Gezondheid
alle pijlers
Ik ben dus zwanger, help!
donderdag 7 februari 2013 om 16:29
Hallo allemaal,
Ik hoop dat het niet erg is dat ik mijn post iets heb aangepast. Ik wil geen mensen verdrietig maken, want ik besef ook wel dat veel vrouwen zwanger willen worden en mijn 'gezeur' niet kunnen hebben.
Ik ben dus zwanger, anderhalf jaar geleden gestopt met de pil, niet met de intentie om meteen te gaan proberen, maar mocht het gebeuren zou een kindje in ons leven welkom zijn. Ik zit inmiddels in mijn 7e week ( denk ik ) en er overheerst een gevoel van angst. Wat is het probleem nou eigenlijk, nou waarschijnlijk de veranderingen die komen gaan. Kan ik nog wel sporten, uitgaan, reizen? Hoe gaat het straks met mijn onbezorgde leventje? Ook ben ik bang voor dikker worden, leuke kleding dragen enz...
Het is zelf zo erg dat ik dus denk, wil ik het eigenlijk wel? Ben ik hier wel klaar voor? Ik bedoel, we leven in een tijd waarin je het terug kan draaien, maar dat voelt zo stom. We waren er zelf bij toen ik zwanger werd.
Een ander issue is dat mijn man voor zijn werk ontzettend veel weg is, en dat precies aan het eind van dit jaar. En dan sta ik er dus alleen voor. Ook wonen we in het buitenland zonder 'opa's en oma's. Ik weet wel dat er nooit een 'goede timing' is om een gezin te starten.. maar ik voel me dus best rot.
Nogmaals sorry als mijn verhaal nogal zeurderig overkomt, of als ik iemand beledig.
Ik hoop dat het niet erg is dat ik mijn post iets heb aangepast. Ik wil geen mensen verdrietig maken, want ik besef ook wel dat veel vrouwen zwanger willen worden en mijn 'gezeur' niet kunnen hebben.
Ik ben dus zwanger, anderhalf jaar geleden gestopt met de pil, niet met de intentie om meteen te gaan proberen, maar mocht het gebeuren zou een kindje in ons leven welkom zijn. Ik zit inmiddels in mijn 7e week ( denk ik ) en er overheerst een gevoel van angst. Wat is het probleem nou eigenlijk, nou waarschijnlijk de veranderingen die komen gaan. Kan ik nog wel sporten, uitgaan, reizen? Hoe gaat het straks met mijn onbezorgde leventje? Ook ben ik bang voor dikker worden, leuke kleding dragen enz...
Het is zelf zo erg dat ik dus denk, wil ik het eigenlijk wel? Ben ik hier wel klaar voor? Ik bedoel, we leven in een tijd waarin je het terug kan draaien, maar dat voelt zo stom. We waren er zelf bij toen ik zwanger werd.
Een ander issue is dat mijn man voor zijn werk ontzettend veel weg is, en dat precies aan het eind van dit jaar. En dan sta ik er dus alleen voor. Ook wonen we in het buitenland zonder 'opa's en oma's. Ik weet wel dat er nooit een 'goede timing' is om een gezin te starten.. maar ik voel me dus best rot.
Nogmaals sorry als mijn verhaal nogal zeurderig overkomt, of als ik iemand beledig.
donderdag 7 februari 2013 om 18:39
quote:_ninthe_ schreef op 07 februari 2013 @ 18:28:
[...]
Het is voor sommigen misschien moeilijk voor te stellen, maar het is best wel eens moeilijk als iemand die 'zomaar' zwanger word roept dat ze het dan maar laat weg halen omdat het niet uit komt, terwijl je zelf al jaaaaren probeert een kind te krijgen.Ja natuurlijk is dat rot, maar misschien moet je je zelf dan beetje beschermen en dit soort onderwpen niet meer openen?
[...]
Het is voor sommigen misschien moeilijk voor te stellen, maar het is best wel eens moeilijk als iemand die 'zomaar' zwanger word roept dat ze het dan maar laat weg halen omdat het niet uit komt, terwijl je zelf al jaaaaren probeert een kind te krijgen.Ja natuurlijk is dat rot, maar misschien moet je je zelf dan beetje beschermen en dit soort onderwpen niet meer openen?
donderdag 7 februari 2013 om 18:46
quote:Star schreef op 07 februari 2013 @ 18:41:
[...]
Ik snap ook best dat je er verdrietig van wordt, maar hoop dat je ook wel snapt waarom er tegengas komt op de opmerking.
