Gezondheid
alle pijlers
Herstel na herniaoperatie gaat moeizaam.
vrijdag 21 juni 2013 om 10:36
Hallo iedereen! Afgelopen 1 mei ben ik geopereerd aan een hernia L5S1 rechts waarvan het herstel tot nu toe zeer moeizaam gaat. Na bijna 8 week kan ik nu zo'n 5 min. pijnloos wandelen, daarna begint mijn been te zwalken. Nog gigantisch veel pijn aan mijn rug. Ook nog veel pijnmedicatie. Halverwege mij hernia klachten kreeg ik ook pijn aan de andere kant met uitstraling, waarvan de oorzaak nog niet duidelijk is. Afgelopen woensdag heb ik een nieuwe MRI gehad om te zien of de operatie wel goed is gegaan en wat de klachten links kunnen zijn.Ook de chirurg was niet tevreden. Ik heb dit topic geopend omdat het mij fijn lijkt een beetje steun bij elkaar te kunnen zoeken. Ik kan vanaf januari de deur niet meer uit (terwijl ik net was gaan samenwonen ), we proberen samen steeds positief te blijven. Merk dat het mij soms een beetje begint op te breken, de deur niet meer uit kunnen, steeds meer uitjes moeten afzeggen. Is niet erg, als het maar weer goed komt. Misschien zijn er meer herniatje's waarbij het herstel zo langzaam gaat en kunnen we elkaar steunen of met vragen bij elkaar terecht. Want dit maakt mij soms ook erg onzeker, wat ik niet altijd naar anderen toe wil laten blijken. Wil niet zo'n "zeur"worden! Ben benieuwd naar reacties!
donderdag 1 augustus 2013 om 22:30
Dat boodschappen doen heel herkenbaar helaas, ging ik met mijn schoonmoeder om boodschappen (ik te voet, mocht immers niet autorijden of fietsen zij met de auto) moest ik haar de kar laten duwen en sjouwen.. Veel bekenden van ons, wat leuk dat je je schoonmoeder helpt, ehh nee zij helpt mij Nu nog moet mijn man de boodschappen en tassen dragen, kan nog steeds niet sjouwen. Krijg je de opmerking zo gezellig samen boodschappen doen... Nee dus gewoon noodzaak...
Hou vol dames, press gerust wat in het ziekenhuis, het is jouw rug jouw gezondheid en beperkingen, je hebt recht om te weten hoe je er precies voor staat! Omgeving heeft geen idee, partner hier en die van jullie gelukkig wel! Sterkte dames.
Hou vol dames, press gerust wat in het ziekenhuis, het is jouw rug jouw gezondheid en beperkingen, je hebt recht om te weten hoe je er precies voor staat! Omgeving heeft geen idee, partner hier en die van jullie gelukkig wel! Sterkte dames.
vrijdag 2 augustus 2013 om 07:59
Hehehehe ik leef nog en helaas geen foute grap...heb ze al zo'n 20 jaar (sinds mn 12e) en vrijwel op dezelfde plek telkens... Vorig jaar geconstateerd dat ik een zenuwbeschadiging eraan heb over gehouden, dus dat werd dagelijks tramadol, lyrica en diclofenac slikken. Zou eigenlijk een injectie krijgen in mei maar toen kwam ik er een paar dagen ervoor achter dat ik zwanger ben. Wat wel wat zorgen gaf want moest per direct stoppen met medicatie. Gelukkig heeft de zwangerschap een positieve invloed op mijn lijf want heb niet zo veel zenuwpijn meer. M'n bekken laten het wel soms afweten maar dat is weer wat anders hehehe...
Probeer ook tijdens de pijn blij te zijn dat je partner, ouders, schoonouders en vrienden er voor je zijn al is dat soms gewoon moeilijk.
Probeer ook tijdens de pijn blij te zijn dat je partner, ouders, schoonouders en vrienden er voor je zijn al is dat soms gewoon moeilijk.
vrijdag 2 augustus 2013 om 10:35
Cristiana jij ook dank!
