Relaties
alle pijlers
Zo afgrijselijk veel liefdesverdriet
woensdag 21 mei 2008 om 22:54
Hoi allen,
Sinds pasen is mijn relatie uit, na acht jaar samen te zijn geweest.
En ik ben zo vreselijk verdrietig!
Ik word echt niet goed van mezelf, probeer me met andere dingen bezig te houden, m'n vriendinnen, zelfs een tijdelijke scharrel, maar niets werkt.
Afleiding helpt, maar zodra het avond is en ik ben alleen dan begint de ellende...
Hoe hebben jullie je verdriet verwerkt?
En hoe lang gaat dit duren?!!
Sinds pasen is mijn relatie uit, na acht jaar samen te zijn geweest.
En ik ben zo vreselijk verdrietig!
Ik word echt niet goed van mezelf, probeer me met andere dingen bezig te houden, m'n vriendinnen, zelfs een tijdelijke scharrel, maar niets werkt.
Afleiding helpt, maar zodra het avond is en ik ben alleen dan begint de ellende...
Hoe hebben jullie je verdriet verwerkt?
En hoe lang gaat dit duren?!!
woensdag 21 mei 2008 om 23:07
woensdag 21 mei 2008 om 23:07
woensdag 21 mei 2008 om 23:17
hoe harder je tegen het verdriet vecht, hoe langer het gaat duren.
accepteer dat je gewoon de komende tijd ontzettend veel verdriet hebt. doe leuke dingen, maar hou ook pjama dagen waarin je gewoon intens verdrietig bent en je hier ook even helemaal in gaat zitten... huil flink uit, bekijk met weemoed mooie en leuke foto´s en eindig zo´n dag in het rationeel bekijken ervan, en je beseffen dat je nu eenmaal niet alles in de hand hebt, en dat het lot anders besloten heeft, en probeer daar vrede mee te hebben.
dat kan door de volgende oefening... visualiseer je ex voor je.. zet hem in een mooi gouden licht. glimlach naar mekaar en spreek uit wat je voor hem voelt. wens hem het allerbeste in het leven en wens hem een goede reis. stel je dan voor dat je hem op een gouden dienblaadje zet. in de verte zie je een grote gouden glinsterende bal. dat moet het lot voorstellen. pak het dienblad op, en geef dat aan het lot.
sterkte...
accepteer dat je gewoon de komende tijd ontzettend veel verdriet hebt. doe leuke dingen, maar hou ook pjama dagen waarin je gewoon intens verdrietig bent en je hier ook even helemaal in gaat zitten... huil flink uit, bekijk met weemoed mooie en leuke foto´s en eindig zo´n dag in het rationeel bekijken ervan, en je beseffen dat je nu eenmaal niet alles in de hand hebt, en dat het lot anders besloten heeft, en probeer daar vrede mee te hebben.
dat kan door de volgende oefening... visualiseer je ex voor je.. zet hem in een mooi gouden licht. glimlach naar mekaar en spreek uit wat je voor hem voelt. wens hem het allerbeste in het leven en wens hem een goede reis. stel je dan voor dat je hem op een gouden dienblaadje zet. in de verte zie je een grote gouden glinsterende bal. dat moet het lot voorstellen. pak het dienblad op, en geef dat aan het lot.
sterkte...
woensdag 21 mei 2008 om 23:25
Bedankt voor al jullie lieve reacties...
Weet je wat ook zo lastig is, hij zit zo helemaal in m'n vriendengroep inmiddels, ik kom hem echt continu tegen.
Probeer al andere vrienden en zo op te zoeken, maar ja.
Bah bah bah!
Wat ik me afvraag, word je hierna weer echt helemaal verliefd op iemand anders?
Ik merk dat ik nu echt cynisch ben over de liefde in z'n algemeenheid..
Weet je wat ook zo lastig is, hij zit zo helemaal in m'n vriendengroep inmiddels, ik kom hem echt continu tegen.
Probeer al andere vrienden en zo op te zoeken, maar ja.
Bah bah bah!
Wat ik me afvraag, word je hierna weer echt helemaal verliefd op iemand anders?
Ik merk dat ik nu echt cynisch ben over de liefde in z'n algemeenheid..
woensdag 21 mei 2008 om 23:36
Wat vreselijk voor je zeg. Vooral omdat je er niet aan kunt ontsnappen. Leuke dingen doen betekent niet alleen geconfronteerd worden met je gemis, maar vooral met de oorzaak van je verdriet. Dat is onwijs naar, maar het slijt. En JA, opnieuw verliefd worden gaat er zeker ooit van komen. Natuurlijk neem je oude ervaringen mee als je nieuwe mensen tegenkomt, maar verliefdheid houd je gelukkig niet zomaar tegen.
