Zo afgrijselijk veel liefdesverdriet

Heb je wild hogs gezien?



Echt een aanrader!!!!! (vind ik)

@ Freebie, ECHT goed dat je je onder de mensen (dames) gaat begeven.

Ik blijf cocoonen...

Heb het ff nodig ook denk ik

Had een afspraak staan om met een vriend wat te gaan drinken in de stad, maar das ff een brug te ver.



Weet je wat gewoon aller alles kutste is (excuse my language)

tot een maand geleden keek ik de hele week uit naar het weekend en nu tel ik verdomme de uren tot het weekend weer voorbij is.



Neuh, vanavond voor Summer geen mensen (is veuls te gevaarlijk voor de mensen) wellicht dat ik een tripje naar de videotheek nog wel redt, en anders ligt heel seizoen 1 van Desparate housewives nog op me te wachten



Me, my dog, my dvd's en mijn sigaretten, is verdorie MIJN zaterdagavond!



*zucht*



life sucks!!!

Ik kan t me voorstellen meis.



Maar misschien heeft je vriend zin om naar jou te komen?



Ach een avond alleen heb ik ook wel ns nodig! Ff lekker cocoonen



Laat me weten hoe je dvd of season 1 was morgen, oke!



Waarom hou je t weekend niet uit? Ik vind t heerlijk! Heb t niet zo naar mn zin op mn werk maar goed, dat zal t wel zijn



Je hebt nog n hond als gezelschap!



Nog zo'n 26 uur voordat t weekend om is, ik zou zeggen, maak er nog wat van!!!!

Je hebt ook gelijk, ik kruip lekker tegen mijn hondje aan vanavond

Neuh....gezelschap is zelfs al een brug te ver vandaag

Telefoon vind ik al lastig omdat ik de tranen voel brandden in mijn keel...



Waarom ik het weekend zo moeilijk vind?

Omdat juist in het weekend we altijd van die leuke dingen deden

Heb mijn nieuwe single weekend draai nog niet echt gevonden

Dus weet ff niet wat ik met al die uren aanmoet



Veel plezier vanavond met je vriendinnetjes meis!

Heb je geen single vriendinnen?



Mijn (single) vriendinnen weten op t moment weer (tijdje al weer single vandaar) ff niet beter



Het went..



Ik voel het nu al!



Misschien omdat ik een positieve dag heb vandaag.



Heerlijk dat je n hondje hebt die voelen altijd je verdriet he lijkt wel.

Net als katten.



Mijn kat kwam altijd bij me liggen als ik ziek was.. (misschien omdat ik op de bank lag met een heerlijk dekbedje en kat dacht -oh wat een heerlijk dekbedje, maar goed, haha)



Take care!!



Soms lach je, soms huil je. Zo is het nou eenmaal!



Denk wel aan je hoor meid

quote:4wheelsand1heart schreef op 06 juni 2008 @ 09:03:

Ga leuke dingen doen, ook dingen die je aan haar herinneren, want als je die dingen vaker doet, worden het herinneringen van jezelf maar zonder haar. Weet niet goed hoe ik het uit moet leggen....



Dat is een van de interessantste ideeen die ik ooit heb gehoord. Ook eng, want ik ben er nog niet achter of ik echt diegene ben wie ik was bij haar. Ze bracht het beste in me naar boven en zorgde dat ik enorm veel sterker en stoerder was dan ooit daarvoor.

Maar als ik me meer gedraag en dingen doe zoals bij haar, ben ik ook bang dat ze meer in m'n lijf blijft zitten dan ik misschien wil.

Tenzij het me toch lukt om alleen de positieve kanten van onze relatie te bekijken. Iets dat me nu nog niet lukt. Maar wel nodig ook als we ons voornemen om vrienden te blijven willen laten slagen.



Voor de rest gaat het momenteel wel, ze belde me gisteren en hebben leuk gekletst. Zomaar, voor het eerst lukte het me vrij goed om daarna goed te blijven. Ik storte niet in (tenminste niet zoals gebruikelijk) en heb vanacht prima geslapen. Ook de constante drang om maar te willen weten wat ze aan het doen is en met wie word ook wat minder.

Ik word me er ook steeds meer van bewust dat ze een eigen leven heeft en haar eigen beslissingen maakt en me niet met opzet pijn heeft gedaan.

