Relaties
alle pijlers
wat te doen?
maandag 12 mei 2008 om 00:20
Info:
Ik ben inmiddels 2 weken officieel gescheiden. Klinkt nog erg kort maar in principe zijn we al 1,5 jaar uit elkaar. Ik heb een zoontje van 4,5 jaar oud. Mijn zoontje heeft 2,5 maand geleden een ongeluk gehad. Hierdoor ligt hij alweer een tijdje in het ziekenhuis op de IC. Gelukkig gaat alles nu goed en mag hij bijna naar huis.
Verhaal:
Omdat ik alweer lange tijd op de IC rondloopt kom ik veel artsen en verpleegkundigen tegen. Ik ken ze inmiddels ook allemaal bij naam. Echter er is 1 verpleegkundige (vrouw) bij, die ik meer dan goed ken. We hebben veel gesprekstof samen en af en toe maken we samen met mijn zoontje weleens een wandeling. Het is altijd gezellig en er is een klik. Dit wordt door beide wel zo ervaren. Simpelweg kan je zeggen dat juist die klik en die gezelligheid er voor zorgt dat ik het nog steeds volhoudt..alweer 2,5 maand inmiddels.
Probleem:
De laatste keer hadden we een gesprek over relaties, seks en de ware.. Vond het erg leuk alleen merkte ik dat ik er wel een beetje benauwd van kreeg. En achteraf was ik helaas niet de enige. Een dag later heb ik een serieus gesprek met haar gehad. Ze wilde niet meer voor mijn zoontje zorgen. Ze was behoorlijk geschrokken van de gesprekken en de manier waarop wij met elkaar omgingen. Ze vondt dat ze er emotioneel teveel betrokken bij was. De grens verpleegkundige vs vader van een patient was in haar optiek volledig verdwenen.
Vraag:
Ik baal. Baal omdat mijn zoontje nu een goede verpleegkundige minder heeft die voor hem kan zorgen. Baal ook dat ik haar nu minder spreek en zie. Wil zo graag meer dan alleen een relatie ouder vs verpleegkundige. Ik geloof werkelijk waar dat zij de ware is, alleen ben ik bang dat zij dit anders ervaar. Ze is immers niet voor niets gestopt met de verpleegkundige zorg van mijn zoon.Heeft het nog zin om een gesprek met haar aan te knopen of moet ik me hierbij neer leggen?
Ik ben inmiddels 2 weken officieel gescheiden. Klinkt nog erg kort maar in principe zijn we al 1,5 jaar uit elkaar. Ik heb een zoontje van 4,5 jaar oud. Mijn zoontje heeft 2,5 maand geleden een ongeluk gehad. Hierdoor ligt hij alweer een tijdje in het ziekenhuis op de IC. Gelukkig gaat alles nu goed en mag hij bijna naar huis.
Verhaal:
Omdat ik alweer lange tijd op de IC rondloopt kom ik veel artsen en verpleegkundigen tegen. Ik ken ze inmiddels ook allemaal bij naam. Echter er is 1 verpleegkundige (vrouw) bij, die ik meer dan goed ken. We hebben veel gesprekstof samen en af en toe maken we samen met mijn zoontje weleens een wandeling. Het is altijd gezellig en er is een klik. Dit wordt door beide wel zo ervaren. Simpelweg kan je zeggen dat juist die klik en die gezelligheid er voor zorgt dat ik het nog steeds volhoudt..alweer 2,5 maand inmiddels.
Probleem:
De laatste keer hadden we een gesprek over relaties, seks en de ware.. Vond het erg leuk alleen merkte ik dat ik er wel een beetje benauwd van kreeg. En achteraf was ik helaas niet de enige. Een dag later heb ik een serieus gesprek met haar gehad. Ze wilde niet meer voor mijn zoontje zorgen. Ze was behoorlijk geschrokken van de gesprekken en de manier waarop wij met elkaar omgingen. Ze vondt dat ze er emotioneel teveel betrokken bij was. De grens verpleegkundige vs vader van een patient was in haar optiek volledig verdwenen.
Vraag:
Ik baal. Baal omdat mijn zoontje nu een goede verpleegkundige minder heeft die voor hem kan zorgen. Baal ook dat ik haar nu minder spreek en zie. Wil zo graag meer dan alleen een relatie ouder vs verpleegkundige. Ik geloof werkelijk waar dat zij de ware is, alleen ben ik bang dat zij dit anders ervaar. Ze is immers niet voor niets gestopt met de verpleegkundige zorg van mijn zoon.Heeft het nog zin om een gesprek met haar aan te knopen of moet ik me hierbij neer leggen?
maandag 12 mei 2008 om 20:22
@muis
Het waren inderdaad emotionele tijden maar ik heb mezelf tussentijds ook regelmatig afgevraagd of mijn gevoelens wel echt zijn. In mijn beleving zijn het echte gevoelens die gepaard gaan met een sterke band die ik in de loop van der tijd heb opgebouwd.
Ik weet wel veel van haar. Zo heeft ze verteld dat ze hard op zoek is naar de ware. Iemand waarmee ze een sterke emotionele band heeft en waarmee ze een klik heeft. Zoals ze die, naar eigen zeggen, met mij heeft. Ik weet wat ze belangrijk vind in een relatie en hoe haar ideale man eruit ziet. Op basis van haar beschrijving kom ik opvallend dicht in de buurt
Ik wilde haar binnenkort vragen of ze, nadat mijn zoontje uit het ziekenhuis is, een keer wat wil afspreken. Maar jij stelt voor om haar pas hierop aan te spreken als mijn zoontje daadwerkelijk uit het ziekenhuis is??
Het waren inderdaad emotionele tijden maar ik heb mezelf tussentijds ook regelmatig afgevraagd of mijn gevoelens wel echt zijn. In mijn beleving zijn het echte gevoelens die gepaard gaan met een sterke band die ik in de loop van der tijd heb opgebouwd.
Ik weet wel veel van haar. Zo heeft ze verteld dat ze hard op zoek is naar de ware. Iemand waarmee ze een sterke emotionele band heeft en waarmee ze een klik heeft. Zoals ze die, naar eigen zeggen, met mij heeft. Ik weet wat ze belangrijk vind in een relatie en hoe haar ideale man eruit ziet. Op basis van haar beschrijving kom ik opvallend dicht in de buurt
Ik wilde haar binnenkort vragen of ze, nadat mijn zoontje uit het ziekenhuis is, een keer wat wil afspreken. Maar jij stelt voor om haar pas hierop aan te spreken als mijn zoontje daadwerkelijk uit het ziekenhuis is??
maandag 12 mei 2008 om 22:19
quote:verliefd2008 schreef op 12 mei 2008 @ 20:22:
@muis
Ik wilde haar binnenkort vragen of ze, nadat mijn zoontje uit het ziekenhuis is, een keer wat wil afspreken. Maar jij stelt voor om haar pas hierop aan te spreken als mijn zoontje daadwerkelijk uit het ziekenhuis is??Is lastig omdat ik niet weet hoe heftig het was toen jullie van de week met elkaar 'braken', zeg maar. Je kan eens voorzichtig vragen of ze het erg zou vinden als je met haar contact opneemt als je zoontje uit het ziekenhuis is. Kans bestaat dat ze zegt dat ze dat niet wil. Je zou dan niet verder moeten aandringen, en je kan dan altijd nog eens als je zoontje uit het ziekenhuis is, nogmaals een poging wagen. Je zou dan je zoontje mee kunnen brengen en een kadootje laten geven aan de 'liefste verpleegster' ofzo....
@muis
Ik wilde haar binnenkort vragen of ze, nadat mijn zoontje uit het ziekenhuis is, een keer wat wil afspreken. Maar jij stelt voor om haar pas hierop aan te spreken als mijn zoontje daadwerkelijk uit het ziekenhuis is??Is lastig omdat ik niet weet hoe heftig het was toen jullie van de week met elkaar 'braken', zeg maar. Je kan eens voorzichtig vragen of ze het erg zou vinden als je met haar contact opneemt als je zoontje uit het ziekenhuis is. Kans bestaat dat ze zegt dat ze dat niet wil. Je zou dan niet verder moeten aandringen, en je kan dan altijd nog eens als je zoontje uit het ziekenhuis is, nogmaals een poging wagen. Je zou dan je zoontje mee kunnen brengen en een kadootje laten geven aan de 'liefste verpleegster' ofzo....
dinsdag 13 mei 2008 om 23:13
Weet het allemaal niet meer.. Was vandaag weer in het ziekenhuis en ze negeerde me totaal. Op een gegeven moment vond ik dat toch wel erg vervelend, dus riep ik of ze even tijd had. Dat had ze.. Heb haar gelijk verteld dat ik het erg vervelend vind dat ze me zo negeert.
Ze heeft aangegeven dat ze zoekende is. Dat ze niet goed weet hoe om te gaan met de situatie. Uiteindelijk heeft ze me gelijk gegeven en begreep ze dat negeren niet de oplossing is.
Toch voelt het allemaal niet goed.. Ben alles behalve opgelucht.
Op een gegeven moment riep ik ook naar haar dat ze met een beetje geluk binnen 1 maand van me af is.. Toen riep ze terug: "Is dat zo??" Kortom, het is weleens gezelliger geweest!!
Groetjes
Ze heeft aangegeven dat ze zoekende is. Dat ze niet goed weet hoe om te gaan met de situatie. Uiteindelijk heeft ze me gelijk gegeven en begreep ze dat negeren niet de oplossing is.
Toch voelt het allemaal niet goed.. Ben alles behalve opgelucht.
Op een gegeven moment riep ik ook naar haar dat ze met een beetje geluk binnen 1 maand van me af is.. Toen riep ze terug: "Is dat zo??" Kortom, het is weleens gezelliger geweest!!
Groetjes
woensdag 14 mei 2008 om 00:14
Dus je hebt nog niks met 'r maar je begint nu al je verwachtingen op haar te projecteren en haar aan te spreken op haar 'negeer-gedrag'? Adviezen die hier gegeven zijn in de wind slaand? ("benader haar nog een keer voorzichtig als je zoontje uit het ziekenhuis is"). Ben je altijd zo geduldig?!
Eerlijk gezegd klink je voor mij wel als iemand die aardig wat aandacht nodig heeft.
Eerlijk gezegd klink je voor mij wel als iemand die aardig wat aandacht nodig heeft.
woensdag 14 mei 2008 om 08:44
quote:Lente39 schreef op 14 mei 2008 @ 00:14:
Dus je hebt nog niks met 'r maar je begint nu al je verwachtingen op haar te projecteren en haar aan te spreken op haar 'negeer-gedrag'?
Het gaat er niet alleen om dat ze mij negeert, maar op het moment als ik daar met mijn zoontje zit dan negeert ze dus ook mijn zoontje omdat ik daar ben. Mijn zoontje hoort de beste zorg te krijgen die hij verdient. Die krijgt hij nu niet. Ik heb haar dus aangesproken op het feit dat dit ook niet professioneel is.
Ik schrijf mee op dit forum omdat ik niet weet hoe ik verschillende signalen moet interpreteren. Misschien bedoelt ze hier iets mee, misschien ook niet. Daarom vraag ik advies.. Niet omdat ik thuis te weinig aandacht krijg hoor..
PS: de gezondheid van mijn zoontje is voor mij het allerbelangrijkste laat ik dat voorop stellen!!
Dus je hebt nog niks met 'r maar je begint nu al je verwachtingen op haar te projecteren en haar aan te spreken op haar 'negeer-gedrag'?
Het gaat er niet alleen om dat ze mij negeert, maar op het moment als ik daar met mijn zoontje zit dan negeert ze dus ook mijn zoontje omdat ik daar ben. Mijn zoontje hoort de beste zorg te krijgen die hij verdient. Die krijgt hij nu niet. Ik heb haar dus aangesproken op het feit dat dit ook niet professioneel is.
Ik schrijf mee op dit forum omdat ik niet weet hoe ik verschillende signalen moet interpreteren. Misschien bedoelt ze hier iets mee, misschien ook niet. Daarom vraag ik advies.. Niet omdat ik thuis te weinig aandacht krijg hoor..
PS: de gezondheid van mijn zoontje is voor mij het allerbelangrijkste laat ik dat voorop stellen!!
woensdag 14 mei 2008 om 08:55
quote:verliefd2008 schreef op 14 mei 2008 @ 08:44:
[...]
Het gaat er niet alleen om dat ze mij negeert, maar op het moment als ik daar met mijn zoontje zit dan negeert ze dus ook mijn zoontje omdat ik daar ben. Mijn zoontje hoort de beste zorg te krijgen die hij verdient. Die krijgt hij nu niet. Ik heb haar dus aangesproken op het feit dat dit ook niet professioneel is.
PS: de gezondheid van mijn zoontje is voor mij het allerbelangrijkste laat ik dat voorop stellen!!
Als ik het goed had begrepen heb , had zij de zorg over jou zoontje overgedragen aan een collega
Omdat door jullie gesprekken de scheidingslijn tussen werk en prive te dun was geworden.
Waarom ben jij van mening dat jou zoontje niet de beste aandacht krijgt die hij verdient omdat de leuke verpleegster haar afstand bewaard...
[...]
Het gaat er niet alleen om dat ze mij negeert, maar op het moment als ik daar met mijn zoontje zit dan negeert ze dus ook mijn zoontje omdat ik daar ben. Mijn zoontje hoort de beste zorg te krijgen die hij verdient. Die krijgt hij nu niet. Ik heb haar dus aangesproken op het feit dat dit ook niet professioneel is.
PS: de gezondheid van mijn zoontje is voor mij het allerbelangrijkste laat ik dat voorop stellen!!
Als ik het goed had begrepen heb , had zij de zorg over jou zoontje overgedragen aan een collega
Omdat door jullie gesprekken de scheidingslijn tussen werk en prive te dun was geworden.
Waarom ben jij van mening dat jou zoontje niet de beste aandacht krijgt die hij verdient omdat de leuke verpleegster haar afstand bewaard...
woensdag 14 mei 2008 om 09:00
Ik heb de indruk dat je niet weet hoe je signalen moet interpreteren én niet weet hoe je te gedragen. Deze verpleegkundige heeft zich in mijn ogen professioneel opgesteld. Zelf geef je aan dat ze heel goed voor jouw zoon heeft gezorgd en ook nu is de zorg voor je zoon gewaarborgd. Je weet inmiddels dat zij afstand wil bewaren tot jou en wat doe jij? In plaats van haar wens te respecteren ga je haar aandacht opeisen, zogenaamd omdat dat beter is voor je zoon. Ik vind dat onbehoorlijk. Liefde en aandacht kun je niet opeisen.
woensdag 14 mei 2008 om 10:54
quote:wuiles schreef op 14 mei 2008 @ 09:00:
Ik heb de indruk dat je niet weet hoe je signalen moet interpreteren én niet weet hoe je te gedragen. Deze verpleegkundige heeft zich in mijn ogen professioneel opgesteld.
Zelf geef je aan dat ze heel goed voor jouw zoon heeft gezorgd en ook nu is de zorg voor je zoon gewaarborgd. Je weet inmiddels dat zij afstand wil bewaren tot jou en wat doe jij? In plaats van haar wens te respecteren ga je haar aandacht opeisen, zogenaamd omdat dat beter is voor je zoon. Ik vind dat onbehoorlijk. Liefde en aandacht kun je niet opeisen.
Precies!!
Jij als vader zit in het ziekenhuis met een ziek kind. Dat is waar je aandacht zich op zou moeten richten daar, op die plek, in die situatie, in dat ziekenhuis, aan het bed van je zieke kind.
Maar wat is hetgeen waar jij mee bezig bent? De verpleegster. Hoe cliché wil je het hebben? De verpleegster is daar aan het werk. Zij is daar om zieke kinderen te verzorgen en aandacht te geven. Daar hoort ook contact met de ouders bij, omdat die bij dat zieke kind horen. Die horen daar niet bij omdat ze al of niet relatiemateriaal voor de verpleegster kunnen zijn. En daarom zegt verpleegster terecht dat ze vervanging wil op het moment dat zij merkt dat er andere dingen spelen in het contact met de vader van het zieke kind. Zij kiest voor dat kind, in die situatie.
Maar vader? Vader huilt op het vivaforum dat hij niet begrepen wordt.
Zakdoekje? Slappe zak!!
Ik heb de indruk dat je niet weet hoe je signalen moet interpreteren én niet weet hoe je te gedragen. Deze verpleegkundige heeft zich in mijn ogen professioneel opgesteld.
Zelf geef je aan dat ze heel goed voor jouw zoon heeft gezorgd en ook nu is de zorg voor je zoon gewaarborgd. Je weet inmiddels dat zij afstand wil bewaren tot jou en wat doe jij? In plaats van haar wens te respecteren ga je haar aandacht opeisen, zogenaamd omdat dat beter is voor je zoon. Ik vind dat onbehoorlijk. Liefde en aandacht kun je niet opeisen.
Precies!!
Jij als vader zit in het ziekenhuis met een ziek kind. Dat is waar je aandacht zich op zou moeten richten daar, op die plek, in die situatie, in dat ziekenhuis, aan het bed van je zieke kind.
Maar wat is hetgeen waar jij mee bezig bent? De verpleegster. Hoe cliché wil je het hebben? De verpleegster is daar aan het werk. Zij is daar om zieke kinderen te verzorgen en aandacht te geven. Daar hoort ook contact met de ouders bij, omdat die bij dat zieke kind horen. Die horen daar niet bij omdat ze al of niet relatiemateriaal voor de verpleegster kunnen zijn. En daarom zegt verpleegster terecht dat ze vervanging wil op het moment dat zij merkt dat er andere dingen spelen in het contact met de vader van het zieke kind. Zij kiest voor dat kind, in die situatie.
Maar vader? Vader huilt op het vivaforum dat hij niet begrepen wordt.
Zakdoekje? Slappe zak!!
anoniem_52220 wijzigde dit bericht op 14-05-2008 10:58
Reden: slappe zak of lul, het blijft 0% :-)
Reden: slappe zak of lul, het blijft 0% :-)
% gewijzigd
woensdag 14 mei 2008 om 11:27
quote:Yamuna schreef op 14 mei 2008 @ 08:55:
[...]
Als ik het goed had begrepen heb , had zij de zorg over jou zoontje overgedragen aan een collega
Omdat door jullie gesprekken de scheidingslijn tussen werk en prive te dun was geworden.
Waarom ben jij van mening dat jou zoontje niet de beste aandacht krijgt die hij verdient omdat de leuke verpleegster haar afstand bewaard...Precies, dat wilde ik net schrijven. En een stukje later schreef hij dat zijn zoontje goed werd verzorgd door andere. Dat het dat niet was. En nu opeens krijgt hij weer niet de beste zorg. Verliefd; je bent continu je verhaal aan het verdraaien.
[...]
Als ik het goed had begrepen heb , had zij de zorg over jou zoontje overgedragen aan een collega
Omdat door jullie gesprekken de scheidingslijn tussen werk en prive te dun was geworden.
Waarom ben jij van mening dat jou zoontje niet de beste aandacht krijgt die hij verdient omdat de leuke verpleegster haar afstand bewaard...Precies, dat wilde ik net schrijven. En een stukje later schreef hij dat zijn zoontje goed werd verzorgd door andere. Dat het dat niet was. En nu opeens krijgt hij weer niet de beste zorg. Verliefd; je bent continu je verhaal aan het verdraaien.
Als je tot je oren in de soep zit, zie je de gehaktballen pas naast je drijven.
woensdag 14 mei 2008 om 11:59
Jemig, als een vrouw hier na maanden van ellende zou vertellen dat ze toen ze weer een beetje wakker werd na alle misère opeens ontdekte dat het toch wel een héle leuke dokter was die voor haar kind zorgde dan stond dit topic non stop bovenaan met bouquetreeks hongerige damesposts. En wat krijgt TO naar zijn hoofd? Slappe zak...
Beste Verliefd, zoals je over haar schrijft klinkt de dame in kwestie erg professioneel. Als je inderdaad denkt dat ze de Ware is, dan is ze dat over een maand ook nog, en is dit bovendien de enige manier waarop jullie daadwerkelijk toenadering tot elkaar zullen kunnen vinden na afloop van je zoons verblijf in het ziekenhuis.
Haar opmerking 'Is dat zo' klinkt (op basis van wat je hier schrijft, wat natuurlijk maar een beperkt deel van het verhaal is) eerder als het open houden van mogelijkheden om juist niet van elkaar af te zijn als je straks niets meer te zoeken hebt in het ziekenhuis.
Altijd vervelend als je je niet (meer) senang voelt maar elkaar nog wel onder ogen moet komen. Als ze de zorg echter heeft overgedragen en met jou ook je zoontje negeert dan komt je zoon niks tekort, want die kreeg toch al zorg van iemand anders. Dus haal adem, richt je op je zoon en geef haar een knipoog en over een maand, als je zoon naar huis gaat, een grote bos rozen.
Beste Verliefd, zoals je over haar schrijft klinkt de dame in kwestie erg professioneel. Als je inderdaad denkt dat ze de Ware is, dan is ze dat over een maand ook nog, en is dit bovendien de enige manier waarop jullie daadwerkelijk toenadering tot elkaar zullen kunnen vinden na afloop van je zoons verblijf in het ziekenhuis.
Haar opmerking 'Is dat zo' klinkt (op basis van wat je hier schrijft, wat natuurlijk maar een beperkt deel van het verhaal is) eerder als het open houden van mogelijkheden om juist niet van elkaar af te zijn als je straks niets meer te zoeken hebt in het ziekenhuis.
Altijd vervelend als je je niet (meer) senang voelt maar elkaar nog wel onder ogen moet komen. Als ze de zorg echter heeft overgedragen en met jou ook je zoontje negeert dan komt je zoon niks tekort, want die kreeg toch al zorg van iemand anders. Dus haal adem, richt je op je zoon en geef haar een knipoog en over een maand, als je zoon naar huis gaat, een grote bos rozen.
woensdag 14 mei 2008 om 12:14
woensdag 14 mei 2008 om 12:25
quote:verliefd2008 schreef op 12 mei 2008 @ 00:20:
Info:
Ik ben inmiddels 2 weken officieel gescheiden. Klinkt nog erg kort maar in principe zijn we al 1,5 jaar uit elkaar. Ik heb een zoontje van 4,5 jaar oud. Mijn zoontje heeft 2,5 maand geleden een ongeluk gehad. Hierdoor ligt hij alweer een tijdje in het ziekenhuis op de IC. Gelukkig gaat alles nu goed en mag hij bijna naar huis.
Verhaal:
Omdat ik alweer lange tijd op de IC rondloopt kom ik veel artsen en verpleegkundigen tegen. Ik ken ze inmiddels ook allemaal bij naam. Echter er is 1 verpleegkundige (vrouw) bij, die ik meer dan goed ken. We hebben veel gesprekstof samen en af en toe maken we samen met mijn zoontje weleens een wandeling. Het is altijd gezellig en er is een klik. Dit wordt door beide wel zo ervaren. Simpelweg kan je zeggen dat juist die klik en die gezelligheid er voor zorgt dat ik het nog steeds volhoudt..alweer 2,5 maand inmiddels.
Probleem:
De laatste keer hadden we een gesprek over relaties, seks en de ware.. Vond het erg leuk alleen merkte ik dat ik er wel een beetje benauwd van kreeg. En achteraf was ik helaas niet de enige. Een dag later heb ik een serieus gesprek met haar gehad. Ze wilde niet meer voor mijn zoontje zorgen. Ze was behoorlijk geschrokken van de gesprekken en de manier waarop wij met elkaar omgingen. Ze vondt dat ze er emotioneel teveel betrokken bij was. De grens verpleegkundige vs vader van een patient was in haar optiek volledig verdwenen.
Vraag:
Ik baal. Baal omdat mijn zoontje nu een goede verpleegkundige minder heeft die voor hem kan zorgen. Baal ook dat ik haar nu minder spreek en zie. Wil zo graag meer dan alleen een relatie ouder vs verpleegkundige. Ik geloof werkelijk waar dat zij de ware is, alleen ben ik bang dat zij dit anders ervaar. Ze is immers niet voor niets gestopt met de verpleegkundige zorg van mijn zoon.Heeft het nog zin om een gesprek met haar aan te knopen of moet ik me hierbij neer leggen?Even quoten dan maar, voor het geval dat...
Info:
Ik ben inmiddels 2 weken officieel gescheiden. Klinkt nog erg kort maar in principe zijn we al 1,5 jaar uit elkaar. Ik heb een zoontje van 4,5 jaar oud. Mijn zoontje heeft 2,5 maand geleden een ongeluk gehad. Hierdoor ligt hij alweer een tijdje in het ziekenhuis op de IC. Gelukkig gaat alles nu goed en mag hij bijna naar huis.
Verhaal:
Omdat ik alweer lange tijd op de IC rondloopt kom ik veel artsen en verpleegkundigen tegen. Ik ken ze inmiddels ook allemaal bij naam. Echter er is 1 verpleegkundige (vrouw) bij, die ik meer dan goed ken. We hebben veel gesprekstof samen en af en toe maken we samen met mijn zoontje weleens een wandeling. Het is altijd gezellig en er is een klik. Dit wordt door beide wel zo ervaren. Simpelweg kan je zeggen dat juist die klik en die gezelligheid er voor zorgt dat ik het nog steeds volhoudt..alweer 2,5 maand inmiddels.
Probleem:
De laatste keer hadden we een gesprek over relaties, seks en de ware.. Vond het erg leuk alleen merkte ik dat ik er wel een beetje benauwd van kreeg. En achteraf was ik helaas niet de enige. Een dag later heb ik een serieus gesprek met haar gehad. Ze wilde niet meer voor mijn zoontje zorgen. Ze was behoorlijk geschrokken van de gesprekken en de manier waarop wij met elkaar omgingen. Ze vondt dat ze er emotioneel teveel betrokken bij was. De grens verpleegkundige vs vader van een patient was in haar optiek volledig verdwenen.
Vraag:
Ik baal. Baal omdat mijn zoontje nu een goede verpleegkundige minder heeft die voor hem kan zorgen. Baal ook dat ik haar nu minder spreek en zie. Wil zo graag meer dan alleen een relatie ouder vs verpleegkundige. Ik geloof werkelijk waar dat zij de ware is, alleen ben ik bang dat zij dit anders ervaar. Ze is immers niet voor niets gestopt met de verpleegkundige zorg van mijn zoon.Heeft het nog zin om een gesprek met haar aan te knopen of moet ik me hierbij neer leggen?Even quoten dan maar, voor het geval dat...
woensdag 14 mei 2008 om 13:03
TO: doe gewoon niets voorlopig. Ik denk dat betreffende dame, als ze echt iets met je zou willen (ook nog onzeker), zowieso nu even niets van je wil. Gun haar ook de ruimte, anders zijn je kansen helemaal verspeeld.
Je komt ook bij mij nu over als een "alles of niets, en dan wel nu" persoon, terwijl op dit moment je alleen maar verder van je doel (haar) verwijderd raakt als je je zo opstelt.
Je komt ook bij mij nu over als een "alles of niets, en dan wel nu" persoon, terwijl op dit moment je alleen maar verder van je doel (haar) verwijderd raakt als je je zo opstelt.
woensdag 14 mei 2008 om 23:46
Sprankelend en Extrahalo, thanx voor de normale reacties waar ik mee uit de voeten kan!
Jullie hebben helemaal gelijk. Het laatste wat ik wil is haar van mij afduwen. Ruimte geven en mezelf 110% richten op het herstel van mijn zoon is DE oplossing. Dat ga ik ook zeker doen. Als hij dan eindelijk hersteld is, kan ik haar altijd nog aanspreken..
Overigens vraag ik me af of alle grapjassen die niet serieus in kunnen gaan op een topic niet beter hun mond kunnen houden.
De meeste reacties zijn van weinig toegevoegde waarde en vervuilen op deze manier het forum. In mijn beleving is een forum bedoeld om mensen, die onzeker zijn of niet weten hoe om te gaan met bepaalde zaken, op weg te helpen en/of advies te geven.. Afzeiken hoort daar niet bij volgens mij. Daar heb je van die puberale chatboxen voor.
Jullie hebben helemaal gelijk. Het laatste wat ik wil is haar van mij afduwen. Ruimte geven en mezelf 110% richten op het herstel van mijn zoon is DE oplossing. Dat ga ik ook zeker doen. Als hij dan eindelijk hersteld is, kan ik haar altijd nog aanspreken..
Overigens vraag ik me af of alle grapjassen die niet serieus in kunnen gaan op een topic niet beter hun mond kunnen houden.
De meeste reacties zijn van weinig toegevoegde waarde en vervuilen op deze manier het forum. In mijn beleving is een forum bedoeld om mensen, die onzeker zijn of niet weten hoe om te gaan met bepaalde zaken, op weg te helpen en/of advies te geven.. Afzeiken hoort daar niet bij volgens mij. Daar heb je van die puberale chatboxen voor.
donderdag 15 mei 2008 om 00:20
Dat niet alle postings naar je zin zijn, is wat je op elk forum zal meemaken. Niet iedereen is het met je eens of zal naar je mond praten.
En iemand erop wijzen dat je beter je kan bezig houden met de gezondheid van je zoon dan achter je p.k aan te lopen is ook gewoon advies geven of op weg helpen (ja niet wat je wilt horen natuurlijk).
Het waren mijn woorden niet maar ik sta wel achter de woorden van de forumster die het zei, het is een beetje raar dat toen je zoon kritiek lag op het IC, dat jij bezig bent hoe je een verpleegkundige kan versieren. Er was iemand die zei dat het niet gezegd was als TO een vrouw was geweest. Afgezien dat ik niet denk dat een moeder bezig is met een kerel te versieren als haar zoontje zo slecht ligt, maar ja, dan had ik dat ook raar gevonden.
Grappig om uit jouw mond te horen het woord puberaal. Dat was namelijk precies wat ik dacht toen je eerst een topic opende met een ander verhaal dat je verliefd was op je collega. Toen dit topic opende. Vervolgens hier beweert dat je vriend onder jouw account ook een topic had geopend, toen bepaalde niet nette woorden uitte tegen een forumster hier, vervolgens die posting hier weer weg haalde. Zeggen hier dat je niet meer zal liegen en het vanaf nu eerlijk zal zijn. Alle advies in de wind slaan (moet je trouwens zelf weten). Weer geen respect hebben voor iemand die daar gewoon haar werk moet doen. Vervolgens hier weer lopen jammeren.
Dingen verdraaien in je verhaal (ene keer is de verzorging goed van je zoon, als je verpleegster terug wilt hebben krijgt hij zg. geen goede verzorging).
Meneer krijgt niet de reacties welke hij had verwacht dus vraagt angel dit topic te sluiten maar het topic waar je het verhaal gelogen/verdraaid hebt mag open blijven.
Denk wel een goede samenvatting. En dan ga je hier zeggen dat mensen die jou niet naar je mond praat naar een puberale chatbox moeten gaan?
Mag ik even lachen. Er is maar 1 puber en dat ben jij. Hou je rits nou gewoon nog een maandje dicht tot je zoon weer beter is en naar huis mag. Daarna heb je tijd zat om te bedenken om haar te overtuigen dat jij de "ware" bent.
En iemand erop wijzen dat je beter je kan bezig houden met de gezondheid van je zoon dan achter je p.k aan te lopen is ook gewoon advies geven of op weg helpen (ja niet wat je wilt horen natuurlijk).
Het waren mijn woorden niet maar ik sta wel achter de woorden van de forumster die het zei, het is een beetje raar dat toen je zoon kritiek lag op het IC, dat jij bezig bent hoe je een verpleegkundige kan versieren. Er was iemand die zei dat het niet gezegd was als TO een vrouw was geweest. Afgezien dat ik niet denk dat een moeder bezig is met een kerel te versieren als haar zoontje zo slecht ligt, maar ja, dan had ik dat ook raar gevonden.
Grappig om uit jouw mond te horen het woord puberaal. Dat was namelijk precies wat ik dacht toen je eerst een topic opende met een ander verhaal dat je verliefd was op je collega. Toen dit topic opende. Vervolgens hier beweert dat je vriend onder jouw account ook een topic had geopend, toen bepaalde niet nette woorden uitte tegen een forumster hier, vervolgens die posting hier weer weg haalde. Zeggen hier dat je niet meer zal liegen en het vanaf nu eerlijk zal zijn. Alle advies in de wind slaan (moet je trouwens zelf weten). Weer geen respect hebben voor iemand die daar gewoon haar werk moet doen. Vervolgens hier weer lopen jammeren.
Dingen verdraaien in je verhaal (ene keer is de verzorging goed van je zoon, als je verpleegster terug wilt hebben krijgt hij zg. geen goede verzorging).
Meneer krijgt niet de reacties welke hij had verwacht dus vraagt angel dit topic te sluiten maar het topic waar je het verhaal gelogen/verdraaid hebt mag open blijven.
Denk wel een goede samenvatting. En dan ga je hier zeggen dat mensen die jou niet naar je mond praat naar een puberale chatbox moeten gaan?
Mag ik even lachen. Er is maar 1 puber en dat ben jij. Hou je rits nou gewoon nog een maandje dicht tot je zoon weer beter is en naar huis mag. Daarna heb je tijd zat om te bedenken om haar te overtuigen dat jij de "ware" bent.
Als je tot je oren in de soep zit, zie je de gehaktballen pas naast je drijven.
donderdag 15 mei 2008 om 08:26
quote:verliefd2008 schreef op 12 mei 2008 @ 19:06:
Mijn zoontje is gelukkig nu stabiel en mag naar alle waarschijnlijkheid binnen nu en 1 maand naar huis. Daarom heb ik me durven overgeven aan het gevoel dat er speelde. Toen hij zo ziek was heb ik geen moment de behoefte gehad om aan haar te denken.
Toen mijn zoontje kritiek lag, heb ik geen enkele behoefte gehad om aan de verpleegkundige te denken…
Zie ook een eerdere posting..
Wel lezen voordat je met zulke wijsheden komt!
Mijn zoontje is gelukkig nu stabiel en mag naar alle waarschijnlijkheid binnen nu en 1 maand naar huis. Daarom heb ik me durven overgeven aan het gevoel dat er speelde. Toen hij zo ziek was heb ik geen moment de behoefte gehad om aan haar te denken.
Toen mijn zoontje kritiek lag, heb ik geen enkele behoefte gehad om aan de verpleegkundige te denken…
Zie ook een eerdere posting..
Wel lezen voordat je met zulke wijsheden komt!
donderdag 15 mei 2008 om 08:39
Nog even een aanvulling..
Dat ik in eerste instantie niet helemaal eerlijk geweest ben, was puur zelfbescherming.Wilde mezelf niet te kwetsbaar opstellen want je weet nooit wie er allemaal meelezen..
Achteraf was dit geen slimme actie, maar dit is enkele postings terug ook al rechtgezet..
Ik heb de angel gevraagd om dit topic te sluiten omdat steeds meer reacties minder met de initiele vraag te maken had.
Als ik simpelweg vraag hoe ik signalen moet interpreteren en vervolgens krijg ik als antwoord dat ik mijn pik achterna loop, dan kan ik hier logischerwijs weinig mee.
Als bepaalde mensen dan ook nog reacties geven dat ik beter met mijn zoon bezig kan houden, dan weten ze echt niet waarover ze het hebben.
Ben elke dag ongeveer 6 uur per dag in het ziekenhuis.. Dus mijn zoontje krijgt van mij de volle aandacht.
Maar goed, dit is off-topic..
Ik ga niet met mensen hierover in discussie..
Dat ik in eerste instantie niet helemaal eerlijk geweest ben, was puur zelfbescherming.Wilde mezelf niet te kwetsbaar opstellen want je weet nooit wie er allemaal meelezen..
Achteraf was dit geen slimme actie, maar dit is enkele postings terug ook al rechtgezet..
Ik heb de angel gevraagd om dit topic te sluiten omdat steeds meer reacties minder met de initiele vraag te maken had.
Als ik simpelweg vraag hoe ik signalen moet interpreteren en vervolgens krijg ik als antwoord dat ik mijn pik achterna loop, dan kan ik hier logischerwijs weinig mee.
Als bepaalde mensen dan ook nog reacties geven dat ik beter met mijn zoon bezig kan houden, dan weten ze echt niet waarover ze het hebben.
Ben elke dag ongeveer 6 uur per dag in het ziekenhuis.. Dus mijn zoontje krijgt van mij de volle aandacht.
Maar goed, dit is off-topic..
Ik ga niet met mensen hierover in discussie..
donderdag 15 mei 2008 om 08:42
quote:Omen schreef op 14 mei 2008 @ 10:54:
[...]
Precies!!
Jij als vader zit in het ziekenhuis met een ziek kind. Dat is waar je aandacht zich op zou moeten richten daar, op die plek, in die situatie, in dat ziekenhuis, aan het bed van je zieke kind.
Maar wat is hetgeen waar jij mee bezig bent? De verpleegster. Hoe cliché wil je het hebben? De verpleegster is daar aan het werk. Zij is daar om zieke kinderen te verzorgen en aandacht te geven. Daar hoort ook contact met de ouders bij, omdat die bij dat zieke kind horen. Die horen daar niet bij omdat ze al of niet relatiemateriaal voor de verpleegster kunnen zijn. En daarom zegt verpleegster terecht dat ze vervanging wil op het moment dat zij merkt dat er andere dingen spelen in het contact met de vader van het zieke kind. Zij kiest voor dat kind, in die situatie.
Maar vader? Vader huilt op het vivaforum dat hij niet begrepen wordt.
Zakdoekje? Slappe zak!!
[...]
Precies!!
Jij als vader zit in het ziekenhuis met een ziek kind. Dat is waar je aandacht zich op zou moeten richten daar, op die plek, in die situatie, in dat ziekenhuis, aan het bed van je zieke kind.
Maar wat is hetgeen waar jij mee bezig bent? De verpleegster. Hoe cliché wil je het hebben? De verpleegster is daar aan het werk. Zij is daar om zieke kinderen te verzorgen en aandacht te geven. Daar hoort ook contact met de ouders bij, omdat die bij dat zieke kind horen. Die horen daar niet bij omdat ze al of niet relatiemateriaal voor de verpleegster kunnen zijn. En daarom zegt verpleegster terecht dat ze vervanging wil op het moment dat zij merkt dat er andere dingen spelen in het contact met de vader van het zieke kind. Zij kiest voor dat kind, in die situatie.
Maar vader? Vader huilt op het vivaforum dat hij niet begrepen wordt.
Zakdoekje? Slappe zak!!
donderdag 15 mei 2008 om 08:45
quote:verliefd2008 schreef op 14 mei 2008 @ 23:46:
Sprankelend en Extrahalo, thanx voor de normale reacties waar ik mee uit de voeten kan!
Jullie hebben helemaal gelijk. Het laatste wat ik wil is haar van mij afduwen. Ruimte geven en mezelf 110% richten op het herstel van mijn zoon is DE oplossing. Dat ga ik ook zeker doen. Als hij dan eindelijk hersteld is, kan ik haar altijd nog aanspreken..
Overigens vraag ik me af of alle grapjassen die niet serieus in kunnen gaan op een topic niet beter hun mond kunnen houden.
De meeste reacties zijn van weinig toegevoegde waarde en vervuilen op deze manier het forum. In mijn beleving is een forum bedoeld om mensen, die onzeker zijn of niet weten hoe om te gaan met bepaalde zaken, op weg te helpen en/of advies te geven.. Afzeiken hoort daar niet bij volgens mij. Daar heb je van die puberale chatboxen voor.Huilebalk. Je krijgt heel goede adviezen: niet je pik achterna lopen, een beetje minder opvallend de waarheid steeds verdraaien, en je concentreren op je kind ipv te laten merken dat je kind slechts een lastige hobbel is tussen jou en de verovering van een verpleegkundige die haar werk duidelijk gewoon professioneel doet.
Sprankelend en Extrahalo, thanx voor de normale reacties waar ik mee uit de voeten kan!
Jullie hebben helemaal gelijk. Het laatste wat ik wil is haar van mij afduwen. Ruimte geven en mezelf 110% richten op het herstel van mijn zoon is DE oplossing. Dat ga ik ook zeker doen. Als hij dan eindelijk hersteld is, kan ik haar altijd nog aanspreken..
Overigens vraag ik me af of alle grapjassen die niet serieus in kunnen gaan op een topic niet beter hun mond kunnen houden.
De meeste reacties zijn van weinig toegevoegde waarde en vervuilen op deze manier het forum. In mijn beleving is een forum bedoeld om mensen, die onzeker zijn of niet weten hoe om te gaan met bepaalde zaken, op weg te helpen en/of advies te geven.. Afzeiken hoort daar niet bij volgens mij. Daar heb je van die puberale chatboxen voor.Huilebalk. Je krijgt heel goede adviezen: niet je pik achterna lopen, een beetje minder opvallend de waarheid steeds verdraaien, en je concentreren op je kind ipv te laten merken dat je kind slechts een lastige hobbel is tussen jou en de verovering van een verpleegkundige die haar werk duidelijk gewoon professioneel doet.
donderdag 15 mei 2008 om 08:53
quote:verliefd2008 schreef op 14 mei 2008 @ 23:46:
Sprankelend en Extrahalo, thanx voor de normale reacties waar ik mee uit de voeten kan!