Heel veel sterkte en een knuffel!
Heel veel sterkte en een knuffel!
donderdag 22 mei 2008 om 00:09
ik ben ook een dik jaar nadat het uit was flink cynisch geweest over de liefde... merk nu sinds een paar maanden dat ik er weer wat open voor begin te staan en de liefde weer begin te zien als iets moois... dus dat komt ook wel weer.
heb ook erg genoten van het afgelopen jaar als vrijgezel zijnde. het levert ook een hoop voordelen op namelijk!!
en idd, de eerste 3 maanden zijn het moeilijkst.. na die 3 maanden kreeg ik een enorme energie kick en zat ik echt super goed in me vel!
heb ook erg genoten van het afgelopen jaar als vrijgezel zijnde. het levert ook een hoop voordelen op namelijk!!
en idd, de eerste 3 maanden zijn het moeilijkst.. na die 3 maanden kreeg ik een enorme energie kick en zat ik echt super goed in me vel!
donderdag 22 mei 2008 om 00:17
Goed dat je het hier opschrijft, want veeeeel veeeeel en over praten en schrijven helpt echt!! En, wat hier ook al gezegd is, er niet tegen vechten. Accepteer dat je ontzettend sentimenteel en soms zelfs wat labiel bent. Ga je er tegenin dan duurt het veel langer en wordt het juist erger.
Ik zou die vriendenkring dan toch maar even vermijden, want geen contact met je ex is de allersnelste methode om erover heen te komen!!
Draai veel muziek die van alles bij je oproept over jullie tijd, en huil daarbij flink.
Ja, je wordt natuurlijk wel weer verliefd en dan vraag je je mischien zelfs af wat je in je ex hebt gezien. Maar misschien blijft er ook altijd wel wat bestaan van je gevoel, dat is niet erg. Maar je gaat zeker weer wat voelen voor een ander, hoe onmogelijk dat misschien ook lijkt.
Sterkte en knuf!
Ik zou die vriendenkring dan toch maar even vermijden, want geen contact met je ex is de allersnelste methode om erover heen te komen!!
Draai veel muziek die van alles bij je oproept over jullie tijd, en huil daarbij flink.
Ja, je wordt natuurlijk wel weer verliefd en dan vraag je je mischien zelfs af wat je in je ex hebt gezien. Maar misschien blijft er ook altijd wel wat bestaan van je gevoel, dat is niet erg. Maar je gaat zeker weer wat voelen voor een ander, hoe onmogelijk dat misschien ook lijkt.
Sterkte en knuf!
donderdag 22 mei 2008 om 12:22
Lieve vlinder, snap zo goed hoe jij je voelt, zit met precies hetzelfde probleem. Soms voel ik me goed, maar zoals vandaag zit ik op mijn werk en heb ik een dowdndag!!
Mijn relatie is na 10 jaar over!! Ook al weet ik diep van binnen dat het beter is zo, toch voel ik enorm veel pijn, al die herinneringen ik wil ze loslaten maar ik kan het niet.. weet dat ik naar de toekomst moet kijken.. naar eigenlijk een nieuwe wereld die opengaat, maar t verdriet overheerst nog.
Hoe gaat jouw ex met dit gevoel om? Mijn ex woont nog met mij samen in 1 huis, het is ook pas sinds afgelopen weekend besloten dat we uit elkaar gaan (er zijn wel 3 verschrikkelijke maanden van onzekerheid aan voorafgaan). Hij is heel rationeel, ziet alles heel duidelijk wil niet aan het gevoel van herinneringen toegeven.. maakt het voor mij nog moeilijker want dan lijkt het helemaal of hij mij bij het oud vuil heeft gezet.
Hoop dat we door met elkaar te schrijven een beetje door een rottijd heen kunnen helpen?? Weet in elk geval hoe het voelt
Mijn relatie is na 10 jaar over!! Ook al weet ik diep van binnen dat het beter is zo, toch voel ik enorm veel pijn, al die herinneringen ik wil ze loslaten maar ik kan het niet.. weet dat ik naar de toekomst moet kijken.. naar eigenlijk een nieuwe wereld die opengaat, maar t verdriet overheerst nog.
Hoe gaat jouw ex met dit gevoel om? Mijn ex woont nog met mij samen in 1 huis, het is ook pas sinds afgelopen weekend besloten dat we uit elkaar gaan (er zijn wel 3 verschrikkelijke maanden van onzekerheid aan voorafgaan). Hij is heel rationeel, ziet alles heel duidelijk wil niet aan het gevoel van herinneringen toegeven.. maakt het voor mij nog moeilijker want dan lijkt het helemaal of hij mij bij het oud vuil heeft gezet.
