Minnaar, deel 20

09-04-2013 09:41 2184 berichten
Al 19 delen schrijven we over onze minnaars en alle heftige gevoelens die meespelen of juist niet. Hier mogen we schoftig genieten, mijmeren, zeuren over wel of geen contact en aftellen tot de volgende date.

Met andere woorden:



Kan jij een minnaar hebben zonder verliefd op hem te worden? Blijf jij met het grootste gemak hangen in het verlust stadium of liggen heftige gevoelens constant op de loer?



Dit topic is voornamelijk voor gelijkgestemden maar natuurlijk mag iedereen zich in de discussie mengen. Dit kan trouwens ook op een ander topic genaamd: "vind jij een SV ook zo vervelend?"
Alle reacties Link kopieren
Dat was niet wat ik vroeg. Heb je hem er naar gevraagd? Met hem over gesproken?
Heidi, Heidi, Deine Welt sind die Berge - Heidi, Heidi, denn hier oben bist Du zu Haus'
Alle reacties Link kopieren
Ja, tijdens dat gesprek met mijn man van een paar weken terug heb ik Gnoom gevraagd wat zijn "ik zie u graag" te betekenen had en toen zei hij dat hij van mij houdt en voor mij wil zorgen. Mijn man begon toen door te vragen en toen begon Gnoom te praten over naastenliefde. Tijdens dat gesprek heb ik Gnoom overigens verteld dat ik alleen verlust ben en daar kon hij mee leven zei hij. Tot zijn mail kwam heb ik geen contact met Gnoom gehad en wat ik nu weer met bovenstaande tekst aan kan vangen? Kweenie, ik haal daar geen specifieke naastenliefde uit, zoiets zou ik tenminste niet tegen een dakloze zeggen. Gelukkig kan ik hem tot mijn verlof voorbij is ontlopen en hopelijk gaat 'uit het oog uit het hart' dan op!
Waarom stop je dan niet gewoon met hem Kluif? Je schrijft hier naar anderen over de onbalans en het verschil in ideeën over de minnaar relatie. Je hebt zelf nog vers in je geheugen hoe je minnares reageerde, dat wil je niet meer, toch? Ook voor jou geldt, geen handvol maar een landvol!



Is hopen dat zijn liefde overwaait en daarom je verlof zegenen niet een beetje lullig?



Wat is er gebeurt met het kat en muisspel waar jullie zo lekker in zaten? Hij had jou toch in de tang?

Jij die geen emotionele verbinding wil gaat toch met hem door ondanks zijn verliefdheid?

En weet je nog dat je na het douche/armbreek akkefietje hier schreef dat het wellicht tijd werd om te stoppen?



Ben ik de rode draad gaandeweg verloren of is mijn snapper gewoon stuk?
Alle reacties Link kopieren
Ik kan ook wel (net als mijn man) zeggen dat zijn verliefdheid zijn probleem is, alleen ik vind het (net als jij) ook lullig van mezelf om na dit verlof en 't afstandhouden daardoor weer met hem te gaan neuken.

Stoppen dus, tot die conclusie ben ik inmiddels ook gekomen ja.

Het enige waar hij mij mee in de tang heeft is dat ik beregeil word van zijn aanwezigheid, daar is ons contact ook mee begonnen en door overplaatsing aan te vragen komt daar een einde aan.
Alle reacties Link kopieren
Overplaatsing??? Huh??

Waarom?



Jij of hij? Omdat jullie als volwassen mensen niet met gevoelens om kunnen gaan? Wat een rare wending.



Net als met zulke raadspelletjes of er wel of geen seks gaat komen, kan ik ook niet zoveel met songteksten. Is gewoon niet mijn ding. Daarom zou ik daar ook nooit iets uit willen of kunnen concluderen, omdat het niet zijn woorden zijn, maar de woorden van iemand anders.



Als dat het enige gesprek is geweest dat jullie gehad hebben, met je man erbij, dan vind ik het allemaal nogal voorbarig om dan meteen te praten over overplaatsingen. Je bent nu een tijdje uit de running, en nu zou je niet meer fatsoenlijk samen kunnen werken na die tijd?

