doorgaan in relatie nadat je bent vreemdgegaan

04-07-2008 09:23 182 berichten
Alle reacties Link kopieren
Jarenlang ben ik vreemd gegaan ( jaja weet dat het niet kan en toch is het gebeurt!!)

Nu heb ik de moed gehad te stoppen met de buitenechtelijke relatie.

Maar vond het heel moeilijk mijn draai te vinden in mijn eigen relatie.

Ik mis mij het verheugen op de afspraakjes, de gesprekken en de sex.

Natuurlijk ben ik voornemns dit met mijn man op te pakken, maar het nare gevoel en gemis blijft.

Wie heeft er ervaring mee???
Alle reacties Link kopieren
Marianne,



De keuze is gemaakt en je man wil het blijkbaar nog met je proberen.

Ik denk dat je je eens moet afvragen waaróm je zo lang bent vreemdgegaan. Miste je iets? Zoek je spanning op, omdat het anders te saai voor je is? Of heb je een sterke behoefte aan bevestiging van mannen en zoek je die dmv sex?



Het is denk ik ontzettend belangrijk om dat gemis of waar je dan ook naar op zoek was te ontdekken en te compenseren. Anders vrees ik dat je het blijft zoeken in vreemdgaan.



Succes
quote:Julus schreef op 04 juli 2008 @ 09:54:

Rider hopelijk overkomt het jou nooit.Ik vertrouw daar 100% op.quote:En is het op dit forum niet altijd een kwestie van je eigen referentiekader gebruiken om een ander te adviseren/ vertellen over je eigen ervaring?Natuurlijk. Wat ik niet kan begrijpen, is de manier waarop de "vreemdgangers" zichzelf voorliegen, op een manier die blijkbaar alleen door andere vreemdgangers serieus genomen wordt.
Valesca, haar man weet van niks...geen keuze dus voor hem. Hij denkt dat alles koek en ei is, zal zich hoogstens afvragen waarom de relatie zo stroef verloopt.
quote:Valesca C schreef op 04 juli 2008 @ 09:54:

Marianne,



De keuze is gemaakt en je man wil het blijkbaar nog met je proberen.Nee, Marianne vertelt nu juist dat ze haar man die keuze niet geeft. Zoals ze hem ook al de keuze niet gaf toen ze vreemd ging.
Alle reacties Link kopieren
Julius, ik praat het niet goed, ik weet dat waar ik mee bezig ben niet goed is. V..w.b. Marianne, mijn mening is dat het voor haar geen nut heeft om het haar man nu te vertellen, aangezien ze nu voor hem gekozen heeft. Als ze het hem zou vertellen zou ze hem alleen maar verdriet doen, kwetsen. Natuurlijk kan je ook zeggen dat je met een schone lei wilt beginnen, dat is ook een keuze die je kunt maken. Echter een ieder maakt voor zichzelf uit of hij/zij daadwerkelijk met een schone lei wil beginnen.

Als je vreemd bent gegaan en je hebt het niet verteld tegen je partner, zal jij met die leugen moeten leven. Dat is wat ik bedoel.

Er wordt niet om begrip gevraagd, dat hoeven vreemdgangers ook niet, dat verdienen ze niet. Maar zodra men kiest om weer volledig voor je huwelijk/je relatie te gaan, vind ik dat te prijzen.
Rider, ik had dat vertrouwen ook altijd. Wist voor 100% zeker dat vriend dat niet zou doen. Helaas is dat dus geen graadmeter. Maar ik gun het niemand.
quote:marianne123 schreef op 04 juli 2008 @ 09:23:

Jarenlang ben ik vreemd gegaan ( jaja weet dat het niet kan en toch is het gebeurt!!)

Nu heb ik de moed gehad te stoppen met de buitenechtelijke relatie.

Maar vond het heel moeilijk mijn draai te vinden in mijn eigen relatie.

Ik mis mij het verheugen op de afspraakjes, de gesprekken en de sex.

Natuurlijk ben ik voornemns dit met mijn man op te pakken, maar het nare gevoel en gemis blijft.

Wie heeft er ervaring mee???
Ze liegen zichzelf voor omdat ze eigenlijk niet willen erkennen hoe fout ze zitten. Ze weten dat wel, maar willen het niet voelen. Want dat betekent dat ze die ander ontkennen...en die is te belangrijk.
Alle reacties Link kopieren
quote:Julus schreef op 04 juli 2008 @ 09:56:

Valesca, haar man weet van niks...geen keuze dus voor hem. Hij denkt dat alles koek en ei is, zal zich hoogstens afvragen waarom de relatie zo stroef verloopt.



Ja, Julus, ik lees het net pas. Dat is wel een ander verhaal dan...



Dan is de vraag, Marianne: als je het NIET vertelt: kan jij dan leven met dit op je geweten, met zo'n groot geheim? En als je het WEL vertelt, dan hebben jullie samen nog een hele lange weg te gaan vrees ik.
quote:Julus schreef op 04 juli 2008 @ 09:57:

Rider, ik had dat vertrouwen ook altijd. Wist voor 100% zeker dat vriend dat niet zou doen. Helaas is dat dus geen graadmeter. Maar ik gun het niemand.Ik gun het ook niemand, en ik snap dat je nooit 100% zekerheid kan hebben over het gedrag van een ander, maar het neemt niet weg dat mijn vertrouwen hierin 100% is.
Alle reacties Link kopieren
Jullie posten ook zo snel joh, kan het helemaal niet bijhouden
Hai Marianne,



Ik ben benieuwd naar je beweegreden om te stoppen met vreemdgaan. We kennen je natuurlijk niet maar ik moet zeggen dat je inderdaad vrij zakelijk overkomt.

Niet dat ik vind dat iedereen die vreemdgaat wanhopig een topic moet openen maar ik ben bij jou wel benieuwd wat je zover heeft gebracht om op te houden met buiten de deur je vertier te zoeken. Was dat in jouw belang of in dat van je man?



De meeste mensen die een topic openen over vreemdgegaan en doorgaan met de relatie zijn helemaal gung ho om iets van hun huwelijk te maken en willen er álles aan doen om de boel te redden. Meestal komt dat omdat het allemaal uitgekomen is en er gered moet zien te worden wat er te redden valt. Jij wil er zelf mee ophouden.



Denk je dat je liefde diep genoeg zit om dat vol te houden? Dat is - buiten tips en trucs - denk ik, vereiste nummer één namelijk.....
quote:Valesca C schreef op 04 juli 2008 @ 09:59:

[...]



kan jij dan leven met dit op je geweten,

Kenmerkend aan een geweten is dat je de consequenties van je handelen overweegt, dat je empathisch vermogen hebt, en dat je als je iets doet dat tegen je geweten in gaat je emoties als schaamte, spijt hebt.



TO zal best een gezond ontwikkeld geweten hebben, maar ze weet het netjes te verbergen.
Knipoogje, dat vind ik helemaal niet te prijzen. Dat is puur eigenbelang. En dan vaak ook nog omdat die ander bleek tegen te vallen of omdat er geen toekomst in zit. Dan is het makkelijkste om terug te gaan naar wat je zeker hebt. Maar of dat eerlijk of zuiver is? Nee, ik vind dat geen bewonderenswaardig gedrag. Dat zou het juist zijn als je erkent dat je huwelijk niet goed is en dat je je man iemand gunt die wel voor hem gaat. En hem de keuze biedt, hem laat gaan. Dan is er nog liefde.
quote:eleonora schreef op 04 juli 2008 @ 10:01:

Hai Marianne,



Ik ben benieuwd naar je beweegreden om te stoppen met vreemdgaan. We kennen je natuurlijk niet maar ik moet zeggen dat je inderdaad vrij zakelijk overkomt.

Niet dat ik vind dat iedereen die vreemdgaat wanhopig een topic moet openen maar ik ben bij jou wel benieuwd wat je zover heeft gebracht om op te houden met buiten de deur je vertier te zoeken. Was dat in jouw belang of in dat van je man?



De meeste mensen die een topic openen over vreemdgegaan en doorgaan met de relatie zijn helemaal gung ho om iets van hun huwelijk te maken en willen er álles aan doen om de boel te redden. Meestal komt dat omdat het allemaal uitgekomen is en er gered moet zien te worden wat er te redden valt. Jij wil er zelf mee ophouden.



Denk je dat je liefde diep genoeg zit om dat vol te houden? Dat is - buiten tips en trucs - denk ik, vereiste nummer één namelijk.....
quote:Julus schreef op 04 juli 2008 @ 09:53:

Onderdezon, als haar motieven om bij haar man te blijven zuiver zijn, dan zou het al geen probleem moeten zijn om ervoor te gaan en om die ander te laten. Dat ze dat niet kan, betekent dat er ergens niet goed zit mbt gevoelens voor haar man.



Ik kan me wel voorstellen dat het soms moeilijk is om onderscheid te maken tussen alle gevoelens die je hebt: lust en liefde lijken soms bedriegelijk veel op elkaar, en de kick van iets stiekem doen is lastig los te laten.



Ik denk dat TO nu in dat loslatingsproces zit, en zich begint te realiseren dat lust en liefde inderdaad verschillend zijn. Dat is een moeilijke weg, waarin je kleine stapjes neemt. Dat TO hier nog mee worstelt, vind ik niet per se getuigen van verkeerde gevoelens voor haar man. Eerder van de beginfase waarin ze nu zit.



Voor het geval jullie het je afvragen: ik ga niet vreemd, ik ben al jaren uiterst gelukkig met mijn man. Ik weet echter wel hoe het is. In mijn jonge jaren heb ik ook een aantal domme dingen gedaan, en daar prijs ik mezelf erg gelukkig om. Ik weet namelijk nu hoe bedriegelijk gevoelens kunnen zijn. Met vallen en opstaan heb ik geleerd hoe je een relatie hoort te hebben, zodat toen ik mijn man tegenkwam, ik al die ellende niet meer hoefde te ontdekken.



TO ontdekt die ellende nu. Ze weet dat het spannend, maar ook dramatisch is. Ze heeft haar les geleerd en haar keus gemaakt. En nu probeert ze te ontdekken hoe je van die lustgevoelens afkomt. Met vallen en opstaan. Dus ik veroordeel het niet. Ik hoop wel dat TO ontdekt hoe koesterend de liefde kan zijn, en hoe veel meer bevredigend dat is dan spanning.
Rider, dat is heel mooi. Vertrouwen is heel belangrijk en ik hoop ook dat het bij mij weer terug kan komen. Wordt aan gewerkt. Ik weet voor mezelf dat ik wel te vertrouwen ben, voor mij geen ander.
quote:marianne123 schreef op 04 juli 2008 @ 09:23:

Jarenlang ben ik vreemd gegaan ( jaja weet dat het niet kan en toch is het gebeurt!!)Lees: he, ik kan er niks aan doenquote:Nu heb ik de moed gehad te stoppen met de buitenechtelijke relatie.Lees: wat ben ik geweldig zeg.quote:Maar vond het heel moeilijk mijn draai te vinden in mijn eigen relatie.

Ik mis mij het verheugen op de afspraakjes, de gesprekken en de sex.

Natuurlijk ben ik voornemns dit met mijn man op te pakken, maar het nare gevoel en gemis blijft.Lees: wat ben ik toch rete-zielig, terwijl ik toch eigenlijk geweldig ben
Niet voor iedereen is het vreemdgaan op zich zo'n big deal hoor. Voor diegenen die zich dat niet voor kunnen stellen is dat echt onbegrijpelijk maar lang niet iedereen heeft last van een groot schuldgevoel. Er zijn zat mensen die het wat nuchterder kunnen bekijken en niet zoveel last hebben van hun eigen gedrag. Die dragen niet járen een kruis maar besluiten op een dag dat het vanaf nu anders moet.



Onvoorstelbaar misschien maar ik denk dat Marianne er een mooi voorbeeld van is.
Onderdezon, ik hoop ook voor to dat ze dat nu gaat ontdekken. Het is een harde les, voor beide partijen. Maar als de liefde er nog zit, dan kun je met hard werken idd er weer goed uit komen.
Alle reacties Link kopieren
overdonderend zoveel reacties,

op oordelen zit ik niet te wachten

niet voor niets heb ik er een einde aan gemaakt

het lijkt zakelijk maar ik kan toch niet alles vertellen

ik zoek gewoon steun want ik houd echt wel van mijn man, maar daarom kan het nog wel eens moeilijk zijn.

Zit na al die reacties ook te denken om meer bij mijzelf op zoek te gaan waar de onrust vandaan komt.
quote:eleonora schreef op 04 juli 2008 @ 10:04:

Niet voor iedereen is het vreemdgaan op zich zo'n big deal hoor. Voor diegenen die zich dat niet voor kunnen stellen is dat echt onbegrijpelijk maar lang niet iedereen heeft last van een groot schuldgevoel. Er zijn zat mensen die het wat nuchterder kunnen bekijken en niet zoveel last hebben van hun eigen gedrag. Die dragen niet járen een kruis maar besluiten op een dag dat het vanaf nu anders moet.



Onvoorstelbaar misschien maar ik denk dat Marianne er een mooi voorbeeld van is.Ik vind dat eigenlijk prima voorstelbaar, en ik denk inderdaad dat Marianne daar een "mooi" voorbeeld van is.



Wat ik onvoorstelbaar vind is het vermogen om jezelf zo voor te liegen, jezelf wijs te maken dat je je partner probleemloos zo kan behandelen.
quote:marianne123 schreef op 04 juli 2008 @ 10:05:

overdonderend zoveel reacties,

op oordelen zit ik niet te wachten

niet voor niets heb ik er een einde aan gemaakt

het lijkt zakelijk maar ik kan toch niet alles vertellen

ik zoek gewoon steun want ik houd echt wel van mijn man, maar daarom kan het nog wel eens moeilijk zijn.

Zit na al die reacties ook te denken om meer bij mijzelf op zoek te gaan waar de onrust vandaan komt.Zou je antwoord willen geven op vragen die je gesteld zijn? Ik ben echt oprecht benieuwd hoe je hiermee om gaat.
Eleonora, ik vrees het ook. To denkt shit, het is niet wat ik ervan hoopte en nu moet ik weer de draad oppakken. Jammer dat ik die ander er niet bij kan hebben, maar ja, gelukkig heeft man niks door en doen we net alsof er niks is gebeurd.
Alle reacties Link kopieren
Het is wel heel makkelijk dat jij nu besluit om verder te willen met je man. Ik vind dat jouw man recht heeft om dat besluit te maken. De enige reden waarom je het hem niet verteld is omdat jij geen zin hebt/bang bent om met zijn emoties om te gaan. Je bent bang voor zijn reactie en wat dat van jou vergt. Puur egoistische beweegredenen om het hem niet te vertellen dus.

Als je echt van hem zou houden zou je het hem wel vertellen en dan de kans van hem krijgen om je relatie weer overnieuw op te bouwen of hij zet er een punt achter. En dat laatste heb jij dan gewoon te accepteren. Als ik er later achter zou komen dat mijn vriend jarenlang vreemdging zou ik misschien 100 x bozer zijn dan als hij het zelf opbiechtte. Maar ik begrijp het wel dat je de ballen niet hebt om het eerlijk te vertellen en aan hem die keuze te laten.

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven