Gezondheid
alle pijlers
Uitstrijkje in ziekenhuis wel of niet doen?
maandag 18 november 2013 om 15:58
Onlangs ben ik bij de huisarts geweest om een uitstrijkje te laten maken. Helaas is dit niet gelukt en de huisarts heeft me daarom naar het ziekenhuis verwezen. Ik twijfel echter of ik moet gaan.
Waarom twijfel?
1. het mislukte uitstrijkje is me erg tegengevallen qua pijn en impact. Ik vond het bijzonder vervelend en heb nog dagen last gehad van pijnklachten. Daarnaast voelde het 'in mijn hoofd' ook niet prettig om iemand, ook al is het een professional, zo'n intieme handeling te laten doen.
2. een uitstrijkje in het ziekenhuis valt niet onder het bevolkingsonderzoek en moet ik zelf betalen.
Allereerst besef ik natuurlijk dat zo'n onderzoek er niet voor niets is, op het moment dat je voortijdig kanker kunt opsporen moet je dat zeker doen. Daarvoor heb ik dan ook de al voor het mislukte uitstrijkje aanwezige schroom opzij gezet.
Maar ik heb inmiddels wat meer in verdiept en gelezen dat het onderzoek bedoeld is om baarmoederhalskanker op te sporen dat veroorzaakt wordt door een sexueel overdraagbaar virus. Ik vraag me nu af of een onderzoek in mijn geval uberhaupt nodig is. Mijn man en ik waren elkaars eerste op sexueel gebied en voor ik mijn man ontmoette is voor mij sexueel contact nooit verder gegaan dan wat friemelen. En zelfs met mijn echtgenoot heb ik bijna alleen beschermde (met condoom) sex gehad, omdat ik vanwege gezondheidsproblemen geen hormonale anticonceptie mag gebruiken.
Uiteraard ga ik dit nog een keer met mijn huisarts bespreken, maar wie heeft vast adviezen, tips of eigen ervaringen?
Waarom twijfel?
1. het mislukte uitstrijkje is me erg tegengevallen qua pijn en impact. Ik vond het bijzonder vervelend en heb nog dagen last gehad van pijnklachten. Daarnaast voelde het 'in mijn hoofd' ook niet prettig om iemand, ook al is het een professional, zo'n intieme handeling te laten doen.
2. een uitstrijkje in het ziekenhuis valt niet onder het bevolkingsonderzoek en moet ik zelf betalen.
Allereerst besef ik natuurlijk dat zo'n onderzoek er niet voor niets is, op het moment dat je voortijdig kanker kunt opsporen moet je dat zeker doen. Daarvoor heb ik dan ook de al voor het mislukte uitstrijkje aanwezige schroom opzij gezet.
Maar ik heb inmiddels wat meer in verdiept en gelezen dat het onderzoek bedoeld is om baarmoederhalskanker op te sporen dat veroorzaakt wordt door een sexueel overdraagbaar virus. Ik vraag me nu af of een onderzoek in mijn geval uberhaupt nodig is. Mijn man en ik waren elkaars eerste op sexueel gebied en voor ik mijn man ontmoette is voor mij sexueel contact nooit verder gegaan dan wat friemelen. En zelfs met mijn echtgenoot heb ik bijna alleen beschermde (met condoom) sex gehad, omdat ik vanwege gezondheidsproblemen geen hormonale anticonceptie mag gebruiken.
Uiteraard ga ik dit nog een keer met mijn huisarts bespreken, maar wie heeft vast adviezen, tips of eigen ervaringen?
dinsdag 26 november 2013 om 01:18
Heb niet het hele topic doorgelezen, dus geen idee of het al genoemd is, maar ALS je besluit het uitstrijkje in het ziekenhuis te laten doen, is het in jouw geval misschien prettiger om het in een niet-academisch ziekenhuis te laten doen.
Dan krijg je tenminste geen arts-in-opleiding en/of co-assistent ernaast staan om 'mee te kijken' (alhoewel je dat altijd kan weigeren, vragen ze vantevoren), en krijg je geen co-assistent die het uitstrijkje bij je uitvoert (maar mag je net als bovenstaande ook weigeren) maar gewoon een arts.
Bedenk dat een uitstrijkje van je eigen risico af gaat. Als je dat al (deels) hebt opgemaakt dit jaar, zou je dit jaar 'gratis' of goedkoper kunnen gaan (dus nog snel afspraak maken voor eind dec!)
Ga er vanuit dat het anders een dure aangelegenheid is die je sowieso denk ik wel 120 euro kost, maar ook best kans dat het je de volle 360 euro kost. Zorgkosten zijn ontzettend duur en totaal onoverzichtelijk geworden, sinds de invoering van die DBC's. En vantevoren kunnen ze je helaas niet vertellen hoeveel het ongeveer gaat kosten :S (hoezo marktwerking dus, als je de prijs van het 'produkt' pas achteraf te horen krijgt)
In jouw geval acht ik de kans heel erg klein op een HPV-besmetting. Alhoewel je HPV ook al kunt krijgen van overig seksueel contact dan neuken, is de kans wel erg gering als jij als je partner elkaars eerste zijn. En dan zou het ook nog eens zo moeten zijn dat jij tot die kleine minderheid behoort die het virus niet vanzelf afbreken en afwijkingen gaat ontwikkelen.
En die afwijkingen leiden dan ook in het gros van de gevallen niet eens tot kanker, en gaan vaak ook nog vanzelf weg....
Ik heb zelf wel een uitstrijkje laten maken voor het bvo ruim anderhalf jaar geleden (ook wel meer bedpartners) bleek afwijkend dus moest naar gyneacoloog. Inmiddels vele afspraken en een behandeling verder, en ze zijn er na anderhalf jaar pas achtergekomen waar de afwijkende uitstrijkjes vandaan kwamen. Het blijkt iets milds te zijn op rand van bmh, wat wel potentieel erger kan worden. Moet nu afwachten, en als het erger wordt halen ze het weg.
Het heeft me veel geld, enorm veel stress, en een behandeling die achteraf onnodig was gekost. En zit nu nog steeds met de stress omdat ik weet dat er toch iets zit wat er niet hoort. Het is een aanslag op mijn vrouw-zijn, seksualiteit. Ik denk er iedere dag aan.
Als ik achteraf had kunnen kiezen, had ik dat eerste uitstrijkje misschien nooit laten doen, gezien de stress en het geld en een nare ervaring tijdens een van die colposcopieen etc. wat het me heeft gekost, en dat afgewogen tegen de veel kleinere kans dat het erger wordt/ ooit kanker wordt...
Dan krijg je tenminste geen arts-in-opleiding en/of co-assistent ernaast staan om 'mee te kijken' (alhoewel je dat altijd kan weigeren, vragen ze vantevoren), en krijg je geen co-assistent die het uitstrijkje bij je uitvoert (maar mag je net als bovenstaande ook weigeren) maar gewoon een arts.
Bedenk dat een uitstrijkje van je eigen risico af gaat. Als je dat al (deels) hebt opgemaakt dit jaar, zou je dit jaar 'gratis' of goedkoper kunnen gaan (dus nog snel afspraak maken voor eind dec!)
Ga er vanuit dat het anders een dure aangelegenheid is die je sowieso denk ik wel 120 euro kost, maar ook best kans dat het je de volle 360 euro kost. Zorgkosten zijn ontzettend duur en totaal onoverzichtelijk geworden, sinds de invoering van die DBC's. En vantevoren kunnen ze je helaas niet vertellen hoeveel het ongeveer gaat kosten :S (hoezo marktwerking dus, als je de prijs van het 'produkt' pas achteraf te horen krijgt)
In jouw geval acht ik de kans heel erg klein op een HPV-besmetting. Alhoewel je HPV ook al kunt krijgen van overig seksueel contact dan neuken, is de kans wel erg gering als jij als je partner elkaars eerste zijn. En dan zou het ook nog eens zo moeten zijn dat jij tot die kleine minderheid behoort die het virus niet vanzelf afbreken en afwijkingen gaat ontwikkelen.
En die afwijkingen leiden dan ook in het gros van de gevallen niet eens tot kanker, en gaan vaak ook nog vanzelf weg....
Ik heb zelf wel een uitstrijkje laten maken voor het bvo ruim anderhalf jaar geleden (ook wel meer bedpartners) bleek afwijkend dus moest naar gyneacoloog. Inmiddels vele afspraken en een behandeling verder, en ze zijn er na anderhalf jaar pas achtergekomen waar de afwijkende uitstrijkjes vandaan kwamen. Het blijkt iets milds te zijn op rand van bmh, wat wel potentieel erger kan worden. Moet nu afwachten, en als het erger wordt halen ze het weg.
Het heeft me veel geld, enorm veel stress, en een behandeling die achteraf onnodig was gekost. En zit nu nog steeds met de stress omdat ik weet dat er toch iets zit wat er niet hoort. Het is een aanslag op mijn vrouw-zijn, seksualiteit. Ik denk er iedere dag aan.
Als ik achteraf had kunnen kiezen, had ik dat eerste uitstrijkje misschien nooit laten doen, gezien de stress en het geld en een nare ervaring tijdens een van die colposcopieen etc. wat het me heeft gekost, en dat afgewogen tegen de veel kleinere kans dat het erger wordt/ ooit kanker wordt...
dinsdag 26 november 2013 om 01:32
quote:lasvegas84 schreef op 20 november 2013 @ 22:28:
[...]
Je had ook PAP3B, als ik het goed begrijp? Dat is geen baarmoederhalskanker en ook geen voorstadium. Het houdt wel in dat de cellen van de baarmoederhals ernstig afwijkend zijn. Dit wordt idd lang niet altijd veroorzaakt door het HPV-virus en dat is waarschijnlijk bij jou het geval geweest.
Ze hebben onderzoek ingezet naar de hoog-risico HPV types en die waren bij jou dus niet aanwezig, dat kan, dat is idd niet erg zeldzaam ofzo.
Het geeft ook direct aan dat de kans om daadwerkelijk baarmoederhalskanker te ontwikkelen vanuit die PAP3B een stuk kleiner is dan wanneer je wel besmet was met een van de hoog-risico HPV-virussen. Je had een grotere kans dat het lichaam het zelf opruimde, wat ook gebeurd is.
Andere optie zou kunnen zijn dat je lichaam het HPV al had geklaard, toen je erop werd getest en dat je lichaam sowieso al lang en breed bezig was die ernstig onrustige cellen weer op te ruimen.
Eerste optie lijkt me het meest waarschijnlijk trouwens.
Ik loop zelf al anderhalf jaar bij gyneacologen voor afwijkende uitstrijkjes (heb nu CIN I aan rand bmh). Ik had steeds een pap 3a2, en eenmaal een pap 3a1.
Ik heb nagevraagd waarom ze bij mij niet testen of ik hoog-risico HPV heb (dus type 16+18 oa), zodat ik weet of ik me misschien helemaal geen zorgen hoef te maken om die (nu gevonden) CIN I als blijkt dat ik geen hoog risico HPV heb.
De gyneacologen zeiden toen (heb het een aantal keer gevraagd)dat hr-HPV vrijwel ALTIJD het geval is bij een pap die hoger is dan 3a1.
Althans, denk ik dan, bij een pap waarbij de KOPAC ook wijst op afwijkende plaveiselcellen en niet op een of ander ontstekingsbeeld door iets anders. Want bij pap hoort ook nog een KOPAC code (zie google). Als daar uit komt dat je een P4 of P5 hebt wbt plaveiselcellen, dan is dat ALTIJD een indicatie dat je dus hoog risico HPV hebt, want bij een laag-risico HPV krijg je niet zulke ernstige afwijkingen aan je cellen/ weefsel.
Mijn CIN I komt dus ook door hoog risico HPV. Laag-risico HPV kan zoiets niet veroorzaken. Dat veroorzaakt hooguit genitale wratten.
De enige reden waarom ze soms testen op HPV is als iemand tweemaal een pap 2 heeft. Pap 2 kan nog van alles zijn: een onsteking, wat onrustige cellen etc. Maar ook hr-HPV die bezig is afwijkingen te gaan veroorzaken.
Als ze dan op HPV testen en daar blijkt geen hoog risico HPV uit, dan kunnen ze zo'n vrouw dus geruststellen en is er geen verder onderzoek nodig (op het gebied van de bmhk dan, misschien wel op het gebied van ontstekingen of zo daar). Dan is dat afwijkende papje dus niet veroorzaakt door hr-HPV en is er dus ook geen kans dat ze bmhk gaat ontwikkelen (als ze verder geen nieuwe sekspartners krijgt enzo dan he
)
Verder is het zo, dat als je ooit besmet bent geraakt met HPV, de kans heel erg groot is dat je besmet bent met meerdere varianten van het virus. Dus als je ooit genitale wratten hebt gehad, is de kans erg reeel dat je ook de hr-varianten of andere HPV varianten tegelijkertijd hebt opgelopen, werd mij verteld.
[...]
Je had ook PAP3B, als ik het goed begrijp? Dat is geen baarmoederhalskanker en ook geen voorstadium. Het houdt wel in dat de cellen van de baarmoederhals ernstig afwijkend zijn. Dit wordt idd lang niet altijd veroorzaakt door het HPV-virus en dat is waarschijnlijk bij jou het geval geweest.
Ze hebben onderzoek ingezet naar de hoog-risico HPV types en die waren bij jou dus niet aanwezig, dat kan, dat is idd niet erg zeldzaam ofzo.
Het geeft ook direct aan dat de kans om daadwerkelijk baarmoederhalskanker te ontwikkelen vanuit die PAP3B een stuk kleiner is dan wanneer je wel besmet was met een van de hoog-risico HPV-virussen. Je had een grotere kans dat het lichaam het zelf opruimde, wat ook gebeurd is.
Andere optie zou kunnen zijn dat je lichaam het HPV al had geklaard, toen je erop werd getest en dat je lichaam sowieso al lang en breed bezig was die ernstig onrustige cellen weer op te ruimen.
Eerste optie lijkt me het meest waarschijnlijk trouwens.
Ik loop zelf al anderhalf jaar bij gyneacologen voor afwijkende uitstrijkjes (heb nu CIN I aan rand bmh). Ik had steeds een pap 3a2, en eenmaal een pap 3a1.
Ik heb nagevraagd waarom ze bij mij niet testen of ik hoog-risico HPV heb (dus type 16+18 oa), zodat ik weet of ik me misschien helemaal geen zorgen hoef te maken om die (nu gevonden) CIN I als blijkt dat ik geen hoog risico HPV heb.
De gyneacologen zeiden toen (heb het een aantal keer gevraagd)dat hr-HPV vrijwel ALTIJD het geval is bij een pap die hoger is dan 3a1.
Althans, denk ik dan, bij een pap waarbij de KOPAC ook wijst op afwijkende plaveiselcellen en niet op een of ander ontstekingsbeeld door iets anders. Want bij pap hoort ook nog een KOPAC code (zie google). Als daar uit komt dat je een P4 of P5 hebt wbt plaveiselcellen, dan is dat ALTIJD een indicatie dat je dus hoog risico HPV hebt, want bij een laag-risico HPV krijg je niet zulke ernstige afwijkingen aan je cellen/ weefsel.
Mijn CIN I komt dus ook door hoog risico HPV. Laag-risico HPV kan zoiets niet veroorzaken. Dat veroorzaakt hooguit genitale wratten.
De enige reden waarom ze soms testen op HPV is als iemand tweemaal een pap 2 heeft. Pap 2 kan nog van alles zijn: een onsteking, wat onrustige cellen etc. Maar ook hr-HPV die bezig is afwijkingen te gaan veroorzaken.
Als ze dan op HPV testen en daar blijkt geen hoog risico HPV uit, dan kunnen ze zo'n vrouw dus geruststellen en is er geen verder onderzoek nodig (op het gebied van de bmhk dan, misschien wel op het gebied van ontstekingen of zo daar). Dan is dat afwijkende papje dus niet veroorzaakt door hr-HPV en is er dus ook geen kans dat ze bmhk gaat ontwikkelen (als ze verder geen nieuwe sekspartners krijgt enzo dan he
)Verder is het zo, dat als je ooit besmet bent geraakt met HPV, de kans heel erg groot is dat je besmet bent met meerdere varianten van het virus. Dus als je ooit genitale wratten hebt gehad, is de kans erg reeel dat je ook de hr-varianten of andere HPV varianten tegelijkertijd hebt opgelopen, werd mij verteld.
dinsdag 26 november 2013 om 11:12
Tja, als je zo gaat redeneren, de kans op bmhkanker is inderdaad niet zo groot, maar ik was bij mijn eerste uitstrijkje mooi de sjaak. En als ik het niet had laten maken was ik er nu misschien niet meer geweest, of had geen kinderen meer kunnen krijgen.
Ik kan je verhaal trouwens toch ook niet helemaal volgen hoor Gwenni, je zegt dat als je het achteraf had geweten dat je het uitstrijkje misschien liever niet had laten doen maar je zegt ook dat er afwijkende cellen zijn gevonden die in de gaten gehouden moeten worden. Dat kan ik niet met elkaar rijmen, had je dan liever je kop in het zand gestoken en op hoop van zegen dan maar??
Ik kan je verhaal trouwens toch ook niet helemaal volgen hoor Gwenni, je zegt dat als je het achteraf had geweten dat je het uitstrijkje misschien liever niet had laten doen maar je zegt ook dat er afwijkende cellen zijn gevonden die in de gaten gehouden moeten worden. Dat kan ik niet met elkaar rijmen, had je dan liever je kop in het zand gestoken en op hoop van zegen dan maar??
dinsdag 26 november 2013 om 12:32
quote:Sense-1970 schreef op 25 november 2013 @ 22:52:
Dat mensen liever vertrouwen op hun eigen gokwerk, en de info verkregen op een openbaar forum... Prima, maar als het om mijn lichaam zou gaan had ik naar de huisarts geluisterd..
Miss.Marissie geeft aan dat ze twijfelt over het uitstrijkje en daarover in gesprek wil gaan met haar huisarts. Ze vraagt ook de ervaringen van forummers. Jij noemt dat onnozel. Een paar mensen, waaronder ik, moedigen haar aan om te praten met de huisarts, omdat een uitstrijkje misschien niet nodig/wenselijk is bij haar. Ja, dat zou echt kunnen. Ik zie niemand TO adviseren dat ze zonder overleg geen uitstrijkje moet laten doen.
Wat ik jammer vind is dat je onwaarheden het forum op slingert (dat 30% van de bmhkankergevallen niet door HPV zou zijn veroorzaakt). Ik wilde eerst 'onnozel' zeggen, maar dat is het niet. Het is gewoon hartstikke ingewikkelde materie en ik weet zeker dat je het goed bedoelt, maar het klopt niet. Ik vind het heel erg dat je (een voorstadium van) bmhkanker hebt gehad. Fijn dat het nu goed gaat. Ik zie trouwens nog steeds geen goede onderbouwing van jouw claim dat het niet veroorzaakt is door HPV.
Wanneer het over kanker gaat kan je niet genoeg voorlichting vragen. Er is niks mis met kijken naar de nadelen en noodzaak van een bevolkingsonderzoek, als het maar op feiten is gebaseerd.
Dat mensen liever vertrouwen op hun eigen gokwerk, en de info verkregen op een openbaar forum... Prima, maar als het om mijn lichaam zou gaan had ik naar de huisarts geluisterd..
Miss.Marissie geeft aan dat ze twijfelt over het uitstrijkje en daarover in gesprek wil gaan met haar huisarts. Ze vraagt ook de ervaringen van forummers. Jij noemt dat onnozel. Een paar mensen, waaronder ik, moedigen haar aan om te praten met de huisarts, omdat een uitstrijkje misschien niet nodig/wenselijk is bij haar. Ja, dat zou echt kunnen. Ik zie niemand TO adviseren dat ze zonder overleg geen uitstrijkje moet laten doen.
Wat ik jammer vind is dat je onwaarheden het forum op slingert (dat 30% van de bmhkankergevallen niet door HPV zou zijn veroorzaakt). Ik wilde eerst 'onnozel' zeggen, maar dat is het niet. Het is gewoon hartstikke ingewikkelde materie en ik weet zeker dat je het goed bedoelt, maar het klopt niet. Ik vind het heel erg dat je (een voorstadium van) bmhkanker hebt gehad. Fijn dat het nu goed gaat. Ik zie trouwens nog steeds geen goede onderbouwing van jouw claim dat het niet veroorzaakt is door HPV.
Wanneer het over kanker gaat kan je niet genoeg voorlichting vragen. Er is niks mis met kijken naar de nadelen en noodzaak van een bevolkingsonderzoek, als het maar op feiten is gebaseerd.
dinsdag 26 november 2013 om 13:26
quote:citronella schreef op 26 november 2013 @ 11:12:
Tja, als je zo gaat redeneren, de kans op bmhkanker is inderdaad niet zo groot, maar ik was bij mijn eerste uitstrijkje mooi de sjaak. En als ik het niet had laten maken was ik er nu misschien niet meer geweest, of had geen kinderen meer kunnen krijgen.
Ik kan je verhaal trouwens toch ook niet helemaal volgen hoor Gwenni, je zegt dat als je het achteraf had geweten dat je het uitstrijkje misschien liever niet had laten doen maar je zegt ook dat er afwijkende cellen zijn gevonden die in de gaten gehouden moeten worden. Dat kan ik niet met elkaar rijmen, had je dan liever je kop in het zand gestoken en op hoop van zegen dan maar??
Ik denk dat wat Gwenni bedoelt is dat een traject van afwijkende uitstrijkjes zo heftig kan zijn, zowel lichamelijk als emotioneel. Als je daarmee kanker voorkomt is het het waard, maar misschien had je wel helemaal geen kanker gekregen (en dan was het het dus niet waard!). Alleen dat weet je niet van tevoren.
Vergelijk het met je kans op borstkanker. Sommige vrouwen weten dat ze een erfelijke afwijking hebben waardoor ze 80% kans hebben op het krijgen van borstkanker in hun leven. Een grote groep kiest dan voor preventieve amputatie. Begrijpelijk. Maar wat als je 50% kans hebt? 25%? Of 13% zoals alle 'normale' vrouwen? Voor iedereen ligt de grens anders, alhoewel een chirurg nooit bij 13% kans zou willen amputeren natuurlijk.
Maar het is natuurlijk niet zo makkelijk te vergelijken, omdat een borstamputatie veel ingrijpender is dan een behandeling bij een verkeerd uitstrijkje, alhoewel Gwenni laat zien dat dat ook geen piece of cake hoeft te zijn.
Anderszijds is de kans op borstkanker veel groter dan op baarmoederhalskanker, ook als er geen bevolkingsonderzoek was geweest. Dat geldt ook voor de kans op overlijden aan de ziektes.
Tja, als je zo gaat redeneren, de kans op bmhkanker is inderdaad niet zo groot, maar ik was bij mijn eerste uitstrijkje mooi de sjaak. En als ik het niet had laten maken was ik er nu misschien niet meer geweest, of had geen kinderen meer kunnen krijgen.
Ik kan je verhaal trouwens toch ook niet helemaal volgen hoor Gwenni, je zegt dat als je het achteraf had geweten dat je het uitstrijkje misschien liever niet had laten doen maar je zegt ook dat er afwijkende cellen zijn gevonden die in de gaten gehouden moeten worden. Dat kan ik niet met elkaar rijmen, had je dan liever je kop in het zand gestoken en op hoop van zegen dan maar??
Ik denk dat wat Gwenni bedoelt is dat een traject van afwijkende uitstrijkjes zo heftig kan zijn, zowel lichamelijk als emotioneel. Als je daarmee kanker voorkomt is het het waard, maar misschien had je wel helemaal geen kanker gekregen (en dan was het het dus niet waard!). Alleen dat weet je niet van tevoren.
Vergelijk het met je kans op borstkanker. Sommige vrouwen weten dat ze een erfelijke afwijking hebben waardoor ze 80% kans hebben op het krijgen van borstkanker in hun leven. Een grote groep kiest dan voor preventieve amputatie. Begrijpelijk. Maar wat als je 50% kans hebt? 25%? Of 13% zoals alle 'normale' vrouwen? Voor iedereen ligt de grens anders, alhoewel een chirurg nooit bij 13% kans zou willen amputeren natuurlijk.
Maar het is natuurlijk niet zo makkelijk te vergelijken, omdat een borstamputatie veel ingrijpender is dan een behandeling bij een verkeerd uitstrijkje, alhoewel Gwenni laat zien dat dat ook geen piece of cake hoeft te zijn.
Anderszijds is de kans op borstkanker veel groter dan op baarmoederhalskanker, ook als er geen bevolkingsonderzoek was geweest. Dat geldt ook voor de kans op overlijden aan de ziektes.
dinsdag 26 november 2013 om 16:45
quote:cerys schreef op 26 november 2013 @ 12:32:
[...]
Miss.Marissie geeft aan dat ze twijfelt over het uitstrijkje en daarover in gesprek wil gaan met haar huisarts. Ze vraagt ook de ervaringen van forummers. Jij noemt dat onnozel. Een paar mensen, waaronder ik, moedigen haar aan om te praten met de huisarts, omdat een uitstrijkje misschien niet nodig/wenselijk is bij haar. Ja, dat zou echt kunnen. Ik zie niemand TO adviseren dat ze zonder overleg geen uitstrijkje moet laten doen.
Wat ik jammer vind is dat je onwaarheden het forum op slingert (dat 30% van de bmhkankergevallen niet door HPV zou zijn veroorzaakt). Ik wilde eerst 'onnozel' zeggen, maar dat is het niet. Het is gewoon hartstikke ingewikkelde materie en ik weet zeker dat je het goed bedoelt, maar het klopt niet. Ik vind het heel erg dat je (een voorstadium van) bmhkanker hebt gehad. Fijn dat het nu goed gaat. Ik zie trouwens nog steeds geen goede onderbouwing van jouw claim dat het niet veroorzaakt is door HPV.
Wanneer het over kanker gaat kan je niet genoeg voorlichting vragen. Er is niks mis met kijken naar de nadelen en noodzaak van een bevolkingsonderzoek, als het maar op feiten is gebaseerd.
Echter was ze al bij de huisarts geweest, die had haar juist naar het ziekenhuis verwezen. Ze geeft zelf aan dat liever niet te doen en dan van het uitstrijkje af te zien..
De feiten spreken voor zich, het bevolkingsonderzoek is er niet voor jan met de korte achternaam..
Verder hoef ik voor jou niets te onderbouwen, ik ben op HPV getest, en de test is negatief, als dat voor jou niet voldoende onderbouwing is .. tja
[...]
Miss.Marissie geeft aan dat ze twijfelt over het uitstrijkje en daarover in gesprek wil gaan met haar huisarts. Ze vraagt ook de ervaringen van forummers. Jij noemt dat onnozel. Een paar mensen, waaronder ik, moedigen haar aan om te praten met de huisarts, omdat een uitstrijkje misschien niet nodig/wenselijk is bij haar. Ja, dat zou echt kunnen. Ik zie niemand TO adviseren dat ze zonder overleg geen uitstrijkje moet laten doen.
Wat ik jammer vind is dat je onwaarheden het forum op slingert (dat 30% van de bmhkankergevallen niet door HPV zou zijn veroorzaakt). Ik wilde eerst 'onnozel' zeggen, maar dat is het niet. Het is gewoon hartstikke ingewikkelde materie en ik weet zeker dat je het goed bedoelt, maar het klopt niet. Ik vind het heel erg dat je (een voorstadium van) bmhkanker hebt gehad. Fijn dat het nu goed gaat. Ik zie trouwens nog steeds geen goede onderbouwing van jouw claim dat het niet veroorzaakt is door HPV.
Wanneer het over kanker gaat kan je niet genoeg voorlichting vragen. Er is niks mis met kijken naar de nadelen en noodzaak van een bevolkingsonderzoek, als het maar op feiten is gebaseerd.
Echter was ze al bij de huisarts geweest, die had haar juist naar het ziekenhuis verwezen. Ze geeft zelf aan dat liever niet te doen en dan van het uitstrijkje af te zien..
De feiten spreken voor zich, het bevolkingsonderzoek is er niet voor jan met de korte achternaam..
Verder hoef ik voor jou niets te onderbouwen, ik ben op HPV getest, en de test is negatief, als dat voor jou niet voldoende onderbouwing is .. tja
veroordeel wat je ziet, maar wat jij ziet .... ben ik niet
dinsdag 26 november 2013 om 17:29
quote:Sense-1970 schreef op 26 november 2013 @ 16:45:
[...]
Echter was ze al bij de huisarts geweest, die had haar juist naar het ziekenhuis verwezen. Ze geeft zelf aan dat liever niet te doen en dan van het uitstrijkje af te zien..
De feiten spreken voor zich, het bevolkingsonderzoek is er niet voor jan met de korte achternaam..
Verder hoef ik voor jou niets te onderbouwen, ik ben op HPV getest, en de test is negatief, als dat voor jou niet voldoende onderbouwing is .. tja
Van mij hoef je helemaal niks. Die HPV-test was na de behandeling, daarin zie ik nog geen bewijs dat je het niet hebt gehad, anderen misschien wel.
TO geeft aan dat het uitstrijkje bij de huisarts niet goed ging en is doorverwezen naar het ziekenhuis. Toen ze dit topic begon had ze nog niet aan de huisarts verteld dat ze denkt (bijna) geen kans op een HPV-besmetting te hebben. Ze had nog geen gesprek gehad over de voor- en nadelen. Ze geeft niet aan dat ze van het uitstrijkje afziet zonder de huisarts te raadplegen.
Volgens mij lezen wij compleet verschillende dingen.
Jammer dat je niet wil zien dat HPV dé oorzaak is van baarmoederhalskanker en dat kritisch kijken naar deelname aan bevolkingsonderzoeken iets goeds is.
Ik ben heel blij met het bevolkingsonderzoek naar baarmoederhalskanker in het algemeen. Baarmoederhalskankersterfte is met 60% afgenomen! (http://www.kwf.nl/SiteCol ... nderzoek%20kanker-def.pdf). Maar er zijn individuen bij wie het meer schade dan winst kan berokkenen.
[...]
Echter was ze al bij de huisarts geweest, die had haar juist naar het ziekenhuis verwezen. Ze geeft zelf aan dat liever niet te doen en dan van het uitstrijkje af te zien..
De feiten spreken voor zich, het bevolkingsonderzoek is er niet voor jan met de korte achternaam..
Verder hoef ik voor jou niets te onderbouwen, ik ben op HPV getest, en de test is negatief, als dat voor jou niet voldoende onderbouwing is .. tja
Van mij hoef je helemaal niks. Die HPV-test was na de behandeling, daarin zie ik nog geen bewijs dat je het niet hebt gehad, anderen misschien wel.
TO geeft aan dat het uitstrijkje bij de huisarts niet goed ging en is doorverwezen naar het ziekenhuis. Toen ze dit topic begon had ze nog niet aan de huisarts verteld dat ze denkt (bijna) geen kans op een HPV-besmetting te hebben. Ze had nog geen gesprek gehad over de voor- en nadelen. Ze geeft niet aan dat ze van het uitstrijkje afziet zonder de huisarts te raadplegen.
Volgens mij lezen wij compleet verschillende dingen.
Jammer dat je niet wil zien dat HPV dé oorzaak is van baarmoederhalskanker en dat kritisch kijken naar deelname aan bevolkingsonderzoeken iets goeds is.
Ik ben heel blij met het bevolkingsonderzoek naar baarmoederhalskanker in het algemeen. Baarmoederhalskankersterfte is met 60% afgenomen! (http://www.kwf.nl/SiteCol ... nderzoek%20kanker-def.pdf). Maar er zijn individuen bij wie het meer schade dan winst kan berokkenen.
dinsdag 26 november 2013 om 17:57
Het gaat er helemaal niet om wat ik als oorzaak, of niet als oorzaak zie.. en waarom mijn visie daarop anders is dan de jouwe.. echt dat boeit mij totaal niet, het gaat mij om TO en de dingen die haar worden geadviseerd.
En een uitstrijkje schade berokkenen? hmmm
Wellicht bij iemand die vaginisme heeft, maar dan nog..
TO gaf ook aan dat het maken van het uitstrijkje pijn deed, zoals ik al eerder aangaf is dat iets wat niet 'gewoon' is..zou voor mij nog meer een reden zijn TO nog meer te adviseren terug te gaan naar de HA voor het uitstrijkje, of toch naar het ziekenhuis..
Me om de oren slaan met hoe groot de kans is op HPV mag je vooral mee doorgaan, ik lees ze alleen niet meer.. Ik weet wat het met mij gedaan heeft, en hoe belangrijk het is, dat jij er toch anders overdenkt (hoezeer je ook probeert te verbloemen dat je o zo voor bent..) is prima..
Toedels..
En een uitstrijkje schade berokkenen? hmmm
Wellicht bij iemand die vaginisme heeft, maar dan nog..
TO gaf ook aan dat het maken van het uitstrijkje pijn deed, zoals ik al eerder aangaf is dat iets wat niet 'gewoon' is..zou voor mij nog meer een reden zijn TO nog meer te adviseren terug te gaan naar de HA voor het uitstrijkje, of toch naar het ziekenhuis..
Me om de oren slaan met hoe groot de kans is op HPV mag je vooral mee doorgaan, ik lees ze alleen niet meer.. Ik weet wat het met mij gedaan heeft, en hoe belangrijk het is, dat jij er toch anders overdenkt (hoezeer je ook probeert te verbloemen dat je o zo voor bent..) is prima..
Toedels..
veroordeel wat je ziet, maar wat jij ziet .... ben ik niet
dinsdag 26 november 2013 om 18:17
quote:Sense-1970 schreef op 26 november 2013 @ 17:57:
Het gaat er helemaal niet om wat ik als oorzaak, of niet als oorzaak zie.. en waarom mijn visie daarop anders is dan de jouwe.. echt dat boeit mij totaal niet, het gaat mij om TO en de dingen die haar worden geadviseerd.
En een uitstrijkje schade berokkenen? hmmm
Wellicht bij iemand die vaginisme heeft, maar dan nog..
TO gaf ook aan dat het maken van het uitstrijkje pijn deed, zoals ik al eerder aangaf is dat iets wat niet 'gewoon' is..zou voor mij nog meer een reden zijn TO nog meer te adviseren terug te gaan naar de HA voor het uitstrijkje, of toch naar het ziekenhuis..
Me om de oren slaan met hoe groot de kans is op HPV mag je vooral mee doorgaan, ik lees ze alleen niet meer.. Ik weet wat het met mij gedaan heeft, en hoe belangrijk het is, dat jij er toch anders overdenkt (hoezeer je ook probeert te verbloemen dat je o zo voor bent..) is prima..
Toedels..
Met schade bedoel ik vooral psychische schade, onnodige behandelingen, relationele problemen. Zie de post van Gwenni.
Als je denkt dat ik (stiekem) tegen het bevolkingsonderzoek voor baarmoederhalskanker ben, dan kon je er niet meer naast zitten. Ik wil je best in een persoonlijk bericht uitleggen op welke manier ik me inzet voor mensen met kanker en promotie van het bevolkingsonderzoek.
Het gaat er helemaal niet om wat ik als oorzaak, of niet als oorzaak zie.. en waarom mijn visie daarop anders is dan de jouwe.. echt dat boeit mij totaal niet, het gaat mij om TO en de dingen die haar worden geadviseerd.
En een uitstrijkje schade berokkenen? hmmm
Wellicht bij iemand die vaginisme heeft, maar dan nog..
TO gaf ook aan dat het maken van het uitstrijkje pijn deed, zoals ik al eerder aangaf is dat iets wat niet 'gewoon' is..zou voor mij nog meer een reden zijn TO nog meer te adviseren terug te gaan naar de HA voor het uitstrijkje, of toch naar het ziekenhuis..
Me om de oren slaan met hoe groot de kans is op HPV mag je vooral mee doorgaan, ik lees ze alleen niet meer.. Ik weet wat het met mij gedaan heeft, en hoe belangrijk het is, dat jij er toch anders overdenkt (hoezeer je ook probeert te verbloemen dat je o zo voor bent..) is prima..
Toedels..
Met schade bedoel ik vooral psychische schade, onnodige behandelingen, relationele problemen. Zie de post van Gwenni.
Als je denkt dat ik (stiekem) tegen het bevolkingsonderzoek voor baarmoederhalskanker ben, dan kon je er niet meer naast zitten. Ik wil je best in een persoonlijk bericht uitleggen op welke manier ik me inzet voor mensen met kanker en promotie van het bevolkingsonderzoek.
dinsdag 26 november 2013 om 18:51
De redenen waarom het belangrijk kan zijn om een persoonlijke afweging te maken, zijn inderdaad voornamelijk onnodige stress, geld, langdurige angst en vooral vals-positieve uitslagen met onnodige behandelingen en bijwerkingen. Daarom wordt er sinds de ontdekking van het HPV-virus zo druk onderzoek gedaan naar de risico-afweging bij mensen de nauwelijks kans hebben op het dragen van HPV. De denkwijze van Gwenni, Cerys, de werkgroep van Femke en bijvoorbeeld mijn huisarts is dus nog erg nieuw, maar volgens mij wel belangrijk om bij stil te staan.
Je afweging baseren op wat forumleden zeggen lijkt me inderdaad niet verstandig. Volgens mij zeiden de meesten hier trouwens dat TO inderdaad het beste naar de huisarts kan gaan om een goede afweging te maken binnen haar situatie.
Je afweging baseren op wat forumleden zeggen lijkt me inderdaad niet verstandig. Volgens mij zeiden de meesten hier trouwens dat TO inderdaad het beste naar de huisarts kan gaan om een goede afweging te maken binnen haar situatie.
dinsdag 26 november 2013 om 19:09
quote:Lara22 schreef op 26 november 2013 @ 18:42:
Jemig! Doe het nou maar gewoon!
Jaaaaaaa doe maar gewoon!!!
Want we leven in Afghanistan en we ondergaan zoiets gewoon omdat het "moet"?
Ik zou zeggen: loop eens een dagje mee op een faculteit geneeskunde en je zult leren hoeveel afwegingen er zitten achter de vraag of je iets wel of niet wil onderzoeken/behandelen. Er zal een wereld voor je open gaan. Bovendien beslist een patiënt altijd zelf en is het erg verstandig dat TO hier goed over nadenkt.
Jemig! Doe het nou maar gewoon!
Jaaaaaaa doe maar gewoon!!!
Want we leven in Afghanistan en we ondergaan zoiets gewoon omdat het "moet"?
Ik zou zeggen: loop eens een dagje mee op een faculteit geneeskunde en je zult leren hoeveel afwegingen er zitten achter de vraag of je iets wel of niet wil onderzoeken/behandelen. Er zal een wereld voor je open gaan. Bovendien beslist een patiënt altijd zelf en is het erg verstandig dat TO hier goed over nadenkt.
dinsdag 26 november 2013 om 21:35
quote:cerys schreef op 26 november 2013 @ 18:17:
[...]
Met schade bedoel ik vooral psychische schade, onnodige behandelingen, relationele problemen. Zie de post van Gwenni.
Als je denkt dat ik (stiekem) tegen het bevolkingsonderzoek voor baarmoederhalskanker ben, dan kon je er niet meer naast zitten. Ik wil je best in een persoonlijk bericht uitleggen op welke manier ik me inzet voor mensen met kanker en promotie van het bevolkingsonderzoek.
Ik kan me wel vinden in het kritisch kijken of bevolkingsonderzoek in alle gevallen nuttig is, of dat er ook groepen vrouwen zijn voor wie het geen toegevoegde waarde heeft.
Tegelijk denk ik, onnodige behandelingen? o ja? gebeurt dat zo veel dan? hoe vaak worden vrouwen dan onnodig behandeld? en wat bedoel je ermee? bedoel je daar dan mee dat een vrouw een behandeling ondergaat terwijl ze een vals positief uitstrijkje had? of bedoel je dat vrouwen behandeld worden met een (ik noem maar wat ) pap 3 die misschien in de praktijk nooit bmhkanker was geworden? Wat is onnodig? je weet van te voren niet of een afwijking ooit echt kanker zal worden dus hoe weet je dan of behandeling onnodig is? of bedoel je dat niet?
Ik ben bevooroordeeld want ik heb het gevoel dat ik mijn leven te danken heb aan het bevolkingsonderzoek, Maar de psychische schade door stress en onderzoeken vind ik te verwaarlozen bij de schade die kanker aanricht hoor. Maar goed, dat is geen wetenschappelijk onderbouwd argument.
[...]
Met schade bedoel ik vooral psychische schade, onnodige behandelingen, relationele problemen. Zie de post van Gwenni.
Als je denkt dat ik (stiekem) tegen het bevolkingsonderzoek voor baarmoederhalskanker ben, dan kon je er niet meer naast zitten. Ik wil je best in een persoonlijk bericht uitleggen op welke manier ik me inzet voor mensen met kanker en promotie van het bevolkingsonderzoek.
Ik kan me wel vinden in het kritisch kijken of bevolkingsonderzoek in alle gevallen nuttig is, of dat er ook groepen vrouwen zijn voor wie het geen toegevoegde waarde heeft.
Tegelijk denk ik, onnodige behandelingen? o ja? gebeurt dat zo veel dan? hoe vaak worden vrouwen dan onnodig behandeld? en wat bedoel je ermee? bedoel je daar dan mee dat een vrouw een behandeling ondergaat terwijl ze een vals positief uitstrijkje had? of bedoel je dat vrouwen behandeld worden met een (ik noem maar wat ) pap 3 die misschien in de praktijk nooit bmhkanker was geworden? Wat is onnodig? je weet van te voren niet of een afwijking ooit echt kanker zal worden dus hoe weet je dan of behandeling onnodig is? of bedoel je dat niet?
Ik ben bevooroordeeld want ik heb het gevoel dat ik mijn leven te danken heb aan het bevolkingsonderzoek, Maar de psychische schade door stress en onderzoeken vind ik te verwaarlozen bij de schade die kanker aanricht hoor. Maar goed, dat is geen wetenschappelijk onderbouwd argument.
dinsdag 26 november 2013 om 21:57
@ Citronella:
De statistieken weet ik niet uit mijn hoofd, maar net als bij het bevolkingsonderzoek voor borstkanker is de voorlichting voor het onderzoek naar baarmoederhalskanker heel open over de kansen op correcte en valse positieve en negatieve uitslagen. Meestal staat dit in een folder die je erbij krijgt. Daarnaast is er nog een stuk "kans" op overdiagnose dat we niet kunnen vaststellen: de kans dat iemand is behandeld terwijl het nooit kanker zou zijn geworden of nooit zo ver zou zijn gekomen dat iemand er last van zou hebben. Omdat deze statistieken best indrukwekkend zijn, staan deze onderzoeken al jaren ter discussie. Er wordt gedacht over nuancering van de doelgroepen of (gedeeltelijke) afschaffing.
Ik weet dit zelf vooral omdat ik recentelijk geneeskunde heb gestudeerd, maar in het nieuws zie je ook af en toe iets over de afwegingen rond bevolkingsonderzoeken.
Twee voorbeelden:
HPV thuistest
Advies borstkankeronderzoek actualiseren ivm overdiagnose?
De statistieken weet ik niet uit mijn hoofd, maar net als bij het bevolkingsonderzoek voor borstkanker is de voorlichting voor het onderzoek naar baarmoederhalskanker heel open over de kansen op correcte en valse positieve en negatieve uitslagen. Meestal staat dit in een folder die je erbij krijgt. Daarnaast is er nog een stuk "kans" op overdiagnose dat we niet kunnen vaststellen: de kans dat iemand is behandeld terwijl het nooit kanker zou zijn geworden of nooit zo ver zou zijn gekomen dat iemand er last van zou hebben. Omdat deze statistieken best indrukwekkend zijn, staan deze onderzoeken al jaren ter discussie. Er wordt gedacht over nuancering van de doelgroepen of (gedeeltelijke) afschaffing.
Ik weet dit zelf vooral omdat ik recentelijk geneeskunde heb gestudeerd, maar in het nieuws zie je ook af en toe iets over de afwegingen rond bevolkingsonderzoeken.
Twee voorbeelden:
HPV thuistest
Advies borstkankeronderzoek actualiseren ivm overdiagnose?
dinsdag 26 november 2013 om 22:25
Citronella, iemand als Luc Bonneux (arts en epidemioloog) is erg kritisch op bevolkingsonderzoeken in het algemeen. Veel kritischer dan ik ben. Hij zegt bijvoorbeeld:
"Baarmoederhalskankerscreening ‘werkt’, maar ten koste van gigantische overbehandeling.
Baarmoederhalskanker is, zoals gezegd, zeldzaam in rijke landen. 1 op de 170 vrouwen krijgt het ooit, 1 op de 500 sterft eraan. De kans dat een vrouw ooit een fout positieve diagnose te horen krijgt, is daarentegen 1 op de 3, of meer dan vijftig keer groter.
In het Engelse programma, waarbij vrouwen tussen 20 en 64 jaar drie- of vijfjaarlijks worden gescreend, moeten 1000 vrouwen 35 jaar lang gescreend worden (in totaal 7700 tests) om één sterfgeval te voorkomen. [...] 150 vrouwen met abnormale testresultaten behoeven dan geruststelling, 80 worden verwezen voor verder onderzoek, 50 hebben een abnormale biopsie. Een vrouw op de 6 loopt schade op, een op de 1000 plukt de baten. Die baten zijn groot (veertig jaar winst in levensverwachting), maar de schade ook."
En: "Het grootste persoonlijke probleem is dat grote aantallen vrouwen de schrik op het lijf wordt gejaagd. Het kan jaren duren vooraleer zij ervan overtuigd raken dat ze gered zijn van een ziekte die ze niet hadden (baarmoederhalskanker)." (http://lucbonneux.blogspo ... skankerscreening-het.html)
Voor mij is het psychische aspect belangrijker. Ik heb kanker en dat is psychisch loodzwaar. Als een 'cancer scare' van een verkeerd ONNODIG uitstrijkje maar een fractie daarvan is, dan vind ik dat echt verschrikkelijk.
"Baarmoederhalskankerscreening ‘werkt’, maar ten koste van gigantische overbehandeling.
Baarmoederhalskanker is, zoals gezegd, zeldzaam in rijke landen. 1 op de 170 vrouwen krijgt het ooit, 1 op de 500 sterft eraan. De kans dat een vrouw ooit een fout positieve diagnose te horen krijgt, is daarentegen 1 op de 3, of meer dan vijftig keer groter.
In het Engelse programma, waarbij vrouwen tussen 20 en 64 jaar drie- of vijfjaarlijks worden gescreend, moeten 1000 vrouwen 35 jaar lang gescreend worden (in totaal 7700 tests) om één sterfgeval te voorkomen. [...] 150 vrouwen met abnormale testresultaten behoeven dan geruststelling, 80 worden verwezen voor verder onderzoek, 50 hebben een abnormale biopsie. Een vrouw op de 6 loopt schade op, een op de 1000 plukt de baten. Die baten zijn groot (veertig jaar winst in levensverwachting), maar de schade ook."
En: "Het grootste persoonlijke probleem is dat grote aantallen vrouwen de schrik op het lijf wordt gejaagd. Het kan jaren duren vooraleer zij ervan overtuigd raken dat ze gered zijn van een ziekte die ze niet hadden (baarmoederhalskanker)." (http://lucbonneux.blogspo ... skankerscreening-het.html)
Voor mij is het psychische aspect belangrijker. Ik heb kanker en dat is psychisch loodzwaar. Als een 'cancer scare' van een verkeerd ONNODIG uitstrijkje maar een fractie daarvan is, dan vind ik dat echt verschrikkelijk.
dinsdag 26 november 2013 om 22:31
quote:cerys schreef op 26 november 2013 @ 22:25:
Citronella, iemand als Luc Bonneux (arts en epidemioloog) is erg kritisch op bevolkingsonderzoeken in het algemeen. Veel kritischer dan ik ben. Hij zegt bijvoorbeeld:
"Baarmoederhalskankerscreening werkt, maar ten koste van gigantische overbehandeling.
Baarmoederhalskanker is, zoals gezegd, zeldzaam in rijke landen. 1 op de 170 vrouwen krijgt het ooit, 1 op de 500 sterft eraan. De kans dat een vrouw ooit een fout positieve diagnose te horen krijgt, is daarentegen 1 op de 3, of meer dan vijftig keer groter.
In het Engelse programma, waarbij vrouwen tussen 20 en 64 jaar drie- of vijfjaarlijks worden gescreend, moeten 1000 vrouwen 35 jaar lang gescreend worden (in totaal 7700 tests) om één sterfgeval te voorkomen.
En: "Het grootste persoonlijke probleem is dat grote aantallen vrouwen de schrik op het lijf wordt gejaagd. Het kan jaren duren vooraleer zij ervan overtuigd raken dat ze gered zijn van een ziekte die ze niet hadden (baarmoederhalskanker)." (http://lucbonneux.blogspo ... skankerscreening-het.html)
Voor mij is het psychische aspect belangrijker. Ik heb kanker en dat is psychisch loodzwaar. Als een 'cancer scare' van een verkeerd ONNODIG uitstrijkje maar een fractie daarvan is, dan vind ik dat echt verschrikkelijk.
Goede uitleg Citronella. Ik weet de cijfers niet uit mijn hoofd, maar wat jij zegt "baarmoederhalskankerscreening werkt, maar ten koste van gigantische overbehandeling" is zo ongeveer de strekking van wat ik tijdens mijn studie geneeskunde geleerd heb. In mijn opleiding werd vaak benadrukt dat de statistieken van overbehandeling momenteel schokkend zijn.
Een geactualiseerd advies is al meerdere keren uitgesteld, maar ik denk dat het niet lang meer duurt voordat de bevolkingsonderzoeken voor baarmoederhalskanker en borstkanker gedeeltelijk of voor bepaalde groepen worden afgeschaft.
Citronella, iemand als Luc Bonneux (arts en epidemioloog) is erg kritisch op bevolkingsonderzoeken in het algemeen. Veel kritischer dan ik ben. Hij zegt bijvoorbeeld:
"Baarmoederhalskankerscreening werkt, maar ten koste van gigantische overbehandeling.
Baarmoederhalskanker is, zoals gezegd, zeldzaam in rijke landen. 1 op de 170 vrouwen krijgt het ooit, 1 op de 500 sterft eraan. De kans dat een vrouw ooit een fout positieve diagnose te horen krijgt, is daarentegen 1 op de 3, of meer dan vijftig keer groter.
In het Engelse programma, waarbij vrouwen tussen 20 en 64 jaar drie- of vijfjaarlijks worden gescreend, moeten 1000 vrouwen 35 jaar lang gescreend worden (in totaal 7700 tests) om één sterfgeval te voorkomen.
En: "Het grootste persoonlijke probleem is dat grote aantallen vrouwen de schrik op het lijf wordt gejaagd. Het kan jaren duren vooraleer zij ervan overtuigd raken dat ze gered zijn van een ziekte die ze niet hadden (baarmoederhalskanker)." (http://lucbonneux.blogspo ... skankerscreening-het.html)
Voor mij is het psychische aspect belangrijker. Ik heb kanker en dat is psychisch loodzwaar. Als een 'cancer scare' van een verkeerd ONNODIG uitstrijkje maar een fractie daarvan is, dan vind ik dat echt verschrikkelijk.
Goede uitleg Citronella. Ik weet de cijfers niet uit mijn hoofd, maar wat jij zegt "baarmoederhalskankerscreening werkt, maar ten koste van gigantische overbehandeling" is zo ongeveer de strekking van wat ik tijdens mijn studie geneeskunde geleerd heb. In mijn opleiding werd vaak benadrukt dat de statistieken van overbehandeling momenteel schokkend zijn.
Een geactualiseerd advies is al meerdere keren uitgesteld, maar ik denk dat het niet lang meer duurt voordat de bevolkingsonderzoeken voor baarmoederhalskanker en borstkanker gedeeltelijk of voor bepaalde groepen worden afgeschaft.
dinsdag 26 november 2013 om 22:40
Ik weet dat het onderzoek ter discussie staat, en ik weet niet of ik dat een goede ontwikkeling vind. Vandaar mijn vraag; hoeveel vrouwen worden er dan onnodig behandeld en wat wordt onder onnodige behandeling verstaan?
Ik kon deze info niet opgooglen, Ik las wel dat het bevolkingsonderzoek niet aan vrouwen onder de 30 wordt aangeboden, omdat het risico op onnodige behandeling groter is bij deze groep vrouwen, maar wat is dus onnodige behandeling en hoe groot is de groep die "onnodig behandeld" wordt?
Ik vind dat dus een vaag begrip.
Edit: heb jullie beider berichten nog niet gelezen hoor, toen ik dit postte, eerst even jullie berichten lezen
Ik kon deze info niet opgooglen, Ik las wel dat het bevolkingsonderzoek niet aan vrouwen onder de 30 wordt aangeboden, omdat het risico op onnodige behandeling groter is bij deze groep vrouwen, maar wat is dus onnodige behandeling en hoe groot is de groep die "onnodig behandeld" wordt?
Ik vind dat dus een vaag begrip.
Edit: heb jullie beider berichten nog niet gelezen hoor, toen ik dit postte, eerst even jullie berichten lezen
dinsdag 26 november 2013 om 22:46
Maar serieus, wie bepaalt dan of het erger is dat vrouwen onterecht een vals positief uitstrijkje hadden of dat er vrouwen kanker krijgen omdat het bevolkingsonderzoek ter discussie staat.
Wat is er erger dan? en waarom?
En na een vals positief uitstrijkje, schrik je, en dan ga je naar de gyn, en die doet vervolg onderzoek, en er blijkt niets aan de hand te zijn, pfew gelukkig.. Maar wat is dan het risico van overbehandeling, dat er een extra onderzoek plaatsvindt?
Die gyn zal toch eerst kijken voor hij een stukje wegsnijdt? of denk ik nou te simpel?
Ik bedoel, voor er uberhaupt iets behandeld wordt vind er toch wel onderzoek plaats? Of bestaat die overbehandeling alleen uit dat aanvullende onderzoek?
nogmaals, ik ben voor kritisch naar dingen kijken, maar het is mij niet duidelijk waar die overbehandeling dan uit bestaat
Wat is er erger dan? en waarom?
En na een vals positief uitstrijkje, schrik je, en dan ga je naar de gyn, en die doet vervolg onderzoek, en er blijkt niets aan de hand te zijn, pfew gelukkig.. Maar wat is dan het risico van overbehandeling, dat er een extra onderzoek plaatsvindt?
Die gyn zal toch eerst kijken voor hij een stukje wegsnijdt? of denk ik nou te simpel?
Ik bedoel, voor er uberhaupt iets behandeld wordt vind er toch wel onderzoek plaats? Of bestaat die overbehandeling alleen uit dat aanvullende onderzoek?
nogmaals, ik ben voor kritisch naar dingen kijken, maar het is mij niet duidelijk waar die overbehandeling dan uit bestaat
dinsdag 26 november 2013 om 23:02
Die arts van dat artikel, die komt met allerlei statistieken, en dat is gewoon kansberekening, we stoppen er zo veel geld in, we halen er zoveel te voorkomen sterfgevallen uit, gaan we vaker screenen dan vinden we niet significant meer gevallen, gaan we eerder screenen, idem.. maar weet je: ook iemand uit een laagrisico groep kan het krijgen, en dan zal jij door dat kritische screenbeleid de pechvogel zijn en geen uitstrijkje meer hebben laten maken.
Nou ben ik iemand die goed is in kleine kansjes, tough luck for me dus. Maar wij zijn geen getalletjes, wij zijn mensen, en we krijgen het of we krijgen het niet, 0 of 100 % dus.
Ik snap met mijn verstand de wetenschappelijke redenering hoor, maar in de praktijk wil iedereen toch overleven? en niet dat ene pechgevalletje zijn dat niet is opgespoord?
Nou ben ik iemand die goed is in kleine kansjes, tough luck for me dus. Maar wij zijn geen getalletjes, wij zijn mensen, en we krijgen het of we krijgen het niet, 0 of 100 % dus.
Ik snap met mijn verstand de wetenschappelijke redenering hoor, maar in de praktijk wil iedereen toch overleven? en niet dat ene pechgevalletje zijn dat niet is opgespoord?
vrijdag 6 december 2013 om 16:34
quote:bootje_op_de_golven schreef op 06 december 2013 @ 10:17:
Geen idee of iemand dit nog leest, maar mijn huisarts bevestigde vanmorgen dat mensen die elkaars eerste partner zijn geen uitstrijkje hoeven laten maken.
Dus, als je twijfelt: overleg met je huisarts.
Oh wat goed dat jij in ieder geval al met je huisarts bent gaan praten!
Fijn dat de huisarts dit bevestigd heeft. Nog altijd jammer dat zoveel vrouwen niet van deze afwegingen op de hoogte zijn gesteld, maar fijn dat jij in ieder geval een persoonlijk advies hebt gehad.
Geen idee of iemand dit nog leest, maar mijn huisarts bevestigde vanmorgen dat mensen die elkaars eerste partner zijn geen uitstrijkje hoeven laten maken.
Dus, als je twijfelt: overleg met je huisarts.
Oh wat goed dat jij in ieder geval al met je huisarts bent gaan praten!
Fijn dat de huisarts dit bevestigd heeft. Nog altijd jammer dat zoveel vrouwen niet van deze afwegingen op de hoogte zijn gesteld, maar fijn dat jij in ieder geval een persoonlijk advies hebt gehad.
vrijdag 6 december 2013 om 16:50
vrijdag 6 december 2013 om 16:57
quote:bootje_op_de_golven schreef op 06 december 2013 @ 16:50:
Ja, ik moest er toch zijn. Had het er al wel over gehad met een vriendin die huisarts is, maar wilde het ook nog even van mijn eigen huisarts horen.
Huisarts bevestigde inderdaad dat het niet nodig is als je allebei elkaars eerste en enige partner bent.
Scheelt weer, het is niet mijn hobby
Heel verstandig dat je het ook nog aan je eigen huisarts hebt gevraagd.
En wat betreft "het is niet mijn hobby": dat vind ik ook. Een belangrijke reden om er niet aan mee te doen als er geen exen zijn, is de risico-afweging rond die vals-positieve uitslagen. Maar het is uiteraard ook gewoon heel fijn als dit soort medische onderzoeken je allemaal bespaard blijven omdat er geen exen zijn.
Ja, ik moest er toch zijn. Had het er al wel over gehad met een vriendin die huisarts is, maar wilde het ook nog even van mijn eigen huisarts horen.
Huisarts bevestigde inderdaad dat het niet nodig is als je allebei elkaars eerste en enige partner bent.
Scheelt weer, het is niet mijn hobby
Heel verstandig dat je het ook nog aan je eigen huisarts hebt gevraagd.
En wat betreft "het is niet mijn hobby": dat vind ik ook. Een belangrijke reden om er niet aan mee te doen als er geen exen zijn, is de risico-afweging rond die vals-positieve uitslagen. Maar het is uiteraard ook gewoon heel fijn als dit soort medische onderzoeken je allemaal bespaard blijven omdat er geen exen zijn.