Dat snap ik heel goed. Ik denk ook niet dat ik het had begrepen als ik dit nu niet zelf had meegemaakt.
Ik kan er op dit moment heel goed mee om gaan, maar voelde even de noodzaak om de onbegrepen reacties 'te verdedigen' .
Natuurlijk heeft TO niks aan zulke opmerkingen, maar ik snap de gedachte achter die reacties wel heel erg goed, en dat wilde ik even verwoorden.
Ik draaf een beetje door en zal jullie niet meer lastig vallen hierzo.
TO, ik kan je geen advies geven, maar wil je wel even sterkte wensen met je besluit.
[...]
Ik snap ook best dat je er verdrietig van wordt, maar hoop dat je ook wel snapt waarom er tegengas komt op de opmerking.
Dat snap ik heel goed. Ik denk ook niet dat ik het had begrepen als ik dit nu niet zelf had meegemaakt.
Ik kan er op dit moment heel goed mee om gaan, maar voelde even de noodzaak om de onbegrepen reacties 'te verdedigen' .
Natuurlijk heeft TO niks aan zulke opmerkingen, maar ik snap de gedachte achter die reacties wel heel erg goed, en dat wilde ik even verwoorden.
Ik draaf een beetje door en zal jullie niet meer lastig vallen hierzo.
TO, ik kan je geen advies geven, maar wil je wel even sterkte wensen met je besluit.
donderdag 7 februari 2013 om 18:48
quote:_ninthe_ schreef op 07 februari 2013 @ 18:46:
[...]
Dat snap ik heel goed. Ik denk ook niet dat ik het had begrepen als ik dit nu niet zelf had meegemaakt.
Ik kan er op dit moment heel goed mee om gaan, maar voelde even de noodzaak om de onbegrepen reacties 'te verdedigen' .
Natuurlijk heeft TO niks aan zulke opmerkingen, maar ik snap de gedachte achter die reacties wel heel erg goed, en dat wilde ik even verwoorden.
Ik draaf een beetje door en zal jullie niet meer lastig vallen hierzo.
TO, ik kan je geen advies geven, maar wil je wel even sterkte wensen met je besluit.
[...]
Dat snap ik heel goed. Ik denk ook niet dat ik het had begrepen als ik dit nu niet zelf had meegemaakt.
Ik kan er op dit moment heel goed mee om gaan, maar voelde even de noodzaak om de onbegrepen reacties 'te verdedigen' .
Natuurlijk heeft TO niks aan zulke opmerkingen, maar ik snap de gedachte achter die reacties wel heel erg goed, en dat wilde ik even verwoorden.
Ik draaf een beetje door en zal jullie niet meer lastig vallen hierzo.
TO, ik kan je geen advies geven, maar wil je wel even sterkte wensen met je besluit.
donderdag 7 februari 2013 om 18:48
quote:lilalinda schreef op 07 februari 2013 @ 17:49:
[...]
er is geen enkele relatie tussen het ondergaan van aan abortus en later verminderde kans op een zwangerschapNee, maar wel tussen het feit dat TO er eerder blijkbaar moeite mee had dat het in haar ogen heel lang duurde voor ze zwanger was. Als ze het nu laat weghalen en een paar jaar later toch kinderen wil, zou het zomaar kunnen dat het dan nóg heel veel langer duurt of helemaal niet lukt. niet door de abortus, maar omdat ze al eerder heeft geprobeerd zwanger te raken en het toen ook lang duurde.
[...]
er is geen enkele relatie tussen het ondergaan van aan abortus en later verminderde kans op een zwangerschapNee, maar wel tussen het feit dat TO er eerder blijkbaar moeite mee had dat het in haar ogen heel lang duurde voor ze zwanger was. Als ze het nu laat weghalen en een paar jaar later toch kinderen wil, zou het zomaar kunnen dat het dan nóg heel veel langer duurt of helemaal niet lukt. niet door de abortus, maar omdat ze al eerder heeft geprobeerd zwanger te raken en het toen ook lang duurde.
donderdag 7 februari 2013 om 18:52
donderdag 7 februari 2013 om 18:58
donderdag 7 februari 2013 om 19:04
quote:lilalinda schreef op 07 februari 2013 @ 18:58:
[...]
Dat is de kern. Ze was nog niet heel lang bezig, nog niet 'problematisch' lang.Ik wou alleen maar duidelijk maken dat er niet werd gezegd dat er een verband bestaat tussen abortus en onvruchtbaarheid. Niet of ze inderdaad lang bezig was of niet.
[...]
Dat is de kern. Ze was nog niet heel lang bezig, nog niet 'problematisch' lang.Ik wou alleen maar duidelijk maken dat er niet werd gezegd dat er een verband bestaat tussen abortus en onvruchtbaarheid. Niet of ze inderdaad lang bezig was of niet.
donderdag 7 februari 2013 om 19:39
donderdag 7 februari 2013 om 19:47
Er was toch een tijdje terug een topic van een vrouw die graag kinderen wilde maar dat ging niet vanzelf, dacht dat ze niet zwanger kon worden en het eigenlijk op had gegeven. En die toen ineens toch zwanger was maar toen ineens helemaal niet meer wilde omdat ze besefte dat ze geen moeder was en omdat ze een andere route ingeslagen was met haar leven.
Hoe is dat topic afgelopen? Misschien kan iemand het naar boven halen en heeft TO er iets aan om een (ongeveer) vergelijkbare situatie te lezen?
Hoe is dat topic afgelopen? Misschien kan iemand het naar boven halen en heeft TO er iets aan om een (ongeveer) vergelijkbare situatie te lezen?
Zeg maar Spijker.
donderdag 7 februari 2013 om 22:23
Echt, ik ben er zo op tegen om je kind maar weg te laten halen omdat het 'even niet goed uitkomt'. Zorg dan dat je niet zwanger raakt, gebruik pil en condoom, hoe groot is dan de kans dat het toch fout gaat?
TO is iemand die dus wel kinderen wilde en bij wie het niet zo makkelijk ging. Wees blij dat het nu wel gelukt is en probeer in oplossingen te denken voor wat betreft het feit 'dat het nu eigenlijk niet goed uitkomt'. Als je het weg laat halen en je wil over twee jaar wel kinderen en het gaat weer niet zo makkelijk, denk dan serieus dat je het er wel moeilijk mee zal hebben. Je had immers al een kind kunnen hebben.
TO is iemand die dus wel kinderen wilde en bij wie het niet zo makkelijk ging. Wees blij dat het nu wel gelukt is en probeer in oplossingen te denken voor wat betreft het feit 'dat het nu eigenlijk niet goed uitkomt'. Als je het weg laat halen en je wil over twee jaar wel kinderen en het gaat weer niet zo makkelijk, denk dan serieus dat je het er wel moeilijk mee zal hebben. Je had immers al een kind kunnen hebben.
vrijdag 8 februari 2013 om 00:14
vrijdag 8 februari 2013 om 12:44
Je wilde een baby maar nu weer niet 'omdat het niet uitkomt'.
Abortus is geen voorbehoedsmiddel.
Zorg maar dat het uitkomt dan. Laat je man maar proberen iets te regelen met zijn werk. Of jij. Zoek een nanny/au pair. Vraag je ouders in de laatste maand over te komen. Creche.
Ik woon ook in het buitenland, ook zonder familie, net zoals bijna iedereen die ik ken. That's life as an expat babe. Adem in, en stel je niet aan.
Abortus is geen voorbehoedsmiddel.
Zorg maar dat het uitkomt dan. Laat je man maar proberen iets te regelen met zijn werk. Of jij. Zoek een nanny/au pair. Vraag je ouders in de laatste maand over te komen. Creche.
Ik woon ook in het buitenland, ook zonder familie, net zoals bijna iedereen die ik ken. That's life as an expat babe. Adem in, en stel je niet aan.
zaterdag 16 februari 2013 om 11:06
Suckerpunch,
Ik herken je verhaal wel hoor, in iets mindere mate heb ik dit ook gehad. Je wilt graag een kindje en als het dan zo ver is zie je allemaal beren op de weg. Volgens mij heeft het ook met je hormoonsverandering te maken. Nu zit je wel in een andere positie (in het buitenland ed) maar ik denk dat je het even tijd moet geven. Mijn man werkt ook in ploegendienst en is soms de gehele week s avonds aan het werk, ik stond er dan ook alleen voor (kinderen zijn nu groter). Maar als het zo ver is ben je sterker dan je denkt. Ga je alvast richten op de leuke dingen, zoals kleertjes kopen, namen verzinnen, je gaat dan steeds meer wennen aan het idee.