Ik ben niet meer verliefd op haar, maar hou wel van d'r. Denk niet dat dat ooit verdwijnt. Hoeft ook niet, zolang ik me er maar van bewust ben dat wij nooit meer samen zullen zijn.



1%, vandaag ook voor mij (en de eerste 24 uur sinds 2 maanden zonder dat ik heb gehuild)

En ja hoor weer een nieuwe kan aan het lijstje worden toegevoegd!! Mijn verhaal is in het kort ook nog ergens anders op dit forum te lezen, maar even kort:



We waren vier jaar samen, 2 jaar samen gewoond, daarvoor 9 maanden bij zn ouders ingewoond, ben zelfs voor hem 100km verderop gaan wonen en sta nu dus voor de moeilijke keuze: of daar een huisje zoeken (wat onbetaalbaar is), maar ik heb leuk werk of weer bij mn ouders gaan wonen. Is ook geen ideale situatie, maar zou het voor nu echt niet anders weten...



En ik voel me precies zoals jullie.... De ene dag gaat het eigenlijk wel en de andere (zoals vandaag) kan wat mij betreft niet snel genoeg voorbij zijn. Hoe moet je verder, met wie ga je wat leuks doen (want iedereen is gesettled en ik weer vrijgezel),

en hoe kom je dit ooit te boven?? En vind je weer iemand anders??



Gisteren wel een date gehad, maar dat was ook heel raar en zit volgens mij ook geen vervolg in, maar goed, probeer wel verder te gaan. (Ja ik weet het, hoe kan je nou een date hebben als dit alles nog maar 2 weken geleden is, maar het is wel ff lekker voor je gevoel) en eigenlijk is het sinds januari al over en woonde ie bij zn ouders, maar toch zag ik hem elke week, en van lieverlee gingen we weer leuke dingen doen en dan was het ook echt gezellig en zo en dan in 1x toch over...

Dan voel je je zo dom....



Nou ja, hoop dat er nog zo'n 'gek' op internet is op zaterdagavond, want zou het wel lekker vinden om met iemand te kletsen...



Pff, wat een hel dit alles he jongens en alle goedbedoelde adviezen enzo daar kan je af en toe ook echt niks mee...

Pfff tiz weer weekend en het is avond hoor!! Die combi zorgt ervoor dat zelfs het ademen pijnlijk lijkt te zijn.

Deze hele week ging het goed, heb het zelfs erover gehad op het werk, zonder te janken. Als ik iets moeilijk vind begin vertel ik het lachend om vervolgens te janken. Maar goed deze keer gebeurde er gelukkig niks. Ik zat ook pas net op die afdeling toen het allemaal gebeurde, dus tja wisten hun veel of die sjaggo kop normaal was of niet :p. Maar goed nu 3 weken later kan ik het een beetje aan om er face 2 face met mensen over te praten.



Het is alleen zo naar dat hij contact blijft zoeken, ondanks dat we hadden afgesproken de eerste tijd ffkes geen contact te hebben. Pas na een tijdje, om te kijken of er misschien nog een vriendschap in zou kunnen blijven zitten. Hij heeft me dinsdag weer gemaild vanaf zn werk (zoals ik al aangaf heel vreemd, en dat deed ie alleen in het begin van onze relatie), maar ik ben sterk geweest. Ik heb tot heden niks gemaild naar hem. laat hem maar uitzoeken hoe of wat. Hij is degene met twijfels en ik niet. Door zoveel te mailen, uit zichzelf, blijft hij me hoop geven en van dat gevoel moet ik af. Ik kan anders niet verder.



Ik voel me aan de ene kant wel rustiger. Op de 1 of andere manier heb ik in relaties zo'n drang om mezelf te bewijzen. Ik sta hier thuis altijd ergens op de achtergrond. Mn zusje is gehandicapt en eist alle aandacht op, en als ze die niet krijgt dan zorgt ze wel dat ze die krijgt. Kortom, iedereen praat en lacht met haar en vind mij maar een saaie muts. Als ik een vriend heb doet mn zusje er dan ook alles aan om mij zwart te maken zodat ze keihard bij me wegrennen, waardoor ik dit voor mijn gevoel moet compenseren ofzo. Ik uit me daardoor verkeerd, minder ontspannen. Continue het gevoel dat als je boos wordt, dat ie je verlaat of wat dan ook. Het is ook weer niet zo dat ik ja en amen zeg hoor haha. Ik heb een eigen mening en weet goed wat ik wil en daar ga ik ook voor. Maar als het op een bepaald punt komt, dan ontwijk ik de confrontatie.

En nu hoef ik me niet te bewijzen, ik ben gewoon weer die saaie muts hahaha.



Hij miste het in mij dat ik mn eigen ding deed als hij er niet was. Hij heeft veel vrienden enzo, en ik heb die gewoonweg niet.

(Ik ben wel bezig om vriendschappen te sluiten, maar goed dat is er natuurlijk ook niet zo 1-2-3. Ik ga wel als het goed is beginnen met streetdance, dus hopelijk zitten daar nog wat gezellige meiden tussen waarmee er een klik is. Want het lijkt me echt leuk om eens gewoon meidendingen te doen. Leuk met een groepje enz.Maar buiten dat, ik deed mijn eigen ding hahaha.)En nja daardoor had hij het gevoel dat ik te afhankelijk van hem was mbt leuke dingen doen. Tot op bepaalde hoogte zal ik altijd afhankelijk zijn van mijn directe omgeving vanwege mijn aandoening, maar dat wist hij van te voren. Maar ik was niet afhankelijk van hem, behalve om te gaan zwemmen oid. Ik doe mijn ding.



Het is gewoon zo frustrerend dat het nooit lijkt te lukken in relaties. Nu moet ik zeggen dat dit de 1e kerel was die normaal en goed voor mij was. Ik heb echt hele foute vriendjes gehad, dat ik me echt schaam voor het feit dat ik niet zekerder van mezelf was. Maar goed je leert ervan en gaat verder he? Maar toch, ergens moet ik toch wat fout doen? Zo'n vreselijk mens ben ik tenslotte niet. Ik ben een lieve, vrolijke meid enz. Maar toch rennen ze weg.... Nu kun je wel zeggen van, tja het was de ware niet of iets in die trant. Maar dat vind ik een te simpel antwoord. Ik wil gewoon weten waaraan ik kan werken, voor een nieuwe prins op t witte paard.



En wat het allemaal nog leuker maakt, iedereen in mn omgeving lijkt opeens te gaan trouwen enz. Op zijn verjaardag moet ik naar een bruiloft, echt geweldig!! AHUM. Ik had iets heel leuks verzonnen voor zn verjaardag en leefde dus echt toe naar dat moment, maar in plaats daarvan kan ik nu naar verliefde mensen kijken. AuW. En een paar weken terug leek het nog alsof iedereen gedumpt werd... Ik bedoel ik gun echt iedereen liefde en alles, maar het is nu gewoon ffkes zuur als je een stelletje ziet.



Dit is weer een lang en onsamenhangend verhaal geworden hahaha. Maar het helpt wel als je het ffkes van je af kan schrijven! Iedereen sterkte gewenst!!!

Daar sluit ik me volledig bij aan!! Ik ben in principe wel zeker van mezelf, maar op de een of andere manier stel ik mezelf in een relatie afhankelijk op. Ik ging ook nog eens ergens wonen waar ik niemand kende en dan duurt het idd lang voor je echte nieuwe vriendinnen hebt gemaakt en nu is het zover en is je relatie over...



Tegenwoordig lijkt het wel of iedereen en gewoon maar mee kapt als het niet lekker gaat in plaats van ervoor vechten, want dat is de makkelijkste weg...

@ Jemmie, weet je wat het is meis, ik dacht er ook zo over

Waarom niet vechten als het even niet meer gaat?



Maar weet je wat het is, als het gewoon nieht niet gaat dan heeft vechten niet zo'n zin

Een vriendinnetje van mij zei ooit, het is een beetje hetzelfde als trekken aan een dood paard.

Ik denk dat ze gelijk heeft, in een relatie moet je niet hoeven vechten, het moet een beetje vanzelf gaan.

Het beste in elkaar naar boven halen

Als dat er niet is, dan heeft vechten geen zin.



Of het de makkelijkste weg is weet ik zo net nog niet

De makkelijkste weg is volgens mij een lekker lopende relatie zonder frustraties.



Kan alleen de weg naar die weg nog niet echt vinden



Dat daten...ik zou wel willen maar weet nu al voor mezelf dat het op niets gaat uitdraaien, ik staal nog niet echt een blije meid uit dus daar wacht ik nog maar even mee.



