Minnares

Hoi allemaal,



Ik ben een jaar geleden gescheiden. In oktober besloot ik - mama van drie kleine kindjes, zag niet veel meer dan park, speeltuin en school- om me ns in te schrijven op een datingsite. Kreeg overrompelend veel reacties en na 3 dagen al zat er 1 iemand tussen met wie t dermate klikte dat we toch besloten elkaar te zien. Beiden de zenuwen want *we zijn geen tiepjes voor datingsites, dat hebben wij niet nodig* (haha half nl staat erop haha!!!) Hij deed wat vaag over zn relatiestatus maar ik was niet echt op zoek naar een volle relatie dus vond t wel ok. De date was er een uit mn dromen, hij is het. Liefde op t eerste gezicht van beide kanten. Maar hij woont samen. Om een lang verhaal kort te maken, na 2 pogingen van mijn kant om t contact te verbreken (half zachte pogingen hoor, ik ben erg zwak wat hem betreft) zien we elkaar nu al zo'n 7 maanden. Het contact an sich is vrij beperkt. Soms spreken we elkaar op msn, en altijd is er die klik, en altijd praten we dan uren. En als ik m wil zien sms ik hem, en zie ik m binnen 2 dagen (mits hij in nl is) Hij is erg gesloten over zn gevoelens ed, simpelweg omdat deze situatie eigenlijk niet kan. Hij bedondert zn vriendin en is daar zich heel bewust van. Maar ik ben te verleidelijk geloof ik. Het is geen echte notoire vreemdganger, de situatie liep zo (voor degenen die nu zeggen, halloooo hij stond op een datingsite, eh ja, een vriend van m had gezegd, kijk daar ns als je wilt chatten, en ja hij is echt een nul op t gebied van internet) Ik durf te wedden dat als hij mij niet had gezien qua profiel hij nooit een andere vrouw had ontmoet. Anyway. Dit gezegd hebbende .... de laatste 2 maanden veranderde er wat tussen ons. Het gevoel werd dieper, er werd niks uitgesproken maar ik merkte het aan hoe ie keek, wat ie deed (we hadden zeker niet meer elke keer seks als we elkaar zagen, tegen elkaar aanzitten en knuffelen was ook gewoon fijn...) Ik zit enorm in financiele nood en daar heeft hij me uit geholpen, zonder vragen, alleen maar met steun en liefde. Geweldig. Maar verwarrend. Ondertussen heb ik nog wel een aantal dates gehad. Maar ik blijf vergelijken. Niemand is zoals hij is, helaas. Niemand kan aan hem tippen. Hij is de knapste, leukste maar wel de onbereikbaarste.



Nou had ik al een week of 2-3 geen contact gehad met hem. Hij was op vakantie. En ergens hoopte ik dat ons contact zou verwateren. Omdat dit ook niet goed is, het leidt nergens toe, en ik ben te zwak om hem te laten gaan op t moment. Ik had een nieuwe date gehad met wie t heel goed klikte, t was een beetje mn vriendje aan t worden en dat voelde prima. Niet werelds zoals met die ander...maar prima. Leuke kerel, niks mis mee. Zonder die ander was ik stapelverliefd geworden maar je blijft vergelijken. Tot ik ineens vrijdag gesmst werd. Door hem. Dat ie op vakantie was geweest, net terug en hoe t met mij ging. En gisterochtend smste ie ineens of ik thuis was. Ja dat ben ik....binnen 10 min stond ie op mn stoep. En wat ik al een beetje vermoedde was er ook aan de hand. Alles heeft ie gezegd waar ik van droomde. Hij die altijd gesloten was gooide ineens alles eruit. Hij is verliefd op me, houdt van me, mist me, denkt veel aan me... Ja en nu???? Is dit normaal dat dit zo veel dieper wordt na een aantal maanden? En de kans dat ie gaat kiezen lijkt me zo klein. Dit is zo makkelijk voor hem. Wat moet ik nu? Ik wil hem...maar ja... het blijft zijn keuze... Iemand advies? Of het meegemaakt????



Groetjes, tismij