effect op je gemoedstoestand, ongelofelijk. Of zou het misschien ook een kléin beetje met mijn goeie nieuws te maken hebben? Heerlijk, dak open, muziek hard en maar meezingen met de kinderen achterin. Ik geloof dat ik gelukkig ben
Leuk je weer te zien Annemoon! Fijn dat het zo goed gaat dat je dit forum niet nodig had Is je vriendin op de hoogte van dit forum? Het is misschien leuk/zinvol voor haar om hier mee te lezen, ook al zou ze niet willen schrijven.
liefs,
dubio
Ga in therapie!
maandag 5 mei 2008 om 20:16
quote:dubiootje schreef op 05 mei 2008 @ 10:10:Heerlijk, dak open, muziek hard en maar meezingen met de kinderen achterin.
Hé, jij ook?.. Dak open? Ik zwaai even naar je, mede-cabriorijder. Ja, goeie manier om af te reageren, ben ik helemaal met je eens. Of om lekker blij te zijn, in jouw geval. Is beter ook.
(Bij mij kan er trouwens niemand achterin, het is een tweezittertje)
Zo nu weer on-topic.
Hé, jij ook?.. Dak open? Ik zwaai even naar je, mede-cabriorijder. Ja, goeie manier om af te reageren, ben ik helemaal met je eens. Of om lekker blij te zijn, in jouw geval. Is beter ook.
(Bij mij kan er trouwens niemand achterin, het is een tweezittertje)
Zo nu weer on-topic.
Alles is mooi wanneer het echt is - Sara Kroos
maandag 5 mei 2008 om 21:17
Hihi, 'onze eigen Anemoon'. Ja hoor 
Moest een nieuwe nick, vond Viva, dus niet meer Annemoonz, maar Annemoons. Oh, zie nu dat het plaatje bij mijn naam dan natuurlijk ook weg is. Hmm, waar zou ik die ooit gejat hebben...
Dubio, Vriendin weet dat ik hier schrijf. Weet niet of ze hier ook bij wil komen. Dat laat ik lekker aan haar. We hadden dit weekend een hele discussie over valkuilen. Zij heeft dus wel dat zorgzame. Wel heel sneu om te zien hoe haar jongens toch gestresst reageren af en toe. Toen ze binnenkwamen begon de jongste direct het hele verhaal te vertellen. En hoe reageer je als een kind van 3 je de verhalen vertelt die we hier allemaal zo goed kennen? Of als een kind van 5 een stoel boven zijn hoofd houdt om zich te verstoppen (want zo deed hij dat ook als papa en mama ruzie hadden).
Maar goed, ze zijn pas 2 weken weg. De jongens speelden ook wel weer zo leuk met mijn kids dat ik toch het grootste deel van mijn tijd een brede glimlach op mijn gezicht had.
Elmervrouw, ja het is een beetje dubbel met dat zorgzame. Als je het teveel hebt, dan heb je dus ook die enorme valkuil van blijven hangen in ongelijke relaties. Maar (let op het tocht hier, want er komt een enorme open deur) teveel is nooit goed he.
Moest een nieuwe nick, vond Viva, dus niet meer Annemoonz, maar Annemoons. Oh, zie nu dat het plaatje bij mijn naam dan natuurlijk ook weg is. Hmm, waar zou ik die ooit gejat hebben...
Dubio, Vriendin weet dat ik hier schrijf. Weet niet of ze hier ook bij wil komen. Dat laat ik lekker aan haar. We hadden dit weekend een hele discussie over valkuilen. Zij heeft dus wel dat zorgzame. Wel heel sneu om te zien hoe haar jongens toch gestresst reageren af en toe. Toen ze binnenkwamen begon de jongste direct het hele verhaal te vertellen. En hoe reageer je als een kind van 3 je de verhalen vertelt die we hier allemaal zo goed kennen? Of als een kind van 5 een stoel boven zijn hoofd houdt om zich te verstoppen (want zo deed hij dat ook als papa en mama ruzie hadden).
Maar goed, ze zijn pas 2 weken weg. De jongens speelden ook wel weer zo leuk met mijn kids dat ik toch het grootste deel van mijn tijd een brede glimlach op mijn gezicht had.
Elmervrouw, ja het is een beetje dubbel met dat zorgzame. Als je het teveel hebt, dan heb je dus ook die enorme valkuil van blijven hangen in ongelijke relaties. Maar (let op het tocht hier, want er komt een enorme open deur) teveel is nooit goed he.
maandag 5 mei 2008 om 22:23
dinsdag 6 mei 2008 om 08:35
quote:Elmervrouw schreef op 05 mei 2008 @ 20:16:
[...]
Hé, jij ook?.. Dak open? Ik zwaai even naar je, mede-cabriorijder. Ja, goeie manier om af te reageren, ben ik helemaal met je eens. Of om lekker blij te zijn, in jouw geval. Is beter ook.
(Bij mij kan er trouwens niemand achterin, het is een tweezittertje)
Zo nu weer on-topic.
O ja, in mijn dromen rijd ik in een cabrio..... zucht. Ik ben al heel blij met mijn schuifdak Misschien in de toekomst wel Ik durf nu weer te denken aan leuke dingen, plannen te maken voor dingen die geld kosten.
Maar ik zwaai terug door mijn schuifdak
[...]
Hé, jij ook?.. Dak open? Ik zwaai even naar je, mede-cabriorijder. Ja, goeie manier om af te reageren, ben ik helemaal met je eens. Of om lekker blij te zijn, in jouw geval. Is beter ook.
(Bij mij kan er trouwens niemand achterin, het is een tweezittertje)
Zo nu weer on-topic.
O ja, in mijn dromen rijd ik in een cabrio..... zucht. Ik ben al heel blij met mijn schuifdak Misschien in de toekomst wel Ik durf nu weer te denken aan leuke dingen, plannen te maken voor dingen die geld kosten.
Maar ik zwaai terug door mijn schuifdak
Ga in therapie!
dinsdag 6 mei 2008 om 08:43
Annemoon, het is inderdaad een goed teken dat de kinderen zich uiten. Goed dat je vriendin dat ook stimuleert. Mijn oudste had dit in nogal extreme mate in het begin, en dit werd mij door diverse hulpverleners verteld: beter alles eruit gooien dan het opkroppen. Het is wel moeilijk om te zien ja.
Mamz, ik denk dat elk kind er op zijn eigen manier mee omgaat. Dat zag ik bij die twee van mij al. De oudste kreeg woedeaanvallen, de jongste had vooral veel vragen gevolgd door huilbuien (of andersom). Het is vooral een kwestie van karakter, denk ik. Als ze jou vragen stelden, voelden ze zich bij jou echt wel veilig. Ik snap trouwens niet waarom je daaraan zou twijfelen
Rabelbo, hoe is het met jou?
liefs,
dubio
Mamz, ik denk dat elk kind er op zijn eigen manier mee omgaat. Dat zag ik bij die twee van mij al. De oudste kreeg woedeaanvallen, de jongste had vooral veel vragen gevolgd door huilbuien (of andersom). Het is vooral een kwestie van karakter, denk ik. Als ze jou vragen stelden, voelden ze zich bij jou echt wel veilig. Ik snap trouwens niet waarom je daaraan zou twijfelen
Rabelbo, hoe is het met jou?
liefs,
dubio
Ga in therapie!
dinsdag 6 mei 2008 om 10:24
Dubiootje, lief dat je aan me denkt. Het gaat wel, maar houdt niet over. Ga maar flink aan het werk vandaag. Man komt vandaag thuis, benieuwd of hij nog wat te zeggen heeft.
Mamzell, ik denk ook dat elk kind anders reageert. De een vertelt veel, de ander stelt vragen, weer een ander krijgt woede-aanvallen. Verschilt per leeftijd, karakter, etc.
Mamzell, ik denk ook dat elk kind anders reageert. De een vertelt veel, de ander stelt vragen, weer een ander krijgt woede-aanvallen. Verschilt per leeftijd, karakter, etc.
