Relaties
alle pijlers
Vriend wil niet mee naar personeelsfeestje
zaterdag 17 mei 2008 om 19:21
Ik werk part-time op een klein kantoor bij de baas aan huis. Er heerst een informele sfeer, de kids en de vrouw van de baas komen ook regelmatig even binnenvallen. Nu is er een personeelsfeestje georganiseerd: ik en mijn collega zijn met aanhang uitgenodigd. We gaan borrelen en uit eten. Hartstikke leuk, en bovendien betaalt de baas alles, heel aardig!
Het probleem is dat mijn vriend niet meewil. Ik heb het hem heel enthousiast voorgelegd, maar nee. Zijn antwoord was: 'Ik heb niets met die mensen, allemaal veel ouder, ik ken ze helemaal niet, nee, geen zin.' En daar baal ik nogal van... Het klopt wel dat iedereen wat ouder is (collega + vriendin + vrouw van de baas in de dertig, baas jaar of 50, wij allebei begin twintig), maar het lijkt me geen onoverkomelijk verschil. Oké, hij is wat verlegen aangelegd, maar ergens vind ik het er ook bij horen dat je als vriend van meegaat, daar kun je je toch wel een avondje overheen zetten? We hebben nu al ruim een jaar een relatie, dus daar kan het niet aan liggen. Het is ook niet dat we een heel weekend met collega's gaan kamperen in de Ardennen ofzo, over zoiets zou ik als vriendin ook twee keer achter mijn oren krabben. Hij heeft die avond niets anders. Ik wil gewoon heel erg graag mijn kerel aan iedereen laten zien; eten moet je toch, en borrelen doet hij ook vaak genoeg met zijn vrienden. En tja, mijn collega en baas waren nogal teleurgesteld dat hij niet mee komt, niet leuk om dan de opmerkingen te pareren ('Wat nou, durft 'ie niet soms?' 'Kom op Guinnevere, de zweep erover, hoor!' met een lach, maar toch, vervelend om je vriend te verdedigen als je er zelf ook niet echt blij mee bent...)
Wat moet ik hier nu mee? Moet ik zijn (in mijn ogen onredelijke) wens respecteren, de opmerkingen van mijn collega's maar trotseren, en ben ik gewoon een drammerig kreng? Of heb ik wel een punt, en is er een zinnige manier om hem wel mee te krijgen? Of hebben jullie zoiets meegemaakt, en hoe hebben jullie het dan opgelost?
Alvast bedankt!
Het probleem is dat mijn vriend niet meewil. Ik heb het hem heel enthousiast voorgelegd, maar nee. Zijn antwoord was: 'Ik heb niets met die mensen, allemaal veel ouder, ik ken ze helemaal niet, nee, geen zin.' En daar baal ik nogal van... Het klopt wel dat iedereen wat ouder is (collega + vriendin + vrouw van de baas in de dertig, baas jaar of 50, wij allebei begin twintig), maar het lijkt me geen onoverkomelijk verschil. Oké, hij is wat verlegen aangelegd, maar ergens vind ik het er ook bij horen dat je als vriend van meegaat, daar kun je je toch wel een avondje overheen zetten? We hebben nu al ruim een jaar een relatie, dus daar kan het niet aan liggen. Het is ook niet dat we een heel weekend met collega's gaan kamperen in de Ardennen ofzo, over zoiets zou ik als vriendin ook twee keer achter mijn oren krabben. Hij heeft die avond niets anders. Ik wil gewoon heel erg graag mijn kerel aan iedereen laten zien; eten moet je toch, en borrelen doet hij ook vaak genoeg met zijn vrienden. En tja, mijn collega en baas waren nogal teleurgesteld dat hij niet mee komt, niet leuk om dan de opmerkingen te pareren ('Wat nou, durft 'ie niet soms?' 'Kom op Guinnevere, de zweep erover, hoor!' met een lach, maar toch, vervelend om je vriend te verdedigen als je er zelf ook niet echt blij mee bent...)
Wat moet ik hier nu mee? Moet ik zijn (in mijn ogen onredelijke) wens respecteren, de opmerkingen van mijn collega's maar trotseren, en ben ik gewoon een drammerig kreng? Of heb ik wel een punt, en is er een zinnige manier om hem wel mee te krijgen? Of hebben jullie zoiets meegemaakt, en hoe hebben jullie het dan opgelost?
Alvast bedankt!
zondag 18 mei 2008 om 10:30
Borodini, kennelijk vind jij iets voor elkaar over hebben ook 'moeten'. Zo zie ik dat niet. Ik vind het niet meer dan normaal om gewoon lekker met je vriendinnetje (1 avond per jaar he, laten we dat niet vergeten) mee te gaan omdat je haar daar zo'n plezier mee doet. Uiteindelijk doe je jezelf daar toch ook een plezier mee? Het is toch leuk om soms iets onbaatzuchtigs te doen?
En dan hoef je hem niet over te halen, of beloftes te maken of weet ik veel wat. Hij zou gewoon uit zichzelf moeten realiseren dat hij daar zijn vriendin gewoon een groot plezier mee doet. Klaar. En de volgende keer is het weer andersom. Ik bedoel, waar hebben we het over: EEN (1) etentje!
En dan hoef je hem niet over te halen, of beloftes te maken of weet ik veel wat. Hij zou gewoon uit zichzelf moeten realiseren dat hij daar zijn vriendin gewoon een groot plezier mee doet. Klaar. En de volgende keer is het weer andersom. Ik bedoel, waar hebben we het over: EEN (1) etentje!
zondag 18 mei 2008 om 10:34
Leo, dat ben ik met je eens, hoor. Naar een dergelijk feestje gaan met een partner die erbij zit met een gezicht als een oorwurm lijkt mij ook niet echt feestvreugdeverhogend. Uiteraard is het geen kwestie van "moeten" en "overhalen" enz., gewoon iets wat voor mij in een relatie thuishoort; af en toe doe je nu eenmaal iets waar je weliswaar zelf geen zin in hebt, maar gewoon omdat je dat over hebt voor de ander. Zo zit ik op dit moment (jajajajajajaja, nu even niet, nu heb ik pauze) duup te plo-en met mijn jongste kinderen terwijl mijn man lekker uitslaapt. Heb ik ook geen zin in, maar dat heb ik voor hem over, de andere keer slaap ik weer uit en gaat hij beneden zitten vingerverven ofzo.
Mag ik daar dan nog aan toevoegen dat ik geen relatie zou willen hebben met een vent die tegen heug en meug in meegaat naar een feestje en zich daar vervolgens gaat zitten misdragen?
Mag ik daar dan nog aan toevoegen dat ik geen relatie zou willen hebben met een vent die tegen heug en meug in meegaat naar een feestje en zich daar vervolgens gaat zitten misdragen?
.
zondag 18 mei 2008 om 10:41
Maar als hij daar geen enkel plezier in heeft. Dan zit jij daar met je chagerijnige vriend aan tafel.. pfff, nee dank je, dan liever alleen. Voor die ene keer zit ik liever met gezellig gezelschap aan tafel, dan met een bloed-chagerijn van een vriend.
Zou ik het jammer vinden, ja natuurlijk , maar het is graag of niet hoor, en niet, "je gaat die ene keer per jaar maar mee " Want dat moet je voor mij over hebben.
Zou ik het jammer vinden, ja natuurlijk , maar het is graag of niet hoor, en niet, "je gaat die ene keer per jaar maar mee " Want dat moet je voor mij over hebben.
Zo ! En dan kunnen we nu weer allemaal normaal doen....
zondag 18 mei 2008 om 10:46
Ik vraag me af hoe verlegen haar vriend is. Want dan is meegaan naar een feestje iets waar je enorm tegen op kunt zien.Helemaal als je twintig bent. Net zoiets als iemand met hoogtevrees vragen om in het reuzenrad te gaan, omdat het zo 'leuk' is. Als je het niet hebt, snap je het niet en dan wordt het een eindeloze discussie, maar waarom zou je iemand willen pushen die geen zin heeft/niet durft?
In dit geval denk ik dat TO prima tegen haar baas kan zeggen dat hij niet het type is voor personeelsfeestjes. Zoals Borodini zegt; dan heeft ze dat voor hem over, die ene keer dat het voorkomt. En een baas die begint met 'de zweep erover'? Wat een humor.. zou ik me niet veel van aantrekken.
In dit geval denk ik dat TO prima tegen haar baas kan zeggen dat hij niet het type is voor personeelsfeestjes. Zoals Borodini zegt; dan heeft ze dat voor hem over, die ene keer dat het voorkomt. En een baas die begint met 'de zweep erover'? Wat een humor.. zou ik me niet veel van aantrekken.
zondag 18 mei 2008 om 11:13
Tja, hij is begin 20, het is een erg klein 'feestje' dus hij zal zich niet kunnen 'verstoppen' in het meedoen aan activiteiten of vrijwilligen met barbacuen en ze zijn 'pas' een jaar samen.
Dat soort dingen, naar welke verjaardagen en uitjes van elkaar ga je mee, en hoe belangrijk is het voor de ander, dat is toch juist in het begin nog heel erg zoeken en aftasten.
Dat soort dingen, naar welke verjaardagen en uitjes van elkaar ga je mee, en hoe belangrijk is het voor de ander, dat is toch juist in het begin nog heel erg zoeken en aftasten.
zondag 18 mei 2008 om 11:16
quote:Mariannanas schreef op 18 mei 2008 @ 10:42:
Ehhhh, dat bedoel ik dus ook, Boompje. Je doet iets voor een ander omdat je dat voor hem/haar overhebt, niet omdat het mot. Er zit helemaal geen "motten" in een relatie wat mij betreft, dat is nou juist zo leuk aan een goede relatie.Dus als hij niet wil is het ook goed! Wat een gemuts zeg...
Ehhhh, dat bedoel ik dus ook, Boompje. Je doet iets voor een ander omdat je dat voor hem/haar overhebt, niet omdat het mot. Er zit helemaal geen "motten" in een relatie wat mij betreft, dat is nou juist zo leuk aan een goede relatie.Dus als hij niet wil is het ook goed! Wat een gemuts zeg...
zondag 18 mei 2008 om 13:07
quote:MysticAngel schreef op 18 mei 2008 @ 10:30:
[...]
Er zijn natuurlijk ook mensen met leuk werk, en hele leuke collega's, dan wordt zo'n feestje natuurlijk al een heel ander verhaal,Wat een vreemde conclusie verbindt jij aan mijn posting. Omdat wij het liever niet over collega's en werk hebben is gelijk ons werk maar niet leuk?
[...]
Er zijn natuurlijk ook mensen met leuk werk, en hele leuke collega's, dan wordt zo'n feestje natuurlijk al een heel ander verhaal,Wat een vreemde conclusie verbindt jij aan mijn posting. Omdat wij het liever niet over collega's en werk hebben is gelijk ons werk maar niet leuk?
zondag 18 mei 2008 om 13:44
quote:boompje schreef op 18 mei 2008 @ 11:16:
[...]
Dus als hij niet wil is het ook goed! Wat een gemuts zeg...
Nee, als je er geen probleem mee hebt dat ie niet meegaat dan is er niets aan de hand. Als je het wél jammer vindt dat ie niet een keertje meegaat, en het dus als móeten aanvoelt, dan vind ik dat dus wel spijtig. Ik heb toevallig een man die gewoon lekker meegaat, in mijn relatie is dus ook geen sprake van 'moeten'.
Maar TO heeft er dus wel problemen mee. En dan vind ik het dus jammer dat haar vriend zich er niet overheen kan zetten en haar een plezier zou kunnen doen.
Maar verder is het natuurlijk niet een enorme big deal...(gezien het aantal postings lijkt het van wel maar ik maak me er verder ook niet druk over hoor ).
[...]
Dus als hij niet wil is het ook goed! Wat een gemuts zeg...
Nee, als je er geen probleem mee hebt dat ie niet meegaat dan is er niets aan de hand. Als je het wél jammer vindt dat ie niet een keertje meegaat, en het dus als móeten aanvoelt, dan vind ik dat dus wel spijtig. Ik heb toevallig een man die gewoon lekker meegaat, in mijn relatie is dus ook geen sprake van 'moeten'.
Maar TO heeft er dus wel problemen mee. En dan vind ik het dus jammer dat haar vriend zich er niet overheen kan zetten en haar een plezier zou kunnen doen.
Maar verder is het natuurlijk niet een enorme big deal...(gezien het aantal postings lijkt het van wel maar ik maak me er verder ook niet druk over hoor ).
zondag 18 mei 2008 om 13:46
Enerzijds kan ik begrijpen dat wanneer je vriend wat verlegen is, hij er niet om zit te springen. Ik heb zelf ook altijd moeite met een groep nieuwe mensen en ben niet altijd even goed in de 'social talk'.
Maar, ik ga wel met mijn vriend mee als ik bvb ben uitgenodigd voor verjaardagen van collega's (personeelsuitjes met aanhang hebben ze daar niet), omdat ik weet dat hij dit fijn vindt, en omdat ik geïnteresseerd ben met wie hij werkt. Ook ben ik wel eens op zijn werk geweest en ik vind het dan leuk om zijn werkomgeving te zien, zodat ik weet waar hij elke dag is.
Ik vind dat je in een relatie soms best je eigen behoefte even opzij mag zetten wanneer je daar je partner een groot plezier mee doet. Ik zou in jouw situatie ook graag willen dat mijn vriend mee gaat. Ik ben trots op hem, dus zou het leuk vinden om hem aan mijn collega's voor te stellen. En hij zou ook kunnen zien met wat voor mensen ik samen werk en eens gezichten bij namen kunnen plaatsen. Maar uiteindelijk kan je iemand natuurlijk niet dwingen, want ik weet wel dat ik liever alleen ga, dan wanneer mijn vriend niet meewil, maar moet van mij. Dan heb ik het gevoel dat ik hem heel de avond moet entertainen en als hij het niet leuk vindt dat dit mijn verantwoordelijkheid is.
Ik denk dat het goed is om het nog eens met je vriend te bespreken en zou proberen de nadruk erop te leggen dat dit voor jou belangrijk is en dat hij jou er een groot plezier mee doet. En daarnaast ook dat je trots op hem bent en graag aan je collega's wil laten zien wie die leuke vent nou is die bij jou hoort. Wil hij dan alsnog niet, dan zal je je daarbij moeten neerleggen en er rekening mee moeten houden dat dit nou eenmaal hoort bij je vriend.
Tov je collega's die zulke opmerkingen maken zou ik kort, maar eerlijk zijn. Nee hij komt inderdaad niet, ik kan hem niet dwingen en ik vind het zelf ook heel jammer dat hij er niet bij is. Met evt de korte uitleg dat je vriend een groep nieuwe mensen bvb moeilijk vindt. Vaak vinden mensen het minder 'erg' (onbeleefd, asociaal, oid) wanneer ze de reden weten. De meeste mensen kennen namelijk wel iemand die dit soort dingen moeilijk vindt en zullen dan meer begrip hebben.
Maar, ik ga wel met mijn vriend mee als ik bvb ben uitgenodigd voor verjaardagen van collega's (personeelsuitjes met aanhang hebben ze daar niet), omdat ik weet dat hij dit fijn vindt, en omdat ik geïnteresseerd ben met wie hij werkt. Ook ben ik wel eens op zijn werk geweest en ik vind het dan leuk om zijn werkomgeving te zien, zodat ik weet waar hij elke dag is.
Ik vind dat je in een relatie soms best je eigen behoefte even opzij mag zetten wanneer je daar je partner een groot plezier mee doet. Ik zou in jouw situatie ook graag willen dat mijn vriend mee gaat. Ik ben trots op hem, dus zou het leuk vinden om hem aan mijn collega's voor te stellen. En hij zou ook kunnen zien met wat voor mensen ik samen werk en eens gezichten bij namen kunnen plaatsen. Maar uiteindelijk kan je iemand natuurlijk niet dwingen, want ik weet wel dat ik liever alleen ga, dan wanneer mijn vriend niet meewil, maar moet van mij. Dan heb ik het gevoel dat ik hem heel de avond moet entertainen en als hij het niet leuk vindt dat dit mijn verantwoordelijkheid is.
Ik denk dat het goed is om het nog eens met je vriend te bespreken en zou proberen de nadruk erop te leggen dat dit voor jou belangrijk is en dat hij jou er een groot plezier mee doet. En daarnaast ook dat je trots op hem bent en graag aan je collega's wil laten zien wie die leuke vent nou is die bij jou hoort. Wil hij dan alsnog niet, dan zal je je daarbij moeten neerleggen en er rekening mee moeten houden dat dit nou eenmaal hoort bij je vriend.
Tov je collega's die zulke opmerkingen maken zou ik kort, maar eerlijk zijn. Nee hij komt inderdaad niet, ik kan hem niet dwingen en ik vind het zelf ook heel jammer dat hij er niet bij is. Met evt de korte uitleg dat je vriend een groep nieuwe mensen bvb moeilijk vindt. Vaak vinden mensen het minder 'erg' (onbeleefd, asociaal, oid) wanneer ze de reden weten. De meeste mensen kennen namelijk wel iemand die dit soort dingen moeilijk vindt en zullen dan meer begrip hebben.
zondag 18 mei 2008 om 16:12
Eeeuh ik heb er in het verleden ook 'moeilijk' over gedaan als die van mij ergens geen zin in had maar daar ben ik op teruggekomen. Ik heb liever dat hij niet meegaat en ik me kostelijk vermaak op een feestje dan dat hij met tegenzin meegaat 'voor mij'. Dat vind ik wel zo'n slap argument, het heeft niets met 'dat heb je toch wel voor me over' te maken. Vrouwengeleuter en manipulatie, dat is het.
Het is geen verplichting en het is niet nodig. Daarnaast als ik moet gaan lopen pushen vind ik er al geen hol meer aan, dan blijft ie maar thuis. Ik vermaak me altijd prima!
Het is geen verplichting en het is niet nodig. Daarnaast als ik moet gaan lopen pushen vind ik er al geen hol meer aan, dan blijft ie maar thuis. Ik vermaak me altijd prima!
zondag 18 mei 2008 om 16:23
Ja, Enigme, het wordt manipulatie en geleuter als je vriend geen zin heeft en jij hem tegen zijn zin mee wilt sleuren. Maar op het moment dat je voor een etentje mét partner wordt uitgenodigd (dus niet een personeelsfeest waar het waarschijnlijk niet eens opvalt dat je vriend er niet bij is) en er zijn behalve jij nog maar twee of drie stellen aanwezig, en het gaat om één enkele keer, en jij zou het heel fijn vinden als hij erbij is, dan zou het toch leuk zijn als hij wel meegaat? Nee, het is geen verplichting en nee, het is niet nodig. Maar doe jij nooit eens wat voor je vriend omdat je weet dat jij hem daar een plezier mee doet?
zondag 18 mei 2008 om 16:27
Je vriend is anders niet te verlegen om jou teleur te stellen. Er bestaat niet alleen in relaties maar ook in de samenleving, ook nog zoiets als fatsoen. Soms hoor je gewoon dingen te doen omdat ze aardig zijn, en als iedereen alleen maar dingen zou doen die hij leuk vindt, gaat het nergens meer over. We hebben nou eenmaal te maken met personeelsuitjes, -weekenden, -borrels, -etentjes en -andere festiviteiten en soms word je gewoon verwacht, en aanhang zou zo vriendelijk (of gewoon lief) moeten zijn om zonder ge-emmer mee te gaan. Maar dat vind ik. Dat zijn nou eenmaal de consequenties van een relatie c.q. een baan hebben.
Iets wat vier dagen bloedt en niet doodgaat is niet te vertrouwen.
zondag 18 mei 2008 om 16:49
quote:Laika3 schreef op 18 mei 2008 @ 16:23: Nee, het is geen verplichting en nee, het is niet nodig. Maar doe jij nooit eens wat voor je vriend omdat je weet dat jij hem daar een plezier mee doet?Euhmmm komt eigenlijk niet voor want ik ben in tegenstelling tot mijn vriend altijd in voor een feestje of wat dan ook Ik ben een sociaal dier, hij niet. Tegenzin is tegenzin, klaar. Hij doet genoeg andere dingen voor me dus ik maar er geen issue meer van. Ik vraag het hem nu altijd nog (1 keer), soms zegt hij ja en soms zegt hij nee. Als ie meegaat; gezellig, leuk! Zo niet, jammer dan.
zondag 18 mei 2008 om 17:02
quote:traincha2 schreef op 18 mei 2008 @ 13:07:
[...]
Wat een vreemde conclusie verbindt jij aan mijn posting. Omdat wij het liever niet over collega's en werk hebben is gelijk ons werk maar niet leuk?
Nee, sorry, dan heb ik dat verkeerd begrepen Traincha,
Maar goed, bij mij is werk gewoon een (behoorlijk) deel van mijn leven, ik zit er toch 4x8 uur per week, heb daar leuke collega's en maak daar dingen mee,
Het zou voor mij heel onnatuurlijk zijn, om het daar nooit over te hebben, en mijn vriend totaal buiten dat stukje leven te houden,
Ieder zijn ding natuurlijk...
[...]
Wat een vreemde conclusie verbindt jij aan mijn posting. Omdat wij het liever niet over collega's en werk hebben is gelijk ons werk maar niet leuk?
Nee, sorry, dan heb ik dat verkeerd begrepen Traincha,
Maar goed, bij mij is werk gewoon een (behoorlijk) deel van mijn leven, ik zit er toch 4x8 uur per week, heb daar leuke collega's en maak daar dingen mee,
Het zou voor mij heel onnatuurlijk zijn, om het daar nooit over te hebben, en mijn vriend totaal buiten dat stukje leven te houden,
Ieder zijn ding natuurlijk...
zondag 18 mei 2008 om 18:37
quote:MysticAngel schreef op 18 mei 2008 @ 17:02:
[...]
Nee, sorry, dan heb ik dat verkeerd begrepen Traincha,
Maar goed, bij mij is werk gewoon een (behoorlijk) deel van mijn leven, ik zit er toch 4x8 uur per week, heb daar leuke collega's en maak daar dingen mee,
Het zou voor mij heel onnatuurlijk zijn, om het daar nooit over te hebben, en mijn vriend totaal buiten dat stukje leven te houden,
Ieder zijn ding natuurlijk...Nou ja het wordt wat lastig om het echt nooit over je werk te hebben. Het heeft bij ons gewoon veel minder prioriteit om daarover te praten. We hebben het liever over de kinderen of andere dingen die ons bezighouden.
[...]
Nee, sorry, dan heb ik dat verkeerd begrepen Traincha,
Maar goed, bij mij is werk gewoon een (behoorlijk) deel van mijn leven, ik zit er toch 4x8 uur per week, heb daar leuke collega's en maak daar dingen mee,
Het zou voor mij heel onnatuurlijk zijn, om het daar nooit over te hebben, en mijn vriend totaal buiten dat stukje leven te houden,
Ieder zijn ding natuurlijk...Nou ja het wordt wat lastig om het echt nooit over je werk te hebben. Het heeft bij ons gewoon veel minder prioriteit om daarover te praten. We hebben het liever over de kinderen of andere dingen die ons bezighouden.
zondag 18 mei 2008 om 18:53
quote:vinobianco schreef op 18 mei 2008 @ 16:47:
Ach joh er moet al zoveel. Laat iedereen lekker vrij om te doen wat ie zelf wil (vooral in iemands eigen tijd). Je bent dan wel elkaars partner maar geen siamese tweeling toch?Geinig, dat is precies zoals ik mijn man en mezelf als stel op een ander topic beschreef. Wel anders dan jij bedoelt waarschijnlijk maar toch. Een siamese tweeling dus.
Ach joh er moet al zoveel. Laat iedereen lekker vrij om te doen wat ie zelf wil (vooral in iemands eigen tijd). Je bent dan wel elkaars partner maar geen siamese tweeling toch?Geinig, dat is precies zoals ik mijn man en mezelf als stel op een ander topic beschreef. Wel anders dan jij bedoelt waarschijnlijk maar toch. Een siamese tweeling dus.
zondag 18 mei 2008 om 19:04
quote:elodita schreef op 17 mei 2008 @ 22:36:
Guine, ik vind dat je vriend mee hoort te gaan, hij is uitgenodigd en niet verhinderd.
Die uitnodiging houdt in dat mensen dus geinteresseerd in hem zijn. Hij hoeft alleen maar een avond beleefd te zijn, een beetje social talk etc, daar ga je echt niet dood van. En jij en je collega's worden er blij van.
Er zijn wel meer avonden die misschien niet superleuk en gaaf zijn, en je doet wel meer dingen waar je geen zin in hebt. That's life!
Wat zijn jullie veeleisend zeg! Hij bepaald toch zeker zelf wel of hij wil gaan of niet. Kom op zeg, zou wat zijn dat je omwille van je partner verplicht op komt draven waar je niet wilt zijn.
Ik zou ook pertinent weigeren. Ik heb totaal geen behoefte noch zin om 'gezellig' te doen met mijn man (oud)collega's en ik vind ook niet dat ik het hem verplicht ben.
En even voor mijzelf gesproken, voor mij is het wel degelijk vervelend om een avondje verplicht beleefd te zijn met een beetje social talk. Dat is namelijk niet mijn sterkste punt.
Dat je het jammer vindt en teleurgesteld kan ik begrijpen wanneer je juist zo graag wilt dat hij meegaat. Maar wanneer je het daar niet bij laat vind ik je inderdaad drammerig. Een kreng dan weer niet
Guine, ik vind dat je vriend mee hoort te gaan, hij is uitgenodigd en niet verhinderd.
Die uitnodiging houdt in dat mensen dus geinteresseerd in hem zijn. Hij hoeft alleen maar een avond beleefd te zijn, een beetje social talk etc, daar ga je echt niet dood van. En jij en je collega's worden er blij van.
Er zijn wel meer avonden die misschien niet superleuk en gaaf zijn, en je doet wel meer dingen waar je geen zin in hebt. That's life!
Wat zijn jullie veeleisend zeg! Hij bepaald toch zeker zelf wel of hij wil gaan of niet. Kom op zeg, zou wat zijn dat je omwille van je partner verplicht op komt draven waar je niet wilt zijn.
Ik zou ook pertinent weigeren. Ik heb totaal geen behoefte noch zin om 'gezellig' te doen met mijn man (oud)collega's en ik vind ook niet dat ik het hem verplicht ben.
En even voor mijzelf gesproken, voor mij is het wel degelijk vervelend om een avondje verplicht beleefd te zijn met een beetje social talk. Dat is namelijk niet mijn sterkste punt.
Dat je het jammer vindt en teleurgesteld kan ik begrijpen wanneer je juist zo graag wilt dat hij meegaat. Maar wanneer je het daar niet bij laat vind ik je inderdaad drammerig. Een kreng dan weer niet
zondag 18 mei 2008 om 19:07
Prima als je er allebei tevreden over bent dat de ander niet met je meegaat naar dit soort dingen, maar er is toch echt een probleem als een van beiden dat niet goed trekt.
Ik vind (even heel algemeen gesproken) dat het argument 'geen zin hebben' vaak vanuit een soort luiheid komt (dezelfde luiheid die vaak aan de basis ligt van het beëindigen van je relatie omdat 'het gevoel weg is' of je spanning mist). Een relatie komt je niet aanwaaien, dat is soms kei- en keihard werken. Natuurlijk, een goede relatie is meestal hartstikke leuk, en gaat vanzelf, maar wel omdat je ook dingen voor de ander overhebt en open staat voor diens behoeften. Dus meegaan naar een feestje omdat de ander dat zo vreselijk leuk vindt - of, ook mogelijk: het prima vinden dat je vriend, die het heel moeilijk heeft met dergelijke evenementen, niet meegaat. In beide gevallen wordt er uitgegaan van de behoefte van de ander, en niet vanuit de zin/weerzin van jezelf.
Ik vind (even heel algemeen gesproken) dat het argument 'geen zin hebben' vaak vanuit een soort luiheid komt (dezelfde luiheid die vaak aan de basis ligt van het beëindigen van je relatie omdat 'het gevoel weg is' of je spanning mist). Een relatie komt je niet aanwaaien, dat is soms kei- en keihard werken. Natuurlijk, een goede relatie is meestal hartstikke leuk, en gaat vanzelf, maar wel omdat je ook dingen voor de ander overhebt en open staat voor diens behoeften. Dus meegaan naar een feestje omdat de ander dat zo vreselijk leuk vindt - of, ook mogelijk: het prima vinden dat je vriend, die het heel moeilijk heeft met dergelijke evenementen, niet meegaat. In beide gevallen wordt er uitgegaan van de behoefte van de ander, en niet vanuit de zin/weerzin van jezelf.
zondag 18 mei 2008 om 19:26
Even iets anders: het hangt er ook af wat voor feest. Ik ben zelfs op een personeelsfeest van de postbank geweest door mensen van de postbank, die mochten introducees meenemen. Dat was in de efteling. Dat is heel wat anders als (zoals ik) een lang gedekte tafel met allemaal mensen die je niet kent en niet wilt kennen. Er zit een beetje verschil in. Op dat Postbank feest kon je je vrij bewegen.