Hoop dat we door met elkaar te schrijven een beetje door een rottijd heen kunnen helpen?? Weet in elk geval hoe het voelt
donderdag 22 mei 2008 om 13:17
Ik voel me vandaag ook klote. Bij mij is het nog maar 1,5 week, en de duizendste keer inmiddels. Vorige week ging het prima met me, maar vandaag kan ik wel janken
Ben helemaal hyper omdat ik me stort op allerlei dingen die ik nog moet doen, en tegelijkertijd kan ik niks hebben. Ik denk de hele dag aan hem, terwijl het met hem ook niks was...
Ben helemaal hyper omdat ik me stort op allerlei dingen die ik nog moet doen, en tegelijkertijd kan ik niks hebben. Ik denk de hele dag aan hem, terwijl het met hem ook niks was...
donderdag 22 mei 2008 om 14:57
Hier nog één... Liefdesverdriet is inderdaad afschuwelijk en ellendig Vlinder, ik leef met je mee.. Goed dat je afleiding zoekt. Maar het moeilijkste is inderdaad wanneer je alleen thuis bent of niks te doen hebt. Dat voelt zo verloren. Schrijven op het Viva-forum helpt, gedeelde smart is halve smart. Al die kleine en grote kut-dingetjes waar je tegen aan loopt opschrijven. Probeer dus naar dingen te zoeken die je thuis kunt doen.
Ik ga bijvoorbeeld zometeen op de bank voor de zoveelste SATC-marathon deze week (begin lichtelijk te panieken, ben al bijna door het laatste seizoen heen!! Wat moet ik dán doen!!) En, vanavond biertjes drinken in de kroeg, net als gisteravond .... Maar goed, wat ik ook doe, echt plezier heb ik er niet in. Ik probeer dat maar te accepteren.
Bij mij is het sinds dit weekend het uit. Vandaag vrij doelloos door de stad gezworven. Wel leuke kleding aangetrokken, mét een hele grote zonnebril, zodat mensen niet aan mijn ogen zie dat ik verdrietig ben.
*zucht* Ik geloof wel dat het over gaat, maar in de tussentijd is het gewoon een ellendig geworstel, bah!
Ik ga bijvoorbeeld zometeen op de bank voor de zoveelste SATC-marathon deze week (begin lichtelijk te panieken, ben al bijna door het laatste seizoen heen!! Wat moet ik dán doen!!) En, vanavond biertjes drinken in de kroeg, net als gisteravond .... Maar goed, wat ik ook doe, echt plezier heb ik er niet in. Ik probeer dat maar te accepteren.
Bij mij is het sinds dit weekend het uit. Vandaag vrij doelloos door de stad gezworven. Wel leuke kleding aangetrokken, mét een hele grote zonnebril, zodat mensen niet aan mijn ogen zie dat ik verdrietig ben.
*zucht* Ik geloof wel dat het over gaat, maar in de tussentijd is het gewoon een ellendig geworstel, bah!
donderdag 22 mei 2008 om 15:00
En, als ik jou was zou ik er inderdaad voorlopig voor zorgen dat je hem niet tegenkomt of over hem hoort. Dat brengt je steeds uit je evenwicht, moet je steeds herstellen.
In mijn geval móet ik ex wel blijven zien, want we hebben een zoontje samen. Ik zou willen dat ik hem niet meer hoefde te zien, ik geloof heel erg in echt afstand nemen, maar ja...
In mijn geval móet ik ex wel blijven zien, want we hebben een zoontje samen. Ik zou willen dat ik hem niet meer hoefde te zien, ik geloof heel erg in echt afstand nemen, maar ja...
donderdag 22 mei 2008 om 16:19
Lieve moeki,
Ik heb eerst ook nog een maand samen in één huis gezeten, ik weet niet hoe het voor jou voelt maar ik kon op die manier totaal geen afstand nemen...
Maar ja, voor mij, ik zit nu bij m'n ouders op m'n 28ste, dat is toch ook geen zegen hoor.
En ik wil niet de hele tijd aan m'n moeder vertellen hoe het gaat.
En ik wil niet programma's kijken waar ik geen zin in heb.
Goed, het is natuurlijk fantastisch dat ik bij ze terecht kan hoor, dat bedoel ik niet of zo, maar toch he...
En herfst, idd dat lijkt me ontzettend moeilijk, je zult hem de rest van je leven tegenkomen he, pff, zwaar hoor.
Ben blij dat er in mijn geval geen kinderen bij betrokken zijn...
Ik heb eerst ook nog een maand samen in één huis gezeten, ik weet niet hoe het voor jou voelt maar ik kon op die manier totaal geen afstand nemen...
Maar ja, voor mij, ik zit nu bij m'n ouders op m'n 28ste, dat is toch ook geen zegen hoor.
En ik wil niet de hele tijd aan m'n moeder vertellen hoe het gaat.
En ik wil niet programma's kijken waar ik geen zin in heb.
Goed, het is natuurlijk fantastisch dat ik bij ze terecht kan hoor, dat bedoel ik niet of zo, maar toch he...
En herfst, idd dat lijkt me ontzettend moeilijk, je zult hem de rest van je leven tegenkomen he, pff, zwaar hoor.
Ben blij dat er in mijn geval geen kinderen bij betrokken zijn...
donderdag 22 mei 2008 om 16:53
Oh vlinder ik snap zo goed dat je dat zo voelt, maar mijn ouders zijn allebei overleden (mijn moeder is overleden tijdens onze relatie en dus heel veel herinneringen aan haar herinneren mij weer aan hem) en heb geen broers en zussen (wel heel veel goeie vrienden waar ik terecht kan) dus ben toch maar ff blij dat je ouders er zijn, ook al zijn ze soms lastig. In zo;n situatie is het toch fijn om je ouders om je heen te hebben.
Ik wil in het huis blijven, hij gaat wat zoeken.. het is een koopwoning die ik niet alleen kan financieren qua hypotheek maar wel qua maandlasten. Voorlopig mag ik er nog een halfjaartje in wonen en zal hij me mee ondersteunen (althans dat is nu nog de bedoeling) daarna zal ik moeten kijken of ik (met behulp van iemand die borg wil staan) er kan blijven wonen... pfhooee alleen al van de praktische kant word ik zo moe....
Gelukkig geen kindjes, ik was er wel klaar voor (ben 31) en nu wordt mijn hele toekomst weer overhoop gegooid...zucht het leven is soms toch een hard stokbrood... ik wil weer een krentenbol!!
Ik wil in het huis blijven, hij gaat wat zoeken.. het is een koopwoning die ik niet alleen kan financieren qua hypotheek maar wel qua maandlasten. Voorlopig mag ik er nog een halfjaartje in wonen en zal hij me mee ondersteunen (althans dat is nu nog de bedoeling) daarna zal ik moeten kijken of ik (met behulp van iemand die borg wil staan) er kan blijven wonen... pfhooee alleen al van de praktische kant word ik zo moe....
Gelukkig geen kindjes, ik was er wel klaar voor (ben 31) en nu wordt mijn hele toekomst weer overhoop gegooid...zucht het leven is soms toch een hard stokbrood... ik wil weer een krentenbol!!
donderdag 22 mei 2008 om 17:04
Lieve Vlinder,
er is al veel gezegd, en ik ben het met iedereen eens. wat een onzettende klote-situatie. Ik weet hoe je je voelt, alhoewel het alweer 4 jaar geleden is dat het bij mij uitging na een relatie van 6.5 jaar. Het is alsof je wereld op zijn kop wordt gezet, de grond onder je voeten vandaan wordt geveegd. je 'veilige' wereld is ineens van je afgepakt.
Ook ik ging weer terug naar mijn ouders, wat inderdaad moeilijk is. Niet alleen ben je je geliefde kwijt, maar ook nog eens je 'zelfstandigheid' en ben je weer 'kind'.
Ik heb geen remedie, behalve tijd. Zoals iedereen het zegt, het zal slijten, op den duur. Niemand kan je vertellen hoe lag dat gaat duren, en laat je je zeker ook niet vertellen "dat je liefdesverdriet nu toch wel over moet zijn" door iemand anders. Alleen jij voelt hoe je je voelt en niemand anders kan dan voor je beslissen.
En dan opeens besef je halverwege een dag, dat je er nog niet aan hebt gedacht, en dat het allemaal niet zoveel pijn meer doet als de dag ervoor.
Oh, en zodra je je iets beter voelt, ga iets doen wat je eiegnlijk al jaren hebt willen doen, maar wat er nooit van is gekomen: die ene pottenbakkers-curcus; die vakantie, lekker in je eentje; die ene sport waar je al heel lang over nadenkt etc.
Maar voor nu een dikke knuffel voor iedereen die verdrinkt in liefdesverdriet.
er is al veel gezegd, en ik ben het met iedereen eens. wat een onzettende klote-situatie. Ik weet hoe je je voelt, alhoewel het alweer 4 jaar geleden is dat het bij mij uitging na een relatie van 6.5 jaar. Het is alsof je wereld op zijn kop wordt gezet, de grond onder je voeten vandaan wordt geveegd. je 'veilige' wereld is ineens van je afgepakt.
Ook ik ging weer terug naar mijn ouders, wat inderdaad moeilijk is. Niet alleen ben je je geliefde kwijt, maar ook nog eens je 'zelfstandigheid' en ben je weer 'kind'.
Ik heb geen remedie, behalve tijd. Zoals iedereen het zegt, het zal slijten, op den duur. Niemand kan je vertellen hoe lag dat gaat duren, en laat je je zeker ook niet vertellen "dat je liefdesverdriet nu toch wel over moet zijn" door iemand anders. Alleen jij voelt hoe je je voelt en niemand anders kan dan voor je beslissen.
En dan opeens besef je halverwege een dag, dat je er nog niet aan hebt gedacht, en dat het allemaal niet zoveel pijn meer doet als de dag ervoor.
Oh, en zodra je je iets beter voelt, ga iets doen wat je eiegnlijk al jaren hebt willen doen, maar wat er nooit van is gekomen: die ene pottenbakkers-curcus; die vakantie, lekker in je eentje; die ene sport waar je al heel lang over nadenkt etc.
Maar voor nu een dikke knuffel voor iedereen die verdrinkt in liefdesverdriet.
donderdag 22 mei 2008 om 17:42
Lieve vlinder,
Het is zo enorm rot, he.. Ik zit nog midden in het afscheid nemen (het lijkt erop dat vriend en ik het te veel rekken, maar daar gaat het verder niet om), maar het doet nu al zo'n zeer.. Ik herken dat 'niet goed van jezelf worden" erg, en al helemaal dat het 's avonds erger is, zodra er geen afleiding meer is. Het verdriet komt uit m'n tenen en ik verdrink er bijna in... Ik kan je weinig advies bieden, maar zag al veel lieve adviezen en knuffels hierboven. Ook van mij een hele dikke knuffel en ik zal je topic volgen.
Het is zo enorm rot, he.. Ik zit nog midden in het afscheid nemen (het lijkt erop dat vriend en ik het te veel rekken, maar daar gaat het verder niet om), maar het doet nu al zo'n zeer.. Ik herken dat 'niet goed van jezelf worden" erg, en al helemaal dat het 's avonds erger is, zodra er geen afleiding meer is. Het verdriet komt uit m'n tenen en ik verdrink er bijna in... Ik kan je weinig advies bieden, maar zag al veel lieve adviezen en knuffels hierboven. Ook van mij een hele dikke knuffel en ik zal je topic volgen.
donderdag 22 mei 2008 om 17:58
Hey meid,
Eerst en vooral een dikke .
Is echt een verschrikkelijk gevoel, ja.
Hoe kom je er van af? Bij mij heeft de tijd zijn werk gedaan. Ook veel afleiding zoeken, zo weinig mogelijk contact met ex zoeken, denken aan de negatieve dingen in onze relatie (die er op het laatste per geluk, achteraf gezien, toch waren). Het mindert na verloop van tijd echt wel, al gaat het dan nog met ups en downs. Daarna komt een tijd van meer ups en downs en uiteindelijk acceptatie. Het denken aan je ex en alles zal waarschijnlijk altijd ergens wel wat blijven, maar die 'verschrikkelijke pijn' gaat wel weg.
Blijf afleiding zoeken, praat erover met vriend(in)nen, schrijf het van je af, hier of elders.
Veel sterkte! Het komt uiteindelijk wel in orde!
Groetjes
Eerst en vooral een dikke .
Is echt een verschrikkelijk gevoel, ja.
Hoe kom je er van af? Bij mij heeft de tijd zijn werk gedaan. Ook veel afleiding zoeken, zo weinig mogelijk contact met ex zoeken, denken aan de negatieve dingen in onze relatie (die er op het laatste per geluk, achteraf gezien, toch waren). Het mindert na verloop van tijd echt wel, al gaat het dan nog met ups en downs. Daarna komt een tijd van meer ups en downs en uiteindelijk acceptatie. Het denken aan je ex en alles zal waarschijnlijk altijd ergens wel wat blijven, maar die 'verschrikkelijke pijn' gaat wel weg.
Blijf afleiding zoeken, praat erover met vriend(in)nen, schrijf het van je af, hier of elders.
Veel sterkte! Het komt uiteindelijk wel in orde!
Groetjes
donderdag 22 mei 2008 om 22:39
pff wat zijn jullie een fijne meiden allemaal!
Moet zeggen, nu het weer avond is, dus kut, dat al die lieve berichten wel helpen..
Moest vanavond bij hem langs, en dan is het weer zo klote!
(excuus voor het taalgebruik btw)
Punt is, het is ook gewoon zo'n lieve jongen, ik bedoel, ik heb niet eens een reden om kwaad op hem te worden of zo...
Moeki, maak jij je geen zorgen om je (kinderloze) toekomst?
Ik word straks 29 en ben echt bang dat ik straks niemand tegenkom en dat ik dan gewoon geen moeder word...
We hebben het ook twee jaar geprobeerd en het lukte niet, gelukkig kon de arts niets vinden, maar toch....
Moet zeggen, nu het weer avond is, dus kut, dat al die lieve berichten wel helpen..
Moest vanavond bij hem langs, en dan is het weer zo klote!
(excuus voor het taalgebruik btw)
Punt is, het is ook gewoon zo'n lieve jongen, ik bedoel, ik heb niet eens een reden om kwaad op hem te worden of zo...
Moeki, maak jij je geen zorgen om je (kinderloze) toekomst?
Ik word straks 29 en ben echt bang dat ik straks niemand tegenkom en dat ik dan gewoon geen moeder word...
We hebben het ook twee jaar geprobeerd en het lukte niet, gelukkig kon de arts niets vinden, maar toch....
donderdag 22 mei 2008 om 22:58
He vlinder,
Ik ben bijna 33 jaar, en maak me inderdaad ook best veel zorgen of het nog wel lukt om een leuke man te vinden en dan ook nog -op tijd- kinderen te krijgen. Iedereen in mijn omgeving roept dat het heus wel lukt, maar soms heb ik moeite om er vertrouwen in te hebben. Dus ja: heel herkenbaar. Toch ook wel voorbeelden in mijn omgeving dat het soms wel heel snel kan gaan; zeker bij relaties die rond / na de dertig worden aangegaan worden knopen sneller doorgehakt, ook rond kinderwens. Daar probeer ik me dan maar aan vast te houden. Op zich best fijn dat je arts niks(afwijkends) kon vinden. En soms ligt het aan de combinatie van twee mensen die de kans op een zwangerschap wat minder groot maakt, hoewel je dat op dit moment misschien wel helemaal niet wil horen.. In ieder geval voor vanavond en verder veel sterkte..
Ik ben bijna 33 jaar, en maak me inderdaad ook best veel zorgen of het nog wel lukt om een leuke man te vinden en dan ook nog -op tijd- kinderen te krijgen. Iedereen in mijn omgeving roept dat het heus wel lukt, maar soms heb ik moeite om er vertrouwen in te hebben. Dus ja: heel herkenbaar. Toch ook wel voorbeelden in mijn omgeving dat het soms wel heel snel kan gaan; zeker bij relaties die rond / na de dertig worden aangegaan worden knopen sneller doorgehakt, ook rond kinderwens. Daar probeer ik me dan maar aan vast te houden. Op zich best fijn dat je arts niks(afwijkends) kon vinden. En soms ligt het aan de combinatie van twee mensen die de kans op een zwangerschap wat minder groot maakt, hoewel je dat op dit moment misschien wel helemaal niet wil horen.. In ieder geval voor vanavond en verder veel sterkte..
donderdag 22 mei 2008 om 23:16
Liefdesverdriet is afschuwelijk, ik wou dat het mij bespaard was gebleven. helaas komt iedereen welleens aan de beurt. Na een klote relatie van een jaar, waarin ex vriend echt vreselijk kwetsende dingen deed, heb ik er een einde aan gemaakt. Ik vond het allemaal genoeg. Nam niet weg dat ik zo vreselijk verdrietig was, dat alles volledig op zijn kop stond. Ik at niet meer, ik huilde alleen maar, en alles was grauw en grijs. Ik ben nog nooit zo depressief geweest als toen. Maar dan op een dag merk je oppeens dat alles minder wordt, en de zon weer begint te schijnen. Ik kan alleen maar zeggen, en het is heel cliche, maar tijd heelt echt alle wonden. Ik ben er nog steeds niet helemaal klaar mee, want ik wens mij ex diep in mijn hart nog een lang en ongelukkig leven toe. wanneer ik het hem pas gun om gelukkig te worden, ben ik er pas klaar mee denk ik. Nou is het denk ik wel een verschil dat ik gewoon een hele foute vent aan de haak had geslagen. en waar ik me altijd aan vasthou. In het verleden had ik ook vaak verdriet om een verbroken relatie, en dacht ik dat ik nooit meer aan de beurt zou komen. daarna kwam ik altijd weer een leukere vent tegen die mijn ex deed verbleken erbij. met andere woorden er is hoop voor ons allen;-) probeer reeel te blijven, en goed voor jezelf te blijven zorgen. Alles komt uiteindelijk helemaal goed.
heel veel sterkte
xxx
heel veel sterkte
xxx
vrijdag 23 mei 2008 om 08:16
Hoi, zien jullie ook niet op tegen het weekend?
Woon hier nog niet zo lang en ik ben geen stapper, dus ziet het er naar uit dat het een lang weekend gaat worden...
Verder moet ik ongesteld worden en hebben alle puisten en pukkels samen unaniem besloten om op de meest zichtbare plekken te gaan zitten.. Ik zie er dus ook nog eens niet uit..
Gisteren was een rotdag, ondanks werken dacht ik toch elke minuut aan hem. Ik sta ermee op en ik ga ermee naar bed, in de hoop dat ik wat hoor, terwijl dat ik weet dat het beter is van niet.
Wie van het weekend leuke plannen heeft, maar niemand om mee te gaan (en wie het natuurlijk aandurft om met een vreemde af te spreken), mag me altijd mailen: fourwheels-oneheart@hotmail.com
Woon hier nog niet zo lang en ik ben geen stapper, dus ziet het er naar uit dat het een lang weekend gaat worden...
Verder moet ik ongesteld worden en hebben alle puisten en pukkels samen unaniem besloten om op de meest zichtbare plekken te gaan zitten.. Ik zie er dus ook nog eens niet uit..
Gisteren was een rotdag, ondanks werken dacht ik toch elke minuut aan hem. Ik sta ermee op en ik ga ermee naar bed, in de hoop dat ik wat hoor, terwijl dat ik weet dat het beter is van niet.
Wie van het weekend leuke plannen heeft, maar niemand om mee te gaan (en wie het natuurlijk aandurft om met een vreemde af te spreken), mag me altijd mailen: fourwheels-oneheart@hotmail.com
vrijdag 23 mei 2008 om 11:24
Vlinder ja ik maak me best wel een beetje druk of ik wel of niet kindjes ga krijgen en er is natuurlijk ook een risico dat je volgende relatie al kinderen heeft... (ook niet echt easy), maar ik probeer er niet teveel over na te denken. Denken doet op het moment alleen maar pijn!
Blijft jouw ex in het huis wonen?
Mijn vriend is overigens verliefd geworden op een ander, heeft iemand daar ook ervaring mee? Ik voel me namelijk extra rot bij de gedachte dat ik hem dingen niet kon geven en hij dat nu al bij een ander denkt te hebben gevonden! (ze woont aan de andere kant van de oceaan dus waarschijnlijk houdt hij n droombeel in stand)Ook vind ik het heel erg moeilijk dat hij alles zo rationeel bekijkt, zo van het is over, herinneringen is verleden en je moet je nu bezig gaan houden met de toekomst!! En in die toekomst kunnen wij niet samen verder. Hij is erg zakelijk! (kent iemand dat misschien)
En tja het weekend, ik zie er ook tegen op, mijn vriendinnen trekken me er wel doorheen, maar toch...ik mis de dingen die we samen deden.
Allemaal veel sterkte!! Het zonnetje schijnt..maar van binnen is het koud
Blijft jouw ex in het huis wonen?
Mijn vriend is overigens verliefd geworden op een ander, heeft iemand daar ook ervaring mee? Ik voel me namelijk extra rot bij de gedachte dat ik hem dingen niet kon geven en hij dat nu al bij een ander denkt te hebben gevonden! (ze woont aan de andere kant van de oceaan dus waarschijnlijk houdt hij n droombeel in stand)Ook vind ik het heel erg moeilijk dat hij alles zo rationeel bekijkt, zo van het is over, herinneringen is verleden en je moet je nu bezig gaan houden met de toekomst!! En in die toekomst kunnen wij niet samen verder. Hij is erg zakelijk! (kent iemand dat misschien)
En tja het weekend, ik zie er ook tegen op, mijn vriendinnen trekken me er wel doorheen, maar toch...ik mis de dingen die we samen deden.
Allemaal veel sterkte!! Het zonnetje schijnt..maar van binnen is het koud
vrijdag 23 mei 2008 om 12:02
Hoi Moeki,
dat je relatie uitgaat is al erg, maar dat hij een ander leuker vindt is nog heftiger. Ik heb het ook meegemaakt een half jaar geleden. Heb maanden in shock doorgebracht, kon het niet geloven. Dat hij die ander die hij amper kende, boven mij verkoos. En zeker wist dat dat het wel moest zijn..gebaseerd op..een paar keer afspreken. Dat is niet te bevatten na alles wat wij samen hadden opgebouwd. Maar bedenk dat dit bij hem zit en niet bij jou. Hij mist iets, of is in de war en combineer dat met verliefd zijn, dan kun je niet logisch nadenken. Bij hem is dat al snel gebleken want na 1 maand bleek zij toch niet zo leuk en bleef hij bij mij langskomen. Na twee maanden zag hij in wat ik waard was en dat wij een leuke relatie hadden gehad, maar dat wat hij miste had zij op dat moment in overvloed. Uiteindelijk is hij na twee maanden met haar gestopt en sindsdien zijn wij weer samen. Het kost heel veel moeite, kamp met allerlei emoties en gevoelens maar ik wil ervoor gaan. Hebben veeel gepraat, ik mocht boos worden,verdrietig zijn en nam afstand wanneer ik dat wilde. En hij heeft dat te pikken, heel simpel. Hij zegt een grote fout gemaakt te hebben, ziet in dat het gras groener LIJKT en het was alle ellende niet waard. Blijkbaar hebben sommige mensen dit nodig om erachter te komen, hoe blij ze zijn met de huidige relatie. Onze fout was dat wij niet hebben uitgesproken wat er niet lekker liep. En dan komt er zo´n begripvolle meid, die hem veel aandacht geeft en vanalles belooft..maar niet kon waarmaken! En ik wel. En daarmee blijkt dat een man het veel waard vindt dat zijn vrouw veel voor hem over heeft en echt voor hem gaat, en zo´n troela vindt het nu wel leuk maar als het even moeilijk werd, dan was de zin snel over. Want face it, hij brengt een hoop problemen mee, en hun `relatie` start al met de verkeerde basis. Mijn voorspelling is dat hij het een paar maanden volhoudt en waarschijnlijk blijt hij contact met je houden. Ik heb daaraan toegegeven, heb hem ahw terugveroverd..en het werkte. En het gaat goed! Het is gebeurd, we moeten door en hij doet enorm zijn best. Ik heb enorm veel bevestiging nodig, heb controledrang, neem soms afstand en kan te pas en te onpas er weer over beginnen. Hij gaat daar goed mee om en langzamerhand is mijn boosheid minder en ben ik blij dat we het redden.
Ik heb geen spijt dat ik het zo gedaan heb, hij is het waard maar dat moet jij voor jezelf bepalen. En dat ligt ook aan zijn houding naar jou toe, maar ik voel me wel sterk vanwege het feit dat het haar nie gelukt is en mij wel.
Sterkte!
dat je relatie uitgaat is al erg, maar dat hij een ander leuker vindt is nog heftiger. Ik heb het ook meegemaakt een half jaar geleden. Heb maanden in shock doorgebracht, kon het niet geloven. Dat hij die ander die hij amper kende, boven mij verkoos. En zeker wist dat dat het wel moest zijn..gebaseerd op..een paar keer afspreken. Dat is niet te bevatten na alles wat wij samen hadden opgebouwd. Maar bedenk dat dit bij hem zit en niet bij jou. Hij mist iets, of is in de war en combineer dat met verliefd zijn, dan kun je niet logisch nadenken. Bij hem is dat al snel gebleken want na 1 maand bleek zij toch niet zo leuk en bleef hij bij mij langskomen. Na twee maanden zag hij in wat ik waard was en dat wij een leuke relatie hadden gehad, maar dat wat hij miste had zij op dat moment in overvloed. Uiteindelijk is hij na twee maanden met haar gestopt en sindsdien zijn wij weer samen. Het kost heel veel moeite, kamp met allerlei emoties en gevoelens maar ik wil ervoor gaan. Hebben veeel gepraat, ik mocht boos worden,verdrietig zijn en nam afstand wanneer ik dat wilde. En hij heeft dat te pikken, heel simpel. Hij zegt een grote fout gemaakt te hebben, ziet in dat het gras groener LIJKT en het was alle ellende niet waard. Blijkbaar hebben sommige mensen dit nodig om erachter te komen, hoe blij ze zijn met de huidige relatie. Onze fout was dat wij niet hebben uitgesproken wat er niet lekker liep. En dan komt er zo´n begripvolle meid, die hem veel aandacht geeft en vanalles belooft..maar niet kon waarmaken! En ik wel. En daarmee blijkt dat een man het veel waard vindt dat zijn vrouw veel voor hem over heeft en echt voor hem gaat, en zo´n troela vindt het nu wel leuk maar als het even moeilijk werd, dan was de zin snel over. Want face it, hij brengt een hoop problemen mee, en hun `relatie` start al met de verkeerde basis. Mijn voorspelling is dat hij het een paar maanden volhoudt en waarschijnlijk blijt hij contact met je houden. Ik heb daaraan toegegeven, heb hem ahw terugveroverd..en het werkte. En het gaat goed! Het is gebeurd, we moeten door en hij doet enorm zijn best. Ik heb enorm veel bevestiging nodig, heb controledrang, neem soms afstand en kan te pas en te onpas er weer over beginnen. Hij gaat daar goed mee om en langzamerhand is mijn boosheid minder en ben ik blij dat we het redden.
Ik heb geen spijt dat ik het zo gedaan heb, hij is het waard maar dat moet jij voor jezelf bepalen. En dat ligt ook aan zijn houding naar jou toe, maar ik voel me wel sterk vanwege het feit dat het haar nie gelukt is en mij wel.
Sterkte!
