Gezondheid
alle pijlers
Miskraam, wel of niet gaan werken?
donderdag 28 februari 2013 om 11:31
Ik zit even in een enorme tweestrijd en hoop dat jullie me kunnen helpen wat te doen;
Eerst maar een kleine situatieschets.
Onze eerste kindje is in 2011 geboren via IVF. Een heerlijke dochter en we willen graag een tweede kindje. We hadden net besloten om hiervoor te gaan toen ik een aanbieding kreeg voor een nieuwe baan. Besloten om onze kinderwens (medische molen) nog even uit te stellen en zo ben ik 1 januari begonnen met een nieuwe baan. So far so good.
Vorige week plotseling een positieve zwangerschapstest! Geweldig , allebei ontzettend blij en gelukkig! Afgelopen weekend een skiweekend gehad met vrienden dus afgelopen maandag een dagje vrijgenomen. Natuurlijk heb ik me keurig gedragen en heb braaf mijn foliumzuur genomen en vanzelfsprekend geen alcohol gedronken.
Maar nu…. Een miskraam. Voel me zo verdrietig en down. Och wat was dit kleintje gewenst!
Ik heb me vanmorgen ziek gemeld onder het mom ‘migraine’ en heb de verloskundige bezocht. Het is nu een kwestie van afwachten wanneer het doorgaat zetten.
Voel me zo bezwaard dat ik me ziek heb gemeld. Net 2 maandjes in dienst en deze week al een dag vrij en nu ook nog een dag ‘ziek’. Wil daarom eigenlijk mezelf een schop onder m’n kont verkopen en vanmiddag toch maar gaan werken. Beste vriendin verklaart me voor gek, en jullie?
Eerst maar een kleine situatieschets.
Onze eerste kindje is in 2011 geboren via IVF. Een heerlijke dochter en we willen graag een tweede kindje. We hadden net besloten om hiervoor te gaan toen ik een aanbieding kreeg voor een nieuwe baan. Besloten om onze kinderwens (medische molen) nog even uit te stellen en zo ben ik 1 januari begonnen met een nieuwe baan. So far so good.
Vorige week plotseling een positieve zwangerschapstest! Geweldig , allebei ontzettend blij en gelukkig! Afgelopen weekend een skiweekend gehad met vrienden dus afgelopen maandag een dagje vrijgenomen. Natuurlijk heb ik me keurig gedragen en heb braaf mijn foliumzuur genomen en vanzelfsprekend geen alcohol gedronken.
Maar nu…. Een miskraam. Voel me zo verdrietig en down. Och wat was dit kleintje gewenst!
Ik heb me vanmorgen ziek gemeld onder het mom ‘migraine’ en heb de verloskundige bezocht. Het is nu een kwestie van afwachten wanneer het doorgaat zetten.
Voel me zo bezwaard dat ik me ziek heb gemeld. Net 2 maandjes in dienst en deze week al een dag vrij en nu ook nog een dag ‘ziek’. Wil daarom eigenlijk mezelf een schop onder m’n kont verkopen en vanmiddag toch maar gaan werken. Beste vriendin verklaart me voor gek, en jullie?
donderdag 28 februari 2013 om 11:37
donderdag 28 februari 2013 om 11:43
Ik heb in dezelfde situatie gezeten als jij.
Ik was in augustus begonnen met een nieuwe baan, nadat ik er in juli achter was gekomen dat ik ongepland zwanger was, en in september een miskraam.
Ik moest gecurreteerd worden, de miskraam kwam niet vanzelf op gang, en ik heb me toen ziek gemeld. Ik wilde niet dat de miskraam eventueel toch nog zou gaan beginnen op het werk.
Bovendien had ik ontzettend buikpijn en zo sjagrijnig en verdrietig dat ik het niemand kon aandoen om mij in de buurt te hebben.
Ik heb het tegen mijn baas verteld, en tegen mijn directe collega's, omdat ik ook het gevoel had dat ik me moest verantwoorden voor mijn afwezigheid. Ze reageerden heel lief, het was geen probleem dat ik een week niet op mijn werk was en ik kreeg zelfs bloemen thuisgestuurd!
Maar goed, doe waar je jezelf goed bij voelt. Als je wilt en kunt werken, ga dan, en als je niet kunt, blijf thuis!
Het is niet niks wat je meemaakt en ga je alsjeblieft ook niet nog eens schuldig voelen over je werk!
Heel veel sterkte gewenst, en het komt goed!
Ik ben ook weer (heel pril) zwanger....
Ik was in augustus begonnen met een nieuwe baan, nadat ik er in juli achter was gekomen dat ik ongepland zwanger was, en in september een miskraam.
Ik moest gecurreteerd worden, de miskraam kwam niet vanzelf op gang, en ik heb me toen ziek gemeld. Ik wilde niet dat de miskraam eventueel toch nog zou gaan beginnen op het werk.
Bovendien had ik ontzettend buikpijn en zo sjagrijnig en verdrietig dat ik het niemand kon aandoen om mij in de buurt te hebben.
Ik heb het tegen mijn baas verteld, en tegen mijn directe collega's, omdat ik ook het gevoel had dat ik me moest verantwoorden voor mijn afwezigheid. Ze reageerden heel lief, het was geen probleem dat ik een week niet op mijn werk was en ik kreeg zelfs bloemen thuisgestuurd!
Maar goed, doe waar je jezelf goed bij voelt. Als je wilt en kunt werken, ga dan, en als je niet kunt, blijf thuis!
Het is niet niks wat je meemaakt en ga je alsjeblieft ook niet nog eens schuldig voelen over je werk!
Heel veel sterkte gewenst, en het komt goed!
Ik ben ook weer (heel pril) zwanger....
donderdag 28 februari 2013 om 11:54
He wat verdrietig zeg! Zou het moeilijk zijn voor je positie op je werk als je nu zwanger zou raken? Zo niet dan is het misschien helemaal niet slecht om uit te leggen waarom je niet op je werk bent vandaag. Hoogstwaarschijnlijk kun je alleen maar op begrip rekenen. Maar dat moet je zelf inschatten. heel veel sterkte ermee!
donderdag 28 februari 2013 om 11:55
quote:Belle73 schreef op 28 februari 2013 @ 11:37:
Als je fysiek in staat bent om te gaan werken, zou ik gaan. Het geeft je waarschijnlijk nog wat afleiding en als je echt te veel buikpijn etc. krijgt, kun je altijd nog naar huis gaan.
Dat zou ik als werkgever dan weer raar vinden, niet komen/wel komen/toch maar weer naar huis. Zeker omdat ze zich met een smoes heeft afgemeld.
Ik zou inderdaad vandaag thuis blijven en morgen weer gaan werken. Eventueel alsnog de situatie uitleggen voor het geval dat je op je werk bent wanneer het doorzet.
Sterkte!
Als je fysiek in staat bent om te gaan werken, zou ik gaan. Het geeft je waarschijnlijk nog wat afleiding en als je echt te veel buikpijn etc. krijgt, kun je altijd nog naar huis gaan.
Dat zou ik als werkgever dan weer raar vinden, niet komen/wel komen/toch maar weer naar huis. Zeker omdat ze zich met een smoes heeft afgemeld.
Ik zou inderdaad vandaag thuis blijven en morgen weer gaan werken. Eventueel alsnog de situatie uitleggen voor het geval dat je op je werk bent wanneer het doorzet.
Sterkte!
donderdag 28 februari 2013 om 11:56
@supergoomba, waarom is dat gek? Er zijn toch wel vaker mensen die plotseling gedurende de dag ziek worden? Ik weet trouwens niet hoe de verstandhouding van TO met haar leidinggevende is, maar misschien kan zij haar leidinggevende in vertrouwen nemen, mocht ze opeens naar huis willen gaan.
Freedom is just another word for nothing left to lose - Janis Joplin
donderdag 28 februari 2013 om 12:00
Dank je Mila, wat verdrietig dat je in dezelfde situatie hebt gezeten en natuurlijk gefeliciteerd met je nieuwe zwangerschap! Ik kan me voorstellen dat het nu extra spannend is allemaal.
Jij ook bedankt Nicolientje. Ik werk in een typisch mannenwereldje en heb dus ook alleen mannelijke collega's. Iets wat ik normaal heerlijk vind maar merk dat ik het in deze situatie toch lastig vind om open kaart te spelen. Daar komt bij dat we een in een heel klein team werken en dus ze zullen zeker niet blij zijn met een zwangerschap van mijn kant. Iets wat ik me goed kan voorstellen overigens.
Jij ook bedankt Nicolientje. Ik werk in een typisch mannenwereldje en heb dus ook alleen mannelijke collega's. Iets wat ik normaal heerlijk vind maar merk dat ik het in deze situatie toch lastig vind om open kaart te spelen. Daar komt bij dat we een in een heel klein team werken en dus ze zullen zeker niet blij zijn met een zwangerschap van mijn kant. Iets wat ik me goed kan voorstellen overigens.
donderdag 28 februari 2013 om 12:01
@ Belle: Nou, precies wat ik zeg. Eerst niet komen, dan toch maar weer wel, dan weer naar huis. Daar zou ik als werkgever niet blij mee zijn, zeker als ik de situatie niet zou weten. Gedurende de dag ziek worden kan natuurlijk, maar als je je eerst al ziek hebt gemeld en vervolgens toch komt, zou het bij mij nogal raar overkomen als je dan weer naar huis gaat. Wisselvallig, niet weten wat je wil, en niet op TO in dit geval, kunnen rekenen. Het lijkt me niet dat je daar een hele goede indruk mee maakt als je ergens net werkt.
donderdag 28 februari 2013 om 12:02
Ik zou eerlijk zijn tegen je baas. Een miskraam is heel wat anders dan migraine. Als je het verteld krijg je vast alle begrip. En kan je ook zonder gewetensbezwaren naar huis als je dat nodig acht.
Zelf twee keer in hetzelfde schuitje gezeten (al werd ik twee keer gecuretteerd). Mijn baas was erg begripvol, daardoor heb ik het nooit als vervelend ervaren dat ik het verteld heb.
Zelf twee keer in hetzelfde schuitje gezeten (al werd ik twee keer gecuretteerd). Mijn baas was erg begripvol, daardoor heb ik het nooit als vervelend ervaren dat ik het verteld heb.
donderdag 28 februari 2013 om 12:10
Dat snap ik, en toch kunnen ook mannen opeens heel begripvol zijn en een zwangerschap hoort ook gewoon bij het leven. Ze weten dat je al een kindje hebt en dat je de leeftijd hebt om er nog een te willen/krijgen. Dat is heus ingecalculeerd. Ik heb een keer in tranen mijn hart gelucht bij mijn mannelijke baas toen ik door mijn zwangerschapshormonen dacht dat ik het allemaal niet meer onder controle had op mijn werk enz. Hij reageerde heel onbeholpen want wat moest hij met al die vrouwelijke hormonen maar toch ook heel begripvol. Echt, ook mannen hebben gevoel!
donderdag 28 februari 2013 om 15:49
Ik ben thuis gebleven.
Werk in het onderwijs, ook 's avonds, en dan is er geen lg aanwezig. Ik kan dus niet zomaar naar huis als bloedingen te erg zijn.
Ik heb een week afgewacht (thuis), en heb toen medicatie gekregen om de mk op te wekken. Heb daar drie dagen flink last van gehad en daarna vanwege ernstige bloedingen nog thuis geweest.
Het was de eerste week in het schooljaar dat duidelijk werd dat het niet goed zat. Voelt heel vervelend, maar omdat ik eerlijk was geweest voelde het toen ik terug kwam heel fijn omdat iedereen meelevend was, en ook alle begrip had.
Werk in het onderwijs, ook 's avonds, en dan is er geen lg aanwezig. Ik kan dus niet zomaar naar huis als bloedingen te erg zijn.
Ik heb een week afgewacht (thuis), en heb toen medicatie gekregen om de mk op te wekken. Heb daar drie dagen flink last van gehad en daarna vanwege ernstige bloedingen nog thuis geweest.
Het was de eerste week in het schooljaar dat duidelijk werd dat het niet goed zat. Voelt heel vervelend, maar omdat ik eerlijk was geweest voelde het toen ik terug kwam heel fijn omdat iedereen meelevend was, en ook alle begrip had.
donderdag 28 februari 2013 om 17:47
ik zou vrije dagen opnemen ipv ziek melden.
het is vreselijk wat je mee hebt moeten maken maar als je in staat bent om te werken mag je jezelf niet ziek melden.
wel kun je je baas melden (als je wil) wat er aan de hand is en hij kan alsnog beslissen dat je je ziek mag melden. maar liegen over migraine vind ik echt niet kunnen, hoe vervelend je je ook voelt.
het is vreselijk wat je mee hebt moeten maken maar als je in staat bent om te werken mag je jezelf niet ziek melden.
wel kun je je baas melden (als je wil) wat er aan de hand is en hij kan alsnog beslissen dat je je ziek mag melden. maar liegen over migraine vind ik echt niet kunnen, hoe vervelend je je ook voelt.
donderdag 28 februari 2013 om 17:54
Wat naar to! Ik heb in januari een miskraam gehad en heb het eigenlijk meteen verteld toen op werk. Ik werk er al een aantal jaren dus dat maakt het wel wat anders denk ik. Er werd heel begripvol gereageerd en zelf wilde ik juist snel weer aan de slag zodat ik afleiding gehad.
Ik zou zeggen als het gaat om te gaan werken: doen. Dan heb je ook wat afleiding en als het niet gaat thuis blijven.. Misschien alleen tegen je baas vertellen en niet tegen andere collega's?
Sterkte!!
Ik zou zeggen als het gaat om te gaan werken: doen. Dan heb je ook wat afleiding en als het niet gaat thuis blijven.. Misschien alleen tegen je baas vertellen en niet tegen andere collega's?
Sterkte!!
donderdag 28 februari 2013 om 19:23
Dank jullie wel dames!
Nog even ter verduidelijking: Het was/is zeker niet mijn bedoeling om een aantal dagen thuis te blijven. Het migraine verhaal was dus alleen voor vandaag om zekerheid te krijgen bij de verloskundige (een 'gewone' bloeding of toch misse boel).
Ik ben me ervan bewust dat het niet netjes is maar was licht in paniek vanmorgen dit was het eerste plausibele wat in me opkwam.
Nog even ter verduidelijking: Het was/is zeker niet mijn bedoeling om een aantal dagen thuis te blijven. Het migraine verhaal was dus alleen voor vandaag om zekerheid te krijgen bij de verloskundige (een 'gewone' bloeding of toch misse boel).
Ik ben me ervan bewust dat het niet netjes is maar was licht in paniek vanmorgen dit was het eerste plausibele wat in me opkwam.
donderdag 28 februari 2013 om 19:28
donderdag 28 februari 2013 om 19:28
Anderhalve maand terug is mij dit overkomen. Ik kende mijn baas en directe collega's nog niet zo heel goed. Toch heb ik het verteld. Was erg moeilijk, ik huilde als een klein kind. Maar wat ben ik blij dat ik het deed! Ze waren erg lief, verlichtten mijn werkzaamheden en kwamen regelmatig even vragen hoe het ging.
Uiteindelijk toen het 'loskwam' hoefde ik alleen maar te zeggen 'Ik moet echt gaan nu', en ik kon gaan. Toen hoefde ik niks meer uit te leggen.
Uiteindelijk toen het 'loskwam' hoefde ik alleen maar te zeggen 'Ik moet echt gaan nu', en ik kon gaan. Toen hoefde ik niks meer uit te leggen.
Als je alles van tevoren weet, ga je liggen voordat je valt.