Mijn fysio belde net (ik moet maandag weer voor controle) en ja, ook zij vond dat er een duidelijke diagnose moest komen.
Ze had nog nooit iemand met zo'n slecht herstel gehad, ach ik zei al, ik doe wel meer niet volgens het boekje
Ik ga mijn best doen!
En wat mogen wij blij zijn met die mannetjes van ons
Iedereen sterkte hier en knuffel!
Mijn fysio belde net (ik moet maandag weer voor controle) en ja, ook zij vond dat er een duidelijke diagnose moest komen.
Ze had nog nooit iemand met zo'n slecht herstel gehad, ach ik zei al, ik doe wel meer niet volgens het boekje
Ik ga mijn best doen!
En wat mogen wij blij zijn met die mannetjes van ons
Iedereen sterkte hier en knuffel!
zaterdag 3 augustus 2013 om 09:56
Enamorado, gefeliciteerd met je zwangerschap!!! Wat fijn ook dat je pijn je een btje met rust laat. Niet gek dat je daar een zenuwbeschadiging aan over hebt gehouden. Ik zou het bijna onmenselijk willen noemen.
Christiana, mag ik vragen wat je voor rugprobleem hebt? Hahaha ja je schoonmoeder helpen.
Carenza, heel lang geleden al eens eerder tegengekomen op het forum. Hoe gaat het met jou?
Christiana, mag ik vragen wat je voor rugprobleem hebt? Hahaha ja je schoonmoeder helpen.
Carenza, heel lang geleden al eens eerder tegengekomen op het forum. Hoe gaat het met jou?
zaterdag 3 augustus 2013 om 19:28
Tuurlijk mag je dat vragen Caroline, mijn onderste tussenwervel was versleten (compleet weg) en op die plaats een hernia, ik ben eind januari geopereerd, waarbij ze een kunstof tussenwervel hebben geplaatst die is vastgezet aan de wervel daaronder en daarboven (wat schroef en plaatwerk) en de hernia hebben ze opgelost. Hernia was bijzaak, maar wel de reden dat ze hebben ingegrepen. Klachten Hernia, pijn in rechter bil, en krachtverlies in mijn rechterbeen. de ontbrekende tussenwervel zorgde voor continu zeurende pijn, en bij verstappen, omdraaien in bed, een beweging om te bukken iets te pakken voor kiespijn in mijn rug.
Vier dagen ziekenhuis, 6 weken thuis absoluut niets doen, mocht alleen wandelen kleine stukjes. en daarna van lieverlee opbouwen.. Mijn nachtrust heb ik terug dat is een zege gewoon kunnen slapen, ook autorijden gaat een stuk beter, geen pijn meer bij drempels, bochten, rotondes en kan ook sneller in- en uitstappen, ook gas geven en remmen is geen probleem meer
Mijn zoon moet de laatste weken lachen om mijn schoonmoeder die heeft nu wat last van haar rug, en klaagt daarover tegen mij. En dan zegt mijn puber als ze weg is, ja jij weet niet wat het is rugpijn die vind dat zo maf dat ze klaagt tegen mij terwijl ik drie jaar lang rugpijn heb gehad. (mijn zoon deed smorgens mijn sokken en laarzen aan, kon ik zelf niet meer).
Vier dagen ziekenhuis, 6 weken thuis absoluut niets doen, mocht alleen wandelen kleine stukjes. en daarna van lieverlee opbouwen.. Mijn nachtrust heb ik terug dat is een zege gewoon kunnen slapen, ook autorijden gaat een stuk beter, geen pijn meer bij drempels, bochten, rotondes en kan ook sneller in- en uitstappen, ook gas geven en remmen is geen probleem meer
Mijn zoon moet de laatste weken lachen om mijn schoonmoeder die heeft nu wat last van haar rug, en klaagt daarover tegen mij. En dan zegt mijn puber als ze weg is, ja jij weet niet wat het is rugpijn die vind dat zo maf dat ze klaagt tegen mij terwijl ik drie jaar lang rugpijn heb gehad. (mijn zoon deed smorgens mijn sokken en laarzen aan, kon ik zelf niet meer).
zondag 4 augustus 2013 om 22:53
Of ik rugpatiënt af ben, dat hoop ik maar voorlopig nog niet, mijn pijn is wel een stuk vermindert, maar kan nog niet alles en ik weet niet of dat ooit wel gaat lukken. (en nee ik weet dat ik niet meer kan paardrijden, basketballen en streetdancen ).
Jij hebt dezelfde operatie gehad Caroline? en wanneer ben jij geopereerd? En balen dat het dus bij jou niet het goede resultaat is behaald. Overigens ik ben 41 jaar en zit dus in dezelfde leeftijdsgroep, hebben jullie ook kinderen?
Jij hebt dezelfde operatie gehad Caroline? en wanneer ben jij geopereerd? En balen dat het dus bij jou niet het goede resultaat is behaald. Overigens ik ben 41 jaar en zit dus in dezelfde leeftijdsgroep, hebben jullie ook kinderen?
maandag 5 augustus 2013 om 08:40
maandag 5 augustus 2013 om 09:04
maandag 5 augustus 2013 om 17:42
Christiana, begin mei ben ik geopereerd. Helaas erg veel pijn nog. Nu heb ik er nog 2 ontstoken achillespezen bij, dus kan ik niet zoveel lopen. Jammer, want dat dempt de pijn aanzienlijk. Jij bent waarschijnlijk ook beter af omdat je sneller bent geopereerd. Ik loop al zolang met deze klachten dat het niet zo makkelijk meer was op te lossen. Ook door wat andere dingen aan m'n rug.
Ermee leren leven heb ik, maar die pijn is af en toe niet te behappen.
Nou hen, welkom bij de rugpatienten dan maar....
Trouwens, geen kinderen hier.
Ermee leren leven heb ik, maar die pijn is af en toe niet te behappen.
Nou hen, welkom bij de rugpatienten dan maar....
Trouwens, geen kinderen hier.
maandag 5 augustus 2013 om 19:56
Balen Caroline dat je ook nog ontstoken achillespezen erbij hebt, dit zorgt er natuurlijk ook voor dat je niet goed kunt bewegen, en je therapie zal net als bij mij wandelen zijn. of ik snel geopereerd ben nou nee. Ik heb eerst alle andere optie's geprobeerd, fysio pijnbestrijding, pijnstillers vast herkenbaar voor jullie, eerste ziekenhuis wilde mij niet helpen ik moest er maar mee leren leven tweede ziekenhuis heeft mei 2012 een scan gemaakt, en ik ben toen vanwege wachtlijst e.d. januari 2013 geopereerd.
En mijn rugklachten eigenlijk al vanaf 2000 toen mijn oudste geboren is, en je dus met een baby/peuter veel moet sjouwen, en ja mijn zittende kantoorbaan is natuurlijk ook fout volgens mijn neurochirurg is zitten nog slechter voor een rug als een zwaar fysiek beroep...
Enamorado mijn neurochirurg heeft gezegd dat ik paardrijden voorlopig twee jaar op mijn buik kon schrijven, dus ik probeer het ook nog maar even niet.. Mijn dochter rijdt wel, en dan help ik haar wat poetsen en opzadelen, ook leuk.
En ja ik vrees dat ik bij het clubje rugpatienten blijf horen, net als mijn moeder die ook al een paar keer aan een hernia is geopereerd en al vanaf haar jeugd met haar rug tobt.
En mijn rugklachten eigenlijk al vanaf 2000 toen mijn oudste geboren is, en je dus met een baby/peuter veel moet sjouwen, en ja mijn zittende kantoorbaan is natuurlijk ook fout volgens mijn neurochirurg is zitten nog slechter voor een rug als een zwaar fysiek beroep...
Enamorado mijn neurochirurg heeft gezegd dat ik paardrijden voorlopig twee jaar op mijn buik kon schrijven, dus ik probeer het ook nog maar even niet.. Mijn dochter rijdt wel, en dan help ik haar wat poetsen en opzadelen, ook leuk.
En ja ik vrees dat ik bij het clubje rugpatienten blijf horen, net als mijn moeder die ook al een paar keer aan een hernia is geopereerd en al vanaf haar jeugd met haar rug tobt.
maandag 5 augustus 2013 om 20:19
Mmmm...ik ben nog steeds van plan om ooit afscheid te nemen van het rugpatient zijn. Noem het naief, ik heb het gewoon niet in mijn kop
Of ik wil er gewoon nog niet aan, maar laat mij even lekker in de waan
Ik ga revalideren en ren huppel straks weer vrolijk rond (huppelen, auwww) Ik heb nog nooit rugproblemen gehad, had mij zelf al vele stempels gegeven, maar rugpatient, neeee
Of moet ik er toch aan geloven?
Of ik wil er gewoon nog niet aan, maar laat mij even lekker in de waan
Ik ga revalideren en ren huppel straks weer vrolijk rond (huppelen, auwww) Ik heb nog nooit rugproblemen gehad, had mij zelf al vele stempels gegeven, maar rugpatient, neeee
Of moet ik er toch aan geloven?
dinsdag 6 augustus 2013 om 22:59
Hen70 dat voornemen heb ik ook hoor, om over een tijdje rugpatiënt af te zijn! Moet een streven hebben toch
Wat mij buiten het vele wandelen, nadat ik een tijdje gezeten heb (in het begin na twee minuten al) is gestrekt liggen op mijn bed, dan herstel ik het snelst. Zitten en dat een tijdje achter elkaar (op het werk 15 minuten, even naar de printer, koffie halen, niet iets mailen naar collega andere afdeling maar er naar toe lopen, daar blijven staan, bij ochtend overleg wordt bij ons staand gedaan, ideaal voor mij. Ik moet zitten echt afwisselen!
Als ik forceer (en dat gebeurd regelmatig, zwellen mijn littekens op en het operatie gebied zwelt ook op.. Bij het tandenpoetsen een bekertje moeten gebruiken voor het spoelen, kan niet meer zover voor over bukken dat ik net als vroeger uit de kraan kan lurken, dus voorover buigen kan ik niet ver meer, het zit immers vast in mijn rug. Ik kan geen zware dingen tillen, en dan is zwaar al een fractie van wat ik vroeger met gemak tilde...
Hardlopen een sprongetje lukt mij niet, Op mijn eigen fiets kan ik inmiddels fietsen, mijn fiets is een moderne opoe fiets met dus een hoog stuur, zeer comfortabel zadel, en versnellingen. Op een hometrainer of spinningfiets kan ik dan weer niet, omdat ik dan voorover moet zitten wat ik dus niet voor elkaar krijg en teveel pijn geeft. Sinds een paar weken kan ik weer zwemmen, wat ik voor mijn operatie niet meer kon. Sporten doe ik dus nog niet, en mijn "oude" sporten zal niet meer lukken, ik speelde basketbal wat dus een contactsport is, en tja ik weet wel wat ik kan, maar mijn tegenstander weet dat niet, streetdance geen grondpartijen meer voor mij, en paardrijden mag ik de eerste jaren ook niet. (moet ook niet aan een valpartij denken)..
Wat kan ik wel weer: een uur lopen met de honden, no problem, slapen zonder wakker te worden van de pijn winkelen als iemand anders de tassen draagt , ik kan zelf mijn sokken, laarzen weer aan doen, teennagels knippen moet ik nog wel uitbesteden, ik kan wel met mijn voet naar achteren mijn sokken/laarzen aan doen, maar niet mijn nagels knippen, en zover vooroverbuigen wordt hem niet Ik ben weer aan het werk 32 uur per week, met extra looprondes en ik ga vaak om de koffie. En rij weer vrolijk rond in de auto!
Wat mij buiten het vele wandelen, nadat ik een tijdje gezeten heb (in het begin na twee minuten al) is gestrekt liggen op mijn bed, dan herstel ik het snelst. Zitten en dat een tijdje achter elkaar (op het werk 15 minuten, even naar de printer, koffie halen, niet iets mailen naar collega andere afdeling maar er naar toe lopen, daar blijven staan, bij ochtend overleg wordt bij ons staand gedaan, ideaal voor mij. Ik moet zitten echt afwisselen!
