Diabetesland

Dag allen,



Jullie dus ook lekker aan de rauwkost? Schoonzusje vroeg gister wat ik op haar verjaardag aan snaai zou willen, kom ook niet veel verder dan rauwkost en ongezouten noten. Red ik me ook prima mee moet ik zeggen. Suikers gaan mooi en dat vind ik erg rustgevend. Gister nog wel zitten huilen, vanavond is een festivalding waar ik een kaartje voor heb maar de echt leuke bandjes komen allemaal heel erg laat en ik moet morgen werken. Sowieso ben ik zo moe dat ik elke avond ruim voor 22 uur in bed lig en dat gaat dus vanavond ook niet zoveel worden.

Gefrustreerd van het moe zijn en niet alles mee kunnen doen dus.



Vanmorgen een echo gehad en hij/zij was erg beweeglijk en het hartje gehoord

Weet precies waar ik het voor doe!

Ga even in delen reageren want met teruglezen en reageren gaat het niet soepel



Carmencita wat jammer zeg! Ik snap je helaas wel, ik raak soms ook gefrustreerd op mn lijf Maar dat festival komt vast nog wel een keer, positief denken toch Hoeveel weken ben je nu? Nog binnen de 12 weken denk ik?



Teddeke, wat is modifast? Zijn dat shakes oid?

Fijne vakantie gehad? Bah wat zul je het koud hebben dan hier met dat grijze weer. Dikke knuf om je warm te houden en zet hem op met die strijd tegen de kilo's!



Ris hoe is het vandaag gegaan of 'moest' je alleen gister? Heb je nog veel last? Helpt de pijnpoli naar wens? Wat een vragen.. De leukste dan; wat heb je gister gesnaaid? Virtueel snoepen is fijn voor de lijn dus maak me lekker



Pixel mooi paars kleurtje heb je

Wat vervelend van die plekken. Kan geen tips geven want geen ervaring maar hoop dat ze snel wegtrekken. En wat fijn dat je je beter voelt! Ik wilde vragen had jij eerst alleen medicijnen maar jij bent een speciaal geval toch? Of vergis ik me dan? Staat me iets van bij iig.. Hoe speciaal weet ik niet hoor dus weet niet of het gepast is dit te zeggen eigenlijk.. Ik voel me een beetje stom nu maar wil eigenlijk alleen weten waarom je bent gaan spuiten. Puur interesse Sterkte met die plekken! Voor jou ook een



Sri het enthousiasme straalt ervanaf! Wat fijn als je lekker werk hebt he! Geniet ervan!



Setter alles goed met jou? Misschien lees ik het een pagina terug hoor haha maar jij hebt op deze pagina niet veel geschreven.begalve een kus voor je zus en over het respect hier. Dat vind ik ook, vind dit een warm topic



Ff enter en dan een pagina teruglezen en weer reageren hihi

Het verhaal over de lepeltjes deed me wel goed. Het gaf me bevestiging dat ik goed bezig ben met niet alles willen en kunnen en daar ben ik goed mee bezig. Goed bezig he Mooi geschreven chooc, goed bezig. Pfff...



Aileen ik ken jou nog niet zo goed maar ik begrijp de andere dames wel. Van wat ik heb gelezen ga je een pittige tijd door. Ik moet er nog ff inkomen wie je bent en wat er speelt maar dat komt vanzelf wel denk ik. Ik schrijf hier nu een half jaar mee, ik weet sinds mei (ik weet het niet eens meer sinds wanneer eigenlijk..) dat ik beginnend diabeet ben en schrijf hier dus mee. Bij deze hoi en een dikke van mij.



Lief een burnout gehad? Misschien een stomme vraag maar hoe kwam je daar achter? Mijn klachten wijzen ook die kant op maar daar wil ik niet aan. Komt denk ik omdat ik na ruim 2 jaar therapie genoeg gedragsveranderingen heb moeten ondergaan, nu sinds het diabetes verhaal een voedingspatroon heb veranderd en ik ben er klaar mee. Ik hoop dat ze iets kunnen vinden wat mijn klachten verklaard maar mijn fysio denkt dat het de nasleep van mijn depressie is.. Als dat de uitkomst is weet ik het niet meer. Dus ben wel benieuwd naar jouw verhaal over burnout en hoe je daarmee bent omgegaan.



