Seks
alle pijlers
Minnaar. Deel 22.
donderdag 12 december 2013 om 15:06
Al 21 delen schrijven we over onze minnaars en alle heftige gevoelens die meespelen of juist niet. Hier mogen we schoftig genieten, mijmeren, zeuren over wel of geen contact en aftellen tot de volgende date.
Met andere woorden:
Kan jij een minnaar hebben zonder verliefd op hem te worden? Blijf jij met het grootste gemak hangen in het verlust stadium of liggen heftige gevoelens constant op de loer?
Dit topic is voornamelijk voor gelijkgestemden maar natuurlijk mag iedereen zich in de discussie mengen. Dit kan trouwens ook op een ander topic genaamd: "vind jij een SV ook zo vervelend?"
Kanttekening van mij: Ik zie graag dat de (vaste) schrijvers een avatar naast hun nick plakken. Zo houden we iedereen goed uit elkaar en blijven we lekker kleurrijk!
Met andere woorden:
Kan jij een minnaar hebben zonder verliefd op hem te worden? Blijf jij met het grootste gemak hangen in het verlust stadium of liggen heftige gevoelens constant op de loer?
Dit topic is voornamelijk voor gelijkgestemden maar natuurlijk mag iedereen zich in de discussie mengen. Dit kan trouwens ook op een ander topic genaamd: "vind jij een SV ook zo vervelend?"
Kanttekening van mij: Ik zie graag dat de (vaste) schrijvers een avatar naast hun nick plakken. Zo houden we iedereen goed uit elkaar en blijven we lekker kleurrijk!
woensdag 26 februari 2014 om 13:57
Engel, je kan er voor elkaar zijn natuurlijk, dat schrijf ik ook. De waakzaamheid zou bij mij liggen bij het stukje "oppassen op het moment dat ik zijn ellende nodig ga hebben om mijn eigen emotionele gat te vullen". En als je dit leest denk je ooooo maar dat is bij mij niet aan de orde. Maar klopt dat wel?
Misschien ben ik sceptisch maar ik geloof niet in 100% altruïsme, er is altijd iets in there for you.
Highlander: hoe ik mijn ex nu zie? Op welk vlak bedoel je dat?
En de neiging iemand uit de goot te trekken is er nog steeds hoor, ook ik vul graag mijn emotionele gaten op. Daarom is het ook heel goed dat ik (nog) geen nieuwe partner heb/wil.
Misschien ben ik sceptisch maar ik geloof niet in 100% altruïsme, er is altijd iets in there for you.
Highlander: hoe ik mijn ex nu zie? Op welk vlak bedoel je dat?
En de neiging iemand uit de goot te trekken is er nog steeds hoor, ook ik vul graag mijn emotionele gaten op. Daarom is het ook heel goed dat ik (nog) geen nieuwe partner heb/wil.
woensdag 26 februari 2014 om 14:07
quote:Rooss4 schreef op 26 februari 2014 @ 13:57:
Engel, je kan er voor elkaar zijn natuurlijk, dat schrijf ik ook. De waakzaamheid zou bij mij liggen bij het stukje "oppassen op het moment dat ik zijn ellende nodig ga hebben om mijn eigen emotionele gat te vullen". En als je dit leest denk je ooooo maar dat is bij mij niet aan de orde. Maar klopt dat wel?
Misschien ben ik sceptisch maar ik geloof niet in 100% altruïsme, er is altijd iets in there for you.
Voor mij zit het gevaar in twee dingen: 1. de ander helpen want zo hoef je niet na te denken over je eigen ellende en maak je een ander ook nog eens blij. En 2. erin meegezogen worden dat het me zoveel energie kost dat ik eraan onderdoor ga.
BV en ik hadden het er nog over dat hij het zo goed voor mij kon zien en ik voor hem maar dat het toch enorm lastig is helder naar je eigen situatie te kijken en daar naar te handelen. Je zit natuurlijk altijd met je eigen subjectiviteit in de weg.
Engel, je kan er voor elkaar zijn natuurlijk, dat schrijf ik ook. De waakzaamheid zou bij mij liggen bij het stukje "oppassen op het moment dat ik zijn ellende nodig ga hebben om mijn eigen emotionele gat te vullen". En als je dit leest denk je ooooo maar dat is bij mij niet aan de orde. Maar klopt dat wel?
Misschien ben ik sceptisch maar ik geloof niet in 100% altruïsme, er is altijd iets in there for you.
Voor mij zit het gevaar in twee dingen: 1. de ander helpen want zo hoef je niet na te denken over je eigen ellende en maak je een ander ook nog eens blij. En 2. erin meegezogen worden dat het me zoveel energie kost dat ik eraan onderdoor ga.
BV en ik hadden het er nog over dat hij het zo goed voor mij kon zien en ik voor hem maar dat het toch enorm lastig is helder naar je eigen situatie te kijken en daar naar te handelen. Je zit natuurlijk altijd met je eigen subjectiviteit in de weg.
anoniem_182036 wijzigde dit bericht op 26-02-2014 14:08
Reden: moest daar naar zijn ipv daarna
Reden: moest daar naar zijn ipv daarna
% gewijzigd
woensdag 26 februari 2014 om 14:29
Nee, integendeel Rooss; ik heb liever gezellige smalltalk dan dat ik andermans problemen aanhoor. Tegelijkertijd ben ik wel blij als anderen een beroep op me doe, als het gaat om dingen waarbij ik ze kan helpen. Heb er geen behoefte aan problemen op mijn bordje gepresenteerd te krijgen die ik ook niet op kan lossen; ik kan meedenken, suggesties doen, maar als het buiten mijn bereik ligt geef ik het terug.
Overigens zal er zeer zeker een balans moeten zijn tussen leuke gesprekken en 'oppep'-gesprekken; tijdelijke onbalans mag, maar heb geen zin uitsluitend als rots in de branding gezien te worden; zeker in geval van ex-minnaar. Maar dat is gelukkig ook niet aan de orde. Ik vind het terugkijkend bijna onvoorstelbaar dat we van minnaars naar vrienschap zijn gegaan.
Highlander; dank je voor je antwoord. Deels snap ik je denk ik wel, maar wat jij opsomt klinkt bijna alsof je daarbij gevoel hebt uitgeschakeld. Als ik kijk naar hoe de relatie tussen mij en minnaar ooit was en nu is; was ooit bedoeld als puur seks, en nooit enige verwachting tav elkaar geweest. Onder dat seks-deel is lang geleden al een streep gezet; en dat is na enig zoeken naar een nieuwe modus ook geen enkel punt geweest. Dat neemt niet weg dat vriendschap over kan blijven? Want ook al moeten jij en je ex-minnares inderdaad je eigen verdriet zien te verwerken; je hoeft elkaar dan toch niet zo hard buiten te sluiten? Iedere nieuwe situatie behoeft alleen nieuwe duidelijke regels.
Overigens zal er zeer zeker een balans moeten zijn tussen leuke gesprekken en 'oppep'-gesprekken; tijdelijke onbalans mag, maar heb geen zin uitsluitend als rots in de branding gezien te worden; zeker in geval van ex-minnaar. Maar dat is gelukkig ook niet aan de orde. Ik vind het terugkijkend bijna onvoorstelbaar dat we van minnaars naar vrienschap zijn gegaan.
Highlander; dank je voor je antwoord. Deels snap ik je denk ik wel, maar wat jij opsomt klinkt bijna alsof je daarbij gevoel hebt uitgeschakeld. Als ik kijk naar hoe de relatie tussen mij en minnaar ooit was en nu is; was ooit bedoeld als puur seks, en nooit enige verwachting tav elkaar geweest. Onder dat seks-deel is lang geleden al een streep gezet; en dat is na enig zoeken naar een nieuwe modus ook geen enkel punt geweest. Dat neemt niet weg dat vriendschap over kan blijven? Want ook al moeten jij en je ex-minnares inderdaad je eigen verdriet zien te verwerken; je hoeft elkaar dan toch niet zo hard buiten te sluiten? Iedere nieuwe situatie behoeft alleen nieuwe duidelijke regels.
woensdag 26 februari 2014 om 14:43
Engel, dat buitensluiten hebben we allebei nodig juist om te kunnen verwerken.
Ook daarin begrepen zij en ik elkaar.
We zijn nu allebei bezig met weer alleenstaand in ons eigen evenwicht komen.
Ik red mezelf aardig in mijn nieuwe situatie met vallen en weer opstaan.
Wat ik via de patiëntenvereniging over haar hoor is het bij haar ook een soortgelijk proces.
Ik vind het fijn dat zij zichzelf kan redden.
Ik houdt van onafhankelijkheid in een ander en mezelf.
Mocht het ooit in de verre toekomst onverwacht toch nog iets worden kunnen we elkaar tenminste al bij voorbaat garanderen dat het geen slachtofferhulp relatie is zoals Roos die beschrijft met haar ex-man.
We bedanken namelijk allebei voor de eer van het fungeren als 'reddingsboei'.
Liever zelf leren zwemmen zonder 'reddingsbandjes'
Bewuste keuze bij ons allebei.
Zij had - net als ik- vanaf het begin al haar nuchtere verstand als leidraad ipv gevoel wat ze zou moeten uitschakelen.
Het minnespel is een seksueel sprookje, om ons dan te laten leiden door op die zeepbubbel gebaseerde gevoelens lijkt ons allebei te wankel voor een echte relatie.
Ook daarin begrepen zij en ik elkaar.
We zijn nu allebei bezig met weer alleenstaand in ons eigen evenwicht komen.
Ik red mezelf aardig in mijn nieuwe situatie met vallen en weer opstaan.
Wat ik via de patiëntenvereniging over haar hoor is het bij haar ook een soortgelijk proces.
Ik vind het fijn dat zij zichzelf kan redden.
Ik houdt van onafhankelijkheid in een ander en mezelf.
Mocht het ooit in de verre toekomst onverwacht toch nog iets worden kunnen we elkaar tenminste al bij voorbaat garanderen dat het geen slachtofferhulp relatie is zoals Roos die beschrijft met haar ex-man.
We bedanken namelijk allebei voor de eer van het fungeren als 'reddingsboei'.
Liever zelf leren zwemmen zonder 'reddingsbandjes'
Bewuste keuze bij ons allebei.
Zij had - net als ik- vanaf het begin al haar nuchtere verstand als leidraad ipv gevoel wat ze zou moeten uitschakelen.
Het minnespel is een seksueel sprookje, om ons dan te laten leiden door op die zeepbubbel gebaseerde gevoelens lijkt ons allebei te wankel voor een echte relatie.
volg je verstand, gebruik je gevoel
woensdag 26 februari 2014 om 15:01
Als dit jullie afspraak was lijkt het me een goede. Verstandelijk gezien waarschijnlijk ook juist. Alhoewel ik toch wel wat meer kleurschakeringen zie dan uitsluitend wit of zwart.
Met je eens dat het minnespel een seksueel sprookje kan zijn, waarbij de verleiding groot is jezelf daar in mee te laten slepen. Denk dat voor schrijfsters en lezers hierin het grootste gevaar ligt in de eerste prille fase.
Maar naast het minnespel zijn er toch andere factoren die zeker zo belangrijk kunnen zijn in het contact met anderen. En nee zeker hoeven die niet te leiden tot een potentieel echte relatie; maar daarmee kunnen ze nog wel een waardevolle toevoeging zijn aan je leven? Door alles over 1 kam te scheren doe je misschien afbreuk aan het een of ander.
Of is het ook een manier van afscheid nemen van een periode die ooit was en niet meer terug zal keren?
Met je eens dat het minnespel een seksueel sprookje kan zijn, waarbij de verleiding groot is jezelf daar in mee te laten slepen. Denk dat voor schrijfsters en lezers hierin het grootste gevaar ligt in de eerste prille fase.
Maar naast het minnespel zijn er toch andere factoren die zeker zo belangrijk kunnen zijn in het contact met anderen. En nee zeker hoeven die niet te leiden tot een potentieel echte relatie; maar daarmee kunnen ze nog wel een waardevolle toevoeging zijn aan je leven? Door alles over 1 kam te scheren doe je misschien afbreuk aan het een of ander.
Of is het ook een manier van afscheid nemen van een periode die ooit was en niet meer terug zal keren?
woensdag 26 februari 2014 om 15:13
quote:engel68 schreef op 26 februari 2014 @ 15:01:Of is het ook een manier van afscheid nemen van een periode die ooit was en niet meer terug zal keren? Exact!
Toen mijn rol als echtgenoot wegviel viel haar rol als minnares weg.
Toen haar rol als echtgenote wegviel viel mijn rol als minnaar weg.
Nu zijn we weer terug bij af.
Twee mensen die bij dezelfde vereniging de loop hebben.
Het is veel te vroeg voor een andere rol.
Welke rol dat dan zou zijn weten we niet eens.
Eerst evenwichtig in de nieuwe situatie bestaan.
Daarna kalmpjes onderzoeken welke rolbezetting er kan zijn.
Toen mijn rol als echtgenoot wegviel viel haar rol als minnares weg.
Toen haar rol als echtgenote wegviel viel mijn rol als minnaar weg.
Nu zijn we weer terug bij af.
Twee mensen die bij dezelfde vereniging de loop hebben.
Het is veel te vroeg voor een andere rol.
Welke rol dat dan zou zijn weten we niet eens.
Eerst evenwichtig in de nieuwe situatie bestaan.
Daarna kalmpjes onderzoeken welke rolbezetting er kan zijn.
volg je verstand, gebruik je gevoel
woensdag 26 februari 2014 om 15:43
Helemaal terug bij af zullen jullie nooit meer zijn, hoe je het ook wendt of keert er is al een verleden samen. Je kunt niet meer onbevangen tov elkaar staan hoe graag je ook zou willen.
Maar het kan geen kwaad om je eerst eens te focussen op hoe je zelf je toekomst voor je ziet. Eerst jezelf, je eigen wensen en dromen onder ogen zien en hervinden, daarna komt de rest vanzelf.
Maar het kan geen kwaad om je eerst eens te focussen op hoe je zelf je toekomst voor je ziet. Eerst jezelf, je eigen wensen en dromen onder ogen zien en hervinden, daarna komt de rest vanzelf.
woensdag 26 februari 2014 om 16:05
quote:highlander schreef op 26 februari 2014 @ 14:07:
Roos, heb jij nog de drang je ex te redden en dragen?
Staat hij al (weer) op zijn eigen voeten?
Ik heb beslist geen reddersdrang (meer) richting ex, integendeel zou ik bijna willen zeggen.
Staat hij op eigen voeten? Ja, al is het evenwicht soms nog steeds wankel.
In het begin heb ik een soort van coachende rol aangenomen richting zijn omgang met de kinderen, dat was een vraag van de kinderen en soms ook van hem. Dat wordt ook steeds minder dus ik kan me terugtrekken en hij wordt ook daarin steeds zelfstandiger.
Roos, heb jij nog de drang je ex te redden en dragen?
Staat hij al (weer) op zijn eigen voeten?
Ik heb beslist geen reddersdrang (meer) richting ex, integendeel zou ik bijna willen zeggen.
Staat hij op eigen voeten? Ja, al is het evenwicht soms nog steeds wankel.
In het begin heb ik een soort van coachende rol aangenomen richting zijn omgang met de kinderen, dat was een vraag van de kinderen en soms ook van hem. Dat wordt ook steeds minder dus ik kan me terugtrekken en hij wordt ook daarin steeds zelfstandiger.
woensdag 26 februari 2014 om 16:12
HIghlander, ik denk dat het heel goed en verstandig is dat je gestopt bent met je minnares, zij staat mede symbool voor een vreselijke periode in je leven en de kans dat jullie elkaar reddingsboei worden is enorm aanwezig. Soms is een bijl nodig bij het verbreken van banden.
Ik heb ook ooit in 2 maanden tijd afscheid genomen van 2 mannen en niet zomaar mannen. Dat was heftig, dat was een zure appel. Maar het was ook goed.
Ik heb ook ooit in 2 maanden tijd afscheid genomen van 2 mannen en niet zomaar mannen. Dat was heftig, dat was een zure appel. Maar het was ook goed.
woensdag 26 februari 2014 om 16:23
Engel, dat ik mijn ex-minnares idd niet meer onbevangen zie heb ik recent nog gemerkt.
Recent zag ik haar op afstand en ze heeft nog steeds een bepaald effect op mij.
Mijn vrouw vond het effect wat mijn minnares op mij had altijd zwaar amusant om te zien.
Samen konden ze daar heel hard om lachen.
Ik heb zeer goede herinneringen aan de afgelopen periode door die twee loeders.
Sinds ons exitgesprek ontlopen mijn ex-minnares en ik elkaar bewust.
Om te voorkomen dat we toch weer rollebollend in bed belanden.
Door te blijven seksen word idd de vertroebeling op de toekomst alleen groter.
Onzuiver.
Platonisch met elkaar omgaan zijn wij sinds het begin al allebei beroerd in.
We weten allebei dat wij ook nu niet een seksloze vriendschap kunnen volhouden.
Vriendschappelijk met elkaar om gaan vinden wij allebei heel naïef.
De kat op het spek binden.
Plek voor een nieuwe liefde is er bij ons allebei niet.
Nu is het dus niets.
Allebei de focus op het gezin thuis.
Kinderen om uit de put te trekken.
Nodig zijn als thuisbasis om op te kunnen bouwen.
Onze kinderen zijn afhankelijk van ons.
Wij als volwassenen willen dat niet van elkaar zijn.
Mijn kinderen gaan momenteel voor alles.
Net zolang tot zij weer hun eigen draai hebben gevonden.
Zij hebben lucht onder hun vleugels nodig.
In die luchthartigheid probeer ik hun nu alleen te voorzien.
Ik mis hun moeder op zeker dat punt dagelijks.
Zij was veel beter in anderen opwekken dan ik ooit zal zijn.
Recent zag ik haar op afstand en ze heeft nog steeds een bepaald effect op mij.
Mijn vrouw vond het effect wat mijn minnares op mij had altijd zwaar amusant om te zien.
Samen konden ze daar heel hard om lachen.
Ik heb zeer goede herinneringen aan de afgelopen periode door die twee loeders.
Sinds ons exitgesprek ontlopen mijn ex-minnares en ik elkaar bewust.
Om te voorkomen dat we toch weer rollebollend in bed belanden.
Door te blijven seksen word idd de vertroebeling op de toekomst alleen groter.
Onzuiver.
Platonisch met elkaar omgaan zijn wij sinds het begin al allebei beroerd in.
We weten allebei dat wij ook nu niet een seksloze vriendschap kunnen volhouden.
Vriendschappelijk met elkaar om gaan vinden wij allebei heel naïef.
De kat op het spek binden.
Plek voor een nieuwe liefde is er bij ons allebei niet.
Nu is het dus niets.
Allebei de focus op het gezin thuis.
Kinderen om uit de put te trekken.
Nodig zijn als thuisbasis om op te kunnen bouwen.
Onze kinderen zijn afhankelijk van ons.
Wij als volwassenen willen dat niet van elkaar zijn.
Mijn kinderen gaan momenteel voor alles.
Net zolang tot zij weer hun eigen draai hebben gevonden.
Zij hebben lucht onder hun vleugels nodig.
In die luchthartigheid probeer ik hun nu alleen te voorzien.
Ik mis hun moeder op zeker dat punt dagelijks.
Zij was veel beter in anderen opwekken dan ik ooit zal zijn.
volg je verstand, gebruik je gevoel
woensdag 26 februari 2014 om 21:33
quote:highlander schreef op 26 februari 2014 @ 07:39:
Krimp, als ik het goed begrijp heb jij nu een week geen contact gehad?
Het zal wel aan mijn man-zijn liggen dat ik dat geen gek lange periode vind.
Geen nieuws is goed nieuws.
Als hij helemaal klaar met jullie contact zou zijn laat hij dat weten, lijkt me.
Stel jezelf anders een grens waarbinnen hij voor jouw gevoel contact moet opnemen.
Of dat jij dat zelf doet binnen die deadline en hij weet dat -en waarom- jij dat doet.
Mijn ex-minnares en ik hadden naar elkaar uitgesproken dat we elkaar wekelijks wilden spreken en daar een bepaald moment voor afgesproken.
We hadden allebei een drukke agenda en een vast moment gaf ons allebei rust?
OK, komende vrijdag is het twee weken geleden dat ik hem gezien en gesproken heb. Ik denk dat ik om de 2,5 à 3 weken wel een minimum aan contact vind voor mij persoonlijk.
Ik ben nieuwsgierig waar dit heen gaat. Tijd zal het wijzen. Ik zit zo anders in elkaar. Als ik iemand zo lang geen bericht stuurt betekent dat geen goeds. Als een ander dat doet hoeft dat helemaal niets te betekenen.
Anyhow! Nog steeds meer positief dan negatief gestemd,
Krimp, als ik het goed begrijp heb jij nu een week geen contact gehad?
Het zal wel aan mijn man-zijn liggen dat ik dat geen gek lange periode vind.
Geen nieuws is goed nieuws.
Als hij helemaal klaar met jullie contact zou zijn laat hij dat weten, lijkt me.
Stel jezelf anders een grens waarbinnen hij voor jouw gevoel contact moet opnemen.
Of dat jij dat zelf doet binnen die deadline en hij weet dat -en waarom- jij dat doet.
Mijn ex-minnares en ik hadden naar elkaar uitgesproken dat we elkaar wekelijks wilden spreken en daar een bepaald moment voor afgesproken.
We hadden allebei een drukke agenda en een vast moment gaf ons allebei rust?
OK, komende vrijdag is het twee weken geleden dat ik hem gezien en gesproken heb. Ik denk dat ik om de 2,5 à 3 weken wel een minimum aan contact vind voor mij persoonlijk.
Ik ben nieuwsgierig waar dit heen gaat. Tijd zal het wijzen. Ik zit zo anders in elkaar. Als ik iemand zo lang geen bericht stuurt betekent dat geen goeds. Als een ander dat doet hoeft dat helemaal niets te betekenen.
Anyhow! Nog steeds meer positief dan negatief gestemd,
woensdag 26 februari 2014 om 21:53
quote:engel68 schreef op 26 februari 2014 @ 13:50:
Waar zou dan de scheidslijn liggen tusse het aanbieden van slachtofferhulp en het er gewoon zijn voor iemand die je als vriend beschouwt? Ik heb vriendinnen die ik bijna maandelijks aan de haren trekkend de goot uit moet helpen, en bij tijd en wijlen doe ik dit ook nog bij ex-minnaar en andersom.
Denk dat het eerder berust op een zekere mentale klik met mensen dan op een stukje eigen-belang.
Net zoals juf mafkees zegt: met sommige mensen kun je naast enorme lol (en/of enorme geile seks) ook diepzinnige en openhartige gesprekken voeren. Het overkomt mij niet vaak dat ik intuitief weet dat ik mezelf in al mijn aspecten kan laten zien. Mocht er dan een moment komen dat iets in de 'relatie' veranderd; op minnaarvlak bjvoorbeeld iets als bij Sense, dat een van de twee tijdelijk pas op de plaats maakt, moet je dan de rest van het kostbare contact ook maar overboord gooien? (want minnaar is voor lusten?) Daarop zou ik zeggen No way.
Dit verwoord exact hoe ik in deze minnaarsrelatie sta, en dat geldt voor LD net zo. Het is mij nog nooit eerder overkomen dat ik me bij iemand zo kwetsbaar op mocht /kon stellen. En niet alleen van mijn kant, van beide kanten.
Bij ons beide heeft dat een bepaalde reden, en weten beide dat iemand zomaar 100% vertrouwen niet iets is wat wij zomaar doen
Wij zijn er voor elkaar, en bewaken daarbij onze grenzen.. Ik heb aan die noodrem moeten trekken, dat was niet leuk.. Het heeft onze vriendschap gelukkig gered en ook de ogen van LD over wat zaken geopend..
Waar zou dan de scheidslijn liggen tusse het aanbieden van slachtofferhulp en het er gewoon zijn voor iemand die je als vriend beschouwt? Ik heb vriendinnen die ik bijna maandelijks aan de haren trekkend de goot uit moet helpen, en bij tijd en wijlen doe ik dit ook nog bij ex-minnaar en andersom.
Denk dat het eerder berust op een zekere mentale klik met mensen dan op een stukje eigen-belang.
Net zoals juf mafkees zegt: met sommige mensen kun je naast enorme lol (en/of enorme geile seks) ook diepzinnige en openhartige gesprekken voeren. Het overkomt mij niet vaak dat ik intuitief weet dat ik mezelf in al mijn aspecten kan laten zien. Mocht er dan een moment komen dat iets in de 'relatie' veranderd; op minnaarvlak bjvoorbeeld iets als bij Sense, dat een van de twee tijdelijk pas op de plaats maakt, moet je dan de rest van het kostbare contact ook maar overboord gooien? (want minnaar is voor lusten?) Daarop zou ik zeggen No way.
Dit verwoord exact hoe ik in deze minnaarsrelatie sta, en dat geldt voor LD net zo. Het is mij nog nooit eerder overkomen dat ik me bij iemand zo kwetsbaar op mocht /kon stellen. En niet alleen van mijn kant, van beide kanten.
Bij ons beide heeft dat een bepaalde reden, en weten beide dat iemand zomaar 100% vertrouwen niet iets is wat wij zomaar doen
Wij zijn er voor elkaar, en bewaken daarbij onze grenzen.. Ik heb aan die noodrem moeten trekken, dat was niet leuk.. Het heeft onze vriendschap gelukkig gered en ook de ogen van LD over wat zaken geopend..
veroordeel wat je ziet, maar wat jij ziet .... ben ik niet
donderdag 27 februari 2014 om 09:33
quote:highlander schreef op 26 februari 2014 @ 16:23:
Mijn vrouw vond het effect wat mijn minnares op mij had altijd zwaar amusant om te zien.
Samen konden ze daar heel hard om lachen.
Ik heb zeer goede herinneringen aan de afgelopen periode door die twee loeders.
Hier lees ik niet dat de band tussen jou en je exminnares uitsluitend berustte op seks. Hier lees ik namelijk ook warmte, genegenheid, humor, begrip en emotie. Misschien maakte de combinatie van de 2 de afgelopen periode voor jou hanteerbaar. En nu helaas 1 van de 2 weggevallen is duw je de ander, die onlosmakelijk aan je nr1 verbonden lijkt te zijn ergens hard van je af (was er nooit geweest als de situatie anders had gelegen, de klik die er tussen beiden was etc).
Ja de situatie is anders; en dat je zegt: seks is geen optie meer; ik bedank voor de eer van reddingsboei, veilige haven; geen verwachtingen richting elkaar; logisch. Eerst zullen jullie beiden schoon schip moeten maken en de mogelijkheid hebben met een frisse blik de wereld weer tegemoet te treden. Daarbij wil je zeker geen 'aanhangsel' uit het verleden moeten meeslepen.
Maar; het is niet zo zwart-wit als jij het ziet imo. Waarom zou platonisch met elkaar omgaan geen optie meer zijn? Kolder. Jullie lijken me beiden rationeel te kunnen denken, maar lijken tevens o zo bang te zijn een 'claim' naar elkaar te doen. Er zullen weinig mensen in je omgeving zijn die zo kunnen weten wat je momenteel doormaakt, en toch heb je geen behoefte daarmee te praten?
Ik vind je ook zo hard voor jezelf door jezelf dit niet toe te staan.
Mijn vrouw vond het effect wat mijn minnares op mij had altijd zwaar amusant om te zien.
Samen konden ze daar heel hard om lachen.
Ik heb zeer goede herinneringen aan de afgelopen periode door die twee loeders.
Hier lees ik niet dat de band tussen jou en je exminnares uitsluitend berustte op seks. Hier lees ik namelijk ook warmte, genegenheid, humor, begrip en emotie. Misschien maakte de combinatie van de 2 de afgelopen periode voor jou hanteerbaar. En nu helaas 1 van de 2 weggevallen is duw je de ander, die onlosmakelijk aan je nr1 verbonden lijkt te zijn ergens hard van je af (was er nooit geweest als de situatie anders had gelegen, de klik die er tussen beiden was etc).
Ja de situatie is anders; en dat je zegt: seks is geen optie meer; ik bedank voor de eer van reddingsboei, veilige haven; geen verwachtingen richting elkaar; logisch. Eerst zullen jullie beiden schoon schip moeten maken en de mogelijkheid hebben met een frisse blik de wereld weer tegemoet te treden. Daarbij wil je zeker geen 'aanhangsel' uit het verleden moeten meeslepen.
Maar; het is niet zo zwart-wit als jij het ziet imo. Waarom zou platonisch met elkaar omgaan geen optie meer zijn? Kolder. Jullie lijken me beiden rationeel te kunnen denken, maar lijken tevens o zo bang te zijn een 'claim' naar elkaar te doen. Er zullen weinig mensen in je omgeving zijn die zo kunnen weten wat je momenteel doormaakt, en toch heb je geen behoefte daarmee te praten?
Ik vind je ook zo hard voor jezelf door jezelf dit niet toe te staan.
donderdag 27 februari 2014 om 09:35
Ik lees mee, heb niet veel schrijftijd op dit moment (veel te druk met flirten met de hongaar en oh ja, ook soep inscheppen )..
Maar ik heb nog eens nagedacht over het 'leuker maken van je leven' door een minnaar en hem daarom in je leven houden.
Daar heb ik wel mijn vraagtekens bij, al kan het best zijn dat ik dat over Guus ook wel eens geschreven heb.
Natuurlijk is je leven leuker als je iemand waar je van houdt in je leven hebt, ook al is het niet altijd rozengeur en maneschijn. Ik denk dat JufM haar leven ook leuker wordt MET bv. Alleen gaat het nu even niet, omdat het ten koste gaat van haarzelf.
De valkuil van 'iemand in je leven laten omdat jouw leven er leuker door wordt' is volgens mij juist dat je dan je ogen kunt sluiten voor alles wat minder leuk is.
Mensen blijven in moeilijkere relaties met grotere problemen bij de partner, maar nog altijd is hun leven leuker mèt die persoon. Denken ze. Want weggaan of afscheid nemen is nog enger. Topics op relatie beginnen zo vaak met 'mijn relatie is zo gelukkig en super, maaaaar.. ' en dan komen de grootste issues naar voren.
Ik denk dat het struisvogelen is.
Sense, dat vraag ik me ook af, wat Oranje schrijft. Is nu het wachten op een eventuele scheiding en hoe het dan verder moet? Hij wil geen nr 1 relatie met jou, maar wel jullie vriendschap? Hoe als hij wel iemand tegen komt waar hij een nr 1 relatie mee krijgt en die moeite heeft met jou?
Maar ik heb nog eens nagedacht over het 'leuker maken van je leven' door een minnaar en hem daarom in je leven houden.
Daar heb ik wel mijn vraagtekens bij, al kan het best zijn dat ik dat over Guus ook wel eens geschreven heb.
Natuurlijk is je leven leuker als je iemand waar je van houdt in je leven hebt, ook al is het niet altijd rozengeur en maneschijn. Ik denk dat JufM haar leven ook leuker wordt MET bv. Alleen gaat het nu even niet, omdat het ten koste gaat van haarzelf.
De valkuil van 'iemand in je leven laten omdat jouw leven er leuker door wordt' is volgens mij juist dat je dan je ogen kunt sluiten voor alles wat minder leuk is.
Mensen blijven in moeilijkere relaties met grotere problemen bij de partner, maar nog altijd is hun leven leuker mèt die persoon. Denken ze. Want weggaan of afscheid nemen is nog enger. Topics op relatie beginnen zo vaak met 'mijn relatie is zo gelukkig en super, maaaaar.. ' en dan komen de grootste issues naar voren.
Ik denk dat het struisvogelen is.
Sense, dat vraag ik me ook af, wat Oranje schrijft. Is nu het wachten op een eventuele scheiding en hoe het dan verder moet? Hij wil geen nr 1 relatie met jou, maar wel jullie vriendschap? Hoe als hij wel iemand tegen komt waar hij een nr 1 relatie mee krijgt en die moeite heeft met jou?
Heidi, Heidi, Deine Welt sind die Berge - Heidi, Heidi, denn hier oben bist Du zu Haus'
donderdag 27 februari 2014 om 10:03
Rooss; Wat de een vriendschap noemt zal de ander als slachtofferhulp zien. Midden in een relatie kun je vaak niet meer objectief zijn; en daar heb je de kreet weer: 'want dit is toch echt heel anders'.
Denk dat de valkuil vooral ligt in : Als je zelf diep van binnen hoopt dat de ander wel weer terug zal keren in het oude patroon waarbij de fijne, leuke, geile kanten van het minnaarschap weer de overhand zullen krijgen.
Als je tijdelijk je eigen wensen en verlangens aan de kant zet en denkt; als ik er maar ben, als ik maar de schouder aanbied dan komt het misschien wel weer goed, waarbij al dan niet grenzen verlegt worden (want opgeven is geen optie, want stel dat..., hij heeft even iemand nodig, ik wil hem 'als vriend' niet kwijt blablabla...)
Met een minnaar tijdens seks je grenzen verleggen is ok, maar daarbuiten moet contact gebaseerd zijn op gelijkwaardigheid, respect en dienen mijn grenzen in acht genomen te worden.
Denk dat de valkuil vooral ligt in : Als je zelf diep van binnen hoopt dat de ander wel weer terug zal keren in het oude patroon waarbij de fijne, leuke, geile kanten van het minnaarschap weer de overhand zullen krijgen.
Als je tijdelijk je eigen wensen en verlangens aan de kant zet en denkt; als ik er maar ben, als ik maar de schouder aanbied dan komt het misschien wel weer goed, waarbij al dan niet grenzen verlegt worden (want opgeven is geen optie, want stel dat..., hij heeft even iemand nodig, ik wil hem 'als vriend' niet kwijt blablabla...)
Met een minnaar tijdens seks je grenzen verleggen is ok, maar daarbuiten moet contact gebaseerd zijn op gelijkwaardigheid, respect en dienen mijn grenzen in acht genomen te worden.
donderdag 27 februari 2014 om 10:17
quote:engel68 schreef op 27 februari 2014 @ 09:33: Hier lees ik niet dat de band tussen jou en je exminnares uitsluitend berustte op seks. Hier lees ik namelijk ook warmte, genegenheid, humor, begrip en emotie. [..] Eerst zullen jullie beiden schoon schip moeten maken en de mogelijkheid hebben met een frisse blik de wereld weer tegemoet te treden. [..] Ik vind je ook zo hard voor jezelf door jezelf dit niet toe te staan.Heel eerlijk Engel?
Op seks alleen kan een relatie niet zolang draaien als mijn ex-minnares en ik die hadden.
Dat zag mijn vrouw al veel eerder dan ik dat in wilde zien.
Toen zij opmerkte dat ik uitstekend bij hun allebei pas heb ik mezelf doof gehouden.
Ik weiger om de positie van mijn vrouw op de schop te zetten.
Ik vind dat hoogverraad.
Op seks alleen kan een relatie niet zolang draaien als mijn ex-minnares en ik die hadden.
Dat zag mijn vrouw al veel eerder dan ik dat in wilde zien.
Toen zij opmerkte dat ik uitstekend bij hun allebei pas heb ik mezelf doof gehouden.
Ik weiger om de positie van mijn vrouw op de schop te zetten.
Ik vind dat hoogverraad.
volg je verstand, gebruik je gevoel
donderdag 27 februari 2014 om 10:35
quote:engel68 schreef op 27 februari 2014 @ 10:03:Midden in een relatie kun je vaak niet meer objectief zijn; en daar heb je de kreet weer: 'want dit is toch echt heel anders'. Denk dat de valkuil vooral ligt in : Als je zelf diep van binnen hoopt dat de ander wel weer terug zal keren in het oude patroon waarbij de fijne, leuke, geile kanten van het minnaarschap weer de overhand zullen krijgen. [..] en denkt; als ik er maar ben, als ik maar de schouder aanbied dan komt het misschien wel weer goed, waarbij al dan niet grenzen verlegt worden (want opgeven is geen optie, want stel dat..., hij heeft even iemand nodig, ik wil hem 'als vriend' niet kwijt blablabla...) Je kunt je dan afvragen of die valkuil van jou geen bodemloze put in de ander is.
Een put waarin je uit wanhoop en angst voor verlies maar blijft investeren.
Ten koste van jezelf.
Soms moet je er mee leren leven dat oude tijden niet meer terugkeren.
Uit zelfbehoud kappen met het voortslepen van een situatie.
Een put waarin je uit wanhoop en angst voor verlies maar blijft investeren.
Ten koste van jezelf.
Soms moet je er mee leren leven dat oude tijden niet meer terugkeren.
Uit zelfbehoud kappen met het voortslepen van een situatie.
volg je verstand, gebruik je gevoel
donderdag 27 februari 2014 om 10:37
quote:Heeeidi schreef op 27 februari 2014 @ 09:35:
Maar ik heb nog eens nagedacht over het 'leuker maken van je leven' door een minnaar en hem daarom in je leven houden.
Daar heb ik wel mijn vraagtekens bij, al kan het best zijn dat ik dat over Guus ook wel eens geschreven heb.
...
De valkuil van 'iemand in je leven laten omdat jouw leven er leuker door wordt' is volgens mij juist dat je dan je ogen kunt sluiten voor alles wat minder leuk is.
...
Mensen blijven in moeilijkere relaties met grotere problemen bij de partner, maar nog altijd is hun leven leuker mèt die persoon. Denken ze.
Ik denk dat het struisvogelen is.
Het leuke, zorgeloze genieten is vooral iets van de eerste fase van het minnespel, toch? Onvermijdelijk raak je meer betrokken bij elkaar, begin je te reflecteren over nr. 1, nr. 2...
Je probeert een evenwicht te vinden, afspreken geeft energie maar kost ook energie.
Je deelt vaak meer (en meer) dan alleen sex.
Ikzelf ben nu twee minnaars verder. In beide gevallen liep het uit de hand. Highlander merkte toen terecht op dat je, met een huwelijk waar saamhorigheid en sex toch wel structureel missen, steeds opnieuw in een valkuil gaat vallen als je het buiten de deur blijft zoeken.
Ik wil dat niet, ben er nu over aan het lezen. En stuitte op een artikel dat me aan het denken zet (nog geen conclusies dus;). Een paar zinnetjes:
"De meeste mensen denken dat ze moeten kiezen tussen twee partners. Maar de vraag zou moeten zijn wat het was dat u bij die ander vond waar u zo blij van werd."
"De verborgen wijsheid ligt volgens Kirshenbaum altijd in een ervaring die al het stof wegblaast dat op een vaste relatie is neergedaald. Daardoor zie je opeens dingen van jezelf terug die je was vergeten."
"Het gemis wordt volgens Kirshenbaum niet per definitie veroorzaakt door iets wat ontbreekt in de relatie. Vaak komt het voort uit een onvervulde behoefte in je leven."
Wat je kunt leren van een affaire
Maar ik heb nog eens nagedacht over het 'leuker maken van je leven' door een minnaar en hem daarom in je leven houden.
Daar heb ik wel mijn vraagtekens bij, al kan het best zijn dat ik dat over Guus ook wel eens geschreven heb.
...
De valkuil van 'iemand in je leven laten omdat jouw leven er leuker door wordt' is volgens mij juist dat je dan je ogen kunt sluiten voor alles wat minder leuk is.
...
Mensen blijven in moeilijkere relaties met grotere problemen bij de partner, maar nog altijd is hun leven leuker mèt die persoon. Denken ze.
Ik denk dat het struisvogelen is.
Het leuke, zorgeloze genieten is vooral iets van de eerste fase van het minnespel, toch? Onvermijdelijk raak je meer betrokken bij elkaar, begin je te reflecteren over nr. 1, nr. 2...
Je probeert een evenwicht te vinden, afspreken geeft energie maar kost ook energie.
Je deelt vaak meer (en meer) dan alleen sex.
Ikzelf ben nu twee minnaars verder. In beide gevallen liep het uit de hand. Highlander merkte toen terecht op dat je, met een huwelijk waar saamhorigheid en sex toch wel structureel missen, steeds opnieuw in een valkuil gaat vallen als je het buiten de deur blijft zoeken.
Ik wil dat niet, ben er nu over aan het lezen. En stuitte op een artikel dat me aan het denken zet (nog geen conclusies dus;). Een paar zinnetjes:
"De meeste mensen denken dat ze moeten kiezen tussen twee partners. Maar de vraag zou moeten zijn wat het was dat u bij die ander vond waar u zo blij van werd."
"De verborgen wijsheid ligt volgens Kirshenbaum altijd in een ervaring die al het stof wegblaast dat op een vaste relatie is neergedaald. Daardoor zie je opeens dingen van jezelf terug die je was vergeten."
"Het gemis wordt volgens Kirshenbaum niet per definitie veroorzaakt door iets wat ontbreekt in de relatie. Vaak komt het voort uit een onvervulde behoefte in je leven."
Wat je kunt leren van een affaire
donderdag 27 februari 2014 om 10:47
Anouk, ik denk dat mevr Kirshenbaum gelijk heeft.
Een bijslaap vult een (vergeten) behoefte van jezelf aan.
Een relatie erbij hoeft niets over de staat van de relatie thuis te zeggen.
Beide relaties kunnen elkaar aanvullen tot jezelf in al je behoeftes voorzien bent.
Een bijslaap vult een (vergeten) behoefte van jezelf aan.
Een relatie erbij hoeft niets over de staat van de relatie thuis te zeggen.
Beide relaties kunnen elkaar aanvullen tot jezelf in al je behoeftes voorzien bent.
volg je verstand, gebruik je gevoel