Hier wel weer een klein beetje opgeknapt, wat had ik gister een beroerde dag zeg!



Was ik de hele week netjes 1% vooruit gegaan, knalde ik er gister weer even een paar terug.

Heb gehuild als een kind, wel lekker kunnen slapen en het perspectief is weer een beetje terug.



@Freebie, leuke avond gehad gister meis?

Hier DH niet gered, heb een film zitten kijken over een superstorm (niets aan romantiek gewoon natuurgeweld) en daarna Net5 aangegooid met politie series.

Ben wel een stuk rustiger geworden gelukkig



Het gekke is dat ik TOCH weer de hele dag aan het vechten was tegen mijn tranen.

Zo van, Kom op Summer, je hebt er genoeg om gehuild, je moet verder enz enz

Terwijl ik eigenlijk denk.....het moet er toch uit, als ik moet huilen zal er nog wel een stuk zitten



En nee, wil nog steeds niet terug maar het was idd dat verotte

IK WILNIET MEER ALLEEN ZIJN gevoel

De angst dat dit het was, dat er nooit meer iemand komt, dat ik nooit kindjes zal krijgen (ben ten slotte al 35!)



Nu gaat tie wel weer



Hoest met de rest, iedereen het verdriet een beetje te boven?

@ summerdance: Bedankt voor je lieve reactie gister, was even niet in de mogelijkheid om te reageren. Je hebt dus nog wel een beetje kunnen slapen vannacht? doet een mens wel goed en helpt alles de volgende morgen relativeren/ in perspectief te zien. Het is zoooo herkenbaar wat je zegt: ik word 34 en zit met dezelfde vragen als jij: 'word ik ooit nog moeder', blijf ik soms alleen? Dit mag voor mij geen reden zijn om dan maar iedere willekeurige man aan de haak te slaan maar af en toe beangstigd het idee dat ik kinderloos blijf, me enorm.

Maar nu moeten we eerst dealen met het hoofdstuk ldvd, daarna ontmoeten we gewoon weer een nieuwe leuke man waarmee het wél een keer lukt en die ons niet aan de kant zet. En ja, dat is een heel optimistische gedachte waar ik zelf nog niet direct in geloof na al die tijd maar als ik dat zelfs niet meer durf te geloven, gaat het echt niet goed, ergens moet dat zonnetje toch weer een keer gaan schijnen?

En ja, als er toch nog tranen blijven komen, moet je ze niet te hard tegenaan, het moet er toch uit. Kijk alleen wel uit dat er niet een slachtofferrol ontstaat waardoor je te lang in die huilfase blijft. Je weet van jezelf heel goed wanneer het echt nog pure verdriet is of wanneer de scherpe kantjes er af gaan en je eigenlijk een keer niet hoeft te huilen. Op die momenten moet je niet probrren kost wat het kost die tranen er uit te persen, dar ga je je ook klote door voelen en zo voed je je eigen verdriet weer. De gedachte 'je hebt er genoeg om gehuild, je moet verder enz enz' is zoooo herkenbaar en soms ook gewoon nodig om jezelf dat zetje in je rug te geven, de figuurlijke schop onder je kont zeg maar. Maar doe het wel op de goede momenten anders krijg je het averechtse effect. Het moet er toch uit allemaal!

Succes vandaag!

Hey allemaal,



Ja gister was gezellig Summer!



Vandaag weer een 'alleen' gevoel...Jemig.



Het is gewoon echt echt echt over.



Pffff..

Bluh. in een woord K*T



Heb me nog nooit zo ongemotiveerd gevoeld als nu, en de komende tijd geloof ik.

Lieve allemaal,



Even een klein berichtje van mij..

Ik heb eigenlijk best een lekker weekend (gehad). We hebben elkaar vrijdag nog even gesproken en verder niet meer. Hij wil wel heel graag dat ik aanstaande vrijdag naar hem toe kom, maar geeft aan verder even helemaal niets te willen. Mijn gevoel zegt nog steeds hetzelfde als afgelopen vrijdag: ik wil voorlopig even helemaal niets. Als er gebroken moet worden, breek ik maar liever helemaal. Ik ben naar het strand geweest vandaag en ik zal absoluut niet zeggen dat ik niet aan hem heb gedacht, ook bij mij gaat het met de nodige ups en downs, maar ik ben gaan schrijven en dat helpt enorm. Alles wat me in de afgelopen jaren dwars heeft gezeten schrijf ik op en alles bij elkaar is hij eigenlijk helemaal niet de man die ik van hem heb gemaakt. Ik hang aan de illusie van hem, aan het beeld dat ik zelf van hem heb gegoten, de werkelijkheid is eigenlijk behoorlijk ontluisterend. Hij is egocentrisch, narcistisch en als iets niet gaat zoals hij het in zijn hoofd heeft behoorlijk onuitstaanbaar.



Maar goed, dit is een sterk en helder moment, kan zo weer over zijn, dus ik geniet er maar van.



Dikke kus voor iedereen met een huildag. Ik leef met jullie mee en denk aan jullie



X, Sanne

Lieve allemaal,



Wat kunnen die buien wisselen hé, van uur tot uur! Vanmorgen voelde ik me erg goed, nu voel ik langzaam het gevoel opkomen hem te willen mailen, toch nog wat dingen uit te spreken over mijn en zijn gevoel maar rationeel weet ik dat ik daar niets mee op schiet, sterker nog, dan ga ik wachten op een reactie en ben ik er dus toch weer mee bezig terwijlhet me nu af en toe lukt hem te 'parkeren'. Ondanks dat wij 'goed' uit elkaar zijn gegaan, heb ik het idee dat hij klaar met mij is, waarom stuurt hij anders niet één keer een sms met de vraag of het wel goed met mij gaat? Ik ga volledig cold turkey hierzo, hoor en zie niets meer van hem...alhoewel, ik zie nog regelmatig op skype dat hij online is maar ik spreek hem niet aan en hij heeft mij ook niet aangesproken tot nu toe. Mijn vingers branden! Hoorde ik maar van hem dat hij een vergissing heeft gemaakt, maar moet ik dat echt wel willen? Gaat hij dan niet over een half jaar weer twijfelen? Ondanks dat hij heeft gezegd mij helemaal super te vinden, blijf ik de onzekerheid voeden bij mezelf dat hij me ws niet super genoeg vindt anders had hij nog wel iets laten horen, had hij zich ook na het uitmaken nog wel om mij bekommerd. Nu hoor ik niets.....

Jullie merken het, even een zwak moment. Overigens vandaag nog geen tranen gerold, da's een vooruitgang op afgelopen dagen!

Hoop dat jullie de zondag een beetje heelhuids doorgekomen zijn....



Olli

Ik ben dit weekend ook echt dramatisch!! Heb hem gesmst en gebelt, maar tuurlijk stuurt ie niks terug en neemt ook de phone niet op. Nee, stel je voor zeg!! Ik moet het wel aanhoren als hij het moeilijk heeft, maar zodra ik me rot voelt dan is ie er niet.

Nee, is ook niet de bedoeling, maar toch. Ik mis hem, een arm om me heen, even lekker kroelen.

En dan is het ook nog eens lekker weer, iedereen is wat leuks aan het doen en ik zit met mn ziel onder mn armen te niksen...



Pff, hoe kom je hier ooit nog overheen?! Bestaat er geen pilletje voor of zo?! Hoop dat het gauw morgen is, dan kunnen we weer lekker werken.



Sterkte iedereen!!

Ben ook behoorlijk aan het niksen geweest vandaag Jemmie,



En Olli, je moet niet voor hem gaan denken hoor... Je haalt namelijk zo allemaal rare beelden op, die misschien wel helemaal niet waar zijn!



Oke, je wilt natuurlijk houvast (ik maal en pieker ook alleen maar omdat hij dingen zei die tegenstrijdig waren) maar ik heb wel geleerd dat je niet voor iemand anders moet gaan denken.



Denk aan jezelf en weet dat er geen toekomst in zit.... Hoe verdrietig ook...



Kom op, deze zondag is ook alweer bijna voorbij, en dan weer aan t werk, wat in principe bij mij ook niet echt de wonden heelt, maar elke dag leer je weer van je gevoel denk ik maar.



En Sanne, goed dat je een helder moment hebt.. Gek dat dat echt met de minuut kan wisselen he, die momenten?



Maar over het algemeen voel je je natuurlijk unhappy.



