Minnaar deel 23.

15-04-2014 22:14 3008 berichten
Al 22 delen schrijven we over onze minnaars en alle heftige gevoelens die meespelen of juist niet. Hier mogen we schoftig genieten, mijmeren, zeuren over wel of geen contact en aftellen tot de volgende date.

Met andere woorden:



Kan jij een minnaar hebben zonder verliefd op hem te worden? Blijf jij met het grootste gemak hangen in het verlust stadium of liggen heftige gevoelens constant op de loer?



Dit topic is voornamelijk voor gelijkgestemden maar natuurlijk mag iedereen zich in de discussie mengen. Dit kan trouwens ook op een ander topic genaamd: "vind jij een SV ook zo vervelend?"



Kanttekening van Rooss: Ze ziet graag dat de (vaste) schrijvers een avatar naast hun nick plakken. Zo houden we iedereen goed uit elkaar en blijven we lekker kleurrijk!
quote:highlander schreef op 29 april 2014 @ 11:35:

Lotje, of er kinderen zijn of niet speelt een grote rol in de afweging van bedrogen partners.

Als er geen gezamenlijke kinderen zijn is de stap naar scheiding makkelijk gezet.



Lijkt me logisch. Ik zie eerlijk gezegd ook niet waarom je je hele leven bij 1 persoon zou blijven als je geen kinderen hebt. Een mens verandert nu eenmaal, gaat andere dingen willen, en na een x aantal jaar past daar waarschijnlijk een andere partner beter bij. Ik kan echt met verbazing kijken naar kinderloze stellen die het al 30 jaar samen uithouden!



Met kinderen een heel ander verhaal. Met stip op 1 in mijn hart staan mijn kinderen, en ik betrek hun gevoelens bij alles wat ik doe (en dus vooral ook laat)
Alle reacties Link kopieren
Wat is er veel bijgeschreven! Vooral over wel of niet huis-en-haard verlatende minnaars.



Ik ken persoonlijk heel veel gevallen waar de minnaar en minnares samen verder zijn gegaan en erg gelukkig zijn. Er zijn slechts twee gevallen die ik ken waarbij dat niet gebeurd is. Een bij een vriendin waarbij de minnaar bleef bij zijn vrouw en nu zij verder is gegaan en een vriend heeft de minnaar echt met spijt terugkijkt op de vergane kans en het niet trekt om aan te zien.



Mislukte geval nummer twee ben ik natuurlijk



Vrouw van BV doet enorm haar best om overal te roepen hoe ge-wel-dig het nu gaat, maar uit alles blijkt het tegendeel. Het is eigenlijk best sneu. BV zelf loopt er doodongelukkig bij, bozig etc.



Overigens, ik zie hier regelmatig langskomen dat er gezegd wordt dat als iemand niet zijn relatie binnen een aantal weken verbreekt nadat hij/zij is gaan minnaren, het nooit meer gaat gebeuren. Ik vind dat bizar. Welke idioot maakt zulke leveningrijpende beslissingen op basis van verliefdheid en binnen zo'n korte termijn? Dan ben je toch niet goed snik? Je gaat toch niet vrouw en kinderen verlaten, of man en kinderen, omdat je kriebels hebt sinds een week of vier?



De stellen die ik ken die wel verder zijn gegaan samen na minnaarschap en gelukkig zijn hebben dat ook niet over 1 nacht ijs gedaan.
Alle reacties Link kopieren
quote:annabel_k schreef op 29 april 2014 @ 11:38:Bedenk dat mannen toch anders zijn in de communicatie, hij heeft het waarschijnlijk minder nodig dan jij om veel contact te hebben. Daarnast was de laatste date nog maar dit weekend, deze vrije man heeft het nu nog niet zo nodig om weer wat vast te leggen.Hij zoekt de koelte op na hun hete date

daar waar zij de communicatie zo warm mogelijk probeert te houden.

Hij is bezig met landen op aarde en

Jane probeert stiekem haar roze wolk in stand te houden.



Jufmafkees, om hun kinderen een stabiele jeugd

te kunnen bieden blijven heel veel mensen idd.
volg je verstand, gebruik je gevoel
Dat is ook idioot en zegt heel veel over de eigen partner/relatie. Denk dat zulke mensen dan al heel lang klaar zijn met de relatie en de nieuwe is dan een reddingsboei. Dan is de stap zo gezet. Zolang het thuis nog redelijk is en er is nog liefde, dan kan er heel lang getwijfeld worden. Niet in het voordeel van de minnares dus.
Alle reacties Link kopieren
quote:Julus schreef op 29 april 2014 @ 10:48:

Dymo, geloof ik ook. Ik ben nogal onafhankelijk, en zou het nooit aan mezelf hebben kunnen verkopen als ik hem gewoon had laten blijven. Niet na zulk lang hoogverraad. Bovendien vond ik dat hij maar lekker in de shit mocht gaan zitten. Ik wist dat het daar niet echt leuk zou gaan worden, iets wat hij ook gewoon toegaf aan mij. Hij wilde niet naar haar, maar het was makkelijk. Niet mijn probleem, vond ik. Hij moest ervaren welke puinhoop hij had aangericht en ik kon mijn eigen puin gaan ruimen. Lukte prima!

Maar jij hebt hem toch ook eerst nog een kans gegeven nadat je er de eerste keer achter kwam dat hij vreemd was gegaan? Dus ook jij koos eerst de weg van het hopen dat het nog te redden valt.



Ik denk trouwens dat in 99% van de gevallen, de relatie na vreemdgaan nooit meer goed wordt. Ik zie het zelden in ieder geval en heel vaak gaan ze alsnog uit elkaar na lang proberen bij elkaar te blijven voor de kinderen, financieen en het comfort. Meestal omdat het niet werkt en een van de twee toch een ander tegenkomt of er alsnog weer wordt vreemdgegaan (dan wel nooit gestopt is.)



Voor het vreemdgaan is de relatie vaak al slecht, erna is het alleen maar erger want het vertrouwen is dat ook weg.



Ik geloof in ieder geval niet in goede relaties na vreemdgaan.
Alle reacties Link kopieren
quote:highlander schreef op 29 april 2014 @ 11:35:

Lotje, of er kinderen zijn of niet speelt een grote rol in de afweging van bedrogen partners.

Als er geen gezamenlijke kinderen zijn is de stap naar scheiding makkelijk gezet.Ow zo. Ja dat is ook zo, dat ze dan eerder bij hem blijft of hij bij haar, afhankelijk van wie de bedrogen partner natuurlijk is, voor de kinderen. Naast financieel, afhankelijkheid enz. Ik weet nog dat de ex van mn nr1 eens aan zijn been hing toen hij daar weg ging (letterlijk dus in dit geval), met de mededeling (huilend) van ja maar hoe moet dat nou, zonder de auto... Inmiddels heeft ze ook al weer jaren een nieuwe vriend, ook ongeveer 20 jaar jonger, met auto, dus helemaal goed gekomen, en we gaan ook normaal met elkaar om allemaal op verjaardagen van hun gezamelijke kinderen. Maar het zijn idd heel veel verschillende afwegingen die er gemaakt worden. Zij is trouwens ook niet gezond, net als al jaren mijn nr1, en hun dochters en zoon zijn maar wat blij dat beiden een jongere partner hebben. Zijn oudste dochter zei laatst tegen me dat ze zo blij met ons is omdat we zo goed voor hun ouders zorgen. Hm...
Juf, zijn die stellen al heel lang samen inmiddels of spreken we over een paar jaar? Vind ik nogal een verschil. Een paar jaar is niet zo moeilijk..
Alle reacties Link kopieren
quote:Julus schreef op 29 april 2014 @ 11:57:

Dat is ook idioot en zegt heel veel over de eigen partner/relatie. Denk dat zulke mensen dan al heel lang klaar zijn met de relatie en de nieuwe is dan een reddingsboei. Dan is de stap zo gezet. Zolang het thuis nog redelijk is en er is nog liefde, dan kan er heel lang getwijfeld worden. Niet in het voordeel van de minnares dus.

Dat kan hoor maar ik denk niet dat het eerlijk is naar beiden partijen. Je kiest dan voor een ontsnappingsroute uit de relatie en niet voor de persoon an sich waar je de relatie voor verlaat. Maar ik denk dat veel mensen zo vertroebeld zijn op dat moment dat ze het zelf niet eens inzien.



Met liefde en twijfel blijven, ik denk dat veel mensen dat doen. Maar als je al vreemd bent gegaan vraag ik me wel af hoe diep die liefde zat hoor. Is het dan niet meer gewoonte?
Alle reacties Link kopieren
Jeeej! Juf! Ik dacht toevallig vanmorgen hoe zou het met je zijn? Hoe is het nu?
Klopt Juf, eerste keer ben ik wel doorgegaan. Toen nog een stuk onwetender en onze relatie was tot dan toe heel goed en leuk. Dus de tweede keer wist ik precies wat ik moest doen; eruit. Geen minuut getwijfeld. Het verschil was ook dat hij de eerste keer direct zelf opbiechtte. De tweede keer was een ander verhaal.
Alle reacties Link kopieren
quote:Julus schreef op 29 april 2014 @ 12:00:

Juf, zijn die stellen al heel lang samen inmiddels of spreken we over een paar jaar? Vind ik nogal een verschil. Een paar jaar is niet zo moeilijk..20 jaar samen, sommige 10, en een hoop er tussen. Dus flink wat tijd samen, zeg maar. Een stel is vrij recent...nou ja...inmiddels ook al een jaar of 5.
Alle reacties Link kopieren
Scheiden is nooit makkelijk, zelfs niet als er geen kinderen zijn. Je hebt sowieso na al die jaren een band, er zijn altijd aspecten van die partner die je graag ziet, en je hebt sowieso dingen opgebouwd die niet altijd makkelijk te verbreken zijn.



Ik kreeg vooral het gevoel dat de kinderen als smoes gebruikt werden. Het is makkelijker om daar direct mee te schermen, want dan krijg je verder geen lastige vragen. Veel van hen zouden zonder die kinderen ook niet opgestapt zijn.
Juf, helemaal met je eens. Alle punten.

Sowieso is de hele situatie natuurlijk hartstikke onzuiver en oneerlijk. En zo moet je dan samen wel verder bouwen, als je voor elkaar kiest als minnaar/minnares. En als je als bedrogen vrouw verder wil, gaat het ook niks meer worden op dezelfde gronden. Je zult nooit weten waarom hij wilde blijven. Of hij niet liever anders had gekozen. Geldt voor minnares en voor bedrogen vrouw.
Alle reacties Link kopieren
quote:jufmafkees schreef op 29 april 2014 @ 11:50:Ik ken persoonlijk heel veel gevallen waar de minnaar en minnares samen verder zijn gegaan en erg gelukkig zijn.quote:jufmafkees schreef op 29 april 2014 @ 11:58:Ik denk trouwens dat in 99% van de gevallen, de relatie na vreemdgaan nooit meer goed wordt.Zit jij nu naar jouw eigen mond te praten?

Jouw schreeuwende hoop dat het bij jouw minnaar ook zo zal gaan?

Ziet hij er echt zo ongelukkig uit of wil jij dat zien?

Probeer de realiteit helder in het oog te houden.
volg je verstand, gebruik je gevoel
Dat is al vrij lang Juf. Het kan ook wel lukken natuurlijk. Het is gewoon kansberekening. En natuurlijk wil je het proberen, niet geschoten is altijd mis.
Alle reacties Link kopieren
quote:lotje_42 schreef op 29 april 2014 @ 12:02:

Jeeej! Juf! Ik dacht toevallig vanmorgen hoe zou het met je zijn? Hoe is het nu?

Weinig andere keus dan doorgaan, vrees ik. Ik mis hem natuurlijk gewoon. Blijft nog steeds bizar hoe het gelopen is. Maar ik kan er zo weinig aan doen momenteel. Hij mag niet eens alleen boodschappen meer doen, krijgt altijd een kind mee of met haar, dus hem spreken is nagenoeg onmogelijk zeker omdat hij niet eens zijn eigen mobiel meer heeft. Alles wordt strikt gemonitord door zijn vrouw, ik denk dat hij doodsbang is voor de gevolgen als hij weer betrapt wordt.



Dus ja, ik moet wel door en ik zie wel hoe het loopt. Intussen ben ik net terug van een weekendje weg en weer hard aan het werk. Ik ben nog steeds heel verdrietig maar ik kan er iets beter mee omgaan. Mijn gevoel voor hem blijft.
Alle reacties Link kopieren
quote:highlander schreef op 29 april 2014 @ 12:07:

[...]



[...]

Zit jij nu naar jouw eigen mond te praten?

Jouw schreeuwende hoop dat het bij jouw minnaar ook zo zal gaan?

Ziet hij er echt zo ongelukkig uit of wil jij dat zien?

Probeer de realiteit helder in het oog te houden.Hij ziet er echt doodongelukkig uit. Er is weinig meer van hem over. Daar is geen twijfel over. Ik verbaas me erover omdat voordat hij weggging bij haar, hij er nooit zo ongelukkig uitgezien heeft. Het verschil is enorm.
Alle reacties Link kopieren
quote:Julus schreef op 29 april 2014 @ 12:06:

Juf, helemaal met je eens. Alle punten.

Sowieso is de hele situatie natuurlijk hartstikke onzuiver en oneerlijk. En zo moet je dan samen wel verder bouwen, als je voor elkaar kiest als minnaar/minnares. En als je als bedrogen vrouw verder wil, gaat het ook niks meer worden op dezelfde gronden. Je zult nooit weten waarom hij wilde blijven. Of hij niet liever anders had gekozen. Geldt voor minnares en voor bedrogen vrouw.

Ik zou het niet kunnen iig, als bedrogen vrouw zijnde. Als mijn vertrouwen weg is, is het echt helemaal weg en ik zou mezelf dat continue gevoel van wantrouwen niet aan willen doen. Hem ook niet trouwens, dan maar uit elkaar.



Ex hield ook ooit wat verborgen voor me, ondanks de open relatie. Was ook gelijk exit met de relatie. Daar ben ik heel rigide in want ik wil niet een telefooncontrolerende vrouw worden die in angst leeft.
Alle reacties Link kopieren
Agosh. Zo triest. Voor jou en voor hem. En de kinderen. Niet eens een eigen mobiel. En strak aan de lijn. Vreselijk!

Wel zoooo knap dat je je eigen leven weer een beetje oppakt. Logisch, je verdriet. En je verdriet om hem zo te zien. En niks te kunnen doen.
Maar hij is natuurlijk ook niet echt betrouwbaar. Dus jij komt dan in dezelfde positie mochten jullie doorgaan. Je weet immers dat hij heel goed kan liegen en bedriegen. Dus hoe rijm je dat dan?
Niet triest, want hij kiest hier zelf voor!!
Leuk om alles weer even bij te lezen, maar ik heb gisteren, vannacht en vanochtend gewoon geen theorielessen over het minnaarschap gevolgd (lees hier geschreven en gelezen) maar eindelijk weer eens echt heel uitgebreid de praktijk mogen beleven! Mijn laatste echte buitendedeurneuck was in augustus met 1,5, dus het werd ook gewoon tijd!



Wow, wat is dat toch lekker! Eerst even weer lekker uit eten geweest, goede gesprekken gevoerd en veel gelachen. Thuis aan de wijn gegaan en tot vanochtend vijf uur liggen rollebollen. Automan is een streler, zijn handen hebben de hele avond niet stil gezeten. Vanochtend om 730 weer wakker en toen ik naar hem keek, zag ik een enorm grote gelukkige smile op zijn gezicht. Nog een rondje ochtendseks en daarna afscheid genomen, volledig verzadigd.



Er was een klein minpunt, ik ben gisterochtend gaan menstrueren. Gelukkig had ik beppys in huis, voor het eerst geprobeerd en het beviel erg goed.



We zijn vrij duidelijk in verwachtingen naar elkaar. Gewoon lekkere geile seks en leuk contact tussendoor, maar niet te vaak en lekker los. De volgende date staat al gepland en duurt nog een paar weken. Helemaal prima, nu weer even focus op thuis.
Alle reacties Link kopieren
Jufmafkees, zolang jij blijft vasthouden aan jouw verliefdheid doe jij jezelf pijn.

Laat dat gevoel los voor jouw eigen welzijn.

Jij bent niet verantwoordelijk voor zijn geluk.

Dat is hij zelf.



Bij mij begint de praktijk van het minnespel ook weer te trekken.

Celibaat is echt niet iets wat ik lang trek.

Ik zie er geen toegevoegde waarde in om een nieuwe liefdesrelatie aan te gaan.

De positie die mijn vrouw had is vergeven en blijft dat.

Eens kijken wat het standpunt van mijn voormalige minnaressen is.
volg je verstand, gebruik je gevoel
Alle reacties Link kopieren
Oranje, dat klinkt heerlijk! En automonteur klinkt sowieso niet verkeerd.



Highlander, ik ben me er van bewust dat ik het ergens zelf in stand hou. Maar als ik echt los zou laten dan voelt dat als opgeven en daar ben ik nog niet klaar voor. Dus dan maar zo, beetje half, zeg maar.



En zielig/treurig. Ja, dat is het, vooral voor de kinderen. Wat BV betreft moet ik eerlijk zeggen dat ik nogal wissel van standpunt. Want het is enerzijds heel sneu maar anderzijds ben ik heel kwaad dat hij het zo ver heeft laten komen dat hij compleet zichzelf kwijt is. Ik was aan het lezen over co-dependency, meer vanwege mezelf en redderssyndroom enzo maar wat herkende ik BV erin! En dan vraag ik me wel af, had dat wel goed gegaan? Want hij en ik werkten prima samen maar uiteindelijk komt hij wel uit een relatie waarin hij zoveel meegemaakt heeft, dat duurt jaren om uit dat patroon te komen. Moeilijk. Dus ik weet ook niet zeker of ik het aan zou durven als hij nu voor de deur zou staan.



Jules, ik vertrouwde hem blind en nog steeds. Was dat niet zo, dan had ik geen seconde overwogen om een relatie aan te gaan met hem. Ik weet hoe hij kan liegen, dat klopt, maar ik weet ook waarom en in welke omstandigheden en dat dit wel een heel extreme situatie is. Dat was nooit het probleem geweest. Ik geef mijn vertrouwen 100% in een relatie of er komt geen relatie. Zo simpel is het, met minder neem ik geen genoegen. En misschien zou ik dan inderdaad de boot in zijn gegaan en had hij ook tegen mij gelogen, maar dat kan je met elke partner denken want iedereen liegt wel eens.



Highlander, ga je weer die ene minnares contacteren die naar je zwaait vanaf de overkant?
Alle reacties Link kopieren
quote:jufmafkees schreef op 29 april 2014 @ 12:15:

[...]



Ik zou het niet kunnen iig, als bedrogen vrouw zijnde. Als mijn vertrouwen weg is, is het echt helemaal weg en ik zou mezelf dat continue gevoel van wantrouwen niet aan willen doen. Hem ook niet trouwens, dan maar uit elkaar.



Ex hield ook ooit wat verborgen voor me, ondanks de open relatie. Was ook gelijk exit met de relatie. Daar ben ik heel rigide in want ik wil niet een telefooncontrolerende vrouw worden die in angst leeft.



Je hebt er geen moeite mee om een ander te bedriegen, maar je bent zelf te bang om zelfs maar het risico te durven lopen dat het jou overkomt.



Dik tien jaar geleden had mijn man een affaire met een collega. Thuis liep het toen voor geen meter, en dat was ook de reden dat hij aan zijn verliefdheid toegaf. Het liep uit op een drama, waarbij de minnares zo verliefd werd dat ze zich niet wilde houden aan hun afspraak dat het bij seks moest blijven.

Ze wist zeker dat hij met haar gelukkiger zou zijn, en zette alles op alles om hem thuis weg te krijgen. Dat lukte niet, want zij was hooguit een symptoom van de problemen, niet de oorzaak en al helemaal niet de oplossing. Als hij bij mij weg had gewild had hij dat ook zonder haar wel gedaan.

Binnen een jaar veranderde ze van een sexy stoeipoes in jengelend blok aan het been. Niet bevorderlijk voor de romantiek



Toen het uitkwam en ik er een punt achter wilde zetten schrok hij zo dat hij daarna zijn stinkende best is gaan doen om ons huwelijk te redden. We hebben geen kinderen of koophuis en verdienen allebei genoeg, dus uit elkaar gaan had nauwelijks praktische bezwaren opgeleverd. Toch hebben we het nog een kans gegeven, en samen hebben we daarna de rotzooi van de jaren daarvoor opgeruimd. Tien jaar later hebben we daar allebei nog geen seconde spijt van gehad. Ik kan me nog steeds geen leukere partner voorstellen dan hij, ondanks zijn fouten. Ik ben zelf ook niet perfect.



Waar ik moeite mee had was het liegen, het je wegvluchten voor problemen in plaats van ze op te lossen of gewoon weg te gaan. Met het feit dat hij een paar keer seks heeft gehad met iemand anders zit ik eerlijk gezegd niet zo. Dat gun ik hem zelfs nog wel, ik kan zelf ook niet garanderen dat er geen omstandigheden zijn waaronder ik voor de bijl zou gaan.



Mijn vertrouwen is overigens weer hersteld, deels door zijn gedrag en deels omdat ik wel begrijp waarom het gebeurd is. Die affaire ontstond niet voor de gein of uit verveling, maar uit onvrede. Nu zijn de omstandigheden anders, we zijn veel eerlijker naar elkaar geworden, waardoor ik ervan overtuigd ben dat hij bij een volgende relatiecrisis een andere oplossing zal kiezen.



Noem me naief, maar onze relatie is na die affaire beter geworden dan ervoor. Die affaire was een fase, een leermoment, maar niet iets dat hem, mij of onze relatie definieert.

Zeker voor mannen is de minnares vaak iets aan de rand van hun leven, een uitstapje. Je doet jezelf een groot plezier door je een realistisch beeld van je positie te vormen.

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven