Seks
alle pijlers
Minnaartopic, deel 21.
woensdag 31 juli 2013 om 15:24
Al 20 delen schrijven we over onze minnaars en alle heftige gevoelens die meespelen of juist niet. Hier mogen we schoftig genieten, mijmeren, zeuren over wel of geen contact en aftellen tot de volgende date.
Met andere woorden:
Kan jij een minnaar hebben zonder verliefd op hem te worden? Blijf jij met het grootste gemak hangen in het verlust stadium of liggen heftige gevoelens constant op de loer?
Dit topic is voornamelijk voor gelijkgestemden maar natuurlijk mag iedereen zich in de discussie mengen. Dit kan trouwens ook op een ander topic genaamd: "vind jij een SV ook zo vervelend?"
Kanttekening van mij: Ik zie graag dat de (vaste) schrijvers een avatar naast hun nick plakken. Zo houden we iedereen goed uit elkaar en blijven we lekker kleurrijk!
Met andere woorden:
Kan jij een minnaar hebben zonder verliefd op hem te worden? Blijf jij met het grootste gemak hangen in het verlust stadium of liggen heftige gevoelens constant op de loer?
Dit topic is voornamelijk voor gelijkgestemden maar natuurlijk mag iedereen zich in de discussie mengen. Dit kan trouwens ook op een ander topic genaamd: "vind jij een SV ook zo vervelend?"
Kanttekening van mij: Ik zie graag dat de (vaste) schrijvers een avatar naast hun nick plakken. Zo houden we iedereen goed uit elkaar en blijven we lekker kleurrijk!
dinsdag 26 november 2013 om 21:28
Heerlijke date gehad vrijdag! Ik merk dat het nu echt op een positieve manier "gewoon" begint te worden. Niet dat de vonken er niet meer afspatten en we minder dan 3x sex hebben, maar wel dat ik niet meer zo down ben naderhand. Ik geloof zowaar dat het kan en mag, en dat we de volgende keer gewoon weer lekker verder gaan. And I love it!!!
Volgende date zal weer even duren, want er komen een paar drukke (maar leuke) weekenden aan. Maar ik kan het wel aan geloof ik
Volgende date zal weer even duren, want er komen een paar drukke (maar leuke) weekenden aan. Maar ik kan het wel aan geloof ik
woensdag 27 november 2013 om 09:30
Fijn, Bergkristal! En heel herkenbaar. Niet die dip achteraf, maar de gewenning, dat je er gewoon helemaal van mag en kan genieten, zonder twijfels of zorgen. Met een beetje mazzel zie ik mijn nr 2 nog voor de kerstdagen, anders wordt het erna.
Mooi omschreven Roos, in dat andere draadje, hoe anders het kan zijn met een minnaar vergeleken met je eigen nr 1. Ik voel dat precies zo. Thuis is je seksuele relatie verweven met de dagelijkse zorgen en beslommeringen, met een geschiedenis die je samen hebt opgebouwd. Bovendien is het thuis vaak de afsluiter van de dag, en ligt vermoeidheid in het verlengde ervan. Bij een hoteldate met mijn nr 2 is dat totaal anders. Vergelijken heeft geen zin, is niet eerlijk, en leidt tot niets. Het is heerlijk met allebei, elk op hun eigen manier.
Mooi omschreven Roos, in dat andere draadje, hoe anders het kan zijn met een minnaar vergeleken met je eigen nr 1. Ik voel dat precies zo. Thuis is je seksuele relatie verweven met de dagelijkse zorgen en beslommeringen, met een geschiedenis die je samen hebt opgebouwd. Bovendien is het thuis vaak de afsluiter van de dag, en ligt vermoeidheid in het verlengde ervan. Bij een hoteldate met mijn nr 2 is dat totaal anders. Vergelijken heeft geen zin, is niet eerlijk, en leidt tot niets. Het is heerlijk met allebei, elk op hun eigen manier.
woensdag 27 november 2013 om 10:13
Thanks Barbs, ik neem aan dat je onderstaande bedoelt?
Het was mijn puzzel op het moment dat er minnaars in mijn leven kwamen. Want waarom was de seks ineens veel beter? Waarom durfde ik mijn voorkeuren uit te spreken en waarom nam dat zulke fijne vormen aan?
Het nadeel was dus dat ik enorm ging twijfelen aan de thuis seks. En toen ik dat eens aankaartte ik een man in bed kreeg die echt niet meer wist hoe hij me nog plezieren moest en daar enorm onzeker van werd. Heel rot.
quote:Rooss4 schreef op 26 november 2013 @ 22:43:
Ik zie het anders.
Seks met mijn ex was inderdaad niet om over naar huis te schrijven maar dat vind ik niet gek. We waren jong toen we elkaar leerden kennen, kenden onze (laat staan elkaars) voorkeuren niet goed, we deden maar wat.
Áls ik al voorkeuren had ontwikkeld weet ik niet of ik had durven delen met hem, ik vind dat ook nogal wat, zijn beeld van de vrouw/moeder die ik was compleet doorkruisen met de verlangens uit de zwartste delen van mijn ziel. Daar komt bij dat ik hem niet onzeker in bed wilde maken, ik wilde hem niet vertellen dat hij misschien wel niet zo heel erg volstond.
En toen nam mijn seksleven een geheel andere wending en kreeg ik te maken met mannen die verder geen verwachtingen van me hadden. Bij hen ben ik geen huisvrouw, moeder enz. Bij hen hoef ik alleen maar loeder te zijn, hoe meer hoe leuker. Logisch dat ik mijn verlangens en wensen wel bij hen neerleg, er is geen beeld te doorkruisen, geen jarenlange gewoonte door te breken.
Dus nee, het ligt niet per definitie aan de ex, het ligt aan het samenzijn en het beeld dat je van je hebt laten maken. En dat is helemaal niet erg al snap ik best dat jij dat jammer vindt, dat jij iets mist.
Ik ken een aantal sites die vol zitten met mannen als jij
Het was mijn puzzel op het moment dat er minnaars in mijn leven kwamen. Want waarom was de seks ineens veel beter? Waarom durfde ik mijn voorkeuren uit te spreken en waarom nam dat zulke fijne vormen aan?
Het nadeel was dus dat ik enorm ging twijfelen aan de thuis seks. En toen ik dat eens aankaartte ik een man in bed kreeg die echt niet meer wist hoe hij me nog plezieren moest en daar enorm onzeker van werd. Heel rot.
quote:Rooss4 schreef op 26 november 2013 @ 22:43:
Ik zie het anders.
Seks met mijn ex was inderdaad niet om over naar huis te schrijven maar dat vind ik niet gek. We waren jong toen we elkaar leerden kennen, kenden onze (laat staan elkaars) voorkeuren niet goed, we deden maar wat.
Áls ik al voorkeuren had ontwikkeld weet ik niet of ik had durven delen met hem, ik vind dat ook nogal wat, zijn beeld van de vrouw/moeder die ik was compleet doorkruisen met de verlangens uit de zwartste delen van mijn ziel. Daar komt bij dat ik hem niet onzeker in bed wilde maken, ik wilde hem niet vertellen dat hij misschien wel niet zo heel erg volstond.
En toen nam mijn seksleven een geheel andere wending en kreeg ik te maken met mannen die verder geen verwachtingen van me hadden. Bij hen ben ik geen huisvrouw, moeder enz. Bij hen hoef ik alleen maar loeder te zijn, hoe meer hoe leuker. Logisch dat ik mijn verlangens en wensen wel bij hen neerleg, er is geen beeld te doorkruisen, geen jarenlange gewoonte door te breken.
Dus nee, het ligt niet per definitie aan de ex, het ligt aan het samenzijn en het beeld dat je van je hebt laten maken. En dat is helemaal niet erg al snap ik best dat jij dat jammer vindt, dat jij iets mist.
Ik ken een aantal sites die vol zitten met mannen als jij
woensdag 27 november 2013 om 12:41
Ja vind ik wel. Hoe voorzichtig je het ook brengt, je verteld hem (haar) eigenlijk dat hij het niet goed doet, dat hij faalt als lover. En hij verandert dat niet 123 even, jij hebt dat toen ook aan den lijve ondervonden.
Ik moet ook eerlijk zeggen dat ik wel wat harder ben naar mijn minnaar(s). Hij kan nog zo geweldig lief en een goede gesprekspartner zijn, als hij in bed niet aan mijn standaard van goede seks voldoet zijn wij geen lang leven beschoren. Klinkt hard maar het is wél hetgeen waar ik hem voor in mijn leven heb gehaald. De gezelligheid eromheen is mooi meegenomen.
Edit: misschien is het bespreken hiervan in een open relatie nog wel ingewikkelder. Omdat je partner weet dat er vergelijkingsmateriaal is.
Ik moet ook eerlijk zeggen dat ik wel wat harder ben naar mijn minnaar(s). Hij kan nog zo geweldig lief en een goede gesprekspartner zijn, als hij in bed niet aan mijn standaard van goede seks voldoet zijn wij geen lang leven beschoren. Klinkt hard maar het is wél hetgeen waar ik hem voor in mijn leven heb gehaald. De gezelligheid eromheen is mooi meegenomen.
Edit: misschien is het bespreken hiervan in een open relatie nog wel ingewikkelder. Omdat je partner weet dat er vergelijkingsmateriaal is.
woensdag 27 november 2013 om 15:54
Dat is hier thuis ook wel een beetje van toepassing inderdaad, dat we toch met anderen andere dingen doen en dat dat in het begin wel eens spanning opleverde. Maar ja, ook daar moet je over praten met elkaar. Ik voelde me ook echt wel even onzeker, toen man bij zijn minnares iets vond dat ik niet kon geven en wel graag zou willen geven. De sex tussen ons is zoals hij is en die is lekker. Vastgeslepen in bepaalde rollen, dat wel, maar er is niks mis mee.
Juist daarom, omdat het met een ander net even spannender, geiler enz is, zou ik niet graag terug willen naar een monogame relatie.
Thuis is alle dagen brood met kaas. Dat verzadigt, is erg lekker en is er gewoon altijd. Maar zo af en toe een croissant met jam is juist daarom extra lekker, bij wijze van spreken.
Juist daarom, omdat het met een ander net even spannender, geiler enz is, zou ik niet graag terug willen naar een monogame relatie.
Thuis is alle dagen brood met kaas. Dat verzadigt, is erg lekker en is er gewoon altijd. Maar zo af en toe een croissant met jam is juist daarom extra lekker, bij wijze van spreken.
donderdag 28 november 2013 om 10:47
quote:Rooss4 schreef op 27 november 2013 @ 12:41:Ja vind ik wel. Hoe voorzichtig je het ook brengt, je verteld hem (haar) eigenlijk dat hij het niet goed doet, dat hij faalt als lover. En hij verandert dat niet 123 even [...] misschien is het bespreken hiervan in een open relatie nog wel ingewikkelder. Omdat je partner weet dat er vergelijkingsmateriaal is.Ik vind het zo zinloos om mijn partner te vergelijken met mijn seksvriendin. Om te kunnen vergelijken moet je een volledig beeld hebben. Van mijn seksvriendin zie ik alleen de facetten seks en vriendin. Ik zie haar nooit als moeder, huisvrouw etc., ik heb van haar geen volledig beeld. Van mijn partner heb ik al haar facetten gezien door de jaren heen. Alleen het geile loeder in mijn vrouw is verdwenen en toch zie ik nog zoveel facetten aan haar die onze relatie mijn moeite waard maken. Als lover is zij geen failure voor mij.
Roos, jij hebt ooit gezegd dat toen de babywolken om jouw hoofd wegtrokken jij jouw spiegelbeeld zag als te dik, te niks etc. Ik kan me wel indenken dat jij toen head over heels bent gevallen voor een minnaar die door al jouw babyvet heen wel een lekker ding zag. Jij door al zijn ophemeling al snel met jouw hoofd in de roze wolken ipv bij jouw relatie thuis was. Jouw man had een gewoontegetrouw beeld van jou gekregen wat jij niet 123 kon veranderen. Vastgeroest in een rollenpatroon. Door die minnaar zonder verwachtingen kreeg jij ineens een leeg canvas om jou als nieuw te verbeelden. Herboren.
Ik denk dat het in een open relatie vooral van belang is om flexibel te zijn, niet gehecht te raken aan de gewoontes van mijn partner. De open relatie heeft ervoor gezorgd dat onze ontwikkeling als individu gekatalyseerd werd met een verandering in gewoontes als gevolg. Toen mijn vrouw haar eerste seksvriendschap aanging zag ik iig een facet van haar tot ontwikkeling komen wat onder alleen mijn invloed niet tot wasdom was gekomen. Ik denk dat een open relatie er om draait dat je het elkaar van harte gunt om tot volle wasdom te komen in alle facetten, beide in staat bent mee te bewegen met die ontwikkelingen.
Roos, jij hebt ooit gezegd dat toen de babywolken om jouw hoofd wegtrokken jij jouw spiegelbeeld zag als te dik, te niks etc. Ik kan me wel indenken dat jij toen head over heels bent gevallen voor een minnaar die door al jouw babyvet heen wel een lekker ding zag. Jij door al zijn ophemeling al snel met jouw hoofd in de roze wolken ipv bij jouw relatie thuis was. Jouw man had een gewoontegetrouw beeld van jou gekregen wat jij niet 123 kon veranderen. Vastgeroest in een rollenpatroon. Door die minnaar zonder verwachtingen kreeg jij ineens een leeg canvas om jou als nieuw te verbeelden. Herboren.
Ik denk dat het in een open relatie vooral van belang is om flexibel te zijn, niet gehecht te raken aan de gewoontes van mijn partner. De open relatie heeft ervoor gezorgd dat onze ontwikkeling als individu gekatalyseerd werd met een verandering in gewoontes als gevolg. Toen mijn vrouw haar eerste seksvriendschap aanging zag ik iig een facet van haar tot ontwikkeling komen wat onder alleen mijn invloed niet tot wasdom was gekomen. Ik denk dat een open relatie er om draait dat je het elkaar van harte gunt om tot volle wasdom te komen in alle facetten, beide in staat bent mee te bewegen met die ontwikkelingen.
volg je verstand, gebruik je gevoel
donderdag 28 november 2013 om 11:49
Vergelijken kan zinloos zijn maar het is enorm mens-eigen, je doet het gewoon, bewust of onbewust. En het is niet zo dat ik mijn minnaar(s) vergeleek met mijn man, het is wel zo dat ik in het seksuele aspect iets begon te missen, iets dat ik ook niet meer wilde met mijn man.
Joh, als ik terugdenk aan die tijd dan lijkt het één brei van stormachtige ontwikkelingen. Minnaars, minnaressen, Dom, sub, depressie, kinderen, gedoe. Maar dan echt. En dan je kop boven die schuimkoppen proberen te houden. Man was al verzopen. Herboren voelde ik mezelf op dat moment beslist niet maar het was wel fijn om in die woelige tijd door tenminste één man als vrouw, als seksgodin te worden gezien.
Joh, als ik terugdenk aan die tijd dan lijkt het één brei van stormachtige ontwikkelingen. Minnaars, minnaressen, Dom, sub, depressie, kinderen, gedoe. Maar dan echt. En dan je kop boven die schuimkoppen proberen te houden. Man was al verzopen. Herboren voelde ik mezelf op dat moment beslist niet maar het was wel fijn om in die woelige tijd door tenminste één man als vrouw, als seksgodin te worden gezien.
donderdag 28 november 2013 om 12:37
Roos, de open relatie is bij ons ook een afwisseling van stiltes voor de storm en stormachtige ontwikkelingen die allemaal tegelijk lijken te komen. Zwemmen of verdrinken. Treffende vergelijking.
Ik zou liegen als ik zeg dat ik geen gemis voel door het ontbreken van seks met mijn echtgenote. Mijn seksvriendin kan dat gemis niet wegnemen. Dat hoeft ze ook niet. Zij is anders. Zij zal nooit zo ongeremd en schaamteloos worden als mijn echtgenote in dat aspect was. Dat verlang ik ook niet van haar. Zij is prima zoals zij is.
Over woeligheid gesproken; door mijn aandacht zo nu en dan te verleggen naar mijn vriendin leid ik mij af van de ontwikkelingen tussen mij en mijn echtgenote. Sinds de diagnose nemen mijn vrouw en ik eigenlijk stiekem stapsgewijs definitief afscheid, dat afscheid wil ik helemaal niet en toch komt het aanwaaien.
Ik zou liegen als ik zeg dat ik geen gemis voel door het ontbreken van seks met mijn echtgenote. Mijn seksvriendin kan dat gemis niet wegnemen. Dat hoeft ze ook niet. Zij is anders. Zij zal nooit zo ongeremd en schaamteloos worden als mijn echtgenote in dat aspect was. Dat verlang ik ook niet van haar. Zij is prima zoals zij is.
Over woeligheid gesproken; door mijn aandacht zo nu en dan te verleggen naar mijn vriendin leid ik mij af van de ontwikkelingen tussen mij en mijn echtgenote. Sinds de diagnose nemen mijn vrouw en ik eigenlijk stiekem stapsgewijs definitief afscheid, dat afscheid wil ik helemaal niet en toch komt het aanwaaien.
volg je verstand, gebruik je gevoel
donderdag 28 november 2013 om 12:47
Ik geloof niet zo in overkomen behalve in ziek en zeer. En de situatie waar jullie in zitten Highlander is daar zo' n voorbeeldje van. Heel logisch dat je nu en dan behoefte hebt je focus te verleggen al lijkt dat in de ogen van velen misschien cru. Mensen vergelijken is altijd lastig en zelden eerlijk en het is goed om je daar bewust van te zijn. Het mooie in een ieder blijven zien siert je.
Natuurlijk mis je de seks met je vrouw. Zoals er waarschijnlijk nog veel meer dingen zullen zijn die je en/met/aan haar mist.
Mooi kut!
Natuurlijk mis je de seks met je vrouw. Zoals er waarschijnlijk nog veel meer dingen zullen zijn die je en/met/aan haar mist.
Mooi kut!
donderdag 28 november 2013 om 12:56
Roos, ik mis liever dingen met/aan haar dan haar aanwezigheid. En zolang mijn vrouw begrijpt dat ik mijn focus tijdelijk verleg heb ik stiekem schijt aan wat velen zien.
Jij hebt jouw echtgenoot ooit een dood paard in jouw keuken genoemd, zie jij hem nog steeds zo?
Jij hebt jouw echtgenoot ooit een dood paard in jouw keuken genoemd, zie jij hem nog steeds zo?
volg je verstand, gebruik je gevoel
donderdag 28 november 2013 om 14:39
Ik snap dat je liever dingen aan haar mist dan haar in totaliteit. Afscheid kunnen nemen is mooi maar het is ook een pleister die er héél langzaam af gaat.
Ja, ik zie hem nog steeds zo maar begrijp me goed, ik neem hem dat niet kwalijk. Wat ik hem op een bepaald moment wel kwalijk nam was de uitspraak dat hij niet beter wilde worden. Dan houdt alles op. En op het moment dat die uitspraak op tafel lag merkte ik ook dat de emotionele verbinding weg was. Dat voelt arm.
Ja, ik zie hem nog steeds zo maar begrijp me goed, ik neem hem dat niet kwalijk. Wat ik hem op een bepaald moment wel kwalijk nam was de uitspraak dat hij niet beter wilde worden. Dan houdt alles op. En op het moment dat die uitspraak op tafel lag merkte ik ook dat de emotionele verbinding weg was. Dat voelt arm.
donderdag 28 november 2013 om 15:59
Verwerken kost altijd tijd.
Ik heb gezien in mijn omgeving dat een chronische depressie een zware wissel kan trekken op de verstandhoudingen binnen een relatie en binnen een gezin. Er willens en wetens voor kiezen in die situatie te verblijven ten koste van de verstandhoudingen komt op mij wreed over. Ik snap wel dat jij toen geen connectie met hem meer voelde. Ben jij nog steeds helende of zie jij de wereld alweer wat rijker in dan toen?
Ik heb gezien in mijn omgeving dat een chronische depressie een zware wissel kan trekken op de verstandhoudingen binnen een relatie en binnen een gezin. Er willens en wetens voor kiezen in die situatie te verblijven ten koste van de verstandhoudingen komt op mij wreed over. Ik snap wel dat jij toen geen connectie met hem meer voelde. Ben jij nog steeds helende of zie jij de wereld alweer wat rijker in dan toen?
volg je verstand, gebruik je gevoel
donderdag 28 november 2013 om 21:41
Het gaat samen op Highlander, ik vind dat ik ergens nog wel iets helende ben, in die zin, dat ik op mijn hoede mag zijn niet in dezelfde kuilen te trappen, dat ligt altijd op de loer. Maar tegelijkertijd opent mijn blik zich naar de wereld en weet ik dat ik heel langzaam maar zeker wellicht ooit weer klaar zal zijn voor een nieuwe relatie.
Tegelijkertijd vind ik dat super eng.
Tegelijkertijd vind ik dat super eng.
donderdag 28 november 2013 om 22:22
vrijdag 29 november 2013 om 10:26