Tsja, verder kun je daar helaas weinig aan doen......

in elk geval indd schrijven, en wat goed dat je daar veel steun aan hebt

Tis toch iets!



Anyway, veel sterkte allemaal ook... Jemig wat een kutdag vandaag (sorry voor mn taalgebruik)

wel een beetje jaloers op de mensen die nog de afleiding van hun werk hebben, zit namelijk nog in de ziektewet, of is het juist moeilijk om aan het werk te zijn nu? na ja, er is altijd wel iets natuurlijk. vandaag voor het eerst echt alleen op stap gegaan, naar het water en genoten van het mooie weer. alleen maar heel vaag aan hem gedacht, want ja, toch tijdens het zwemmen weer herinneringen van hoe hij me altijd in het water optilde en knuffelde, ai! Maar geen traantjes vandaag, of tot dusver dan.

Gister om half één nog een sms van een gezamelijke vriend die ik al sinds de breuk niet meer had gezien en hij wel. Of ik een biertje wilde drinken in de stad, het is heel gezellig geweest en 5 uur geworden, en wederom (ook met het oog op de gezamelijke vriendschap) bijna niet over hem gepraat, wel aan hem gedacht af en toe natuurlijk.

Hebben jullie soms ook (vooral als je volgeplande dagen hebt gehad) weer moeite met het alleen zijn en gaan jullie dan ook rondsmsen wie er tijd heeft?

Ola chica's, ik meld me ook weer even.

Vandaag eerst maar even gaan sporten en daarna met 2 vriendinnetjes op een terrasje aan het water gezeten.



Had er eerlijk gezegd niet heul veul zin in maar toen ik in de auto zat onderweg ernaartoe besefte ik dat ik het mezelf echt niet makkelijk maakte door thuis te gaan zitten sippen.



En wat dacht je.....gewoon gezellig

Rose was te vies om te drinken dat dan weer wel maar even onder de mensen was echt even wat ik nodig had.



Nu voldaan weer thuis! (weer een % terug na het verlies van gister)



@Freebie, wat lullig dat je je TOCH weer zo allenig voelt, echt wijfie het gaat over, kijk maar naar mij!

@Sanne, waarom wil hij afspreken dan vrijdag?

Echt hoor als jij ook maar enigzins twijfelt NIET DOEN!

bij twijfel niet inhalen!!!

Wat je doet is goed, dat dingen opschrijven, als je weer in de twijfel schiet vooral DIE stukjes lezen!

@Ollie, niet doen hoor!

Bellen mailen smssen heeft geen zin echt niet je gaat je alleen maar rotter voelen

Je laat zien hoe "zwak" je bent en daar ga jij je vervolgens NOG ellendiger van voelen.

Even terug gaan naar een sterk moment, probeer te zien waarom het beter is dat jullie uit elkaar zijn

Wees verdrietig om het feit dat je weer alleen bent maar niet omdat hij niet met hangende pootjes terug komt

@Jemmie, nope er is geen pilletje voor

Misschienmoet ik hem eens gaan ontwikkelen

Meisje toch kwel jezelf niet zo door hem te bellen en te smssen.

Belt hij jou wel dan?

Kleine tip, als je het kan, neem de volgende x ook de telefoon niet meer op, sms hem later terug dat je geen contact wil, dat je moet afkicken.



Want ladies hoe ik het ook bekijk, dit wat we allemaal voelen nu is gewoon een verslaving die niet meer gevoed wordt



Het brood en niet de kruimels!!!!

Dat verdienen we



Vraag blijft alleen staan...

Waar ligt dat verdomde brood dan!

Sorry Eefje was jou helemaal vergeten.

Ja heb dat ook hoor, dat gat waar je invalt als je weer een paar dagen onder de mensen bent geweest.

Ik probeer dan ook niet AL te veel onder de mensen te zijn.

Ik weet dat als ik dat doe ik ten eerste mijn verdriet niet onder ogen kom en ten tweede ik nooit meer wen aan alleen zijn.



Vandaar ook dat ik gister de hele avond gewoon heb zitten sippen

Djeez wat was ik zielig zeg, dozen kleenex er weer doorheen.



