Relaties
alle pijlers
schoonmoeder
maandag 30 juni 2008 om 14:50
mijn vriend gaat mijn kinderen erkennen.
dit melde ik heel vrolijk aan mijn schoonmoeder, en kreeg eigenlijk geen reactie.
later belde ik haar nogmaals, omdat het toch niet lekker zat. en ik kreeg me toch een berg modder over me heen!
het kwam eigenlijk hier op neer:
-ze zijn niet haar vlees en bloed, dus ook nooit haar echte kleinkinderen
-ze zal nooit zoveel van ze kunnen houden
-ze voelt zich schuldig naar dr echte kleinkinderen omdat ze nu nooit meer iets alleen met hun kan doen
en nog een berg meer van dit soort spul.
nu heeft mijn vriend ook kids. en mijn ouders hebben die eigenlijk vanaf dag 1 in hun hart gesloten. er word geen onderscheid gemaakt en ze horen er helemaal bij (ze staan zelfs in het testament) ik doe ook mijn best om alles en iedereen gelijk te behandelen (wat soms wel moeilijk is omdat ze hier niet permanent wonen) en voor mijn gevoel doet mijn vriend dat ook.
we hebben hierover het weekend gepraat en mijn vriend is daar heel makkelijk in: het draait om ons, wij zijn belangrijk en wat een buitenstaander ervan vind intresseert me niet. (over zijn eigen ouders) dus voor hem is het daarmee klaar.
maar ik zit er best wel mee, waarom zegt ze zulke dingen?
we hebben allebei een rottijd achter de rug, en het gaat heel goed zo met zijn allen. maar dit doet me meer dan ik had verwacht. ik had toch stiekum wel verwacht dat ze blij zou zijn dat het goed gaat met dr zoon.
dit melde ik heel vrolijk aan mijn schoonmoeder, en kreeg eigenlijk geen reactie.
later belde ik haar nogmaals, omdat het toch niet lekker zat. en ik kreeg me toch een berg modder over me heen!
het kwam eigenlijk hier op neer:
-ze zijn niet haar vlees en bloed, dus ook nooit haar echte kleinkinderen
-ze zal nooit zoveel van ze kunnen houden
-ze voelt zich schuldig naar dr echte kleinkinderen omdat ze nu nooit meer iets alleen met hun kan doen
en nog een berg meer van dit soort spul.
nu heeft mijn vriend ook kids. en mijn ouders hebben die eigenlijk vanaf dag 1 in hun hart gesloten. er word geen onderscheid gemaakt en ze horen er helemaal bij (ze staan zelfs in het testament) ik doe ook mijn best om alles en iedereen gelijk te behandelen (wat soms wel moeilijk is omdat ze hier niet permanent wonen) en voor mijn gevoel doet mijn vriend dat ook.
we hebben hierover het weekend gepraat en mijn vriend is daar heel makkelijk in: het draait om ons, wij zijn belangrijk en wat een buitenstaander ervan vind intresseert me niet. (over zijn eigen ouders) dus voor hem is het daarmee klaar.
maar ik zit er best wel mee, waarom zegt ze zulke dingen?
we hebben allebei een rottijd achter de rug, en het gaat heel goed zo met zijn allen. maar dit doet me meer dan ik had verwacht. ik had toch stiekum wel verwacht dat ze blij zou zijn dat het goed gaat met dr zoon.
maandag 30 juni 2008 om 14:58
Dat is duidelijk geen schoonmoeder maar een schoonloeder! Ze had zo niet mogen reageren en is duidelijk haar boekje ver te buiten gegaan .ik denk dat ze aan de situatie moet wennen ,maar das geen excuus voor haar gedrag naar jouw toe. Dus werk aan de winkel voor je vriend en je grensen bewaken
Sterkte
Sterkte
maandag 30 juni 2008 om 15:06
Ze had dit niet mogen zeggen maar ik begrijp haar wel een beetje. Dat hij jouw kinderen gaat erkennen wil ook zegegn dat hij er verantwoordelijk voor is en dat hij dus ook mochten jullie uit elkaar gaan alimentatie moet gaan betalen. Misschien dat ze daar bang voor is ofzo. Joh meid lekker genieten dat jullie straks 1 gezin vormen en haar laten praten al is dat makkelijker gezegd dan gedaan.
maandag 30 juni 2008 om 15:11
Ik kan me voorstellen dat die opmerkingen je erg zwaar vallen en ze had ze ook niet zo moeten plaatsen. Zou ze misschien nog aan de situatie moeten wennen? Misschien heeft het wat tijd nodig en is ze vooral bang dat ze onderscheid voelt?
Zijn jullie al lang bijelkaar? Hoe doet ze normaliter tegen jouw kinderen?
Zijn jullie al lang bijelkaar? Hoe doet ze normaliter tegen jouw kinderen?
lara1978 wijzigde dit bericht op 30-06-2008 15:12
Reden: aanvulling
Reden: aanvulling
% gewijzigd
maandag 30 juni 2008 om 15:11
quote:tulepje schreef op 30 juni 2008 @ 14:50:
maar ik zit er best wel mee, waarom zegt ze zulke dingen?
Omdat ze het zo ervaart, vermoedelijk. Ik kan me voorstellen dat ze zich nogal overvallen heeft gevoeld door deze mededeling.quote:het kwam eigenlijk hier op neer:
-ze zijn niet haar vlees en bloed, dus ook nooit haar echte kleinkinderen
-ze zal nooit zoveel van ze kunnen houden
-ze voelt zich schuldig naar dr echte kleinkinderen omdat ze nu nooit meer iets alleen met hun kan doen
Feitelijk heeft ze deels gewoon gelijk, en deels is het, lijkt me, een uiting van "jij gaat niet voor mij bepalen hoe ik over jouw kinderen denk".
Ik vind het klinken alsof ze het gevoel heeft dat haar iets opgedrongen wordt, dat emotioneel heel belangrijk voor haar is.
quote:we hebben hierover het weekend gepraat en mijn vriend is daar heel makkelijk in: het draait om ons, wij zijn belangrijk en wat een buitenstaander ervan vind intresseert me niet. (over zijn eigen ouders) dus voor hem is het daarmee klaar.Lijkt me heul verstandig van hem.
maar ik zit er best wel mee, waarom zegt ze zulke dingen?
Omdat ze het zo ervaart, vermoedelijk. Ik kan me voorstellen dat ze zich nogal overvallen heeft gevoeld door deze mededeling.quote:het kwam eigenlijk hier op neer:
-ze zijn niet haar vlees en bloed, dus ook nooit haar echte kleinkinderen
-ze zal nooit zoveel van ze kunnen houden
-ze voelt zich schuldig naar dr echte kleinkinderen omdat ze nu nooit meer iets alleen met hun kan doen
Feitelijk heeft ze deels gewoon gelijk, en deels is het, lijkt me, een uiting van "jij gaat niet voor mij bepalen hoe ik over jouw kinderen denk".
Ik vind het klinken alsof ze het gevoel heeft dat haar iets opgedrongen wordt, dat emotioneel heel belangrijk voor haar is.
quote:we hebben hierover het weekend gepraat en mijn vriend is daar heel makkelijk in: het draait om ons, wij zijn belangrijk en wat een buitenstaander ervan vind intresseert me niet. (over zijn eigen ouders) dus voor hem is het daarmee klaar.Lijkt me heul verstandig van hem.
maandag 30 juni 2008 om 15:16
Uit jouw reactie blijkt dat je verbaasd bent over de reactie van je schoonmoeder. Had/ heb je verder een normale verstandhouding met je schoonmoeder?
Ik kan me zo voorstellen dat jouw kinderen voor haar niet helemaal 'eigen' voelen. Dat is okay maar om daar zo'n drama van te maken... Misschien moet het voor haar ook nog even bezinken. Voor jou en je kinderen natuurlijk heel vervelend.
Verder, wat jouw ouders doen hoef je ook niet weer te projecteren op wat zij zou moeten doen... met betrekking tot testament. Daarin maakt iedereen zijn eigen keuzes.
Mijn opa had wat dat betreft ook een voorkeursbehandeling naar zijn (echte) kleinkinderen. Zijn aangetrouwde kleinkinderen hadden natuurlijk ook nog een andere opa en oma. Ligt natuurlijk ook een beetje aan de leeftijd maar zijn aangetrouwde kleinkinderen waren toen al tieners. Die hebben mijn opa ook nooit echt als hun opa gezien.
Ondanks dat ze buitensporig naar jouw gedragen heeft kan ik me een wel een beetje inleven in haar gevoelswereld...
Ik kan me zo voorstellen dat jouw kinderen voor haar niet helemaal 'eigen' voelen. Dat is okay maar om daar zo'n drama van te maken... Misschien moet het voor haar ook nog even bezinken. Voor jou en je kinderen natuurlijk heel vervelend.
Verder, wat jouw ouders doen hoef je ook niet weer te projecteren op wat zij zou moeten doen... met betrekking tot testament. Daarin maakt iedereen zijn eigen keuzes.
Mijn opa had wat dat betreft ook een voorkeursbehandeling naar zijn (echte) kleinkinderen. Zijn aangetrouwde kleinkinderen hadden natuurlijk ook nog een andere opa en oma. Ligt natuurlijk ook een beetje aan de leeftijd maar zijn aangetrouwde kleinkinderen waren toen al tieners. Die hebben mijn opa ook nooit echt als hun opa gezien.
Ondanks dat ze buitensporig naar jouw gedragen heeft kan ik me een wel een beetje inleven in haar gevoelswereld...
maandag 30 juni 2008 om 15:25
"het kwam eigenlijk hier op neer:
-ze zijn niet haar vlees en bloed, dus ook nooit haar echte kleinkinderen
-ze zal nooit zoveel van ze kunnen houden
-ze voelt zich schuldig naar dr echte kleinkinderen omdat ze nu nooit meer iets alleen met hun kan doen"
1. is waar.
2. zou best kunnen, is ook helemaal niet erg. Dat geldt voor de meeste stief(groot-)ouders. Misschien geven jouw kinderen ook meer om hun biologische grootouders.
3. dat is vervelend voor haar maar je kunt er afspraken over maken.
Ik begrijp best dat haar reactie je rauw op het dak is gevallen. Misschien kun je het wat tijd geven. Ook voor de omgeving geldt dat het zo'n vier duurt voordat een samengesteld gezin volledig geaccepteerd is en iedereen heeft kunnen wennen aan de nieuwe situatie. En sommigen hechten nou eenmaal meer aan een bloedband dan anderen. Geef het tijd en probeer er later nog eens op een rustiger moment over te praten.
-ze zijn niet haar vlees en bloed, dus ook nooit haar echte kleinkinderen
-ze zal nooit zoveel van ze kunnen houden
-ze voelt zich schuldig naar dr echte kleinkinderen omdat ze nu nooit meer iets alleen met hun kan doen"
1. is waar.
2. zou best kunnen, is ook helemaal niet erg. Dat geldt voor de meeste stief(groot-)ouders. Misschien geven jouw kinderen ook meer om hun biologische grootouders.
3. dat is vervelend voor haar maar je kunt er afspraken over maken.
Ik begrijp best dat haar reactie je rauw op het dak is gevallen. Misschien kun je het wat tijd geven. Ook voor de omgeving geldt dat het zo'n vier duurt voordat een samengesteld gezin volledig geaccepteerd is en iedereen heeft kunnen wennen aan de nieuwe situatie. En sommigen hechten nou eenmaal meer aan een bloedband dan anderen. Geef het tijd en probeer er later nog eens op een rustiger moment over te praten.
maandag 30 juni 2008 om 15:35
Tja, ik ben iemand voor wie een bloedband niet zo belangrijk is, ik maak bijvoorbeeld geen verschil tussen de kleinkinderen van mijn man en mijn 'bloed'-eigen kleinkinderen. Ik kan me er dus helemaal niets bij voorstellen. Maar vooral vind ik dat, als je volwassen kinderen beslissingen nemen, je daar als ouder geen kritiek op hoeft te hebben, en zeker geen emotionele chantage mag doen (zoals zij doet, wanneer ze zegt dat zij zich daardoor schuldig zal voelen). Ik vind het helemaal niet aardig van je schoonmoeder.
maandag 30 juni 2008 om 15:46
Tja, mijn zusje heeft de zoon van haar man geadopteerd(de biologische moeder is vanaf dreumestijd zoontje niet meer in beeld) en voor ons is hij gewoon ons neefje en voor mijn ouders hun kleinzoon. Voor ons is die bloedband ook niet belangrijk, maar ja, iedereen is er weer anders over. Ik heb zelf twee kinderen en de moeder van mijn partner schrok ook even toen hij met een vrouw met 2 kinderen aan kwam zetten, maakte destijds ook wat rotopmerkingen. Maar op een gegeven moment ging ze ze toch beschouwen als haar eigen kleinkinderen(niet omdat wij dat nou zo nodig willen), want ze zag er ook voordelen in, ze kon tegen vriendinnen opscheppen dat ze nu 12 kleinkinderen had(inclusief mijn kinderen dus).
Denken is zo buitengewoon moeilijk dat velen de voorkeur geven aan oordelen. Otto Weiss
maandag 30 juni 2008 om 16:16
maandag 30 juni 2008 om 16:21
blijfgewoonbianca , hier de praktijk? "nieuw"opa en oma komen op verjaardagen, maar logeren zullen mijn kinderen er niet, want die oma en opa zijn inmiddels rond de 80 en kunnen dat niet meer aan. Mijn jongste dochter gaat wel logeren bij mijn moeder en ook bij de moeder van mijn ex, maar die zijn ook wat fitter.
Denken is zo buitengewoon moeilijk dat velen de voorkeur geven aan oordelen. Otto Weiss
maandag 30 juni 2008 om 16:40
Ik heb zelf geen stiefkinderen. Maar mijn moeder trekt ook veel op met het zoontje van mijn zwager, dat dus eigenlijk stiefzoontje was van mijn zus en nu ze hem geadopteerd heeft, is hij wettelijk ook haar zoon. Maar we hebben hem al heel snel gezien als neefje al heel lang voor de adoptie. Mijn moeder maakt echt geen onderscheid tussen hem en mijn kinderen of de dochter van mijn andere zus.
Denken is zo buitengewoon moeilijk dat velen de voorkeur geven aan oordelen. Otto Weiss
maandag 30 juni 2008 om 16:42
O ja, wat wel grappig is in deze: de neefjes en nichtjes van mijn vriend noemen mijn dochters hun "nichtjes". Mijn jongste dochter heeft ook weleens gelogeerd bij de broer van mijn vriend. Want die heeft een dochter van dezelfde leeftijd. Een extra set neven en nichten kan leuk zijn.
Denken is zo buitengewoon moeilijk dat velen de voorkeur geven aan oordelen. Otto Weiss
maandag 30 juni 2008 om 17:18
hoi,
snelle reacties!!
ja ergens kan ik me er ook wel iets bij voorstellen. maar je kunt je denk ik er wel iets bij voorstellen dat het voelt als een deur in je gezicht!
mijn kinderen hebben nooit een vader gehad en ook geen opa en oma van die kant. voor mijn gevoel ging alles wel goed tussen ons, ze kwamen vrij vaak over de vloer (wat erg benauwend was, omdat ze zich ook overal mee bemoeide. maar voor de lieve vrede....) en toen het bericht kwam dat we gingen trouwen, kwamen ze niet meer.
en met een verplicht bezoek melde ik dan van het erkennen. nu is het helemaal over, geen telefoon meer, niets.
en als ik ergens mee zit, of iets niet leuk vind dan ga ik even langs om te praten of ik bel iemand op om het uit te praten.
nee mijn kids gaan daar niet (meer) logeren. 1 keertje heeft ze gevraagd of de oudste een keer kwam. maar dat was omdat ze een keer op een verjaardag de 2 van mijn vriend vroeg te komen logeren en er eentje van mij in tranen uitbarste en vroeg aan mij waarom oma hem niet lief vond omdat hij niet mee mocht gaan. (kijk, en dan maak je me woedend...) dus ze zag aan mijn gezicht dat ik het er helemaal niet mee was, en heeft toen gelijk gevraagd of de oudste de dag erop een nachtje kon komen.
ze is ook welleens langsgekomen met cadeautjes voor 2 kids en de andere 2 kregen niets... dat vind ik persoonlijk ook niet kunnen.
waren ze nou allebei al tieners, denk ik niet dat ik er wakker van had gelegen. maar we hebben het hier over kleine kinderen die je dat soort dingen nog niet uit kan leggen. het is gewoon een rot gevoel dat je kids er niet bijhoren.
en omdat mijn ouders zo makkelijk reageren, en gelijk die kids in hun hart hebben gesloten, hoopte/verwachte ik eigenlijk wel dat zijn ouders dat ook zouden doen.
misschien raar, maar daar hoopte ik wel op.
mijn oudste komt net binnen vallen, ga ff pannekoeken met hem bakken.. bedankt voor de snelle reacties!!
snelle reacties!!
ja ergens kan ik me er ook wel iets bij voorstellen. maar je kunt je denk ik er wel iets bij voorstellen dat het voelt als een deur in je gezicht!
mijn kinderen hebben nooit een vader gehad en ook geen opa en oma van die kant. voor mijn gevoel ging alles wel goed tussen ons, ze kwamen vrij vaak over de vloer (wat erg benauwend was, omdat ze zich ook overal mee bemoeide. maar voor de lieve vrede....) en toen het bericht kwam dat we gingen trouwen, kwamen ze niet meer.
en met een verplicht bezoek melde ik dan van het erkennen. nu is het helemaal over, geen telefoon meer, niets.
en als ik ergens mee zit, of iets niet leuk vind dan ga ik even langs om te praten of ik bel iemand op om het uit te praten.
nee mijn kids gaan daar niet (meer) logeren. 1 keertje heeft ze gevraagd of de oudste een keer kwam. maar dat was omdat ze een keer op een verjaardag de 2 van mijn vriend vroeg te komen logeren en er eentje van mij in tranen uitbarste en vroeg aan mij waarom oma hem niet lief vond omdat hij niet mee mocht gaan. (kijk, en dan maak je me woedend...) dus ze zag aan mijn gezicht dat ik het er helemaal niet mee was, en heeft toen gelijk gevraagd of de oudste de dag erop een nachtje kon komen.
ze is ook welleens langsgekomen met cadeautjes voor 2 kids en de andere 2 kregen niets... dat vind ik persoonlijk ook niet kunnen.
waren ze nou allebei al tieners, denk ik niet dat ik er wakker van had gelegen. maar we hebben het hier over kleine kinderen die je dat soort dingen nog niet uit kan leggen. het is gewoon een rot gevoel dat je kids er niet bijhoren.
en omdat mijn ouders zo makkelijk reageren, en gelijk die kids in hun hart hebben gesloten, hoopte/verwachte ik eigenlijk wel dat zijn ouders dat ook zouden doen.
misschien raar, maar daar hoopte ik wel op.
mijn oudste komt net binnen vallen, ga ff pannekoeken met hem bakken.. bedankt voor de snelle reacties!!
maandag 30 juni 2008 om 17:24
ja al mijn 4 kids gaan bij mijn ouders logeren voor de leuk.
wel om ste beurt, dus de ene week 2 en de week erop weer 2...
(maar dat is meer omdat mijn pa erg ziek is en er niet 4 tegelijk aankan, maar het toch erg leuk vind om die kleintjes over de vloer te hebben)
dus de ene keer 1 van mij en 1 van hem. en de week erop de overige 2.
wel om ste beurt, dus de ene week 2 en de week erop weer 2...
(maar dat is meer omdat mijn pa erg ziek is en er niet 4 tegelijk aankan, maar het toch erg leuk vind om die kleintjes over de vloer te hebben)
dus de ene keer 1 van mij en 1 van hem. en de week erop de overige 2.
maandag 30 juni 2008 om 17:47
@tulepje, wat een kreng die vuilemoeder van je, heb geen andere benaming voor haar.
Hoe kan ze je kinderen dat aandoen, wat een eenkennig mens zeg een kind is daar volwassen bij, BAH!
Ik zou alles wat dat 'mens' gezegd heeft naast me neerleggen, jaloers is ze gewoon op je denk ik.
Ik heb ook zo'n vuilemoeder als stoorzender gehad en het is wat je zegt, is ze niet blij dat haar zoon gelukkig is met zijn gezin.
Heel veel GELUK samen (f)
Hoe kan ze je kinderen dat aandoen, wat een eenkennig mens zeg een kind is daar volwassen bij, BAH!
Ik zou alles wat dat 'mens' gezegd heeft naast me neerleggen, jaloers is ze gewoon op je denk ik.
Ik heb ook zo'n vuilemoeder als stoorzender gehad en het is wat je zegt, is ze niet blij dat haar zoon gelukkig is met zijn gezin.
Heel veel GELUK samen (f)
maandag 30 juni 2008 om 21:09
hij praat er niet over, ik snap dat ook wel is toch maar je moeder die zo raar doet.
en toen ik er dit weekend over begon (kids waren uit logeren) en ik aan hem vroeg of ie er dan 1 keer over wilde praten en wilde zeggen hoe hij erover denkt, zei die heel simpel:
ik heb met buitenstaanders niets te maken, het draait om ons 6en en verder niemand. en ja dat ie dat zo zegt, zegt mij eigenlijk ook wel genoeg.
maar ik dacht dat ik het naast me neer kon leggen, maar dan sta je het huishouden te doen en springt het toch weer in je gedachten omhoog...
een tijdje geleden heb ik dr ook al aangesproken dat ik het niet leuk vind dat ze mijn kinderen bruintjes noemt. ik vind dat persoonlijk behoorlijk racistisch en niet kunnen. en daarna heeft ze het bijna niet meer gedaan, dus ik dacht wel dat er met haar te praten viel... tegendeel bleek waar. het is nu ook niet dat we ruzie hebben ofzo, maar het is allemaal behoorlijk bekoeld en ik zoek nu ook geen contact meer.
bedankt voor je lieve reactie, jij ook veel geluk suriparis.
en toen ik er dit weekend over begon (kids waren uit logeren) en ik aan hem vroeg of ie er dan 1 keer over wilde praten en wilde zeggen hoe hij erover denkt, zei die heel simpel:
ik heb met buitenstaanders niets te maken, het draait om ons 6en en verder niemand. en ja dat ie dat zo zegt, zegt mij eigenlijk ook wel genoeg.
maar ik dacht dat ik het naast me neer kon leggen, maar dan sta je het huishouden te doen en springt het toch weer in je gedachten omhoog...
een tijdje geleden heb ik dr ook al aangesproken dat ik het niet leuk vind dat ze mijn kinderen bruintjes noemt. ik vind dat persoonlijk behoorlijk racistisch en niet kunnen. en daarna heeft ze het bijna niet meer gedaan, dus ik dacht wel dat er met haar te praten viel... tegendeel bleek waar. het is nu ook niet dat we ruzie hebben ofzo, maar het is allemaal behoorlijk bekoeld en ik zoek nu ook geen contact meer.
bedankt voor je lieve reactie, jij ook veel geluk suriparis.