Truffel is je buikloop over? En wat een gekke droom haha. Jammer dat je wakker werd voordat je de uitslag had hihi



Volgens mij heb ik nu iedereen gehad. Gelukkig want ik kijk scheel nu



Ik ga nog even thee drinken en wat tv kijken. Vertel ik een andere keer over die bicom therapie en hoe ik daar inene bijkom. Nu even ontspannen anders zijn mijn lepels op

quote:chocolover schreef op 09 januari 2013 @ 17:10:

Lief een burnout gehad? Misschien een stomme vraag maar hoe kwam je daar achter? Mijn klachten wijzen ook die kant op maar daar wil ik niet aan. Komt denk ik omdat ik na ruim 2 jaar therapie genoeg gedragsveranderingen heb moeten ondergaan, nu sinds het diabetes verhaal een voedingspatroon heb veranderd en ik ben er klaar mee. Ik hoop dat ze iets kunnen vinden wat mijn klachten verklaard maar mijn fysio denkt dat het de nasleep van mijn depressie is.. Als dat de uitkomst is weet ik het niet meer. Dus ben wel benieuwd naar jouw verhaal over burnout en hoe je daarmee bent omgegaan.

Heb je even?

Ik kreeg coeliakie, vond dat maar stom en besloot onbewust dat ik mij hier niet door ging laten tegenhouden. Gevolg: Vol gas. Véél te hard. Geen zwakte van mezelf accepteren. Toen daar ook nog een zeer zware klus bij kwam op mijn werk, met heel veel jetlags binnen een aantal weken en werkdagen van 16 uur aan de andere kant van de wereld, werd ik toch wel moe. Ik gaf niet toe maar klaagde wel over vermoeidheid, zag er ook erg slecht uit. Liefman begon te klagen dat ik het alleen maar over werk had. Dat hij wilde dat ik rustiger aan deed. Ik luisterde niet. Tot ik op een dag niet alleen dacht 'ik ben op', maar het ook besefte. Ik trapte heel voorzichtig op de rem met werk, huilend en wel. Twee weken later had ik een confrontatie op het werk en begon hysterisch te huilen. Ik ben naar huis gestuurd. Ja, en dan beslist iemand anders dat je op bent. En dat doet pijn. Want ik wist het allemaal beter. Zij wisten niet hoe ik me voelde, ik was heus geen zwak poppetje, ik kon echt nog wel door, even rust maar, even rust, en dan zou ik een maand later wel weer op reis gaan en afmaken waar ik aan was begonnen.

Ik ging eens per week naar therapie en ook zij moest vooral haar mond houden. Ze moest vooral niet denken dat ze het beter wist dan ik want ze had geen idee. Ze vroeg wat voor cijfer ik mijn leven gaf als ik het alleen aan coeliakie afwoog. Ik gaf een 2. Vervolgens hetzelfde voor diabetes. Ik gaf een 8. Vervolgens vroeg ze wat er gebeurt als ik een dag gluten eet. Buikpijn, vermoeidheid, diarree.... Verder kwam ik niet. Vervolgens voor diabetes, als ik een dag niet spuit of nadenk. Dan ga ik dood, zei ik. Ja, en die kopte ze in: Is doodgaan niet veel erger dan een beetje buikpijn en vermoeidheid?

Ik kon haar wel wat aandoen. Maar langzaamaan besefte ik wel dat er iets niet goed ging in mijn hoofd.

Ik begon ook met schrijven op de psychepijler. We wezen elkaar op onze denkfouten en zagen dat we allemaal diezelfde fouten maakten. We konden allemaal rázend worden om niks, dat ook beseffen, maar het niet kunnen stoppen. Het gaf heel veel inzicht en daarmee ook de acceptatie dat er nu eenmaal iets aan de hand was, dat we ziek waren. Van schoppen ging het naar begrijpen. Iemand kwam met de lepels aan. We verzonnen zelf trucjes om beter met onze emoties en energie om te gaan (als je die wilt horen, roep maar).

Heel langzaam heb ik mijn werk weer opgebouwd. Ik kreeg zeer slechte medewerking op het werk, eigenlijk helemaal niet. Ik weet zeker dat dat mijn genezing heeft vertraagd. Uiteindelijk ben ik over mijn trots heen gestapt en heb besloten dat ik mijn eigen geluk ging verzorgen, ook al zouden zij dan denken dat ze hadden gewonnen. Ik heb er geen seconde spijt van dat ik nu ergens anders werk, ik voel me stukken beter en heb feitelijk gewonnen. Maar nog steeds vind ik het jammer dat zij denken dat ze wonnen. Dat gaat nooit meer weg.

Toen ik zag heb je even dacht ik ja tuurlijk! Maarreeee ik lees het morgen wel grondig Als ik daar nu over ga nadenken slaap ik niet. Heb al veel geleerd Dankje alvast, morgen kom ik er op terug Trusten!

@Teddeke: Succes met de Modifast en het afvallen.



@Setter: Woon in Meppel.



@Pixel: Fijn dat het goed gaat met spuiten. Wel rot dat het soms pijn doet. Je zegt dat buikspuiten goed gaat ivm vet, maar dat je toch in je been spuit. Ik heb (denk ik) gemist waarom.



@Ris: Wandelen gaat goed. Hij luistert veel beter. Ook naar z'n baas. Hij ligt nu te snurken. Tussen hem en m'n kat Gizzie gaat het ook steeds beter.



@Choco: Sterkte met 4 weken wachten op de uitslag.

Ja, de buikloop (net woord ) is zo goed als over.



@Teddeke: Lief aangeboden van die meter, maar ik kan het ook even bij de HA laten meten.



@Carmen en Lief:



Ik probeer beter te eten, maar ik vergeet nog zo vaak om te eten. Vandaag ook: We waren in de stad en inene bedenk ik me dat ik alleen nog maar 2 plakken ontbijtkoek en een banaan op had en toen ik dat bedacht was het rond 16:00.



Ik heb echt een slecht eetpatroon. Dat moet echt veranderen...

Truf; de langwerkende insuline van Pix moet in haar been gespoten worden, de kortwerkende in haar buik. Heeft iets te maken met de afgifte van de insuline of zo....

Misschien een kinderachtige oplossing voor je "vergeten te eten" een wekker zetten? Of in je telefoon een alarm met de mededeling "Truf; ETEN! Ja, nu! Niet wachten!" Het zal ook wel niet meevallen als je een eetprobleem hebt, maar vanwege je diabetes is het super belangrijk om wel op gezette tijden iets te eten. Dan heb ik het nog niet eens over wat je eet, ik denk ook dat je moet kiezen om het op te bouwen. Wil je eerst regelmatig leren eten of ga je eerst voor gezond eten?

Ik ontbijt trouwens heel soms ook niet, als ik een mega-hyper heb (23,4 of zo), dan spuit ik wel, maar dan wacht ik tot die suiker zakt voordat ik iets eet. Ik heb dan geen eetlust en ik kan amper inschatten wat ik zou moeten spuiten voor een boterham bij zulke hoge waardes.

En als ik geen zin heb in ontbijten met brood, neem ik yoghurt met krokante muesli. echt lekker vind ik dat!

Eens zien... wat zou je nog meer kunnen ontbijten; een yoghurt-fruit shake. Gezond, vloeibaar en je kunt het van te voren klaar maken.

Ik geef gewoon tips hoor, misschien dat je er door geprikkeld wordt om iets te proberen. Je zegt namelijk dat je eetpatroon moet veranderen en de enige die dat kan doen, ben jezelf, zet 'm op!



Lief; ik heb bij de natuurvoedingswinkel muesli gekocht, niet de glutenvrije, maar andere; superlekker!



Ik ben vanmorgen bij de fysio geweest, moet mijn oefeningen blijven doen, moet een automatisme worden dat ik mijn buik-rugspierencorset gebruik ipv mijn rug zo belast.

Daarna met mijn zus de stad in om koffie te drinken en omdat het half 11 was en ik een lage suiker had, vond ik dat we best een taartje bij de koffie mochten. Jammie... chocoladetaart. Echt... to die for!

Nog een paar dingen geshopt (m.n. voor de kinderen) en thuisgekomen heb ik de koe bij de horens gevat en ben nu eindelijk eens wat dingen op gaan hangen op onze slaapkamer die al vanaf oktober klaar is, maar waar nog niks gezelligs hing (het stond wel klaar). Ik kan niet boren, dus ik heb het maar met spijkers opgehangen.

En nu ben ik wel verrot.... over een half uur is het weer feest hier, is iedereen weer thuis. Dus ik ga nog ff liggen!



XXX

Oh ja nu snap ik het Ris.



Ik heb de afgelopen dagen proberen te ontbijten. Soms met roomyoghurt, soms met een banaan of ontbijtkoek.

Ik ga proberen om tegelijk met de kat te eten.



Is het trouwens een probleem als ik 's morgens iets eet (dus ontbijt) en ik ga daarna weer even slapen? Moet ik daarna nóg een keer ontbijten?



Vandaag weer vergeten te eten in de middag, dus net brood met Gelderse worst op.

quote:Ris schreef op 10 januari 2013 @ 14:31:



Ik ben vanmorgen bij de fysio geweest, moet mijn oefeningen blijven doen, moet een automatisme worden dat ik mijn buik-rugspierencorset gebruik ipv mijn rug zo belast.

Ooit leerde mijn moeder mij om zoveel mogelijk tijdens het lopen en staan mijn buik in te houden. Niet extreem, maar gewoon lichtjes. Je buikspieren worden daar echt een stuk sterker van, met name je onderbuik. Dus eerst heel extreem inhouden, dat is dan 10 op een schaal van 10, en dan een stukje terug, naar 3 of 5.

Het is even wennen, je vergeet het snel, maar na een tijdje merkte ik dat ik eigenlijk altijd mijn buikspieren een beetje aanspan als ik sta of loop. Gewoon beginnen met elke keer als je aardappels schilt, en dan uitbreiden. Wie weet heb je er wat aan.

Lief ik reageer het weekend op je. Ongesteld geworden en beetje blegh. Wilde serie kijken op de bank, doet ie het niet meer Dus nu lig ik in bed. Trusten ladies!

Nou, ik heb vandaag de gevoeligheden van mijn bloedsuikermeter mogen ervaren hoor. We waren lekker de hele dag vissen en mijn vorige meter zei altijd in de winter dat hij het dan koud had en dan deed hij het gewoon niet. Dus sindsdien doe ik mijn meter keurig in mijn binnenzak ipv in de grote tas. Vandaag ook gedaan, en in de grote tas mijn reservecassette met stripjes want die waren bijna op. Vanmiddag voelde ik me niet lekker (ik ben weer steeds niet lekker, darmen kloten weer, misselijk en wankel), dus ik wil meten, maar inmiddels waren mijn stripjes dus op. Nieuwe cassette erin, meten: LO Kanniewaarzijn, dus nog een keer: 1.1 Paar pakjes vruchtensap naar binnen gegooid, hoewel ik het wel raar vond: zó rot voelde ik me nou ook weer niet... Maar ja, ik wilde het risico niet lopen dat ik uit de boot zou pleuren. Dus een half uur later, stripjes lekker opgewarmd tegen de borst, weer meten: 3.6. Blijkbaar klopte het dus wel... Eng want ik voelde het dus helemaal niet zo ernstig. Nog een Snicker erin dan maar.