Maar zoals hierboven net beschreven, vandaag weer een beetje beter....

tsjaaa.... ze moeten gewoon voor de volle 100% voor je gaan en anders niet....maar het is zo verdomde moeilijk als je gek op iemand bent! Moet mij nog steeds inhouden hem niet te mailen, heb het mailtje wel geschreven maar (nog) niet verstuurd. Wil gewoon dat hij nog even naar me luisterd, mijn verhaal hoort, dat hij weet wat er in mij omgaat. Maar wat schiet ik ermee op...dan ga ik weer wachten op antwoord en voel ik mij idd weer kl*teriger dan dat ik me misschien vandaag heb gevoeld (ging best goed vandaag!). Zit er toch aan te denken om mijn profiel op parship weer te activeren (lees: betalen en dus weer kunnen kunnen reageren op contactverzoeken). Zag dat hij er ook gewoon nog op stond (AUW!!!!). Misschien helpt het mij sneller over dit klotegevoel heen. Ik spreek toch niet met die lui af voordat ik mij er goed bij voel. Beetje mailen met mensen kan geen kwaad toch?



Olli

Werken maakt het op zich ook wel moeilijk!! Ik kan nl. met traanogen gaan zitten werken, dan denkt iedereen wat is er met haar?!



Bij mij weten ze nergens van namelijk....



Hey Sum, wat n positief bericht van je!



Heerlijk weer was t vandaag he?! Heb er ook van genoten!



Toch raar dat iemand 24/7 in je hoofd kan zitten..Stom spook!



En inderdaad je hebt helemaal gelijk, het is een verslaving die niet meer gevoed wordt....Afkicken, zo noemden wij het ook de hele tijd. En het klopt.



Zucht, haha, ja waar ligt dat verdomde brood dan?!?!?!



Naja.. Ik hoop dat we ze allemaal vinden!!!!!



Je berichtje beurt me wel weer op eigenlijk

Ik heb dat ook vaak, dat ik er geen zin in heb totdat ik er eenmaal ben, dan is het hartstikke leuk! Afleiding noemen ze dat



Alleen het alleen zijn, sja, went dat uberhaupt? Ik dacht daar vanmiddag ook aan, en moest gelijk aan mn oma (ook alleen) denken....

Dus ik belde haar op, en eigenlijk -boven verwachting- had ze het weliswaar druk dus dat was eigenlijk weer een teken dat ik me zelf dingen in mn hoofd haalde (dat ze alleen en zielig thuis zou zitten) die helemaal niet klopten.



Zo zie je maar weer!



Sporten is ook goed!! Moet ik ook weer doen, maar heb er geen zin in gehad..



Nog steeds niet.



Kennen jullie dat? Nergens zin in hebben .....



Of ben ik gewoon lui? haha



Anyways, happy sunday nog



En laat de procenten vloeien de aankomende week



Wilde deze er ook nog even bij als motto van vandaag : \\:-)//

Olliiii, LUISTER.



Je moet er echt aan geloven dat het over is!



Ik snap dat je hhem graag wil laten weten wat je van de situatie vindt...



Maar zo'n mailtje, daar krijg je spijt van.



Zou er eens heel erg goed over nadenken: lees een paar nachtjes over slapen voor dat je iets mailt.



veel sterkte!

Thnx Freebie, ondanks dat het woordje 'OVER' pijn doet. Ik ga het mailtje idd (nog) niet versturen, heb 'm in 'word' staan dus kan ook niet per ongeluk op 'send' drukken. Maar het is echt op mijn vingers bijten!!. Gelukkig idd morgen weer een week werken, veel welkome afleiding. En misschien dan toch mijn profiel maar activeren, ook een welkome afleiding. Jij ook succes op je werk komende week!

Heel goed van je Olli



Ik weet hoe moeilijk het is. Soms kun je proberen wat je wil, maar is je gevoel sterker dan je verstand.



Dat heb ik vaak gehad. Maar nu is het gewoon op. Als iets niet kan, dan moet je dat accepteren.



En nu lekker slapen....



Werkse en tot schrijfs'

@ Freebie, weer een beetje uit je sjaggie dip geschoten meis?

Had met je te doen gister meis, ik weet zo verdomde goed hoe je je voelt!.



Waar is onze TO trouwens, heb haar al een paar dagen niet gezien



Hoop dat het goed met haar gaat en dat ze misschien dit topic niet meer nodig heeft



Goed tis weer maandag, ik mag weer werken jippie!!!

(wow dat ik dat ooit nog eens zou zeggen!!!)



Werk ze ladies!