Gezondheid
alle pijlers
Hoe voorkom je dat mensen vragen hoe het met je gaat?
maandag 24 februari 2014 om 09:52
Na een spoedopname en een heftige diagnose, pak ik vandaag de draad weer op. Mijn leven ziet er sinds een paar weken ineens heel anders uit. Ik mag en kan een heleboel dingen niet meer, ben boos en bang, verdwaal in mijn eigen dorp en word moe en knettergek van de pillen. Omdat ik misschien in tranen uitbarst als iemand me vraagt hoe het gaat, heb ik mijn jongste vanmorgen opzettelijk te laat op school afgeleverd. Maar ik kan het natuurlijk niet blijven ontlopen. Vanmiddag sta ik dus toch maar op tijd bij het hek ... en dan??? Hoe reageer je op de vraag hoe het met je gaat, als je het daar met die mensen niet over wil hebben?
Komische oneliners zijn ook welkom, ik heb nog een paar uur om te oefenen
Komische oneliners zijn ook welkom, ik heb nog een paar uur om te oefenen
maandag 24 februari 2014 om 18:10
quote:peecee schreef op 24 februari 2014 @ 17:50:
Precies......dit topic is een manier om aandacht te trekken.
Dit is hetzelfde als dat mensen op facebook zetten.
Ik voel mij zo rot, maar vertel niet waarom!!!
Nou hou dan je klep!!volgens mij zijn jouw reacties een manier om op negatieve manier aandacht te trekken.
Precies......dit topic is een manier om aandacht te trekken.
Dit is hetzelfde als dat mensen op facebook zetten.
Ik voel mij zo rot, maar vertel niet waarom!!!
Nou hou dan je klep!!volgens mij zijn jouw reacties een manier om op negatieve manier aandacht te trekken.
"I'm just an animal looking for a home and.... share the same space for a minute or two...”
maandag 24 februari 2014 om 18:17
quote:peecee schreef op 24 februari 2014 @ 17:50:
Precies......dit topic is een manier om aandacht te trekken.
Dit is hetzelfde als dat mensen op facebook zetten.
Ik voel mij zo rot, maar vertel niet waarom!!!
Nou hou dan je klep!!Als jij niet normaal kunt reageren, reageer dan niet!!!
Precies......dit topic is een manier om aandacht te trekken.
Dit is hetzelfde als dat mensen op facebook zetten.
Ik voel mij zo rot, maar vertel niet waarom!!!
Nou hou dan je klep!!Als jij niet normaal kunt reageren, reageer dan niet!!!
Als je minder wil moeten, moet je minder willen.
maandag 24 februari 2014 om 18:18
quote:NummerZoveel schreef op 24 februari 2014 @ 12:58:
Meid, wat rot!
Ik ga er altijd vanuit de mensen het goed bedoelen als ze de vraag stellen. En dan is mijn antwoord als ik er even geen trek in heb: "ik vind het echt heel lief dat je er naar vraagt, maar op dit moment lukt praten even niet zonder tranen. Hoe is het met jou?"
Dit vind ik een goede, zou voor mij iig afdoende zijn als ik -oprecht bezorgd als ik ben - zou vragen hoe het met je gaat.
Het is gewoon een lastige situatie, ik neem aan dat je ook niet zou willen dat het schoolplein je nu links liet liggen omdat ze het eng vinden om je aan te spreken. Nou ja, nu zou je dat misschien wel willen maar over een poosje toch denk ik niet meer.
Veel sterkte trouwens, het klinkt allemaal erg heftig.
Meid, wat rot!
Ik ga er altijd vanuit de mensen het goed bedoelen als ze de vraag stellen. En dan is mijn antwoord als ik er even geen trek in heb: "ik vind het echt heel lief dat je er naar vraagt, maar op dit moment lukt praten even niet zonder tranen. Hoe is het met jou?"
Dit vind ik een goede, zou voor mij iig afdoende zijn als ik -oprecht bezorgd als ik ben - zou vragen hoe het met je gaat.
Het is gewoon een lastige situatie, ik neem aan dat je ook niet zou willen dat het schoolplein je nu links liet liggen omdat ze het eng vinden om je aan te spreken. Nou ja, nu zou je dat misschien wel willen maar over een poosje toch denk ik niet meer.
Veel sterkte trouwens, het klinkt allemaal erg heftig.
maandag 24 februari 2014 om 18:57
quote:nina1966 schreef op 24 februari 2014 @ 15:59:
Een "ach gaat wel" gevolgd door een wedervraag doet het meestal wel. De wedervraag gaat dan over hunzelf "hoe is het met je kind, de nieuwe bank, je gezondheid" etc En bij echte interesse vraagt iemand wel door en dan kun je altijd nog zeggen dat je het moeilijk vind en er nu niet over wilt praten.
Ik denk dat juist alleen een sensatiezoeker doorvraagt. Iemand die echte interesse heeft, zal heus niet doorvragen als je overduidelijk over een ander onderwerp begint.
Bij doorvragen kun je altijd zeggen dat je er liever niet over praat. Maar het lijkt me dat bijna iedereen wel stopt als jij het bij "ach gaat wel" of iets dergelijks houdt en dan stopt
Sterkte !
Een "ach gaat wel" gevolgd door een wedervraag doet het meestal wel. De wedervraag gaat dan over hunzelf "hoe is het met je kind, de nieuwe bank, je gezondheid" etc En bij echte interesse vraagt iemand wel door en dan kun je altijd nog zeggen dat je het moeilijk vind en er nu niet over wilt praten.
Ik denk dat juist alleen een sensatiezoeker doorvraagt. Iemand die echte interesse heeft, zal heus niet doorvragen als je overduidelijk over een ander onderwerp begint.
Bij doorvragen kun je altijd zeggen dat je er liever niet over praat. Maar het lijkt me dat bijna iedereen wel stopt als jij het bij "ach gaat wel" of iets dergelijks houdt en dan stopt
Sterkte !
maandag 24 februari 2014 om 19:18
Ik denk dat de eerste dag het ergst is hoor, met zoiets.
Mensen voelen zich ook schuldig als ze je wel zien maar niks vragen.
Als je gewoon het onderwerp weer verandert naar 'weer' kun je vanaf nu daar weer over gaan praten.
Uit het feit dat ze je weer dagelijks zien maken ze waarschijnlijk ook al op 'dat het wel gaat'
Mensen voelen zich ook schuldig als ze je wel zien maar niks vragen.
Als je gewoon het onderwerp weer verandert naar 'weer' kun je vanaf nu daar weer over gaan praten.
Uit het feit dat ze je weer dagelijks zien maken ze waarschijnlijk ook al op 'dat het wel gaat'
Life isn't about waiting for the storm to pass, it's about learning how to dance in the rain
maandag 24 februari 2014 om 20:31
Ik begreep je prima hoor, Korenwolf. Overwoog een paar uur geleden even te reageren met iets als 'da's dan mooi gelukt ' maar vond dat zo'n flauwe inkopper en wist verder even niks.
Peecee, ik open dit topic omdat ik denk dat anderen mijn probleem mogelijk herkennen. Er zijn zat situaties denkbaar -naast ernstige ziekte bijvoorbeeld ook scheidingen of dingen als verslaving- waarbij je zo'n klap krijgt dat je jezelf bij elkaar moet rapen voor je je onder de mensen begeeft. Als buitenstaanders dan uit vriendelijkheid of nieuwsgierigheid informeren naar hoe het gaat, overschrijden ze onbedoeld een grens. Het huilen staat je al nader dan het lachen, je wil het er liever niet over hebben. Hoe ga je met die momenten om? Dàt is het probleem dat ik hier wil bespreken. Volgens mij kan dat prima zonder verder uit te leggen wat ik of degenen die hier vertellen hoe zij het (zouden) oplossen, mankeren.
Peecee, ik open dit topic omdat ik denk dat anderen mijn probleem mogelijk herkennen. Er zijn zat situaties denkbaar -naast ernstige ziekte bijvoorbeeld ook scheidingen of dingen als verslaving- waarbij je zo'n klap krijgt dat je jezelf bij elkaar moet rapen voor je je onder de mensen begeeft. Als buitenstaanders dan uit vriendelijkheid of nieuwsgierigheid informeren naar hoe het gaat, overschrijden ze onbedoeld een grens. Het huilen staat je al nader dan het lachen, je wil het er liever niet over hebben. Hoe ga je met die momenten om? Dàt is het probleem dat ik hier wil bespreken. Volgens mij kan dat prima zonder verder uit te leggen wat ik of degenen die hier vertellen hoe zij het (zouden) oplossen, mankeren.
maandag 24 februari 2014 om 22:33
Yette, ik herken het ook wel, maar vind de vreselijke ongevraagde adviezen van mensen nog veel vreselijker, vooral al het alternatieve gedoe wat mensen graag willen "verkopen". Maar ook wel veel liefs hoor zit er tussen.
In ieder geval, vind ik de oneliners errug leuk en herken ik je vlucht gedrag ook wel.
Mensen als Peecee, staat toch voor politiek correct? nou in dit geval, behoorlijk stom. Zacht uitgedrukt dan.
Veel sterkte met het omgaan met een nieuwe realiteit!
Het is soms inderdaad best zwaar kut. Hoewel het bij mij niet om iets heel ernstigs gaat maar toch, niet leuk.
In ieder geval, vind ik de oneliners errug leuk en herken ik je vlucht gedrag ook wel.
Mensen als Peecee, staat toch voor politiek correct? nou in dit geval, behoorlijk stom. Zacht uitgedrukt dan.
Veel sterkte met het omgaan met een nieuwe realiteit!
Het is soms inderdaad best zwaar kut. Hoewel het bij mij niet om iets heel ernstigs gaat maar toch, niet leuk.
Optimist tot in de kist!
maandag 24 februari 2014 om 23:03
Zo teruglezend realiseer ik me ook weer waarom bepaalde situaties bij mij destijds zoveel energie kostten.
Het vermijden van vragen waar je niet op zit te wachten of juist de gesprekken als je wel eerlijk bent, die best zwaar kunnen worden.
Hele trukendoos had ik, zie ik nu achteraf.
Anyway ik hoop dat het morgen en de dagen daarna iets makkelijker wordt om je kind weg te brengen, boodschappen te doen etc etc. Het wonen in een dorp maakt het niet makkelijker denk ik.
Sterkte, nogmaals.
Het vermijden van vragen waar je niet op zit te wachten of juist de gesprekken als je wel eerlijk bent, die best zwaar kunnen worden.
Hele trukendoos had ik, zie ik nu achteraf.
Anyway ik hoop dat het morgen en de dagen daarna iets makkelijker wordt om je kind weg te brengen, boodschappen te doen etc etc. Het wonen in een dorp maakt het niet makkelijker denk ik.
Sterkte, nogmaals.
Life isn't about waiting for the storm to pass, it's about learning how to dance in the rain
dinsdag 25 februari 2014 om 09:35
Vanmorgen heb ik weer voor het ontwijken gekozen. Ik was wel op tijd, maar heb me gefocussed op mijn kind en verder niemand aangekeken of gegroet. Vind het aan de ene kant onaardig en slap van mezelf, maar aan de andere kant is het natuurlijk ook een soort van communiceren.
Zo voorkom ik in elk geval dat ik weer volschiet tegenover mensen waarvan ik de naam niet eens meer weet (geheugenverlies) en daarmee mezelf en hun in een ongemakkelijke situatie breng.
Zo voorkom ik in elk geval dat ik weer volschiet tegenover mensen waarvan ik de naam niet eens meer weet (geheugenverlies) en daarmee mezelf en hun in een ongemakkelijke situatie breng.
dinsdag 25 februari 2014 om 11:00
Yette, mijn ervaring is dat mensen begripvoller zijn dan je denkt. Ik had op het dieptepunt van mijn ziekte ook problemen met mijn hersenfunctie en kon soms ook op de simpelste dingen niet meer komen (namen van ouders, namen van kinderen, etc.). Ik was daar maar gewoon eerlijk over. Het was niet uit narigheid dat ik dingen vergat of dat ik soms rare dingen zei. De mensen wisten dat ik op sterven na dood was en hooguit wisten ze niet dat mijn hersenfunctie ook door mijn ziekte aangetast werd. Maar er was altijd gewoon begrip. Ik snap dat het nu te vers is, maar ik denk dat je de angst over wat een ander wel niet van je denkt best een beetje los mag laten.