Je bent toch meer dan alleen jeuk in je doos?
Heidi, Heidi, Deine Welt sind die Berge - Heidi, Heidi, denn hier oben bist Du zu Haus'
Alle reacties Link kopieren
Ik betwijfel heel eerlijk gezegd of ik genoeg zelfbeheersing heb wanneer hij zichzelf aan blijft bieden nu ik inmiddels aan den lijve heb ervaren dat hij mij precies de beurt geeft die ik al jaren van mijn man wil krijgen.

Hij hoeft maar ademend naast me te staan om mij weer champagne in mijn bloedvaten te bezorgen, hij ziet aan mijn lichaam dat ik geil van hem word en de vlerk speelt daar zelfs mee door me op te geilen en dan grinnikend weg te lopen.

Hij doet eigenlijk precies wat ik altijd met mannen flik.

Voor het eerst dat ik deze wederkerigheid beleef met een man, dus weet ik veel wat nu te doen.



Hij zegt dat hij er prima mee kan leven alleen te lusten met mij en vervolgens stuurt hij me een tekst over dat hij mijn muren wil afbreken en me wil liefhebben. Naast dat "ik zie u graag" van hem.

Het zal wel aan mij liggen, maar voor mij zijn lusten en liefhebben toch echt wel twee verschillende zaken en nogmaals ik zoek alleen de eerste in een minnaar, want ik wil dat wat ik met mijn man heb veilig stellen.



Ik weet mezelf wel weer in de nesten te helpen, hoog tijd dat ik mezelf uit deze situatie haal, dus vandaar dat ik ook lichamelijk afstand van hem wil nemen.

Of ik die overplaatsing ook daadwerkelijk krijg is nog maar de vraag, maar wie niet waagt wie niet wint.

Als ik geacht word met hem te blijven samenwerken krijg ik graag tips hoe ik mezelf kan wapenen tegen nota bene mijn eigen lust.

Al met al beangstigt dit contact met hem mij, omdat hij dichtbij wil komen en ik mezelf graag heel wil houden.

Dus dames, graag jullie kritische noten.
Alle reacties Link kopieren
Weer effe bijlezen



Kip lijkt me een minnaar met een probleem zoals wij vrouwen , alle enkele vrouwen onder ons :D

En die lust grrrrr als je de gouden tip krijgt zeker laten weten :D



Hier na 14 dagen algemene stilte weer teken van leven

Happy me hij mailt : ik wil actie !!!

Euhm ik ook ?? Waar blijf je dan ;)

Daar gaan weer 100 mails ...

Nog wat geduld .... Mss woensdag date ...

Is nog onder voorbehoud , zou nu es aan mij kunnen liggen dat het niet lukt , kids gaan voor !!!



See you lady's
Kluif, er is geen gouden tip, alleen een waarschuwing voor de toekomst, blijf ver bij collega's vandaan.

Misschien is overplaatsing niet zo`n slecht plan.
Alle reacties Link kopieren
Was er maar een gouden tip, ik zit er aardig doorheen.



Voor mijn gevoel wil ik met mijn nr 1 en nr 2 kappen.

Nr 1 en liggen niet meer op 1 lijn, maar heb ik het lef om weg te gaan., vandaar ook dat ik me heb laten verleiden door nr 2.

en die laatste heeft me nu volledig in de tang, en ik wil het niet, hij speelt met mijn gevoel, als ik zijn ego gestreeld heb, is die weer stil, of probeert me zoete woordjes onder de duim te houden.

Hoe kan ik hier goffer het beste mee omgaanik wil net als kipkluif de baas zijn, maar het lukt me bij hem niet.
Alle reacties Link kopieren
Dag lieve dames,



Graag wil ik jullie onder een nieuwe, anonieme nick iets vragen. Ik zit al een paar maanden met een dilemma waar ik maar niet uit kom. Het voelt erg dubbel en ik weet gewoon niet wat ethisch gezien nu de juiste beslissing is. Iemand om wie ik veel geef en van wie ik heel graag wil dat hij gelukkig is, heeft een gezin en gaat vreemd. Ik heb een hekel aan liegen en bedriegen, vreemdgaan. Ik vind dat je iemand van wie je houdt ook een eerlijke keuze moet geven (of hij/zij al dan niet kan en wil leven met iemand die niet monogaam kan zijn). Je kunt nu eenmaal niet altijd alles hebben in het leven.

Ik zie voor het eerst echter ook de andere kant (vroeger dacht ik erg zwart / wit). Iemand is niet alleen maar goed of slecht. Hij heeft ook lieve en goede dingen en ik houd van hem als persoon.

Ik weet dat hij het altijd zal blijven doen. Die spanning nodig heeft.

Wat ik ook doe of zeg... Dus met hem praten en proberen hem van dat vreemdgaan af te helpen, heeft geen zin. Dat gaat 'm niet worden.

Zijn vriendin wil hij niet kwijt....hij zegt nooit één slecht woord over haar. Is open in zijn intenties: seks, spanning, passie.....naast zijn stabiele (maar na heel veel jaren niet meer zo spannende) relatie.



Zijn vriendin ken ik niet, maar vanuit verhalen en foto's denk ik dat het een enorm lieve en leuke vrouw is. Ik weet niet of zij doorheeft wat er speelt en een oogje toeknijpt (wellicht om het luxe en fijne leven dat ze hebben, de betreffende man heeft een goedlopend bedrijf en veel geld) of dat ze het echt niet weet.



Nu mijn dilemma....er zijn meerdere concrete dingen waardoor hij een groot risico loopt dat het een keer uitkomt. Dingen waarvan ik zeker weet dat hij zich niet bewust is en het niet doorheeft.

In elk geval van één van die dingen zou hij blij zijn als hij het zou weten, als ik hem een beetje ken (en ik denk dat ik dat doe...).

Hij vertrouwt me en hij weet dat als ik iets zou zeggen, dat ik dat doe omdat ik om hem geef en hem lief vind. Hij zou zich denk ik niet afvragen waar ik me mee zou bemoeien.



Hij zit in mijn hart en mensen om wie ik geef gun ik dat ze gelukkig zijn.

Maar het voelt dubbel.....want ik sta gewoon niet achter dat vreemdgaan en wil hem daar aan de ene kant ook niet mee helpen. Zo apart en dubbel...



Ik wil hem aan de ene kant heel graag aangeven dat hij voorzichtig moet zijn.. Omdat ik hem ergens niet gun dat het misgaat....omdat ik het hele verhaal zie.....alle kanten.

Aan de andere kant wil ik me er niet mee bemoeien, het zijn zijn zaken.

Daarnaast wil ik dus iemand niet helpen met vreemdgaan, omdat ik dat ook echt afkeur en dat iemand anders (zijn vriendin) ook niet gun.



Ik kom er nu gewoon al maanden niet uit wat zwaarder weegt voor mezelf.....

Ik zie gewoon niet wat zwaarder weegt: vriendschap en iemand van wie je houdt ergens voor behoeden, of mijn geweten.

Maar weten dat dit wel een keer fout móet gaan en dat laten gebeuren, is ook niet goed voor mijn geweten. Het idee dat dat gebeurt......dat zou ik mezelf ook kwalijk nemen.

In een situatie zonder emoties, waarin ik iemand niet zou kennen, zou ik het prima vinden als het uit zou komen. Eigen schuld. Zo dacht ik altijd.

Als je om iemand geeft kijk ik er toch voor het eerst anders naar.......hoewel het dus dubbel voelt.

Iemand advies? Of is er nog een tussenweg die ik over het hoofd zie?
Alle reacties Link kopieren
Bedankt voor jullie hulp! Bericht kreeg een beetje een abrupt einde. Excuses. Ben heel blij dat ik dit eindelijk even ergens heb kunnen delen......



Overigens: ik heb er persoonlijk geen belang bij of het nu wel of niet ooit uitkomt. Ik wil niet een relatie met hem of what so ever. Het is voor mij echt een normen/waarden (waar ik me dus aan de ene kant niet mee kan verenigen) versus vriendschap - iemand van wie je houdt ergens voor willen behoeden kwestie.
Alle reacties Link kopieren
Mssunshine, in mijn opinie draait een vriendschap om eerlijkheid. Elkaar kunnen beoordelen, zonder veroordelen. Je eigen geweten is mijn inziens hierin niet van toepassing. Je kunt aangeven wat je ervan vindt, zonder te veroordelen en de verantwoordelijkheid van iemands daden ook bij deze persoon neer te leggen.
Alle reacties Link kopieren
Anja....dank voor je reactie. Ik zit alleen heel erg met de vraag: moet ik hem waarschuwen en die concrete dingen noemen die ik zie (waardoor ik zeker weet dat het vroeg of laat misgaat)? Dat voelt als hem helpen en dat wil ik aan de ene kant niet (omdat ik niet achter het vreemdgaan sta). Maar aan de andere kant wil ik hem er dus wel voor behoeden, omdat ik van hem houd... Ik weet gewoon al maanden niet wat nu zwaarder moet wegen!
Alle reacties Link kopieren
Mijn laatste berichtje is eigenlijk de kern..... In iets minder woorden dan in mijn eerste bericht
Alle reacties Link kopieren
Je moet de keuze zelf maken. Vind jij dat je naar eer en geweten handelt in een vriendschap als je een ander niet waarschuwt voor de dingen die jij ziet die mis kunnen gaan? Gaat dat niet aan je geweten knagen?
Alle reacties Link kopieren
Kun je er niet gewoon over beginnen? Misschien zijn er afspraken binnen de relatie? Misschien willen ze het off the radar hebben in verband met het bedrijf? Je kunt alijd aangeven dat je zijn levenswijze niet begrijpt en dat je er zelf andere principes op nahoudt. Maar dat je wel ziet waar het mis kan gaan.
Alle reacties Link kopieren
Ja....dat weet ik dus niet. Het voelt allebei slecht en in beide gevallen zit ik met mijn geweten in de knoop. Het weten en er discreet mee omgaan valt voor mij hoe dan ook onder vriendschap. Van mij zal niemand horen dat dit speelt. Niemand. Hij weet hoe ik er over denk, maar zijn verhaal kan hij bij me kwijt. Ik veroordeel hem niet en mocht het mislopen, dan zou ik er voor hem zijn.

Hem actief helpen gaat wel een stap verder....dan werk ik voor mijn gevoel ergens aan mee waar ik niet achter sta; het vreemdgaan. Als een soort partner in crime.

Hem niet waarschuwen voor de dingen die ik zie en weet voelt slecht. Het wel doen ook, omdat ik dan iemand help met vreemdgaan.



Nee, er zijn geen afspraken. Zijn vriendin heeft het niet goedgekeurd en hij denkt ook dat ze het niet weet (of ze echt niets doorheeft of wel iets vermoedt weet ik niet), maar ze hebben geen open relatie of afspraken.



Beide opties gaan dus al maanden door mijn hoofd, maar knagen dus allebei aan mijn geweten.
mssunshine, ik begrijp je dilemma... Hem wijzen op de steken die hij laat vallen ivm het vreemdgaan is idd meewerken aan zijn vreemdgaan.

Ik denk dat je in alle opzichten je handen er (figuurlijk) vanaf moet houden!

Hij moet maar zijn eigen fouten maken en als zijn vriendin er dan achter komt than so be it! Voor haar misschien ook maar het beste.

Maar dan valt er achteraf niks aan jou te wijten.

Je bent een vriendin van hem en als hij je wat vraagt kun je daar eerlijk antwoord op geven. Meer moet je niet doen vind ik.
grietje, fijn dat jullie vuurtje weer is aangewakkerd! Hoop voor je dat de date door gaat!



Kluif, de overplaatsing vind ik vooral voor zijn langere termijns geluk en hartbewaking van belang.

Jou belang lijkt me dat je die champagne lekker laat stromen en gewoon geniet van hem!

Alleen dat op afstand houden is wel een uitdaging natuurlijk...

Tips pfff haha als ik die had vertelde ik je dat meteen.

Wellicht is de enige tip om vol er voor te gaan en te zorgen dat je op hem uit geneukt raakt! Als dat mogelijk is überhaupt... Maar dan zou je wel gewoon met hem samen kunnen werken? haha



Sarah... dat spelen met gevoelens herken ik vreselijk!

Hoe wordt je de baas... ik vraag het me dagelijks af...

Er mee te kappen is de enige manier!

Komt het echt niet meer goed met je nr1 als je kapt met nr2?

Pff moet je mij horen... alsof het allemaal zo simpel is..
Ik twijfel of het vuurtje hier niet aan het doven is.

Van een steekvlam naar bijna niks in 2 weken.

Laatste 2 keer moest het van mijn kant komen... en ik hoor niks meer. Hij heeft sinds deze week vakantie dus begrijp het wel maarja dan moet ie ook niet zeggen dat ik hem s'avonds maar moet appen als ik wil kletsen. (Daarbij begin vorige week voor het laatst van zijn kant en die week moest hij gewoon nog werken.)

Heb ik dus niet gedaan en hij laat ook al dagen niks horen...

Snap dat uren appen nu niet gaat maar een klein beriggiej of gesprekje is blijkbaar ook al teveel.

Kijk ik weet dat na de vakantie als ie weer met seks en aandachts tekort op zijn werk zit hij echt wel weer wat laat horen.

En als ie in de buurt is wel weer wil afspreken...

Als dat niet zo was dan zou hij me dat eerlijk zeggen...hebben we zo afgesproken...

En we hebben vaker wel eens een week ofzo geen contact gehad..dus weet dat het wel weer terug komt.



Het enige probleem is dat het me irriteert dat het de laatste tijd meestal van mijn kant moest komen... heb daar een beetje genoeg van...dus laat bewust niks meer horen...

En de volgende keren dat hij begint ga ik echt kortaf reageren... Om het hem te laten voelen maar ook omdat ik het gewoon niet leuk vind op deze manier.

Als ie wil neuken moet ie ook maar investeren en anders laat ie het maar zitten.

Ik geef hem een week tot na de vakantie de tijd en als ik dan nog niks gehoord heb dan hoeft het voor mij niet meer.

Moet echt mezelf beschermen nu! Ik merk dat het me te veel doet en me teveel bezig houdt en das niet goed:-(
Alle reacties Link kopieren
Volgens mij liggen wij wat gedachten betreft aardig op 1 lijn smurf.

Mijn nr 1 is een goede vent, maar zit weinig actie en onderneemt weinig initiatief, voor mijn gevoel is het vuur gedoofd en ik voel ook totaal geen verlangen meer om hem te beminnen,

Dat is natuurlijk niet goed, maar wat is wijsheid he, ik weet wel, dat nr 2 heel mijn gemoedstoestand kan bepalen, en daar word ik helemaal gek van. Pffff Nu stuurt die net een app na twee dagen stilte, maar die open ik morgenvroeg pas, hij hoeft ten slotte niet te weten, dat ik met me muil boven op me telefoon zit, rotjong. Grr. Wat hij kan, kan ik ook
Alle reacties Link kopieren
quote:sarah100 schreef op 27 juli 2013 @ 20:17:

. Pffff Nu stuurt die net een app na twee dagen stilte, maar die open ik morgenvroeg pas, hij hoeft ten slotte niet te weten, dat ik met me muil boven op me telefoon zit, rotjong. Grr. Wat hij kan, kan ik ook



Wat schiet je hier mee op? Ik begrijp dat je niet te gretig wil overkomen maar ergens krijg ik het idee dat je hem terug wil pakken? Hoe kan dit ooit jullie verhouding verbeteren? Als onderdeel van het spel...prima, elkaar een beetje laten smachten mag. Maar zoals jij het stelt lijkt dat niet het doel.



Als je baalt dat hij niets laat horen en je daardoor het gevoel krijgt dat je niet belangrijk voor hem bent duidt dat op twee dingen: 1. onzekerheid aan jouw kant. 2. jullie verwachtingen zitten niet op een lijn.



Over beide aspecten kan je ook gewoon met hem praten lijkt me. Of hebben jullie niet zo'n open verhouding? Als ik een lange tijd niets van BV hoor en ik vind op een gegeven moment dat het lang genoeg heeft geduurd, dan laat ik hem dat weten. Daar hebben we het dan gewoon over. pas nog zelfs en dan krijg ik terug: je weet dat het tussen ons altijd goed zit en het nooit fout kan gaan. En hij heeft gelijk! Maar soms is een beetje bevestiging wel fijn.



Waarom geef je niet gewoon je behoeftes aan?
Alle reacties Link kopieren
BV en ik zien elkaar wel veel met anderen erbij maar een moment alleen is er niet. Daar balen we enorm van want we willen gewoon even alleen zijn en praten. Misschien dat er binnenkort wat aan zit te komen maar of dat lukt is onzeker.



Er is veel gaande bij hem thuis momenteel, volgens zijn kinderen is er heel veel ruzie en wat ik zelf gezien heb, bevestigt dat.



Het is heel lastig want enerzijds wil ik er voor hem zijn en anderzijds is juist die afstand nu zo essentieel. Ik mis hem wel ontzettend.
Sarah, haha en heb je het vol kunnen houden niet te reageren? Het langste dat ik dat kon was 2 uur! hahaha



Mijn nr2 kan mijn gemoedstoestand ook bepalen helaas. Maar ik merk wel hoe langer ik niks hoor of hoe langer we elkaar niet gezien hebben hoe meer los ik me van hem maak.

Nu 2 weken geleden voor het laatst gezien...in principe valt dat nog mee... Maar ik word te hebberig en te claimerig van seks met hem..vooral als ik terughoudendheid van hem voel... en dat werkt averechts ben ik bang. Afstand houden van iemand waar je intiem mee bent geweest vind ik moeilijk. Weet nog steeds niet of dat wel aan mij besteed is.



Mss doet ie het wel extra nu... Hij heeft ooit eens aangegeven dat ie bewust pauzes inlaste om gevoelens binnen de perken te houden.



En als dat zo is helpt het wel... Mijn verlangen wordt langzaam vervangen door irritatie en dingen uit het echte leven en dan denk ik: kan best zonder hem! Kan er best mee stoppen.. en gewoon weer een brave saaie "huisvrouw" worden!



Maar aan de andere kant weet ik dat ik de volgende keer als hij weer toenadering zoek hem echt gek kan maken door het afstandelijk te houden en dan weet ik dat ie zijn best gaat doen om mij weer zover te krijgen want hij kan niet tegen afwijzing!

Als ie het benauwd krijgt dat ik niet meer wil komt ie ook met lieve woordjes en flirten op de proppe... Het is een patroon...waar we al een jaar inzitten en inmiddels ik ook van weet dat het tussen ons nooit ophoudt.. Frustrerend!



jufmafkees, je berichtje was niet voor mij bedoeld maar is op mij van toepassing ook... Het is idd een kwestie van onzekerheid en niet op 1 lijn zitten. Maar ergens is dat ook een onderdeel van de spanning.

Met mn nr1 zit ik op een lijn en ben ik niet onzeker bij maar das totaal niet spannend meer...das liefde!

Bij nr2 zijn het gewoon spelletjes... ik hou van de spelletjes er om heen! En toch verlang ik naar meer zekerheid...heel dubbel soms..

Toch wordt er ook serieus over dit soort zaken gecommuniceerd... en dan ben ik weer gerust en na een tijdje ga ik t och weer twijfelen of hij me nog wel interessant/leuk/aantrekking/geil vindt... haha



Toevoeging: pff lastig...ja als er thuis wat gaande is is het ook wel logisch...gelukkig dat je het iig wel weet van de situatie... Weet je iig dat het niet aan jou ligt! Hopelijk kan jullie date doorgaan binnenkort!
anoniem_181542 wijzigde dit bericht op 27-07-2013 22:13
Reden: reactie bijkomend bericht
% gewijzigd
Alle reacties Link kopieren
Smurfin, ik hou ook wel van dat spelletje van aftrekken en aanstoten, zoals BV en ik het noemen.



Die onzekerheid, dat is tergend. Ik ken het, het is echt een proces om dat te overwinnen en ook een kwestie van vertrouwen. Ik laat ook nog wel eens een steekje vallen daarin en dan bespreek ik het met BV en denk ik: waarom twijfel ik ook als het zo ontzettend overduidelijk is hoeveel hij om me geeft? ik weet het niet maar het wordt wel minder, die twijfel alleen het zit echt in mij en staat los van hem. Mateloos irritant. Ik heb dus ook de gouden tip niet.

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven