
Verdrietig om feest
vrijdag 20 september 2013 om 10:24
Ik loop nu al een paar dagen met een enorme knoop in mijn buik. Het zit zo.
Gisteren was de zoveelste trouwdag van mijn man en mij. We merken aan al onze vrienden dat we ons echt in de tropenjaren bevinden. We zijn allemaal druk met kinderen, werk, familie. We hebben de afgelopen jaren veel mee gemaakt, dus onze trouwdag leek ons een mooie gelegenheid om een feest te organiseren in plaats van lossse verjaardagsfeestjes door de jaren heen. We hebben ons best gedaan: uitnodigingen op tijd de deur uit, mooie zaal gehuurd, leuke dj, lekkere hapjes. So far, so good. Na verzending kwamen er uiteraard een paar afmeldingen ivm vakantie, ander familiefeest. Logisch allemaal.
Het feest is vanavond en sinds maandag stromen de afmeldingen binnen. En die van mijn vriendinnen (oa de ceremoniemeester van destijds) doen het echt pijn. Reden van afzegging: al gepland sportweekend (had je dat niet eerder kunnen melden?), toch ja gezegd tegen werk, baby is huilerig – kan de oppas niet aan, ben zo moe, ben druk met studie, als die niet komt, kom ik ook niet… en zo maar door.
Behalve dat we nu met een echt lege zaal zitten (als er 25 man komt, ben ik al blij ipv 65) ben ik echt verdrietig. Wat zegt dit over mijn vriendschappen? Wat zegt dit over mij? Mijn man meent dat ik het niet persoonlijk moet nemen, dat dit de maatschappij van tegenwoordig is. Maar hoe moet ik het dan opvatten? Ik zou het liefst alles annuleren, maar ja, er komen ook een paar man wel en de zaal is gehuurd. Ik geneer me ook naar de mensen die wel komen. Die hebben wel een oppas geregeld en verwachten een gezellig feest.
Pffff. Ik weet nu niet of ik dit moet loslaten (al vind ik dat laten afglijden wel moeilijk), zal ik het later eens bespreken of moet ik echt bij mezelf te rade gaan of die vriendschappen wel gelijkwaardig zijn (ik verwacht meer, misschien te veel). Misschien kunnen jullie me op weg helpen….
Gisteren was de zoveelste trouwdag van mijn man en mij. We merken aan al onze vrienden dat we ons echt in de tropenjaren bevinden. We zijn allemaal druk met kinderen, werk, familie. We hebben de afgelopen jaren veel mee gemaakt, dus onze trouwdag leek ons een mooie gelegenheid om een feest te organiseren in plaats van lossse verjaardagsfeestjes door de jaren heen. We hebben ons best gedaan: uitnodigingen op tijd de deur uit, mooie zaal gehuurd, leuke dj, lekkere hapjes. So far, so good. Na verzending kwamen er uiteraard een paar afmeldingen ivm vakantie, ander familiefeest. Logisch allemaal.
Het feest is vanavond en sinds maandag stromen de afmeldingen binnen. En die van mijn vriendinnen (oa de ceremoniemeester van destijds) doen het echt pijn. Reden van afzegging: al gepland sportweekend (had je dat niet eerder kunnen melden?), toch ja gezegd tegen werk, baby is huilerig – kan de oppas niet aan, ben zo moe, ben druk met studie, als die niet komt, kom ik ook niet… en zo maar door.
Behalve dat we nu met een echt lege zaal zitten (als er 25 man komt, ben ik al blij ipv 65) ben ik echt verdrietig. Wat zegt dit over mijn vriendschappen? Wat zegt dit over mij? Mijn man meent dat ik het niet persoonlijk moet nemen, dat dit de maatschappij van tegenwoordig is. Maar hoe moet ik het dan opvatten? Ik zou het liefst alles annuleren, maar ja, er komen ook een paar man wel en de zaal is gehuurd. Ik geneer me ook naar de mensen die wel komen. Die hebben wel een oppas geregeld en verwachten een gezellig feest.
Pffff. Ik weet nu niet of ik dit moet loslaten (al vind ik dat laten afglijden wel moeilijk), zal ik het later eens bespreken of moet ik echt bij mezelf te rade gaan of die vriendschappen wel gelijkwaardig zijn (ik verwacht meer, misschien te veel). Misschien kunnen jullie me op weg helpen….
You have to trust me on this one. (Jack Bauer in 24)
zaterdag 21 september 2013 om 08:51
zaterdag 21 september 2013 om 09:12
Weet je Planck, ik denk dat de maatschappij gewoon zo in elkaar zit; ieder voor zich en God voor ons allen.
Mensen zijn druk en het leven is hectisch en mensen worden steeds individualistischer. Je weet nu wel wie je echte vrienden zijn, zie dat maar als een lering.
Jouw topic deed mij overigens denken aan een voorval uit mijn jeugd; mijn klasgenootjes deden de communie, ikke niet. Mijn overbuurmeisje (klasgenoot) wel en de huiskamer was uitgeruimd voor HET grote feest. Lange tafels met papieren lakens en servetten à la jaren 70. Er was een koud buffet besteld bij de plaatselijke slager en er stond een tap en ijskast met fris. De hele dag is niemand gekomen, behalve een oma. Ik weet nog dat ik als kind hun verdriet voelde.... Een leeg en eenzaam gevoel heeft dat opgeleverd.
Enfin, ik ben blij dat jullie feest toch nog leuknis geweest. Gefeliciteerd nog, trouwens!
Mensen zijn druk en het leven is hectisch en mensen worden steeds individualistischer. Je weet nu wel wie je echte vrienden zijn, zie dat maar als een lering.
Jouw topic deed mij overigens denken aan een voorval uit mijn jeugd; mijn klasgenootjes deden de communie, ikke niet. Mijn overbuurmeisje (klasgenoot) wel en de huiskamer was uitgeruimd voor HET grote feest. Lange tafels met papieren lakens en servetten à la jaren 70. Er was een koud buffet besteld bij de plaatselijke slager en er stond een tap en ijskast met fris. De hele dag is niemand gekomen, behalve een oma. Ik weet nog dat ik als kind hun verdriet voelde.... Een leeg en eenzaam gevoel heeft dat opgeleverd.
Enfin, ik ben blij dat jullie feest toch nog leuknis geweest. Gefeliciteerd nog, trouwens!
zaterdag 21 september 2013 om 09:12
quote:Planck schreef op 21 september 2013 @ 08:38:
En voor de statistieken (houd ik van
:
Genodigden: 63 + 11 collega's (partners waren ook welkom dus 22, maar niet reëel)
Aanwezigen: 27
Afmeldingen laatste week: 18
Afmeldingen laatste 24 uur: 4
Zonder afmelding niet gekomen: 3
Fijn dat het leuk was!
Afmeldingen in de laatste 24 uur vanwege ziekte, vind ik niet zo gek. Die afmelding om 6 uur s avonds vanwege werk in het buitenland... Tja, ik weet niet of dat echt niet eerder te voorzien was dat iemand niet op tijd weg zou kunnen? Dat zou misschien kunnen afhankelijk van het werk van die persoon, maar ik vind het wel een erg late afmelding. De meeste redenen van de afmeldingen laatste week (als die mensen tenminste in eerste instantie wel toegezegd hadden), die je noemde, vind ik minder netjes. Het zou bijvoorbeeld wel kunnen dat iemand toch ineens moet werken door ziekte van een collega. Maar een paar dagen van te voren afzeggen, omdat Miep ook niet komt...?
Zelf zou ik het zo niet doen, in elk geval. Of ruim op tijd afmelden zonder in eerste instantie de uitnodiging aan te nemen of gewoon gaan tenzij idd een onvoorziene omstandigheid vlak van te voren.
En voor de statistieken (houd ik van

Genodigden: 63 + 11 collega's (partners waren ook welkom dus 22, maar niet reëel)
Aanwezigen: 27
Afmeldingen laatste week: 18
Afmeldingen laatste 24 uur: 4
Zonder afmelding niet gekomen: 3
Fijn dat het leuk was!
Afmeldingen in de laatste 24 uur vanwege ziekte, vind ik niet zo gek. Die afmelding om 6 uur s avonds vanwege werk in het buitenland... Tja, ik weet niet of dat echt niet eerder te voorzien was dat iemand niet op tijd weg zou kunnen? Dat zou misschien kunnen afhankelijk van het werk van die persoon, maar ik vind het wel een erg late afmelding. De meeste redenen van de afmeldingen laatste week (als die mensen tenminste in eerste instantie wel toegezegd hadden), die je noemde, vind ik minder netjes. Het zou bijvoorbeeld wel kunnen dat iemand toch ineens moet werken door ziekte van een collega. Maar een paar dagen van te voren afzeggen, omdat Miep ook niet komt...?
Zelf zou ik het zo niet doen, in elk geval. Of ruim op tijd afmelden zonder in eerste instantie de uitnodiging aan te nemen of gewoon gaan tenzij idd een onvoorziene omstandigheid vlak van te voren.


zaterdag 21 september 2013 om 09:21
quote:Bergje65 schreef op 21 september 2013 @ 09:12:
Weet je Planck, ik denk dat de maatschappij gewoon zo in elkaar zit; ieder voor zich en God voor ons allen.
Mensen zijn druk en het leven is hectisch en mensen worden steeds individualistischer. Je weet nu wel wie je echte vrienden zijn, zie dat maar als een lering.
Jouw topic deed mij overigens denken aan een voorval uit mijn jeugd; mijn klasgenootjes deden de communie, ikke niet. Mijn overbuurmeisje (klasgenoot) wel en de huiskamer was uitgeruimd voor HET grote feest. Lange tafels met papieren lakens en servetten à la jaren 70. Er was een koud buffet besteld bij de plaatselijke slager en er stond een tap en ijskast met fris. De hele dag is niemand gekomen, behalve een oma. Ik weet nog dat ik als kind hun verdriet voelde.... Een leeg en eenzaam gevoel heeft dat opgeleverd.
Enfin, ik ben blij dat jullie feest toch nog leuknis geweest. Gefeliciteerd nog, trouwens!Wat erg zeg..
Weet je Planck, ik denk dat de maatschappij gewoon zo in elkaar zit; ieder voor zich en God voor ons allen.
Mensen zijn druk en het leven is hectisch en mensen worden steeds individualistischer. Je weet nu wel wie je echte vrienden zijn, zie dat maar als een lering.
Jouw topic deed mij overigens denken aan een voorval uit mijn jeugd; mijn klasgenootjes deden de communie, ikke niet. Mijn overbuurmeisje (klasgenoot) wel en de huiskamer was uitgeruimd voor HET grote feest. Lange tafels met papieren lakens en servetten à la jaren 70. Er was een koud buffet besteld bij de plaatselijke slager en er stond een tap en ijskast met fris. De hele dag is niemand gekomen, behalve een oma. Ik weet nog dat ik als kind hun verdriet voelde.... Een leeg en eenzaam gevoel heeft dat opgeleverd.
Enfin, ik ben blij dat jullie feest toch nog leuknis geweest. Gefeliciteerd nog, trouwens!Wat erg zeg..


zaterdag 21 september 2013 om 09:42
quote:schouderklopje schreef op 21 september 2013 @ 02:09:
Ohja, en in tegenstelling tot vroegah: ik denk dat mensen nu veel meer vrienden en familie hebben die aan de andere kant van het land wonen tov vroeger. Dus een feestje is onderhand een hele dag van huis en middenin de nacht nog weer een uur in de auto stappen om thuis te komen. Het is ook niet zo makkelijk meer om even je gezicht te laten zien en weer te gaan. Ten minste, als ik anderhalf uur a twee uur moet rijden voor een verjaardag, dan vertrek ik niet weer na een uurtje. Ben je toch een hele dag kwijt.
Klopt maar als je een officiële uitnodiging per post al 2 maanden van te voren krijgt dan is het niet ineens zo dat je in de week voorafgaand aan het feest 'ineens' aan de andere kant van het land woont.
Dan kun je dus gewoon het fatsoen hebben om meteen af te zeggen en niet 2 dagen van te voren of op de dag zelf.
Ohja, en in tegenstelling tot vroegah: ik denk dat mensen nu veel meer vrienden en familie hebben die aan de andere kant van het land wonen tov vroeger. Dus een feestje is onderhand een hele dag van huis en middenin de nacht nog weer een uur in de auto stappen om thuis te komen. Het is ook niet zo makkelijk meer om even je gezicht te laten zien en weer te gaan. Ten minste, als ik anderhalf uur a twee uur moet rijden voor een verjaardag, dan vertrek ik niet weer na een uurtje. Ben je toch een hele dag kwijt.
Klopt maar als je een officiële uitnodiging per post al 2 maanden van te voren krijgt dan is het niet ineens zo dat je in de week voorafgaand aan het feest 'ineens' aan de andere kant van het land woont.
Dan kun je dus gewoon het fatsoen hebben om meteen af te zeggen en niet 2 dagen van te voren of op de dag zelf.
zaterdag 21 september 2013 om 10:05
Fijn dat het toch een leuk feest geworden is!
Ik vind een gedrukte uitnodiging wel getuigen van een groter feest dan een gewoon verjaardagsfeestje, Ik zou dan ook meteen laten weten of ik wel of niet kan, zeker als daar expliciet om gevraagd wordt.
Afzeggen op het laatste moment is heel vervelend, hoewel natuurlijk iedereen ziek kan worden. Ik zou overigens ook balen hoor, TO.
Ik vind een gedrukte uitnodiging wel getuigen van een groter feest dan een gewoon verjaardagsfeestje, Ik zou dan ook meteen laten weten of ik wel of niet kan, zeker als daar expliciet om gevraagd wordt.
Afzeggen op het laatste moment is heel vervelend, hoewel natuurlijk iedereen ziek kan worden. Ik zou overigens ook balen hoor, TO.
zaterdag 21 september 2013 om 10:07
Ik vind het best een 'slechte' score hoor. 74 uitgenodigd, 27 aanwezig. Dat vind ik toch wel een klein gedeelte eigenlijk. Maar fijn dat het in ieder geval toch leuk was. Van goede vrienden vind ik het echt niet leuk dat ze afzeggen. Maar van collega's kan ik het op zich wel begrijpen..
Ik bedoel, het was gewoon een 'zoveelste trouwdag'. En als je dan 'maar' collega's bent. Nu weet ik natuurlijk niet hoe close je met die collega's bent, of je daar wel vaker mee afspreekt buiten werktijd om ofzo. Ik heb zelf 3 collega's waarvan ik zou zeggen: ja, daar ga ik absoluut heen als ze een feestje geven. Van de andere collega's zou ik al snel zoiets hebben van: hm.. heb hier niet echt zin in. Die staan dan toch te ver van me af.
Maar goed, ik ben zelf ook niet zo van de feestjes. Als je er eenmaal bent is het meestal wel leuk maar sta van tevoren ook niet te springen.
Zit nu wel te denken dat wij zelf (of eigenlijk mn man) misschien ook niet heel netjes zijn geweest onlangs. Mn man moest op een receptie van een bruiloft, van kennissen waar hij verder niet veel mee heeft. Hij was de hele tijd gewoon van plan om te gaan (of nou ja, in ieder geval niet aan gedacht om niet te gaan) maar pas op de dag zelf bedacht hij zich dat het wel erg onhandig was. Hij had eerder die avond nog een andere verplichting en die receptie was een eind verderop, dus had hij daar hooguit nog een half uurtje of kwartiertje kunnen zijn. Hij is toen niet gegaan en heeft een kaartje gestuurd. Niet afgemeld ofzo (niet dat dat nog nut zou hebben op de dag zelf, en er stond ook nergens aangegeven dat je je af moest melden. Het is tenslotte 'maar' een receptie). Hij kwam ook met het argument: ze missen me daar toch niet. Dat denk ik inderdaad ook niet, op zo'n grote bruiloft. Maar ja, als iedereen dan weer zo denkt..
Ik bedoel, het was gewoon een 'zoveelste trouwdag'. En als je dan 'maar' collega's bent. Nu weet ik natuurlijk niet hoe close je met die collega's bent, of je daar wel vaker mee afspreekt buiten werktijd om ofzo. Ik heb zelf 3 collega's waarvan ik zou zeggen: ja, daar ga ik absoluut heen als ze een feestje geven. Van de andere collega's zou ik al snel zoiets hebben van: hm.. heb hier niet echt zin in. Die staan dan toch te ver van me af.
Maar goed, ik ben zelf ook niet zo van de feestjes. Als je er eenmaal bent is het meestal wel leuk maar sta van tevoren ook niet te springen.
Zit nu wel te denken dat wij zelf (of eigenlijk mn man) misschien ook niet heel netjes zijn geweest onlangs. Mn man moest op een receptie van een bruiloft, van kennissen waar hij verder niet veel mee heeft. Hij was de hele tijd gewoon van plan om te gaan (of nou ja, in ieder geval niet aan gedacht om niet te gaan) maar pas op de dag zelf bedacht hij zich dat het wel erg onhandig was. Hij had eerder die avond nog een andere verplichting en die receptie was een eind verderop, dus had hij daar hooguit nog een half uurtje of kwartiertje kunnen zijn. Hij is toen niet gegaan en heeft een kaartje gestuurd. Niet afgemeld ofzo (niet dat dat nog nut zou hebben op de dag zelf, en er stond ook nergens aangegeven dat je je af moest melden. Het is tenslotte 'maar' een receptie). Hij kwam ook met het argument: ze missen me daar toch niet. Dat denk ik inderdaad ook niet, op zo'n grote bruiloft. Maar ja, als iedereen dan weer zo denkt..

zaterdag 21 september 2013 om 10:14
Hoi Plank, nog gefeliciteerd met jullie huwelijksdag! En fijn dat het toch nog een gezellig feest is geworden.
Ik was er bij mijn trouwdag (afgelopen augustus) ook heel bang dat iedereen heel last minute ging afzeggen of gewoon zonder wat te laten weten niet zou komen opdagen. En we hielden t al klein. Is gelukkig niet gebeurd. maar ook wel gebaseerd op ervaringen van verjaardagen vroeger, dus die vier ik nu ook niet altijd meer. Alleen als ik er echt zin in heb... En als ik zelf stiekem merk dat ik ook niet altijd zin heb in andermans verjaardag, dan is het voor mensen vast geen grote teleurstelling dat ik het niet vier.
Ik was er bij mijn trouwdag (afgelopen augustus) ook heel bang dat iedereen heel last minute ging afzeggen of gewoon zonder wat te laten weten niet zou komen opdagen. En we hielden t al klein. Is gelukkig niet gebeurd. maar ook wel gebaseerd op ervaringen van verjaardagen vroeger, dus die vier ik nu ook niet altijd meer. Alleen als ik er echt zin in heb... En als ik zelf stiekem merk dat ik ook niet altijd zin heb in andermans verjaardag, dan is het voor mensen vast geen grote teleurstelling dat ik het niet vier.

zaterdag 21 september 2013 om 10:14
quote:sole-mare schreef op 21 september 2013 @ 09:42:
[...]
Klopt maar als je een officiële uitnodiging per post al 2 maanden van te voren krijgt dan is het niet ineens zo dat je in de week voorafgaand aan het feest 'ineens' aan de andere kant van het land woont.
Dan kun je dus gewoon het fatsoen hebben om meteen af te zeggen en niet 2 dagen van te voren of op de dag zelf.Nee, maar het kan wel dat je 2 maanden van tevoren vast van plan was te komen, en dat je in de week voorafgaand ineens zoveel op je bord krijgt dat die 2 uur extra heen en terug ineens onoverkomelijk lijkt.
[...]
Klopt maar als je een officiële uitnodiging per post al 2 maanden van te voren krijgt dan is het niet ineens zo dat je in de week voorafgaand aan het feest 'ineens' aan de andere kant van het land woont.
Dan kun je dus gewoon het fatsoen hebben om meteen af te zeggen en niet 2 dagen van te voren of op de dag zelf.Nee, maar het kan wel dat je 2 maanden van tevoren vast van plan was te komen, en dat je in de week voorafgaand ineens zoveel op je bord krijgt dat die 2 uur extra heen en terug ineens onoverkomelijk lijkt.

zaterdag 21 september 2013 om 10:27

zaterdag 21 september 2013 om 10:27
quote:korenwolf schreef op 21 september 2013 @ 10:14:
[...]
Nee, maar het kan wel dat je 2 maanden van tevoren vast van plan was te komen, en dat je in de week voorafgaand ineens zoveel op je bord krijgt dat die 2 uur extra heen en terug ineens onoverkomelijk lijkt.
Ja dat kan maar in het geval van to waren het 18 afmeldingen in de laatste week en ik geloof er helemaal niks van dat die alle 18 'ineens' zoveel op hun bord kregen dat ze niet konden komen.
Gewoon gevalletjes geen zin.
[...]
Nee, maar het kan wel dat je 2 maanden van tevoren vast van plan was te komen, en dat je in de week voorafgaand ineens zoveel op je bord krijgt dat die 2 uur extra heen en terug ineens onoverkomelijk lijkt.
Ja dat kan maar in het geval van to waren het 18 afmeldingen in de laatste week en ik geloof er helemaal niks van dat die alle 18 'ineens' zoveel op hun bord kregen dat ze niet konden komen.
Gewoon gevalletjes geen zin.
zaterdag 21 september 2013 om 10:28
quote:minnimouse schreef op 21 september 2013 @ 10:05:
Fijn dat het toch een leuk feest geworden is!
Ik vind een gedrukte uitnodiging wel getuigen van een groter feest dan een gewoon verjaardagsfeestje, Ik zou dan ook meteen laten weten of ik wel of niet kan, zeker als daar expliciet om gevraagd wordt.
Afzeggen op het laatste moment is heel vervelend, hoewel natuurlijk iedereen ziek kan worden. Ik zou overigens ook balen hoor, TO.Ik denk dat het punt is dat men wel kan, maar er niet zo'n zin in heeft waardoor de uitnodiging blijft liggen tot het laatste moment (waarna er snel met een smoes wordt afgezegd).
Fijn dat het toch een leuk feest geworden is!
Ik vind een gedrukte uitnodiging wel getuigen van een groter feest dan een gewoon verjaardagsfeestje, Ik zou dan ook meteen laten weten of ik wel of niet kan, zeker als daar expliciet om gevraagd wordt.
Afzeggen op het laatste moment is heel vervelend, hoewel natuurlijk iedereen ziek kan worden. Ik zou overigens ook balen hoor, TO.Ik denk dat het punt is dat men wel kan, maar er niet zo'n zin in heeft waardoor de uitnodiging blijft liggen tot het laatste moment (waarna er snel met een smoes wordt afgezegd).
zaterdag 21 september 2013 om 10:30

zaterdag 21 september 2013 om 10:32
quote:yasuko schreef op 21 september 2013 @ 10:28:
[...]
Ik denk dat het punt is dat men wel kan, maar er niet zo'n zin in heeft waardoor de uitnodiging blijft liggen tot het laatste moment (waarna er snel met een smoes wordt afgezegd).Idd en dat zijn vaak ook nog de mensen die woest worden wanneer mensen de feestjes die ze zelf geven last minute afzeggen met een smoes.
[...]
Ik denk dat het punt is dat men wel kan, maar er niet zo'n zin in heeft waardoor de uitnodiging blijft liggen tot het laatste moment (waarna er snel met een smoes wordt afgezegd).Idd en dat zijn vaak ook nog de mensen die woest worden wanneer mensen de feestjes die ze zelf geven last minute afzeggen met een smoes.

zaterdag 21 september 2013 om 10:33
Wat ik me ook nog afvraag, Planck, jij zei dat het een soort 'vier de goede tijden' feest was, na een heel moeilijke tijd waarin die vriendinnen er wél voor je waren. Kan het zijn dat het voor sommige vriendinnen een beladen feest is geworden, dat ze niet goed durven of dat ze er nog niet aan toe zijn?
Ik vraag het omdat ik weet dat er in mijn omgeving ook zo'n feest aan zit te komen, en ik heb daar nogal gemengde gevoelens over.
Ik vraag het omdat ik weet dat er in mijn omgeving ook zo'n feest aan zit te komen, en ik heb daar nogal gemengde gevoelens over.
zaterdag 21 september 2013 om 10:33