Relaties
alle pijlers
Zo afgrijselijk veel liefdesverdriet
woensdag 21 mei 2008 om 22:54
Hoi allen,
Sinds pasen is mijn relatie uit, na acht jaar samen te zijn geweest.
En ik ben zo vreselijk verdrietig!
Ik word echt niet goed van mezelf, probeer me met andere dingen bezig te houden, m'n vriendinnen, zelfs een tijdelijke scharrel, maar niets werkt.
Afleiding helpt, maar zodra het avond is en ik ben alleen dan begint de ellende...
Hoe hebben jullie je verdriet verwerkt?
En hoe lang gaat dit duren?!!
Sinds pasen is mijn relatie uit, na acht jaar samen te zijn geweest.
En ik ben zo vreselijk verdrietig!
Ik word echt niet goed van mezelf, probeer me met andere dingen bezig te houden, m'n vriendinnen, zelfs een tijdelijke scharrel, maar niets werkt.
Afleiding helpt, maar zodra het avond is en ik ben alleen dan begint de ellende...
Hoe hebben jullie je verdriet verwerkt?
En hoe lang gaat dit duren?!!
donderdag 5 juni 2008 om 21:01
@summer: ik rook me werkelijk een slag in de rondte, zodra ik de kans krijg heb ik er één in m'n mond ghehehe. En moet zeggen, geniet ervan! Stoppen komt wel weer als ik weer beter in m'n vel zit. (alleen al die verdomde kilo's die er weer aanvliegen, god wat haat ik dat!)
@freebie: lijkt me een prachtige theorie, en ook al klopt er geen hol van, als het je steun geeft is het goed toch!
@ikkeikke: ik denk idd dat je afgrijselijk moet gaan stappen, maar neem wel iemand mee die je situatie kent, mocht de drank de verkeerde uitwerking hebben en je veranderd in een hysterische waterval dan heb je iig iemand bij je die je naar huis kan tillen...
@4wheels: ben jij daar ook te vinden?!
Knuffels voor iedereen!
@freebie: lijkt me een prachtige theorie, en ook al klopt er geen hol van, als het je steun geeft is het goed toch!
@ikkeikke: ik denk idd dat je afgrijselijk moet gaan stappen, maar neem wel iemand mee die je situatie kent, mocht de drank de verkeerde uitwerking hebben en je veranderd in een hysterische waterval dan heb je iig iemand bij je die je naar huis kan tillen...
@4wheels: ben jij daar ook te vinden?!
Knuffels voor iedereen!
vrijdag 6 juni 2008 om 08:11
@ Summer, ik denk het ook niet.
Is toch raar dat ik me in twee weken zo anders voel als op de donkere donderdag?
Maar eerlijk waar meiden en heer.
Luister naar jezelf
Luister ECHT naar jezelf, dan weet je waarom dingen lopen zoals ze lopen.
ik pak er vandaag voor het gemak maar 2% bij
Is toch raar dat ik me in twee weken zo anders voel als op de donkere donderdag?
Maar eerlijk waar meiden en heer.
Luister naar jezelf
Luister ECHT naar jezelf, dan weet je waarom dingen lopen zoals ze lopen.
ik pak er vandaag voor het gemak maar 2% bij
Luister nou maar gewoon naar wat ik zeg!
vrijdag 6 juni 2008 om 09:03
@Freebie:
Ik moest lachen om je uitgedokterde theorie van je droom. Ik vind 'm wel goed eigenlijk! Het zal toch wel zoiets zijn, dat aan je GM blijven hangen. Ben benieuwd of je het nu nog een keer droomt nu je denk te weten wat ermee bedoeld wordt. Meestal houdt het op als je de betekenis ervan weet.
@Ikke:
Bij de pakken neer gaan zitten heeft sowieso niet zoveel zin. Je krijgt haar er niet mee terug. Ga wat leuks doen en niet iets om je frustratie op bot te vieren. Ik weet natuurlijk niet of je 'heftig stappen' positief bedoeld, maar als dat betekent dat je laveloos bent de volgende dag, dan krijg je die knal dubbel zo hard terug. Ga leuke dingen doen, ook dingen die je aan haar herinneren, want als je die dingen vaker doet, worden het herinneringen van jezelf maar zonder haar. Weet niet goed hoe ik het uit moet leggen....
@Summerdance:
2% maar liefst, dat gaat de goede kant op!
Afstand nemen gaat hier niet zo geweldig, toch wil ik hem niet meer dan 2x in de week zien. Hij heeft gisteren zonder mij wat leuks gedaan en ik had het daar toch wel even moeilijk mee (jaloers, hij leuke dingen doen terwijl ik moest werken) terwijl ik hem altijd gestimuleerd heb om leuke dingen te gaan doen en een eigen leven op te bouwen. Als hij mij niet meer 'nodig' heeft om zin aan zijn leven te geven, dan kunnen we elkaar misschien makkelijker loslaten. Dan hebben we elkaar nodig gehad om te groeien en kunnen we ieder ons eigen weg gaan.
Ik moest lachen om je uitgedokterde theorie van je droom. Ik vind 'm wel goed eigenlijk! Het zal toch wel zoiets zijn, dat aan je GM blijven hangen. Ben benieuwd of je het nu nog een keer droomt nu je denk te weten wat ermee bedoeld wordt. Meestal houdt het op als je de betekenis ervan weet.
@Ikke:
Bij de pakken neer gaan zitten heeft sowieso niet zoveel zin. Je krijgt haar er niet mee terug. Ga wat leuks doen en niet iets om je frustratie op bot te vieren. Ik weet natuurlijk niet of je 'heftig stappen' positief bedoeld, maar als dat betekent dat je laveloos bent de volgende dag, dan krijg je die knal dubbel zo hard terug. Ga leuke dingen doen, ook dingen die je aan haar herinneren, want als je die dingen vaker doet, worden het herinneringen van jezelf maar zonder haar. Weet niet goed hoe ik het uit moet leggen....
@Summerdance:
2% maar liefst, dat gaat de goede kant op!
Afstand nemen gaat hier niet zo geweldig, toch wil ik hem niet meer dan 2x in de week zien. Hij heeft gisteren zonder mij wat leuks gedaan en ik had het daar toch wel even moeilijk mee (jaloers, hij leuke dingen doen terwijl ik moest werken) terwijl ik hem altijd gestimuleerd heb om leuke dingen te gaan doen en een eigen leven op te bouwen. Als hij mij niet meer 'nodig' heeft om zin aan zijn leven te geven, dan kunnen we elkaar misschien makkelijker loslaten. Dan hebben we elkaar nodig gehad om te groeien en kunnen we ieder ons eigen weg gaan.
vrijdag 6 juni 2008 om 09:17
zo zonde van je relatie 4 wheels! Ik weet ook nog wel dat je in een dal zat omdat GM niet voor je koos.. Uiteindelijk doet ie het toch, en werkt het niet....
De droom vannacht indd niet gehad! Ben benieuwd of ik hem nog ns krijg..
Wel weer n andere droom! Weer te maken met iemand die me afwees.. Naja, zo voel ik me ook! Maar goed.
2% Summer? Klinkt goed!!!
En ja, van dromen leer je indd heel veel!!!
Iedereen een dikke
De droom vannacht indd niet gehad! Ben benieuwd of ik hem nog ns krijg..
Wel weer n andere droom! Weer te maken met iemand die me afwees.. Naja, zo voel ik me ook! Maar goed.
2% Summer? Klinkt goed!!!
En ja, van dromen leer je indd heel veel!!!
Iedereen een dikke
vrijdag 6 juni 2008 om 10:24
Hallo dames, mag ik meehuilen (schelden, praten)?
Ben vandaag na 3.5 jaar precies een week alleen en wat zijn jullie verhalen herkenbaar! Vooral het verhaal van Summer en Vlinder. Mijn 'lief' heeft mij gedurende onze hele relatie (we woonden niet samen) het liefste, mooiste, meest bijzondere en lekkerste van de hele wereld gevonden en heeft vorige week ineens gezegd dat ik dan wel helemaal geweldig mag zijn, maar net niet geweldig genoeg om de rest van zijn leven mee te delen.
Wat is dat toch met mannen?
Ik ben boos en verdrietig, voel me bedrogen en afgedankt, maar hoop tegen beter weten in dat hij zich (weer) bedenkt. We zijn niet voor het eerst uit elkaar, maar elke keer doet het een beetje meer pijn en ik denk niet dat ik er beter van word als hij zich zou bedenken, maar ik kan het verlangen op dit moment nog niet stoppen. ook denk ik dat er misschien iemand anders is die zijn aandacht heeft, maar behalve vermoedens, in verband met tegenstrijdige verhalen van zijn kant, heb ik daar geen bewijs voor. Het voelt net zoals jij beschrijft Summer, hij heeft mij voor de volle 100%, maar ik ben bij hem nooit langs de 95% gekomen.. Je zou denken dat ik oud (41) en wijs genoeg zou moeten zijn om daar geen genoegen mee te nemen, maar waarom wil mijn hart het dan allemaal (nog) niet horen?
Ben vandaag na 3.5 jaar precies een week alleen en wat zijn jullie verhalen herkenbaar! Vooral het verhaal van Summer en Vlinder. Mijn 'lief' heeft mij gedurende onze hele relatie (we woonden niet samen) het liefste, mooiste, meest bijzondere en lekkerste van de hele wereld gevonden en heeft vorige week ineens gezegd dat ik dan wel helemaal geweldig mag zijn, maar net niet geweldig genoeg om de rest van zijn leven mee te delen.
Wat is dat toch met mannen?
Ik ben boos en verdrietig, voel me bedrogen en afgedankt, maar hoop tegen beter weten in dat hij zich (weer) bedenkt. We zijn niet voor het eerst uit elkaar, maar elke keer doet het een beetje meer pijn en ik denk niet dat ik er beter van word als hij zich zou bedenken, maar ik kan het verlangen op dit moment nog niet stoppen. ook denk ik dat er misschien iemand anders is die zijn aandacht heeft, maar behalve vermoedens, in verband met tegenstrijdige verhalen van zijn kant, heb ik daar geen bewijs voor. Het voelt net zoals jij beschrijft Summer, hij heeft mij voor de volle 100%, maar ik ben bij hem nooit langs de 95% gekomen.. Je zou denken dat ik oud (41) en wijs genoeg zou moeten zijn om daar geen genoegen mee te nemen, maar waarom wil mijn hart het dan allemaal (nog) niet horen?
vrijdag 6 juni 2008 om 10:39
voor sanne...
Ik vind het meer dan logisch: ieder mens wil geaccepteerd worden en speciaal voelen , helemaal door de persoon die jij ook speciaal vindt en wie jouw volste vertrouwen heeft.
Als juist diegene jou ' afdankt' voel je je blijkbaar (ik ken het) niet waardevol genoeg....
Terwijl het je eigenlijk hartstikke veel waard bent (vind ik!) omdat je overkomt als een hartstikke lief mens, die iemand lief heeft , dus lief kan hebben en alleen de bevestiging zoekt van haar (ex) partner.
Hele dikke knuf en wees niet teleurgesteld in jezelf, omdat je het idee hebt dat je teveel hebt verwacht.
Ik vind het meer dan logisch: ieder mens wil geaccepteerd worden en speciaal voelen , helemaal door de persoon die jij ook speciaal vindt en wie jouw volste vertrouwen heeft.
Als juist diegene jou ' afdankt' voel je je blijkbaar (ik ken het) niet waardevol genoeg....
Terwijl het je eigenlijk hartstikke veel waard bent (vind ik!) omdat je overkomt als een hartstikke lief mens, die iemand lief heeft , dus lief kan hebben en alleen de bevestiging zoekt van haar (ex) partner.
Hele dikke knuf en wees niet teleurgesteld in jezelf, omdat je het idee hebt dat je teveel hebt verwacht.
vrijdag 6 juni 2008 om 11:05
Dankjewel voor je lieve woorden Freebie. Mijn hoofd weet het allemaal wel op dit moment, het is per slot van rekening niet de eerste keer dat hij mij aan de dijk zet, alleen mijn hart wil nog niet mee. Wat mij verwondert en verbaast aan mijn eigen ex, maar ook aan de exen die hier beschreven worden is dat mannen er kennelijk geen moeite mee hebben om ons precies te vertellen wat we willen horen, tot er iets beters/ leukers/ jongers langskomt. Ik weet van mijn ex dat hij niet de makkelijkste is en zich slecht laat kennen, maar had toch langzaam maar zeker het gevoel, vooral gedurende de laatste maanden, dat hij me aan het binnenlaten was. Ik heb eindeloos veel geduld met hem gehad, niet met de wens dat hij zou veranderen, maar met de hoop dat hij mij zo zou gaan vertrouwen dat hij me in zijn hart zou laten. Ik moet helaas toegeven dat ik daar niet woon.. Hij gaat verder met een schone lei, met iemand nieuw waarbij hij weer helemaal opnieuw kan bepalen tot hoever ze mag komen. Eigenlijk is het voor hem misschien nog wel verdrietiger dan voor mij: ik weet dat ik kan liefhebben en mezelf volledig kan geven in een relatie, terwijl hij altijd alert is en in de achteruitstand geparkeerd staat. Altijd maar weer die muur optrekken en dus uiteindelijk alleen zijn met je diepste gevoel, ik moet er niet aan denken..
Ik heb erg gelachen om de theorie over je droom. Sorry, als dat niet de bedoeling was.
Ik heb erg gelachen om de theorie over je droom. Sorry, als dat niet de bedoeling was.
vrijdag 6 juni 2008 om 11:06
@ Sanne, allereerst een hele HELE dikke knuffel!!!
Ik Vlinder maar ook de rest weten hoe K** je je nu voelt.
En eigenlijk kan ik je maar 1 advies geven....geef er aan toe!
Na de eerste weken ga je je steeds meer bedenken, ik wil geen 95% ik wil en VERDIEN 100%
Niet de kruimels maar het brood heb ik wel eens geroepen
Ook ik was al eerder bij hem weggegaan, JUIST om deze reden.
Nu was hij het die de beslissing maakte, en dat deed ff extra zeer.
Maar nu (ben nu bijna 3 weken verder) vind ik het eigenlijk goed
Ik had zo nog maanden (misschien zelfs wel jaren) zo door kunnen gaan.
Waarom je hart het nog niet wil horen....
Omdat je hart daar nog helemaal niet aan toe is meis.
Je hart verlangt, geeft en houdt van hem.
Das niet een knopje wat je zomaar even aan en uit zet.
Schrijf het lekker van je af hier
Keer op keer bewijst het mij dat het echt helpt.
mensen die voelen wat jij voelen is toch wat anders dan mensen zeggen dat ze het begrijpen.
En verder, huil bij je vriendinnen, schreeuw, heb verdriet, duik er ff helemaal in...
Om er daarna sterker uit te komen want weet je meis...
ook JIJ verdiend die 100%!!!!!
@4wheels, waarom kan je voor jezelf die afstand niet inbouwen meis?
Denk je echt dat het je ergens gaat brengen?
Ik zou het echt niet kunnen, mijn (ex)lief nog 2x in de week zien, elke keer als er dan een heel klein korstje op mijn liefdesverdriet wond zit, wordt er dan weer afgerukt.
Ik wil echt geen contact meer, wil hem niet meer zien niet meer tegenkomen niet meer ruiken enz.
Waarom?
Niet omdat mijn liefde over is voor hem, wel omdat ik moet loskomen van hem.
Losweken zeg maar.
@Freebie, wat schrijf je een lief stukje voor Sanne!!!
Wat ga je doen met je droom trouwens?
Denk je 2 dagen later dat je er wat mee kan?
Kus voor iedereen!
Ik Vlinder maar ook de rest weten hoe K** je je nu voelt.
En eigenlijk kan ik je maar 1 advies geven....geef er aan toe!
Na de eerste weken ga je je steeds meer bedenken, ik wil geen 95% ik wil en VERDIEN 100%
Niet de kruimels maar het brood heb ik wel eens geroepen
Ook ik was al eerder bij hem weggegaan, JUIST om deze reden.
Nu was hij het die de beslissing maakte, en dat deed ff extra zeer.
Maar nu (ben nu bijna 3 weken verder) vind ik het eigenlijk goed
Ik had zo nog maanden (misschien zelfs wel jaren) zo door kunnen gaan.
Waarom je hart het nog niet wil horen....
Omdat je hart daar nog helemaal niet aan toe is meis.
Je hart verlangt, geeft en houdt van hem.
Das niet een knopje wat je zomaar even aan en uit zet.
Schrijf het lekker van je af hier
Keer op keer bewijst het mij dat het echt helpt.
mensen die voelen wat jij voelen is toch wat anders dan mensen zeggen dat ze het begrijpen.
En verder, huil bij je vriendinnen, schreeuw, heb verdriet, duik er ff helemaal in...
Om er daarna sterker uit te komen want weet je meis...
ook JIJ verdiend die 100%!!!!!
@4wheels, waarom kan je voor jezelf die afstand niet inbouwen meis?
Denk je echt dat het je ergens gaat brengen?
Ik zou het echt niet kunnen, mijn (ex)lief nog 2x in de week zien, elke keer als er dan een heel klein korstje op mijn liefdesverdriet wond zit, wordt er dan weer afgerukt.
Ik wil echt geen contact meer, wil hem niet meer zien niet meer tegenkomen niet meer ruiken enz.
Waarom?
Niet omdat mijn liefde over is voor hem, wel omdat ik moet loskomen van hem.
Losweken zeg maar.
@Freebie, wat schrijf je een lief stukje voor Sanne!!!
Wat ga je doen met je droom trouwens?
Denk je 2 dagen later dat je er wat mee kan?
Kus voor iedereen!
Luister nou maar gewoon naar wat ik zeg!
vrijdag 6 juni 2008 om 11:48
@Summer, wat ben jij al ver! En zo wijs..
Het helpt inderdaad om het hier van me af te schrijven, zoals het ook helpt om er met vriendinnen (die zonder uitzondering allemaal blij zijn dat het eindelijk echt over lijkt) over te praten. Volgens mijn vriendinnen is het ego van mijn ex veel te groot om mee te kunnen leven en zij zeggen stuk voor stuk dat ze mij in de afgelopen 3.5 jaar steeds kleiner hebben zien worden. Alsof al mijn behoeften ondergeschikt waren aan de zijne. Dat hebben ze al eerder gezegd, maar toen kwam het niet binnen bij me, dat doet het nu wel en ik zie in dat ze waarschijnlijk gelijk hebben. Ik begin in te zien dat ik heb geleefd volgens zijn regels, dat ik er alles aan heb gedaan om maar te zorgen dat hij 'blij' bleef. Ik ben mezelf kwijtgeraakt in deze relatie en waarschijnlijk bewijst hij mij een grote gunst door er een punt achter te zetten.
Ik ben boos, vooral op mezelf omdat ik het zover heb laten komen, en ik snap niet waarom ik nog steeds glazig naar mijn telefoon zit te kijken en ervan baal dat hij niets van zich laat horen. Ik heb nog nooit eerder zo sterk het gevoel gehad dat mijn verstand en gevoel zo volledig niet met elkaar in overeenstemming zijn. Hij heeft me zoveel geintjes geflikt (ik ga er niet teveel op in ivm de herkenbaarheid) dat het voor mezelf bijna onverteerbaar is dat ik het zo lang heb laten voortduren, en het nog steeds zou laten duren als hij de stekker er niet uit had getrokken.
Onverbeterlijke Sanne! Ik blijf schrijven hoor..
Het helpt inderdaad om het hier van me af te schrijven, zoals het ook helpt om er met vriendinnen (die zonder uitzondering allemaal blij zijn dat het eindelijk echt over lijkt) over te praten. Volgens mijn vriendinnen is het ego van mijn ex veel te groot om mee te kunnen leven en zij zeggen stuk voor stuk dat ze mij in de afgelopen 3.5 jaar steeds kleiner hebben zien worden. Alsof al mijn behoeften ondergeschikt waren aan de zijne. Dat hebben ze al eerder gezegd, maar toen kwam het niet binnen bij me, dat doet het nu wel en ik zie in dat ze waarschijnlijk gelijk hebben. Ik begin in te zien dat ik heb geleefd volgens zijn regels, dat ik er alles aan heb gedaan om maar te zorgen dat hij 'blij' bleef. Ik ben mezelf kwijtgeraakt in deze relatie en waarschijnlijk bewijst hij mij een grote gunst door er een punt achter te zetten.
Ik ben boos, vooral op mezelf omdat ik het zover heb laten komen, en ik snap niet waarom ik nog steeds glazig naar mijn telefoon zit te kijken en ervan baal dat hij niets van zich laat horen. Ik heb nog nooit eerder zo sterk het gevoel gehad dat mijn verstand en gevoel zo volledig niet met elkaar in overeenstemming zijn. Hij heeft me zoveel geintjes geflikt (ik ga er niet teveel op in ivm de herkenbaarheid) dat het voor mezelf bijna onverteerbaar is dat ik het zo lang heb laten voortduren, en het nog steeds zou laten duren als hij de stekker er niet uit had getrokken.
Onverbeterlijke Sanne! Ik blijf schrijven hoor..
vrijdag 6 juni 2008 om 12:12
SANNE....nu stoppen met boos zijn op jezelf!
Wat je hebt gedaan heb je gedaan uit liefde!
Okay tis achteraf niet de meest handig manier geweest (ik herken het maar al te goed...zorgen dat HIJ blij bleef en jezelf op een tweede spoor zetten)
Wat je zegt is al zo vreselijk goed!
Hij bewijst je inderdaad een grote gunst
Tuurlijk voel je dat zelf nu nog niet 24 uur per dag.
de reden dat JIJ er geen punt achter zette is waarschijnlijk dezelfde als dat ik het niet gedaan heb
Blijven geloven in het goede, het komt allemaal wel.....
ga ff wat doen, gooi je telefoon uit en beloof jezelf dat je maar 4x [er dag mag kijken, zo heb ik het de vorige keer gedaan
Liet dat kreng zelfs in de auto liggen om het mezelf zo moeilijk mogelijk te maken....
Enne, ben zo wijs geworden door goed te lezen wat er hier wordt geschreven, goed te luisteren naar mijn vriendinnen en om goed te luisteren naar mezelf.
begrijp me alsjebliefr niet verkeerd, ik baal nog steeds van de hele zooi, had het zoooooo graag anders gezien.
Wat je hebt gedaan heb je gedaan uit liefde!
Okay tis achteraf niet de meest handig manier geweest (ik herken het maar al te goed...zorgen dat HIJ blij bleef en jezelf op een tweede spoor zetten)
Wat je zegt is al zo vreselijk goed!
Hij bewijst je inderdaad een grote gunst
Tuurlijk voel je dat zelf nu nog niet 24 uur per dag.
de reden dat JIJ er geen punt achter zette is waarschijnlijk dezelfde als dat ik het niet gedaan heb
Blijven geloven in het goede, het komt allemaal wel.....
ga ff wat doen, gooi je telefoon uit en beloof jezelf dat je maar 4x [er dag mag kijken, zo heb ik het de vorige keer gedaan
Liet dat kreng zelfs in de auto liggen om het mezelf zo moeilijk mogelijk te maken....
Enne, ben zo wijs geworden door goed te lezen wat er hier wordt geschreven, goed te luisteren naar mijn vriendinnen en om goed te luisteren naar mezelf.
begrijp me alsjebliefr niet verkeerd, ik baal nog steeds van de hele zooi, had het zoooooo graag anders gezien.
Luister nou maar gewoon naar wat ik zeg!
vrijdag 6 juni 2008 om 12:22
Hallo allemaal.
Ik heb even het een en ander gelezen van dit topic en heb besloten om me maar bij jullie te voegen. Ook al is mijn verhaal min of meer andersom dan dat van de meeste van jullie... ik heb evengoed liefdesverdriet. En niet zo'n beetje ook.
Korte versie van het verhaal: Relatie van 6 jaar (mn eerste echte relatie) waarvan ongeveer 2 jaar samengewoond. Sinds een half jaar is bij mij echter 'het gevoel weg'... zag vriend op gegeven moment gewoon als huisgenoot en niet meer als 'partner'. Paar keer over mijn twijfels gesproken met hem, steeds weer opnieuw geprobeerd. Gisteren heb ik dan toch echt de keuze gemaakt om het uit te maken. En toch twijfel ik nog steeds. Het feit dat ik wel aan onze relatie wilde werken maar in principe helemaal geen actie heb ondernomen, zegt mij al heel veel. Ook krijg ik steeds vaker gevoelens voor andere mensen. Het is gewoon over tussen ons. De koek is op. De liefde is over. We hadden een hele goede relatie, nooit ruzie, zelfde interesses, leuke tijd... maar toch is het over. Ik heb het gevoel dat ik - onbewust - ontzettend afhankelijk van hem ben geweest en mezelf niet voldoende heb kunnen ontplooien. Dus als ik het zo bekijk is het alleen maar goed voor mezelf dat het uit is. Maar ik ga hem wel enorm missen... heb voornamelijk positieve herinneringen.
Praktisch gezien: we wonen samen, dus ik woon nog bij hem. Ik kan wel bij mn ouders terecht dus dat ga ik maar zsm doen.
MAAR vriend en ik hebben een lange reis geboekt voor de zomer en we zitten nu nog heel erg met het probleem wat we daar mee gaan doen. Annuleren is erg duur. Ik wil best met hem op vakantie maar voor ons beide zal dat raar en moeilijk zijn.
Zucht.... het is zo rot allemaal! We zijn zo'n goeie vrienden en ik wil hem geen pijn doen (wat ik dus wél doe). En bij alles wat ik zeg/doe denk ik: doe ik het goed? Moet ik niet gewoon bij hem blijven en het nog een x proberen? Zo slecht hadden we het niet! En we hebben zoveel meegemaakt en opgebouwd de afgelopen 6 jaar. Ook het feit dat ik nog bij hem woon maakt het alleen maar moeilijker. En die reis natuurlijk...
Iedereen die in eenzelfde soort situatie zit: superveel sterkte gewenst. Ik denk dat ik de komende dagen/weken/maanden ook wel vaker op dit topic zal verschijnen.
x Akkies
Ik heb even het een en ander gelezen van dit topic en heb besloten om me maar bij jullie te voegen. Ook al is mijn verhaal min of meer andersom dan dat van de meeste van jullie... ik heb evengoed liefdesverdriet. En niet zo'n beetje ook.
Korte versie van het verhaal: Relatie van 6 jaar (mn eerste echte relatie) waarvan ongeveer 2 jaar samengewoond. Sinds een half jaar is bij mij echter 'het gevoel weg'... zag vriend op gegeven moment gewoon als huisgenoot en niet meer als 'partner'. Paar keer over mijn twijfels gesproken met hem, steeds weer opnieuw geprobeerd. Gisteren heb ik dan toch echt de keuze gemaakt om het uit te maken. En toch twijfel ik nog steeds. Het feit dat ik wel aan onze relatie wilde werken maar in principe helemaal geen actie heb ondernomen, zegt mij al heel veel. Ook krijg ik steeds vaker gevoelens voor andere mensen. Het is gewoon over tussen ons. De koek is op. De liefde is over. We hadden een hele goede relatie, nooit ruzie, zelfde interesses, leuke tijd... maar toch is het over. Ik heb het gevoel dat ik - onbewust - ontzettend afhankelijk van hem ben geweest en mezelf niet voldoende heb kunnen ontplooien. Dus als ik het zo bekijk is het alleen maar goed voor mezelf dat het uit is. Maar ik ga hem wel enorm missen... heb voornamelijk positieve herinneringen.
Praktisch gezien: we wonen samen, dus ik woon nog bij hem. Ik kan wel bij mn ouders terecht dus dat ga ik maar zsm doen.
MAAR vriend en ik hebben een lange reis geboekt voor de zomer en we zitten nu nog heel erg met het probleem wat we daar mee gaan doen. Annuleren is erg duur. Ik wil best met hem op vakantie maar voor ons beide zal dat raar en moeilijk zijn.
Zucht.... het is zo rot allemaal! We zijn zo'n goeie vrienden en ik wil hem geen pijn doen (wat ik dus wél doe). En bij alles wat ik zeg/doe denk ik: doe ik het goed? Moet ik niet gewoon bij hem blijven en het nog een x proberen? Zo slecht hadden we het niet! En we hebben zoveel meegemaakt en opgebouwd de afgelopen 6 jaar. Ook het feit dat ik nog bij hem woon maakt het alleen maar moeilijker. En die reis natuurlijk...
Iedereen die in eenzelfde soort situatie zit: superveel sterkte gewenst. Ik denk dat ik de komende dagen/weken/maanden ook wel vaker op dit topic zal verschijnen.
x Akkies
vrijdag 6 juni 2008 om 12:56
quote:sanne102 schreef op 06 juni 2008 @ 11:05:
Ik heb erg gelachen om de theorie over je droom. Sorry, als dat niet de bedoeling was.
Haha, geeft niet juist, ik moet nu ook lachen omdat jij moet lachen..
Ik denk gewoon dat jouw ego (en die van meerdere op t forum, incl. moiself) misschien niet groot genoeg is om je grenzen te stellen. (hoge grenzen)
Als je niet zo bescheiden bent, dan heb je niet zoveel voor n ander over, denk ik dan maar.
En ik meen elk woord in mn bericht
ik heb zeker veel aan mn droom gehad!
blijf nog steeds wel met vragen zitten...
En twijfel nog altijd in mn hart aan mijn keuze om m niet meer te spreken..
Maar het kan niet anders (in mijn ogen wel maar blijkbaar niet..)
Ik heb erg gelachen om de theorie over je droom. Sorry, als dat niet de bedoeling was.
Haha, geeft niet juist, ik moet nu ook lachen omdat jij moet lachen..
Ik denk gewoon dat jouw ego (en die van meerdere op t forum, incl. moiself) misschien niet groot genoeg is om je grenzen te stellen. (hoge grenzen)
Als je niet zo bescheiden bent, dan heb je niet zoveel voor n ander over, denk ik dan maar.
En ik meen elk woord in mn bericht
ik heb zeker veel aan mn droom gehad!
blijf nog steeds wel met vragen zitten...
En twijfel nog altijd in mn hart aan mijn keuze om m niet meer te spreken..
Maar het kan niet anders (in mijn ogen wel maar blijkbaar niet..)
vrijdag 6 juni 2008 om 14:39
Wij hebben elkaar nog wel gesproken in de afgelopen week, zelfs nog een keer gezien en in principe hebben we ook nog een afspraak staan voor volgende week. Maar, ik heb net besloten dat ik die afspraak af ga zeggen en dat ik hem voorlopig eerst maar eens een paar maanden niet moet zien en horen. Ik kan me nu op dit moment niet voorstellen dat we elkaar nooit meer zullen zien of spreken, maar voordat we op een enigszins normale manier met elkaar om kunnen gaan zal er eerst wat tijd moeten verstrijken. Tijd waarin de diepste wonden kunnen helen en waarin ik door de gecreëerde afstand kan beoordelen of ik hem überhaupt nog wel wil zien.
Wat ik lastig vind is op dit moment vooral de familie. Zijn 2 zussen zijn in de loop der jaren goeie vriendinnen van me geworden en ik wil ze aan de ene kant niet kwijt, maar aan de andere kant zit ik er ook niet op te wachten om via hun allerlei informatie over hem te krijgen. Ook zijn dochtertje van 5 zal ik erg missen, maar ja, het is niet anders..
Ik droom gelukkig nog niet Freebie!!
Wat ik lastig vind is op dit moment vooral de familie. Zijn 2 zussen zijn in de loop der jaren goeie vriendinnen van me geworden en ik wil ze aan de ene kant niet kwijt, maar aan de andere kant zit ik er ook niet op te wachten om via hun allerlei informatie over hem te krijgen. Ook zijn dochtertje van 5 zal ik erg missen, maar ja, het is niet anders..
Ik droom gelukkig nog niet Freebie!!
vrijdag 6 juni 2008 om 15:31
@ Sanne, ik denk dat je een heel wijs besluit neemt om de komende maanden even geen contact te hebben.
Je moet ff de rust in je hoofd laten terugkomen.
Wat betreft de zussen.
Ik zou ze gewoon bellen, de situatie uitleggen, zeggen dat je ze niet kwijt wilt als vriendinnen maar dat je even afstand nodig hebt en dat elke keer als je ze ziet of spreekt het toch weer over hem zal gaan.
(want hey, tuurlijk wil je weten hoe het met hem gaat, maar als het goed gaat ben je nog dieper gekwetst en als het slecht gaat zal je alleen maar meer naar hem toewillen)
Als ze echt vriendinnen zijn dan zullen ze dat echt wel begrijpen.
En wat zijn dochtertje betreft,....tsja daar heb ik ook niet 1 2 3 een oplossing voor, ik denk dat je dat gewoon los moet laten meis.
Maare...gaat het verder een beetje, ik vind je al wel een stuk sterker klinken dan vanmorgen (of is dat maar schijn??/ hoeft niet hier hoor btw)
XXX
Je moet ff de rust in je hoofd laten terugkomen.
Wat betreft de zussen.
Ik zou ze gewoon bellen, de situatie uitleggen, zeggen dat je ze niet kwijt wilt als vriendinnen maar dat je even afstand nodig hebt en dat elke keer als je ze ziet of spreekt het toch weer over hem zal gaan.
(want hey, tuurlijk wil je weten hoe het met hem gaat, maar als het goed gaat ben je nog dieper gekwetst en als het slecht gaat zal je alleen maar meer naar hem toewillen)
Als ze echt vriendinnen zijn dan zullen ze dat echt wel begrijpen.
En wat zijn dochtertje betreft,....tsja daar heb ik ook niet 1 2 3 een oplossing voor, ik denk dat je dat gewoon los moet laten meis.
Maare...gaat het verder een beetje, ik vind je al wel een stuk sterker klinken dan vanmorgen (of is dat maar schijn??/ hoeft niet hier hoor btw)
XXX
Luister nou maar gewoon naar wat ik zeg!
vrijdag 6 juni 2008 om 15:54
Ik denk ook dat je een goed besluit neemt (ook al voel je het zelf misschien niet zo)
Kan eigenlijk niet meer toevoegen dan Summer, indd als je hoort dat t goed met m gaat voel je je alleen maar verdrietiger, en gaat eht slecht met hem dan wil je indd naar m toe.
Hoe dan ook, het beste even niets horen en daarna zie je wel weer verder.
Het is oneerlijk, maar eigenlijk is dat het leven. Hoe rottig ook.
Ik heb net gehoord van mn vriendin dat ze een huisje heeft voor een jaar met haar vriendje, dan denk ik ook van.. Jemig wat is het eigenlijk ook oneerlijk verdeeld.
Ben zeker niet jaloers en ik gun het haar van harte....Maar vebaasde me over t feit dat het geluk toch echt niet voor iedereen is weggelegd (arme mensen in hongersnood)
Maar goed
Kan eigenlijk niet meer toevoegen dan Summer, indd als je hoort dat t goed met m gaat voel je je alleen maar verdrietiger, en gaat eht slecht met hem dan wil je indd naar m toe.
Hoe dan ook, het beste even niets horen en daarna zie je wel weer verder.
Het is oneerlijk, maar eigenlijk is dat het leven. Hoe rottig ook.
Ik heb net gehoord van mn vriendin dat ze een huisje heeft voor een jaar met haar vriendje, dan denk ik ook van.. Jemig wat is het eigenlijk ook oneerlijk verdeeld.
Ben zeker niet jaloers en ik gun het haar van harte....Maar vebaasde me over t feit dat het geluk toch echt niet voor iedereen is weggelegd (arme mensen in hongersnood
)Maar goed
zaterdag 7 juni 2008 om 01:15
Nou het is weer avond hoor, godverdegodverdegodver..
Zulke goeie dagen gehad en nu is het weer mis...
Echt, ik wil zó graag van dit kutgevoel af!
Sorry lieve meiden en man, nutteloos berichtje tussendoor.
Ik wil weer blij zijn!!!
Ik wil dit stomme gevoel niet meer!!
BAH!!!!
Nou ja, en nu maar proberen te slapen
Zulke goeie dagen gehad en nu is het weer mis...
Echt, ik wil zó graag van dit kutgevoel af!
Sorry lieve meiden en man, nutteloos berichtje tussendoor.
Ik wil weer blij zijn!!!
Ik wil dit stomme gevoel niet meer!!
BAH!!!!
Nou ja, en nu maar proberen te slapen
zaterdag 7 juni 2008 om 08:54
zaterdag 7 juni 2008 om 10:23
ah wat herkenbaar dit allemaal, bij mij is het nu bijna zes weken geleden dat mijn vriend het uitmaakte en al slijt de pijn wat, de avonden, de weekenden en het opstaan.. vres-e-lijk!
Ik heb 's ochtens vaak nog de neiging om te denken; heej hij is al opgestaan, is ie naar zijn werk of vrij? en dan kijk ik om me heen en roep hem. En dan zie ik opeens dat ik niet meer in ons bed, maar op twee opgestapelde matrassen lig en dat ik alleen ben. Au! Ik huil dan niet altijd meer maar voel me zo leeg, alsof er een stuk uit mijn hart gehapt is.. pff..
En dan die dromen, vannacht weer dat we bij gezamelijke vrienden waren en dat we heel veel lol hadden en hij trots naar me zat te kijken.. dat was pas écht een illusie
Verder heb ik na de breuk zoveel naar mijn hoofd gekregen (waarvan ik wéét dat ik me niet zoveel moet aantrekken, maar ja) waardoor ik heel onzeker ben geworden en denk dat als ik niet dit of als ik niet dat het allemaal niet was gebeurd, herkennen jullie dat?
Ik ga hier gauw verderlezen, dat helpt!
Ik heb 's ochtens vaak nog de neiging om te denken; heej hij is al opgestaan, is ie naar zijn werk of vrij? en dan kijk ik om me heen en roep hem. En dan zie ik opeens dat ik niet meer in ons bed, maar op twee opgestapelde matrassen lig en dat ik alleen ben. Au! Ik huil dan niet altijd meer maar voel me zo leeg, alsof er een stuk uit mijn hart gehapt is.. pff..
En dan die dromen, vannacht weer dat we bij gezamelijke vrienden waren en dat we heel veel lol hadden en hij trots naar me zat te kijken.. dat was pas écht een illusie
Verder heb ik na de breuk zoveel naar mijn hoofd gekregen (waarvan ik wéét dat ik me niet zoveel moet aantrekken, maar ja) waardoor ik heel onzeker ben geworden en denk dat als ik niet dit of als ik niet dat het allemaal niet was gebeurd, herkennen jullie dat?
Ik ga hier gauw verderlezen, dat helpt!
zaterdag 7 juni 2008 om 11:08
@Sanne, Akkies en Eefje:
Welkom en schrijf maar flink van jullie af!
@Summerdance:
Ik denk dat het jou écht heel goed afgaat, ben blij voor je!
@Vlinder:
Die terugslagen zul je best af en toe blijven hebben, maar ze worden minder en duren korter, echt.
@Freebie:
Je bent al veel minder met je eigen verdriet bezig merk ik, dat is een goed teken. Misschien is het ook wel goed om erover te dromen, dan verwerk je het 's nachts en hou je overdag tijd over voor andere dingen
Hier gaat het goed, heb een nieuwe baan, ik spreek af met vrienden (waarvan ik niet wist dat ik ze had, altijd bang dat mensen mij niet leuk vonden) en hij 'mag' een keertje langskomen als ik tijd heb.. Dat werkt prima
Dinsdag was hij er voor het laatst en ik heb hem geen moment gemist. Vandaag komt hij weer en dan zien we wel wat we gaan doen.
Welkom en schrijf maar flink van jullie af!
@Summerdance:
Ik denk dat het jou écht heel goed afgaat, ben blij voor je!
@Vlinder:
Die terugslagen zul je best af en toe blijven hebben, maar ze worden minder en duren korter, echt.
@Freebie:
Je bent al veel minder met je eigen verdriet bezig merk ik, dat is een goed teken. Misschien is het ook wel goed om erover te dromen, dan verwerk je het 's nachts en hou je overdag tijd over voor andere dingen
Hier gaat het goed, heb een nieuwe baan, ik spreek af met vrienden (waarvan ik niet wist dat ik ze had, altijd bang dat mensen mij niet leuk vonden) en hij 'mag' een keertje langskomen als ik tijd heb.. Dat werkt prima
Dinsdag was hij er voor het laatst en ik heb hem geen moment gemist. Vandaag komt hij weer en dan zien we wel wat we gaan doen.
zaterdag 7 juni 2008 om 13:44
Dames, wil mij graag even aansluiten. Heb al veel meegelezen de afgelopen dagen en merk dat ik mjin verhaal ook graag kwijt wil. Ook al leest niemand het, ik moet het van me afschrijven! Aan de ene kant lees ik gelukkig veel herkenning in jullie verhalen, aan de andere kant vind ik daar niets 'gelukkigs' aan omdat het zo'n verotte pijn doet! Ik wil niet zoveel voelen, ik wil hem! Mijn verhaal is dat ik drie maanden geleden een geweldige vent heb ontmoet die mij afgelopen woensdag na eerder zijn twijfels te hebben uitgesproken) er een punt achter heeft gezet. Ik heb zelf het heft in handen genomen en gevraagd of er afstand tussen ons is, aangezien ik die namelijk voelde. Kreeg ik een heel verhaal over hoe leuk hij me vind, wat voor 'supermeid' ik ben en hoe goed hij zich bij mij voelt maar je raadt het al: 'ik kan op dit moment geen relatie aangaan'.....was de boodschap. Hij heeft nog teveel aan zijn hoofd wat hij voor zichzelf op een rij wil zetten en kon de verwachtingen en verplichtingen die bij een relatie horen, nog niet waarmaken. In mijn ogen is dat gewoon een afwijzing die mooi verpakt is want als je iemand echt super vind, dan kom je samen wel door die tijd heen..... maar dat is natuurlijk weer mijn snelle conclusie. Hij bleef maar sorry zeggen en vermelden hoe klote hij zich voelde over de situatie en ik zat alleen maar stoïcijns voor mij uit te kijken, was lam geslagen, kon niet eens janken. En hij bleef maar aan mij zitten, bleef mij maar vastpakken, kuste mij zelfs verschillende keren intens op mijn mond en drukte mij zowat plat zo innig als hij me omhelsde maar de boodschap blijft: 'Sorry'. (ofwel: nee). Je snapt dat ik hem goed heb zitten, kon de afgelopen dagen ook alleen maar janken. Weet ook niet of ik hem überhaupt nog een keer zie, hoe ons contact verder zal verlopen, of hij nog iets van zich laat horen etc. etc. Ik weet het, het is het beste om cold turkey te gaan maar het doet zo'n zeer! Hij heeft mij gewoon volledig 'gewonnen' in de afgelopen drie maanden, zit onder mijn huid en dan dit! En dan honderd keer de opmerking dat het echt niet aan mij ligt maar dat hij eerst met zichzelf aan de slag moet.....wat koop ik daar nou voor? Ik ben de dupe! Het is klaar, over, uit en ik zit met de pijn en verdriet. Ik heb hem met mijn stomme kop ook nog gevraagd of hij eerlijk naar mij zal zijn wanneer hij zich bedenkt. Alsof hij zich gaat bedenken! Hij heeft hier al 5 weken over na kunnen denken! Naast het feit dat ik gewoon 'mijn vent' misloop, heb ik het gevoel weer bij af te zijn, weer die emotionele kermis in mijn kop die ik een plek moet geven. Mijzelf weer klaar moet gaan maken om mezelf toch maar weer in dat datingcircuit te storten....het kost me gewoon teveel energie! Ok, nu ben ik natuurlijk ook gewoon nog erg emotioneel maar ik weet nu echt even niet meer waar ik sta. Ik mag niet hopen, moet hem uit mijn hoofd zetten, de knop omdraaien maar tegelijkertijd is dat verdomde moeilijk omdat ik hem zo graag zie....
anoniem_7654 wijzigde dit bericht op 07-06-2008 13:46
Reden: foutjes in de tekst
Reden: foutjes in de tekst
% gewijzigd
zaterdag 7 juni 2008 om 14:08
@ Ollie,
Blijft een beetje raar om hier mensen welkom te heten, want niemand wil zich zo voelen!
Lees de verhalen maar even terug, ik denk dat we allemaal hetzelfde voelen
We willen niet de kruimels maar het brood....we willen geen man (of vrouw) die zich niet 100% kan binden
Ik weet het je hebt net niets aan deze info nu, maar dat is wel de gedachte die mij in elk geval staande houdt.
Nu gewoon nog even helemaal niet bezig zijn met dating circuits ed, je hoofd en je hart zitten nog veels te vol
Eerst verdriet hebben en wonden likken.
1 stapje tegelijk meis, je komt er wel echt
En tot die tijd, gewoon lekker van je afhuilen en afschrijven hier!
X,Summer
Blijft een beetje raar om hier mensen welkom te heten, want niemand wil zich zo voelen!
Lees de verhalen maar even terug, ik denk dat we allemaal hetzelfde voelen
We willen niet de kruimels maar het brood....we willen geen man (of vrouw) die zich niet 100% kan binden
Ik weet het je hebt net niets aan deze info nu, maar dat is wel de gedachte die mij in elk geval staande houdt.
Nu gewoon nog even helemaal niet bezig zijn met dating circuits ed, je hoofd en je hart zitten nog veels te vol
Eerst verdriet hebben en wonden likken.
1 stapje tegelijk meis, je komt er wel echt
En tot die tijd, gewoon lekker van je afhuilen en afschrijven hier!
X,Summer
Luister nou maar gewoon naar wat ik zeg!
zaterdag 7 juni 2008 om 17:20
@ Olii: We weten allemaal precies hoe je je voelt!!!
T leven is wel oneerlijk verdeeld zeg. Iig goed dat je hier schrijft, dat helpt!! (weet niet zo goed wat ik nu kan zeggen..)
@ Akkies: Hey, gelukkig is er geen 'ander' in het spel, en heel veel sterkte.. Ook hier blijven schrijven!
@ Eefje: Ik zag je topic gisteren, vind eht zo rot voor je wat er is gebeurd. Je moet er ff doorheen, het is vast wat iedereen zegt maar er zit niets anders op helaas....Gooi emotie eruit en dat kan ook hier als t nergens kan!
@ Vlinder: I know how you feel .. Ik kwam er vandaag achter dat ik me gewoon zo alleen voel. Niemand die me lief smst of belt . Voor niemand 'de ware' zijn , en ik was vandaag in zo'n park met aleeeeeeeeeen maar gezinnetjes met kleine kinders.
En ik werd zo kwaad ook, op al die mensen die zo trots hun kinderen lopen te showen. En leuk doen!!!!
Terwijl zij er niets aan kunnen doen. En ik ben ook niet kwaad op die mensen persoonlijk...Degene op wie ik kwaad ben is het niet waard om kwaad op te zijn, en ik begin gewoon kwaad dat ik gekrenkt ben en dat terwijl ik zoveel liefde gaf.
En ik zie nu pas dat hij dat niet zo voelde. Of misschien wel. Ik weet t niet.
Maar ik wil ook gewoon n leuke vriend, sjongejonge is dat zoveel gevraagd?
En ik gun het bij deze jullie allemaal ook natuurlijk.
4 Wheels: ben blij dat t wel goed gaat met je...!!!!! haha gelukkig nog met 1 iemand wat beters.
En ja, ben indd wel minder met mn verdriet bezig om hem. Tsja. Het gaat meer om het feit dat ik me voorgelogen voel (ja ja toch echt) want al die lieve berichtjes, ondertussen zeggen dat ie ook voor mij iemand anders gunt (en dat meende hij) maar WAAROM DAN DIE LIEVE BERICHTJES?!
En waarom dan geen grens an Nee ik wil 'gewoon' vrienden zijn.
Hij heeft gewoon alleen maar aan zichzelf gedacht.
En ik moet nog wat zeggen: ik ben zo ontzettend chaggerijnig..
Kan er niets aan doen, maar vind het ook niet leuk voor mn omgeving!
Ik heb niet de behoefte om gezellig mee te doen, om uberhaupt iets uit te brengen.
Ben gewoon chaggerijnig.
BLUH
T leven is wel oneerlijk verdeeld zeg. Iig goed dat je hier schrijft, dat helpt!! (weet niet zo goed wat ik nu kan zeggen..)
@ Akkies: Hey, gelukkig is er geen 'ander' in het spel, en heel veel sterkte.. Ook hier blijven schrijven!
@ Eefje: Ik zag je topic gisteren, vind eht zo rot voor je wat er is gebeurd. Je moet er ff doorheen, het is vast wat iedereen zegt maar er zit niets anders op helaas....Gooi emotie eruit en dat kan ook hier als t nergens kan!
@ Vlinder: I know how you feel .. Ik kwam er vandaag achter dat ik me gewoon zo alleen voel. Niemand die me lief smst of belt . Voor niemand 'de ware' zijn , en ik was vandaag in zo'n park met aleeeeeeeeeen maar gezinnetjes met kleine kinders.
En ik werd zo kwaad ook, op al die mensen die zo trots hun kinderen lopen te showen. En leuk doen!!!!
Terwijl zij er niets aan kunnen doen. En ik ben ook niet kwaad op die mensen persoonlijk...Degene op wie ik kwaad ben is het niet waard om kwaad op te zijn, en ik begin gewoon kwaad dat ik gekrenkt ben en dat terwijl ik zoveel liefde gaf.
En ik zie nu pas dat hij dat niet zo voelde. Of misschien wel. Ik weet t niet.
Maar ik wil ook gewoon n leuke vriend, sjongejonge is dat zoveel gevraagd?
En ik gun het bij deze jullie allemaal ook natuurlijk.
4 Wheels: ben blij dat t wel goed gaat met je...!!!!! haha gelukkig nog met 1 iemand wat beters.
En ja, ben indd wel minder met mn verdriet bezig om hem. Tsja. Het gaat meer om het feit dat ik me voorgelogen voel (ja ja toch echt) want al die lieve berichtjes, ondertussen zeggen dat ie ook voor mij iemand anders gunt (en dat meende hij) maar WAAROM DAN DIE LIEVE BERICHTJES?!
En waarom dan geen grens an Nee ik wil 'gewoon' vrienden zijn.
Hij heeft gewoon alleen maar aan zichzelf gedacht.
En ik moet nog wat zeggen: ik ben zo ontzettend chaggerijnig..
Kan er niets aan doen, maar vind het ook niet leuk voor mn omgeving!
Ik heb niet de behoefte om gezellig mee te doen, om uberhaupt iets uit te brengen.
Ben gewoon chaggerijnig.
BLUH
zaterdag 7 juni 2008 om 17:48
@ iedereen.
Hier nog 1 met een huildag!
Stond er vanmorgen al mee op en werd eigenlijk alleen maar erger gedurende de dag
Net even een vriend gebeld en mezelf even in de "oh wat ben ik zielig" modus gegooid
Ik wil ook handje handje door het park, das ook exact de reden dat ik me opgesloten het in mijn huisje vandaag, ik vlieg blije mensen van pure jaloerzie aan ben ik bang.
Ben zo bang dat DIT het gewoon was voor mij
Dat ik de rest van mijn leven alleen op de bank blijf zitten, dat ik gewoon gedoemd ben om debielen aan te trekken (op relatie gebied dan)
Ik ben gewoon ontzettend verdretig vandaag.
Niks sterke Summer meer over!
en oja....ouders die zeggen dat ik gewoon verder moet en dat er meer mannen zijn dan mijn ex helpen OOK niet echt!
Hier nog 1 met een huildag!
Stond er vanmorgen al mee op en werd eigenlijk alleen maar erger gedurende de dag
Net even een vriend gebeld en mezelf even in de "oh wat ben ik zielig" modus gegooid
Ik wil ook handje handje door het park, das ook exact de reden dat ik me opgesloten het in mijn huisje vandaag, ik vlieg blije mensen van pure jaloerzie aan ben ik bang.
Ben zo bang dat DIT het gewoon was voor mij
Dat ik de rest van mijn leven alleen op de bank blijf zitten, dat ik gewoon gedoemd ben om debielen aan te trekken (op relatie gebied dan)
Ik ben gewoon ontzettend verdretig vandaag.
Niks sterke Summer meer over!
en oja....ouders die zeggen dat ik gewoon verder moet en dat er meer mannen zijn dan mijn ex helpen OOK niet echt!
Luister nou maar gewoon naar wat ik zeg!
zaterdag 7 juni 2008 om 17:54
Nee ouders helpen indd niet!
En vriendinnen die dat zeggen ook niet.
Van 'ja tuurlijk komt het wel goed met je' JA ZIJ ZITTEN GEBAKKEN JA, dan zou ik het ook zeggen!!!!
Ahh Arme summer..
Ik ga vertellen wat ik ga doen: ik heb net ff lekker gedoucht (had ik zin in!) zometeen wat eten (geen zin in maar toch..)
En vanavond een filmpje huren en naar een vriendin toe waar nog 2 andere vriendinnen komen.
Ga ff wat eerder heen want 1 vriendin weet neit van mijn situatie (ze bept nogal veel) dus dan kan ik eerst ff mn verhaal doen.
Ik voelde me zo ontezettend chaggerijnig!
Maar t forum helpt echt!
Maar Summer, wat ga jij doen?
Ik zou echt ff een filmpje gaan kijken, voor de afleiding.
Hmm kijk wel alweer n beetje tegeno om vanavond naar bed te gaan, en weer op te staan om te beseffen dat t alweer zondag is, maar goed.
Morgen ff op t forum, helpt zeker
Zou ze ook aanvliegen die leuke koppels in t park. BLEGH.
haha.
Oh oh wat een misère.
Zullen we gewoon samen gaan wonen als t echt niets wordt?
En vriendinnen die dat zeggen ook niet.
Van 'ja tuurlijk komt het wel goed met je' JA ZIJ ZITTEN GEBAKKEN JA, dan zou ik het ook zeggen!!!!
Ahh Arme summer..
Ik ga vertellen wat ik ga doen: ik heb net ff lekker gedoucht (had ik zin in!) zometeen wat eten (geen zin in maar toch..)
En vanavond een filmpje huren en naar een vriendin toe waar nog 2 andere vriendinnen komen.
Ga ff wat eerder heen want 1 vriendin weet neit van mijn situatie (ze bept nogal veel) dus dan kan ik eerst ff mn verhaal doen.
Ik voelde me zo ontezettend chaggerijnig!
Maar t forum helpt echt!
Maar Summer, wat ga jij doen?
Ik zou echt ff een filmpje gaan kijken, voor de afleiding.
Hmm kijk wel alweer n beetje tegeno om vanavond naar bed te gaan, en weer op te staan om te beseffen dat t alweer zondag is, maar goed.
Morgen ff op t forum, helpt zeker
Zou ze ook aanvliegen die leuke koppels in t park. BLEGH.
haha.
Oh oh wat een misère.
Zullen we gewoon samen gaan wonen als t echt niets wordt?