Kom ik net thuis, anderhalf uur later, heb ik toch wel dorst, meten: 21.4

Nou, dat is dus duidelijk. De gevoeligheid zit 'm niet in de meter, maar in de stripjes. Die dus voortaan ook maar beschermen.



voor iedereen!

Lief, dat is toch heftig kut! Waar bestaan die strips eigenlijk uit? Hoe komt het dat die dingen gevoelig zijn voor omgevingsfactoren? Wat krankzinnig dat daar in de gebruikersdocumentatie nergens op gewezen wordt, of staat dat er wel in en had je daar nog niet naar gekeken? Kan hoor, 99% van de Nederlandse gebruikers van wat voor apparatuur dan ook leest de handleidingen nooit. Kan ik soms voor je zoeken?

Ik kan mij niet herinneren de gebruiksaanwijzing zo gedetailleerd te hebben bestudeerd. Wellicht heb ik wel naar de minimale operatie-temperatuur gekeken maar dan niet of het de strips of de meter is. Normaalgesproken heb ik ook geen overgang op nieuwe cassette als ik op het water zit dus dit was een uitzonderlijke situatie.

Volgens mij werkt mijn meter op geleidingsgraad van het bloed. Dus er is wel logica met de temperatuur, als die lager is, is de geleiding lager en blijkbaar verlaagt suiker ook de geleiding. Ik zal het even opzoeken, zo terug

OK, let op. Op de strip zit een enzym dat reageert met het glucose en een kleur veroorzaakt. Die wordt dan met reflectiefotometrie bepaald. De reactie zal temperatuurafhankelijk zijn denk ik.

De cassette moet tussen 2 en 30C bewaard worden, staat op de bijsluiter van de cassette. In de gebruiksaanwijzing van de meter staat alleen dat de meting moet worden uitgevoerd tussen 10 en 40C. Tussen 8-10 en 40-42 krijg je een waarschuwing (die ik niet heb gehad vandaag!) en onder 8 en boven 42 weigert hij gewoonweg dienst (wat vandaag niet het geval was!) Raar eigenlijk. Dat zou betekenen dat je nooit buiten die temp kan meten. Of betekent dat dan dat je de meter tussen die temperaturen moet houden?

Het wordt steeds ingewikkelder, maar hierbij is wel aangetoond (denk ik, check dit even), dat de meter heeft gefaald. Hij had een melding moeten geven dat de strips niet op temperatuur waren. :S

Ik ga gewoon de cassette voortaan ook in de borstzak houden.

Overigens moet de cassette blijkbaar wel op omgevingstemp zijn om condensvorming te voorkomen. Dat heb ik dus fout gedaan.

Toch vind ik dat het ding dienst had moeten weigeren. Hij moet niet de temp van de meter meten, maar de temp van de cassette.

https://www.accu-chek.nl/nl/producten/m ... obile.html

quote:lief_29 schreef op 09 januari 2013 @ 21:41:

Heb je even?

Ik kreeg coeliakie, vond dat maar stom en besloot onbewust dat ik mij hier niet door ging laten tegenhouden. Gevolg: Vol gas. Véél te hard. Geen zwakte van mezelf accepteren. ...

Oeh, dat kwam even hard aan. Ik zou het gedeeltelijk zelf geschreven kunnen hebben, al meerdere keren in mijn leven. Dank voor de spiegel die je me voorhoudt.



Lief, heel toevallig heb ik de volledige handleiding van de Accu-Chek doorgelezen, omdat ik em sinds deze week ook heb. Ik heb onder meer de temperaturen vergeleken met de meter die ik eerder gebruikte (die strips werken tussen de 9 en 30 graden, wat ik best een kleine marge vind. Kan me best voorstellen op lagere en op hogere temperaturen te moeten meten.). Ik zou toch even een bericht naar de fabrikant sturen hierover.

Ik ben er nog niet helemaal uit. Mijn oude meter heeft meer handelingen nodig om em te laten werken (strip erin, lancet in de prikker doen) maar heeft weer andere voordelen. Maar het is wel handig om een beslissing te gaan nemen, omdat ik nieuwe strips moet gaan bestellen...



Ben je alweer een beetje gezakt?



Sri, ik lees altijd handleidingen, hoewel ik ook van mening ben dat je sommige apparaten ook moet kunnen bedienen zonder handleiding. En ja, er zijn heel veel handleidingen zo ontzettend slecht geschreven! Ook bij producten waarbij je dat stukje kwaliteit wèl zou verwachten.



voor allemaal

quote:pixel schreef op 12 januari 2013 @ 21:47:



[...]



Sri, ik lees altijd handleidingen, hoewel ik ook van mening ben dat je sommige apparaten ook moet kunnen bedienen zonder handleiding. En ja, er zijn heel veel handleidingen zo ontzettend slecht geschreven! Ook bij producten waarbij je dat stukje kwaliteit wèl zou verwachten.



voor allemaal

Pix, apparaten zonder handleidingen gaat niet gebeuren, want daar zijn regels voor.

Zeker elektrische medische apparatuur is aan tig normen gebonden (IEC, mijn nieuwe klus: uitpluizen en toepassen, daarom weet ik dat nu ). Hoe dat zit met elektrische apparatuur die op batterijen werkt, weet ik niet.



Van slecht geschreven handleidingen weet ik al langer meer dan goed is. Die kunnen worden onderverdeeld in slecht geschreven handleidingen en goed geschreven handleidingen die heel slecht vertaald zijn. 'Sguiv de gnrlurk in de ovn en draih knob A naar linx tot uw klic hoord'. Dat werk .



Zoek je een goede handleiding voor iets, kijk dan eens op internet of je handleidingen in het Engels of Duits kunt vinden. Check de website van je producent. Kom je er niet uit, geef dan even een seintje, dan kijk ik met je mee. Ze zullen toh moeten voldoen aan de EC-wetgeving, dus er moet het een en ander zijn.

Heel veel geslapen dit weekend, had het blijkbaar nodig.. Nu ook weer naar bed dus reageer asap! Welterusten alvast

Mooie ontwikkeling Setter! Spiraaltje zetten is meegevallen?

Zielig met een dekentje en thee op de bank is toegestaan hoor! (en evt. een pijnstiller als je kramp hebt)



Hier gaat alles goed, toen ik mijn kaartje voor het festival had weggegeven was ik ook wel weer rustig, mijn energie komt heus wel terug! (Nog niet op precies 12 weken zwangerschap want dat is vandaag). Begin zelfs al een beetje buik te krijgen ( de verhoudingen veranderen natuurlijk ook iets door het afvallen).

Suikers gaan goed en daar misschien ook een omslag, moest er vandaag zo ongeveer tegen eten om niet te laag te zitten. Is leuk voor een dagje maar als het morgen weer zo is lijkt me dat mijn insuline omlaag kan. Overmorgen een uitgebreide echo en daar ben ik amper zenuwachtig voor, vooral nieuwsgierig naar de groei van het kindje etc!

Ach Setter toch, wat ellendig dat je zo'n pijn hebt. Nou maar hopen dat het voor een goed doel is, want als je oncomfortabele problemen ermee opgelost worden, is het toch ergens goed voor geweest.



We zijn weer lekker zusserig bezig, want vandaag zitten we dan allebei pijn te hebben. Ik zit weer met een denderende aanval van jicht in mijn voet (ben al vanaf vier uur op). Ik heb mijn klant dus al gemaild dat ik vandaag thuis werk. Mijn timing klopt dan wel weer aardig, met die sneeuw. Morgen heb ik mijn wekelijkse 'vrije' dag en donderdag zal iedereen wel gewend zijn aan de sneeuw.



Leuk van die echo, Carmencita, veel plezier ermee!



Ris, hoe gaat het met werken? Niet doordouwen als het echt niet gaat hè? Dan kan je straks weer helemaal opnieuw beginnen, je moet er toch niet aan denken!



Allemaal: