Relaties
alle pijlers
doorgaan in relatie nadat je bent vreemdgegaan
vrijdag 4 juli 2008 om 09:23
Jarenlang ben ik vreemd gegaan ( jaja weet dat het niet kan en toch is het gebeurt!!)
Nu heb ik de moed gehad te stoppen met de buitenechtelijke relatie.
Maar vond het heel moeilijk mijn draai te vinden in mijn eigen relatie.
Ik mis mij het verheugen op de afspraakjes, de gesprekken en de sex.
Natuurlijk ben ik voornemns dit met mijn man op te pakken, maar het nare gevoel en gemis blijft.
Wie heeft er ervaring mee???
Nu heb ik de moed gehad te stoppen met de buitenechtelijke relatie.
Maar vond het heel moeilijk mijn draai te vinden in mijn eigen relatie.
Ik mis mij het verheugen op de afspraakjes, de gesprekken en de sex.
Natuurlijk ben ik voornemns dit met mijn man op te pakken, maar het nare gevoel en gemis blijft.
Wie heeft er ervaring mee???
vrijdag 4 juli 2008 om 10:26
vrijdag 4 juli 2008 om 10:27
Je valt van je voetstuk als je man weet wat jij gedaan hebt. En dat weet je. Ik heb nog nooit zoiets onzinnings gehoord, dat je door jouw vreemdgaan je relatie hebt gered. Misschien bedoel je dat je door die spanning met die ander, meer zin had in sex met je man? Dat is gebaseerd op een leugen. Nu die ander er niet meer is, zul je het zelf moeten doen. En dat wordt moeilijk dus je man zal doorkrijgen dat er iets is veranderd.
vrijdag 4 juli 2008 om 10:28
quote:marianne123 schreef op 04 juli 2008 @ 10:17:
Hij was een aanvulling, hij heeft mij door een periode heengenomen, ik heb geleerd van hem.
maar er is een moment gekomen waarop ik ook voor mijzelf besloot dat het niet eeuwig kan duren, dat vind ik tenminste.
De ander heeft een moooie plek in mijn hart. Ik weiger er spijt van te hebben, dat meen ik.
Mijn man is blij met mij, door die ander is onze relatie blijven bestaan denk ik!
Geloof mij oprecht er is meer tussen hemel en aarde dan je denkt.
En ja bedrog is shit!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
Maar door alle veroordelingen wordt je bijna gedwongen te liegen
Ik ga er verder geen oordeel over geven omdat situaties soms veel complexer zijn,dan zo even op een forum beschreven.
Alleen een vraag die bij me opkwam,Marianne.Je hebt in feite een jarenlange relatie ernaast gehad.Het verbreken van zo'n band geeft toch vaak een rouwproces,en zeker mensen in je naaste omgeving zullen dat (bijna altijd) merken.Hoe had je gedacht daarmee om te gaan,zonder daar verder over te kunnen praten?
Hij was een aanvulling, hij heeft mij door een periode heengenomen, ik heb geleerd van hem.
maar er is een moment gekomen waarop ik ook voor mijzelf besloot dat het niet eeuwig kan duren, dat vind ik tenminste.
De ander heeft een moooie plek in mijn hart. Ik weiger er spijt van te hebben, dat meen ik.
Mijn man is blij met mij, door die ander is onze relatie blijven bestaan denk ik!
Geloof mij oprecht er is meer tussen hemel en aarde dan je denkt.
En ja bedrog is shit!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
Maar door alle veroordelingen wordt je bijna gedwongen te liegen
Ik ga er verder geen oordeel over geven omdat situaties soms veel complexer zijn,dan zo even op een forum beschreven.
Alleen een vraag die bij me opkwam,Marianne.Je hebt in feite een jarenlange relatie ernaast gehad.Het verbreken van zo'n band geeft toch vaak een rouwproces,en zeker mensen in je naaste omgeving zullen dat (bijna altijd) merken.Hoe had je gedacht daarmee om te gaan,zonder daar verder over te kunnen praten?
Hey Lord,don't ask me questions
vrijdag 4 juli 2008 om 10:31
Robin, dat is het hem. Haar man gaat het aan haar merken...
eigenlijk begint het hele circus nu pas. Ik vind het oprecht knap als je met een partner door wilt gaan nadat je erachter bent gekomen dat er jarenlang een tweede was. Zou ik niet kunnen.
Dan heb je gewoon jarenlange herinneringen en gevoelens met een ander gedeeld. Dat is geen affaire, dat is een relatie.
eigenlijk begint het hele circus nu pas. Ik vind het oprecht knap als je met een partner door wilt gaan nadat je erachter bent gekomen dat er jarenlang een tweede was. Zou ik niet kunnen.
Dan heb je gewoon jarenlange herinneringen en gevoelens met een ander gedeeld. Dat is geen affaire, dat is een relatie.
vrijdag 4 juli 2008 om 10:34
vrijdag 4 juli 2008 om 10:37
quote:marianne123 schreef op 04 juli 2008 @ 10:22:
[...]
Nu je dat weet van jezelf is het inderdaad een goed idee om daar eens wat meer zelfonderzoek naar te doen Marianne. Ik denk dat je dat best nodig zilt hebben. Om niet weer in de verleiding te komen om je spanning en bevestiging op het seksuele vlak te zoeken.
Seks kan een makkelijke manier zijn om je gebrek aan zelfvertrouwen op te krikken maar het geeft je uiteindelijk alleen maar een rotgevoel. Je ziet nu dat het een soort verslaving is. Lastig om er vanaf te komen maar wel noodzakelijk, al was het maar om uit die vicieuze leugencirkel te komen.
[...]
Nu je dat weet van jezelf is het inderdaad een goed idee om daar eens wat meer zelfonderzoek naar te doen Marianne. Ik denk dat je dat best nodig zilt hebben. Om niet weer in de verleiding te komen om je spanning en bevestiging op het seksuele vlak te zoeken.
Seks kan een makkelijke manier zijn om je gebrek aan zelfvertrouwen op te krikken maar het geeft je uiteindelijk alleen maar een rotgevoel. Je ziet nu dat het een soort verslaving is. Lastig om er vanaf te komen maar wel noodzakelijk, al was het maar om uit die vicieuze leugencirkel te komen.
vrijdag 4 juli 2008 om 10:43
@ marianne:
als je van je man houdt en je denkt dat de waarheid de relatie met hem kapot kan maken,hou je escapades dan voor jezelf.
steek de energie die je in je minnaar zou steken in je relatie en zorg dat die relatie je behoeftes vervult.
klinkt misschien hard maar volgens mij wel een goede oplossing naar gelang de omstandigheden.
als je van je man houdt en je denkt dat de waarheid de relatie met hem kapot kan maken,hou je escapades dan voor jezelf.
steek de energie die je in je minnaar zou steken in je relatie en zorg dat die relatie je behoeftes vervult.
klinkt misschien hard maar volgens mij wel een goede oplossing naar gelang de omstandigheden.
vrijdag 4 juli 2008 om 10:48
Ik snap nooit hoe mensen met droge ogen kunnen beweren dat ze van hun partner houden en hem respecteren terwijl ze hem jarenlang bedrogen hebben, tegen hem gelogen hebben, terwijl hun relatie op drijfzand is gebouwd, ze in feite een ander persoon zijn dan degene met wie hun partner denkt samen te leven. Hoe kun je van liefde of respect spreken als je je man niet eens de mogelijkheid geeft om op basis van alle feiten zelf de regie over zijn leven te nemen? Dus om hem, met de wetenschap dat jij hem jarenlang belazerd hebt, zelf te laten beslissen of hij bij je wil blijven of niet? Door nu nog steeds dingen voor hem te verzwijgen ontneem je hem ook nog dat laatste beetje respect, en dat alleen maar omdat je bang bent je relatie op het spel te zetten. Nou, dat heb je jaren geleden al gedaan, toen je besloot iets met een ander te beginnen, het zou je sieren als je nu ook zoveel lef zou hebben om hier open en eerlijk uit te komen met je man in plaats van de rest van je relatie in een leugen te leven.
Verder helemaal eens met Julus en Ambrosia!
Verder helemaal eens met Julus en Ambrosia!
anoniem_61593 wijzigde dit bericht op 04-07-2008 11:14
Reden: een heeeeele erge typfout...
Reden: een heeeeele erge typfout...
% gewijzigd
vrijdag 4 juli 2008 om 10:57
quote:rider schreef op 04 juli 2008 @ 09:42:
[...]
Gun jij iemand waar je van houdt dat hij samen is met een vrouw die hem jaren heeft voorgelogen, die dus heeft aangetoond volstrekt onbetrouwbaar te zijn?
Gewoon maar een vraag he, geen oordeel.Ha, gewoon een vraag Van het type "waarom loop je er altijd zo slecht gekleed bij?" of "Wat zie jij in dat lelijke wijf?". Gewoon een vraag, geen oordeel. Neee.
[...]
Gun jij iemand waar je van houdt dat hij samen is met een vrouw die hem jaren heeft voorgelogen, die dus heeft aangetoond volstrekt onbetrouwbaar te zijn?
Gewoon maar een vraag he, geen oordeel.Ha, gewoon een vraag Van het type "waarom loop je er altijd zo slecht gekleed bij?" of "Wat zie jij in dat lelijke wijf?". Gewoon een vraag, geen oordeel. Neee.
Ga in therapie!
vrijdag 4 juli 2008 om 10:58
Wie weet heeft Marianne over een paar maanden of een jaar wel zoveel last van haar geweten dat ze het alsnog allemaal opbiecht. Kan ook nog. Niet iedereen is meteen doordrongen, overtuigd of van mening dat een schoon geweten fijner is om mee te leven dan een besmet geweten.
Daarbij geeft Marianne duidelijk aan dat ze geen spijt heeft van haar vreemdgaan. Lastig om voor te stellen maar niet iedereen is behept met een even groot geweten. Zij ziet het als een mooie periode. Daar valt wat mij betreft niet tegenop te redeneren
Daarbij geeft Marianne duidelijk aan dat ze geen spijt heeft van haar vreemdgaan. Lastig om voor te stellen maar niet iedereen is behept met een even groot geweten. Zij ziet het als een mooie periode. Daar valt wat mij betreft niet tegenop te redeneren
vrijdag 4 juli 2008 om 11:11
Nee...daar zijn geen woorden voor!
Ik weet 1 ding zeker en dat is dat hoe dan ook ooit gaat uitkomen of tegen haar werkt. Eigenlijk is er al geen sprake meer van een huwelijk. Het is killing als blijkt dat een partij niet degene blijkt te zijn wie je dacht, dat gaat geheid mis. En als ze geen spijt of berouw voelt dan vraag ik mij serieus af hoe diep die liefde voor haar man zit. In de portemonnee waarschijnlijk.
Ik weet 1 ding zeker en dat is dat hoe dan ook ooit gaat uitkomen of tegen haar werkt. Eigenlijk is er al geen sprake meer van een huwelijk. Het is killing als blijkt dat een partij niet degene blijkt te zijn wie je dacht, dat gaat geheid mis. En als ze geen spijt of berouw voelt dan vraag ik mij serieus af hoe diep die liefde voor haar man zit. In de portemonnee waarschijnlijk.
vrijdag 4 juli 2008 om 11:13
Marianne, ik zou zeggen ga voor de relatie met je man, geef daar je energie aan, kijk niet terug maar vooruit en om je hart te luchten misschien kun je wat op het forum kwijt of bij iemand die je kan vertrouwen? Want moeilijke momenten zul je zeker krijgen en als je die niet bij iemand kwijt kan is het moeilijk om dat niet te laten zien aan je man.
Zelf zat ik ook in de knoop. Ik dacht een sv te hebben en te willen (we zijn niet verder gegaan als handwerk) maar kwam er achter dat ik het toch niet kon ivm schuldgevoel naar mijn man toe. Hierdoor besef ik hoeveel ik nog van hem hou (ja een omslachtige manier ik weet het) en ik heb besloten om helemaal voor mijn huwelijk te gaan. Wel ga ik in een gesprek aangeven wat ik mis maar vertellen over dat ik een sv had, nee ga ik niet doen.
Ik denk dat ik het andersom ook niet zou willen weten als hij een sv had (en dat heb ik altijd gevonden ook voordat ik een sv had).
Ik wens je veel sterkte en succes toe
Zelf zat ik ook in de knoop. Ik dacht een sv te hebben en te willen (we zijn niet verder gegaan als handwerk) maar kwam er achter dat ik het toch niet kon ivm schuldgevoel naar mijn man toe. Hierdoor besef ik hoeveel ik nog van hem hou (ja een omslachtige manier ik weet het) en ik heb besloten om helemaal voor mijn huwelijk te gaan. Wel ga ik in een gesprek aangeven wat ik mis maar vertellen over dat ik een sv had, nee ga ik niet doen.
Ik denk dat ik het andersom ook niet zou willen weten als hij een sv had (en dat heb ik altijd gevonden ook voordat ik een sv had).
Ik wens je veel sterkte en succes toe
vrijdag 4 juli 2008 om 11:13
vrijdag 4 juli 2008 om 11:29
Ik zou het al een hele klus vinden om niets te laten merken aan mijn man als ik stiekume afspraakjes zou hebben of dolverliefd zou zijn ( maar daar kun je dan natuurlijk met je minnaar over bomen ) , maar het missen van iemand ....daar word je toch ook niet vrolijk van ? En dat gevoel kun je dan met helemaal niemand delen . Vindt je man je niet erg veranderd of is hij je stemmingswisselingen inmiddels wel gewend ?
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
vrijdag 4 juli 2008 om 11:32
vrijdag 4 juli 2008 om 12:20
