Relaties
alle pijlers
Hoe gaan jullie om met vervelende opmerkingen?
dinsdag 10 juni 2008 om 14:06
Naar aanleiding van het topic van Nickietje85, over haar vriend die zich rot voelt over vervelende opmerkingen over zijn figuur, maar ook naar aanleiding van mijn eigen ervaringen, vroeg ik me af hoe jullie omgaan met rotopmerkingen die je krijgt - bijvoorbeeld op straat, van vage kennissen, van familie, vrienden, collega's, enzovoort. Geven jullie een sneer terug? Klappen jullie dicht? Zien jullie het als een aansporing om te veranderen en nemen jullie dat ter harte? Raken dat soort opmerkingen jullie echt?
Ik krijg zelf vaker dan ik zou willen een vervelende opmerking over mijn uiterlijk - meestal van vage bekenden of wildvreemden. Gisteravond was het zelfs twee keer raak in tien minuten, tijdens een korte fietstocht door de stad. Doordat dit soort dingen wel vaker gebeuren, ben ik meestal een beetje gespannen als ik groepen mensen (vaak mannen) passeer en oefen ik soms in gedachten al een weerwoord. Gisteren was ik echter totaal ontspannen en vrolijk en stond ik dus echt met mijn mond vol tanden. En ondanks dat zoiets me wel boos maakt, werd ik er eigenlijk vooral verdrietig van en wilde ik zo snel mogelijk naar huis, om mijn kennelijk aanstootgevende uiterlijk te verbergen - en te veranderen.
Nou ja, resumerend: krijgen jullie vaak vervelende opmerkingen? En hoe reageren jullie daarop?
Ik krijg zelf vaker dan ik zou willen een vervelende opmerking over mijn uiterlijk - meestal van vage bekenden of wildvreemden. Gisteravond was het zelfs twee keer raak in tien minuten, tijdens een korte fietstocht door de stad. Doordat dit soort dingen wel vaker gebeuren, ben ik meestal een beetje gespannen als ik groepen mensen (vaak mannen) passeer en oefen ik soms in gedachten al een weerwoord. Gisteren was ik echter totaal ontspannen en vrolijk en stond ik dus echt met mijn mond vol tanden. En ondanks dat zoiets me wel boos maakt, werd ik er eigenlijk vooral verdrietig van en wilde ik zo snel mogelijk naar huis, om mijn kennelijk aanstootgevende uiterlijk te verbergen - en te veranderen.
Nou ja, resumerend: krijgen jullie vaak vervelende opmerkingen? En hoe reageren jullie daarop?
This was not judgment day - only morning. Morning: excellent and fair.
woensdag 11 juni 2008 om 14:10
quote:__justme__ schreef op 11 juni 2008 @ 14:00:
In Utrecht (en eigenlijk overal) moet je gewoon zorgen dat je ze groet, voordat ze iets rottigs kunnen zeggen. Ze willen gewoon aandacht, positief dan wel negatief. Als jij de eerste bent kan jij ervoor zorgen dat dit positief is!
Dat ben ik helemaal met je eens, sinds ik opener, socialer ben en meer vanzelf glimlach krijg ik eigenlijk nauwelijks meer rotopmerkingen naar mijn hoofd. Juist vaak een stralende glimlach terug. Ook van groepen opgeschoten stoere mannetjes .
Ik heb ook meerdere malen meegemaakt dat ik met mijn dochter langs een groep jongens liep, 1 een opmerking maakte en de rest hem aanviel van: dat zeg je toch niet tegen een moeder?! En dan sorry zeiden tegen mij en de jongen in kwestie een vriendelijke pets voor zijn kop kreeg van een van zijn vrienden.
Nou lijkt me niet dat de oplossing is dat we allemaal maar kinderen krijgen. Maar ik vond het amusant om het te zien, het zijn vaak gewoon pubers met wat teveel branie. Ik heb me heel, heel zelden bedreigd gevoeld, eerder dat ze contact willen en dat je de voorwaarden kunt veranderen door je eigen reactie.
In Utrecht (en eigenlijk overal) moet je gewoon zorgen dat je ze groet, voordat ze iets rottigs kunnen zeggen. Ze willen gewoon aandacht, positief dan wel negatief. Als jij de eerste bent kan jij ervoor zorgen dat dit positief is!
Dat ben ik helemaal met je eens, sinds ik opener, socialer ben en meer vanzelf glimlach krijg ik eigenlijk nauwelijks meer rotopmerkingen naar mijn hoofd. Juist vaak een stralende glimlach terug. Ook van groepen opgeschoten stoere mannetjes .
Ik heb ook meerdere malen meegemaakt dat ik met mijn dochter langs een groep jongens liep, 1 een opmerking maakte en de rest hem aanviel van: dat zeg je toch niet tegen een moeder?! En dan sorry zeiden tegen mij en de jongen in kwestie een vriendelijke pets voor zijn kop kreeg van een van zijn vrienden.
Nou lijkt me niet dat de oplossing is dat we allemaal maar kinderen krijgen. Maar ik vond het amusant om het te zien, het zijn vaak gewoon pubers met wat teveel branie. Ik heb me heel, heel zelden bedreigd gevoeld, eerder dat ze contact willen en dat je de voorwaarden kunt veranderen door je eigen reactie.
woensdag 11 juni 2008 om 14:29
quote:Feliciaatje schreef op 11 juni 2008 @ 14:10:
[...]
Maar ik vond het amusant om het te zien, het zijn vaak gewoon pubers met wat teveel branie. Ik heb me heel, heel zelden bedreigd gevoeld, eerder dat ze contact willen en dat je de voorwaarden kunt veranderen door je eigen reactie.Het zijn ook gewoon pubers (sommige bouwvakkers blijven hierin hangen ) Voel me ook nooit bedreigd of minder op mijn gemak, laat staan dat ik er 's nachts van wakker lig. Rotopmerkingen krijg ik ook eigenlijk nooit naar mijn hoofd. Ik kijk mensen op straat aan, en als er oogcontact is groet en glimlach ik. Als jij een postieve benadering hebt, dan krijg je dat terug (uitzonderingen daargelaten).
[...]
Maar ik vond het amusant om het te zien, het zijn vaak gewoon pubers met wat teveel branie. Ik heb me heel, heel zelden bedreigd gevoeld, eerder dat ze contact willen en dat je de voorwaarden kunt veranderen door je eigen reactie.Het zijn ook gewoon pubers (sommige bouwvakkers blijven hierin hangen ) Voel me ook nooit bedreigd of minder op mijn gemak, laat staan dat ik er 's nachts van wakker lig. Rotopmerkingen krijg ik ook eigenlijk nooit naar mijn hoofd. Ik kijk mensen op straat aan, en als er oogcontact is groet en glimlach ik. Als jij een postieve benadering hebt, dan krijg je dat terug (uitzonderingen daargelaten).
woensdag 11 juni 2008 om 14:37
quote:Perel schreef op 11 juni 2008 @ 13:12:
Mijn vriendinnen vonden het trouwens ordinair.je look ? Ach , wat voorspelbaar ; zodra mannen het leuk vinden vinden ( hun ) vrouwen het ordinair Dikke kans dat het je hardstikke geweldig stond , dus .
Mijn vriendinnen vonden het trouwens ordinair.je look ? Ach , wat voorspelbaar ; zodra mannen het leuk vinden vinden ( hun ) vrouwen het ordinair Dikke kans dat het je hardstikke geweldig stond , dus .
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
woensdag 11 juni 2008 om 17:59
quote:Omen schreef op 10 juni 2008 @ 22:44:
Ik ben verbaasd dat er nog zo veel mensen hier reageren en bevestigen dat ze wel eens een vervelende opmerking naar hun hoofd geslingerd krijgen.
Ik kan me toch echt niet heugen dat ik ooit zomaar een rotopmerking te horen heb gekregen en dat ik die dan vervolgens ook nog serieus heb genomen en me er druk om heb gemaakt.
Kan het niet zijn dat degenen die ze wel vaker te horen krijgen enigszins onzeker zijn over datgene waarover ze een opmerking krijgen en dat het daarom als zo lullig wordt ervaren?
Wat mij betreft gaat het niet om de opmerking zelf; ik lig daar niet wakker van. Waar ik op zo'n moment wel even van baal is dat ik geen goed weerwoord heb.
Ik ben verbaasd dat er nog zo veel mensen hier reageren en bevestigen dat ze wel eens een vervelende opmerking naar hun hoofd geslingerd krijgen.
Ik kan me toch echt niet heugen dat ik ooit zomaar een rotopmerking te horen heb gekregen en dat ik die dan vervolgens ook nog serieus heb genomen en me er druk om heb gemaakt.
Kan het niet zijn dat degenen die ze wel vaker te horen krijgen enigszins onzeker zijn over datgene waarover ze een opmerking krijgen en dat het daarom als zo lullig wordt ervaren?
Wat mij betreft gaat het niet om de opmerking zelf; ik lig daar niet wakker van. Waar ik op zo'n moment wel even van baal is dat ik geen goed weerwoord heb.
woensdag 11 juni 2008 om 18:07
quote:george zonderes schreef op 10 juni 2008 @ 21:57:
Ik vind dat hier al hele goeie tips gegeven zijn, maar soms sta je inderdaad gewoon even te denken "Was dat tegen mij? Wat zeiden ze nou precies?" en dan is het al te laat. Maar het is een goed voornemen om niet meer met je te laten fucken
Behalve door manlief dan
Maar het gaat idd altijd zo snel, dat je gewoonweg ook niet de tijd hebt om te reageren. Ik heb jarenlang nooit mijn mond open durven doen, niet eens wat betreft dergelijke situaties zoals in dit topic beschreven, maar gewoon in het algemeen in situaties met mensen die over je grenzen heen gaan. Nu heb ik dáár al een aantal jaar geen moeite meer mee. Ik vind alleen dat ik in dit soort situaties - ook al komt het maar zo sporadisch voor - ook gewoon m'n mannetje moet staan.
Ik vind dat hier al hele goeie tips gegeven zijn, maar soms sta je inderdaad gewoon even te denken "Was dat tegen mij? Wat zeiden ze nou precies?" en dan is het al te laat. Maar het is een goed voornemen om niet meer met je te laten fucken
Behalve door manlief dan
Maar het gaat idd altijd zo snel, dat je gewoonweg ook niet de tijd hebt om te reageren. Ik heb jarenlang nooit mijn mond open durven doen, niet eens wat betreft dergelijke situaties zoals in dit topic beschreven, maar gewoon in het algemeen in situaties met mensen die over je grenzen heen gaan. Nu heb ik dáár al een aantal jaar geen moeite meer mee. Ik vind alleen dat ik in dit soort situaties - ook al komt het maar zo sporadisch voor - ook gewoon m'n mannetje moet staan.
woensdag 11 juni 2008 om 18:25
tja, ook mjin probleem, pas achteraf bedenk ik me wat ik eigenlijk had moeten zeggen, maar op het moment zelf sta ik met mijn mond vol tanden..
Laatste opmerking die bij mij door merg en been ging:
Wij wonen in een nieuwbouwwijk in een klein stadje, veel mensen die elkaar (via via) kennen of menen te kennen: Op een buurt-bbq (dus veel buren die het hoorden) vroeg een buurvrouw (met een paar wijntjes in haar mik) waarvan ik altijd al vond dat ze me neerbuigend bekeek en me amper groette, of ik misschien een zus was van die en die en noemde daarbij de naam van een persoon uit de meest acociale familie van de stad. ( Ter info: Familie waarvan iedereen weet dat de vader van het gezin in de gevangenis heeft gezeten wegens incest met de kinderen.)
Ik, verbijsterd: ' Nee, daar ben ik geen familie van...'
Zij weer: ' oh ik dacht het altijd want je lijkt op **** (en weer noemde ze de naam van een dochter uit dat gezin....
Zij had meteen door dat ik deze opmerking als zeer kwetsend ervaarde, want ze viel stil.
Ik heb alleen nog een keer herhaald dat ik geen familie was, verder niks.
Ik verwachtte eigenlijk een klein excuus van haar kant, maar nee, dat is nooit gekomen.
Ik behandel haar sindsdien als lucht, maar ik had gewild dat ik toen mijn woordje klaar had gehad.
Laatste opmerking die bij mij door merg en been ging:
Wij wonen in een nieuwbouwwijk in een klein stadje, veel mensen die elkaar (via via) kennen of menen te kennen: Op een buurt-bbq (dus veel buren die het hoorden) vroeg een buurvrouw (met een paar wijntjes in haar mik) waarvan ik altijd al vond dat ze me neerbuigend bekeek en me amper groette, of ik misschien een zus was van die en die en noemde daarbij de naam van een persoon uit de meest acociale familie van de stad. ( Ter info: Familie waarvan iedereen weet dat de vader van het gezin in de gevangenis heeft gezeten wegens incest met de kinderen.)
Ik, verbijsterd: ' Nee, daar ben ik geen familie van...'
Zij weer: ' oh ik dacht het altijd want je lijkt op **** (en weer noemde ze de naam van een dochter uit dat gezin....
Zij had meteen door dat ik deze opmerking als zeer kwetsend ervaarde, want ze viel stil.
Ik heb alleen nog een keer herhaald dat ik geen familie was, verder niks.
Ik verwachtte eigenlijk een klein excuus van haar kant, maar nee, dat is nooit gekomen.
Ik behandel haar sindsdien als lucht, maar ik had gewild dat ik toen mijn woordje klaar had gehad.
woensdag 11 juni 2008 om 19:01
quote:help schreef op 11 juni 2008 @ 13:10:
Iemand ook nog een type hoe te reageren als je om het beestje maar even bij zijn naam te noemen langs een groep met Marokanen loopt die het nodig vinden om je voor hoer uit te schelden?
reageren met "je moeder" of "dat zeg je maar tegen je moeder als je je zakgeld krijgt" wordt niet gewaardeert."Je kan natuurlijk antwoorden: 'Inderdaad en zelfs dan nog zou ik jou nooit als klant willen!' maar ik denk dat je beter wijselijk je mond kan houden als het een groep betreft, maakt niet uit van welke afkomst ze zijn.
Iemand ook nog een type hoe te reageren als je om het beestje maar even bij zijn naam te noemen langs een groep met Marokanen loopt die het nodig vinden om je voor hoer uit te schelden?
reageren met "je moeder" of "dat zeg je maar tegen je moeder als je je zakgeld krijgt" wordt niet gewaardeert."Je kan natuurlijk antwoorden: 'Inderdaad en zelfs dan nog zou ik jou nooit als klant willen!' maar ik denk dat je beter wijselijk je mond kan houden als het een groep betreft, maakt niet uit van welke afkomst ze zijn.
woensdag 11 juni 2008 om 20:26
Ik zie hier veel herkenbare verhalen langskomen. Ik was als puber altijd het stille, minder leuke vriendinnetje van.. Had nauwelijks vrouwelijke vormen en ben daar nogal mee gepest op school "Kijk, daar heb je Lolo Ferrari!" Niet tof.. Sindsdien altijd onzeker over mijn lijf geweest en ik kijk als ik op straat loop ook meestal een beetje naar beneden.
Dat lokt meteen reacties uit, vooral bij jongeren die hebben echt oog voor een onzeker muisje. Toen ik eens met een jongen had gezoend en ik hem later met zijn vrienden tegenkwam, zeiden ze meteen: "Wat is dat dan? Hoe kon je dat nou doen?" (iets in die trant) Nou, dan weet ik echt niks meer te zeggen hoor en ben ik zoooo klein.
Toen ik iets meer vlees op mijn botten kreeg, sloeg het een beetje om en werd er naar me gesist of gefloten. Ik word daar ook heel ongemakkelijk van, maar probeer dan in ieder geval wel mijn kin omhoog te houden en vriendelijk te groeten, anders krijg je meteen weer arrogante hoer naar je hoofd geslingerd.
Mijn stiefmoeder heeft ook vaak van die 'aardige' opmerkingen, waar ik geen raad mee weet. Ze zijn niet eens heel erg, maar wel altijd ten overstaan van iedereen..
"Gut, wat heb je toch een dikke billekes gekregen"
"Wat heb jij dan een tuttige rok aan"
"Kijk eens hoe leuk je zusje dat doet, ze is echt zo'n ander kind dan jij"
En bedankt he..
Ik vind sommige opmerkingen die ik hier lees echt steengoed, maar ik denk dat ik (ALS ik het uberhaupt zou durven) ze niet eens vlot uit mijn strot krijg.
Dat lokt meteen reacties uit, vooral bij jongeren die hebben echt oog voor een onzeker muisje. Toen ik eens met een jongen had gezoend en ik hem later met zijn vrienden tegenkwam, zeiden ze meteen: "Wat is dat dan? Hoe kon je dat nou doen?" (iets in die trant) Nou, dan weet ik echt niks meer te zeggen hoor en ben ik zoooo klein.
Toen ik iets meer vlees op mijn botten kreeg, sloeg het een beetje om en werd er naar me gesist of gefloten. Ik word daar ook heel ongemakkelijk van, maar probeer dan in ieder geval wel mijn kin omhoog te houden en vriendelijk te groeten, anders krijg je meteen weer arrogante hoer naar je hoofd geslingerd.
Mijn stiefmoeder heeft ook vaak van die 'aardige' opmerkingen, waar ik geen raad mee weet. Ze zijn niet eens heel erg, maar wel altijd ten overstaan van iedereen..
"Gut, wat heb je toch een dikke billekes gekregen"
"Wat heb jij dan een tuttige rok aan"
"Kijk eens hoe leuk je zusje dat doet, ze is echt zo'n ander kind dan jij"
En bedankt he..
Ik vind sommige opmerkingen die ik hier lees echt steengoed, maar ik denk dat ik (ALS ik het uberhaupt zou durven) ze niet eens vlot uit mijn strot krijg.
woensdag 11 juni 2008 om 22:00
quote:Omen schreef op 10 juni 2008 @ 22:44:
Ik ben verbaasd dat er nog zo veel mensen hier reageren en bevestigen dat ze wel eens een vervelende opmerking naar hun hoofd geslingerd krijgen.
Ik kan me toch echt niet heugen dat ik ooit zomaar een rotopmerking te horen heb gekregen en dat ik die dan vervolgens ook nog serieus heb genomen en me er druk om heb gemaakt.
Kan het niet zijn dat degenen die ze wel vaker te horen krijgen enigszins onzeker zijn over datgene waarover ze een opmerking krijgen en dat het daarom als zo lullig wordt ervaren?
Ja, dat denk ik wel, zoiets schreef ik hierboven ook al een keer: als iemand me uitscheldt voor hoer of kapsonestrut (lol, dat gebeurde recent toen ik niet inging op 'heee... blondie, hee meisje') dan vind ik dat vooral belachelijk, terwijl ik van opmerkingen over mijn uiterlijk altijd aan mezelf ga twijfelen. Maar als iemand je op straat toeschreeuwt dat je lelijk bent, kun je toch weinig anders dan dat als lullig ervaren
quote:Wanneer ik bijvoorbeeld lees dat het o.a. gaat over een opmerking als 'Wat ben je dik geworden', wat is daar nu zo rot of vervelend aan? Als het zo is, dan beaam ik het. En als het niet zo is, dan zeg ik verder niets eigenlijk, omdat ik het dan blijk vind geven van een minder goede opmerkingsgave. Maar dat men me al of niet dik kan vinden, tja, ik zou niet weten waarom ik me daar mee bezig zou houden. Het hele feit van dik of niet dik houdt me niet bezig. Daardoor doet het niets met mijn (on)zekerheid.
In het geval van 'Wat ben je dik geworden' of iets in die richting ligt het deels aan het feit dat ik daar zelf ook niet blij mee ben dat dat me raakt, maar ook zeker aan de manier waarop het gezegd wordt: op afkeurende toon - en dan snel doorlopen of -fietsen. Lekker is dat. Bovendien is 'dik' niet alleen een bijvoeglijk naamwoord dat personen van een zekere lichaamsomvang omschrijft, maar voor veel mensen in deze samenleving - waarin slank zijn, zeker voor vrouwen, hogelijk gewaardeerd wordt en overgewicht gedemoniseerd wordt - ook een term met veelal negatieve connotaties, en zo 'hoor' ik 'm ook, en zeker niet als waardeneutrale opmerking of zelfs als compliment.
Verder, wat Feliciaatje ook zegt: het is vervelend om op straat door roepend volk te worden gereduceerd tot een lichaam, een te bekijken object. Als ik op de fiets zit, dan wil ik lekker doorfietsen, genieten van de wind in mijn haar en mijn doel bereiken, en niet vanaf de zijlijn toegesnauwd worden dat mijn lichaam niet voldoet aan bepaalde eisen.
Ik ben verbaasd dat er nog zo veel mensen hier reageren en bevestigen dat ze wel eens een vervelende opmerking naar hun hoofd geslingerd krijgen.
Ik kan me toch echt niet heugen dat ik ooit zomaar een rotopmerking te horen heb gekregen en dat ik die dan vervolgens ook nog serieus heb genomen en me er druk om heb gemaakt.
Kan het niet zijn dat degenen die ze wel vaker te horen krijgen enigszins onzeker zijn over datgene waarover ze een opmerking krijgen en dat het daarom als zo lullig wordt ervaren?
Ja, dat denk ik wel, zoiets schreef ik hierboven ook al een keer: als iemand me uitscheldt voor hoer of kapsonestrut (lol, dat gebeurde recent toen ik niet inging op 'heee... blondie, hee meisje') dan vind ik dat vooral belachelijk, terwijl ik van opmerkingen over mijn uiterlijk altijd aan mezelf ga twijfelen. Maar als iemand je op straat toeschreeuwt dat je lelijk bent, kun je toch weinig anders dan dat als lullig ervaren
quote:Wanneer ik bijvoorbeeld lees dat het o.a. gaat over een opmerking als 'Wat ben je dik geworden', wat is daar nu zo rot of vervelend aan? Als het zo is, dan beaam ik het. En als het niet zo is, dan zeg ik verder niets eigenlijk, omdat ik het dan blijk vind geven van een minder goede opmerkingsgave. Maar dat men me al of niet dik kan vinden, tja, ik zou niet weten waarom ik me daar mee bezig zou houden. Het hele feit van dik of niet dik houdt me niet bezig. Daardoor doet het niets met mijn (on)zekerheid.
In het geval van 'Wat ben je dik geworden' of iets in die richting ligt het deels aan het feit dat ik daar zelf ook niet blij mee ben dat dat me raakt, maar ook zeker aan de manier waarop het gezegd wordt: op afkeurende toon - en dan snel doorlopen of -fietsen. Lekker is dat. Bovendien is 'dik' niet alleen een bijvoeglijk naamwoord dat personen van een zekere lichaamsomvang omschrijft, maar voor veel mensen in deze samenleving - waarin slank zijn, zeker voor vrouwen, hogelijk gewaardeerd wordt en overgewicht gedemoniseerd wordt - ook een term met veelal negatieve connotaties, en zo 'hoor' ik 'm ook, en zeker niet als waardeneutrale opmerking of zelfs als compliment.
Verder, wat Feliciaatje ook zegt: het is vervelend om op straat door roepend volk te worden gereduceerd tot een lichaam, een te bekijken object. Als ik op de fiets zit, dan wil ik lekker doorfietsen, genieten van de wind in mijn haar en mijn doel bereiken, en niet vanaf de zijlijn toegesnauwd worden dat mijn lichaam niet voldoet aan bepaalde eisen.
This was not judgment day - only morning. Morning: excellent and fair.
woensdag 11 juni 2008 om 22:28
Wordt het nu niet een klein beetje overdreven? Omdat een ander jou op een onfatsoenlijk manier benadert zou jij gereduceerd worden tot een lichaam of een te bekijken object? Dat lijkt mij nogal ver gaan. Waarom niet gewoon accepteren dat er nou eenmaal mensen bestaan die zich niet weten te gedragen en hen verder gewoon negeren? Je geeft hen nu wel heel veel eer van hun werk.
Ik moet het van de woorden hebben en als die naar mijn idee volkomen los staan van mij, dan leg ik het naast mij neer als nietszeggende woorden.
woensdag 11 juni 2008 om 23:07
quote:wuiles schreef op 11 juni 2008 @ 22:28:
Wordt het nu niet een klein beetje overdreven? Omdat een ander jou op een onfatsoenlijk manier benadert zou jij gereduceerd worden tot een lichaam of een te bekijken object? Dat lijkt mij nogal ver gaan. Waarom niet gewoon accepteren dat er nou eenmaal mensen bestaan die zich niet weten te gedragen en hen verder gewoon negeren? Je geeft hen nu wel heel veel eer van hun werk.
Nou, ik probeer de vinger te leggen op wat me eraan stoort, en volgens mij is dit ook een soort verdere uitleg van wat Feliciaatje schreef over dat het vervelend is om op je uiterlijk aangesproken cq beoordeeld te worden in plaats van dat men je respecteert als mens. Als je gewoon bezig bent met iets en er dan ineens iemand roept dat je een lelijk wijf bent (of een lekker ding voor mij part), dan word ik, in dat moment, voor die persoon maar dus ook voor mezelf, even niet meer dan een tegenvallend plaatje en kennelijk eentje waarop commentaar mag worden geleverd omdat het niet bevalt. Dat vind ik in de letterlijke betekenis van het woord objectifiërend en dat stoort me, naast dat het natuurlijk niet leuk is om te horen dat men je lelijk of whatever vindt.
Edit: maar dat is allemaal meer achtergrond, en niet per se relevant in hoe je omgaat met zo'n opmerking. Ik zat er gewoon over na te denken.
Wordt het nu niet een klein beetje overdreven? Omdat een ander jou op een onfatsoenlijk manier benadert zou jij gereduceerd worden tot een lichaam of een te bekijken object? Dat lijkt mij nogal ver gaan. Waarom niet gewoon accepteren dat er nou eenmaal mensen bestaan die zich niet weten te gedragen en hen verder gewoon negeren? Je geeft hen nu wel heel veel eer van hun werk.
Nou, ik probeer de vinger te leggen op wat me eraan stoort, en volgens mij is dit ook een soort verdere uitleg van wat Feliciaatje schreef over dat het vervelend is om op je uiterlijk aangesproken cq beoordeeld te worden in plaats van dat men je respecteert als mens. Als je gewoon bezig bent met iets en er dan ineens iemand roept dat je een lelijk wijf bent (of een lekker ding voor mij part), dan word ik, in dat moment, voor die persoon maar dus ook voor mezelf, even niet meer dan een tegenvallend plaatje en kennelijk eentje waarop commentaar mag worden geleverd omdat het niet bevalt. Dat vind ik in de letterlijke betekenis van het woord objectifiërend en dat stoort me, naast dat het natuurlijk niet leuk is om te horen dat men je lelijk of whatever vindt.
Edit: maar dat is allemaal meer achtergrond, en niet per se relevant in hoe je omgaat met zo'n opmerking. Ik zat er gewoon over na te denken.
This was not judgment day - only morning. Morning: excellent and fair.
vrijdag 13 juni 2008 om 09:15
Ik denk dat juist doordat het zo plotseling gebeurt, het ook overdonderend kan zijn en je het daardoor moeilijker negeert. Iig dat heb ik. Het komt dan zo "agressief" naar binnen zetten terwijl ik niet op mijn hoede ben.
Ik heb sinds mijn 12de ongeveer dat ik werd nageroepen, ik zag er toen al vrouwelijk en een stuk ouder uit. Ik vond dat toen heel beangstigend bij tijd en wijle, ik was nog helemaal niet bezig met seks en dan die roepende mannen, brrrr. Ik denk dat een stukje van het gevoel daarvan komt en van een aantal nare sexuele ervaringen, gevoel van weerloosheid. Dat weten die bouwvakkers niet maar ik zou het fijn vinden als ze iets respectvollere complimenten mijn kant op zouden gooien .
Ik kan me heel goed voorstellen dat negatieve opmerkingen datzelfde gevoel van weerloosheid kunnen oproepen, zeker als je zelf niet heel adrem bent. Je kunt je niet goed verdedigen. En het zal regelmatig onzekerheden aanwakkeren die er toch al zijn.
Ik vond dat trouwens hemels in Australie. Daar gebeurt dit niet of nauwelijks. Was echt weer afkicken toen ik terug kwam.
Ik heb sinds mijn 12de ongeveer dat ik werd nageroepen, ik zag er toen al vrouwelijk en een stuk ouder uit. Ik vond dat toen heel beangstigend bij tijd en wijle, ik was nog helemaal niet bezig met seks en dan die roepende mannen, brrrr. Ik denk dat een stukje van het gevoel daarvan komt en van een aantal nare sexuele ervaringen, gevoel van weerloosheid. Dat weten die bouwvakkers niet maar ik zou het fijn vinden als ze iets respectvollere complimenten mijn kant op zouden gooien .
Ik kan me heel goed voorstellen dat negatieve opmerkingen datzelfde gevoel van weerloosheid kunnen oproepen, zeker als je zelf niet heel adrem bent. Je kunt je niet goed verdedigen. En het zal regelmatig onzekerheden aanwakkeren die er toch al zijn.
Ik vond dat trouwens hemels in Australie. Daar gebeurt dit niet of nauwelijks. Was echt weer afkicken toen ik terug kwam.
vrijdag 13 juni 2008 om 09:24
quote:wuiles schreef op 12 juni 2008 @ 22:05:
Waarom negeer je zo'n opmerking niet gewoon? Als jij verder een prettig leven hebt en blij bent met jezelf, waarom zou je zoveel waarde hechten aan wat een ander vindt?Dat is het hem nou net. Wat nou als je eigenlijk denkt: ze hebben gewoon gelijk, ik ben lelijk, dom, dik, hem een grote neus, draag lelijke kleren, kortom: als je eigenlijk niet zo blij bent met jezelf?
Dan komt zo'n opmerking hard aan hoor. Vooral omdat het bevestigt wat je eigenlijk al denkt, maar waarvan je hoopte dat het niet zo was.
Waarom negeer je zo'n opmerking niet gewoon? Als jij verder een prettig leven hebt en blij bent met jezelf, waarom zou je zoveel waarde hechten aan wat een ander vindt?Dat is het hem nou net. Wat nou als je eigenlijk denkt: ze hebben gewoon gelijk, ik ben lelijk, dom, dik, hem een grote neus, draag lelijke kleren, kortom: als je eigenlijk niet zo blij bent met jezelf?
Dan komt zo'n opmerking hard aan hoor. Vooral omdat het bevestigt wat je eigenlijk al denkt, maar waarvan je hoopte dat het niet zo was.
vrijdag 13 juni 2008 om 09:24
Dat kan ik me voorstellen Zonnetje. Maar wanneer het gebeurt, gun het ze dan niet dat je gaat twijfelen aan jezelf. Probeer het om te draaien, zelfs al is het alleen maar in je hoofd. Dat iemand zoiets zegt, geeft enigszins blijk van een onnadenkende, niet-empathische en onaardige geest, toch? Waarom zou je je het oordeel aantrekken van zo iemand? Laat de onaardigheid bij hun en wees zelf blij dat je een stuk positiever en vriendelijker in het leven staat.
Zo eindig je blij met jezelf!
Zo eindig je blij met jezelf!
vrijdag 13 juni 2008 om 12:00
vrijdag 13 juni 2008 om 12:08
dan hier even een aantal mogelijke reacties terug:
Wacht maar tot jij echt gelukkig bent (met een stralende glimlach en veel zelfvertrouwen)
Waar maak je je dik om?
Hoogtepunt van de dag: ik heb een dikke/lelijke vrouw uitgelachen
of
als dat je hoogtepunt is schat!
NEGEREN, als ze naroepen ook negeren of om je heen kijken met tegen wie hebben ze het?
bij elke opmerking terug:
Behoefte om jezelf te verdedigen?
Wacht maar tot jij echt gelukkig bent (met een stralende glimlach en veel zelfvertrouwen)
Waar maak je je dik om?
Hoogtepunt van de dag: ik heb een dikke/lelijke vrouw uitgelachen
of
als dat je hoogtepunt is schat!
NEGEREN, als ze naroepen ook negeren of om je heen kijken met tegen wie hebben ze het?
bij elke opmerking terug:
Behoefte om jezelf te verdedigen?
vrijdag 13 juni 2008 om 16:11
quote:wuiles schreef op 12 juni 2008 @ 22:05:
Waarom negeer je zo'n opmerking niet gewoon? Als jij verder een prettig leven hebt en blij bent met jezelf, waarom zou je zoveel waarde hechten aan wat een ander vindt?
Ik zou dat ook niet kunnen hoor. Het is maar net hoe gevoelig/kwetsbaar je dat moment bent.
Het interesseert me niet wat een ander van me vindt, maar toch zou ik schrikken van zulke rotopmerkingen en zou het zeker mn humeur beinvloeden. Ik zou ook niet zo snel een weerwoord hebben op dat moment, pas later.
Mensen met een maatje meer zijn ook een makkelijke prooi voor vervelende huftertjes. Een vriendin van mij wordt ook wekelijks uitgescholden wanneer ze gewoon over straat loopt.
Waarom negeer je zo'n opmerking niet gewoon? Als jij verder een prettig leven hebt en blij bent met jezelf, waarom zou je zoveel waarde hechten aan wat een ander vindt?
Ik zou dat ook niet kunnen hoor. Het is maar net hoe gevoelig/kwetsbaar je dat moment bent.
Het interesseert me niet wat een ander van me vindt, maar toch zou ik schrikken van zulke rotopmerkingen en zou het zeker mn humeur beinvloeden. Ik zou ook niet zo snel een weerwoord hebben op dat moment, pas later.
Mensen met een maatje meer zijn ook een makkelijke prooi voor vervelende huftertjes. Een vriendin van mij wordt ook wekelijks uitgescholden wanneer ze gewoon over straat loopt.
vrijdag 13 juni 2008 om 21:58
WEKELIJKS???? Jeejum, dat vind ik wel heel erg sneu voor haar.
Zo'n opmerking komt hard aan als je jezelf niet geaccepteerd hebt voor wie je bent. Als je je erbij neergelegd hebt dat je overgewicht hebt en je toch goed in je vel voelt zitten dan komt zo'n opmerking niet hard aan. Als je je zelf nog steeds alleen maar als dik ziet en je niet blij bent met jezelf dan is zo'n opmerking een stuk erger omdat deze dit weer benadrukt.
Zo'n opmerking komt hard aan als je jezelf niet geaccepteerd hebt voor wie je bent. Als je je erbij neergelegd hebt dat je overgewicht hebt en je toch goed in je vel voelt zitten dan komt zo'n opmerking niet hard aan. Als je je zelf nog steeds alleen maar als dik ziet en je niet blij bent met jezelf dan is zo'n opmerking een stuk erger omdat deze dit weer benadrukt.
zaterdag 14 juni 2008 om 11:43
zondag 15 juni 2008 om 13:52
quote:Feliciaatje schreef op 13 juni 2008 @ 09:24:
Dat kan ik me voorstellen Zonnetje. Maar wanneer het gebeurt, gun het ze dan niet dat je gaat twijfelen aan jezelf. Probeer het om te draaien, zelfs al is het alleen maar in je hoofd. Dat iemand zoiets zegt, geeft enigszins blijk van een onnadenkende, niet-empathische en onaardige geest, toch? Waarom zou je je het oordeel aantrekken van zo iemand? Laat de onaardigheid bij hun en wees zelf blij dat je een stuk positiever en vriendelijker in het leven staat.
Zo eindig je blij met jezelf! Dank voor je reactie Feliciaatje. Ik weet ook eigenlijk wel dat het te triest voor woorden is dat ze daar voldoening uit halen, maar ik word wel herinnerd aan (wat ik beschouw als) mijn 'tekortkomingen'. Een stukje hierboven had ik al iets gepost, niet alle gevallen zijn vervelende opmerkingen, het komt meer in de buurt van pesten. Die punten zijn voor mij minder mooi en ik kan mensen alleen maar gelijk geven als ze dat zien. Geeft ze natuurlijk niet het recht om mij ermee te confronteren, maar ok..
Dat kan ik me voorstellen Zonnetje. Maar wanneer het gebeurt, gun het ze dan niet dat je gaat twijfelen aan jezelf. Probeer het om te draaien, zelfs al is het alleen maar in je hoofd. Dat iemand zoiets zegt, geeft enigszins blijk van een onnadenkende, niet-empathische en onaardige geest, toch? Waarom zou je je het oordeel aantrekken van zo iemand? Laat de onaardigheid bij hun en wees zelf blij dat je een stuk positiever en vriendelijker in het leven staat.
Zo eindig je blij met jezelf! Dank voor je reactie Feliciaatje. Ik weet ook eigenlijk wel dat het te triest voor woorden is dat ze daar voldoening uit halen, maar ik word wel herinnerd aan (wat ik beschouw als) mijn 'tekortkomingen'. Een stukje hierboven had ik al iets gepost, niet alle gevallen zijn vervelende opmerkingen, het komt meer in de buurt van pesten. Die punten zijn voor mij minder mooi en ik kan mensen alleen maar gelijk geven als ze dat zien. Geeft ze natuurlijk niet het recht om mij ermee te confronteren, maar ok..
