Relaties
alle pijlers
En wat nu?
donderdag 19 juni 2008 om 00:32
Hallo,
Ik heb nog niet zoveel gepost, maar al wel veel meegelezen.
Maar nu weet ik even niet zo goed wat ik moet doen.
Zal proberen een korte schets te geven van wat er gebeurt is en hoe de situatie nu is.
Ik heb een lange, zware en pijnlijke relatie van 5 jaar achter de rug, wel een prachtige zoon aan over gehouden!
Hier heb ik al eens eerder over gepost en nu niet zo relevant.
Ik heb ruim een jaar geleden een lieve jongen leren kennen, probleem is echter, hij woont in Frankrijk.
Nu heb ik een baantje in Belgie bij een raceteam waar ik eens in 2 weken een paar dagen voor heen moet en rijd dan door voor een paar dagen bij mijn vriend. Mijn ouders gunnen me dit en zien dit ook een beetje als een soort 'opstap' voor later.
Met andere woorden: mijn vriend en ik zien elkaar niet dagelijks maar wel regelmatig. Alles prima, gezellig, leuk, seks is super, wat wil ik nog meer zou je zo zeggen.
Al is er zwart randje: is voor hem wel moeilijk naar mij toe te komen, maar als er iets anders wordt gepland door zijn vrienden, dat kan dan ineens wel.
Aan de andere kant, is hij vreselijk attent, lieve cadeautjes, lieve mailtjes, liedjes op cd, best romantisch eigenlijk.
Nu zit het zo; een paar x heb ik pech gehad: 1x heeft hij mijn auto kapot gereden (per ongeluk) maar door het wachten op de verzekering moest ik iets langer bij hem logeren dan gepland. 1 x was mijn koeling stuk en moest de auto gerepareerd worden, dus paar dagen langer dan gepland.
2x kwam het zo uit met mijn werk dat het makkelijker was 2 dagen langer bij hem te blijven dan heen en weer (scheelde me 600 kilometer)
Nu vorige week ben ik 3 dagen langer gebleven vanwege een knallende ruzie met mijn moeder. Dat werd me even allemaal verweten dat dat mijn eiegn schuld zou zijn en ik hem wel even flink in de weg zat door niet aan de planning te houden.???
Goed, was niet handig van me, daar heb ik al veelvuldig mijn excuses voor aangeboden, heb ik mijn kop in zand gestoken en er niets over verteld.Ik dacht zolang mijn vriend er niet naar vraagt, dan is er ook niets aan de hand.
tot na 3 dagen hij mij begint te verwijten dat ik hem in de weg zit, hij mij niet geloofd en vertrouwd en wat ik ook zou zeggen, het zou altijd maar een stom excuus zijn. ????
Hij zei: ik durf je niet meer over de vloer te laten komen, bang dat je langer blijft dan gepland.????
Goed, hij is bijzonder gestressed vanwege zijn scriptie die hij aan het schrijven is, maar deze reactie vond ik erg bot.
Ik heb uitgelegd wat er aan de hand was, uitgelegd waarom ik soms wat onzeker reageer vanwege het verleden (dit wist hij al, heb hem in de eerste maanden alles verteld, maar ik val hem daar nooit mee lastig, dat is iets wat ik heb meegemaakt en zelf moet verwerken verder, maar wel belangrijk dat hij het wist, maar werkt soms gewoon onbewust wel door) ik word daar altijd erg emotioneel van, was namelijk heel heel heftig en naar, hij zei: praten we daar morgen verder over? ik ben moe. let wel: ik zat nog steeds huilend op bed, had net dingen verteld die ik nog nooit verteld had.
Hij draait zich gewoon om, gaat slapen, dus ik werd wat pissig, wilde gewoon even een knuffel, maar hij werd boos op mij, dat ik hem niet zijn rust gaf.???
Even voor de duidelijkheid: als ik die dagen langer ben gebleven dan gepland, heeft hij nog geen seconde last van mij gehad, heb zelf ook genoeg te doen en voor mij is het ook heel vervelend langer te blijven, mis mijn zoon dan als hel!
Nu ben ik dus weer thuis (ruzie met ma gelukkig opgelost) maar kreeg ik ruim een jaar lang elke dag smsjes met I love you, miss you, want you etc. Vanaf 1 op andere moment is dat afgelopen, mag ik blij zijn dattie zijn naam eronder zet.
ik ben 27, hij 24, had daarnaast plannen om 2 jaar in het buitenland te gaan werken, misschien dat hem dat allemaal te veel is geworden? Dat hij vast zit aan een vriendin met een kind en een verleden?
maar kan de liefde over zijn in 1 week tijd? We hadden een echt sterke basis en hebben al een paar heftige dingen meegemaakt waarin ik hem heel erg heb moeten steunen, maar krijg geen steun terug.
Nu had hij mij 2 maanden geleden een duur cadeau voor onze gezamelijke hobby gegeven. Ik had hem al gezegd dat dat veel te gek was (300 euro, hij is student) en hij zei: zie dat maar als compensatie voor je auto die ik in de prak heb gereden (wat wel klopt, ik ga in premie behoorlijk wat omhoog en ben ook honderden euro's duurder uit, berekend over 5 jaar)
Nu wil hij dat geld ineens wel terug, zo van: ja maar ik ben student, was ook wel wat gek.????
Ik weet dat hij net een paar dagen met zijn beste vriend is weggeweest vanwege zijn studie, is het raadzaam contact met die vriend op te nemen (ken hem heel goed)
Ik wil hem best loslaten als dat beter is voor hem. maar zou hem zo missen.
is misschien allemaal wat langer geworden dan gedacht en misschien wat warrig. Dus als er vragen zijn...dan graag.
Ik heb nog niet zoveel gepost, maar al wel veel meegelezen.
Maar nu weet ik even niet zo goed wat ik moet doen.
Zal proberen een korte schets te geven van wat er gebeurt is en hoe de situatie nu is.
Ik heb een lange, zware en pijnlijke relatie van 5 jaar achter de rug, wel een prachtige zoon aan over gehouden!
Hier heb ik al eens eerder over gepost en nu niet zo relevant.
Ik heb ruim een jaar geleden een lieve jongen leren kennen, probleem is echter, hij woont in Frankrijk.
Nu heb ik een baantje in Belgie bij een raceteam waar ik eens in 2 weken een paar dagen voor heen moet en rijd dan door voor een paar dagen bij mijn vriend. Mijn ouders gunnen me dit en zien dit ook een beetje als een soort 'opstap' voor later.
Met andere woorden: mijn vriend en ik zien elkaar niet dagelijks maar wel regelmatig. Alles prima, gezellig, leuk, seks is super, wat wil ik nog meer zou je zo zeggen.
Al is er zwart randje: is voor hem wel moeilijk naar mij toe te komen, maar als er iets anders wordt gepland door zijn vrienden, dat kan dan ineens wel.
Aan de andere kant, is hij vreselijk attent, lieve cadeautjes, lieve mailtjes, liedjes op cd, best romantisch eigenlijk.
Nu zit het zo; een paar x heb ik pech gehad: 1x heeft hij mijn auto kapot gereden (per ongeluk) maar door het wachten op de verzekering moest ik iets langer bij hem logeren dan gepland. 1 x was mijn koeling stuk en moest de auto gerepareerd worden, dus paar dagen langer dan gepland.
2x kwam het zo uit met mijn werk dat het makkelijker was 2 dagen langer bij hem te blijven dan heen en weer (scheelde me 600 kilometer)
Nu vorige week ben ik 3 dagen langer gebleven vanwege een knallende ruzie met mijn moeder. Dat werd me even allemaal verweten dat dat mijn eiegn schuld zou zijn en ik hem wel even flink in de weg zat door niet aan de planning te houden.???
Goed, was niet handig van me, daar heb ik al veelvuldig mijn excuses voor aangeboden, heb ik mijn kop in zand gestoken en er niets over verteld.Ik dacht zolang mijn vriend er niet naar vraagt, dan is er ook niets aan de hand.
tot na 3 dagen hij mij begint te verwijten dat ik hem in de weg zit, hij mij niet geloofd en vertrouwd en wat ik ook zou zeggen, het zou altijd maar een stom excuus zijn. ????
Hij zei: ik durf je niet meer over de vloer te laten komen, bang dat je langer blijft dan gepland.????
Goed, hij is bijzonder gestressed vanwege zijn scriptie die hij aan het schrijven is, maar deze reactie vond ik erg bot.
Ik heb uitgelegd wat er aan de hand was, uitgelegd waarom ik soms wat onzeker reageer vanwege het verleden (dit wist hij al, heb hem in de eerste maanden alles verteld, maar ik val hem daar nooit mee lastig, dat is iets wat ik heb meegemaakt en zelf moet verwerken verder, maar wel belangrijk dat hij het wist, maar werkt soms gewoon onbewust wel door) ik word daar altijd erg emotioneel van, was namelijk heel heel heftig en naar, hij zei: praten we daar morgen verder over? ik ben moe. let wel: ik zat nog steeds huilend op bed, had net dingen verteld die ik nog nooit verteld had.
Hij draait zich gewoon om, gaat slapen, dus ik werd wat pissig, wilde gewoon even een knuffel, maar hij werd boos op mij, dat ik hem niet zijn rust gaf.???
Even voor de duidelijkheid: als ik die dagen langer ben gebleven dan gepland, heeft hij nog geen seconde last van mij gehad, heb zelf ook genoeg te doen en voor mij is het ook heel vervelend langer te blijven, mis mijn zoon dan als hel!
Nu ben ik dus weer thuis (ruzie met ma gelukkig opgelost) maar kreeg ik ruim een jaar lang elke dag smsjes met I love you, miss you, want you etc. Vanaf 1 op andere moment is dat afgelopen, mag ik blij zijn dattie zijn naam eronder zet.
ik ben 27, hij 24, had daarnaast plannen om 2 jaar in het buitenland te gaan werken, misschien dat hem dat allemaal te veel is geworden? Dat hij vast zit aan een vriendin met een kind en een verleden?
maar kan de liefde over zijn in 1 week tijd? We hadden een echt sterke basis en hebben al een paar heftige dingen meegemaakt waarin ik hem heel erg heb moeten steunen, maar krijg geen steun terug.
Nu had hij mij 2 maanden geleden een duur cadeau voor onze gezamelijke hobby gegeven. Ik had hem al gezegd dat dat veel te gek was (300 euro, hij is student) en hij zei: zie dat maar als compensatie voor je auto die ik in de prak heb gereden (wat wel klopt, ik ga in premie behoorlijk wat omhoog en ben ook honderden euro's duurder uit, berekend over 5 jaar)
Nu wil hij dat geld ineens wel terug, zo van: ja maar ik ben student, was ook wel wat gek.????
Ik weet dat hij net een paar dagen met zijn beste vriend is weggeweest vanwege zijn studie, is het raadzaam contact met die vriend op te nemen (ken hem heel goed)
Ik wil hem best loslaten als dat beter is voor hem. maar zou hem zo missen.
is misschien allemaal wat langer geworden dan gedacht en misschien wat warrig. Dus als er vragen zijn...dan graag.
anoniem_65120 wijzigde dit bericht op 19-06-2008 01:08
Reden: misschien iets duidelijker nu? en wat spelfouten her en der
Reden: misschien iets duidelijker nu? en wat spelfouten her en der
% gewijzigd
donderdag 19 juni 2008 om 00:44
Het lijkt mij dat hij een relatie met jou op afstand wel oke vindt, maar meer ook niet. Je bent een aantal keren wat langer dan gepland bij hem gebleven en dat vindt hij zo te lezen maar niks.
Je hebt het over een paar dagen, niet over een maand ofzo, dat vind ik niet veel. Een man die echt van je houdt, zou het juist leuk vinden als jij een keer wat langer kunt blijven, maar hij dus overduidelijk niet.
Je hebt het over een paar dagen, niet over een maand ofzo, dat vind ik niet veel. Een man die echt van je houdt, zou het juist leuk vinden als jij een keer wat langer kunt blijven, maar hij dus overduidelijk niet.
Cum non tum age
donderdag 19 juni 2008 om 00:46
Oké, dat het een warrig verhaal is ietwat zacht uitgedrukt, maar tussen de regels door begrijp ik je wel.
Een vrouw met een verleden.... ja, dat ben je. Erg? Nee, je zegt zelf dat je er niet mee te koop loopt, en dat bewijs je door hem pas na 1 jaar alle ins en outs te vertellen. Ik persoonlijk had hem dat wat eerder verteld, maar volgens mij moet dat geen belemmering zijn. Dat je onverwacht 3 dagen bij hem komt logeren.... als hij daar van over zijn toeren raakt.... dan kan hij niet veel hebben. Ook hier had ik gewoon verteld dat ik ruzie had met mijn moeder.... nu kom je "spontaan"langs, verteld hem niet de reden van je bezoek....
Ik vind het zwaar aangezet om je niet meer te vertrouwen
Als ik jou was, en je wilt hem terug, moet je echt leren je emoties aan een ander te vertellen. Dan weet degene ook wat er in je omgaat. Jij verwxht iets van een ander, maar je kunt het zelf die ander niet geven.
De liefde moet van twee kanten komen, en liefde is niet alleen goede sex, maar ook vertrouwen. En dat gaf je niet aan hem.
Sorry dat ik zo bot ben, maar ik geef je advies voor je eigen bestwil.
Een vrouw met een verleden.... ja, dat ben je. Erg? Nee, je zegt zelf dat je er niet mee te koop loopt, en dat bewijs je door hem pas na 1 jaar alle ins en outs te vertellen. Ik persoonlijk had hem dat wat eerder verteld, maar volgens mij moet dat geen belemmering zijn. Dat je onverwacht 3 dagen bij hem komt logeren.... als hij daar van over zijn toeren raakt.... dan kan hij niet veel hebben. Ook hier had ik gewoon verteld dat ik ruzie had met mijn moeder.... nu kom je "spontaan"langs, verteld hem niet de reden van je bezoek....
Ik vind het zwaar aangezet om je niet meer te vertrouwen
Als ik jou was, en je wilt hem terug, moet je echt leren je emoties aan een ander te vertellen. Dan weet degene ook wat er in je omgaat. Jij verwxht iets van een ander, maar je kunt het zelf die ander niet geven.
De liefde moet van twee kanten komen, en liefde is niet alleen goede sex, maar ook vertrouwen. En dat gaf je niet aan hem.
Sorry dat ik zo bot ben, maar ik geef je advies voor je eigen bestwil.
donderdag 19 juni 2008 om 00:49
Ja, dat had ik zelf ook al zitten denken, maar dat strookt niet dat ik overal vol trots door hem geintroduceerd ben bij vrienden. Bij elke 'happening' aanwezig moest zijn, familie of van vrienden. Op die incidenten na (zie boven), geen enkel probleem gehad.
Maar vanaf deze laatste week is dat allemaal over, geen lieve smsjes meer, geen telefoontjes,geen mailtjes. Worden in 1 x afgesloten met zijn naam ipv love you etc.
kan liefde over zijn in 1 week?
Moet ik zijn vriend polsen? hem onverwachts bezoeken om te kijken hoe hij reageerd? Hem laten gaan?
Maar vanaf deze laatste week is dat allemaal over, geen lieve smsjes meer, geen telefoontjes,geen mailtjes. Worden in 1 x afgesloten met zijn naam ipv love you etc.
kan liefde over zijn in 1 week?
Moet ik zijn vriend polsen? hem onverwachts bezoeken om te kijken hoe hij reageerd? Hem laten gaan?
donderdag 19 juni 2008 om 00:50
donderdag 19 juni 2008 om 03:31
quote:underwaterworld schreef op 19 juni 2008 @ 00:32:
Aan de andere kant, is hij vreselijk attent, lieve cadeautjes, lieve mailtjes, liedjes op cd, best romantisch eigenlijk.
Vertaling: je bent leuk voor de sex, maar voor hem niet echt relatie materiaal. Als je tevreden bent met de sex, okay. Maar het zal niet een fijne relatie worden met hem.
Trouwens je verleden betekend toch niet dat je niet recht hebt op een leuke en (echt) lieve man? Waarom neem je met minder genoegen?
Aan de andere kant, is hij vreselijk attent, lieve cadeautjes, lieve mailtjes, liedjes op cd, best romantisch eigenlijk.
Vertaling: je bent leuk voor de sex, maar voor hem niet echt relatie materiaal. Als je tevreden bent met de sex, okay. Maar het zal niet een fijne relatie worden met hem.
Trouwens je verleden betekend toch niet dat je niet recht hebt op een leuke en (echt) lieve man? Waarom neem je met minder genoegen?
donderdag 19 juni 2008 om 08:40
Hoi underwaterworld,
allereerst: wat een vervelende situatie waar je nu inzit. Kan me voorstellen dat dit erg lastig voor je is.
Maar wat ik er van denk, tja, dat is den ik niet zo leuk om te horen. Ik lees in je berichtje veel dingen die erop wijzen dat jij veel voor hem overhebt en heel graag bij hem wil zijn, maar dat dat andersom niet zo sterk lijkt. Dit kan een aantal dingen betekenen:
- hij vindt je wel echt een leuke meid, maar weet zelf nog niet wat hij ermee aanmoet. Ook de afstand kan voor hem lastig zijn.
- hij vindt het allemaal prima zolang jij naar hem toekomt en jullie samen zijn, máár hij heeft zijn eigen leven en dat wil hij houden. Jij bent dus leuk voor erbij, als een extraatje, maar niet meer dan dat.
Ik neig eerlijk gezegd naar het laatste. Kijk, als jij bij wijze van een paar weken bij hem op de bank gebivakkeerd had, zou ik zeggen, ja, tuurlijk mag hij dat wat overdreven vinden, maar we hebben het over een paar dagen! Daarnaast kennen jullie elkaar al langer, dus het echte aftasten is ook al voorbij denk ik. Hij zou blij moeten zijn als jij lekker een paar daagjes langskwam ('meer tijd met zn vriendin!). Maar dat is hij dus niet. Dat vind ik vreemd. En dat hij je voorstelt aan zijn vrienden zegt wat mij betreft niet zo veel; het lijkt dat het allemaal op zijn voorwaarden moet gaan. Hebben jullie bijv wel op andere momenten (goed!) gepraat over jouw verleden. Want het lijkt mij dat je daar nog erg mee zit (en logisch ook), maar wat ik zo begrijp heeft hij er totaal geen interesse en begrip voor. Hij wil wel de leuke dingen met jou, maar alle 'shit' moet je maar bij je houden? (correct me if i'm wrong)
Verder vind ik het raar als je iemand een cadeau geeft en dat een tijdje later terug wil.
Wel wil ik even zeggen, maar dat weet je zelf ook al, dat het wel handig is als je zelf ook open en eerlijk bent over de redenen waarom je langer wilt blijven. Als je dit vooraf aan hem aangeeft reageert hij misschien anders?!
Je zou contact op kunnen nemen met die vriend, even polsen wat hij denkt. Máár: uiteindelijk moet je gewoon met je vriend zelf gaan praten, het gaat tenslotte om jullie
Succes
allereerst: wat een vervelende situatie waar je nu inzit. Kan me voorstellen dat dit erg lastig voor je is.
Maar wat ik er van denk, tja, dat is den ik niet zo leuk om te horen. Ik lees in je berichtje veel dingen die erop wijzen dat jij veel voor hem overhebt en heel graag bij hem wil zijn, maar dat dat andersom niet zo sterk lijkt. Dit kan een aantal dingen betekenen:
- hij vindt je wel echt een leuke meid, maar weet zelf nog niet wat hij ermee aanmoet. Ook de afstand kan voor hem lastig zijn.
- hij vindt het allemaal prima zolang jij naar hem toekomt en jullie samen zijn, máár hij heeft zijn eigen leven en dat wil hij houden. Jij bent dus leuk voor erbij, als een extraatje, maar niet meer dan dat.
Ik neig eerlijk gezegd naar het laatste. Kijk, als jij bij wijze van een paar weken bij hem op de bank gebivakkeerd had, zou ik zeggen, ja, tuurlijk mag hij dat wat overdreven vinden, maar we hebben het over een paar dagen! Daarnaast kennen jullie elkaar al langer, dus het echte aftasten is ook al voorbij denk ik. Hij zou blij moeten zijn als jij lekker een paar daagjes langskwam ('meer tijd met zn vriendin!). Maar dat is hij dus niet. Dat vind ik vreemd. En dat hij je voorstelt aan zijn vrienden zegt wat mij betreft niet zo veel; het lijkt dat het allemaal op zijn voorwaarden moet gaan. Hebben jullie bijv wel op andere momenten (goed!) gepraat over jouw verleden. Want het lijkt mij dat je daar nog erg mee zit (en logisch ook), maar wat ik zo begrijp heeft hij er totaal geen interesse en begrip voor. Hij wil wel de leuke dingen met jou, maar alle 'shit' moet je maar bij je houden? (correct me if i'm wrong)
Verder vind ik het raar als je iemand een cadeau geeft en dat een tijdje later terug wil.
Wel wil ik even zeggen, maar dat weet je zelf ook al, dat het wel handig is als je zelf ook open en eerlijk bent over de redenen waarom je langer wilt blijven. Als je dit vooraf aan hem aangeeft reageert hij misschien anders?!
Je zou contact op kunnen nemen met die vriend, even polsen wat hij denkt. Máár: uiteindelijk moet je gewoon met je vriend zelf gaan praten, het gaat tenslotte om jullie
Succes
vrijdag 20 juni 2008 om 10:52
Hai underwaterworld,
Heb je contact opgenomen? Hoe is het gegaan?
Heb een soortgelijke ex gehad en ik kan je zeggen, ook al is ie anders of op zijn vrijheid gesteld, voor een langere relatie is het geen goed teken als hij zo reageert.
Dat van dat huilen en zich dan gewoon omdraaien en je lastig vinden en rust willen herken ik heel erg van mijn ex. Hij heeft het dan ook plots uitgemaakt omdat ik meer van hem zou houden dan hij van mij en hij geen toekomst met mij zag.
Ben er toen kapot van geweest maar blij nu dat ik een kans krijg met een misschien wel meer toegewijdere en liefdevollere man, iets wat ik zelf ook kan geven aan een ander.
Sterkte!
Eef
Heb je contact opgenomen? Hoe is het gegaan?
Heb een soortgelijke ex gehad en ik kan je zeggen, ook al is ie anders of op zijn vrijheid gesteld, voor een langere relatie is het geen goed teken als hij zo reageert.
Dat van dat huilen en zich dan gewoon omdraaien en je lastig vinden en rust willen herken ik heel erg van mijn ex. Hij heeft het dan ook plots uitgemaakt omdat ik meer van hem zou houden dan hij van mij en hij geen toekomst met mij zag.
Ben er toen kapot van geweest maar blij nu dat ik een kans krijg met een misschien wel meer toegewijdere en liefdevollere man, iets wat ik zelf ook kan geven aan een ander.
Sterkte!
Eef
maandag 23 juni 2008 om 00:06
quote:eefje1980 schreef op 20 juni 2008 @ 10:52:
Hai underwaterworld,
Heb je contact opgenomen? Hoe is het gegaan?
Heb een soortgelijke ex gehad en ik kan je zeggen, ook al is ie anders of op zijn vrijheid gesteld, voor een langere relatie is het geen goed teken als hij zo reageert.
Dat van dat huilen en zich dan gewoon omdraaien en je lastig vinden en rust willen herken ik heel erg van mijn ex. Hij heeft het dan ook plots uitgemaakt omdat ik meer van hem zou houden dan hij van mij en hij geen toekomst met mij zag.
Ben er toen kapot van geweest maar blij nu dat ik een kans krijg met een misschien wel meer toegewijdere en liefdevollere man, iets wat ik zelf ook kan geven aan een ander.
Sterkte!
Eef
heb hem 2 x gesproken, was oke, hebben het niet over 'moeilijke' dingen gehad.
ik heb besloten aanstaande zaterdag onverwachts naar hem toe te gaan, kijken hoe hij reageert en dan vervolgens een goed gesprek.
We hebben teveel samen (vind ik dan) om dit via de telefoon af te handelen, maar ik wil niet dat hij zich van tevoren kan indekken.
Wil duidelijkheid en ben bang dat ik al weet waar dit op uitdraait
maar goed, is dat dan wel duidelijk in ieder geval
Hai underwaterworld,
Heb je contact opgenomen? Hoe is het gegaan?
Heb een soortgelijke ex gehad en ik kan je zeggen, ook al is ie anders of op zijn vrijheid gesteld, voor een langere relatie is het geen goed teken als hij zo reageert.
Dat van dat huilen en zich dan gewoon omdraaien en je lastig vinden en rust willen herken ik heel erg van mijn ex. Hij heeft het dan ook plots uitgemaakt omdat ik meer van hem zou houden dan hij van mij en hij geen toekomst met mij zag.
Ben er toen kapot van geweest maar blij nu dat ik een kans krijg met een misschien wel meer toegewijdere en liefdevollere man, iets wat ik zelf ook kan geven aan een ander.
Sterkte!
Eef
heb hem 2 x gesproken, was oke, hebben het niet over 'moeilijke' dingen gehad.
ik heb besloten aanstaande zaterdag onverwachts naar hem toe te gaan, kijken hoe hij reageert en dan vervolgens een goed gesprek.
We hebben teveel samen (vind ik dan) om dit via de telefoon af te handelen, maar ik wil niet dat hij zich van tevoren kan indekken.
Wil duidelijkheid en ben bang dat ik al weet waar dit op uitdraait
maar goed, is dat dan wel duidelijk in ieder geval
maandag 23 juni 2008 om 01:00
alleen de lusten, niet de lasten. Dat is wat hij wil ! Lijkt me duidelijk als jij je eigen openingspost even terug leest. Kijk eens wat je opschrijft! Hij is leuk, lief, aardig, attent, goed in bed.. MAAR hij wil je eigenlijk weghebben, alsof je volgens een strikte planning leeft en hem tot last bent. Ik zie nergens liefde naar voren komen.
maandag 23 juni 2008 om 18:12
quote:kreeft1 schreef op 23 juni 2008 @ 01:45:
Underwaterworld, hoe is het nu?
Hmm, ben er veel over aan het nadenken, misschien zelfs al een beetje afscheid aan het nemen.
Nog 5 dagen en dan zie ik hem dus....Heb nog geen flauw idee hoe dit gaat aflopen, al ben ik bang. ga hem vreselijk missen.
Ik laat het weten zodra ik nieuws heb.
Dankjullie wel!
Underwaterworld, hoe is het nu?
Hmm, ben er veel over aan het nadenken, misschien zelfs al een beetje afscheid aan het nemen.
Nog 5 dagen en dan zie ik hem dus....Heb nog geen flauw idee hoe dit gaat aflopen, al ben ik bang. ga hem vreselijk missen.
Ik laat het weten zodra ik nieuws heb.
Dankjullie wel!
