Psyche
alle pijlers
Je een profiteur voelen
woensdag 16 oktober 2013 om 10:11
Las laatst in de Elsevier een artikel over Nederland als 'sociaal paradijs' waar je voor alles en nog wat lekker veul geld kan claimen, waar de hardwerkende ondernemer voor opdraait.
Ik zit zelf in de wajong,en ik voel me altijd rot door zo'n artikel. Alsof ik voor de lol in de wajong zit. Alsof het mijn schuld is dat het met een vlekje rete moeilijk is om aan het werk te komen. Alsof ik niet genoeg mijn best doe.
Misschien krijg ik wel ooit een baan, maar die krijg ik dan omdat iemand mij die gunde, niet omdat ik 5% meer mijn best heb gedaan dan al die mensen die dat niet lukt. Het hebben van een baan is in mijn idee dan ook geen 'verdienste' waardoor je je beter mag voelen dan 'die luie bankzitters'
Kun je zeggen 'dan lees je de Elsevier toch niet'. Maar feit blijft, dat best veel mensen er zo over denken. En dat trek ik me dan aan.
Weet niet wat ik met dit topic wil. Dingen van me afschrijven of zo..of maak er een kletstopic van voor 'mede-profiteurs'.
*Waarschijnlijk zijn die 'hardwerkende ondernemers' die s'avonds mopperen op al die slampampers in de Wajong dezelfden die s'middags een sollicitant weigeren omdat ie licht spastisch is..
**Heb medelij met langdurig zieke kinderen. Nu vindt iedereen ze nog zielig en wordt er van alles voor ze georganiseerd, maar als ze straks door hun ziekteverleden geen baan krijgen worden ze ook als profiteurs gezien..
Ik zit zelf in de wajong,en ik voel me altijd rot door zo'n artikel. Alsof ik voor de lol in de wajong zit. Alsof het mijn schuld is dat het met een vlekje rete moeilijk is om aan het werk te komen. Alsof ik niet genoeg mijn best doe.
Misschien krijg ik wel ooit een baan, maar die krijg ik dan omdat iemand mij die gunde, niet omdat ik 5% meer mijn best heb gedaan dan al die mensen die dat niet lukt. Het hebben van een baan is in mijn idee dan ook geen 'verdienste' waardoor je je beter mag voelen dan 'die luie bankzitters'
Kun je zeggen 'dan lees je de Elsevier toch niet'. Maar feit blijft, dat best veel mensen er zo over denken. En dat trek ik me dan aan.
Weet niet wat ik met dit topic wil. Dingen van me afschrijven of zo..of maak er een kletstopic van voor 'mede-profiteurs'.
*Waarschijnlijk zijn die 'hardwerkende ondernemers' die s'avonds mopperen op al die slampampers in de Wajong dezelfden die s'middags een sollicitant weigeren omdat ie licht spastisch is..
**Heb medelij met langdurig zieke kinderen. Nu vindt iedereen ze nog zielig en wordt er van alles voor ze georganiseerd, maar als ze straks door hun ziekteverleden geen baan krijgen worden ze ook als profiteurs gezien..
woensdag 16 oktober 2013 om 10:46
Ik zal iemand niet gauw een profiteur noemen, ongeacht welke uitkering hij of zij ontvangt. Ik ken echter wel mensen bij wie ik mijn wenkbrauwen optrek omdat ik niet goed weet of er sprake is van ernstige last van psychische/lichamelijke klachten of meer van "een schop onder de kont" nodig hebben. En ik denk dat veel mensen zo iemand misschien wel in hun omgeving kennen.
Dan nog vind ik dat je niet te hard mag oordelen hoor, want dat wat je van de buitenkant kunt zien als buitenstaander zal nooit het totaalpakket zijn, maar eerlijk is eerlijk: ik heb er bij sommige mensen wel eens mijn vraagtekens bij gezet en gedacht: zien we niet allemaal wel eens op tegen een werkdag, zijn we niet allemaal wel eens een tijdje pissed omdat de werksfeer ver te zoeken is...
Maar goed, het kan natuurlijk ook zijn dat de ene persoon labieler is en hier dusdanig onder lijdt dat werken onmogelijk wordt gemaakt, daar waar een stabielere persoon in de praktijk ook echt minder klachten heeft.
Ik had net nog willen typen: iedereen vindt het waarschijnlijk fijner om 's ochtends te kunnen bedenken: ga ik vandaag shoppen in de stad, een boswandeling maken of naar het strand, dan dat je van 8.00 tot 17.00 op kantoor zit en vast moet houden aan een X aantal vakantiedagen, maar bij nader inzien geldt dat wellicht alleen op korte termijn...
Dan nog vind ik dat je niet te hard mag oordelen hoor, want dat wat je van de buitenkant kunt zien als buitenstaander zal nooit het totaalpakket zijn, maar eerlijk is eerlijk: ik heb er bij sommige mensen wel eens mijn vraagtekens bij gezet en gedacht: zien we niet allemaal wel eens op tegen een werkdag, zijn we niet allemaal wel eens een tijdje pissed omdat de werksfeer ver te zoeken is...
Maar goed, het kan natuurlijk ook zijn dat de ene persoon labieler is en hier dusdanig onder lijdt dat werken onmogelijk wordt gemaakt, daar waar een stabielere persoon in de praktijk ook echt minder klachten heeft.
Ik had net nog willen typen: iedereen vindt het waarschijnlijk fijner om 's ochtends te kunnen bedenken: ga ik vandaag shoppen in de stad, een boswandeling maken of naar het strand, dan dat je van 8.00 tot 17.00 op kantoor zit en vast moet houden aan een X aantal vakantiedagen, maar bij nader inzien geldt dat wellicht alleen op korte termijn...
woensdag 16 oktober 2013 om 10:52
quote:NYC schreef op 16 oktober 2013 @ 10:46:
Ik zal iemand niet gauw een profiteur noemen, ongeacht welke uitkering hij of zij ontvangt. Ik ken echter wel mensen bij wie ik mijn wenkbrauwen optrek omdat ik niet goed weet of er sprake is van ernstige last van psychische/lichamelijke klachten of meer van "een schop onder de kont" nodig hebben. En ik denk dat veel mensen zo iemand misschien wel in hun omgeving kennen.
Dan nog vind ik dat je niet te hard mag oordelen hoor, want dat wat je van de buitenkant kunt zien als buitenstaander zal nooit het totaalpakket zijn, maar eerlijk is eerlijk: ik heb er bij sommige mensen wel eens mijn vraagtekens bij gezet en gedacht: zien we niet allemaal wel eens op tegen een werkdag, zijn we niet allemaal wel eens een tijdje pissed omdat de werksfeer ver te zoeken is...
Maar goed, het kan natuurlijk ook zijn dat de ene persoon labieler is en hier dusdanig onder lijdt dat werken onmogelijk wordt gemaakt, daar waar een stabielere persoon in de praktijk ook echt minder klachten heeft.
Ik had net nog willen typen: iedereen vindt het waarschijnlijk fijner om 's ochtends te kunnen bedenken: ga ik vandaag shoppen in de stad, een boswandeling maken of naar het strand, dan dat je van 8.00 tot 17.00 op kantoor zit en vast moet houden aan een X aantal vakantiedagen, maar bij nader inzien geldt dat wellicht alleen op korte termijn...Het is om lodderig van te worden. Geloof me, een agenda vullen met alle tijd van de wereld is vele malen moeilijker dan wanneer je geen tijd hebt. Werken is veel leuker, socialer, voedender.
Ik zal iemand niet gauw een profiteur noemen, ongeacht welke uitkering hij of zij ontvangt. Ik ken echter wel mensen bij wie ik mijn wenkbrauwen optrek omdat ik niet goed weet of er sprake is van ernstige last van psychische/lichamelijke klachten of meer van "een schop onder de kont" nodig hebben. En ik denk dat veel mensen zo iemand misschien wel in hun omgeving kennen.
Dan nog vind ik dat je niet te hard mag oordelen hoor, want dat wat je van de buitenkant kunt zien als buitenstaander zal nooit het totaalpakket zijn, maar eerlijk is eerlijk: ik heb er bij sommige mensen wel eens mijn vraagtekens bij gezet en gedacht: zien we niet allemaal wel eens op tegen een werkdag, zijn we niet allemaal wel eens een tijdje pissed omdat de werksfeer ver te zoeken is...
Maar goed, het kan natuurlijk ook zijn dat de ene persoon labieler is en hier dusdanig onder lijdt dat werken onmogelijk wordt gemaakt, daar waar een stabielere persoon in de praktijk ook echt minder klachten heeft.
Ik had net nog willen typen: iedereen vindt het waarschijnlijk fijner om 's ochtends te kunnen bedenken: ga ik vandaag shoppen in de stad, een boswandeling maken of naar het strand, dan dat je van 8.00 tot 17.00 op kantoor zit en vast moet houden aan een X aantal vakantiedagen, maar bij nader inzien geldt dat wellicht alleen op korte termijn...Het is om lodderig van te worden. Geloof me, een agenda vullen met alle tijd van de wereld is vele malen moeilijker dan wanneer je geen tijd hebt. Werken is veel leuker, socialer, voedender.
woensdag 16 oktober 2013 om 10:53
quote:NYC schreef op 16 oktober 2013 @ 10:46:
Ik zal iemand niet gauw een profiteur noemen, ongeacht welke uitkering hij of zij ontvangt. Ik ken echter wel mensen bij wie ik mijn wenkbrauwen optrek omdat ik niet goed weet of er sprake is van ernstige last van psychische/lichamelijke klachten of meer van "een schop onder de kont" nodig hebben. En ik denk dat veel mensen zo iemand misschien wel in hun omgeving kennen.
Misschien ben ik zo iemand. ik heb de Wajong gekregen toen ik in een dip zat, inmiddels voel ik me weer wat beter. Ik lig niet op bed, ik eet niet uit een rietje..
Maar met beter voelen helaas, is er nog geen baan. Daar zit hem de kneep. Als dat met een schop onder de kont zou lukken heb ik daar graag een blauwe reet voor over!
Ik zou maar wat graag een baan willen. In eerste instantie op eigen niveau, maar als dat niet lukt, post bezorgen, schoonmaken, wat dan ook. Niks doen is funest voor mij. Nu studeer ik nog, maar toen ik ' tussen studies' zat verveelde ik me kapot. Alle dagen zijn dan even leeg.
Ik zal iemand niet gauw een profiteur noemen, ongeacht welke uitkering hij of zij ontvangt. Ik ken echter wel mensen bij wie ik mijn wenkbrauwen optrek omdat ik niet goed weet of er sprake is van ernstige last van psychische/lichamelijke klachten of meer van "een schop onder de kont" nodig hebben. En ik denk dat veel mensen zo iemand misschien wel in hun omgeving kennen.
Misschien ben ik zo iemand. ik heb de Wajong gekregen toen ik in een dip zat, inmiddels voel ik me weer wat beter. Ik lig niet op bed, ik eet niet uit een rietje..
Maar met beter voelen helaas, is er nog geen baan. Daar zit hem de kneep. Als dat met een schop onder de kont zou lukken heb ik daar graag een blauwe reet voor over!
Ik zou maar wat graag een baan willen. In eerste instantie op eigen niveau, maar als dat niet lukt, post bezorgen, schoonmaken, wat dan ook. Niks doen is funest voor mij. Nu studeer ik nog, maar toen ik ' tussen studies' zat verveelde ik me kapot. Alle dagen zijn dan even leeg.
woensdag 16 oktober 2013 om 10:54
quote:NYC schreef op 16 oktober 2013 @ 10:46:
Ik zal iemand niet gauw een profiteur noemen, ongeacht welke uitkering hij of zij ontvangt. Ik ken echter wel mensen bij wie ik mijn wenkbrauwen optrek omdat ik niet goed weet of er sprake is van ernstige last van psychische/lichamelijke klachten of meer van "een schop onder de kont" nodig hebben. En ik denk dat veel mensen zo iemand misschien wel in hun omgeving kennen.
Dan nog vind ik dat je niet te hard mag oordelen hoor, want dat wat je van de buitenkant kunt zien als buitenstaander zal nooit het totaalpakket zijn, maar eerlijk is eerlijk: ik heb er bij sommige mensen wel eens mijn vraagtekens bij gezet en gedacht: zien we niet allemaal wel eens op tegen een werkdag, zijn we niet allemaal wel eens een tijdje pissed omdat de werksfeer ver te zoeken is...
Maar goed, het kan natuurlijk ook zijn dat de ene persoon labieler is en hier dusdanig onder lijdt dat werken onmogelijk wordt gemaakt, daar waar een stabielere persoon in de praktijk ook echt minder klachten heeft.
Ik had net nog willen typen: iedereen vindt het waarschijnlijk fijner om 's ochtends te kunnen bedenken: ga ik vandaag shoppen in de stad, een boswandeling maken of naar het strand, dan dat je van 8.00 tot 17.00 op kantoor zit en vast moet houden aan een X aantal vakantiedagen, maar bij nader inzien geldt dat wellicht alleen op korte termijn...
Ja, en 'de grap' om voor mezelf te spreken, dat dat voor mij vaak geen optie was. Ik had de energie niet om lekker een strand of boswandeling te maken, uitgebreid de stad in te gaan of noem het op...Was al blij als ik het eind van de dag redde zonder tussen door gelegen te moeten hebben.
En op korte termijn is dat leuk idd (mits je dat allemaal wel kan) maar op den duur komt dat je neus ook wel weer uit en is het wel gewoon fijn om je nuttig te kunnen maken en zinvol te kunnen voelen!
Maar goed, ik voel me overigens nog steeds geen profiteur hoor, sta daar toch iets anders in dan TO
Ik zal iemand niet gauw een profiteur noemen, ongeacht welke uitkering hij of zij ontvangt. Ik ken echter wel mensen bij wie ik mijn wenkbrauwen optrek omdat ik niet goed weet of er sprake is van ernstige last van psychische/lichamelijke klachten of meer van "een schop onder de kont" nodig hebben. En ik denk dat veel mensen zo iemand misschien wel in hun omgeving kennen.
Dan nog vind ik dat je niet te hard mag oordelen hoor, want dat wat je van de buitenkant kunt zien als buitenstaander zal nooit het totaalpakket zijn, maar eerlijk is eerlijk: ik heb er bij sommige mensen wel eens mijn vraagtekens bij gezet en gedacht: zien we niet allemaal wel eens op tegen een werkdag, zijn we niet allemaal wel eens een tijdje pissed omdat de werksfeer ver te zoeken is...
Maar goed, het kan natuurlijk ook zijn dat de ene persoon labieler is en hier dusdanig onder lijdt dat werken onmogelijk wordt gemaakt, daar waar een stabielere persoon in de praktijk ook echt minder klachten heeft.
Ik had net nog willen typen: iedereen vindt het waarschijnlijk fijner om 's ochtends te kunnen bedenken: ga ik vandaag shoppen in de stad, een boswandeling maken of naar het strand, dan dat je van 8.00 tot 17.00 op kantoor zit en vast moet houden aan een X aantal vakantiedagen, maar bij nader inzien geldt dat wellicht alleen op korte termijn...
Ja, en 'de grap' om voor mezelf te spreken, dat dat voor mij vaak geen optie was. Ik had de energie niet om lekker een strand of boswandeling te maken, uitgebreid de stad in te gaan of noem het op...Was al blij als ik het eind van de dag redde zonder tussen door gelegen te moeten hebben.
En op korte termijn is dat leuk idd (mits je dat allemaal wel kan) maar op den duur komt dat je neus ook wel weer uit en is het wel gewoon fijn om je nuttig te kunnen maken en zinvol te kunnen voelen!
Maar goed, ik voel me overigens nog steeds geen profiteur hoor, sta daar toch iets anders in dan TO
woensdag 16 oktober 2013 om 10:59
quote:indianapouch schreef op 16 oktober 2013 @ 10:54:
Maar goed, ik voel me overigens nog steeds geen profiteur hoor, sta daar toch iets anders in dan TO Misschien maakt het ook uit wat je hebt. (zou niet moeten, maar toch). Als je iets lichamelijks hebt is het veel duidelijker dat je niet kan werken, en is er misschien ook meer begrip. Psychische klachten zijn toch wat 'vager'. Hoe echt ze ook zijn, voor sommige mensen hangt er toch een zweem van aanstellerij aan.
En dan heb ik ook nog vrij lichte klachten (nu wel tenminste). Met zware psychische klachten (schizofreen, een klassieke autist) snapt men ook wel dat meedraaien in het bedrijfsleven hem niet gaat worden..
Maar goed, ik voel me overigens nog steeds geen profiteur hoor, sta daar toch iets anders in dan TO Misschien maakt het ook uit wat je hebt. (zou niet moeten, maar toch). Als je iets lichamelijks hebt is het veel duidelijker dat je niet kan werken, en is er misschien ook meer begrip. Psychische klachten zijn toch wat 'vager'. Hoe echt ze ook zijn, voor sommige mensen hangt er toch een zweem van aanstellerij aan.
En dan heb ik ook nog vrij lichte klachten (nu wel tenminste). Met zware psychische klachten (schizofreen, een klassieke autist) snapt men ook wel dat meedraaien in het bedrijfsleven hem niet gaat worden..
woensdag 16 oktober 2013 om 11:04
woensdag 16 oktober 2013 om 11:09
Ik las gister dit artikel over mensen gratis geld geven. Het is wel mooi om te lezen dat wetenschappers toch ettelijke keren hebben aangetoond dat de gemiddelde persoon van nature geen profiteur is. De meeste Wajong'ers die ik zelf ken zouden ook dolgraag participeren, en doen dat ook waar mogelijk. Waar het UWV dan overigens weer een bureaucratische papierwinkel van maakt waar je U tegen zegt. Ook niet erg motiverend.
woensdag 16 oktober 2013 om 11:10
Ik zie Wajong als een stimulatie voor een werkgever om over een vooroordeel heen te kunnen stappen. Als je aangenomen bent, kun jij als Wajonger ook laten zien dat je heus wel wat kunt en geen excuusTruus bent.
Zet hem gewoon op in je baan en ga er voor. Het staat niet achter je functienaam en op je werk zal heus niet iedereen het weten.
Zet hem gewoon op in je baan en ga er voor. Het staat niet achter je functienaam en op je werk zal heus niet iedereen het weten.
woensdag 16 oktober 2013 om 11:10
Ik heb het artikel niet gelezen. Ik ben blij dat er voorzieningen zijn voor mensen die niet kunnen werken en daar hoef jij je echt niet schuldig over te voelen. Helaas zijn er veel mensen die frauderen, ik ken mensen met Wajong die echt niets mankeren en zich anders voordoen bij arts bezoeken. Vaak ook nog een bubs kinderen en daar kunnen ze dan wel voor zorgen. Ook nog het lef hebben om te zeggen dat ze niet gaan werken omdat ze hun eigen kinderen willen opvoeden, lekker makkelijk als je elke maand een x bedrag gestort krijgt.
woensdag 16 oktober 2013 om 11:11
woensdag 16 oktober 2013 om 11:13
quote:Molly_Bolt schreef op 16 oktober 2013 @ 11:10:
Ik zie Wajong als een stimulatie voor een werkgever om over een vooroordeel heen te kunnen stappen. Als je aangenomen bent, kun jij als Wajonger ook laten zien dat je heus wel wat kunt en geen excuusTruus bent.
Precies, ik hoop dat het me lukt. Er komt een quotum aan, dus da's goed voor mijn kansen.
Ik zie Wajong als een stimulatie voor een werkgever om over een vooroordeel heen te kunnen stappen. Als je aangenomen bent, kun jij als Wajonger ook laten zien dat je heus wel wat kunt en geen excuusTruus bent.
Precies, ik hoop dat het me lukt. Er komt een quotum aan, dus da's goed voor mijn kansen.
woensdag 16 oktober 2013 om 11:13
quote:amby schreef op 16 oktober 2013 @ 11:09:
Ik las gister dit artikel over mensen gratis geld geven. Het is wel mooi om te lezen dat wetenschappers toch ettelijke keren hebben aangetoond dat de gemiddelde persoon van nature geen profiteur is. De meeste Wajong'ers die ik zelf ken zouden ook dolgraag participeren, en doen dat ook waar mogelijk. Waar het UWV dan overigens weer een bureaucratische papierwinkel van maakt waar je U tegen zegt. Ook niet erg motiverend.Leuk artikel, ik ga m lezen!
Ik las gister dit artikel over mensen gratis geld geven. Het is wel mooi om te lezen dat wetenschappers toch ettelijke keren hebben aangetoond dat de gemiddelde persoon van nature geen profiteur is. De meeste Wajong'ers die ik zelf ken zouden ook dolgraag participeren, en doen dat ook waar mogelijk. Waar het UWV dan overigens weer een bureaucratische papierwinkel van maakt waar je U tegen zegt. Ook niet erg motiverend.Leuk artikel, ik ga m lezen!
woensdag 16 oktober 2013 om 11:14
Precies, daarom schreef ik ook: realiseer me ook echt wel dat dat - zeker op lange termijn - absoluut niet iets om jaloers op te hoeven zijn, plus dat je als buitenstaander ook niet altijd het hele verhaal kent, de vermoeidheid of de depressieve gevoelens van iemand kunt begrijpen. Daarom wil ik ook niet te hard oordelen en altijd kritisch blijven.
Maar ik zou ook liegen als de gedachte van "aanstellerij" nooit door mijn hoofd heeft gespeeld wanneer ik weer eens vrolijke foto's van dagjes uit op mijn FB pagina voorbij zag komen, wanneer je zelf juist zo spaarzaam moet omgaan met die weinige vrije dagen die je kunt opnemen.
Het is eigenlijk pas nu, jaren later, en deze vriendin nog steeds in een uitkering zit (ik weet niet welke) dat ik denk: hier kun je toch geen blijdschap meer uit halen, dit voelt toch niet meer als extra vrije dagen... Nu vind ik het vooral heel rot voor haar zelf.
Maar ik zou ook liegen als de gedachte van "aanstellerij" nooit door mijn hoofd heeft gespeeld wanneer ik weer eens vrolijke foto's van dagjes uit op mijn FB pagina voorbij zag komen, wanneer je zelf juist zo spaarzaam moet omgaan met die weinige vrije dagen die je kunt opnemen.
Het is eigenlijk pas nu, jaren later, en deze vriendin nog steeds in een uitkering zit (ik weet niet welke) dat ik denk: hier kun je toch geen blijdschap meer uit halen, dit voelt toch niet meer als extra vrije dagen... Nu vind ik het vooral heel rot voor haar zelf.
woensdag 16 oktober 2013 om 11:21
quote:vlunduuurr schreef op 16 oktober 2013 @ 10:53:
[...]
Misschien ben ik zo iemand. ik heb de Wajong gekregen toen ik in een dip zat, inmiddels voel ik me weer wat beter. Ik lig niet op bed, ik eet niet uit een rietje..
Maar met beter voelen helaas, is er nog geen baan. Daar zit hem de kneep. Als dat met een schop onder de kont zou lukken heb ik daar graag een blauwe reet voor over!
Ik zou maar wat graag een baan willen. In eerste instantie op eigen niveau, maar als dat niet lukt, post bezorgen, schoonmaken, wat dan ook. Niks doen is funest voor mij. Nu studeer ik nog, maar toen ik ' tussen studies' zat verveelde ik me kapot. Alle dagen zijn dan even leeg.Even voor m'n beeldvorming: als je inmiddels grotendeels uit je dip bent, wordt de Wajong dan niet stopgezet? Moet je vaak op controle of iets dergelijks?
[...]
Misschien ben ik zo iemand. ik heb de Wajong gekregen toen ik in een dip zat, inmiddels voel ik me weer wat beter. Ik lig niet op bed, ik eet niet uit een rietje..
Maar met beter voelen helaas, is er nog geen baan. Daar zit hem de kneep. Als dat met een schop onder de kont zou lukken heb ik daar graag een blauwe reet voor over!
Ik zou maar wat graag een baan willen. In eerste instantie op eigen niveau, maar als dat niet lukt, post bezorgen, schoonmaken, wat dan ook. Niks doen is funest voor mij. Nu studeer ik nog, maar toen ik ' tussen studies' zat verveelde ik me kapot. Alle dagen zijn dan even leeg.Even voor m'n beeldvorming: als je inmiddels grotendeels uit je dip bent, wordt de Wajong dan niet stopgezet? Moet je vaak op controle of iets dergelijks?
woensdag 16 oktober 2013 om 11:22
quote:NYC schreef op 16 oktober 2013 @ 11:14:
Maar ik zou ook liegen als de gedachte van "aanstellerij" nooit door mijn hoofd heeft gespeeld wanneer ik weer eens vrolijke foto's van dagjes uit op mijn FB pagina voorbij zag komen, wanneer je zelf juist zo spaarzaam moet omgaan met die weinige vrije dagen die je kunt opnemen.
Het is eigenlijk pas nu, jaren later, en deze vriendin nog steeds in een uitkering zit (ik weet niet welke) dat ik denk: hier kun je toch geen blijdschap meer uit halen, dit voelt toch niet meer als extra vrije dagen... Nu vind ik het vooral heel rot voor haar zelf.
Precies, zo is het maar net.
Zo'n persoon zal op facebook ook foto's van dingen tegen komen die ze met haar 900 euro per maand nooit zal kunnen betalen...
Maar ik zou ook liegen als de gedachte van "aanstellerij" nooit door mijn hoofd heeft gespeeld wanneer ik weer eens vrolijke foto's van dagjes uit op mijn FB pagina voorbij zag komen, wanneer je zelf juist zo spaarzaam moet omgaan met die weinige vrije dagen die je kunt opnemen.
Het is eigenlijk pas nu, jaren later, en deze vriendin nog steeds in een uitkering zit (ik weet niet welke) dat ik denk: hier kun je toch geen blijdschap meer uit halen, dit voelt toch niet meer als extra vrije dagen... Nu vind ik het vooral heel rot voor haar zelf.
Precies, zo is het maar net.
Zo'n persoon zal op facebook ook foto's van dingen tegen komen die ze met haar 900 euro per maand nooit zal kunnen betalen...
woensdag 16 oktober 2013 om 11:24
quote:MilaDila schreef op 16 oktober 2013 @ 11:21:
[...]
Even voor m'n beeldvorming: als je inmiddels grotendeels uit je dip bent, wordt de Wajong dan niet stopgezet? Moet je vaak op controle of iets dergelijks?
Nee, dat niet. Omdat het wel om een levenslange aandoening gaat (autisme).
Maar waarschijnlijk raak ik over een paar jaar toch mijn uitkering kwijt, omdat men iets van 80% van de Wajongers als 'geschikt voor arbeid' wil herkeuren.
[...]
Even voor m'n beeldvorming: als je inmiddels grotendeels uit je dip bent, wordt de Wajong dan niet stopgezet? Moet je vaak op controle of iets dergelijks?
Nee, dat niet. Omdat het wel om een levenslange aandoening gaat (autisme).
Maar waarschijnlijk raak ik over een paar jaar toch mijn uitkering kwijt, omdat men iets van 80% van de Wajongers als 'geschikt voor arbeid' wil herkeuren.
woensdag 16 oktober 2013 om 11:27
quote:amby schreef op 16 oktober 2013 @ 11:09:
Ik las gister dit artikel over mensen gratis geld geven. Het is wel mooi om te lezen dat wetenschappers toch ettelijke keren hebben aangetoond dat de gemiddelde persoon van nature geen profiteur is. De meeste Wajong'ers die ik zelf ken zouden ook dolgraag participeren, en doen dat ook waar mogelijk. Waar het UWV dan overigens weer een bureaucratische papierwinkel van maakt waar je U tegen zegt. Ook niet erg motiverend.
Dit is zeer indrukwekkend. Bij bepaalde verhalen hou ik het niet droog.
Er is Eind jaren 70 begin 80 een discussie geweest over een basisinkomen hier in Nederland van 1500 gulden, dat is helaas niet doorgegaan. Ik vraag me ook af hoe Nederland er nu aan toe zou zijn geweest als het wel doorgang had gekregen.
Wat dat betreft ben ik een spookrijder die niet snapt waar al die spookrijders vandaan komen. Geld maakt WEL gelukkig en arbeidzaam en ondernemingslustig en gezond!
Ik las gister dit artikel over mensen gratis geld geven. Het is wel mooi om te lezen dat wetenschappers toch ettelijke keren hebben aangetoond dat de gemiddelde persoon van nature geen profiteur is. De meeste Wajong'ers die ik zelf ken zouden ook dolgraag participeren, en doen dat ook waar mogelijk. Waar het UWV dan overigens weer een bureaucratische papierwinkel van maakt waar je U tegen zegt. Ook niet erg motiverend.
Dit is zeer indrukwekkend. Bij bepaalde verhalen hou ik het niet droog.
Er is Eind jaren 70 begin 80 een discussie geweest over een basisinkomen hier in Nederland van 1500 gulden, dat is helaas niet doorgegaan. Ik vraag me ook af hoe Nederland er nu aan toe zou zijn geweest als het wel doorgang had gekregen.
Wat dat betreft ben ik een spookrijder die niet snapt waar al die spookrijders vandaan komen. Geld maakt WEL gelukkig en arbeidzaam en ondernemingslustig en gezond!
woensdag 16 oktober 2013 om 11:27
Je moet je er niets van aantrekken.
Helaas komen met deze sociale voorzieningen ook proviteurs, dat is een feit. Mijn buurvrouw zit al heel haar leven in de bijstand en haar dochter van 22 nu ook. Ze mankeren niets, ze kan wel zwart werk doen maar achter de kassa bij de supermarkt niet :S.
Haar dochter is jaren begeleid door instanties om haar aan het werk of studie te krijgen, en geen succes. Ondertussen zeiken dat er geen geld naar ontwikkelingslanden. Sorry maar dan snap je het niet helemaal!
Helaas komen met deze sociale voorzieningen ook proviteurs, dat is een feit. Mijn buurvrouw zit al heel haar leven in de bijstand en haar dochter van 22 nu ook. Ze mankeren niets, ze kan wel zwart werk doen maar achter de kassa bij de supermarkt niet :S.
Haar dochter is jaren begeleid door instanties om haar aan het werk of studie te krijgen, en geen succes. Ondertussen zeiken dat er geen geld naar ontwikkelingslanden. Sorry maar dan snap je het niet helemaal!
woensdag 16 oktober 2013 om 11:28
Ik snap je gevoel, ik had dat gevoel ook in de korte tijd dat ik een uitkering had (dat was gedurende een aantal maanden, steeds met tussenpozen omdat ik dan weer een tijdje een uitzendbaan had). Het is allang niet meer zo dat je dat cadeau krijgt, ik solliciteerde me helemaal suf, werd streng gecontroleerd, in de tijden dat ik geen werk had voelde ik me heel nutteloos en eenzaam thuis en toen waren die discussies er ook al volop. Ik weet nog dat ik toen op een ander forum in een discussie over werklozen een opmerking las a la 'allemaal bij elkaar zetten en collectief platbombarderen'. Ik trok me die dingen heel erg aan. Terwijl ik me al lullig genoeg voelde, afgestudeerd en - voor mijn gevoel - nergens goed voor, niet voor de banen waar ik voor was opgeleid en ook niet voor andere banen. Er zal vast nog wel een handjevol mensen met een grote bek zijn die proberen te profiteren van dit soort voorzieningen, maar in mijn ogen zijn ze zwaar, heel zwaar in de minderheid en werd je eerder afgeblaft en stevig op je plek gezet bij instanties, ook als je bedoelingen gewoon goed waren en je hard op zoek was naar een baan.
Don't waste your time on jealousy,
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.
woensdag 16 oktober 2013 om 11:30
quote:ellka schreef op 16 oktober 2013 @ 11:27:
Je moet je er niets van aantrekken.
Helaas komen met deze sociale voorzieningen ook proviteurs, dat is een feit. Mijn buurvrouw zit al heel haar leven in de bijstand en haar dochter van 22 nu ook. Ze mankeren niets, ze kan wel zwart werk doen maar achter de kassa bij de supermarkt niet :S.
Haar dochter is jaren begeleid door instanties om haar aan het werk of studie te krijgen, en geen succes. Ondertussen zeiken dat er geen geld naar ontwikkelingslanden. Sorry maar dan snap je het niet helemaal!Sneu is dat..
Je moet je er niets van aantrekken.
Helaas komen met deze sociale voorzieningen ook proviteurs, dat is een feit. Mijn buurvrouw zit al heel haar leven in de bijstand en haar dochter van 22 nu ook. Ze mankeren niets, ze kan wel zwart werk doen maar achter de kassa bij de supermarkt niet :S.
Haar dochter is jaren begeleid door instanties om haar aan het werk of studie te krijgen, en geen succes. Ondertussen zeiken dat er geen geld naar ontwikkelingslanden. Sorry maar dan snap je het niet helemaal!Sneu is dat..
woensdag 16 oktober 2013 om 11:31
quote:Susan schreef op 16 oktober 2013 @ 11:28:
Er zal vast nog wel een handjevol mensen met een grote bek zijn die proberen te profiteren van dit soort voorzieningen, maar in mijn ogen zijn ze zwaar, heel zwaar in de minderheid en werd je eerder afgeblaft en stevig op je plek gezet bij instanties, ook als je bedoelingen gewoon goed waren en je hard op zoek was naar een baan.Precies, men doet alsof het de regel is ipv de uitzondering. Gelukkig zijn ze bij het UWV in mijn geval niet zo.
Er zal vast nog wel een handjevol mensen met een grote bek zijn die proberen te profiteren van dit soort voorzieningen, maar in mijn ogen zijn ze zwaar, heel zwaar in de minderheid en werd je eerder afgeblaft en stevig op je plek gezet bij instanties, ook als je bedoelingen gewoon goed waren en je hard op zoek was naar een baan.Precies, men doet alsof het de regel is ipv de uitzondering. Gelukkig zijn ze bij het UWV in mijn geval niet zo.
