Relaties
alle pijlers
Het leven met een stiefkind....
woensdag 25 juni 2008 om 14:44
24/7 lijkt me wel erg veel en dat zal hier echt nooit gaan gebeuren als ik t zo inschat. Maar iets meer zou denk ik wel ideaal zijn. Ook voor t kindje zelf, dan heeft t kind toch meer 2 huizen in plaats van 1 huis en 1 logeeradres.
In het begin was ik best heel terughoudend met het kind van mijn man, en dan bedoel ik in rare dingen. Ik durfde haar bijvoorbeeld niet de trap op en af te tillen of auto te rijden met haar in het stoeltje achter me. Hebben jullie dat ook? Nu is dat wel genormaliseerd hoor. In het begin was de ex van mn man ook zo moeilijk. Nu is ze eigenlijk nog steeds erg moeilijk, maar ik laat me minder door haar in de hoek zetten.
Ik geloof wel dat moeders echt heel veel macht hebben als het om omgangsregelingen gaat. Eigenlijk bepaalt zij volkomen hoe, wat en wanneer, en wij sschikken ons ernaar. Ook dat is soms best lastig. Laatst wilde ze weer de regeling veranderen, op een manier waarmee ik het echt niet eens was omdat dat voor mij heel lastig zou zijn. Dat was de eerste keer dat ik er tegenin durfde te gaan.
In het begin was ik best heel terughoudend met het kind van mijn man, en dan bedoel ik in rare dingen. Ik durfde haar bijvoorbeeld niet de trap op en af te tillen of auto te rijden met haar in het stoeltje achter me. Hebben jullie dat ook? Nu is dat wel genormaliseerd hoor. In het begin was de ex van mn man ook zo moeilijk. Nu is ze eigenlijk nog steeds erg moeilijk, maar ik laat me minder door haar in de hoek zetten.
Ik geloof wel dat moeders echt heel veel macht hebben als het om omgangsregelingen gaat. Eigenlijk bepaalt zij volkomen hoe, wat en wanneer, en wij sschikken ons ernaar. Ook dat is soms best lastig. Laatst wilde ze weer de regeling veranderen, op een manier waarmee ik het echt niet eens was omdat dat voor mij heel lastig zou zijn. Dat was de eerste keer dat ik er tegenin durfde te gaan.
I only get one shot at life - so I shoot to kill
donderdag 26 juni 2008 om 11:19
Hoi allemaal,
Ik ben ook een stiefmoeder van een meisje van 4. Ik ken haar nu 3 jaar. Daarnaast heb ik zelf een dochtertje van 1 en ben zwanger van de 2e.
De relatie met mijn stiefdochtertje is goed. We kunnen het goed met elkaar vinden. Toch merk ik wel dat mijn gevoel is veranderd sinds ik zelf moeder ben geworden. Het is alsof ik nu ook 'biologisch' moedergevoel heb gekregen zeg maar. Je bent nu in alle opzichten moeder. Ik geloof niet dat mijn gevoel voor mijn stiefdochter is veranderd nu ik zelf een kindje heb. Ik geloof dat ik dat wel erg zou vinden. Wel merk ik dat het wel een ander soort liefde is. Als mensen mij daarnaar vragen (en dat doen ze echt vaak) zeg ik altijd: het is niet minder, maar anders.
Wat de situatie betreft hebben wij geen problemen. Relatie met ex is normaal. Stiefdochtertje is ong. 40 % van de tijd bij ons. Maar toch vind ik het soms nog steeds moeilijk. Zeker wat jullie hier ook schrijven over de band met de echte ouders. Die blijft inderdaad vaak sterker. Dat is soms voor jezelf wel moeilijk. Maar aan de andere kant merk ik ook dat het vaak te maken heeft met hoe ik zelf in mijn vel zit. Als ik me afsluit voor haar, gaat ze automatisch naar haar vader. Als ik gewoon goed in mijn vel zit, is dat niet altijd zo. Dat is ook wel eens leuk
Ik kan er met mijn man gelukkig wel over praten. Niet dat hij het altijd begrijpt omdat het voor hem wel gewoon allemaal 'eigen' is. Maar hij begrijpt wel dat het voor mij anders is. En daar houdt hij ook wel rekening mee.
Ik ben ook een stiefmoeder van een meisje van 4. Ik ken haar nu 3 jaar. Daarnaast heb ik zelf een dochtertje van 1 en ben zwanger van de 2e.
De relatie met mijn stiefdochtertje is goed. We kunnen het goed met elkaar vinden. Toch merk ik wel dat mijn gevoel is veranderd sinds ik zelf moeder ben geworden. Het is alsof ik nu ook 'biologisch' moedergevoel heb gekregen zeg maar. Je bent nu in alle opzichten moeder. Ik geloof niet dat mijn gevoel voor mijn stiefdochter is veranderd nu ik zelf een kindje heb. Ik geloof dat ik dat wel erg zou vinden. Wel merk ik dat het wel een ander soort liefde is. Als mensen mij daarnaar vragen (en dat doen ze echt vaak) zeg ik altijd: het is niet minder, maar anders.
Wat de situatie betreft hebben wij geen problemen. Relatie met ex is normaal. Stiefdochtertje is ong. 40 % van de tijd bij ons. Maar toch vind ik het soms nog steeds moeilijk. Zeker wat jullie hier ook schrijven over de band met de echte ouders. Die blijft inderdaad vaak sterker. Dat is soms voor jezelf wel moeilijk. Maar aan de andere kant merk ik ook dat het vaak te maken heeft met hoe ik zelf in mijn vel zit. Als ik me afsluit voor haar, gaat ze automatisch naar haar vader. Als ik gewoon goed in mijn vel zit, is dat niet altijd zo. Dat is ook wel eens leuk
Ik kan er met mijn man gelukkig wel over praten. Niet dat hij het altijd begrijpt omdat het voor hem wel gewoon allemaal 'eigen' is. Maar hij begrijpt wel dat het voor mij anders is. En daar houdt hij ook wel rekening mee.
donderdag 26 juni 2008 om 16:00
quote:Moos_82 schreef op 26 juni 2008 @ 11:19:
Wel merk ik dat het wel een ander soort liefde is. Als mensen mij daarnaar vragen (en dat doen ze echt vaak) zeg ik altijd: het is niet minder, maar anders.
Dit herken ik zo!!!
Ik heb ook een stiefzoon met een standaard bezoekregeling (2 wekenden per maand). Daarnaast hebben mijn man en ik een dochter van 13 maanden. En inderdaad het gevoel is héél anders, maar niet minder.
Wel merk ik dat het wel een ander soort liefde is. Als mensen mij daarnaar vragen (en dat doen ze echt vaak) zeg ik altijd: het is niet minder, maar anders.
Dit herken ik zo!!!
Ik heb ook een stiefzoon met een standaard bezoekregeling (2 wekenden per maand). Daarnaast hebben mijn man en ik een dochter van 13 maanden. En inderdaad het gevoel is héél anders, maar niet minder.