Ik herken je verhaal wel hoor, in iets mindere mate heb ik dit ook gehad. Je wilt graag een kindje en als het dan zo ver is zie je allemaal beren op de weg. Volgens mij heeft het ook met je hormoonsverandering te maken. Nu zit je wel in een andere positie (in het buitenland ed) maar ik denk dat je het even tijd moet geven. Mijn man werkt ook in ploegendienst en is soms de gehele week s avonds aan het werk, ik stond er dan ook alleen voor (kinderen zijn nu groter). Maar als het zo ver is ben je sterker dan je denkt. Ga je alvast richten op de leuke dingen, zoals kleertjes kopen, namen verzinnen, je gaat dan steeds meer wennen aan het idee.
zaterdag 16 februari 2013 om 11:17
quote:lilalinda schreef op 07 februari 2013 @ 17:49:
[...]
er is geen enkele relatie tussen het ondergaan van aan abortus en later verminderde kans op een zwangerschapDat klopt, maar er is wel relatie dat als je abortus hebt ondergaan dat de volgende uit te willen dragen zwanger een grotere kans is op vroeggeboorte of complicaties. artikel
Voor de rest sluit ik mij aan bij de rest. Een kind krijgen is zo ontzettend ingrijpend dat het niet voor te stellen is als je nog geen kinderen hebt. Het wordt dubbel zo lastig als jij of je partner niet achterstaan dat het kindje komt (schijnt dat veel stellen waar de 1 niet het kind van tevoren wilde binnen 5 jaar na geboorte scheiden). Kan je de veiligheid voor een stabiele leefomgeving garanderen? Want naast liefde heeft een kind vooral veiligheid nodig om te kunnen groeien zowel mentaal als fysiek.
[...]
er is geen enkele relatie tussen het ondergaan van aan abortus en later verminderde kans op een zwangerschapDat klopt, maar er is wel relatie dat als je abortus hebt ondergaan dat de volgende uit te willen dragen zwanger een grotere kans is op vroeggeboorte of complicaties. artikel
Voor de rest sluit ik mij aan bij de rest. Een kind krijgen is zo ontzettend ingrijpend dat het niet voor te stellen is als je nog geen kinderen hebt. Het wordt dubbel zo lastig als jij of je partner niet achterstaan dat het kindje komt (schijnt dat veel stellen waar de 1 niet het kind van tevoren wilde binnen 5 jaar na geboorte scheiden). Kan je de veiligheid voor een stabiele leefomgeving garanderen? Want naast liefde heeft een kind vooral veiligheid nodig om te kunnen groeien zowel mentaal als fysiek.
maandag 18 februari 2013 om 00:44
Zwanger zijn hangt samen met allerlei chliche's. Het is een wondertje, je moet dankbaar zijn, dolgelukkig, andere vrouwen kunnen geen kinderen krijgen en nu doe jij dit, bla bla.
Feit is: je kunt je gedachtes en gevoelens niet altijd sturen. Hoe harder je er tegen vecht , hoe rotter je je voelt. Accepteer dat je nu even in de war bent, misschien geeft dat wat rust..
Feit is: je kunt je gedachtes en gevoelens niet altijd sturen. Hoe harder je er tegen vecht , hoe rotter je je voelt. Accepteer dat je nu even in de war bent, misschien geeft dat wat rust..
maandag 18 februari 2013 om 01:03
Dit is heel normaal hoor, dat zijn nou je hormonen... Die zullen nog wel een poosje blijven. En het is ook niet altijd geweldig om zwanger en moeder te zijn. Ja, je zult er zeer waarschijnlijk iets aan moeten doen om weer in vorm te komen, en je gaat kleren door je huis gooien omdat je ze nog niet past na de bevalling. Je kan idd minder makkelijk weg met een kind want je moet er iemand voor gaan regelen die oppast. Er zullen dagen en nachten komen dat je kind huilt en je niet weet wat er is en als je man er dan niet is kan dat zwaar zijn... Maar: je behoefte om weg te gaan, uit te gaan word minder, ( spreek voor mezelf), als je je kind uit bed haalt krijg je een lach die het allemaal waard maakt, als je kind bang is ben jij degene die het bij de hand neemt en hem of haar bjjstaat bij alle leuke en minder leuke dingen in het leven. Het is een verantwoordelijke baan, moeder zijn, maar je kunt het, probeer dat zelfvertrouwen te krijgen. Houd ook in gedachten dat op dit moment je hormonen heel erg aanwezig zijn, en laat je daardoor niet gek maken. Ik wens je een fijne zwangerschap en wat al eerder is gezegd: ga lekker shoppen voor je kindje, een babykamer maken enz. Sterkte en succes