Als ik forceer (en dat gebeurd regelmatig, zwellen mijn littekens op en het operatie gebied zwelt ook op.. Bij het tandenpoetsen een bekertje moeten gebruiken voor het spoelen, kan niet meer zover voor over bukken dat ik net als vroeger uit de kraan kan lurken, dus voorover buigen kan ik niet ver meer, het zit immers vast in mijn rug. Ik kan geen zware dingen tillen, en dan is zwaar al een fractie van wat ik vroeger met gemak tilde...
Hardlopen een sprongetje lukt mij niet, Op mijn eigen fiets kan ik inmiddels fietsen, mijn fiets is een moderne opoe fiets met dus een hoog stuur, zeer comfortabel zadel, en versnellingen. Op een hometrainer of spinningfiets kan ik dan weer niet, omdat ik dan voorover moet zitten wat ik dus niet voor elkaar krijg en teveel pijn geeft. Sinds een paar weken kan ik weer zwemmen, wat ik voor mijn operatie niet meer kon. Sporten doe ik dus nog niet, en mijn "oude" sporten zal niet meer lukken, ik speelde basketbal wat dus een contactsport is, en tja ik weet wel wat ik kan, maar mijn tegenstander weet dat niet, streetdance geen grondpartijen meer voor mij, en paardrijden mag ik de eerste jaren ook niet. (moet ook niet aan een valpartij denken)..
Wat kan ik wel weer: een uur lopen met de honden, no problem, slapen zonder wakker te worden van de pijn winkelen als iemand anders de tassen draagt , ik kan zelf mijn sokken, laarzen weer aan doen, teennagels knippen moet ik nog wel uitbesteden, ik kan wel met mijn voet naar achteren mijn sokken/laarzen aan doen, maar niet mijn nagels knippen, en zover vooroverbuigen wordt hem niet Ik ben weer aan het werk 32 uur per week, met extra looprondes en ik ga vaak om de koffie. En rij weer vrolijk rond in de auto!
dinsdag 6 augustus 2013 om 23:24
Hernia wordt erg onderschat hebben mijn vriend en ik ervaren. Huisarts wilde niet doorverwijzen ed. Hij werd volgepropt met medicatie en kon niks meer behalve liggen kort lopen. Uiteindelijk heeft de fysio de huisarts gebeld en een verwijzing afgedwongen. Daarna ging t snel via mri centrum (via ziekenhuis moesten we weer 2 maanden wachten en bij dat centrum kon hij binnen 3 dagen terecht) en daar bleek een giga hernia te zitten. Toen gekozen voor PTED operatie, kost idd 8500 maar via kliniek kregen we toch 3000 terug vd verzekering en de rest hebben we aan de belasting opgegeven incl kosten voor medicatie, reiskosten ziekenhuis ed. Hij kon na 1 dag alweer iets lopen en zitten en was na 6 maanden weer volledig aan t werk in de zorg (lichamelijk en verstandelijk gehandicapten). Nu na 1 jaar af en toe pijn, maar minimaal hij merkt nog steeds verbetering. Fysiotherapeut gaf toe dat die dure behandeling toch wel veel oplevert en het geld waard is. Hopelijk binnenkort gewoon vergoed...Veel sterkte iedereen!!
woensdag 7 augustus 2013 om 12:26
Hoi Cristiana, ik ben bij de chirurg geweest.
Sowieso is mijn zenuw beschadigd, dus tijd zal het leren of die hersteld. Dat hij beschadigd was had ik zelf ook al bedacht.
MRI is goed, maar wel een heel slecht herstel en die pijn (met name links) kon hij ook niet verklaren.
Ik heb een verwijzing gekregen voor de revalidatie arts in het ziekenhuis. Eerst eens kijken of die wat kan toevoegen.
Ik zeg zelf: ik ben domweg te laat geopereerd. Ben tussentijds nog bij de neuroloog geweest, toen ik ook pijn met uitstraling aan de andere kant kreeg .In mijn hernia been had ik al geen kracht meer in. Hij ging er wat laconiek mee om.
Ik denk dat mijn rug helemaal "op" is geraakt.
Ik was nog herstellende van een burn out, waarschijnlijk is het teveel voor mijn lichaam geweest.
Grappig, wij zijn ook op zoek naar zo'n opoe fiets voor mij. lekker rechtop zitten! En dat tandenpoetsen met een bekertje, zoo herkenbaar haha, is mijn rug niet eens vast gezet
Teen nagels knippen is mij laatst weer gelukt, al heeft het mij helse pijnen bezorgt. en ach, dat kleurtje op de teen nagels sla ik deze zomer maar over
Ik houd moed!
Sowieso is mijn zenuw beschadigd, dus tijd zal het leren of die hersteld. Dat hij beschadigd was had ik zelf ook al bedacht.
MRI is goed, maar wel een heel slecht herstel en die pijn (met name links) kon hij ook niet verklaren.
Ik heb een verwijzing gekregen voor de revalidatie arts in het ziekenhuis. Eerst eens kijken of die wat kan toevoegen.
Ik zeg zelf: ik ben domweg te laat geopereerd. Ben tussentijds nog bij de neuroloog geweest, toen ik ook pijn met uitstraling aan de andere kant kreeg .In mijn hernia been had ik al geen kracht meer in. Hij ging er wat laconiek mee om.
Ik denk dat mijn rug helemaal "op" is geraakt.
Ik was nog herstellende van een burn out, waarschijnlijk is het teveel voor mijn lichaam geweest.
Grappig, wij zijn ook op zoek naar zo'n opoe fiets voor mij. lekker rechtop zitten! En dat tandenpoetsen met een bekertje, zoo herkenbaar haha, is mijn rug niet eens vast gezet
Teen nagels knippen is mij laatst weer gelukt, al heeft het mij helse pijnen bezorgt. en ach, dat kleurtje op de teen nagels sla ik deze zomer maar over
Ik houd moed!
woensdag 7 augustus 2013 om 16:58
Dophertje, je hoort idd steeds meer van de PTED operatie.
De operatie moet ook nog eens veelminder belastend zijn voor het lichaam, dus sneller herstel.
Om over wachttijden maar niet eens te spreken...
Erg jammer dat deze operatie niet wordt vergoed.
Moet nagaan wat het kost als je lang in de ziektewet moet zitten en de revalidatie na een operatie. Net of kost dat nik
De operatie moet ook nog eens veelminder belastend zijn voor het lichaam, dus sneller herstel.
Om over wachttijden maar niet eens te spreken...
Erg jammer dat deze operatie niet wordt vergoed.
Moet nagaan wat het kost als je lang in de ziektewet moet zitten en de revalidatie na een operatie. Net of kost dat nik
woensdag 7 augustus 2013 om 17:03
Christiana, hoeveel wandel(de?) jij? Ik heb me daarmee overbelast in het begin. Helaas geen richtlijnen meegekregen over hoe lang, wat ik wel en niet moet doen.
Dat afwisselen heb ik ook geprobeerd maar dat werkt helaas niet. Ik moet echt lange tijd wat anders doen. Nu moet ik toch even bijkomen van een terugval, maar ik vraag me zomaar af hoe jij dat deed?
Tillen kan ik trouwens ook niet. Qua bewegingen verbaast het me eigenlijk dat ik daarin niet belemmerd ben. Dat zou je verwachten, maar nee.
Dat afwisselen heb ik ook geprobeerd maar dat werkt helaas niet. Ik moet echt lange tijd wat anders doen. Nu moet ik toch even bijkomen van een terugval, maar ik vraag me zomaar af hoe jij dat deed?
Tillen kan ik trouwens ook niet. Qua bewegingen verbaast het me eigenlijk dat ik daarin niet belemmerd ben. Dat zou je verwachten, maar nee.
