Gezondheid
alle pijlers
Hoe voorkom je dat mensen vragen hoe het met je gaat?
maandag 24 februari 2014 om 09:52
Na een spoedopname en een heftige diagnose, pak ik vandaag de draad weer op. Mijn leven ziet er sinds een paar weken ineens heel anders uit. Ik mag en kan een heleboel dingen niet meer, ben boos en bang, verdwaal in mijn eigen dorp en word moe en knettergek van de pillen. Omdat ik misschien in tranen uitbarst als iemand me vraagt hoe het gaat, heb ik mijn jongste vanmorgen opzettelijk te laat op school afgeleverd. Maar ik kan het natuurlijk niet blijven ontlopen. Vanmiddag sta ik dus toch maar op tijd bij het hek ... en dan??? Hoe reageer je op de vraag hoe het met je gaat, als je het daar met die mensen niet over wil hebben?
Komische oneliners zijn ook welkom, ik heb nog een paar uur om te oefenen
Komische oneliners zijn ook welkom, ik heb nog een paar uur om te oefenen
maandag 24 februari 2014 om 11:14
quote:nursejacky schreef op 24 februari 2014 @ 11:06:
[...]
Ik snap wat je schrijft hoor, maar wat ik uit de OP en verdere reacties van TO haal (en dat zijn idd ook aannames) is dat ze niet op de beleefdheidsvragen van de schoolpleinmoeders zit te wachten. Wat ik mij voor kan stellen.
Of in ieder geval geen behoefte heeft om op het schoolplein in huilen uit te barsten, wat ik mij wederom voor kan stellen.Je vat het hier inderdaad goed samen. Ik begrijp best waar die vragen vandaan komen hoor, neem het ook niemand kwalijk, maar op dit moment kan ik dat gewoon niet handelen.
[...]
Ik snap wat je schrijft hoor, maar wat ik uit de OP en verdere reacties van TO haal (en dat zijn idd ook aannames) is dat ze niet op de beleefdheidsvragen van de schoolpleinmoeders zit te wachten. Wat ik mij voor kan stellen.
Of in ieder geval geen behoefte heeft om op het schoolplein in huilen uit te barsten, wat ik mij wederom voor kan stellen.Je vat het hier inderdaad goed samen. Ik begrijp best waar die vragen vandaan komen hoor, neem het ook niemand kwalijk, maar op dit moment kan ik dat gewoon niet handelen.
maandag 24 februari 2014 om 11:14
quote:peecee schreef op 24 februari 2014 @ 11:02:
Ja met mij wel.......vreselijk dat je nu mensen op afstand gaat houden. En straks klagen als ze niet komen, als je ze nodig heb!!Dus jij zegt gelijk dat je nog steeds niet spoort tegen schoolpleinmoeders als ze vragen hoe het met je geestelijke gezondheid is?
Ja met mij wel.......vreselijk dat je nu mensen op afstand gaat houden. En straks klagen als ze niet komen, als je ze nodig heb!!Dus jij zegt gelijk dat je nog steeds niet spoort tegen schoolpleinmoeders als ze vragen hoe het met je geestelijke gezondheid is?
maandag 24 februari 2014 om 11:27
Ik herken dat wel, als de tranen je hoog zitten en je bang bent dat je gaat huilen als iemand vraagt hoe het met je gaat. Dat wil je niet de hele dag door. Hoe fijn het ook is als mensen belangstelling tonen.
Een kort antwoord dat bij je past en meteen de wedervraag is ook mijn advies! Dus als 'kut' je woord is kun je zeggen 'stabiel kut!' en hoe het met jou?' Je biedt dan beiden in 1 klap de ontsnappingsmogelijkheid ipv een zwaar gesprek.
Een kort antwoord dat bij je past en meteen de wedervraag is ook mijn advies! Dus als 'kut' je woord is kun je zeggen 'stabiel kut!' en hoe het met jou?' Je biedt dan beiden in 1 klap de ontsnappingsmogelijkheid ipv een zwaar gesprek.
maandag 24 februari 2014 om 11:27
maandag 24 februari 2014 om 11:49
quote:Beeldig schreef op 24 februari 2014 @ 10:49:
Zeker fijn, Youk. Ik weet niet wat je weet van mijn situatie, maar het direct levensbedreigende is er gelukkig vanaf (deo volente en mits geen infectie) en ook niet onbelangrijk: ik heb weer voldoende energie om me op mijn gezin en directe omgeving te richten. Het is geen halleluja, maar voor mij helemaal prima zo. (En ik heb dus geen uren forummen meer nodig om mijn tijd door te komen. )
Sorry voor de off-topic, Yette... En nogmaals sterkte!
Ik kreeg mee dat het niet goed ging en ernstig was en toen zag ik je heel lang niet. Maakte me dus wel wat zorgen en ben blij te horen dat het nu beter gaat.
Veel forummen in tijden van weinig energie is erg herkenbaar
Ik ben hier nu ook veel maar dat heeft een leuke reden (zwangerschapsverlof)
Yette, fijn dat je er iets kunt met mijn suggesties
Ik hoop dat het meevalt vanmiddag!
Zeker fijn, Youk. Ik weet niet wat je weet van mijn situatie, maar het direct levensbedreigende is er gelukkig vanaf (deo volente en mits geen infectie) en ook niet onbelangrijk: ik heb weer voldoende energie om me op mijn gezin en directe omgeving te richten. Het is geen halleluja, maar voor mij helemaal prima zo. (En ik heb dus geen uren forummen meer nodig om mijn tijd door te komen. )
Sorry voor de off-topic, Yette... En nogmaals sterkte!
Ik kreeg mee dat het niet goed ging en ernstig was en toen zag ik je heel lang niet. Maakte me dus wel wat zorgen en ben blij te horen dat het nu beter gaat.
Veel forummen in tijden van weinig energie is erg herkenbaar
Ik ben hier nu ook veel maar dat heeft een leuke reden (zwangerschapsverlof)
Yette, fijn dat je er iets kunt met mijn suggesties
Ik hoop dat het meevalt vanmiddag!
Het is zoals het is
maandag 24 februari 2014 om 12:55
Hier kregen wij een poos geleden een brief mee van school. Een ernstig zieke moeder (hele school wist er al van) die ook geen zin had/het niet op kon brengen steeds maar vragen over haar ziekte te beantwoorden. Of we dat wilden respecteren en niet steeds over haar ziekte wilden beginnen.
Dit hielp in elk geval om de sensatiezoekers (helaas, die zijn er bij bosjes) op afstand te houden. Haar echte vrienden hield zij zelf al op de hoogte. En de tip die ook al gegeven werd, een paar bevriende mede-moeders stonden altijd bij haar dus zomaar even op haar afstappen werd ook niet gedaan.
Dit hielp in elk geval om de sensatiezoekers (helaas, die zijn er bij bosjes) op afstand te houden. Haar echte vrienden hield zij zelf al op de hoogte. En de tip die ook al gegeven werd, een paar bevriende mede-moeders stonden altijd bij haar dus zomaar even op haar afstappen werd ook niet gedaan.
maandag 24 februari 2014 om 12:58
maandag 24 februari 2014 om 15:29
Nah, ik was toch nog niet zo stoer hoor. Heb het halen gewoon strak getimed. Dus op een holletje richting school waar de bel al was gegaan. Tegen één belangstellende 'Ja, lekker zonnetje hè?' gemompeld terwijl ik door bleef lopen om mijn kind uit de meute te vissen. En toen weer snel weg. Realiseerde me pas later hoe duf dat antwoord was
Anyway, overleefd.
Anyway, overleefd.
maandag 24 februari 2014 om 15:59