Jullie hebben helemaal gelijk. Het laatste wat ik wil is haar van mij afduwen. Ruimte geven en mezelf 110% richten op het herstel van mijn zoon is DE oplossing. Dat ga ik ook zeker doen. Als hij dan eindelijk hersteld is, kan ik haar altijd nog aanspreken..
Overigens vraag ik me af of alle grapjassen die niet serieus in kunnen gaan op een topic niet beter hun mond kunnen houden.
De meeste reacties zijn van weinig toegevoegde waarde en vervuilen op deze manier het forum. In mijn beleving is een forum bedoeld om mensen, die onzeker zijn of niet weten hoe om te gaan met bepaalde zaken, op weg te helpen en/of advies te geven.. Afzeiken hoort daar niet bij volgens mij. Daar heb je van die puberale chatboxen voor.Advies geven betekend niet
de to naar de mond praten.
Je reageert zo ontzettend aangevallen dat het eigenlijk alleen maar een bevestiging is.
En over forumvervuiling gesproken, steek de hand eens in eigen boezem, jij begint eerst met een verzonnen verhaal.
Sprankelend en Extrahalo, thanx voor de normale reacties waar ik mee uit de voeten kan!
Jullie hebben helemaal gelijk. Het laatste wat ik wil is haar van mij afduwen. Ruimte geven en mezelf 110% richten op het herstel van mijn zoon is DE oplossing. Dat ga ik ook zeker doen. Als hij dan eindelijk hersteld is, kan ik haar altijd nog aanspreken..
Overigens vraag ik me af of alle grapjassen die niet serieus in kunnen gaan op een topic niet beter hun mond kunnen houden.
De meeste reacties zijn van weinig toegevoegde waarde en vervuilen op deze manier het forum. In mijn beleving is een forum bedoeld om mensen, die onzeker zijn of niet weten hoe om te gaan met bepaalde zaken, op weg te helpen en/of advies te geven.. Afzeiken hoort daar niet bij volgens mij. Daar heb je van die puberale chatboxen voor.Advies geven betekend niet
de to naar de mond praten.
Je reageert zo ontzettend aangevallen dat het eigenlijk alleen maar een bevestiging is.
En over forumvervuiling gesproken, steek de hand eens in eigen boezem, jij begint eerst met een verzonnen verhaal.
donderdag 15 mei 2008 om 09:54
Als ik zo alles lees, vooral jouw reactie Verliefd2008 dan kom je op dit moment over als iemand die op dit moment niet stabiel in het leven staat. Dat is logisch: zoontje ziek, scheiding, en daarom zei ik al dat je gevoelig en ontvankelijk bent voor iemand als deze verpleegkundige. Je reacties zijn daardoor vooral fel en geëmotioneerd. Neem nu even afstand van deze vrouw, en richt je op de afwikkeling van de scheiding, het alleen wonen en de thuiskomst van je zoontje. Geloof me, van minder krijg je al slapeloze nachten.....
En zoals ik al zei, je kan altijd na een zekere tijd even langsgaan en de verpleegkundige groeten. Je merkt vanzelf wel of ze er dan voor openstaat. Ik begrijp dat je haar leuk vind, geloof me, ik heb ook wel meer dan eens mijn zinnen op een man gezet, maar it is all in the game; you win some, you loose some....
Laat het betijen - laat haar betijen. En word niet boos hier, want iedereen bedoelt het echt wel goed en wil je heus wel helpen. Soms zijn de reacties wat fel, misschien onbedoeld feller, maar je ziet geen gezicht en hoort niet de toon van de stem. Maar als je hier oprecht een vraag stelt krijg je oprecht en eerlijk antwoord, is me opgevallen.
En zoals ik al zei, je kan altijd na een zekere tijd even langsgaan en de verpleegkundige groeten. Je merkt vanzelf wel of ze er dan voor openstaat. Ik begrijp dat je haar leuk vind, geloof me, ik heb ook wel meer dan eens mijn zinnen op een man gezet, maar it is all in the game; you win some, you loose some....
Laat het betijen - laat haar betijen. En word niet boos hier, want iedereen bedoelt het echt wel goed en wil je heus wel helpen. Soms zijn de reacties wat fel, misschien onbedoeld feller, maar je ziet geen gezicht en hoort niet de toon van de stem. Maar als je hier oprecht een vraag stelt krijg je oprecht en eerlijk antwoord, is me opgevallen.
donderdag 15 mei 2008 om 12:02
@ muis66
Je hebt helemaal gelijk. ..
Ga me vanaf nu niet meer druk maken of iemand het wel of niet zo bedoeld.Of zij wel of niet de ware voor me is en of zij wel of geen interesse heeft.
Ga er eerst voor zorgen dat mijn zoon naar huis mag. Dat ik weer wat beter in mijn vel zit.En dat ik weer in een wat stabieler vaarwater kom.
Dan zie ik na die tijd wel verder..
Voor degene die een reactie gegeven heeft, waar ik mee uit de voeten kan.. bedankt!
Ik heb genoeg stof tot nadenken meegekregen in ieder geval…
Je hebt helemaal gelijk. ..
Ga me vanaf nu niet meer druk maken of iemand het wel of niet zo bedoeld.Of zij wel of niet de ware voor me is en of zij wel of geen interesse heeft.
Ga er eerst voor zorgen dat mijn zoon naar huis mag. Dat ik weer wat beter in mijn vel zit.En dat ik weer in een wat stabieler vaarwater kom.
Dan zie ik na die tijd wel verder..
Voor degene die een reactie gegeven heeft, waar ik mee uit de voeten kan.. bedankt!
Ik heb genoeg stof tot nadenken meegekregen in ieder geval…
